Full-text resources of CEJSH and other databases are now available in the new Library of Science.
Visit https://bibliotekanauki.pl

Results found: 8

first rewind previous Page / 1 next fast forward last

Search results

Search:
in the keywords:  ewangelikalizm
help Sort By:

help Limit search:
first rewind previous Page / 1 next fast forward last
EN
The Billy Graham’s preaching theologically and methodologically was stable from the first to the last crusade. He formed the model of a preacher who know how to use a modern technique of proclaiming God’s word, at the same time not giving up the old ones, evangelical heritage. He taught the attitude of a preacher toward the sinner characterised a compassion rooted in God’s love. He showed how to communicate a message of the Gospel in the modern world. This paper unveil how Graham prepared his sermons. It takes into account the sources of his inspiration and the way in which he had verbalised them. It resolves authority and simplicity characterised Graham’s preaching and a spiritual background of the crusades organised by him.
PL
Przepowiadanie Billego Grahama teologicznie i metodologicznie było stałe od pierwszej do ostatniej krucjaty. Stworzył on model kaznodziei, który stosuje nowe techniki głoszenia słowa Bożego, ale nie rezygnuje ze starych, stanowiących ewangelikalne dziedzictwo. Uczył wypracowanej przez siebie postawy kaznodziei wobec grzesznika charakteryzującej się współczuciem zakorzenionym w miłości Boga. Pokazywał, jak przekazać przesłanie Ewangelii we współczesnym świecie. Niniejszy artykuł ukazuje w jaki sposób Graham przygotowywał się do głoszonych przez siebie tekstów. Przy tym uwzględnia źródła jego inspiracji oraz sposób w jaki je werbalizował. Rozpatruje także autorytet i prostotę cechujące kaznodziejstwo Grahama; a także duchowe tło organizowanych przez niego krucjat ewangelizacyjnych.
PL
The service of an evangelist is an important element of anglosasc protestantism. An evangelist has a huge influence on believers in shaping the awareness of their experience of God. He can do it by his zeal in calling for conversion and reminding about the meaning of the cross. Thanks to a style of his preaching he provides an audience to emotions that are necessary in a progress of the faith. The office of an evangelist was forgotten in a reality of the Catholic Church, although it has biblical roots. For this reason, it is to worth to pay attention to the mission of the evangelist in a catholic context.
Rocznik Teologiczny
|
2014
|
vol. 56
|
issue 2
55-74
PL
Współczesna ewangelikalna doktryna o natchnieniu została ukształtowana pod wpływem B.B. Warfielda, który oparł jej wiarygodność na świadectwach naukowych. Koncepcja Abrahama Kuypera, nie przecząc racjonalności objawienia Bożego, podkreśla jednocześnie rolę Ducha Świętego w procesie poznawczym w ogóle. Dlatego – nie przecząc jego historyczności – wiąże natchnienie z aktem wiary, nawet wbrew doświadczeniu., przez co wydaje się cenną i bardziej współgrającą z specyfiką ewangelikalizmu propozycją ujęcia tej doktryny.
EN
Modern evangelical doctrine of inspiration has been formed under the influence of B.B. Warfield, who based it on scientificaly pursued credibility. Abraham Kuyper's concept, not denying the rationality of the revelation of God, stresses the role of the Holy Spirit in the process of cognition in general and inspiration in particular. Therefore - without contradicting its historicity – he views inspiration as inevitably associated with an act of faith, even in spite of external proofs. It is argued that becouse of that it appears to be valuable and more coherent with the body of other evangelical doctrines and its piety.
