Search results

1

Танатография. Стратегии представления смерти в фильме Ренаты Литвиновой „Последняя сказка Риты”

100%

Waligórska-Olejniczak B.

Slavica Wratislaviensia

|

2018

|

vol. 167

523-532

EN

Thanatography: Strategies of representationsof death in Renata Litwinova’s film Rita’s Last Fairy Tale The aim of the article is the interpretation of Renata Litvinova’s film Rita’s Last Fairy Tale (2012). The author shows that the examples of rite de passage, which are present in the selected work of art, are introduced to neutralize the perception of death. It is done, first of all, due to the strategies of aestheticization and romanticization, which emphasize the conventionality of the world presented. The picture of death proposed by Litvinova is almost entirely devoid of any aspects of physiology. The stylization suggested in the title of the film is realized with the use of elements of retro glamor, dark humor and irony. The process of perception is also focused on the attempt of decoding the film leitmotivs such as the symbolism of the mirror or the ways of theatralization of behavior, taking into account some montage solutions.

PL

Tanatografia. Strategie reprezentacji śmierci w filmie Renaty Litwinowej Ostatnia bajka Rity Celem artykułu jest interpretacja filmu Renaty Litwinowej Ostatnia bajka Rity (2012). Autorka pokazuje, że obecne w dziele rytuały przejścia ukierunkowane są przede wszystkim na osiągnięcie efektu neutralizacji śmierci, między innymi za sprawą wprowadzonych strategii estetyzacji i romantyzacji, podkreślających umowność świata przedstawionego. Obraz śmierci proponowany przez Litwinową jest prawie całkowicie pozbawiony aspektów fizjologii. Zaznaczona w tytule konwencja realizowana jest za pomocą elementów stylu retro glamour, czarnego humoru i ironii. W procesie percepcji filmu podjęto również próbę odkodowania obecnych w nim lejtmotywów, w tym symboliki lustra, sposobów teatralizacji i rytualizacji zachowań, z uwzględnieniem wybranych rozwiązań montażowych.

2

Wpływ przemysłu filmowego Hollywood na wizerunek kobiet w latach 30. XX wieku

100%

Drozdowski A.

TECHNE. Seria Nowa

|

2021

|

issue 7

135-155

EN

The 1930s were a period of the golden age of Hollywood and the furtheremancipation of women. The film industry played an important role in the development of new possibilities of creating one’s own image, which not only promoted, but above all shaped and exploited them. The Hollywood movie industry has joined forces with manufacturers of ready-made clothing and cosmetics to take advantage of new mass production opportunities. The market was flooded by a wave of clothes and products inspired by the film creations of stars or their image. In order to steer consumers’ choices, texts that helped women define their type of beauty were published in the film and women’s press. The images of movie stars, who often advertised various brands in the discussed period, were typified in a similar way. The main ambassadors of saidchange were silver screen stars such as Joan Crawford and Bette Davis. Their photos adorned the covers of magazines around the world, and journalists reported on their beauty and original lifestyle. The film industry has developed a specific image of a confident woman, wearing spectacular outfits. However, it was not the only model proposed in the 1930s. In the era of modernism, Parisian tailors were inspired by the achievements of antiquity to make their clients look like ancient deities. The woman, according to Vionnet or Chanel, was refined and cool. The aesthetics offered by the most famous French fashion houses, however, was sublime, it appealed to women not only of means, but also with a sophisticated taste. Thus, the described trends collided: the eroticized, kitschy image of Hollywood stars, clashed with the distinguished style of a Parisian high society lady. Despite significant differences, in the 1930s an aesthetic was developed that was a synthesis of both paths. The glamor category drew from both images equally. This term refers to a woman who is mysterious and haughty on the one hand, full of cool elegance, associated with power and deity, but what she hides is female sensuality and something provocative.

