Search results

1

Electromagnetic fields exposure assessment among workers at broadcast centers in Poland

100%

Politański P., Aniołczyk H., Gadzicka E., Bortkiewicz A., Zmyślony M.

Medycyna Pracy

|

2018

|

vol. 69

|

issue 5

477-482

EN

Background In the studies investigating the potential health effects of occupational exposure to electromagnetic fields (EMF), the key problem is the assessment of workers’ exposure. Electromagnetic fields exposure assessment requires determining maximum EMF levels, for the acute effect, and the dose absorbed, for the cumulative effect. A study was undertaken to determine EMF exposure in workers at broadcasting centers (BCs) in Poland. It was the first part of a comprehensive project on health effects of occupational exposure to EMF. Material and Methods The study was conducted in 4 selected BCs. Spot measurements of electric field strength (E), and the results of E measurements that were made in the past for occupational hygiene assessments, were used for determining workers’ exposure to electric field. The parameters considered were the maximum E value ($\text{E}_\text{max}$), the weighted average E value ($\text{E}_\text{avg}$) and the E lifetime dose ($\text{E}_\text{lifetime dose}$). Results In the group of workers examined, the E values did not exceed 16.7 V/m for Emax (the occupational exposure limit (OEL) for work shift in Poland is 20 V/m), 2.9 V/m for $\text{E}_\text{avg}$ and 1 500 000 (V/m)²×h for $\text{E}_\text{lifetime dose}$. Conclusions In view of the lack of dosimetry data, a retrospective assessment of BC workers’ exposure to very high frequency and ultra-high frequency EMF was conducted, which made it possible to estimate EMF lifetime dose for the workers. Since the EMF exposure levels at BCs did not exceed the admissible values, they can be considered safe to the workers’ health, according to the approach used for developing OELs for EMF exposure. Med Pr 2018;69(5):477–482

2

Airborne peptidoglycans as a supporting indicator of bacterial contamination in a metal processing plant

100%

Cyprowski M., Ławniczek-Wałczyk A., Górny R. L.

International Journal of Occupational Medicine and Environmental Health

|

2015

|

vol. 29

|

issue 3

427-437

EN

Objectives The aim of this study was to assess exposure to airborne endotoxins and peptidoglycans (PGs) as well as possibility of using PGs as a surrogate measure of bacterial exposure in workplaces in a metal processing plant. Material and Methods Personal dosimetry (N = 11) was used to obtain data on concentrations of viable bacteria, total number of bioaerosol particles, endotoxins and peptidoglycans. To investigate the size distributions of aerosol particles responsible for transport of endotoxins and PGs, air samples (N = 5) were additionally collected using the 8-stage cascade impactor. Endotoxins and PGs were assayed with the Limulus amebocyte lysate (LAL) test and a kinetic version of the silkworm larvae plasma (SLP) test, respectively. Results Median concentrations of airborne PGs (14.6 ng/m³), endotoxins (0.2 ng/m³), viable bacteria (1.16×10³ CFU/m³) and the total number of bioaerosol particles (1.81×10⁶ cells/m³) were determined. Qualitative analysis revealed presence of 19 bacterial species belonging to 14 genera. The calculations showed strong, significant correlations (p < 0.05) between endotoxins, viable bacteria (r = 0.75) and the total number of bioaerosol particle concentrations (r = 0.76) as well as between PGs and the total number of bioaerosol particle concentrations (r = 0.72). Size distribution analysis showed that the highest concentrations of bacterial aerosols occurred in the range of 2.1–3.3 μm. In the case of endotoxins, an increase of concentrations in 2 ranges of aerodynamic diameters: 1.1–3.3 μm and 5.8–9 μm was shown. For PGs there was a visible gradual increase of their concentrations in the range 2.1–9 μm. Conclusions Peptidoglycans can be treated as a supporting indicator of bacterial contamination in metal processing plants, particularly when an assessment of an immunotoxic potential of microbiological hazards needs to be performed. However, to be extrapolated to other occupational and non-occupational environments, the obtained results require a further verification.

