Search results

1

WYMIAR FRAKTALNY PRAWDY I KŁAMSTWA W SZTUCE FLY-BY ALFONSA VALLEJO. OD DERRIDY I LEVINASA DO TEORII SAMOPODOBIEŃSTWA JAKO METAFORY EGZYSTENCJI

100%

Szejko N.

Conversatoria Litteraria

|

2016

|

vol. 10

|

issue -

213-221

PL

Theatre of Alfonso Vallejo presents complex psychic processes and therefore is barely realistic, on the contrary, it is based upon surrealistic visions adequate to diversity of human being. Although it seems chaotic, this chaos re-sembles network of infinite connections that produce, as a consequence, infinite number of questions and possible answers. To interpret the complexity of Val-lejo's dramas we use theory of fractals and self-similarity in play Fly-by.

2

On the fractal nature of complex syntax and the timescale problem

88%

Evans D. R.

Studies in Second Language Learning and Teaching

|

2020

|

vol. 10

|

issue 4

697-721

EN

Fundamental to complex dynamic systems theory is the assumption that the recursive behavior of complex systems results in the generation of physical forms and dynamic processes that are self-similar and scale-invariant. Such fractal-like structures and the organismic benefit that they engender has been widely noted in physiology, biology, and medicine, yet discussions of the fractal-like nature of language have remained at the level of metaphor in applied linguistics. Motivated by the lack of empirical evidence supporting this assumption, the present study examines the extent to which the use and development of complex syntax in a learner of English as a second language demonstrate the characteristics of self-similarity and scale invariance at nested timescales. Findings suggest that the use and development of syntactic complexity are governed by fractal scaling as the dynamic relationship among the subconstructs of syntax maintain their complexity and variability across multiple temporal scales. Overall, fractal analysis appears to be a fruitful analytic tool when attempting to discern the dynamic relationships among the multiple component parts of complex systems as they interact over time.

3

Ethnography and psychoanalysis

75%

Skoll G. R.

Human and Social Studies

|

2012

|

vol. 1

|

issue 1

29-50

EN

This methodological essay describes and advocates using certain psychoanalytic techniques for ethnography. It focuses on the self analysis of the ethnographer using evenly hovering attention, dream analysis, and free association. It presents an argument that using those techniques enhances the goal of ethnography as a human science and of social research. Fear of crime serves as a point of departure for the methodological argument. Finally, it links psychoanalytic ethnography to a fractal model of society and the self with reference to C. S. Peirce’s theory of semiotics as a link between the individual and society.

4

Fractals and music. A reconnaissance

75%

Lindstedt I.

Interdisciplinary Studies in Musicology

|

2009

|

issue 8

151-172

PL

Among the many definitions of the fractal employed by mathematicians, one of the most suggestive holds that ‘the fractal is a self-similar figure displaying an invariability in respect to the transformations of scaling’. This article is an effort to present the overview of fractals in mathematics and nature and then to describe the current state of research on fractal nature of music. It is shown that self-similarity and scaling are properties of many canonic works of Western music (e.g. Johann Sebastian Bach, Ludwig van Beethoven), appearing in various forms in all historical periods. It is found in binary and ternary divisions of form and in melodic structures. It is also noted that a frequent point of reference in fractal studies of the properties of music is twentieth-century repertoire (e.g. Per Norgárd, Conlon Nancarrow, Gyórgy Ligeti, Charles Wuorinen). The case of l/f noise in which frequency (pitch) scaling naturally occurs is also discussed. Such ‘scaling noise’ is typical of many natural phenomena; it is observed, for example, in the variable tension of nerve cells and in heartbeats. It was also discovered in music. The article summarizes the results of the research made by Voss and Clarke (1975, 1978), Hsü and Hsü (1990,1991), Henze and Cooper (1997) who analyzed stylistically diverse works - classical, jazz, blues, rock and non-European music - and found in them l/f relationships referring to Fourier spectra, notes or intervals. The article reports also the psychological experiments raising the statements about a close relationship between fractal structure and the human sense of beauty. It is stressed that the fractal orientation of modern mathematics provides interesting cognitive tools allowing us to discover hitherto unexplored links between nature and art, both in the area of listeners’ aesthetic preferences and also in the fascinating realm of artistic creation.

5

Portrety przypadku

71%

Jernajczyk J.

Racjonalia. Z punktu widzenia humanistyki

|

2013

|

vol. 3

EN

We used to identify the scientific reflection over the idea of the chance with mathematics or philosophy. In this paper we shall look at the problem from the perspective of visual arts. The history of philosophy and science shows that the idea of the chance was understood in many different ways. Also today we can differentiate at least three distinct paths of apprehending the topic: 1) the objective chance – when we presume that random events exist actually in nature, 2) the subjective chance – when what we presume to be random, results from the lack of sufficient knowledge about what could happen, and 3) the dynamic chance – when the randomness appears as an effect of complex interactions in determined systems. It seems that all the faces of the chance find their examples in arts, too. We notice them in the heritage of great masters, such as Leonardo da Vinci, Max Ernst, André Masson, Marcel Duchamp, Jackson Pollock, or Ryszard Winiarski. We also see that the chance plays a crucial role in contemporary arts.

