Full-text resources of CEJSH and other databases are now available in the new Library of Science.
Visit https://bibliotekanauki.pl

Results found: 2

first rewind previous Page / 1 next fast forward last

Search results

Search:
in the keywords:  formacje policyjne
help Sort By:

help Limit search:
first rewind previous Page / 1 next fast forward last
PL
Autorzy będący emerytowanymi policjantami, a jednocześnie badaczami zagadnień związanych z bezpieczeństwem publicznym postanowili przedstawić rozwój formacji policyjnych od zarania państwowości polskiej, aż po okres Księstwa Warszawskiego. Ten temat był wynikiem postawionej przez nich hipotezy, że obecny kształt organizacyjno-ustrojowy Policji jest implikacją historycznego rozwoju administrowania bezpieczeństwem. Autorzy zdefiniowali główne zadania Policji wskazując, że należy do nich: – pilnowanie przestrzegania prawa, – ściganie przestępców, – zapewnienie ochrony i pomocy w sytuacjach kryzysowych zarówno dla ludzi jak i mienia. Wskazali, że definicja ustawowa Policji, mówi wprawdzie o jej atrybutach takich, jak umundurowanie czy uzbrojenie, co rodzi skojarzenia militarne, ale że tak naprawdę eksponuje ona służebną rolę tej formacji wobec społeczeństwa. Z tego wynika główna misja Policji, którą jest zapewnienie ludziom szeroko rozumianego bezpieczeństwa, tak by mogli nie tylko realizować potrzeby egystencjalne, ale take wyższe gwarantujące im wszechstronny rozwój. Autorzy zauważają, że Policja scala ponadto, w ramach systemu bezpieczeństwa publicznego państwa, działania podmiotów, funkcjonujących na poziomie samorządowym i lokalnym. Stawiają pytania: – Jaka była geneza Policji na ziemiach polskich? – Jakie formacje wykonywały zadania w obszarze porządku i bezpieczeństwa? – Jak ewoluował ich rozwój? Autorzy prezentują pogląd, że nie są to pytania, które dotyczą aspektów wyłącznie historycznych. Ich zdaniem uzyskanie odpowiedzi na te problemy badawcze pozwoli na lepsze zrozumienie istoty współczesnej Policji, której obecny kształt jest skutkiem procesu rozwojowego struktur administracyjnych państwa. Proces ten ma według nich charakter ciągły, a poznanie jego kolejnych etapów może pomóc w określeniu bieżących potrzeb i wskazaniu adekwatnych rozwiązań organizacyjnych. W tym celu autorzy dokonali analizy funkcjonowania formacji policyjnych od momentu zawiązania się państwowości Polski, aż do czasów gdy będąca pod zaborami usiłowała odzyskać niepodległość i suwerenność jako Księstwo Warszawskie.
PL
Tekst dotyczy nazw własnych polskich formacji policyjnych, ich symboliki, semantyki, etymologii i sposobu zapisywania tych nazw (ortografi i). Artykuł zawiera zatem treści historyczne i językoznawcze. Odbudowa polskiej państwowości w roku 1918 pozwoliła na powołanie policji jako typowej organizacji. Sejm przyjął ustawę powołującą nową, jednolitą formację policyjną (Policję Państwową) 24 lipca 1919 r. Była to pierwsza polska formacja policyjna, przetrwała ona formalnie aż do 1944 r. W powojennej Polsce tradycyjne funkcje (zadania) policji przejęła (wykonywała) Milicja Obywatelska. Wbrew nazwie własnej formacja ta nie uosabiała idei aktywności obywatelskiej na rzecz dobra wspólnego, le cz była organem państwowym, scentralizowanym, zhierarchizowanym, negującym zasadę apolityczności i powiązanym z aparatem bezpieczeństwa. Współczesna Policja jest spadkobierczynią nie tylko Policji Państwowej, lecz także wszystkich wcześniejszych polskich formacji policyjnych. Podsumowując, artykuł przybliża i upamiętnia ważne momenty naszej historii, dając wyobrażenie o zmieniających się realiach codziennej służby a także o roli policji w różnych formach ustrojowych.
first rewind previous Page / 1 next fast forward last
JavaScript is turned off in your web browser. Turn it on to take full advantage of this site, then refresh the page.