Full-text resources of CEJSH and other databases are now available in the new Library of Science.
Visit https://bibliotekanauki.pl

Results found: 8

first rewind previous Page / 1 next fast forward last

Search results

Search:
in the keywords:  good manners
help Sort By:

help Limit search:
first rewind previous Page / 1 next fast forward last
PL
The text is devoted to the analysis of civility, which practically disappeared from the contemporary pedagogical discourse (though not the humanistic one). The (re)construction of the concept is aimed at restoring the importance of civility as a form of civilised life and at arguents for learning, i.e. acquiring this quality. For this purpose, a review of historical concepts concerning civility is made, then the link of civility with customs and morals as a part of the civilising process is shown. At the end, its contemporary approach is proposed in a dual role and space: interpersonal and social, in the private and public spheres, in their mutual dependencies. It is assumed that the (re)construction of the concept, including the presentation of civility as a useful good and at the same time a manifestation of the human morality or the human condition in general, makes it possible to place it among the internal goods of education.
EN
The protection of commonly held values in trademark law has been ensured under Article 1291[1], point 7 of the Industrial Property Law Act. Under this provision, registration of trademarks contrary to public policy or good manners is not permitted. An equivalent regulation is also applicable under EU law in relation to the EU trademark registration system. This is regulation is one of the absolute grounds for the refusal to register, which requires a thorough and comprehensive examination of the trademark to be undertaken by the relevant authorities. However, there are doubts regarding which circumstances need to be considered in such investigations. Despite the fact that the views of the doctrine and judicature are not uniform on this issue, it is increasingly often recognized – in particular in the jurisprudence of the Court of Justice of the European Union – that there is a strong need to refer in the analysis of a trademark to a broader social context. This context should include the cultural and political aspects characteristic of a given society. Consequently, this would allow a proper interpretation of the content of a trademark.
PL
Ochrona powszechnie uznawanych wartości w prawie znaków towarowych została zapewniona na mocy art. 129[1] ust. 1 pkt 7 ustawy – Prawo własności przemysłowej. Zgodnie z tym przepisem, niedopuszczalna jest rejestracja oznaczeń sprzecznych z porządkiem publicznym lub dobrymi obyczajami. Analogiczna regulacja obowiązuje również na gruncie prawa unijnego w stosunku do unijnego systemu rejestracji znaków towarowych. Regulacja ta to jedna z bezwzględnych przeszkód rejestracyjnych, która wymaga od odpowiednich organów przeprowadzenia dokładnego i kompleksowego badania znaku. Pojawiają się jednak wątpliwości, które okoliczności są istotne i należy w tym badaniu uwzględnić, a które pozostają irrelewantne z punktu widzenia tej oceny. Mimo że poglądy doktryny i judykatury nie są jednolite w tej kwestii, to coraz częściej – w szczególności w orzecznictwie Trybunału Sprawiedliwości UE – dostrzegana jest potrzeba odwołania się w analizie znaku do szerszego kontekstu społecznego, który uwzględniałby także aspekty kulturowe i polityczne właściwe dla danego społeczeństwa. Kontekst ten pozwoliłby bowiem na odpowiednie odczytanie treści zawartej w znaku towarowym.
PL
Celem artykułu jest interpretatywna analiza poradnika savoir-vivre’u Zofii Stryjeńskiej w kontekście innych poradników dobrego wychowania, realiów społecznych oraz badań opinii, a także życia i twórczości wielkiej malarki. Interesuje mnie, jak artystka rozumie savoir-vivre, jakie wartości, postawy i gesty wiąże z tym zagadnieniem oraz czy wnosi nową jakość do tej tematyki, czy wpisuje się w ówczesne standardy. Zwracam uwagę nie tylko na treść poradnika, ale również na jego stronę formalną (konstrukcję, styl wypowiedzi, szatę graficzną). Trzy główne wnioski, jakie można wysnuć z analizy tej publikacji, to po pierwsze umiejętne połączenie kultury wyższych sfer z egalitaryzmem społecznym. Po drugie, geometryczna synteza, niczym w twórczości art déco, tego, co klasyczne i tradycyjne z tym, co nowoczesne i międzynarodowe. Po trzecie, antycypowanie pewnych zjawisk, wprowadzenie do problematyki savoir-vivre’u tematów, które nie były w orbicie zainteresowań innych autorów poradników, zarazem kodyfikatorów cech człowieka kulturalnego, a znajdują to zainteresowanie dziś, w badaniach opinii społecznej. Wszystkie te cechy czynią poradnik Zofii Stryjeńskiej oryginalnym i wyróżniają go spośród innych, zarówno przedwojennych, jak i powojennych, poradników dobrych manier.
