Full-text resources of CEJSH and other databases are now available in the new Library of Science.
Visit https://bibliotekanauki.pl

Results found: 13

first rewind previous Page / 1 next fast forward last

Search results

Search:
in the keywords:  foreign exchange reserves
help Sort By:

help Limit search:
first rewind previous Page / 1 next fast forward last
1

US–Chinese Core Economic Relations in the Light of the Current Crisis

100%
Choroś-Mrozowska D.
Argumenta Oeconomica Cracoviensia
|
2011
|
issue 7
25-38
EN
US‒China relations have followed an irregular course with improvements overshadowed by various problems and reverses. Chinese economic and trade reforms began in 1979 and have helped to transform the PRC into the one of the world’s fastest growing economies. China’s entry into the World Trade Organization (WTO) at the end of 2001 required it to open up its economy to foreign trade and investment by dismantling a large number of trade barriers and liberalising further its foreign investment regime. Beyond removing trade barriers, economic growth in the PRC has since resulted in significant new opportunities in US‒Chinese economic relations. Unfortunately, economic relations between these two countries have been marked by a number of issues, including a large US trade deficit with the PRC, China’s refusal to float its currency and failure to fully implement many of its WTO obligations. In addition, there has been growing concerns in the US over the huge foreign exchange reserves (FER) China has amassed.
2

Korzyści netto z akumulacji rezerw dewizowych przez gospodarki wschodzące w świetle doświadczeń kryzysu finansowego lat 2008–2009

100%
Dąbrowski M. A.
Ekonomista
|
2015
|
issue 2
159-187
PL
Celem opracowania jest zbadanie znaczenia rezerw dewizowych w łagodzeniu przebiegu kryzysu i ustalenie, czy duże rezerwy zwiększały odporność na kryzys fi nansowy lat 2008–2009. W części teoretycznej omówiono korzyści netto z akumulacji rezerw i przedstawiono makroekonomiczny model optymalnego poziomu rezerw. W części empirycznej dokonano estymacji optymalnego poziomu rezerw dla gospodarek wschodzących w okresie poprzedzającym kryzys, a następnie zbadano, używając szeregu zmiennych kontrolnych, w jakim stopniu wskaźniki faktycznego poziomu rezerw dewizowych do ich optymalnego poziomu objaśniają zróżnicowaną odporność gospodarek wschodzących na globalny kryzys fi nansowy. Ustalono po pierwsze, że kraje, które posiadały większe rezerwy dewizowe, faktycznie okazały się bardziej odporne na kryzys. Problemy z wykryciem tej relacji, które występowały we wcześniejszych badaniach, były wynikiem opierania się na faktycznym poziomie rezerw, bez jego odniesienia do poziomu optymalnego. Po drugie, zidentyfi kowana relacja była stabilna i odporna na uwzględnienie w analizie szeregu zmiennych kontrolnych stosowanych w innych opracowaniach empirycznych. Po trzecie, większość objętych próbką krajów miała rezerwy dewizowe na poziomie przewyższającym wartość optymalną, co w połączeniu z wykrytą relacją między kosztami kryzysu a rezerwami, skłania do przypuszczenia, że optymalny poziom rezerw może być niedoszacowany.
EN
This paper examines the role of foreign exchange reserves in crisis mitigation and considers the question whether large stocks of reserves contributed to resilience to fi nancial crisis of 2008–2009. In theoretical part net benefi ts of reserves accumulation are discussed and macroeconomic model of optimal reserves is presented. The optimal level of reserves for emerging market economies in the pre-crisis period is estimated in empirical part. Together with a whole range of controls these estimates are used to determine to what extent the gap between actual and optimal levels of reserves explain diversity of emerging market economies resilience to the global fi nancial crisis. The fi ndings are as follows: First, countries with a larger stock of reserves were indeed more resilient to the crisis. Inconclusive fi ndings of previous studies were the result of using the actual level of reserves rather than the gap between actual and optimal levels. Second, the relation identifi ed was stable and robust to the inclusion of many control variables used in other empirical studies. Third, majority of countries in the sample had their reserves above the optimal level. This, together with the relation between cost of the crisis and reserves, lends support to the conjecture that the optimal level of reserves could be underestimated.
RU
В статье анализируется значение валютных резервов для смягчения хода кризиса 2008-2009 гг. и влияние величины этих резервов на стойкость по отношению к этому кризису. В теоретической части рассматривается чистая выгода от аккумуляции резервов и представляется макроэкономическая модель оптимального уровня резервов. В эмпи- рической части произведена эстимация оптимального уровня резервов для растущих экономик в период, предшествующий кризису. Затем автор анализирует показатель соот- ношения между фактическим уровнем резервов и их оптимальным уровнем и значение этого показателя для стойкости отдельных растущих экономик в условиях глобального финансового кризиса. Были сделаны следующие выводы. Во-первых, страны с боль- шими валютными резервами оказались более стойкими к кризису. Во-вторых, указан- ное соотношение было стабильным и нечувствительным к включению в анализ ряда контрольных переменных. В-третьих, большинство рассматриваемых стран имела ва- лютные резервы, превышающие их оптимальную величину, что при учете соотношения между издержками кризиса и резервами, даёт основание полагать, что оптимальный уровень резервов вероятно недооценен.
3