6

Idea fabrykacji elementów strukturalnych w kształtowaniu współczesnych pawilonów

63%

Gawell E., Stefańska A.

Zeszyty Naukowe Uczelni Vistula

|

2018

|

issue 61(4) Architektura

82-92

PL

Digitalizacja narzędzi pracy architekta wpływa na sposób współdziałania dyscyplin związanych z powstawaniem architektury. Z jednej strony zmieniają się tendencje i dzięki wykorzystaniu algorytmów możliwe staje się powielanie wzorców bionicznych o złożonej budowie, a z drugiej strony o jakości projektowanych rozwiązań coraz częściej decydują procesy optymalizacyjne prowadzone na różnych obszarach działalności techniczno-technologicznej. Modelowanie architektury w przestrzeni komputerowej, w tym także współdziałanie inżynierów na platformie BIM (Modelowanie Informacji o Budynku) spowodowało większe niż dotychczas zainteresowanie formami, których geometria wykracza poza paradygmaty euklidesowe. Istotnym i niezmiennym elementem w kształtowaniu współczesnych form strukturalnych pozostaje logika inżynierska – konstrukcyjna, budowlano-materiałowa, geometryczna.

EN

The digitization of architect’s tools affects the interaction between design disciplines. With the change in trends, the use of algorithms allows us to replicate complex bionic patterns, while process optimization in various technological fields ever increasingly defines architectural quality. Computer aided architectural modeling including BIM (Building Information Modeling) collaboration between the industries results in an even greater interest in non-Euclidean geometrical forms. Only engineering logic-pertaining to construction, structural solutions, materials and geometry remains an important and invariable element in the design of contemporary structural forms.

7

Piękno – geneza i funkcje

63%

Pala J.

MAZOWSZE Studia Regionalne

|

2020

|

issue 32

173-180

PL

Piękno jest jedną z charakterystycznych cech harmonii świata. Spełnia ono również ważne funkcje biologiczne, sprzyjając przetrwaniu człowieka jako gatunku w warunkach naturalnych. Poczucie piękna ma charakter uniwersalny i jest uwarunkowane genetycznie. W wyniku tego rzeczy piękne były takimi zarówno dla człowieka pierwotnego, jak dla żyjącego współcześnie. Podstawą piękna jest symetria. Jednostkami symetrii są fraktale. Geometria fraktalna pozwala wykryć piękno ukryte w pozornie chaotycznych strukturach.

EN

Beauty is one of the most characteristic traits of the world. It also plays important biological functions by supporting the survival of man as a species in natural conditions. A feeling of beauty is universal and genetically conditioned. Due to this, beautiful objects were considered as such by both the Neolithic and contemporary man alike. The most important trait of beauty is symmetry. Fractals are the units of symmetry. Fractal geometry helps to discover beauty in seemingly chaotic structures.

8

Performing Calibanesque Baptisms: Shakespearean Fractals of British Indian History

63%

Chatterjee A. K.

|

2021

|

vol. 23

|

issue 38

59-74

EN

This paper uncovers new complexity for Shakespearean studies in examining three anecdotes overlooked in related historiography-the first Indian baptism in Britain, that of Peter Pope, in 1616, and its extrapolation in Victorian history as Calibanesque; the tale of Catherine Bengall, an Indian servant baptised in 1745 in London and left to bear an illegitimate child, before vanishing from Company records (like Virginia Woolf’s invention Judith Shakespeare vanishing in Shakespeare’s London); and the forgotten John Talbot Shakespear, a Company official in early nineteenth-century Bengal and descendant of William Shakespeare. I argue that the anecdotal links between Peter, Caliban, Catherine, Judith, Shakespear and Shakespeare should be seen as Jungian effects of non-causal “synchronic” reality or on lines of Benoit Mandelbrot’s conception of fractals (rough and self-regulating geometries of natural microforms). Although anecdotes and historemes get incorporated into historical establishmentarianism, seeing history in a framework of fractals fundamentally resists such appropriations. This poses new challenges for Shakespearean historiography, while underscoring distinctions between Shakespeareanism (sociological epiphenomena) and Shakespeare (the man himself).

9

Chaos i porządek nowoczesnej architektury

51%

Szparkowski Z.

