Search results

1

Mem internetowy w perspektywie pamięcioznawczej: Marta Wójcicka, Mem internetowy jako multimodalny gatunek pamięci zbiorowej, Lublin: Wydawnictwo UMCS, 2019, 203 s.

100%

Wołoszyn M.

Etnolingwistyka. Problemy Języka i Kultury

|

2020

|

vol. 32

2

The cover letter as a genre of speech in teaching Polish as a foreign language

71%

Dunin-Dudkowska A.

Acta Universitatis Lodziensis. Kształcenie Polonistyczne Cudzoziemców

|

2019

|

vol. 26

231-243

PL

Gatunki to wytwory kultur, odzwierciedlające potrzeby i praktyki społeczności, które je wytworzyły. Ucząc cudzoziemców języka polskiego jako obcego powinniśmy zapoznać ich z wieloma polskimi gatunkami wypowiedzi, zalecanymi w programach do nauczania języki polskiego jako obcego. List motywacyjny to stosunkowo nowy gatunek w polskim kontinuum mowy, przejęty po przełomie 1989 r. z kultury anglosaskiej. Jest to gatunek złożony, czerpiący z innych, takich jak list urzędowy, podanie, list reklamowy, życiorys. W artykule przedstawiono opis gatunku zgodnie z koncepcją wzorca gatunkowego Marii Wojtak, obejmującego cztery aspekty: strukturalny, pragmatyczny, poznawczy i językowy. Dynamika gatunku wpłynęła na powstanie wzorca kanonicznego oraz wzorców alternacyjnych i adaptacyjnych tej odmiany listu. Genologiczna definicja listu motywacyjnego mówi, że jest to krótki tekst (maksymalnie jednostronicowy) o ściśle określonej strukturze, którego celem jest skłonienie odbiorcy (pracodawcy) do zatrudnienia nadawcy, pokazuje on sferę życia związaną ze środowiskiem pracy i edukacji, zwykle wyrażony jest w sposób schematyczny i szablonowy (wzorce uzualne są często kopią wzorców normatywnych). Cudzoziemcy powinni poznać wszystkie cztery aspekty opisu tego gatunku dla efektywnej komunikacji w polskim środowisku językowym i kulturowym.

EN

Genres are products of cultures, reflecting the needs and practices of communities that have created them. Teaching the Polish language to foreigners, we should make them familiar with numerous Polish genres of speech, recommended in programmes of teaching Polish as a foreign language. The cover letter is a relatively new genre in the Polish continuum of speech, adopted from the Anglo-Saxon culture after the transition in 1989. It is a complex genre, deriving from others, such as the official letter, application, advertisement letter, and CV. The article presents a description of the genre, according to the genre pattern by Maria Wojtak, including four aspects: structural, pragmatic, ontological and linguistic. The dynamics of the genre resulted in the creation of a canon model, alternative variants and adaptive variants of this type of letter. The definition of the cover letter in terms of genre studies states that it is a short text (maximum one page) with a strictly defined structure, aiming at making the recipient (potential employer) hire the sender, it shows the sphere of life related to the world of labour and education, and is usually expressed in a schematic and clichéd manner (usage patterns are often copies of normative patterns). Foreigners should learn all four aspects of description of this genre of speech for effective communication in the environment of the Polish language and culture.

3

Mechanizmy komizmu we francuskich dowcipach

63%

Lipińska M.

Rozprawy Komisji Językowej ŁTN

|

2014

|

vol. LX (60)