Th e analysis of the amount and structure of foreign exchange reserves in Poland in the years 1998–2014

88%
Redo M.
Law and Administration in Post-Soviet Europe
|
2015
|
vol. 2
|
issue 1
34-41
4
Publication available in full text mode
Content available

Gromadzenie aktywów rezerwowych a motyw naśladownictwa - doświadczenia wybranych krajów z państwowymi funduszami majątkowymi

75%
Urban D.
Gospodarka Narodowa. The Polish Journal of Economics
|
2016
|
vol. 283
|
issue 3
127-143
EN
This paper investigates the motives behind foreign exchange reserve accumulation. The main goal is to empirically validate the hypothesis that, in addition to conventional macroeconomic variables, the demand for reserves is determined by a behavioral motive - a desire to keep up with the Joneses. The analysis is based on a sample of 12 Asian economies as well as Russia and covers the 1990–2013 period. The research employs panel regression models. The empirical findings, including several robustness checks, suggest the existence of competitive hoarding within the studied sample. The “Joneses effect” varies; it increases when Singapore, Indonesia and China are excluded from the sample. The effect decreases when Russia is excluded from the sample. The existence of behavioral motives behind reserve accumulation raises the question of whether “the Joneses effect” can determine the creation of sovereign wealth funds by countries.
PL
Artykuł porusza zagadnienie motywów akumulacji rezerw walutowych. Celem artykułu jest empiryczna weryfikacja hipotezy zakładającej, że pośród innych czynników makroekonomicznych, popyt na rezerwy jest determinowany motywem behawioralnym a konkretnie dążeniem do naśladownictwa. W badaniu wykonanym dla danych z lat 1990-2013 opartym na próbie 12 krajów azjatyckich oraz Rosji, posiadających państwowe fundusze majątkowe wykorzystano narzędzie w postaci regresji panelowej. Uzyskane wyniki empiryczne, w tym testy odporności, wskazują na występowanie konkurencyjnego gromadzenia rezerw w analizowanej grupie krajów. Skala zjawiska nie jest jednakowa, najsilniej ujawnia się po wykluczeniu z grupy Singapuru, Indonezji oraz Chin, najsłabszy efekt naśladownictwa ma miejsce wraz z usunięciem z badanej grupy Rosji. Występowanie behawioralnych motywów gromadzenia rezerw, skłania do postawienia pytania o motywy naśladownictwa jako czynniki mogący wywierać wpływ na decyzję utworzenia przez kraj wehikułu inwestycyjnego w postaci państwowego funduszu majątkowego.
5
Publication available in full text mode
Content available

