Search results

1

The ethical and praxeological conceptions of an act and its evaluation

100%

Podrez E.

|

2017

|

vol. 20

|

issue 7

39-49

EN

The conception of an act and its evaluation constitute the most interesting and important moral subject which consists of a complex set of theoretical and practical issues. The article includes St. Thomas’ conception of the definition of the goodness of an act, Tatarkiewicz’s theory of rightness of an act as a source of its evaluation as well as Kotarbinski’s considerations which deal with the analysis of an act from an efficiency perspective. They have all contributed to the definitione of an act in its several variants and provided the possibility of classification of evaluation of an act on the ethical and praxeological plane.

2

Reading The Silence In The Maternal Text Of Carol Shields’Unless

88%

İNCEOĞLU Ş.

Gender Studies

|

2014

|

vol. 13

|

issue 1

66-79

EN

This article scrutinizes the representation of silence in Carol Shields’ novel Unless. It analyses the problematic behind the mother-daughter relationship between Reta Winters and her daughter Norah by applying the theories of Cixous, Kristeva, Chodorow and Irigaray in relation to maternity and identity. Reta Winters’ so-called ideal life is called into question by her daughter Norah's sitting on the streets with a sign board on her chest with GOODNESS written on it. Reta wonders what she has done wrong throughout her life, and eventually, while writing a novel, starts to realize that she has never created maternal discourse with her daughter. Thus, as the novel unfolds in chapters most of which have adverbs or prepositions as their titles, Reta creates a maternal text, both oral and written, by the end of the story.

3

The Archer and Aristotle’s Doctrine of the Mean

88%

Koehn G.

Peitho. Examina Antiqua

|

2012

|

vol. 3

|

issue 1

155-168

EN

It is sometimes claimed that Aristotle’s doctrine of the Mean is false or unhelpful: moral virtues are not typically flanked by two opposing vices as he claimed. However, an explicit restatement of Aristotle’s view in terms of sufficiency for an objective reveals that the Mean is more widely applicable than has sometimes been alleged. Understood as a special case of sufficiency, it is essential to many judgments of right and wrong. I consider some objections by Rosalind Hursthouse to Aristotle’s theory and argue that they are based on a misunderstanding. However, there is indeed a tension in Aristotle’s view of goodness, hinted at in his claim that the good is "said in many ways".

4

Moral boundaries of beauty

75%

Zadykowicz T.

Rocznik Teologii Katolickiej

|

2016

|

vol. 15

|

issue 2

EN

Reflection on beauty should also consider the moral aspects, and therefore the relationship to good. The relationship between beauty and good indicates Hebrew and Greek terminology, which is the same word (heb., tob, gr. kalos, agathos) that determines both beauty and good. In the Aristotelian-Thomistic concept every being is beautiful and also good because it has its source in God’s creative action. Due to the ongoing today subjectivisation and relativism of beauty it should be emphasized that this title is worth only what reflects eternal beauty. Therefore, not everything is beautiful what a man creates and what as such is considered. Beautiful is what is good and what leads to goodness. Beyond this limit imposed by the good exists only apparent beauty, and even ugliness, which is sometimes called beauty, but it is not. Striving toward eternal beauty, creating beauty within and around each other, growing up in beauty is a moral duty of a man.

PL

Refleksja nad pięknem powinna uwzględniać także jego aspekty moralne, a więc relację do dobra. Na wzajemny stosunek piękna i dobra wskazuje terminologia hebrajska i grecka, która tym samym słowem (hebr. tob, gr. kalos, agathos) określa zarówno piękno jak i dobro. W koncepcji arystotelesowsko-tomistycznej każdy byt jest piękny i zarazem dobry, ponieważ ma swoje źródło w stwórczym działaniu Boga. Ze względu na dokonującą się współcześnie subiektywizację i relatywizację piękna należy podkreślić, że na to miano zasługuje jedynie to, co stanowi odbicie piękna wiecznego. Nie jest zatem piękne wszystko, co człowiek tworzy i za takie uznaje. Piękne jest to, co jest dobre i co prowadzi ku dobru. Poza tą granicą wyznaczoną przez dobro istnieje tylko piękno pozorne, a nawet brzydota, która bywa nazywana pięknem, choć nim nie jest. Dążenie ku pięknu wiecznemu, tworzenie piękna w sobie i wokół siebie, wzrastanie w pięknie jest moralnym obowiązkiem człowieka.

5

MUSIC AND MORALITY: Towards modern kalokagathia

75%

Lipka K.

Miscellanea Anthropologica et Sociologica

|

2015

|

vol. 16(3)

162-170

EN

The ethical problems of music should be divided into two layers. The outer layer of musicethics (1) concerns interdisciplinary aspects and, more specifically, relations between musicand other areas of culture and civilization. This complex layer may be explored in orderto find answers to questions regarding the problem of the negative ethical content of contemporaryculture influencing the realm of music. Regarding the commonly understoodcharacteristic tendencies in social life, this category of problems does not, in fact, relateto music. Contrary, the inner layer of music ethics (2) concerns the autonomous music:this is a kind of music which has no contact with non-musical content. It seems that theemotional response which occurs much more often in music listeners than in people experiencingother forms of art suggests the presence of ethical elements in the very core ofautonomic music. Will, the practical force which according to Schopenhauer is directlyrepresented in music, may be considered while analyzing this yet unexplored problem.The unique ethical status of music intrigued a number of twentieth-century philosophers,including T.W. Adorno, E. Bloch, E. Cioran, N. Hartmann, and K.R. Popper. Their numerouscomments may be regarded as a call for the Platonic reuniting of music with beauty,good, and truth.