183-202

PL

Określeniu statusu dowcipów dialogowych jako wypowiedzi cytowanych oraz spojrzenie na tekst komiczny z perspektywy teorii tekstu umożliwiły wskazanie pewnych właściwości wypowiedzi komicznych i ich miejsca wśród innych form językowych. Dowcip dialogowy zdefiniowano jako bachtinowski genre mowy i przedstawiono z punktu widzenia danych aktów komunikacji językowej. Te ostatnie zbadano zarówno jako wypowiedzi dialogowe, jak i formy cytowane, rozważane jako całości. Stwierdzono nacechowanie wszystkich funkcji mowy z punktu widzenia komizmu badanych dowcipów. Scharakteryzowano nadawców i odbiorców, kod, przekaz, kontakt i kontekst w dwóch powyższych płaszczyznach. Przyjęcie podwójnej optyki badawczej okazało się konieczne także w opisie mechanizmów komizmu wykorzystującym podstawowy aparat pojęciowy pragmatyki językoznawczej. Wewnątrz dialogów wyróżniono: konkretne rodzaje implikacji lub presupozycji konwersacyjnych, kontrast implikacji, przeciwstawienie implikacji i presupozycji (konwersacyjnych lub konwencjonalnych), opozycję presupozycji, hiperbolizację presupozycji oraz kontrast implikacji lub presupozycji z sensem wypowiedzi. Wskazano również rodzaje naruszanych maksym konwersacyjnych w poszczególnych wypowiedziach dialogowych i w dowcipach jako formach cytowanych. Wykorzystywane są wszystkie maksymy, nie zawsze naraz w jednym dialogu, choć bywają i takie przykłady. Najczęściej nie respektuje się maksymy sposobu i ilości.

EN

Determining dialogic jokes as quoted statements as well as looking at a comic text from the text theory perspective made it possible to point out certain features of humoristic statements and establish their position among other linguistic forms. A dialogic joke has been defined as Bakhtin’s speech genre and has been described from the point of view of given communicative speech acts. The latter have been analyzed as dialogic statements and quoted forms seen as wholes. From the point of view of the comic aspect of analyzed jokes all speech functions have been found marked. Senders, recipients, code, message, contact and context on the two above mentioned planes have been determined. Adopting a double research perspective turned out to be also necessary in describing mechanisms of humour using an essential term apparatus of pragmalinguistics. Concrete implication types or conversational presuppositions, implication contrast, implication and presupposition juxtaposition (both conventional and conversational), presupposition opposition, presupposition hyperbole, as well as implication or presupposition contrast with utterance meaning all have been found in dialogues. What has also been found were types of breaching conversational maxims in individual dialogic statements as well as in jokes treated as quoted statements. All maxims are used, though not all of them in each dialogue and every time, yet such examples can also be fund. The maxims that are breached most frequently are the Maxim of Manner and the Maxim of Quantity.

4

Teksty minimalne jako przedmiot badań genologicznych

63%

Czachur W.

tekst i dyskurs - text und diskurs

|

2020

|

issue 13

25-42

EN

The aim of the work is to reflect on the essence of such texts as bus tickets, banknotes, postage stamps, receipts, street signs, and credit cards, which I define as minimum texts. On the one hand, I am interested in the question of what research potential lies in the analysis of minimum texts from a genological perspective and, on the other hand, what analysis criteria and categories from the field of genre studies could be relevant for the analysis of minimal texts. I will try to explain by means of a few examples how I define minimal texts and what I see as the value of this category in answering the questions raised above and outlining the deiderata of integrated multimodal text type linguistics.

5

Blog – gatunek w formie kolekcji czy kolekcja gatunków?

63%

Akram S.

Acta Humana

|

2017

|

vol. 8

EN

The aim of the article is to answer the question stated in the title – is it possible to treat blog as a genre in a form of collection or a collection of genres. The research base for theoretical deliberations is Jacek Kłosiński's blog (klosinski.net). In the first part of article, the history of the concept of collection has been presented. It is based on the most important names such as: Lew Wygotski, Jean Piaget, Anna Wierzbicka, Jerzy Bartmiński, Stanisława Niebrzegowska-Bartmińska and Maria Wojtak. The concept of collection has been transferred to linguistics from psychological research on the development of human cognitive process. It has been precisely defined by Jerzy Bartmiński and used in thorough analysis of verbal text by Stanisława Niebrzegowska-Bartmińska. The concept of collection was then transferred to genre research by Maria Wojtak, who presented the conception of two new genre forms: genre in a form of collection and a collection of genres. These forms may be very helpful in the analysis of blog, which is a complex and heterogenic form.The author presents an analysis of Kłosiński’s blog structure, including delimitations and function problems, also establishes relations between parts of blog to check how organised and coherent its structure is. The author comes to the conclusion that, despite not meeting the requirements of genre in form of collection given by Maria Wojtak, blog is a multicomponent, heterogenic genre, the shape of which may be modified thanks to technological possibilities.