Polityka zarządzania rezerwą dewizową

63%
Sawicki J.
Zeszyty Naukowe Uczelni Vistula
|
2018
|
issue 62(5) Ekonomia XVI
174-201
PL
W artykule przedstawiamy rodzaje i cel tworzenia rezerw dewizowych na szczeblu krajowym. Badamy zależność poziomu rezerw od zmian wielkości i struktury przepływów kapitałowych rejestrowanych na rachunkach bilansu płatniczego oraz korelację pomiędzy rezerwami i komponentami międzynarodowej pozycji inwestycyjnej. Analizujemy stopnień zdywersyfikowania w gospodarkach UE poziomu rezerw, ich zależności od zmian w przepływach kapitałowych i wpływu na strukturę krajowej absorpcji. Zabezpieczenie gospodarki przed skutkami szokowych zmian poziomu i struktury przepływu kapitałów wpływających na poziom absorpcji wewnętrznej kosztuje. W artykule szacujemy bieżące koszty utrzymywania rezerw dewizowych oraz ich wpływ na stopę inwestycji krajowych. Wyniki analiz przedstawiamy dla krajów Unii Europejskiej, wykorzystując dane z ostatnich dwudziestu latach.
EN
In his article, the author presents the types and the objective of creation of foreign exchange reserves at the national level. He examines the dependence of the level of reserves on changes in the volume and structure of capital flows registered on accounts of the balance of payments as well as the correlation between the reserves and the components of the international investment position. He also analyses the degree of diversification in the EU economies of the level of reserves, their dependence on the changes in capital flows and the impact on the structure of national absorption. Protection of the economy against the consequences of chock changes on the level and structure of capital flows affecting the level of internal absorption incurs costs. In his article, the author estimates the current costs of maintaining foreign exchange reserves and their impact on the rate of domestic investment. The analyses findings are presented for the European Union countries making use of the data for the recent twenty years.
6
Publication available in full text mode
Content available

Perspektywy internacjonalizacji waluty Chin

63%
Skopiec D. A.
Gospodarka Narodowa. The Polish Journal of Economics
|
2014
|
vol. 269
|
issue 1
5-31
EN
The article examines the prospects for the international use of the Chinese yuan, a currency otherwise known as the renminbi. The author looks at whether or not the yuan stands a chance of becoming an international currency and identifies the key barriers to the process. Skopiec highlights the criteria of national currency internationalization and evaluates their fulfillment in the case of China. The study also discusses the costs and benefits of currency internationalization and their role in determining China’s strategy to turn the yuan into an international currency. The methods applied by the author include a literature study and an analysis of China’s macroeconomic variables as well as statistical data on the international use of the yuan. The author argues that the yuan cannot be classified as an international currency at the moment because its use is limited in terms of the different functions of international money. Moreover, China does not meet several crucial currency internationalization criteria, Skopiec notes, in particular those related to the free flow of capital, the scope of currency convertibility, the type of exchange rate system, and the level of financial market development. The author concludes that the yuan is currently viewed as a potential international currency and one that is poised to become a key currency in the long run provided China carries out a string of reforms. These include the adoption of a new growth model (based on an increased share of consumption and services in GDP), financial system development (through interest rate liberalization and abandonment of restrictions that excessively curb the freedom of financial market operations) and the introduction of a more flexible exchange rate regime.
PL
Celem artykułu jest analiza międzynarodowego wykorzystania renminbi oraz szans i barier zyskania przez tę walutę statusu waluty międzynarodowej. W artykule przedstawiono warunki internacjonalizacji waluty krajowej i przeanalizowano stopień spełnienia poszczególnych kryteriów przez Chiny. Wskazano także na korzyści i koszty internacjonalizacji, które determinują strategię Chin realizowaną w tym procesie. Zastosowane metody badawcze obejmują analizę danych statystycznych dotyczących zmiennych makroekonomicznych charakteryzujących gospodarkę Chin oraz danych odnoszących się do skali i obszarów międzynarodowego zastosowania renminbi, a także analizę literatury przedmiotu. Autor dowodzi, że traktowanie renminbi jako waluty międzynarodowej jest obecnie nieuzasadnione ze względu na relatywnie niewielkie zastosowanie chińskiego pieniądza w poszczególnych funkcjach waluty międzynarodowej oraz brak spełnienia przez Chiny szeregu kryteriów internacjonalizacji waluty krajowej, w szczególności dotyczących swobody przepływów kapitału i zakresu wymienialności waluty, charakteru systemu kursu walutowego oraz poziomu rozwoju rynku finansowego. W związku z tym renminbi uznano za potencjalną walutę międzynarodową, która ma szansę zyskać status waluty kluczowej w długim okresie po przeprowadzeniu niezbędnych reform przez Państwo Środka. Reformy te obejmują w szczególności zmianę modelu wzrostu gospodarczego (zwiększenie roli konsumpcji i usług w tworzeniu PKB), wspieranie rozwoju systemu finansowego (liberalizacja stóp procentowych i zniesienie restrykcji nadmiernie ograniczających swobodę funkcjonowania rynku finansowego), a także uelastycznienie reżimu kursowego.
7
Publication available in full text mode
Content available

