Search results

1

Bezzasadność karania stosunków kazirodczych a kwestia potomstwa

100%

Para M.

Acta Universitatis Lodziensis. Folia Iuridica

|

2018

|

vol. 85

71-80

EN

The paper proposes a thesis that penalization of incestuous relations is illegitimate on the grounds of inconsistency it creates in the legal system. On one hand, the legislator has to be neutral in its worldview and therefore should not create laws based on its own or even shared by some people cultural taboos – and if it were to, it should do it also in other cases, which may lead to penalizing, for example, cases of adultery in marriage. On the other hand – if the base of penalizing incestuous relations is a eugenic one, then in order to maintain coherency of the legal system, relations between people suffering from severe genetic and inherited diseases should also be penalized. After all, they also pose a danger to the gene pool. Thus, it should be stated that penalizing incestuous relationships – at least in the way currently proposed, without adjusting the other legal system is illegitimate.

PL

W artykule postawiona została teza, że penalizacja stosunków kazirodczych jest bezzasadna ze względu na niespójność, jaką tworzy w systemie prawa. Z jednej strony bowiem ustawodawca ma obowiązek być neutralny światopoglądowo, nie powinien zatem kształtować prawa w oparciu o jakieś osobiste lub nawet podzielane przez część społeczeństwa tabu kulturowe – a gdyby miał to robić, powinien dokonać tego także w innych przypadkach, co mogłoby doprowadzić na przykład do penalizacji zdrady małżeńskiej. Z drugiej strony – jeśli penalizacja stosunków kazirodczych ma mieć podłoże eugeniczne, to w celu zachowania spójności systemu prawa należałoby karać również stosunki między osobami ciężko chorymi na choroby genetyczne i dziedziczne, wszak one również stanowią zagrożenie dla puli genowej. W konkluzji potwierdzono tezę, że penalizacja stosunków kazirodczych – przynajmniej w kształcie zaproponowanym przez ustawodawcę obecnie, bez dostosowania reszty systemu prawa – jest nieuzasadniona.

2

Mit odpowiedzialności konstytucyjnej

89%

Mojski W.

Przegląd Prawa Konstytucyjnego

|

2022

|

issue 4(68)

41-52

PL

W artykule podjęto próbę dowiedzenia, że powszechnie w zasadzie przyjmowany w państwach demokratycznych mechanizm odpowiedzialności konstytucyjnej, jest w dużej mierze oparty na micie ustrojowym, który ma przede wszystkim podłoże historyczne, ale nie odpowiada on współcześnie wyróżnianym doktrynalnym funkcjom prawa, konstytucji oraz jej gwarancji. W tym kontekście ten szczególny rodzaj odpowiedzialności prawnej wysokich urzędników państwowych został poddany głównie teoretycznej analizie funkcjonalnej oraz z uwzględnieniem kryteriów celowościowych, a także czynników, które wpływają na jego zakładany i rzeczywisty kształt ustrojowy.

EN

The article attempts to prove that the mechanism of constitutional liability, generally accepted in democratic countries, is largely based on a systemic myth, which is primarily of historical origin, but which does not correspond to the modern doctrinally distinguished functions of law, constitution and its guarantees. In this context, this particular type of legal liability of high state officials has been subjected mainly to a theoretical functional analysis and taking into account teleological criteria, as well as factors that affect its assumed and actual systemic shape.

3

Исследование безопасности как правовой категории

71%

Iroshnikov D.

