Results found: 2

Search results

Search:
in the keywords: film conventions

Sort By:

Limit search:

Artysta w l'univers concentractionaire. "Kornblumenblau" Leszka Wosiewicza jako traktat o sztuce

100%

Mąka-Malatyńska K.

Images. The International Journal of European Film, Performing Arts and Audiovisual Communication

2009

vol. 7

issue 13-14

151-167

The author of the essay considers Leszek Wosiewicz’s Kornblumenblau as a film about art and focuses on the self reflexive elements present in the film, particularly those referring to film conventions. This analysis examines the film in the context of the reflections about the meaning of art in totalitarian systems and situation of the artist in the reality of the concentration camp. Kornblumenblau depicts degenerated art as depriving of freedom and rescue, becoming another tool of oppression. Dehumanizing power of this art points at the final decay of man in the epoch of gas chambers.

The Artist In L’univers Concentrationnaire. Leszek Wosiewicz’s “Kornblumenblau” As a Treaty About Art The author of the essay considers Leszek Wosiewicz’s Kornblumenblau as a film about art and focuses on the self reflexive elements present in the film, particularly those referring to film conventions. This analysis examines the film in the context of the reflections about the meaning of art in totalitarian systems and situation of the artist in the reality of the concentration camp. Kornblumenblau depicts degenerated art as depriving of freedom and rescue, becoming another tool of oppression. Dehumanizing power of this art points at the final decay of man in the epoch of gas chambers.

Global contents but nationalistic themes: Bong Joon-ho’s “Snowpiercer”

100%

Kim M.

International Journal of Korean Humanities and Social Sciences

2022

vol. 8

7-23

Film Snowpiercer: Arka przyszłości (2013) w reżyserii Bong Joon-ho oparty jest na francuskiej powieści graficznej, ukazującej ludzkość znajdującą się w krążącym po skutym lodem świecie pociągu. Początkowo pasażerami byli jedynie przedstawiciele klas wyższych, jednak nieoczekiwanie okazało się, że do środka pociągu dostały się także osoby z klas niższych. Kwestią czasu zatem stało się starcie tychże klas. W tym ujęciu film skupia się na katastrofie klimatycznej oraz rozwarstwieniu społecznym. Klasy rządzące w pociągu kładą nacisk na porządek i kontrolę. Uzasadniają swoje rządy oraz ucisk klas niższych tym, że katastrofa miała swoje źródło w rozdźwięku między niekontrolowanym wzrostem liczebności populacji oraz uprzemysłowieniem. Udowadniają swoją logikę odwołując się do 'czaru (zaklęcia) Platona'. Zgodnie z nim, hierarchia musi być podzielona na dwie (rządzący i rządzeni) bądź trzy (strażnicy, wojownicy i robotnicy) części. Każdy obywatel musi zadowolić się swoją pozycją społeczną. Ich logika ulega następnie wzmocnieniu Popperowską 'stopniową cząstkową inżynierią społeczną'. Podkreślają również uzasadnienie silnej kontroli wspieranej maltuzjańską 'statyczną teorią zasobów', w której liczba ludności przyrasta geometrycznie a produkcja żywności arytmetycznie. Teoria ta powtarza się w takich filmach komercyjnych jak Avengers: Wojna bez granic (2018) czy Kingsman: Złoty krąg (2017). Tytuły te stały się dominujące w obszarze filmów nazywanych '(post)apokaliptycznymi'. Wydaje się zatem, że Bong Joon-ho chce podążać za trendami i konwencjami filmu gatunkowego uznawanego za apokaliptyczny. Jednakże celowo obsadzając koreańskich aktorów w grupie trzeciej umożliwia wyobrażenie nowego świata, innego od tego pełnego frustrującej dychotomii (dominacja wyższego/ucisk niższego). Namgung Minsu i Yona, grani przez koreańskich aktorów, są ukazani jako bardzo aktywni i ciekawi bohaterowie, mający rozwiązać główne problemy społeczne w filmie, katastrofy klimatyczne i konflikty klasowe. Ukazują możliwości, jakie przynieść może ze sobą nowa rzeczywistość po tym, jak obecny zamrożony i zniszczony świat upadnie. Koreańscy widzowie mogą zatem czuć się dumni z tego, że bohaterski i fantastyczny wymiar filmu jest podkreślony dzięki grze tych dwojga aktorów. Wydaje się zatem, że reżyser, wykorzystujący z jednej strony uniwersalny schemat filmów katastroficznych i nadający mu nacjonalistyczny charakter, a jednocześnie podejmujący wyzwanie współczesnych tematów katastrofy klimatycznej i konfliktów klasowych, tym właśnie filmem zdołał trafić w gusta Koreańczyków.

Bong Joon-ho’s film, Snowpiercer (2013) is based on a French graphic novel which deals with the people who got on a train that ran continuously around the world in the coming ice ages. At first, the passengers of the train were restricted to the upper classes, but some lower class people happened to get on the train abruptly. It seems to be inevitable to start to struggle between the two classes. In this regards, the theme of this film is focused on the environmental disaster and social stratification. The ruling classes on this train emphasize the order and control. They justify their domination and oppression over the lower classes, assuming that the cause of the disaster lies in the discrepancy which comes from the uncontrolled populations and productions. They use ‘the Spell of Plato’ to prove their logic. According to their logic, the hierarchy must be divided into two (the ruler and the oppressed) or three (guardians, warriors and workers). Every citizen must be satisfied with his social position. Their logics are further reinforced by the gradual ‘piecemeal social engineering’ proposed by Karl Popper. They also emphasize the justification of strong control supported by the Malthusian ‘principle of population’, where the population grows exponentially, but production increases arithmetically. This theory is repeated itself at the commercial movie like Avengers: Infinity War (2018) and Kingsman: The Golden Circle (2017). These movies became the dominant trends which could be named ‘(Post) Apocalyptic Film’. It seems that Bong Joon-ho is willing to follow the trends and conventions of the genre movie as known as Apocalyptic Film. However, by casting Korean actors as third groups of the movie intentionally, he makes it possible to imagine a new world that is different from this frustrating dichotomy (higher’s domination/lower’s oppression). Namgung Minsu and Yona who are acted by two Korean actors are represented as very active and interesting characters who are anticipated to solve the main social problems in the movie; environmental disasters and class conflicts. They show us the possibilities of the new world which can be imagined after the frozen and totally destroyed world is ended. Korean spectators can feel proud of the fact that the heroic and fantastic character of this movie is restricted to two Korean actors. Bong seemed to aim the target of spectators only to Korean. Anyway, he could make a little bit different movie from the conventions of blockbuster a.k.a. disaster movie or apocalyptic movie.

Refine search results

1 Images. The International Journal of European Film, Performing Arts and Audiovisual Communication

1 International Journal of Korean Humanities and Social Sciences

1 2022

1 2009

1 Kim M.

1 Mąka-Malatyńska K.

Search results

Artysta w l'univers concentractionaire. "Kornblumenblau" Leszka Wosiewicza jako traktat o sztuce

Global contents but nationalistic themes: Bong Joon-ho’s “Snowpiercer”