3

Ochrona zdrowia pracownika narażonego na czynniki chemiczne w środowisku pracy – monitoring biologiczny w ocenie ryzyka zdrowotnego: regulacje prawne

67%

Gregorczyk R., Janasik B., Smuga J.

Medycyna Pracy

|

2022

|

vol. 73

|

issue 4

349-356

EN

One of the priorities in the field of occupational safety and health in the European Union (EU) is research on dissemination and application of scientific results, which results in changes in legislation on exposure assessment to chemical agents and risk estimation. The aim of this paper is to analyze the EU legislation on exposure assessment and risk estimation to chemical agents based on biological monitoring studies, in the context of workers’ health protection, with reference to the occupational hygiene management system and standard. An analysis was made of the current legal regulations as well as recommendations and guidelines for biological monitoring studies in the assessment of workers’ exposure to selected metals. A comparison was made between the regulations in force in Poland and in EU. The rationale for implementing biological monitoring tools in occupational health prevention as an additional tool to protect workers from chemical agents was evaluated.

PL

Jednym z priorytetów z zakresu bezpieczeństwa i higieny pracy w Unii Europejskiej (UE) są badania dotyczące rozpowszechniania oraz zastosowania wyników badań naukowych. Skutkuje to zmianami w prawodawstwie dotyczącym oceny narażenia na czynniki chemiczne i szacowania ryzyka. Celem pracy jest analiza regulacji prawnych stosowanych w UE dotyczących oceny narażenia i szacowania ryzyka na czynniki chemiczne na podstawie badań monitoringu biologicznego w kontekście ochrony zdrowia pracowników oraz w nawiązaniu do systemu i norm zarządzania higieną pracy. Przeprowadzono analizę obowiązujących przepisów prawnych oraz zaleceń i wytycznych dotyczących prowadzenia badań z zakresu monitoringu biologicznego w ocenie narażenia pracowników. Zestawiono obowiązujące w Polsce przepisy z regulacjami wprowadzonymi w UE. Przeprowadzono ocenę zasadności wdrażania narzędzi monitoringu biologicznego w profilaktyce zdrowia pracujących jako dodatkowego narzędzia służącego ochronie pracownika przed działaniem czynników chemicznych.

4

Outdoor work and solar radiation exposure: Evaluation method for epidemiological studies

67%

Modenese A., Bisegna F., Borra M., Grandi C., Gugliermetti F., Militello A., Gobba F.

Medycyna Pracy

|

2016

|

vol. 67

|

issue 5

577-587

PL

Wstęp Ryzyko zdrowotne związane z nadmiernym narażeniem na promieniowanie słoneczne (solar radiation – SR) jest dobrze znane. Słońce stanowi główne źródło promieniowania optycznego wszystkich zakresów częstotliwości, które obejmuje część widma elektromagnetycznego w zakresie od 100 nm do 1 mm, w tym podczerwień (infrared – IR), ultrafiolet (ultraviolet – UV) i promieniowanie widzialne. Według najnowszych badań osoby pracujące na wolnym powietrzu mogą być znacznie narażone na promieniowanie słoneczne, ale w niewielu badaniach odtworzono szczegółową historię indywidualnej ekspozycji. Materiał i metody W artykule zaproponowano nową metodę oceny skumulowanego narażenia na SR podczas pracy i w czasie wolnym, uwzględniającą dane subiektywne i obiektywne. Pierwsze z nich są zbierane w wywiadzie, drugie można uzyskać z baz internetowych dla regionów geograficznych i poprzez indywidualne pomiary narażenia. Dane są łączone za pomocą algorytmu matematycznego w celu uzyskania wartości indywidualnego całkowitego narażenia na SR badanych osób w trakcie ich całego życia. Wyniki Kwestionariusz przetestowano wśród 58 ochotników. Dane dotyczące narażenia na SR w 3 różnych miejscach we Włoszech w 2012 r. uzyskano z internetowych baz danych. Pomiar indywidualnego narażenia na SR u 6 rybaków wykonano elektronicznym dozymetrem UV. Opracowano również matematyczny algorytm scalania danych subiektywnych i obiektywnych. Wnioski Proponowana metoda może być stosowana w badaniach epidemiologicznych do określenia zależności między efektami biologicznymi a narażeniem na promieniowanie słoneczne oraz do oceny roli czynników osobniczych i środowiskowych, które mogą zwiększać lub zmniejszać narażenie na promieniowanie słoneczne. Med. Pr. 2016;67(5):577–587

