Search results

1

Prezbiter – pierwszy, który „idzie i głosi” jako pasterz i przewodnik wspólnoty

100%

Galanciak D.

Sympozjum

|

2017

|

issue 2(33)

61-81

PL

Artykuł ukazuje prezbitera jako pasterza i przewodnika wspólnoty w kontekście aktualnej nauki Kościoła i oczekiwań wspólnoty. Podstawowym zadaniem kapłana jako pasterza i przewodnika jest prowadzenie wiernych do Jezusa Chrystusa. Kapłan, będąc człowiekiem wiary, czyni to na mocy otrzymanej władzy pasterskiej, ale także dzięki osobistej relacji z Jezusem, który jest Dobrym Pasterzem, a zarazem źródłem pasterskiej misji i władzy kapłana. Budując relację ze wspólnotą Kościoła, prezbiter służy jej jako pierwszy idący za Jezusem i jest zarazem pierwszym, który głosi jej Ewangelię. W ten sposób kapłan staje się autentycznym świadkiem wiary i ewangelizatorem nie tylko dla wspólnoty wierzących, ale także wobec niewierzących.

EN

The article shows a presbyter as a shepherd and religious community guide in the context of the current Church teachings and the community’s expectations. The basic role of a priest as a religious shepherd and guide is leading the faithful to Jesus Christ. A priest as a man of faith acts on the strength of received shepherd’s power, but also thanks to personal relation with Jesus, who is The Good Shepherd, as well as a source of shepherd mission and priest’s power. Building up relationships with the religious community, a presbyter fulfils a role of the first one following Jesus, and at the same time the first one preaching his word. In this way a priest becomes a genuine witness of faith and an evangelizer not only for the faithful, but also for non-believers.

2

Kreatywność językowa współczesnego ewangelizatora

84%

Gaweł J.

Sympozjum

|

2017

|

issue 2(33)

45-60

PL

Artykuł podejmuje temat kreatywności językowej współczesnego ewangelizatora. W pierwszej części autorka wyjaśnia pojęcie językowego obrazu świata, odwołując się do przykładów badań językoznawczych. Wskazuje różnice w poznawaniu, interpretowaniu i nazywaniu składników rzeczywistości, wynikające z faktu, iż poszczególne języki zrodziły się na gruncie różnych kultur, a więc i innych doświadczeń określonej społeczności. W dalszej części artykułu odnosi pojęcie językowego obrazu świata do Biblii, podkreślając, że w języku Pisma Świętego również można dostrzec określony obraz rzeczywistości, który wymaga przybliżenia go wiernym, między innymi poprzez twórcze wykorzystanie języka. Następnie autorka wyjaśnia pojęcie kreatywności językowej w kontekście posługi słowa, a w części zatytułowanej Dobre praktyki przywołuje jej konkretne realizacje, zaczerpnięte między innymi z kazań, vlogów, internetowych komentarzy Pisma Świętego. W podsumowaniu autorka zachęca ewangelizatorów do korzystania z bogactwa języka w celu przyciągnięcia uwagi wiernych oraz przybliżenia im słowa Bożego, podkreśla również, że każda wypowiedź ewangelizatora jest nie tylko sposobem stworzenia relacji z wiernymi, ale także świadectwem jego własnego obrazu świata.

EN

The article discusses the problem of linguistic creativity of the contemporary evangelizer. In the first section, by referring to examples of linguistic research, the author explains the concept of Linguistic Picture of the World. The author indicates the differences in cognition, interpretation and terming the components of reality, which are result of the fact that the individual languages originate from different cultures and thus, from different experiences of a particular communities. In the next part of the article, the concept of the Linguistic Picture of the World is related to the Bible. In particular, it is emphasized that definite picture of reality can be perceived in the language of the Bible. This image has to be clarified to the congregation. Next, the author explains the notion of linguistic creativity in the context of preaching, and in the section entitled Good Practices she invokes concrete realizations taken, inter alia, from sermons, vlogs or Internet commentaries. In the summary, the author encourages evangelizers to use the wealth of linguistic means to attract the attention of the faithful and to familiarize them with the Word of God. What is more, she draws the reader’s attention to the fact that every statement of the evangelizer is not only a way to establish relationships with the faithful, but also a testimony of his own vision of the world.

3

Ewangelizator napełniony Duchem Świętym. Formacja świadków Ewangelii w Zgromadzeniu Sióstr Benedyktynek Misjonarek

84%

Michalak M. M.

Polonia Sacra

|

2019

|

vol. 23

|

issue 3(57)

135-148

PL

Apostołowie „zostali napełnieni Duchem Świętym, i zaczęli mówić obcymi językami, tak jak im Duch pozwalał” (Dz 2, 4). Towarzyszyły temu spektakularne znaki, takie jak gwałtowny wicher oraz tajemnicze języki ognia. Dokładnie tak, jak przepowiedział to Jezus, wydarzyło się coś niezwykłego, coś, co sprawiło, że życie uczniów radykalnie się zmieniło. Podstawą tego doświadczenia jest historyczny fakt krzyża i zmartwychwstania Jezusa. Dzieło ewangelizacji, podjęte przez benedyktynkę misjonarkę, potwierdza autentyczność życia chrześcijańskiego w Duchu Świętym, jakie stało się również udziałem apostołów i tych, którzy przyjęli dar Ducha Świętego. Dzięki temu benedyktynka misjonarka stała się świadkiem Chrystusa, i we wspólnocie Kościoła realizuje otrzymaną misję. Budowaniu historii zbawienia, w Duchu Świętym, służy formacja chrześcijańska. Świadomość daru chrztu świętego, wprowadzającego niejako przez „bramę” w nową jakość życia – życia według Ducha, sprawia, że każde działanie benedyktynki misjonarki jest uwielbieniem Boga, komunią z Nim i „źródłem” więzi z każdym człowiekiem.