EN
The aim of this article is an interpretative analysis of savoir-vivre guide by Zofia Stryjeńska. I analyse that in the context of other good manners guides, social reality, opinion polls and also life and work of great painter. What is interesting for me is: the understanding of savoir-vivre by Stryjeńska, the values, attitudes and gestures connected with savoir-vivre, and if Stryjeńska brings something new to this or she only repeats what other authors say. I focus not only on contents of this guide but also on its formal aspects (construction, style of expression, graphic design). One may draw three main conclusions on this publication. Firstly, Stryjeńska skillfully combine high society culture and social egalitarianism. Secondly, this is – like in art déco – geometric synthesis of what is classical and traditional and what is modern and international. Thirdly, this is anticipating of some issues, bringing some themes which had not been interesting for savoir-vivre experts so far and now they are interesting for people according opinion polls. All these features make Zofia Stryjeńska’s guide original and different than any others, both prewar and postwar, savoir-vivre guides.
PL
Artykuł podejmuje tematykę dobrych manier i wychowania w okresie PRL na przykładzie ówczesnej prasy dziecięcej i młodzieżowej. Autorka przeanalizowała 24 numery pisma Płomyczek z 1968 r. przy użyciu literatury z zakresu dydaktyki, strategii wychowawczych, a także etykiety i savoir-vivre. Abstrahując od zagadnień propagandy i ideologii, wzbogaciła swą analizę o historię polityczną Polski z okresu „małej stabilizacji”.
EN
The article raises the topic of good manners and upbringing in the People’s Republic of Poland using the example of children’s and young adult press from the period. The author analysed 24 issues of Płomyczek from 1968 considering literature in education, upbringing strategies, and etiquette. Leaving aside the issues of propaganda and ideology, she enriched the analysis by considering the political history of Poland during the period of the “minor stabilisation”.
EN
General clauses in the law of unfair competition are the subject of this article. The author acknowledges that a general clause could be understood in two ways. First of all, as a norm resulting from a provision, which authorizes an entity applying the law to base its decision on a non-legal criterion. Second of all, a term not precisely formulated. The necessity for general clauses in unfair competition law is caused by the impossibility to accurately determine all possible forms of unfair practices of those entities on the market, whose goal is to acquire consumers for their goods (services).
PL
Przedmiotem artykułu są klauzule generalne w prawie o zwalczaniu nieuczciwej konkurencji. Autor przyjmuje, iż klauzula generalna może być rozumiana dwojako. Po pierwsze, jako norma wynikająca z przepisu upoważniającego podmiot stosujący prawo do oparcia swojego orzeczenia na kryterium pozaprawnym. Po drugie, jako sam zwrot nieostry. Konieczność klauzuli generalnej w prawie o zwalczaniu nieuczciwej konkurencji wynika z niemożliwego do precyzyjnego ustalenia wszystkich możliwych postaci nieuczciwych działań przedsiębiorców na rynku w celu pozyskania klientów dla swoich towarów (usług).
EN
This bibliography is a register of savoir-vivre guides published in Poland or in Polish between 1739 and 1959. It has been prepared on the basis of existing bibliographies and catalogues. Its authors have adopted a narrower understanding of the concepts of ‘handbooks of good manners’ and ‘guides to savoir-vivre’, which is why it does not include letter-writing manuals, collections of toasts and felicitations, guides to games and social games, guides to speech writing, guide to diplomatic protocol, housekeeping, organizing parties etc. The bibliography is in chronological order and contains indexes of names, titles, places of publication, translations, modifications and target groups.
PL
