Search results

1

Ustanowiony i nieustannie się stający. Permanentna eklezjogeneza eucharystyczna

100%

Rabczyński P.

Studia Elbląskie

|

2023

|

vol. 24

181-194

EN

The Church is a divine-human reality. Its genesis, nature and mission are closely linked to the person and work of Jesus Christ. Once established, it continues to become anew, develop, mature, grow and sanctify itself. In contemporary theology, a number of ecclesiogenic events are distinguished. An important stage in the process of ecclesiogenesis is Jesus’ institution of the Eucharist at the Last Supper. The Saviour’s Paschal Feast with the Twelve is the final, most intensified and decisive sign-activity. At the Last Supper, Jesus announced his death and explained its meaning. In the sign of the broken bread and the wine poured out for many, he voluntarily gave his life as a propitiation for the guilt of God’s people. The sacrifice of the Messiah’s life, anticipated at the Last Supper, completed the act of gathering the people of God and constituted them as the Church. Jesus wanted the Church established by Him to renew His sign action. The ecclesial community, by celebrating the Eucharist, celebrates its founding event and becomes anew. The Church lives and becomes real through her Eucharistic gatherings. We can therefore speak of a permanent eucharistic ecclesiogenesis.

PL

Kościół jest rzeczywistością bosko-ludzką. Jego geneza, natura i misja ściśle związane są z osobą i dziełem Jezusa Chrystusa. Raz ustanowiony, wciąż staje się na nowo, rozwija, dojrzewa, wzrasta i uświęca się. We współczesnej teologii wyróżnia się szereg wydarzeń eklezjotwórczych. Ważnym etapem w procesie eklezjogenezy jest ustanowienie przez Jezusa Eucharystii podczas Ostatniej Wieczerzy. Uczta paschalna Zbawiciela z Dwunastoma jest finalnym, najbardziej zintensyfikowanym i decydującym działaniem znakowym. Podczas Ostatniej Wieczerzy Jezus zapowiedział swoją śmierć i wyjaśnił jej sens. W znaku przełamanego chleba i wylanego za wielu wina oddał dobrowolnie swoje życie jako przebłaganie za winy ludu Bożego. Ofiara z życia Mesjasza, antycypowana podczas Ostatniej Wieczerzy, dopełniła dzieło gromadzenia ludu Bożego i ukonstytuowała go jako Kościół. Jezus chciał, aby ustanowiony przez Niego Kościół ponawiał Jego działanie znakowe. Wspólnota eklezjalna, celebrując Eucharystię, świętuje swoje wydarzenie założycielskie i na nowo się staje. Kościół żyje i urzeczywistnia się dzięki swoim zgromadzeniom eucharystycznym. Dlatego też można mówić o permanentnej eklezjogenezie eucharystycznej.

2

Ustanowienie Dwunastu w dziele fundacji Kościoła

84%

Rabczyński P.

Studia Elbląskie

|

2018

|

vol. 19

377-390

EN

The subject matter of the article is the foundation of the Church. The latest exegetical and theological research proves that it was multi-faceted and multidimensional. Presently, one no longer refers to a single act of foundation but rather a number of such events. They have been described and outlined by theologians as well as the Magisterium of the Catholic Church. The founder of the Church is Jesus Christ. Christ and the Church are inseparable.There is no Ecclesia without Christ. His whole life, words and deeds display a distinctive Church-creating trait. Similarly, we do not know Christ without the Church, without the community he created around himself and in which he still manifests Himself.The commissioning of the Twelve Apostles by Christ has been highlighted in the process of ecclesiogenesis. The Apostles are called from a greater number of followers in order to bewith the Master, copy His way of life and continue His mission. They represent the twelve generations of Israel and become the sign of the People of God of End Times. The „creation”of the Twelve begins the realization of the concept of the „creation” of Israel of End Times, that is the beginning of the Kingdom of God on Earth. The Twelve, as the seed of the Church,become the first preachers of the reign of God or the Good News of salvation. They do it on the orders and with the power of Christ, and also in His stead. The Commissioning of the Twelve by Jesus was an institutionalised operation. By being sent all over Israel they became the bearers of the office which would in turn be continued within the Church. The twelve form the basic structure of the Church and belong to its constitutive elements.