EN

Background The health risk related to an excessive exposure to solar radiation (SR) is well known. The Sun represents the main exposure source for all the frequency bands of optical radiation, that is the part of the electromagnetic spectrum ranging between 100 nm and 1 mm, including infrared (IR), ultraviolet (UV) and visible radiation. According to recent studies, outdoor workers have a relevant exposure to SR but few studies available in scientific literature have attempted to retrace a detailed history of individual exposure. Material and Methods We propose a new method for the evaluation of SR cumulative exposure both during work and leisure time, integrating subjective and objective data. The former is collected by means of an interviewer administrated questionnaire. The latter is available through the Internet databases for many geographical regions and through individual exposure measurements. The data is integrated into a mathematical algorithm, in order to obtain an esteem of the individual total amount of SR the subjects have been exposed to during their lives. Results The questionnaire has been tested for 58 voluntary subjects. Environmental exposure data through online databases has been collected for 3 different places in Italy in 2012. Individual exposure by electronic UV dosimeter has been measured in 6 fishermen. A mathematical algorithm integrating subjective and objective data has been elaborated. Conclusions The method proposed may be used in epidemiological studies to evaluate specific correlations with biological effects of SR and to weigh the role of the personal and environmental factors that may increase or reduce SR exposure. Med Pr 2016;67(5):577–587

5

Ocena narażenia zawodowego na pyły drewna pracowników przemysłu meblarskiego w Polsce

67%

Szewczyńska M., Pośniak M.

Medycyna Pracy

|

2017

|

vol. 68

|

issue 1

45-60

EN

Background Occupational exposure to wood dust can be responsible for many different harmful health effects, especially in workers employed in the wood industry. The assessment of wood dust adverse effects to humans, as well as the interpretation of its concentration measurements carried out to assess potential occupational exposure are very difficult. First of all, it is due to possible occurrence of different kind of wood dust in the workplace air, namely wood dust from dozens of species of trees belonging to 2 kinds of botanical gymnosperms and angiosperms, as well as to its different chemical composition. Material and Methods Total dust and respirable wood dust in the workplace air in the furniture industry was determined using the filtration-gravimetric method in accordance with Polish Standards PN-Z-04030-05:1991 and PN-Z-04030-06:1991. Air samples were collected based on the principles of individual dosimetry. Results Total dust concentrations were 0.84–13.92 mg/m3 and inhalable fraction concentrations, obtained after the conversion of total dust by applying a conversion factor of 1.59, were 1.34–22.13 mg/m3. Respirable fraction concentrations were 0.38–4.04 mg/m3, which makes approx. 25% of the inhalable fraction on average. The highest concentrations occurred in grinding and the lowest during milling processes of materials used in the manufacture of furniture. Conclusions The results indicate that the share of respirable fraction in the inhalable fraction of wood dust is considerable. Due to the determination of the threshold limit value (TLV) for the inhalable fraction of wood dust, it is necessary to replace the previously used samplers for total dust with samplers that provide quantitative separation of wood dust inhalable fractions in accordance with the convention of this fraction as defined in PN-EN 481:1998. Med Pr 2017;68(1):45–60

