Full-text resources of CEJSH and other databases are now available in the new Library of Science.
Visit https://bibliotekanauki.pl

Results found: 5

first rewind previous Page / 1 next fast forward last

Search results

Search:
in the keywords:  fizjoterapeuta
help Sort By:

help Limit search:
first rewind previous Page / 1 next fast forward last
EN
Background: Nowadays, we observe a disturbing number of people injured as a result of improper actions of service providers. The problem concerns a number of medical professions, including, inter alia, physiotherapists. Aim of the study: The aim of the study was to define the term ‘medical error’ and indicate the sanctions making a medical error carries. Material and methods: Medical error is an unintentional action, omission or negligence of of a medical professional, which causes the patient harm. Civil liability of a physiotherapist stems mainly from the agreement between the therapist and the patient. According to the agreement, the physiotherapist is obligated to perform a number of actions for the patient. Results: Civil liability as a result of medical error is the most dangerous sanction, which is often combined with the payment of a certain sum by way of compensation or redress. Physiotherapists are partly protected from civil liability by professional indemnity insurance. Medical errors are a part of the medical professions, therefore they should be discussed openly, not hidden from the public eye. Conclusions: A physiotherapist should perform their professional duties with care and in accordance with existing guidelines. This will help reduce the risk of medical errors.
PL
Wstęp: W dzisiejszych czasach można zaobserwować znaczny wzrost liczby osób poszkodowanych w wyniku nieprawidłowego działania podmiotów świadczących usługi zdrowotne na rzecz innych. Problem dotyczy wielu zawodów medycznych, wśród których znajduje się zawód fizjoterapeuty. Cel pracy: Celem pracy było zdefiniowanie błędu medycznego oraz wskazanie sankcji, jakie grożą za jego popełnienie. Materiał i metody: Błąd medyczny to nieumyślne działanie, zaniechanie lub zaniedbanie osoby wykonującej zawód medyczny, które powoduje powstanie szkody u pacjenta. Odpowiedzialność cywilna fizjoterapeuty wynika przede wszystkim z zawarcia umowy pomiędzy nim a pacjentem. Na skutek jej zawarcia fizjoterapeuta zobowiązany jest do wykonywania określonych działań względem leczonej jednostki. Wyniki: Odpowiedzialność cywilna wynikająca z popełnionego błędu medycznego jest najgroźniejszą sankcją, która łączy się często z wypłatą określonej kwoty tytułem odszkodowania lub zadośćuczynienia. W znacznym stopniu ochronę przed tym niebezpieczeństwem zapewnia ubezpieczenie od odpowiedzialności cywilnej. Błędy lekarskie są wpisane w charakter zawodów medycznych, dlatego też należy o nich mówić, a nie ukrywać ich zaistnienia. Wnioski: Fizjoterapeuta powinien przede wszystkim wykonywać swój zawód z należytą starannością i zgodnie z zasadami deontologii. W efekcie pozwoli to na zredukowanie ryzyka wystąpienia błędów medycznych.
EN
The aim of this article is to assess the physiotherapist professional standards based on the accepted legal status. The article establishes the legal status of the physiotherapist's profession and assesses the standard of performing the profession using the literature and the selected judicial decisions of the common courts of law and the Constitutional Tribunal. In conclusion it is pointed out that the physiotherapist professional standard is defined by the legal acts in force, in particular the provisions of the Act on Profession of a Physiotherapist. The article also proposes a change in the provisions by specifying the vocational tasks of physiotherapists who have obtained a BA degree or people who have graduated from a post-secondary school, as well as specifying the professional skills related to teaching, managing work of people performing the profession and hiring administrators.
PL
Celem artykułu jest ocena standardu wykonywania zawodu fizjoterapeuty na podstawie przyjętego stanu prawnego. W artykule ustalono status prawny zawodu fizjoterapeuty oraz dokonano oceny standardu wykonywania powyższej profesji wykorzystując literaturę oraz wybrane orzecznictwo sądów powszechnych oraz Trybunału Konstytucyjnego. W zakończeniu wskazano, że standard wykonywania zawodu fizjoterapeuty określają obowiązujące akty prawne, a w szczególności przepisy u.z.f. W artykule zaproponowano również zmianę przepisów poprzez wyodrębnienie zadań zawodowych przez fizjoterapeutów, którzy ukończyli studia I stopnia oraz osób, które ukończyły szkołę policealną jak też sprecyzowanie kompetencji zawodowych fizjoterapeuty dotyczących nauczania, prowadzenia prac naukowo-badawczych, kierowania pracą zawodową osób wykonujących zawód fizjoterapeuty oraz zatrudnienia na stanowiskach administracyjnych.
PL
Cel badań. Celem badań była ocena związku między nadwagą, otyłością a bólami kręgosłupa oraz weryfikacja korelacji pomiędzy tymi zmiennymi w grupie młodych kobiet kończących studia na kierunku fizjoterapii. Materiał i metody. Grupę badaną stanowiło 41 losowo wybranych studentek fizjoterapii III roku studiów licencjackich. Dokonano pomiaru wysokości i masy ciała oraz obliczono wskaźnik BMI. Do oceny dolegliwości bólowych części lędźwiowej kręgosłupa zastosowano Kwestionariusz Oswestry. Dla analizowanych zmiennych ilościowych wyznaczono podstawowe statystyki opisowe. Odpowiedzi na pytania zawarte w kwestionariuszu zestawiono i skorelowano ze wskaźnikiem BMI. W celu znalezienia związku między wskaźnikiem BMI a niepełnosprawnością zastosowano analizę wariancji oraz Test Levene’a jednorodności wariancji. Wyniki. Analiza wskaźnika BMI wykazała, iż nadmiarem masy ciała charakteryzowało się 29% badanych studentek (nadwaga 17%, otyłość 12%). Średnia wartość BMI wynosiła 24,8 kg/m2. Jak wykazała analiza kwestionariusza Oswestry, 78% badanych doświadczyło bólów kręgosłupa, a dolegliwości o charakterze dużym i bardzo dużym odczuwało 22% studentek. U większości stwierdzono niewielki (61%) i mierny (27%) stopień niepełnosprawności. Analiza wskaźnika BMI względem stopnia niepełnosprawności wykazała związek istotny statystycznie (Fniepełnospr. (2, 38) = 8.72, p < 0,001). Wnioski. Większość badanych studentek doświadczyła bólów kręgosłupa, a znaczny odsetek (30%) charakteryzował się nadmierną masą ciała. Wykazano istotny statystycznie związek pomiędzy wskaźnikiem BMI a stopniem niepełnosprawności. Konieczne wydaje się położenie większego nacisku na profilaktykę zdrowotną w programie studiów.