PL

Problematyka podjęta w artykule dotyczy zagadnienia założenia Kościoła. Najnowsze badania egzegetyczne i teologiczne potwierdzają, że jest ono wieloaspektowe i wielowymiarowe. Współcześnie nie mówi się już o jednym akcie fundacji Kościoła, lecz o szeregu wydarzeń eklezjotwórczych. Zostały one opisane i wyróżnione przez teologów, jak również w dokumentach Urzędu Nauczycielskiego Kościoła. Założycielem Kościoła jest Jezus Chrystus. Chrystus i Kościół są nierozłączni. Nie ma Eklezji bez Jezusa. Całe Jego życie, słowa i czyny, posiadają wyraźny charakter eklezjotwórczy. Podobnie, nie znamy Jezusa bez Kościoła, bez wspólnoty którą zebrał wokół siebie i w której się wciąż udziela. W procesie eklezjogenezy wyróżniono wydarzenie ustanowienia przez Jezusa Dwunastu. Zostają oni powołani z większej grupy uczniów, aby być z Mistrzem, naśladować styl Jego życia i kontynuować Jego posłannictwo. Reprezentują oni dwanaście pokoleń Izraela i stają się znakiem ludu Bożego czasów ostatecznych. W dziele „stworzenia” Dwunastu rozpoczyna się realizacja zamysłu „stworzenia” Izraela czasów ostatecznych, czyli początek królestwa Bożego już tu na ziemi. Dwunastu, jako zalążek Kościoła, stają się pierwszymi głosicielami królowania Boga, czyli dobrej nowiny o zbawieniu. Czynią to z polecenia i z mocą Jezusa, a także w Jego zastępstwie. Ustanowienie przez Jezusa Dwunastu było działaniem instytucjonalnym. Jako posłani do całego Izraela, stali się nosicielami urzędu, który na zasadzie sukcesji będzie następnie kontynuowany w Kościele. Dwunastu tworzą podstawową strukturę Kościoła, należą do jego konstytutywnych elementów.

3

Kościół Jezusa Chrystusa. Szkic do eklezjologii Benedykta XVI

84%

Rabczyński P.

Forum Teologiczne

|

2015

|

vol. 16

EN

In the teachings of Pope Benedict XVI, the Church is a dynamic reality, focused on Jesus Christ, its founder, and constantly animated by the Holy Spirit, who bestows upon the faithful the ability to testify. Owing to the ecclesiastic community, Christ is still preached and manifested. The power of the Holy Spirit makes Christ’s Church live, grow and develop in the followers’ communities and in the world. In His Church, Christ constantly wanders through history. This is possible owing to the particular structure: Apostolic Tradition and succession. His “God’s new family” preaches the Gospel, proclaims the coming of God’s Kingdom, makes one a disciple of Christ, heals the body and soul, as well as undertakes the service of love – caritas. By this, it gives testimony to the Trinitarian love of God and becomes a trustworthy tradent of salvation.

PL

Kościół w nauczaniu papieża Benedykta XVI jest rzeczywistością dynamiczną, skoncentrowaną na Osobie Jezusa Chrystusa – założyciela, nieustannie ożywianego przez Ducha Świętego, który uzdalnia wierzących do dawania świadectwa. Dzięki wspólnocie eklezjalnej Chrystus jest wciąż głoszony i uobecniany. Moc Ducha Świętego sprawia, że Kościół Chrystusowy żyje, rośnie i rozwija się we wspólnotach uczniów i w świecie. Chrystus w swoim Kościele nadal wędruje przez dzieje. Jest to możliwe dzięki określonej strukturze: apostolskiej Tradycji i sukcesji. Jako „nowa rodzina Boża” głosi Ewangelię, proklamuje nadejście Królestwa Bożego, czyni uczniami Chrystusa, leczy na ciele i na duszy, a także podejmuje konkretną posługę miłości – caritas. Daje tym samym świadectwo trynitarnej miłości Boga i staje się przez to wiarygodnym tradentem zbawienia.

4

Chrystyczność jako podstawa wyjątkowości Kościoła

67%

Mastej J.

Łódzkie Studia Teologiczne

|

2019

|

vol. 28

|

issue 2

11-22

EN

The article presents the Church’s origins from Christ as the basis of her uniqueness. Christ wanted to found the Church and gave her a particular structure and permanent actualization of the Ecclesia in history. Thus, the Ecclesia totally belongs to Christ, both in her origin and in her permanent actualization and in carrying out of the salvific mission. The origins from Christ are also an essential element of the Church’s credibility.

5

Miłosierdzie w funkcji eklezjotwórczej

67%

Mastej J.