Bibliografia rejestruje poradniki savoir-vivre’u, wydane na ziemiach polskich lub w języku polskim od 1739 roku do 1959 roku. Została sporządzona w oparciu o istniejące bibliografie oraz katalogi. Przyjęto w niej węższe rozumienie pojęć ‘podręczniki dobrego wychowania’ czy ‘poradniki savoir-vivre’u, nie zostały więc uwzględnione publikacje typu: podręczniki pisania listów, zbiory toastów i powinszowań, podręczniki gier i zabaw towarzyskich, poradniki przemów, protokołu dyplomatycznego, prowadzenia domu, organizowania przyjęć. Bibliografia ma układ chronologiczny. Uzupełniają ją indeksy nazwisk, tytułów, miejsc wydania, tłumaczeń i przeróbek oraz grup docelowych.
EN
This article contains an overview of good manners in Polish contract law. The overview leads to the conclusion that following clauses – “rules of social coexistence” and “socio-economic purpose of law”, which are based on the legislation from the time of the Polish People’s Republic (PRL), need to be replaced by the clause of good manners. It is necessary for the full and thorough Europeanization of the Polish civil law. The two aforementioned clauses appear to be completely foreign concepts and legal categories in the legal doctrine of EU member states which were not the satellite states of the Soviet Union. These clauses have no equivalents in the classic European civil law studies. The return to the “good manners” in the Polish contract law will undoubtedly more deeply anchor the Polish institutions of the contract law in the legal system of EU.
PL
Artykuł zawiera przegląd dobrych obyczajów w polskim prawie kontraktowym. Przegląd ten skłania do wniosku o narastającej potrzebie rychłego zastąpienia bazujących na ustawodawstwie PRL klauzul „zasad współżycia społecznego” oraz „społeczno-gospodarczego przeznaczenia prawa” – klauzulą dobrych obyczajów. Stanowi to konieczną przesłankę pełnej i rzetelnej europeizacji polskiego prawa cywilnego. W doktrynie prawnej krajów członkowskich UE, które nie wchodziły do bloku państw satelickich ZSRR, klauzule zasad współżycia społecznego oraz społeczno-gospodarczego przeznaczenia prawa jawią się jako zupełnie obce pojęcia i kategorie prawne, które nie mają żadnych odpowiedników w klasycznej, europejskiej cywilistyce. Powrót do „dobrych obyczajów” na gruncie polskiego prawa kontraktowego pozwoli na pełniejsze wykorzystanie dorobku doktryny i orzecznictwa powstałego zarówno w okresie II RP, jak i w krajach zachodniej Europy po II wojnie światowej, co niewątpliwie głębiej zakotwiczy instytucje polskiego prawa umów w systemie prawa UE.
EN
This article contains an overview of good manners in Polish contract law. The overview leads to the conclusion that following clauses – rules of social coexistence and socio-economic purpose of law, which are based on the legislation from the time of the Polish People’s Republic (PRL) – need to be replaced by the clause of good manners. It is necessary for the full and thorough Europeanization of the Polish civil law. The two aforementioned clauses appear to be completely foreign concepts and legal categories in the legal doctrine of EU member states which were not the satellite states of the Soviet Union. These clauses have no equivalents in the classic European civil law studies. The return to the good manners in the Polish contract law will undoubtedly more deeply anchor the Polish institutions of the contract law in the legal system of EU.
PL
Artykuł zawiera przegląd dobrych obyczajów w polskim prawie kontraktowym. Przegląd ten skłania do wniosku o narastającej potrzebie rychłego zastąpienia bazujących na ustawodawstwie PRL klauzul „zasad współżycia społecznego” oraz „społeczno-gospodarczego przeznaczenia prawa” – klauzulą dobrych obyczajów. Stanowi to konieczną przesłankę pełnej i rzetelnej europeizacji polskiego prawa cywilnego. W doktrynie prawnej krajów członkowskich UE, które nie wchodziły do bloku państw satelickich ZSRR, klauzule zasad współżycia społecznego oraz społeczno-gospodarczego przeznaczenia prawa jawią się jako zupełnie obce pojęcia i kategorie prawne, które nie mają żadnych odpowiedników w klasycznej europejskiej cywilistyce. Powrót do „dobrych obyczajów” na gruncie polskiego prawa kontraktowego pozwoli na pełniejsze wykorzystanie dorobku doktryny i orzecznictwa powstałego zarówno w okresie II RP, jak i w krajach zachodniej Europy po II wojnie światowej, co niewątpliwie głębiej zakotwiczy instytucje polskiego prawa umów w systemie prawa UE.
first rewind previous Page / 1 next fast forward last
JavaScript is turned off in your web browser. Turn it on to take full advantage of this site, then refresh the page.