PL

Celem artykułu jest próba odpowiedzi na zawarte w tytule pytanie – czy blog można uznać za gatunek w formie kolekcji czy za kolekcję gatunków. Podstawę badawczą dla rozważań teoretycznych stanowi blog Jacka Kłosińskiego (klosinski.net). W pierwszej części artykułu zreferowano historię pojęcia kolekcji w refleksji naukowej. Zostały tu uwzględnione najważniejsze nazwiska badawcze i prace: Lwa Wygotskiego, Jeana Piageta, Anny Wierzbickiej, Jerzego Bartmińskiego, Stanisławy Niebrzegowskiej-Bartmińskiej oraz Marii Wojtak. Pojęcie kolekcji do lingwistyki przeniesiono z badań psychologicznych nad rozwojem procesu poznawczego człowieka. Dokładnie zdefiniował je Bartmiński, natomiast na grunt szczegółowych analiz przeniosła Niebrzegowska-Bartmińska, operacjonalizując je do badań nad tekstami ustnymi. Z kolei na płaszczyznę rozważań genologicznych pojęcie kolekcji wprowadziła Wojtak, przedstawiając koncepcję dwóch nowych form genologicznych – gatunku w formie kolekcji oraz kolekcji gatunków. Mogą być one bardzo pomocne w analizie gatunkowej blogu, który jest złożoną i niejednorodną formą wypowiedzi.Autorka przedstawia analizę struktury blogu Kłosińskiego, z uwzględnieniem kwestii delimitacyjnych oraz problemu rozłożenia funkcji poszczególnych komponentów i funkcji całościowej, ustala również relacje między elementami składowymi blogu, aby sprawdzić, w jakim stopniu jest on strukturą wewnętrznie uporządkowaną i spójną. Stwierdza, że blog, choć nie spełnia jednak warunków, jakie gatunkowi w formie kolekcji stawia Wojtak, to jest wieloskładnikowym, heterogenicznym gatunkiem, którego postać może być modyfikowana dzięki możliwościom technologicznym.

6

Między grzecznością a skutecznością. Nauczycielskie akty negujące stosowane podczas rozmowy maturalnej

63%

Tabisz A.

Prace Językoznawcze

|

2021

|

vol. XXIII/3

165–176

PL

W artykule prezentuję wyniki jakościowej analizy aktów negacji stosowanych przez egzaminatora podczas rozmowy maturalnej z języka polskiego. Tekst składa się z trzech zasadniczych części. W pierwszej przedstawiam ustny egzamin maturalny z języka polskiego, a także omawiam wyznaczniki gatunkowe rozmowy egzaminacyjnej, uznając, że jednym z nich jest cel grzecznościowy. W kolejnej części charakteryzuję grzeczność w relacji nauczyciel – uczeń, odnosząc się do polskiego modelu grzecznościowego i dwóch podstawowych zasad: autonomiczności i życzliwości. W trzeciej części prezentuję wyniki analizy aktów negacji i odpowiadam na pytania: jakie akty negacji stosują egzaminatorzy, w jaki sposób są one wyrażane oraz czy akty negacji są grzeczne? Podstawę materiałową stanowi 48 rozmów maturalnych (w sumie blisko 200 minut nagrań) zarejestrowanych podczas próbnego ustnego egzaminu maturalnego z języka polskiego.

EN

The article presents results of qualitative analysis of negation acts used by examiners during oral Polish language school-leaving (Matura) exams. The text is divided into three parts, the first one describing the Matura exam in the Polish language, and discussing genre determinants of the examination conversation, recognizing that one of them is politeness. In the next part, politeness in the teacher – student relationship is characterized, referring to the Polish model of politeness and two basic principles: autonomy and kindness. In the third part, results of the analysis of negation acts are presented, including answers to the questions: What acts of negation do examiners use? How are they expressed? Are these acts of negation polite? The material is based on 48 oral Matura exams (in total nearly 200 minutes of recordings) recorded during an oral mock Matura exam in the Polish language.

7

Ewolucja coming outu w kontekście związków języka i kultury

63%

Kita M.

Forum Lingwistyczne

|

2014

|

issue 1

17-25

EN

The article traces the evolution of the term coming out: one of the constituent elements of the LGBT discourse. The evolution proceeds in the following phases described in the article: a communication event – a speech genre – an art (literature, film) genre, while maintaining the name coming out, also in the Polish language, yet with the parallel search for its Polish equivalents and synonyms.