PL
Teologia sukcesu jest zagadnieniem kłopotliwym dla chrześcijaństwa ewangelikalnego i pentekostalnego, co najmniej z dwóch perspektyw. Po pierwsze, z jednej strony wpływa na nauczanie wielu kaznodziei, którzy stosują to podejście teologiczne aby pozyskać nowych wiernych, z drugiej jest bardzo mocno krytykowana przez ważnych teologów ewangelikalnych, którzy ujmują ją jako poważną herezję, zwodzącą wielu chrześcijan. Ponadto, jest przedmiotem głębokich pytań teologicznych podnoszonych z samego jądra wiary chrześcijańskiej i  dotyczących delikatnej równowagi pomiędzy wyzwaniem Jezusa do niesienia krzyża i błogosławieństwami z Kazania na Górze. Najczęstszą ramą badawczą, w której interpretuje się teologię sukcesu jest ujmowanie jej jako zniekształcenie kluczowych założeń teologii ewangelikalnej. Artykuł przedstawia zwięzły zarys teologii sukcesu, dążąc do odpowiedzi na następujące pytania badawcze: Czym jest teologia sukcesu? Jakie są jej korzenie? Jakie są jej kluczowe założenia? Jakie zarzuty są jej stawiane z perspektywy teologii ewangelikalnej? W celu odpowiedzi na powyższe pytania dokonano analizy literatury ewangelikalnej.            
EN
Prosperity Gospel is a problematic issue for the Evangelical and Pentecostal Christianity, and it is so in at least two perspectives. First, it influences the teaching of many preachers who employ this approach to capture new believers on the one hand, and it is sharply criticised by many prominent Evangelical theologians who regard it as a serious heresy, a deception of many Christians, on the other. Second, it is a matter of profound theological question raised from the very core of Christian faith and asking how to find a delicate balance between Jesus' calling to bear the cross and his blessing from the Sermon on the Mount. The most frequent framework is the one that considers the prosperity gospel as the distortion of the substantial Evangelical tenets, and that stems from the various ideological and sociological processes in the 19th United States. The article offers a brief outline of the prosperity message and answers the following research questions: What is the prosperity gospel? What are the roots of it? What are the most critical theological points of the prosperity teaching? What charges are raised by the critics from the Evangelical background? The literary analysis of Evangelical literature is the primary method used to solve the problem.
EN
The proper meaning of the reality of the English term “revival” guide us to understanding of a content of evangelical preaching. The term shows its essence and helps to understand its depth. As a result it is possible to interpret correctly of evangelical preaching and use its components for all kinds of preaching, the Catholic Church included. This paper unveils the meaning of “revival” in the light of the Old and New Testaments. Presents “revival” in the reflection of evangelical theology. Afterwards points out the specific features of evangelical preaching. In conclusion, based on presented material, it gives some practical suggestions regarding the preaching.
PL
Prawidłowe odczytanie rzeczywistości angielskiego terminu „revival” pozwala zrozumieć treść przepowiadania ewangelikalnego. Odsłania jego istotę i prowadzi do odkrycia głębi w nim zawartej, co w konsekwencji daje możliwość poprawnej interpretacji oraz uprawnia do zastosowania obecnych w nim elementów dla przepowiadania, także w Kościele katolickim. Niniejszy artykuł odkrywa znaczenie „revival” w świetle Starego i Nowego Testamentu. Prezentuje „revival” w refleksji teologii ewangelikalnej. Następnie zwraca uwagę na cechy właściwe przepowiadaniu ewangelikalnemu. W zakończeniu zaś, na podstawie zgromadzonych informacji, podaje praktyczne wskazania dla przepowiadania.
Rocznik Teologiczny
|
2014
|
vol. 56
|
issue 2
169-182
PL
Kalwinizm, dominujący nurt teologii reformowanej, jest głównym źródłem współczesnej teologii ewangelikalnej. Od synodu w Dortrechcie (Holandia) w 1619 r. przedstawiany bywa za pomocą twierdzeń, określanych jako „pięć punktów kalwinizmu” i prezentowany za pomocą akronimu TULIP (od pierwszych liter owych twierdzeń w języku angielskim). Autor niniejszego artykułu prezentuje obecność w polskiej literaturze ewangelikalnej po 1989 r. dwóch pojęć: limited atonement – ograniczone pojednanie oraz irresistible grace (effectual calling) – nieodparta łaska (skuteczne powołanie). Obie tezy są dyskutowane w publikacjach polskich autorów ewangelikalnych (baptyści, wolni chrześcijanie, zielonoświątkowcy). Dogmatyki autorów zachodnich (Ch. C. Ryrie, B. Milne, T.C. Hammond) wydawane przez polskie środowisko ewangelikalne także zawierają omówienie obu punktów. Analiza tekstów prowadzi do wniosku, iż poza wąską grupą autorów z Ewangelicznych Kościołów Reformowanych większość polskich ewangelikalistów jest sceptyczna wobec akceptacji obu doktryn, a zwłaszcza tezy o ograniczonym pojednaniu.