PL

Wstęp Narażenie zawodowe na pyły drewna może powodować szkodliwe następstwa zdrowotne. Przede wszystkim stanowią one zagrożenie dla zdrowia pracowników zatrudnionych w zakładach przemysłu drzewnego. Ocena szkodliwego oddziaływania pyłów drewna, jak również interpretacja wyników pomiarów stężeń prowadzonych w celu oceny narażenia zawodowego, jest bardzo trudnym i skomplikowanym zadaniem. Problemy te wynikają z możliwości występowania w powietrzu na stanowiskach pracy pyłów drewna pochodzących z kilkudziesięciu gatunków drzew należących do 2 gromad – nagonasiennych (drzewa iglaste) i okrytonasiennych (drzewa liściaste), a także różniących się składem chemicznym i gęstością (twardością). Materiał i metody Pył całkowity i frakcję respirabilną na stanowiskach pracy w zakładach przemysłu meblowego oznaczano metodą filtracyjno-wagową, zgodnie z normami PN-Z-04030-05:1991 i PN-Z-04030-06:1991. Próbki powietrza do badań pobierano, stosując zasady dozymetrii indywidualnej. Wyniki Stężenia pyłu całkowitego wynosiły 0,84–13,92 mg/m³, a stężenia frakcji wdychalnej, uzyskane po przeliczeniu pyłu całkowitego po zastosowaniu współczynnika 1,59, 1,34–22,13 mg/m³. Stężenia frakcji respirabilnej wynosiły 0,38–4,04 mg/m³, co stanowi średnio ok. 25% frakcji wdychalnej. Najwyższe stężenia obydwu frakcji pyłu drewna występowało na stanowiskach szlifowania, a najniższe podczas frezowania materiałów stosowanych do produkcji mebli. Wnioski Wyniki pomiarów stężeń pyłów drewna mieszanego w zakładach produkujących meble wskazują, że udział frakcji respirabilnej we frakcji wdychalnej tych pyłów jest znaczny. Z uwagi na ustalenie wartości najwyższych dopuszczalnych stężeń (NDS) dla frakcji wdychalnej pyłów drewna konieczne jest zastąpienie dotychczas stosowanych próbników do oznaczania pyłu całkowitego próbnikami, które zapewnią ilościowe wyodrębnienie frakcji wdychalnej pyłów drewna zgodnie z konwencją tej frakcji określoną w normie PN-EN 481:1998. Med. Pr. 2017;68(1):45–60

6

Bezpomiarowa ocena narażenia na działanie substancji chemicznych przez kontakt ze skórą w środowisku pracy

67%

Jankowska A., Czerczak S., Kupczewska-Dobecka M.

Medycyna Pracy

|

2017

|

vol. 68

|

issue 4

557-569

EN

Assessment of dermal exposure to chemicals in the work environment is problematic, mainly as a result of the lack of measurement data on occupational exposure to chemicals. Due to common prevalence of occupational skin exposure and its health consequences it is necessary to look for efficient solutions allowing for reliable exposure assessment. The aim of the study is to present predictive models used to assess non-measured dermal exposure, as well as to acquaint Polish users with the principles of the selected model functioning. This paper presents examples of models to assist the employer in the the assessment of occupational exposure associated with the skin contact with chemicals, developed in European Union (EU) countries, as well as in countries outside the EU. Based on the literature data dermal exposure models EASE (Estimation and Assessment of Substance Exposure), COSHH Essentials (Control of Substances Hazardous to Health Regulations), DREAM (Dermal Exposure Assessment Method), Stoffenmanager , ECETOC TRA (European Centre for Ecotoxicology and Toxicology of Chemicals Targeted Risk Assessment), MEASE (Metal’s EASE), PHED (Pesticide Handlers Exposure Database), DERM (Dermal Exposure Ranking Method) and RISKOFDERM (Risk Assessment of Occupational Dermal Exposure to Chemicals) were briefly described. Moreover the characteristics of RISKOFDERM, guidelines for its use, information on input and output data were further detailed. Problem of full work shift dermal exposure assessment is described. An example of exposure assessment using RISKOFDERM and effectiveness evaluation to date were also presented. When no measurements are available, RISKOFDERM allows dermal exposure assessment and thus can improve the risk assessment quality and effectiveness of dermal risk management. Med Pr 2017;68(4):557–569

