Formula trinitaria mia physis – treis idiotetes, quam Basilius Magnus statuit, in hodiernam scientiam theologicam accepta est. Attamen Gregorius Nazianzenus libentius adhibuit formulam a se introductam in suam institutionem, i.e. pia mia physis – treis idiotetes. Hoc opusculum enodat Gregorium Nazianzenum elencatam formulam saepius ad Trinitatis descriptionem adhibuisse, quia ea in suis operibus octies usus est. Voces physis et hypostasis a saeculis univocas habebant significationes, dum saeculo quarto non dici potest de vocibus ouoia et hypostasis. Qua de causa Gregorius Nazianzenus has ad Trinitatem pertinentas raro adhibebat, praesertim ouoia.
Saeculo quarto diversae exp!icationes ad tres personas divinas pertinentes inter Christianos propagatae sunt. Qua ratione scriptores ecclesiastici impulsi sunt ad divinas personas pressius investigandas. Quorum Basitius Magnus formulam trinitariam statuit, i.e. mia ousia kai treis hypostaseis. Vox ousia Trinitatis essentiam significat, et vocabulum hypostasis ad personas divinas attinet indicatque differentiam inter eas. Hanc doctrinam trinitariam suscepit Gregorius Nazianzenus, qui in suis operibus solum quinquies Basilii formulam adhibuit. Saepius ad Trinitatis descriptionem vocibus physis et treis idiotetes usus est. Gregorii attamen institutio de trinitariis appellationibus profundius investiganda est.
The article is dedicated to the Christian’s spirituality in the perspective of the sacrament of baptism understood as an immersion of a person in the life of the Triune God thanks to inserting him to the death and the resurrection of Christ. The Trinitarian formula guides to the communitarian dimension of the life of the baptized: in its vertical (Trinitarian) and horizontal (ecclesial) meaning. An exemplification of the established conciliar conception of the universal vocation of Christians to sainthood is I. Giordani’s original idea included in the recently published extracts from his book “Come in cielo così in terra”
PL
Artykuł poświęcony jest duchowości chrześcijańskiej w perspektywie sakramentu chrztu rozumianego jako zanurzenie człowieka w życiu Boga Trójjedynego, dzięki włączeniu go w śmierć i zmartwychwstanie Chrystusa. Formuła trynitarna prowadzi do wspólnotowego wymiaru życia ochrzczonych: w znaczeniu wertykalnym – trynitarnym oraz horyzontalnym – eklezjalnym. Ilustrację do tak ugruntowanej, soborowej koncepcji powszechnego powołania do świętości stanowi oryginalna myśl I. Giordaniego zawarta w opublikowanych niedawno fragmentach książki „Come in cielo così in terra”.
JavaScript is turned off in your web browser. Turn it on to take full advantage of this site, then refresh the page.