EN
Calvinism, a dominant trend in the reformed theology, is a main source of modern evangelical theology. Since synod in Dordrecht (Netherlands) in 1619 it is presented through thesis, called “five points of Calvinism” and is presented using acronym TULIP (from first letters of the thesis in English). Author of the article is describing the presence of two of the terms in Polish evangelical literature after 1989: limited atonement and irresistible grace (effectual calling). Both thesis are disputed in publications of Polish evangelicals (Baptists, Brethren, Pentecostals). Dogmatics of Western authors (Ch. C. Ryrie, B. Milne, T.C. Hammond), published by Polish evangelical circle, have included description of both terms, also. Texts analysis is leading to the conclusion, that except narrow group of authors from Evangelical Reformed Chrurches, majority of Polish evangelicals is skeptical to accept both doctrines, especially the thesis of limited atonement.
Zeszyty Naukowe KUL
|
2015
|
vol. 58
|
issue 3
57-67
EN
The televangelism shapes a religion consciousness of Christians living in the United States of America. Specially protestants who are involved in the evangelical movement. Success of the televangelism is rooted in a public availability, an accessible method of interpretation of God’s Word and pop culture connections. This paper unveils how the American televangelism influences on the religious consciousness of “the common man” and show a reason of an attractiveness of the televangelism though a modern world struggles with a faith’s crisis.
PL
Telewangelizm kształtuje świadomość religijną chrześcijan mieszkających w Stanach Zjednoczonych. Zwłaszcza protestantów związanych z nurtem ewangelikalnym. Sukces zawdzięcza powszechnej dostępności, przystępnym metodom interpretacji słowa Bożego oraz zaangażowaniem w popkulturę. Niniejszy artykuł wyjaśnia w jaki sposób amerykański telewangelizm wpływa na świadomość religijną „zwykłego człowieka” oraz dlaczego jest atrakcyjny pomimo kryzysu wiary we współczesnym społeczeństwie
PL
Zwiększa się zjawisko radykalizacji przekonań i zachowań różnych grup społecznych, co przyczynia się do wzrostu antagonizmów. Rzekomy lub uzasadniony strach i niechęć do obcych religijnie i kulturowo imigrantów wykorzystują ugrupowania populistyczne i skrajnie prawicowe, które zyskują coraz większe poparcie elektoratu. Krótkowzroczna polityka władz w wielu krajach UE, stawiająca przywileje imigrantów ponad prawa i bezpieczeństwo własnych obywateli, prowadzi do braku zaufania do państwa i szukania pomocy w środowiskach znajdujących się często na marginesie sceny politycznej, ale za to aktywnych społecznie, choć niekiedy wyłącznie na potrzeby propagandowe i z czystego koniunkturalizmu. Trudno nie przyznać racji niektórym środowiskom antyimigranckim, które wytykały władzom własnych krajów i Brukseli, że w wydawanych przez nich decyzjach brakuje poszanowania dla bezpieczeństwa własnych obywateli. Podważały one również politykę gloryfikującą wielokulturowość, która – jeśli chodzi o wyznawców islamu – już dawno poniosła klęskę. W odpowiedzi organizacje antyimigranckie i antymuzułmańskie spotykają się z oskarżeniami o rasizm, islamofobię, nacjonalizm i faszyzm, z którymi niekiedy niewiele mają wspólnego. W dialogu elit politycznych ze skrajną prawicą te pierwsze pomijają europejskie, chrześcijańskie dziedzictwo, tożsamość, kulturę i powoli odradzające się tendencje narodowe jako odpowiedź na „inwazję obcych”. Adwersarze z kolei oskarżają elity o arogancję, cynizm, obłudę, lenistwo umysłowe, krótkowzroczność oraz dbanie o własne interesy kosztem swojego narodu. Często są to słuszne uwagi, ponieważ uległość wielu polityków wobec islamu i nadmiar przywilejów dla wyznawców tej religii, łącznie z pobłażliwym traktowaniem przestępców wywodzących się z tego środowiska, musi prowadzić do sprzeciwu, a w końcu – do buntu, który rodzi przemoc. Zachodnia liberalna demokracja kierująca się prawami człowieka, wolnością słowa i wyznania coraz bardziej zatraca zdolność do ideologicznej konfrontacji nie tylko z obcymi religijnie i kulturowo mniejszościami, lecz także z własnymi obywatelami przyjmującymi coraz bardziej skrajne postawy. Obserwuje się ostrą konfrontację idei prezentowanych przez obie strony ekstremy politycznej, zarówno w cyberprzestrzeni, jak i na ulicach wielu miast, a po środku, między