PL

Ocena narażenia dermalnego na substancje chemiczne w środowisku pracy jest zagadnieniem problematycznym. Wynika to w pierwszej kolejności z braku danych na temat wielkości narażenia zawodowego, pochodzących z pomiarów stężeń chemikaliów. Ze względu na powszechność potencjalnego narażenia przez kontakt ze skórą w środowisku pracy i jego konsekwencje zdrowotne konieczne jest szukanie skutecznych rozwiązań umożliwiających wiarygodną ocenę narażenia. Celem pracy jest przybliżenie bezpomiarowej oceny narażenia dermalnego na substancje chemiczne za pomocą modeli predykcyjnych i bliższe przedstawienie zasad działania wybranego modelu polskim użytkownikom. W pracy przedstawiono przykładowe modele wspomagające pracodawcę w ocenie narażenia zawodowego związanego z kontaktem substancji chemicznych ze skórą pracownika, opracowane w krajach Unii Europejskiej, jak również poza Unią. Na podstawie danych literaturowych w artykule krótko opisano wybrane modele do szacowania narażenia dermalnego: EASE (Estimation and Assessment of Substance Exposure – oszacowanie i ocena narażenia na substancję), COSHH Essentials (Control of Substances Hazardous to Health Regulations – utrzymywanie pod kontrolą substancji niebezpiecznych dla zdrowia), DREAM (Dermal Exposure Assessment Method – metoda oceny narażenia dermalnego), Stoffenmanager, ECETOC TRA (European Centre for Ecotoxicology and Toxicology of Chemicals Targeted Risk Assessment – ukierunkowane szacowanie ryzyka Europejskiego Centrum ds. Ekotoksykologii i Toksykologii Chemikaliów), MEASE (Metal’s EASE), PHED (Pesticide Handlers Exposure Database – baza danych na temat narażenia użytkowników pestycydów), DERM (Dermal Exposure Ranking Method – metoda rankingu narażenia dermalnego) i RISKOFDERM (Risk Assessment of Occupational Dermal Exposure to Chemicals – ocena ryzyka wynikającego z narażenia dermalnego na chemikalia). Ponadto bardziej szczegółowo zaprezentowano charakterystykę modelu RISKOFDERM, wskazówki dotyczące korzystania z narzędzia oraz informacje na temat danych wejściowych i wyjściowych tego modelu. Opisano problem oceny narażenia dermalnego w ciągu całego dnia roboczego, a także przedstawiono przykładowe szacowanie narażenia za pomocą modelu RISKOFDERM i dotychczasową ocenę skuteczności tego modelu. W przypadku braku danych z pomiarów stężeń chemikaliów stwarzających zagrożenie dla pracownika w wyniku kontaktu ze skórą użycie modelu RISKOFDERM umożliwia ocenę potencjalnego dermalnego narażenia zawodowego, co może podnieść jakość oceny ryzyka, a przez to skuteczność sterowania ryzykiem wynikającym z narażenia przez skórę. Med. Pr. 2017;68(4):557–569

7

Ocena narażenia zawodowego na węgiel elementarny w zakładach stosujących maszyny i urządzenia z silnikami wysokoprężnymi

67%

Szewczyńska M., Kowalska J., Pośniak M.

Medycyna Pracy

|

2023

|

vol. 74

|

issue 2

93-102

EN

Background This paper presents and discusses the results of the determination of elemental carbon emitted in diesel engine exhaust into the air of workplaces where machines and equipment with diesel engines are used. In order to assess occupational exposure to elemental carbon (EC) as a marker of exhaust gases emitted by diesel engines, 51 ground-based workplaces where people who operate or maintain equipment with this type of engine work were measured. Measurements were also carried out at 9 workplaces in non-coal mines. Material and Methods For air sampling at workplaces of diesel exhaust emitting machines and equipment located on the surface, a cartridge sampler without an impactor with a quartz filter was used for elemental carbon determination, while for measurements in non-coal mines the Higgins-Dewell Cyclone FH022 respirable fraction sampler was used. The thermo-optical carbon analysis method using a flame ionisation detector was used to determine elemental carbon. Results Analysis of the results of the determined elemental carbon concentrations at workplaces located on the ground, i.e., in car repair shops, and in the steelworks where combustion forklifts are operated, showed that the highest concentrations of elemental carbon were determined at the old forklift workplaces in the steelworks. The determined EC concentrations at these workstations were 353 μg/m³ and 78 μg/m³, respectively. In the non-coal mines, elemental carbon concentrations were in the range of 7.5–50 μg/m³. Conclusions Exposure assessment at the surveyed workplace in the steelworks showed the highest 7-fold exceedance of the maximum admissible concentration (MAC) at the position of the combustion forklift operator. At the other surveyed workplaces in the car repair shop the marked concentrations were in the range of 0.1–0.5 MAC or <0.1 MAC. In non-coal mines, the determined concentrations ranged 0.12–1 times the MAC. Med Pr. 2023;74(2)