Roczniki Teologiczne

|

2016

|

vol. 63

|

issue 9: Teologia fundamentalna i religiologia

21-42

EN

The aim of the article is to show mercy in its ecclesiogenic function. The analyses carried out lead to the conclusion that mercy determines the identity of the Church, since it conditions its existence, decides its shape in history and proves its credibility.

PL

Celem artykułu jest ukazanie miłosierdzia w funkcji eklezjotwórczej. Przeprowadzone analizy pozwalają stwierdzić, że miłosierdzie stanowi o tożsamości Kościoła, gdyż warunkuje jego zaistnienie, decyduje o jego kształcie na przestrzeni historii oraz świadczy o jego wiarygodności.

6

Skąd Kościół? Od teologii liberalnej do Antona Vögtle

59%

Kałuża K.

Roczniki Teologiczne

|

2015

|

vol. 62

|

issue 9: Teologia fundamentalna i religiologia

101-130

EN

The article presents the evolution of the discussion about the origins of the Church from liberal theology to Anton Vögtle. Authors of the “first consensus” of the historical-liberal school (Harnack, Loisy) questioned the presence of any form of organised Church in the life and teaching of Jesus. The “new consensus” of the eschatological New Testament school (Cullmann, Oepke, Beetz) described the Church as God's People of the ultimate times, whose foundations are the life and teaching of earthly Jesus. The ultimate foundation of the Church occurred during Jesus' death and resurrection. It was confirmed by an eschatological gift of pouring of the Holy Spirit on the day of the Pentecost. The success of the “new consensus”, which is also linked to traditional Catholic ecclesiology, was seriously undermined by Bultmann. Later theological writing (Petersen, Vögtle) excludes earthly Jesus (or at least some of His actions) from the formative period of the Church and point to the post-Paschal period. The resurrected Lord, through pouring of the Holy Spirit and cooperation (synergy) with His disciples, establishes and builds up His Church. In this respect the Church is not as much a ready-made establishment but a process (“permanent ecclesiogenesis”). Its origins are found in the relationship between Jesus and the idea of God's Kingdom, His disciples, and in the mystery of His death and Resurrection.

PL

W artykule przedstawiono najważniejsze etapy dyskusji wokół początków Kościoła od teologii liberalnej do Antona Vögtle. Autorzy „pierwszego consensusu” szkoły historyczno-liberalnej (Harnack, Loisy) zakwestionowali obecność jakiejkolwiek formy zorganizowanego Kościoła w życiu i nauczaniu Jezusa. „Nowy consensus” szkoły eschatologiczno-nowotestamentalnej (Cullmann, Oepke, Beetz) określił Kościół jako Lud Boży czasów ostatecznych, którego fundamenty mają swoje źródło w życiu i nauczaniu ziemskiego Jezusa. Ostateczne ukonstytuowanie się Kościoła dokonało się w wydarzeniach Jego śmierci i zmartwychwstania, a potwierdzone zostało eschatologicznym darem Ducha Świętego w dniu Pięćdziesiątnicy. Sukces „nowego consensusu”, do którego nawiązywała również tradycyjna eklezjologia katolicka, został poważnie osłabiony przez Bultmanna. Kolejni teologowie (Petersen, Vögtle) wyłączają ziemskiego Jezusa (a przynajmniej pewne Jego działania) z okresu założycielskiego Kościoła iprzesuwają czas jego powstania na okres popaschalny, w którym to zmartwychwstały Pan poprzez zesłanie Ducha Świętego i w kooperacji (synergii) ze swoimi uczniami zakłada i buduje swój Kościół. W ten sposób Kościół jawi się nie tyle jako „gotowa budowla”, lecz jako proces („permanentna eklezjogeneza”), którego początki dostrzega się w relacji Jezusa do idei Królestwa Bożego, uczniów, a przede wszystkim do tajemnicy Jego śmierci i Zmartwychwstania.

Refine search results

2 Roczniki Teologiczne

2 Studia Elbląskie

1 Forum Teologiczne

1 Łódzkie Studia Teologiczne

1 2023

1 2019

1 2018

1 2016

2 2015

3 Rabczyński P.

2 Mastej J.

1 Kałuża K.

Ustanowiony i nieustannie się stający. Permanentna eklezjogeneza eucharystyczna

Ustanowienie Dwunastu w dziele fundacji Kościoła

Kościół Jezusa Chrystusa. Szkic do eklezjologii Benedykta XVI

Chrystyczność jako podstawa wyjątkowości Kościoła

Miłosierdzie w funkcji eklezjotwórczej

Skąd Kościół? Od teologii liberalnej do Antona Vögtle