Rola specjalnych praw ciągnienia we współczesnym międzynarodowym systemie walutowym

63%
Skopiec D. A.
Gospodarka Narodowa. The Polish Journal of Economics
|
2015
|
vol. 279
|
issue 5
89-118
EN
The article analyzes factors determining the use of special drawing rights (SDRs) as a component of official reserve assets in the international monetary system. The author also examines the possibility of an international monetary system reform based on an increased role for SDRs. The analysis shows that the use of SDRs as a component of official reserve assets is insignificant and likely to remain marginal due to several barriers that make it impossible to transform SDRs into international money. The author identifies two main types of barriers to an increased role of SDRs in the monetary system: barriers related to the specific features of these assets, and barriers stemming from developments in the international monetary system, especially an increased international use of the Chinese currency and the continued status of the U. S. dollar as the dominant international currency. With these constraints in mind, the author concludes that the role of SDRs in the international monetary system is unlikely to increase in the future. The author uses research methods including an analysis of statistical data on official reserve assets and on the international use of national currencies, in addition to a comparative analysis and a study of literature on the subject.
PL
Celem artykułu jest analiza czynników kształtujących zakres wykorzystania specjalnych praw ciągnienia (Special Drawing Rights – SDR) jako składnika oficjalnych aktywów rezerwowych oraz ocena możliwości oparcia reformy międzynarodowego systemu walutowego na zwiększeniu roli SDR. Analiza przeprowadzona w artykule dowodzi, że zastosowanie SDR jako składnika oficjalnych rezerw walutowych jest znikome i najprawdopodobniej pozostanie marginalne, ze względu na występowanie wielu barier uniemożliwiających uczynienie z nich pieniądza międzynarodowego. Zidentyfikowano dwie grupy barier dla zwiększenia roli SDR w międzynarodowym systemie walutowym: bariery tkwiące w specyfice tych aktywów oraz bariery związane z trendami rozwojowymi międzynarodowego systemu walutowego, z których za najbardziej istotne uznano wzrost znaczenia i międzynarodowego wykorzystania waluty Chin oraz utrzymującą się pozycję dolara amerykańskiego jako dominującej waluty międzynarodowej. W związku z istnieniem tych ograniczeń, w artykule wskazano na brak możliwości oparcia reformy międzynarodowego systemu walutowego na zwiększeniu roli SDR. Zastosowane metody badawcze obejmują analizę danych statystycznych dotyczących oficjalnych aktywów rezerwowych i międzynarodowego wykorzystania walut krajowych, a także analizę porównawczą i studium literatury przedmiotu.
8
Publication available in full text mode
Content available

Jakość danych o rezerwach dewizowych a kryzysy finansowe w gospodarkach wschodzących

63%
Dąbrowski M. A.
Gospodarka Narodowa. The Polish Journal of Economics
|
2015
|
vol. 277
|
issue 3
49-78
EN
The paper examines the definition of foreign exchange reserves and related concepts. It also investigates to what extent the transparency and completeness of foreign exchange reserve data affected the course of financial crises in emerging market economies in the 1990 s. The author looks at how the practice of reserve data dissemination changed in the wake of these crises. Three case studies of crises in Mexico, Thailand and South Korea show that conventional measures of foreign exchange reserves provide a partial and sometimes misleading picture of economic conditions, Dąbrowski says. According to the author, this enables decision makers to postpone costly decisions and contributes to the risk of sudden reactions on financial markets. Financial crises have induced emerging market economies to substantially accumulate foreign exchange reserves and rearrange their policies on macroeconomic data dissemination by bringing them in line with IMF guidelines, the author argues. Under these guidelines, monetary authorities are required to publish data on gross reserves and on pre-determined and contingent net drains on foreign currency assets. This ensures a comprehensive picture of foreign currency liquidity and resilience to external shocks, Dąbrowski concludes.
PL
Artykuł ma na celu przedstawienie zakresu znaczeniowego rezerw dewizowych i pojęć pokrewnych oraz zbadanie, w jakim stopniu jawność, przejrzystość i kompletność danych o rezerwach wpływały na przebieg kryzysów finansowych w gospodarkach wschodzących w latach 90. XX w., a także jak pod wpływem kryzysów zmieniła się praktyka informowania o rezerwach. Studia przypadków (kryzysy w Meksyku, Tajlandii i Korei) ujawniły, że konwencjonalne miary rezerw dewizowych dają niepełny, a niekiedy wręcz mylący obraz stanu gospodarki. Pozwala to władzom odkładać w czasie kosztowne decyzje i rodzi ryzyko gwałtownych reakcji uczestników rynków finansowych. Kryzysy finansowe skłoniły władze monetarne gospodarek wschodzących do zwiększonej akumulacji rezerw dewizowych oraz do upowszechniania danych makroekonomicznych zgodnie z opracowanymi przez MFW wytycznymi. Zgodnie z nimi władze monetarne ujawniają nie tylko rezerwy brutto, ale także przewidywane i warunkowe obciążenia aktywów rezerwowych, co pozwala uzyskać kompleksowy obraz płynności w walutach obcych i odporności na wstrząsy zewnętrzne.
9
Publication available in full text mode
Content available