PL

Wstęp W artykule przedstawiono i omówiono wyniki oznaczania węgla elementarnego (elemental carbon – EC) emitowanego w spalinach silników Diesla (SSD) do powietrza stanowisk pracy, na których były wykorzystywane maszyny i urządzenia z takimi silnikami. Narażenie zawodowe na EC jako marker SSD oceniono, obejmując pomiarami 51 naziemnych stanowisk pracy z obsługą lub konserwacją silników Diesla. Przeprowadzono również pomiary na 9 stanowiskach pracy w kopalniach niewęglowych. Materiał i metody Do pobierania próbek powietrza na stanowiskach pracy maszyn i urządzeń emitujących SSD zlokalizowanych na powierzchni do oznaczania EC wykorzystano próbnik kasetowy bez impaktora z filtrem kwarcowym, a w przypadku pomiarów w kopalniach niewęglowych – próbnik do frakcji respirabilnej typu Higgins-Dewell Cyclone FH022. Do oznaczania EC zastosowano metodę analizy termo-optycznej węgla z wykorzystaniem detektora płomieniowo-jonizacyjnego. Wyniki Analiza wyników pomiarów na stanowiskach pracy zlokalizowanych na powierzchni, tj. w warsztatach samochodowych i hucie stali, wykazała, że największe stężenia EC występowały na stanowiskach pracy związanych z obsługą starych wózków widłowych. Oznaczone tam stężenia EC wynosiły, odpowiednio, 353 μg/m³ i 78 μg/m³. W kopalniach niewęglowych stężenie EC wynosiło natomiast 7,5–50 μg/m³. Wnioski Ocena narażenia na badanych stanowiskach w hucie stali wykazała największe, 7-krotne, przekroczenie najwyższego dopuszczalnego stężenia (NDS) na stanowisku operatora spalinowego wózka widłowego. Na pozostałych badanych stanowiskach pracy w warsztatach samochodowych oznaczone stężenia wynosiły 0,1–0,5 NDS lub <0,1 NDS. W kopalniach niewęglowych oznaczone stężenia odpowiadały natomiast 0,12–1 krotności NDS. Med. Pr. 2023;74(2)

8

Ocena przydatności wybranych modeli bezpomiarowych do szacowania narażenia dermalnego dla potrzeb oceny zgodności warunków pracy z ograniczeniami 71 i 76 załącznika XVII do rozporządzenia REACH

67%

Klimecka A., Kupczewska-Dobecka M., Konieczko K., Jurewicz J.

Medycyna Pracy

|

2023

|

vol. 74

|

issue 6

487-500

EN

Background Occupational exposure to chemicals occurs mainly through inhalation and the skin. The inhalation exposure assessment is regulated by law, while in Poland the method of conducting measurements for dermal exposure has not been indicated in the law. However, due to the restrictions 71 and 76 from Annex XVII of REACH for 1-methyl-2-pyrrolidone (NMP) and N,N-dimethylformamide (DMF), exposure assessment by the dermal route is necessary. These restrictions require to ensure that exposure of workers is below the derived no-effect levels (DNELs) for dermal exposure. The aim of the work was assessment of suitability of selected non-measurement forecasting models for the estimation of dermal occupational exposure to chemicals for the purposes of assessing compliance of working conditions with the restrictions 71 and 76 of the REACH regulation. Material and Methods Three tools estimating dermal exposure, recommended by European Chemical Agency (ECHA), were selected: ECETOC TRA, RISKOFDERM and IH SkinPerm, which were used to estimate 2 exemplary workplaces. Results Results of the estimations of dermal exposure showed that non-measuring models are useful for fulfilling the obligations under restrictions 71 and 76 of Annex XVII of REACH. The type of exposure scenario and amount of data available for the workplace are crucial for the selection of the model. The ECETOC TRA was considered the best model for this type of analysis, whose main advantages are direct comparison of the output data in mg/kg/day with the DNEL value and use of standardized descriptors system. Conclusions Exposure modeling is a good and cheap way to determine the dermal exposure magnitude at workplaces, also to comply with the requirements of restrictions 71 and 76 of Annex XVII of REACH. The application of modeling in the case of occupational exposure by the dermal route is one of the solutions when it is necessary to comply with the DNEL for dermal exposure.