PL

Lata 30. to okres złotej ery Hollywood oraz postępującej emancypacji kobiet. Ważną rolę w rozwoju nowych możliwości kreowania własnego wizerunku odegrał przemysł filmowy, który nie tylko je propagował, ale przede wszystkim kształtował i eksploatował. Przemysł filmowy w Hollywood, korzystając z nowych możliwości w zakresie masowej produkcji, połączył swoje siły z producentami gotowej odzieży oraz kosmetyków. Rynek zalała fala ubrań i produktów inspirowanych filmowymi kreacjami gwiazd albo ich wizerunkiem. W celu sterowania wyborami konsumentów w prasie filmowej i kobiecej publikowano teksty pomagające kobietom określić swój typ urody. Podobnej typizacji ulegały wizerunki gwiazd filmowych, które w omawianym okresie często reklamowały różne marki. Głównymi ambasadorkami zmian były gwiazdy srebrnego ekranu, takie jak Joan Crawford czy Bette Davis. Ich fotografie zdobiły okładki czasopism na całym świecie, a dziennikarze rozpisywali się na temat ich urody i oryginalnego stylu bycia. Przemysł filmowy wykształcił określony wizerunek kobiety pewnej siebie, zadbanej i przebierającej w spektakularnych kreacjach. Nie był to jedyny z proponowanych w latach 30. wzorców. W dobie rozwoju modernizmu paryscy krawcy inspirowali się dorobkiem starożytności, aby upodobnić swoje klientki do antycznych bóstw. Kobieta według Vionnet czy Chanel była dystyngowana i chłodna. Estetyka proponowana przez najsłynniejsze francuskie domy mody była jednak wysublimowana, trafiała do kobiet nie tylko o określonej zasobności portfela, ale również wyrobionym guście. Doszło więc do zderzenia opisywanych tendencji: rozerotyzowany, ocierający się o kicz wizerunek gwiazd Hollywood zderzał się z dystyngowanym stylem paryskiej damy z wyższych sfer. Mimo znacznych różnic, w latach 30. ukształtowała się jednak estetyka będąca syntezą obu dróg. Kategoria glamour czerpała z obu wizerunków po równo. Określenie to odnosi się bowiem do kobiety, która jest z jednej strony tajemnicza i wyniosła, pełna chłodnej elegancji, kojarząca się z potęga i bóstwem, jednak tym, co ukrywa, jest kobieca zmysłowość i coś prowokacyjnego.

3

Glamour, charyzma, celebrity, iluzja – semantyczne uwikłania

71%

Strawińska A. B.

Białostockie Archiwum Językowe

|

2016

|

vol. 16

EN

The lexeme glamour is currently used as a keyword to describe various socio-cultural phenomena. First and foremost, the term glamorous is used to describe someone who is charming, physically attractive, alluring, sexy. It is often used to describe beautiful architecture and baroque interior design. The lexeme is also used in reference to dazzling fashion, luxurious cars, and even charming gadgets. Therefore, is often mistakenly associated with the world of celebrities. However, glamour is more than just external beauty, a created style, fake elegance, luxury, fame, or sex appeal. It may be the attribute of a person – making him or her exceptional, maybe even statuesque. It is something one is. Some people have the “gift” of glamour. Many simply create it for themselves. Because glamour offers the promise of life without mediocrity; it transports us away from everyday experience and makes our dreams seem accessible. Stereotypically glamour is treated as a kind of illusion typical of romance. Glamour and charisma often go together, but are not equivalent. The aim of the article is to revise the stereotypes connected with the lexeme glamour and charisma, celebrity and illusion of reality typical for romance.

4

Glamorous Education as a Phenomenon

57%

Schelkunov M. D.

Dialogue and Universalism

|

2014

|

issue 3

131-135

EN

The glamorous culture affecting education gives rise to the phenomenon of glamor-ous education (glam-education). The main features of glam-education, concerning its substantial, communicative, valuable, organizational components, are discussed in this article. Glam-education is proved to be a demonstration of the personality’s existential crisis in the postmodern society. A brilliant package of glam-education camouflages the death of original thinking, the necrosis of genuine emotions and the lack of a productive imagination of a person.

Refine search results

1 Białostockie Archiwum Językowe

1 Dialogue and Universalism

1 Slavica Wratislaviensia

1 TECHNE. Seria Nowa

1 2021

1 2018

1 2016

1 2014

1 Drozdowski A.

1 Schelkunov M. D.

1 Strawińska A. B.

1 Waligórska-Olejniczak B.

Танатография. Стратегии представления смерти в фильме Ренаты Литвиновой „Последняя сказка Риты”

Wpływ przemysłu filmowego Hollywood na wizerunek kobiet w latach 30. XX wieku

Glamour, charyzma, celebrity, iluzja – semantyczne uwikłania

Glamorous Education as a Phenomenon