Oddziaływanie akumulacji rezerw dewizowych na wzrost gospodarczy w krajach na średnim poziomie rozwoju

63%
Dąbrowski M. A.
Gospodarka Narodowa. The Polish Journal of Economics
|
2014
|
vol. 273
|
issue 5
81-111
EN
The paper examines whether foreign exchange reserve accumulation contributes to economic convergence and growth processes in what are known as middle­‑income countries. The author’s analysis is divided into two research tasks with respect to the relationship between reserve accumulation, on the one hand, and processes of convergence and economic growth, on the other. The first task is to offer a credible explanation of this relationship. The second task is to provide stronger empirical evidence on the nature of the relationship extending beyond the results of simple correlation and regression analyses. There are four main channels through which reserve accumulation impacts per capita GDP growth, according to Dąbrowski: the Keynesian channel of investment stimulation, the international competitiveness channel (related to the revived Bretton Woods system hypothesis), the saving and investment channel (linked with the presence of financial constraints), and a channel alleviating the adverse effect of institutional weaknesses and market failures on economic growth. The author finds that, first, reserve accumulation has a strong and significant effect on convergence and economic growth regardless of the measure used in the analysis. Second, the relationship between reserves and per capita GDP growth is stronger in the sample with high- and middle­‑income countries than in the sample covering all the countries, Dąbrowski says. Third, the effect of reserve accumulation on economic growth is not only through the direct international competitiveness channel but also through other channels, the author concludes.
PL
Celem artykułu jest zbadanie, czy akumulacja rezerw dewizowych była czynnikiem sprzyjającym procesom konwergencji i wzrostu gospodarczego w gospodarkach wschodzących. Realizację tego badania podzielono na dwa zadania badawcze: sformułowanie wiarygodnego wytłumaczenia relacji zachodzącej między akumulacją rezerw a konwergencją i wzrostem gospodarczym oraz przedstawienie mocniejszych dowodów empirycznych niż te oparte na prostej analizie korelacji i regresji. Zidentyfikowano cztery główne kanały oddziaływania akumulacji rezerw na wzrost PKB per capita: Keynesowski kanał pobudzania inwestycji, kanał podtrzymywania konkurencyjności międzynarodowej (związany z hipotezą o rekonstrukcji systemu z Bretton Woods), kanał oszczędnościowo­‑inwestycyjny (związany z ograniczonym dostępem do funduszy pożyczkowych) i kanał łagodzenia niekorzystnego wpływu słabości instytucjonalnych i niesprawności rynku na wzrost gospodarczy. Empiryczna analiza relacji między rezerwami dewizowymi a wzrostem PKB per capita pozwoliła sformułować trzy wnioski. Po pierwsze, akumulacja rezerw sprzyjała procesom konwergencji i wzrostu gospodarczego, niezależnie od przyjętego w analizie miernika rezerw. Po drugie, stwierdzono, że relacja ta była silniejsza w grupie krajów na wysokim i średnim poziomie rozwoju niż w grupie obejmującej wszystkie kraje. Po trzecie, ustalono, że akumulacja rezerw oddziaływała na wzrost gospodarczy nie tylko bezpośrednio przez podtrzymywanie konkurencyjności międzynarodowej, ale także innymi kanałami.
10
Publication available in full text mode
Content available

Gospodarcze korzyści i koszty przystąpienia do III etapu Unii Gospodarczej i Walutowej