8

Zagadka jako gatunek mowy w praktyce logopedycznej

63%

Hrycyna E.

Prace Językoznawcze

|

2018

|

issue XX/1

57-70

PL

Tekst dotyczy możliwości wykorzystania zagadki w praktyce logopedycznej. Autorka udowadnia, że zagadka może pełnić rolę narzędzia terapeutycznego zwłaszcza w terapii tych zaburzeń, które dotykają poziomu semantycznego oraz stanowić materiał uzupełniający w procesie diagnostycznym. Sądzi, że celowe wykorzystanie zagadki w logopedii wymaga wcześniejszej analizy lingwistycznej zagadki jako gatunku. Podejmuje też analizę, opisując takie parametry, jak: nadawca, odbiorca, sytuacja komunikacyjna, intencja i funkcja komunikacyjna, temat, ontologia świata przedstawionego, forma, sposób ujęcia, czyli poetyka. Poszczególne parametry odnosi w kolejności do kontekstu dydaktycznego i terapeutycznego (logopedycznego). Następnie określa, jakie kompetencje i sprawności są aktywizowane w czynności zgadywania zagadek. Przedstawia propozycję klucza umożliwiającego odpowiedni wybór zagadek dostosowanych do potrzeb sytuacji terapeutycznej, opartego na stopniowaniu trudności. Podkreśla, jakie cechy zagadki muszą być zachowane ze względu na wymogi gatunkowe. Zauważa, że zagadka sprzyja rozwojowi mowy na płaszczyźnie semantycznej, ale także pragmatycznej, gramatycznej i prozodycznej.

EN

The article focuses on the possibilities of using riddles in the speech thearapy practice. The Author notes, that the riddle can be used as a therapeutic tool, in particular for the difficulties noticed on the semantic level, it can also supply the diagnostic process. The intentional use of the riddle in speech therapy however requires a previous linguistic analysis of the riddle itself as a speech genre. The analysis starts from description of the following paramateres: the speaker, the listener, the situation of the communication’s act, the purpose of communication and its function, the subject, the ontology of represented world, the form, and the poetics. The particular parameters are then cross-refered to the context of the educational and therapeutic-speech therapy. The Author defines the competentions and skills, which become activated in a riddle guessing process. As a result, the article gives the proposal of a key, which may be susceptible for appropriate choice of riddles, accoridng to the theraputic situation, based on the graduation of difficulties. It emphasizes also which aspects of the riddle must be preserved due to demands of the genre. I should be noted that the act of guessing riddles impacts positively on speech and language development, not only on the semantic level, but also on the pragmatic, grammatical and prosodic ones.

9

Zwierzenia w internecie – nowy gatunek mowy?

63%

Dąbkowska A.

Studia Medioznawcze

|

2020

|

issue 1

452-464

PL

Cel: Celem artykułu jest sprawdzenie, czym różnią się zwierzenia internetowe od zwierzeń tradycyjnych, czyli tych mających cechy semantyczne podawane przez semantyków i leksykografów (por. Dąbkowska, 2019). I czy te różnice są na tyle znaczące, żeby uznać zwierzenia internetowe za odrębny gatunek mowy, czy tylko za alternacyjną odmianę gatunkową, którą jednak można traktować jako – możliwy ze względu na nowe medium – wariant wzorca kanonicznego, rodzaj modyfikacji zwierzenia tradycyjnego. Metody badań: Do wniosków będą prowadzić analizy cech strukturalnych (kompozycyjnych), treściowych, stylistycznych oraz pragmatycznych właściwych zwierzeniu ujmowanemu jako gatunek mowy. Za punkt wyjścia przyjęto założenie, że zwierzenie jest gatunkiem mowy, którego specyfikę można objaśnić, wykorzystując procedury semantyczne – przez zbadanie znaczenia polskich wyrazów nazywających omawiany gatunek mowy (zwierzać się / zwierzyć się i zwierzenie). Do tego celu zostaną wykorzystane definicje znaczeniowe zawarte we współczesnych słownikach języka polskiego, słownikach synonimów oraz w pracach językoznawczych poświęconych czasownikom mówienia. Wyniki i wnioski: Zwierzenia internetowe można potraktować jako wariant gatunku znanego od dawna, jednak wypowiedzi go reprezentujące mają w obrębie gatunku charakter nieprototypowy, a więc także są zlokalizowane na peryferiach gatunku. Powstanie takiego wariantu jest związane z adaptacją tradycyjnego gatunku do nowego medium, jakim jest internet – jest to swoista remediatyzacja gatunku. Wartość poznawcza: Wartością poznawczą artykułu są analiza genologiczna oraz opis problemu prywatności w komunikacji internetowej.

