Full-text resources of CEJSH and other databases are now available in the new Library of Science.
Visit https://bibliotekanauki.pl

Results found: 7

first rewind previous Page / 1 next fast forward last

Search results

Search:
in the keywords:  ewangelia
help Sort By:

help Limit search:
first rewind previous Page / 1 next fast forward last
1
Publication available in full text mode
Content available

Zagadnienie tolerancji w Biblii. Analiza ewangelicznych tekstów dotyczących postawy Jezusa względem nietolerowanych

100%
Hałas S.
Sympozjum
|
1998
|
issue 2(3)
85-100
PL
Zagadnienie tolerancji w Biblii. Analiza ewangelicznych tekstów dotyczących postawy Jezusa względem nietolerowanych
2
Publication available in full text mode
Content available

Ekologiczne samookreślenia Jezusa w Ewangelii wg św. Jana

61%
Najda A. J.
Studia Ecologiae et Bioethicae
|
2008
|
vol. 6
|
issue 1
93-104
EN
Jesus often says in John's Gospel that he has come to fulfill the will of the Father (John 4, 34; 6, 38) and to reveal himself as the Son of God. If he uses a revelatory formula that comes from the Old Testament, he presents himself as God. To describe his mission of giving people eternal life, Jesus uses images taken from nature that are well known and understood by his listeners. He describes himself as "the light of the world" (John 8, 12), "the gate" (John 10, 7. 9), "the good shepherd" (John 10, 11. 14) and "the vine" (John 15, 1-5). ). Jesus does this to lead people to faith and penance, that they "may have life and have it abundantly" (John 10, 10).
PL
Jezus często mówi w Ewangelii Jana, że przyszedł wypełnić wolę Ojca (np. J 4, 34; 6,38) i objawić się jako Syn Boży. Jeśli posługuje się formułą objawieniową, która pochodzi ze Starego Testamentu, przedstawia się jako Bóg. Aby opisać swoją misję dawania ludziom życia wiecznego, Jezus posługuje się dość dobrze znanymi i rozumianymi przez słuchaczy obrazami zaczerpniętymi z przyrody. Określa siebie jako „światło świata” (J 8, 12), „brama” (J 10, 7. 9), „dobry pasterz” (J 10, 11. 14) i „krzew winny” (J 15, 1. 5). Jezus czyni to, aby skłonić ludzi do wiary i pokuty, aby „mieli życie i mieli je w obfitości” (J 10, 10).
3
Publication available in full text mode
Content available

Асаблiвасцi перадачы дзеяслова ў евангельскiм перакладзе Васiля Цяпiнскага

51%
Клiмаў I.
Białorutenistyka Białostocka
|
2015
|
vol. 7
PL
Artykuł poświęcono strategiom stosowanym przez białoruskiego protestanta, żyjącego w drugiej połowie XVI wieku w tłumaczeniu czasowników z starocerkiewnej ewangelii na język starobiałoruski. Autor artykułu uważa, że Ciapinski zachowałmorfemową strukturę czasowników i dlatego jego tłumaczenie przypomina synonimizację lub wariację oryginału. Tłumaczenie odzwierciedla proces formowania się pisemnej odmiany języka starobiałoruskiego
EN
The article deals with the main procedures and strategy of the Belarusian Protestant of the 2nd half of the 16 century Basil Tyapinsky for the translation into the Old Belarusian language of verbs from the Old Church Slavic Gospel which served to his as the original. It is concluded that Tyapinsky predominately preserved the morphemic structure of verbal lexicon, therefore his translation reminds a sinonimization or a variation of its original. Evidently it reflects a process on formation of written Old Belarusian language.
4
Publication available in full text mode
Content available

Ekologia w przypowieściach Jezusa

51%
Najda A. J.
Studia Ecologiae et Bioethicae
|
2007
|
vol. 5
|
issue 1
355-366
EN
Jesus during His public ministry concentrated Himself above all on teaching. He often made use of parables, in which He used a variety of motifs and presentations from the field of ecology, in order to be properly understood by His listeners. Making use of ecological images Jesus describes the beginning, development and reality of the Kingdom of God, He speaks about the time already begun of salvation and God’s reign, about God’s goodness and mercy, about the situation of His disciples in the world. He also calls for repentance and for the bearing of good fruit.
5

Ewangelia Zaratustry - pozytywne przesłanie negatywnej teologii Fryderyka Nietzschego