nimi, znajdują się nielegalni imigranci i radykalny islam. W dobie powszechnego i błyskawicznie rozwijającego się dostępu do źródeł komunikacji elektronicznej i mediów społecznościowych ten konflikt etniczno-religijno-kulturowo-narodowościowy musi narastać i coraz łatwiej będzie mu przekroczyć granice przemocy fizycznej. Z pewnością jest ona powstrzymywana przez dobrą koniunkturę gospodarczą Europy, ale nie wiadomo, jak długo ona potrwa. Próby tolerowania przez władze takiej sytuacji i szukania kompromisu lub porozumienia z ekstremistami różnych nurtów religijnych czy politycznych nigdy nie przyniosły uspokojenia nastrojów społecznych. Nie przyczyniły się też do poprawy bezpieczeństwa i porządku publicznego, a co najwyżej na krótki czas powstrzymały wybuch konfliktów społecznych. Metodą na ich uspokojenie nie są również obietnice i kolejne ustępstwa wobec środowisk ekstremistycznych, ponieważ prowadzą one do kolejnych żądań, często trudnych do spełnienia.
EN
The phenomenon of radicalization of beliefs and behaviors of various social groups is expanding, which contributes to the growth of antagonisms. Alleged or justified fear and reluctance to foreign religiously and culturally immigrants use populist and extreme right groups, which gain ever greater support of the electorate. Shortsighted policy of the authorities in many EU countries, which places immigrants’ privileges over the rights and security of their own citizens, leads to a lack of trust in the state and seeking help in environments often on the margins of the political scene, but socially active, though sometimes only for propaganda purposes and pure opportunism. It is hard not to admit to some anti-immigrant communities that have pointed out to their own authorities and Brussels that in the decisions issued by them there is a lack of respect for the security of their own citizens. They also undermined the policy of glorifying multiculturalism, which – when it comes to Islam’s followers – had long ago failed. In response, anti-immigrant and anti-Muslim organizations face accusations of racism, islamophobia, nationalism and fascism, with whom they have little in common. In the dialogue between the political elite and the extreme right, the former omit European Christian heritage, identity, culture and slowly reviving national tendencies as a response to the “foreign invasion.” Adversaries, in turn, accuse the elite of arrogance, cynicism, hypocrisy, mental laziness, short-sightedness and caring for their own interests at the expense of their nation. Often these are justifications, because the submission of many politicians to Islam and the excess of privileges for believers of this religion, including the lenient treatment of criminals originating from this environment, must lead to opposition, and finally to rebellion, which gives rise to violence. Western liberal democracy, guided by human rights, freedom of speech and religion, loses its ability to ideological confrontation not only with religious and culturally minority aliens, but also with its own citizens taking more and more extreme attitudes. There is a sharp confrontation of the ideas presented by both sides of political extremism both in cyberspace and on the streets of many cities, and in the middle, between them, there are illegal immigrants and radical Islam. In the era of widespread and fast-growing access to electronic communication sources and social media, this ethno-religious-cultural-national conflict must grow and it will be easier to cross the limits of physical violence. It is certainly held back by the good economic situation in Europe, but it is not known how long it will last. Attempts to tolerate such a situation by the authorities and to seek a compromise or agreement with extremists of various religious or political trends have never brought a calming down of social attitudes. They also did not contribute to the improvement of public safety and order, and at most prevented the outbreak of social conflicts for a short time. Their method of calming them is also not promises and further concessions to extremist circles, because they lead to further demands, often difficult to meet.
first rewind previous Page / 1 next fast forward last
JavaScript is turned off in your web browser. Turn it on to take full advantage of this site, then refresh the page.