De Securitate et Defensione. O Bezpieczeństwie i Obronności

|

2017

|

issue 2(3)

7-17

RU

В статье представлено комплексное фундаментальное теоретико-правовое исследование безопасности как правовой категории. Автор решил отойти от традиционного изучения категории «национальная безопасности» и рассмотрении безопасности как таковой под иным углом – с точки зрения характеристики действующего права и его регулятивного воздействия. Новизна метода позволила исследовать безопасность не в рамках действия специальных законов, а сквозь призму действующего права в целом, как важнейшую правовую ценность с применением аксиологического подхода. Особое внимание было уделено вопросам обеспечения безопасности как функции права; безопасность, как принцип права; право личности на безопасность; безопасность как нематериальное благо в гражданском праве; безопасность в теории преступления в уголовном праве. Автор пришел к выводу, что категория «безопасность» органически интегрирована в правовую материю, безопасность может рассматриваться в качестве функции и принципа права. Отдельные аспекты взаимоотношения права и безопасности проявляются в отраслях права: конструкционном (право личности на безопасность), гражданском (безопасность как нематериальное благо) и уголовном (безопасность в теории преступления в уголовном праве).

PL

Artykuł poświęcony jest kompleksowemu fundamentalnemu prawno-teoretycznemu badaniu nad bezpieczeństwem jako kategorią prawną. Autor postanowił odejść od tradycyjnego poglądu na kategorię „bezpieczeństwa narodowego” i podjął się wyzwania przeanalizowania bezpieczeństwa z perspektywy holistycznej przez pryzmat charakteru obowiązującego prawa i jego wpływu regulującego. Zastosowana metoda pozwoliła przeanalizować bezpieczeństwo nie pod kątem obowiązywania poszczególnych ustaw, lecz z pozycji całości obowiązującego prawa, jako nadrzędnej wartości prawnej, określonej przez dogmatykę aksjologiczną. Szczególną uwagę poświęca się kwestiom zapewnienia bezpieczeństwa, jako funkcji prawa; bezpieczeństwa jako zasady prawa; prawu jednostki do bezpieczeństwa; bezpieczeństwu jako dobra niematerialnego w prawie cywilnym; oraz bezpieczeństwu w teorii przestępstwa w prawie karnym. Autor dochodzi do wniosku, że kategoria „bezpieczeństwo” jest organicznie wplątana w materię prawną, gdyż może być rozpatrywane jako funkcja i zasada prawa. Poszczególne aspekty wzajemnego oddziaływania między prawem i bezpieczeństwem przejawiają się w poszczególnych dziedzinach prawa: konstytucyjnym (prawo jednostki do bezpieczeństwa), cywilnym (bezpieczeństwo jako dobro niematerialne) i karnym (bezpieczeństwo w teorii przestępstwa w karnistyce).

4

Relacja państwa i porządku prawnego w myśli filozoficzno-prawnej Rudolfa Stammlera

71%

Pikuła Ł.

Roczniki Wydziału Nauk Prawnych i Ekonomicznych KUL

|

2008

|

vol. 4

|

issue 1 Prawo

269-275

XX

The article aims at showing the issue of the relation between the state and the legal order in the neo-Kantian philosopher Rudolf Stammler's philosophy of law. Stammler's thesis about the identity of the state and the legal order is accepted as the point of departure of the discussion. Analysis of the phenomenon of positive law as the logical condition for presenting the concept of the state finally leads to the conclusion that Stammler's position cannot be maintained, as it means „limiting the conceptual definition of the being of the state” to only one function, that is the function with the legislative character, consisting in creating and realizing legal norms. Finally it is said that Stammler „leaves out of his reasoning the fact that the state must not be understood as a being with the legal structure only, as, of its essence, it also has the political structure, existing largely outside the jurisdiction of legal norms”.

Refine search results

1 Acta Universitatis Lodziensis. Folia Iuridica

1 De Securitate et Defensione. O Bezpieczeństwie i Obronności

1 Przegląd Prawa Konstytucyjnego

1 Roczniki Wydziału Nauk Prawnych i Ekonomicznych KUL

1 2022

1 2018

1 2017

1 2008

1 Iroshnikov D.

1 Mojski W.

1 Para M.

1 Pikuła Ł.

Bezzasadność karania stosunków kazirodczych a kwestia potomstwa

Mit odpowiedzialności konstytucyjnej

Исследование безопасности как правовой категории

Relacja państwa i porządku prawnego w myśli filozoficzno-prawnej Rudolfa Stammlera