41%
Brejdak J.
Roczniki Kulturoznawcze
|
2015
|
vol. 6
|
issue 1
59-90
PL
Artykuł jest próbą dotarcia do pozytywnego przekazu Nietzscheańskiego Zaratustry oraz próbą jego rekonstrukcji. Przekaz ten koncentruje się na trzech zasadniczych filarach: 1) pokonywaniu odruchu zemsty, 2) cnocie darzącej oraz 3) doczesnym wymiarze Królestwa Bożego. Ten w sensie metody negatywno-majeutczny przekaz w zdumiewający sposób wydaje się zbliżać do przekazu Jezusa z podstawowymi filarami jego sposobu życia: 1) przebaczania qua pokonywanie odruchu zemsty, 2) miłości qua cnoty darzącej, czy 3) doczesnego wymiaru Królestwa Bożego, do którego kluczem staje się przebaczenie. Początek tego Królestwa jest, wbrew faryzejskiej koncepcji Królestwa Bożego, nie na końcu dziejów, ale tu i teraz. Nietzscheański Zaratustra, wbrew masywnej krytyce zarówno pod adresem Apostoła Pawła, jak i Ewangelistów, wydaje się być bardziej uczniem niż adwersarzem Jezusa, a uzasadnieniem owej krytyki jest, zdaniem Nietzschego, sprzeniewierzanie się Jego intencjom. Z tej potrzeby zrodziła się „Piąta Ewangelia”, jak nazywał swego Tako rzecze Zaratustra Fryderyk Nietzsche.
EN
This is an attempt of reconstruction of the positive preaching of the Zarathustra’s negative theology. His message based on three pillars 1) overcoming an impulse of revenge, 2) virtue of gift-givining, 3) earthly dimension of the Kingdom of Heaven. This maieutic message resembles astonishingly the message of Jesus with the basic pillars of his way of life: 1) forgiveness qua an overcoming an impulse of revenge, 2) love qua a virtue of gift-givining, 3) earthly dimension of Kingdom of Heaven with a forgiveness as the key to it. The begin of the Kingdom of Heaven is, against to the Phariseec concept of The Kingdom, not in the end of time but here and now possible. The Nietzschean Zarathustra against to the massive critics addressed either to Apostle Paul or to the Evangelists seems to be more an adapt then an adversary of Jesus and the foundation of his critics lays according to Nietzsche in their rejection of Jesus’s intention. From this need arises “The Fifth Gospel” as Thus Spoke Zarathustra was called by Friedrich Nietzsche.
6
Publication available in full text mode
Content available

Przekłady Biblii na język włoski (XV–XIX wiek)

36%
Wróbel R.
Ruch Biblijny i Liturgiczny
|
2011
|
vol. 64
|
issue 2
EN
The author discusses, in chronological order, all the major translations of the Bible which were published in Italian from the beginning of the fifteenth to the late nineteenth century. By definition he did not consider translations done for partial or specialized studies (e.g. only the Gospels, only the Psalms, the Bibles for children, etc.). The list includes eight items. In a presentation of each of them the author uses a very homogeneous pattern to help the reader to see similarities and differences between releases. The information includes data such as: name or title of work, author’s name, place and date, publisher’s name, names of translators, editors, source of translation, editing characteristics, and other observations. The whole presentation is provided with a short introduction which allows to place the Bible editions in the proper context and with the conclusion in which we become acquainted with the specificity and exceptionality of the Italian Bible way in the discussed period.
PL
Autor omawia w porządku chronologicznym wszystkie najważniejsze przekłady Biblii, które ukazały się w języku włoskim, wydane drukiem w okresie od początku XV do końca XIX wieku. Z założenia nie uwzględnia tłumaczeń i przekładów mało rozpowszechnionych lub opracowań o charakterze częściowym lub specjalistycznym (np. tylko ewangelie, tylko psalmy, Biblie dla dzieci itp.). Wykaz zawiera osiem pozycji. W przedstawieniu każdej z nich autor posługuje się jednorodnym schematem, aby ułatwić czytelnikowi dostrzeżenie podobieństw i różnic między poszczególnymi wydaniami. Informacje zawierają takie dane jak: nazwa lub tytuł dzieła, imię i nazwisko autora, miejsce i datę wydania, nazwę wydawcy, nazwiska tłumaczy i redaktorów, źródła tłumaczenia, charakterystykę edycji, ewentualne inne uwagi. Całość komentarza opatrzona jest krótkim wstępem pozwalającym umieścić edycje Biblii w ich właściwym kontekście i zakończeniem, w którym poznajemy specyfikę i wyjątkowość włoskiej drogi biblijnej w omawianym okresie.
7

Interpretacja kerygmatyczna w doświadczeniu historyka literatury

36%
Pyczek W.
Roczniki Humanistyczne
|
2015
|
vol. 63
|
issue 1: Literatura Polska
41-55
PL
Szkic ukazuje, w jaki sposób autorska metoda kerygmatycznej interpretacji, zaproponowana przez Mariana Maciejewskiego, określiła warsztat i praktykę badawczą uczonego. Bohater artykułu został przedstawiony jako historyk literatury, dokonujący kerygmatycznej egzegezy tekstów romantycznych (liryki i epiki), który kontynuując dialog z tradycją badań, proponuje nowe spojrzenie na zjawiska literackie, wykorzystując paradygmat kerygmatu apostolskiego (ewangelicznego). Takie ujęcie literatury eksponuje historię ludzką, mocniej akcentuje kompleks najgłębszych doświadczeń egzystencjalnych osób mówiących (podmiotu, narratora) czy bohaterów; jednocześnie daje możliwość pełniejszego opisu głębokiej struktury utworu. Troską uczonego jest usytuowanie zjawisk literatury wobec rzeczywistości Słowa proklamowanego przez Ewangelię. Praktyka badawcza Mariana Maciejewskiego została tu ukazana jako forma pewnego świadectwa wierności wobec Słowa.
EN
The sketch shows the way, in which the author's method of kerygmatic interpretation suggested by Marian Maciejewski has defined the workshop and research practice of a scholar. The protagonist of the article is presented as a historian of literature practicing the kerygmatic exegesis of Romantic texts (lyric and narrative ones), who, while continuing his dialog with the tradition of research, suggests a new look at literary phenomena, using the paradigm of the apostolic (evangelical) kerygma. Such an approach to literature exhibits the human history and emphasizes the complex of existential experiences of the persons speaking (the lyrical subject, the narrator) or of the protagonists; at the same time it makes it possible to describe more fully the deep structure of the work. The scholar's concern is locating the phenomena of literature against the reality of the Word proclaimed by the Gospel. Marian Maciejewski's practice of research is presented here as a form of a certain testimony of his faithfulness to the Word.
first rewind previous Page / 1 next fast forward last
JavaScript is turned off in your web browser. Turn it on to take full advantage of this site, then refresh the page.