51%
Michalski R.
Zeszyty Naukowe Uczelni Vistula
|
2018
|
issue 62(5) Ekonomia XVI
139-161
PL
Kryzys w strefie euro zapoczątkował proces jej reform, przewartościował tradycyjnie ujmowane korzyści i koszty przyjęcia wspólnej waluty oraz spowodował pojawienie się nowych szans i zagrożeń związanych z uczestnictwem w III etapie Unii Gospodarczej i Walutowej. W szczególności państwa członkowskie europejskiej unii walutowej zostały zmuszone do wyasygnowania ze swych źródeł publicznych pokaźnych środków finansowych z tytułu solidarnego udziału w wielomiliardowych funduszach i pakietach pomocowych dla krajów peryferyjnych, przeżywających trudności płatnicze (tzw. GIPSI). Z drugiej strony bycie współemitentem drugiego co do ważności pieniądza międzynarodowego niesie ze sobą duże pożytki z tytułu zewnętrznej renty emisyjnej (senioratu) i bezpieczeństwa walutowego.
EN
The euro area’s crisis has initiated reforming process and revalued traditionally perceived advantages and costs of common currency adoption. At the same time, it has caused new opportunities and threats connected with the participation in the third stage of the Economic and Monetary Union. The EMU crisis compelled member states to mobilise significant financial means from public sources to establish jointly multibillion funds and support packages for the periphery countries facing payments problems (the so-called GIPSI group). On the other hand, being co-issuer of second ranked international money brings about big gains coming from external issuance rent (seigniorage) and currency safety.
11
Publication available in full text mode
Content available

Niewykorzystane metody kształtowania bazy monetarnej

51%
Czekaj J.
Studia i Materiały
|
2018
|
issue 1(26)
68-75
EN
Monetary policy in Poland is based on the concept of direct inflation target. According to commonly held opinion, the effectiveness of such policy depends on the credibility of the authorities that conduct monetary policy, which in turn depends on the independence of those bodies (central bank) from political authorities, which tend to destabilize the public finance sector, which was considered the primary cause of inflation. One of the most important institutional solutions is the prohibition of financing budget deficits by issuing central bank money. In the extreme version, the policy of direct inflation target makes it difficult or even impossible to implement a coherent state financial policy. The monetary policy pursued in Poland causes growing, on the one hand, foreign exchange reserves of the state, and on the other – an increase in foreign debt. The simultaneous reduction of foreign currency reserves and foreign debt would save at least PLN 8 billion annually. A reduction in foreign exchange reserves would not cause a significant increase in the risk of a currency crisis, as it would not change the net international investment position of Poland.
PL
Polityka pieniężna w Polsce opiera się na koncepcji bezpośredniego celu inflacyjnego. Według powszechnie panujących poglądów skuteczność takiej polityki uzależniona jest od wiarygodności organów prowadzących politykę pieniężną, która z kolei zależy od niezależności tych organów (banku centralnego) od władz politycznych, wykazujących skłonność do destabilizowania sektora finansów publicznych, co uważano za podstawową przyczynę inflacji. Jednym z najważniejszych rozwiązań instytucjonalnych jest zakaz finansowania deficytów budżetowych emisją pieniądza banku centralnego. W skrajnej wersji polityka bezpośredniego celu inflacyjnego utrudnia, a nawet uniemożliwia prowadzenie spójnej polityki finansowej państwa. Polityka pieniężna prowadzona w Polsce powoduje narastanie, z jednej strony, rezerw dewizowych państwa, a z drugiej – wzrost zadłużenia zagranicznego. Jednoczesne zmniejszenie rezerw walutowych oraz długu zagranicznego pozwoliłoby zaoszczędzić rocznie co najmniej 8 mld zł. Zmniejszenie rezerw dewizowych nie powodowałoby istotnego wzrostu ryzyka kryzysu walutowego, gdyż nie zmieniałoby międzynarodowej pozycji inwestycyjnej netto Polski.
12
Content available remote

Rola SDR w perspektywie zmian zasad funkcjonowania międzynarodowego systemu walutowego