MAZOWSZE Studia Regionalne

|

2016

|

issue 19

71-95

PL

Architektura jest uporządkowaniem wchodzących w jej skład zespołu elementów. Była zawsze postrzegana jako emanacja ładu i piękna. Zwykle pojęcie chaosu jest odbierane jako stan całkowitego bezładu, zamieszania, rozprzężenia i zamętu. Natomiast chaos deterministyczny, który jest przedmiotem rozważań tego artykułu, to przypadkowe zachowanie całkowicie rządzone przez prawo. Chaos ma własną niesamowitą geometrię. Jest ona ściśle powiązana z osobliwymi kształtami fraktalnymi, nazywanymi „dziwnymi atraktorami”. Kształtowanie przestrzeni architektonicznej odbywało się dotychczas w oparciu o geometryczne środki wyrazu, pochodzące z geometrii Euklidesa i twierdzenia Pappusa o ruchomym punkcie, linii, płaszczyźnie i bryle. Abstrakcyjne elementy tej geometrii nie mają odpowiednika w naturze. Dlatego porządek architektury jest oparty na idei „jedności w różnorodności”. Dotychczasowe podporządkowywanie natury przez człowieka, wywodzące się z przesłanek m.in. teologicznych, uległo stopniowym zmianom na rzecz pewnej symbiozy człowieka i natury. Uzyskana wiedza stała się podstawą rewolucji informatycznej, która doprowadziła do wynalezienia narzędzi cyfrowych, komputerów zdolnych do wygenerowania dowolnych powierzchni i objętości, dotychczas obserwowanych jedynie w naturze. W nauce i architekturze znalazło to swój wyraz m.in. w nawiązywaniu do chaotycznych form przyrody, jak też w rozwiązaniach technicznych, które zmierzały do wykorzystania osiągnięć nauki w możliwie szerokim zakresie. Nowa, generowana komputerowo architektura jest określana jako cyfrowa, parametryczna, algorytmiczna itp. Komputery stały się podstawowym narzędziem architektonicznych biur projektowych. Powstały możliwości kreacji dowolnych przestrzeni i ich wizualizacja, która przy zasobach ambitnych i bogatych inwestorów pozwoliła na realizacje wyobraźni architektów. Geometryczne cechy kształtów natury, a także sztucznych obiektów, były początkowo trudne do zdefiniowania matematycznego. Umożliwiła to w końcu nowa matematyka i grafika komputerowa na podstawie geometrii fraktalnej. Należy zauważyć, że geometria fraktalna posiada czytelny porządek strukturalny, co zbliża ją ku porządkowi tradycyjnej architektury. Wyobraźnia uzyskiwana dzięki komputerom jest w ścisłej relacji ze światem, w którym informacja i złożoność są spotykane na każdym kroku. Działania iteracyjne mogą wykraczać poza tzw. dziwny atraktor. Powstaje zjawisko bifurkacji. Teoria bifurkacji, czyli rozwidlenie, ma sens zarówno w języku potocznym, jak i w matematyce. Pojawia się ciekawa struktura drzewiasta, wykorzystywana w kształtowaniu architektury. Odmianą chaosu jest zjawisko turbulencji. Należy odnotować próby klasyfikacji jako poszukiwania porządku nowej architektury. Jest ona oparta na uzasadnionej obserwacji, że fraktale i chaos są „wzorcami natury”. Nowe pojęcie chaosu pozwoliło na kształtowanie oryginalnych form architektonicznych, których porządek gwarantuje współczesna matematyka i fizyka. Strona wizualna takiej architektury często nie pokrywa się z estetycznymi i emocjonalnymi potrzebami człowieka. Nowy porządek jest nieraz pozbawiony odniesień do skali, harmonii i piękna tradycyjnej architektury.

EN

Fractal geometry and the mathematics of chaos, relatively recently recognized and applied, made it possible to thoroughly recreate the visual side of nature in architecture as well as in other visual arts. They had a revolutionary influence on shaping any given form, which had been unattainable when applying traditional geometries. Architecture is the art of analogy subjectively processing different sensation observed in nature. It has been proved that new architectural inspirations might derive ideas from two aspects: one- there have emerged possibilities to generate all kinds of space, surfaces and solids; the other – new inspirations have been about transforming in architecture of new discoveries, ideas and imaginations of mathematicians, physicists, geneticists, cosmologists etc. As a result, difficulties have arisen, which have not been satisfactorily overcome, even with modern advancements in digital architecture. One of the main limitations are human habits and psychological conditioning. A human being is not willing to adjust to new shapes, which they consider incomprehensible, unfriendly or simply unacceptable. Nevertheless, digital architecture brings new values, consciously not taken in consideration by traditional architecture. They are universally called” patterns of nature”, which may constitute a positive aspect of digitalization.

10

Piotr Pierański (1946-2018) Scientist, colleague and friend

38%

Nauka

|

2018

|

issue 2

Refine search results

2 MAZOWSZE Studia Regionalne

1 Conversatoria Litteraria

1 Human and Social Studies

1 Interdisciplinary Studies in Musicology

1 Multicultural Shakespeare: Translation, Appropriation and Performance

1 Nauka

1 Racjonalia. Z punktu widzenia humanistyki

1 Studies in Second Language Learning and Teaching

1 Zeszyty Naukowe Uczelni Vistula

1 2021

2 2020

2 2018

2 2016

1 2013

1 2012

1 2009

1 Chatterjee A. K.

1 Evans D. R.

1 Gawell E.

1 Jernajczyk J.

1 Lindstedt I.

1 Pala J.

1 Skoll G. R.

1 Stefańska A.

1 Szejko N.

1 Szparkowski Z.