EN

Scientific objective: The aim of the paper is to examine how confiding online differ from regular one, i.e. with semantic features given by semantics and lexicographers (see Dąbkowska, 2019). And whether these differences are significant enough to consider online confiding as a separate speech genre or just as an alternative sub-genre, which, however, can be treated as, possible due to the new medium, a variant of the canonical pattern, a type of modification of regular confiding. Research methods: Analyzes of structural (compositional), content, stylistic, and pragmatic features of confiding recognized as a speech genre will lead to conclusions. As a starting point, it was assumed that confiding is a speech genre, and its specificity can be explained using semantic procedures—by examining the meaning of Polish words that name the genre (to confide/confiding). For this purpose, the definitions contained in contemporary Polish dictionaries, thesauruses, and linguistic works on speaking verbs will be used. Results and conclusions: Online confiding may be treated as a variant of the genre known for a long time, however, the statements representing it are of a non-prototypical nature within the genre, and therefore are located on the periphery of the genre. The emergence of such a variant is associated with the adaptation of a traditional genre to a new medium, which is the Internet—it is a kind of remediatization of the genre. Cognitive value: The cognitive value of the paper are genological analysis and description of the issue of privacy in Internet communication.

10

Empiryczne i mitologiczne podstawy przepowiedni meteorologicznych. Czas w przepowiedniach

51%

Koper A.

Etnolingwistyka. Problemy Języka i Kultury

|

2000

|

vol. 12

233–249

PL

Przedmiotem artykułu są tradycyjne przepowiednie meteorologiczne rozpatrywane jako gatunek mowy. Przedstawiona analiza dotyczy założeń poznawczych konstytuujących tradycyjne prognostyki. Autorka bada zasady organizujące łączenie przesłanki z wnioskiem, a ściślej – zasady łączenia czasu i przesłanki z czasem t’ (późniejszym niż t) wniosku i stawia tezę, iż prosta obserwacja zależności zachodzących w przyrodzie nie jest jedyną podstawą formułowania prognostyków. Duża grupa przepowiedni oparta jest na myśleniu mitologicznym. Taki charakter mają zwłaszcza przepowiednie długoterminowe, w których ze zjawisk atmosferycznych przewiduje się przyszłe losy ludzi czy urodzaj na cały rok. Badając zasady kojarzenia czasu, autorka dochodzi do wniosku, iż podporządkowane są one zasadom metonimii (polegającej na kojarzeniu dwóch okresów pozostających w stosunku przyległości jako część i całość, np. w przepowiedni Jak Marcin [11 listopada] na białym koniu przyjedzie, ostrą zimę nam przywiedzie) oraz podobieństwa (polegającej na kojarzeniu okresów, np. Jakie Zwiastowanie, takie Zmartwychwstanie).

EN

The article discusses traditional meteorological forecasts as a speech genre through an analysis of cognitive assumptions behind them. Inquiry is made into the principles organizing the relationship between the premise and the conclusion; more specifically, between the time t of the premise and the time t’ of the conclusion (later than i). A hypothesis is put forward that mere observation of nature is not the only basis for formulating forecasts, a large portion of the latter being founded on mythological reasoning. Such are especially long-term forecasts concerning people’s lives or the quality of harvest for the whole year. The analysis of the principles of understanding time suggests that the driving forces behind them are metonymy and similarity. The former consists in associating two periods in a part-whole manner, e.g. Jak Marcin na białym koniu przyjedzie, ostrą zimę nam przywiedzie ‘If Martin (11 November) comes riding a white horse, it will bring a severe winter.’ The latter is based on associating time periods, e.g. Jakie Zwiastowanie, takie Zmartwychwstanie ‘Like Annunciation, like Easter.’