51%
Twarowska K.
Acta Universitatis Lodziensis. Folia Oeconomica
|
2018
|
vol. 3
|
issue 335
87-107
EN
The discussion on the need to improve the efficiency of the international monetary system generates many proposals for its reform. In the literature there are two main standpoints on the modification of the international monetary system: 1) the transition to a multi‑currency system and 2) the formation of a global monetary system based on SDRs or the creation of transnational paper money. These circumstances are a precondition for research, which aims to analyze the use of SDRs in the functions of international currency and to assess the possibility of an international monetary system reform based on an increased role for SDRs. The carried out studies show that the SDRs have ability to perform the international currency functions, but it requires significant changes in policies of the state and the creation of conditions for wider use of SDRs, both in the area of official and private transactions. The author uses research methods including a study of literature on the subject and an analysis of statistical data, mainly IMF and UNCTAD.
PL
Rozwój dyskusji wskazującej na potrzebę podniesienia efektywności międzynarodowego systemu walutowego sprawia, że pojawia się wiele propozycji jego reformy. Z przedstawianych w literaturze koncepcji modyfikacji międzynarodowego systemu walutowego wyłaniają się dwa główne stanowiska: 1) przejście w kierunku systemu wielodewizowego oraz 2) stworzenie globalnego systemu walutowego przez oparcie go na Specjalnych Prawach Ciągnienia (SDR) lub wykreowanie ponadnarodowego pieniądza papierowego. Te okoliczności są przesłanką do podjęcia badań, których celem jest analiza wykorzystania SDR w funkcjach waluty międzynarodowej oraz ocena możliwości reformy międzynarodowego systemu walutowego, polegającej na zwiększeniu roli SDR. Z przeprowadzonych badań wynika, że przejęcie przez SDR funkcji waluty międzynarodowej jest możliwe, jednak wymaga istotnych zmian w polityce krajów oraz stworzenia warunków do szerszego zastosowania SDR, zarówno w sferze transakcji oficjalnych, jak i prywatnych. Zastosowane metody badawcze obejmują studium literatury przedmiotu oraz analizę danych statystycznych, głównie IMF i UNCTAD.  
13

Zmiany w strukturze i obrotach kapitałowych RFN po II wojnie światowej spowodowane rewaluacją marki zachodnioniemieckiej (do 1985 roku)

45%
Klimiuk Z.
Roczniki Ekonomii i Zarządzania
|
2014
|
vol. 6(42)
|
issue 2
77-114
PL
Marka zachodnioniemiecka stała się po II wojnie światowej jedną z czołowych walut świata kapitalistycznego i najważniejszą walutą europejską. Pozycja marki była odbiciem miejsca gospodarki zachodnioniemieckiej w gospodarce światowej. Ponad 5-krotny wzrost PKB od 1950 r., potencjał wytwórczy oraz udział w wymianie międzynarodowej uplasowały RFN w pierwszej trójce największych potęg gospodarczych świata. Rosnącemu znaczeniu gospodarki RFN odpowiadał wzrost znaczenia waluty zachodnioniemieckiej. Marka z kryzysu walutowego lat 1971-73 wyszła niezwykle wzmocniona w stosunku do wszystkich innych walut. Stała się „walutą ucieczki”, bardzo poszukiwaną i atrakcyjną dla lokat kapitałowych zarówno w okresie kryzysu dolara, jak i podczas każdorazowych zaburzeń stosunków walutowych. Udział marki w rezerwach dewizowych świata systematycznie wzrastał i uplasował markę na koniec analizowanego okresu w pierwszej trójce walut rezerwowych. Przejściowe zaburzenie aprecjacji marki w stosunku do dolara w pierwszej połowie lat osiemdziesiątych zostało zrekompensowane wzrostem wartości marki niemieckiej wobec innych walut.
EN
D-Mark has become after World War II one of the leading world currencies of the capitalist world and the most important European currency. The D-Marks position reflected the place of the West Germany’s economy in the world economy. More than 5-fold increase of the GDP since 1950., productive potential and share in international turnover assured the country the place among the world’s three major economic powers. The growing importance of the German economy was accompanied by the growing importance of the West German currency. After the 1971-73 currency crisis the D-mark turned out extremely strengthened vis-à-vis all other currencies. It became “refuge currency”, sought after and attractive for capital investments both in the period of the dollar’s crisis and during the every instance of turbulence on currency markets. The share of the D-mark in the world’s foreign exchange reserves has been systematically growing and at the end of the analyzed period this currency became one of the world’s free favorite reserve currencies. Short-lived disturbance in the D-mark appreciation vis-à-vis the U.S. dollar in the first half of 1980s, was compensated by its appreciation vis-à-vis other currencies.
first rewind previous Page / 1 next fast forward last
JavaScript is turned off in your web browser. Turn it on to take full advantage of this site, then refresh the page.