EN

The apostles „were filled with the Holy Spirit, and began to speak in other languages, as the Spirit permitted them” (Acts 2. 4) That was accompanied by spectacular signs, such as a violent wind and tongues of fire. Just as Jesus foretold it, something unusual happened, something that made the lives of the students radically changed. The basis of this experience is the historical fact of the cross and resurrection of Jesus. The work of evangelization undertaken by the Benedictine missionary confirms the authenticity of Christian life in the Holy Spirit, which also happened to the Apostles, and those who brought the gift of the Holy Spirit. Thanks to this, the Benedictine missionary became a witness of Christ and accomplishes the mission she received in the Church community. The Christian formation is used to build the history of salvation in the Holy Spirit. The awareness of the gift of the Holy Baptism, introducing the new quality of life by „the gate”, which is life according to the Spirit, that makes every action of the Benedictine missionary a praise of God, communion with Him and „a source” of bond with every human being.

4

Leader Formation in the Church

84%

Kopiczko T.

Studia Gilsoniana

|

2017

|

vol. 6

|

issue 1

63-84

EN

The goal of this article is to show the way in which leaders are formed in the Roman Catholic Church. The analysis starts with a short presentation of the method used by Jesus Christ in forming his disciples. Then, it attempts to update the model of Jesus by applying it to our times; the attempt is realized by presenting three embodiments of leadership: a priest, a catechist, and an evangelizer.

5

Katecheta XXI wieku – nauczyciel religii czy ewangelizator?

67%

Kosmana I.

Roczniki Teologiczne

|

2020

|

vol. 67

|

issue 12

47-67

EN

The author, basing on church documents and theological elaborations, presents challenges for the 21st-century catechist in the context of a changing world and its new (second) evangelization. Modern-day Christians-people who have received the sacrament of Baptism-have departed far from Christ. Hence the need for re-evangelization and re-catechization of nominally believing societies. The purpose of evangelizing catechesis understood in this way is to bring this world back to Christ, to establish relationships with him and to deepen mutual relations: God–human. The material analyzes the shortcomings and errors of the modern catechist. Pastoral suggestions and indications were also given and perspectives for new evangelizers were shown. The church faces a great mission. It is not only the expansion of the Lord's disciples, but also the recovery of the lost who have withdrawn and no longer walk with him (compare John 6:66). The evangelizer, in reality that is constantly secularizing and secularizing, can contrast God’s living Word and his own living testimony. Currently, he has many tools at his disposal to reach the recipients-former disciples who were discouraged by the Church because of its difficult speech (John 6:60), or scandals and abuses of the clergy. The church is determined to constantly reaffirm the irreplaceable role of teachers in its mission. It is also a task for catechists themselves who, identifying with the Teacher of Nazareth, should be aware of the mission entrusted to them by the Church.

PL

Na podstawie dokumentów Kościoła oraz opracowań teologicznych autor ukazuje wyzwania dla katechety-ewangelizatora XXI wieku w kontekście zmieniającego się świata oraz nowej (drugiej) jego ewangelizacji. Współcześni chrześcijanie – ludzie ochrzczeni – daleko odeszli od Chrystusa. Stąd potrzeba reewangelizacji i rekatechizacji nominalnie wierzących społeczeństw. Celem tak rozumianej katechezy ewangelizującej jest doprowadzenie tego świata ponownie do Chrystusa, nawiązanie z Nim więzi i pogłębienie wzajemnych relacji: Bóg – człowiek. W artykule przeanalizowano braki i błędy współczesnego katechety. Podano również propozycje i wskazania pastoralne oraz ukazano perspektywy dla nowych ewangelizatorów. Kościół stoi przed wielką misją. Jest nią nie tylko poszerzanie grona uczniów Pana, ale również odzyskiwanie straconych, którzy „się wycofali i już z Nim nie chodzą” (por. J 6,66). Ewangelizator w nieustannie laicyzującej się i sekularyzującej rzeczywistości może przeciwstawiać żywe Słowo Boga oraz własne żywe świadectwo. Obecnie ma do dyspozycji wiele narzędzi, by dotrzeć do odbiorców – dawnych uczniów, którzy zniechęcili się do Kościoła z racji bądź to jego „trudnej mowy” (J 6,60) bądź też skandali i nadużyć duchowieństwa. Kościół jest zdeterminowany, by wciąż potwierdzać niezastąpioną rolę nauczycieli w jego misji. Jest to również zadanie dla samych katechetów, którzy utożsamiając się z Nauczycielem z Nazaretu, winni być świadomi misji, którą powierzył im Kościół.

Refine search results

2 Sympozjum

1 Polonia Sacra

1 Roczniki Teologiczne

1 Studia Gilsoniana

1 2020

1 2019

3 2017

1 Galanciak D.

1 Gaweł J.

1 Kopiczko T.

1 Kosmana I.

1 Michalak M. M.

Prezbiter – pierwszy, który „idzie i głosi” jako pasterz i przewodnik wspólnoty

Kreatywność językowa współczesnego ewangelizatora

Ewangelizator napełniony Duchem Świętym. Formacja świadków Ewangelii w Zgromadzeniu Sióstr Benedyktynek Misjonarek

Leader Formation in the Church

Katecheta XXI wieku – nauczyciel religii czy ewangelizator?