11

ПУБЛІЧНИЙ ВИСТУП ЯК МОВЛЕННЄВИЙ ЖАНР РИТУАЛЬНОЇ ПОЛІТИЧНОЇ КОМУНІКАЦІЇ: ТРАНСФОРМАЦІЯ НОВОРІЧНОГО ЗВЕРНЕННЯ В УКРАЇНСЬКІЙ ПРЕЗИДЕНТСЬКІЙ РИТОРИЦІ (на матеріалі новорічних привітань Петра Порошенка)

51%

КОНДРАТЕНКО Н.

Studia Ukrainica Posnaniensia

|

2020

|

vol. 8

|

issue 1

85-94

EN

The article sets out to investigate one of the speech genres of political discourse - New Year’s greetings as a verbal representations of ritual political communication. The structural and compositional, semantic and linguistic and pragmatic features of New Year’s greetings are determined. The dynamics of New Year’s appeals to the Ukrainian people in the presidential rhetoric of Petro Poroshenko is traced out. The article aims at tracing main trends in the genre of New Year’s greeting reflected in the speeches of the actual Ukrainian President Petro Poroshenko, this aim leading to the following objectives: to determine structural and semantic features of the genre of New Year’s greetings, to analyze texts of greetings and to follow the main modifications of the genre at the level form and content. The corpus of the study comprises texts of New Year greetings by Petro Poroshenko for the period from 2015 to 2018. It is proved that New Year’s greetings are based on the three-component structure with the fixed order of the following parts: retrospective, prospective and optative; in ritual formulas they contain names of addressees according to their nationality, family ties and statehood; semantic focus is on characterizing the current situation in the country and promising positive changes in the next year; lexical markers of the conceptual core of the speeches are tokens “Ukrainian”, “unity”, “people” and “development”. We observe a tendency to increase the retrospective part and decrease the prospective one; giving preference to nominations on national and state grounds; domination of patriotic ritual formulas and patriotic content; the strengthening of religious semantics, in particular Christian; reduction of international components and orientation towards European politics; propensity to positive evaluations; strengthening speaker egocentrism.The problems of conceptualization, semantics and linguistic pragmatics of New Year’s greetings are presented, generalizations on the genre dynamics of New Year’s appeals in the political discourse are elucidated.

PL

W artykule zbadano jeden z gatunków dyskursu politycznego - orędzie noworoczne stanowiące rytuał werbalnej komunikacji politycznej. Określono strukturalno-kompozycyjne, semantyczne i lingwopragmatyczne cechy orędzia noworocznego, prześledzono dynamikę przemówień świątecznych prezydenta Petra Poroszenki. Celem artykułu jest określenie głównych tendencji i zmian w obrębie gatunku orędzia noworocznego odzwierciedlonych w przemówieniach świątecznych obecnego prezydenta Ukrainy P. Poroszenki. Szczegółowe kwestie poruszane w artykule to: zdefiniowanie strukturalnych i semantycznych cech przemówień noworocznych, a także przeanalizowanie głównych zmian w ich formie i treści. Materiał opracowania stanowiły teksty wystąpień noworocznych P. Poroszenki w latach 2015-2018. Udowodniono, że struktura orędzi noworocznych składa się z trzech następujących po sobie części: retrospektywnej, prospektywnej oraz życzeń. Rytualne sformułowania zawierają nazwy adresatów w odniesieniu do przynależności narodowej, państwowej, więzów rodzinnych. Pod względem semantycznym przemówienia noworoczne koncentrują się wokół aktualnej sytuacji w kraju oraz obietnic pozytywnych zmian w kolejnym roku. Koncepcyjne markery leksykalne to „ukraiński”,, jedność”, „naród” i „rozwój”. Można zaobserwować tendencje do wydłużania części retrospektywnej i skracania części prospektywnej (zarówno pod względem objętności, jak i treści), preferowania nazewnictwa związanego z narodowością i państwem, dominowania rytualnych sformułowań i treści patriotycznych, nasilania się semantyki religijnej, w szczególności chrześcijańskiej, redukcji elementów międzynarodowych i orientacji na politykę europej ską, pozytywnego oceniania, wzmacniania egocentryzmu mówiącego (nadawcy). Poruszono problemy konceptualizacji, semantyki i lingwopragmatyki orędzi noworocznych, zareprezentowano wyniki badań nad dynamiką przemówień noworocznych w dyskursie politycznym.

12

Quarrel: On some characteristics of the speech genre

51%

Kirejeva J.