PL

Wstęp Do narażenia zawodowego na substancje chemiczne dochodzi głównie drogami inhalacyjną i skórną. Ocena narażenia inhalacyjnego wynika z przepisów prawa, natomiast dla narażenia dermalnego w Polsce nie wskazano prawnie sposobu przeprowadzania badań i pomiarów. Z powodu wprowadzenia ograniczeń 71 i 76 do załącznika XVII do rozporządzenia REACH dla 1-metylo-2-pirolidonu (NMP) i N,N-dimetyloformamidu (DMF) konieczne jest przeprowadzenie oceny narażenia drogą dermalną obok oceny narażenia inhalacyjnego. Ograniczenia te wiążą się z koniecznością dotrzymania wartości pochodnego poziomu niepowodującego zmian (derived no-effect level – DNEL) dla narażenia przez skórę. Celem pracy była ocena przydatności wybranych modeli bezpomiarowych do szacowania dermalnego narażenia zawodowego na związki chemiczne dla potrzeb oceny zgodności warunków pracy z ograniczeniami 71 i 76 do rozporządzenia REACH. Materiał i metody Wybrano 3 bezpłatne narzędzia, które w zakresie zastosowań mają szacowanie narażenia dermalnego i są zalecane do tego celu przez Europejską Agencję Chemikaliów (European Chemical Agency – ECHA), tj. modele ECETOC TRA, RISKOFDERM i IH SkinPerm, którymi oszacowano narażenie na 2 przykładowych stanowiskach pracy. Wyniki Wybrano 3 bezpłatne narzędzia, które w zakresie zastosowań mają szacowanie narażenia dermalnego i są zalecane do tego celu przez Europejską Agencję Chemikaliów (European Chemical Agency – ECHA), tj. modele ECETOC TRA, RISKOFDERM i IH SkinPerm, którymi oszacowano narażenie na 2 przykładowych stanowiskach pracy. Wnioski Modelowanie narażenia jest dobrym i stosunkowo tanim sposobem określania wielkości narażenia dermalnego na stanowiskach pracy, także w celu spełnienia wymagań ograniczeń 71 i 76 załącznika XVII do rozporządzenia REACH. Zastosowanie modelowania w przypadku zawodowego narażenia dermalnego jest jednym z rozwiązań w sytuacji konieczności dotrzymania wartości DNEL dla narażenia przez skórę.

Refine search results

Electromagnetic fields exposure assessment among workers at broadcast centers in Poland

Airborne peptidoglycans as a supporting indicator of bacterial contamination in a metal processing plant

Ochrona zdrowia pracownika narażonego na czynniki chemiczne w środowisku pracy – monitoring biologiczny w ocenie ryzyka zdrowotnego: regulacje prawne

Outdoor work and solar radiation exposure: Evaluation method for epidemiological studies

Ocena narażenia zawodowego na pyły drewna pracowników przemysłu meblarskiego w Polsce

Bezpomiarowa ocena narażenia na działanie substancji chemicznych przez kontakt ze skórą w środowisku pracy

Ocena narażenia zawodowego na węgiel elementarny w zakładach stosujących maszyny i urządzenia z silnikami wysokoprężnymi

Ocena przydatności wybranych modeli bezpomiarowych do szacowania narażenia dermalnego dla potrzeb oceny zgodności warunków pracy z ograniczeniami 71 i 76 załącznika XVII do rozporządzenia REACH