EN
Background. The aim of the study was to assess the relationship between overweight, obesity, and back pain, and to verify the correlations between these variables in a group of young female physiotherapy graduates. Material and methods. The study group comprised 41 randomly selected physiotherapy third year students. Body height and body mass were measured, and BMI was calculated. Pain in the lumbar spine was assessed with the Oswestry Low Back Pain Questionnaire. Basic descriptive statistics were determined for the analysed quantitative variables. The questionnaire answers were compared and correlated with BMI. We used analysis of variance and the Levene’s test for homogeneity of variance to establish correlations between BMI and disability. Results. BMI analysis demonstrated that 29% of the students were characterized by excess body mass (17% overweight, 12% obese); mean BMI equalled 24,8 kg/m2. Furthermore, 78% of the respondents experienced back pain, with high and very high intensity complaints reported by 22%. Most students presented minimal (61%) and moderate (27%) level of disability. A statistically significant correlation was found between BMI and the degree of disability (Fdisability (2, 38) = 8.72; p < 0.001). Conclusions. Most physiotherapy students in the study group experienced back pain, and a substantial percentage (30%) were characterized by excessive body mass. A statistically significant correlation was demonstrated between BMI and disability level. It seems necessary to put more emphasis on health prevention in university curricula.
PL
Fizjoterapia należy do zawodów medycznych, które polegają na udzielaniu kompleksowych świadczeń zdrowotnych w zakresie usprawniania, profilaktyki oraz przywracania zdrowia. W niemieckim systemie szkolnictwa uzyskanie zawodu fizjoterapeuty możliwe jest w wyniku ukończenia 3-letniej szkoły wyższej lub zawodowej i zdania egzaminu państwowego. Dodatkowo uczeń zobligowany jest do zdania szeregu egzaminów ustnych i pisemnych. Egzamin państwowy jest praktyczny i opiera się na dwóch studiach przypadków – postępowania rehabilitacyjnego z pacjentem.
EN
Physiotherapy belongs to medic competitions, which consist in providing comprehensive health services in the field of rehabilitation, prevention and restoration of health. In the German system of education, getting a physiotherapist's profession is possible as a result of completing a three-year university or vocational school and passing the state examination. In addition, the student is required to perform a number of oral and written examinations. The state exam is practical and is based on two case studies – rehabilitation with the patient.
PL
Streszczenie Ocena wizerunku pracowników ochrony zdrowia dokonuje się zwykle przez pryzmat wiedzy i umiejętności zapewniających skuteczność terapii, poziom empatii oraz jakość relacji interpersonalnych z pacjentem. W prezentowanych badaniach zwrócono jednak uwagę na jeden z elementów wyglądu pracowników: widoczne sposoby zdobienia ciała. Zjawisko to jest przedmiotem licznych badań socjologicznych, psychologicznych i epidemiologicznych. Materiał i metody Badania sondażowe przeprowadzono w okresie wrzesień-grudzień 2016 roku w placówkach służby zdrowia Lublina i Białej Podlaskiej. Autorskie kwestionariusze ankiety wypełniło 102 pacjentów poddawanych rehabilitacji. Wyniki Stopień akceptacji zdobień ciała personelu, mierzony według pięciostopniowej skali Likerta istotnie (p <0.05) zależał od wieku, posiadania ozdób przez respondentów oraz ocenianego rodzaju zdobień, płci i ocenianej specjalności medycznej. Mediana stopnia akceptacji zdobień ciała personelu wyniosła 0 pkt. Wnioski Co trzeci respondent nie akceptował zdobień ciała u personelu medycznego co może wpływać na budowanie negatywnego wizerunku zawodu medycznego. Prezentowane wyniki sugerują potrzebę dalszych badań nad wpływem zdobień na jakość relacji interpersonalnych w terapii.
EN
Abstract In the presented research, the emphasis was put on one of the elements of employees appearance: visible ways of decorating the body. Material and methods Surveys were conducted in September-December 2016 in health care institutions of Lublin and Biala Podlaska (Poland). 102 patients undergoing rehabilitation answered authorized survey questionnaires. Results The degree of acceptance of body modification of the medical staff, measured according to the Likert scale of 5 was significantly dependent on age, if the respodents had body decorations themselves, and the type of decor, gender, and the assessed medical specialization. The median degree of acceptance of the body alteration of the medical personnel was 0 points. Conclusions One third of the respondents did not accept the body alterations of the medical staff, which may have contributed to the negative image of the medical profession in general. The presented results suggest the need for further research.
first rewind previous Page / 1 next fast forward last
JavaScript is turned off in your web browser. Turn it on to take full advantage of this site, then refresh the page.