Beyond Philology: An International Journal of Linguistics, Literary Studies and English Language Teaching

|

2016

|

issue 13

87-101

EN

The present article focuses on the sphere of conflict in human com-munication. The aim of the research is to identify a number of tactics of conflict communication and the means of their verbal expression applied by interactants within the speech genre of the quarrel on the basis of conflicts or quarrels identified in contemporary British dra-ma. Plays written by representatives of in-yer-face theatre have been chosen as the materials for the present research. Both the secondary speech genre of drama and the primary speech genre of the quarrel it absorbs tend to render the peculiarities of human interaction precise-ly. The foundation upon which the discussion develops is provided by G. Leech’s (1983, 2014) ideas concerning the Politeness Principle and the maxims it embraces, as well as P. Brown and S. Levinson’s (1987) notion of positive and negative face. The research data revealed that the interactants tend to violate the maxim of Approbation, Opinion-reticence, Modesty and Generosity as tactics of conflict communica-tion; both the negative and positive faces of the interactants become threatened in the course of conflict communication.

FR

Le présent article se concentre sur la sphère du conflit dans la communication humaine. L’objectif de cette étude est d’identifier quelques tactiques de communication en cas de conflit et les moyens de son expression verbale employés par les intervenants dans le genre de la dispute, en s’appuyant sur des conflits et des disputes identifiés dans le théâtre britannique contemporain. Les pièces écrites par les représentants du théâtre « in-yer-face » ont été choisies pour constituer le corpus de la présente étude. Le genre second du théâtre, ainsi que le genre premier de la dispute qu’il comprend, tendent à rendre les particularités de l’interaction humaine de manière très précise. La discussion est fondée sur les idées de G. Leech concernant le principe de la politesse et les maximes qu’il comprend (1983, 2014) et sur la notion de la face positive et négative de P. Brown et S. Levinson (1987). Le corpus analysé a montré que les intervenants tendent à violer les maximes d’approbation, de réticence d’opinion, de modestie et de générosité comme des tactiques de communication en cas de conflit. Les faces positives, ainsi que les faces négatives des intervenants sont menacées au cours de la communication conflictuelle.

PL

Niniejszy artykuł omawia sferę konfliktu w ludzkiej komunikacji. Ba-danie miało na celu identyfikację taktyk komunikacyjnych stosowa-nych w sytuacji konfliktu oraz charakterystycznych dla nich środków językowych używanych przez uczestników interakcji w ramach kłótni jako gatunku mowy. Jako materiał badania wybrano konflikty i kłót-nie przedstawione we współczesnych brytyjskich dramatach przed-stawicieli nowego brutalizmu. Zarówno dramat jako wtórny gatunek mowy, jak i zawarta w nim kłótnia jako pierwotny gatunek mowy, do-kładnie oddają specyfikę ludzkiej komunikacji. Podstawę teoretyczną wywodu stanowią koncepcje zasady uprzejmości i wynikające z niej maksymy zaproponowane przez G. Leecha (1983, 2014), jak również pojęcie pozytywnej i negatywnej twarzy P. Brown i S. Levinsona (1987). Badanie wykazało, że uczestnicy interakcji na-ruszają maksymy aprobaty, powstrzymania się od wydawania opinii, skromności oraz szczodrości; podczas sporu zagrożona była zarówno pozytywna jak i negatywna twarz jego uczestników.

Refine search results

Mem internetowy w perspektywie pamięcioznawczej: Marta Wójcicka, Mem internetowy jako multimodalny gatunek pamięci zbiorowej, Lublin: Wydawnictwo UMCS, 2019, 203 s.

The cover letter as a genre of speech in teaching Polish as a foreign language

Mechanizmy komizmu we francuskich dowcipach

Teksty minimalne jako przedmiot badań genologicznych

Blog – gatunek w formie kolekcji czy kolekcja gatunków?

Między grzecznością a skutecznością. Nauczycielskie akty negujące stosowane podczas rozmowy maturalnej

Ewolucja coming outu w kontekście związków języka i kultury

Zagadka jako gatunek mowy w praktyce logopedycznej

Zwierzenia w internecie – nowy gatunek mowy?

Empiryczne i mitologiczne podstawy przepowiedni meteorologicznych. Czas w przepowiedniach

Quarrel: On some characteristics of the speech genre