6

MUZYKA I MORALNOŚĆ: W stronę nowoczesnej kalokagatii

75%

Lipka K.

Miscellanea Anthropologica et Sociologica

|

2015

|

vol. 16(3)

162-170

PL

Etyczne zagadnienia muzyki należy podzielić na dwie warstwy. Warstwa zewnętrzna etykimuzycznej (1) dotyczyć będzie spraw interdyscyplinarnych, czyli związków między muzykąa innymi dziedzinami kultury i cywilizacji. W tej bogatej warstwie można znaleźć odpowiedźna pytanie o przesiąkanie treści etycznie negatywnych dzisiejszej rzeczywistości nateren muzyki; jednak ten kompleks zagadnień dotyczy w gruncie rzeczy typowych tendencjiszeroko pojętego życia społecznego, jest zatem dla czystej muzyki nieswoisty. Warstwa wewnętrznaetyki muzycznej (2) odnosić się natomiast będzie do tej muzyki, która nie ma kontaktuz pozamuzycznymi treściami, do muzyki autonomicznej. Wydaje się, że wzruszenie,które dzieła muzyczne wywołują u słuchaczy w stopniu przerastającym analogiczne zjawiskow wypadku innych sztuk, świadczy o obecności pierwiastków etycznych w samym jądrzemuzyki autonomicznej. Wola, siła praktyczna, której muzyka jest – według Schopenhauera– bezpośrednim przedstawieniem, mogłaby przyczynić się do rozważenia tego wciąż niezbadanegoproblemu. Niepowtarzalny status etyczny muzyki wielokrotnie skłaniał do zastanowieniasię nad nim wielu filozofów XX wieku, w tym T.W. Adorna, E. Blocha, E. Ciorana,N. Hartmanna, K.R. Poppera. Te liczne wypowiedzi trzeba odczytać jako nawoływanie dozwrotu w stronę ponownego platońskiego połączenia muzyki z pięknem, dobrem i prawdą.

7

Moralność jako uwaga. Słownik etyczny Iris Murdoch

63%

Głąb A.

Logos i Ethos

|

2013

|

issue 2(35)

81–108

EN

The article approaches Iris Murdoch’s moral philosophy from the perspective of ethical cognitivism, according to which attention, rather than will, is the crucial moral category. At first the author presents a general outline of Murdoch’s ethics, focusing (1) on her interpretation of the relation between metaphysics and ethics and her concept of goodness and (2) her understanding of consciousness and imagination. This is followed (3) by Murdoch’s ethical dictionary in which the concepts of moral perception and (4) of attention (which Murdoch reconstructed from Simone Weil’s texts) play a most important role. Next, (5) the conception of morality as attention is set in the context of Murdoch’s neotheology and (6) her aesthetic views about art, which she conceives as a case of morals. Finally (7) the author presents three views on morality that can be derived from Murdoch’s novel The Bell.

8

Progresywne podejście Ericha Fromma do problemu ludzkiej egzystencji na tle psychoanalizy

63%

Lipka L.

Krakowskie Studia Małopolskie

|

2013

|

vol. 18

23-32

EN

Goethe wrote: „Mankind walks steadily forward, but the person remains the same”. Customs as a normative tradition ways of behavior are the important social community and have the power to unwritten laws. Are primarily transmitted orally or by imitation, once established are very slow to change. The article discusses the problem of looking at the reality of the two opposite poles.

9

Odpowiedzialność trajektorią w świat dobra

63%

Rynio A.

Roczniki Pedagogiczne

|

2021

|

vol. 13(49)

|

issue 2

61-78

EN

This publication focuses attention around an attempt to answer three fundamental questions: 1) What is responsibility and when does it become a trajectory - leading into the world of good? 2) What conditions are necessary for such responsibility to exist? 3) How is goodness itself understood and what is implicit in the concept of the “world of goodness” in the broadest sense? In answering this question, based on an analysis of representative literature on the subject, the author introduces the very notion of responsibility and good, and describes the conditions necessary for their occurrence. Among the conditions necessary for the existence of responsibility, she assigns a special place to the integral upbringing of the person.

PL

Publikacja koncentruje uwagę wokół próby odpowiedzi na trzy zasadnicze pytania: 1) Czym jest odpowiedzialność i kiedy staje się trajektorią – prowadzącą w świat dobra? 2) Jakie warunki są niezbędne, aby taka odpowiedzialność zaistniała? 3) Jak jest rozumiane samo dobro i co kryje się w pojęciu szeroko rozumianego „świata dobra”? Odpowiadając na podstawie analizy reprezentatywnej literatury przedmiotowej, autorka przybliża samo pojęcie odpowiedzialności, jak i dobra oraz opisuje warunki niezbędne do ich zaistnienia. Wśród warunków niezbędnych do zaistnienia odpowiedzialności szczególne miejsce przypisuje integralnemu wychowaniu osoby.

10

On Some Anthropological Foundations of Spirituality

63%

Jastrzębski A. K.

Verbum Vitae

|

2020

|

vol. 37

|

issue 2

381-390

PL

Biorąc pod uwagę dzisiejszy rozwój rozumienia pojęcia duchowości, niezwykle ważny staje się opracowanie uniwersalnych fundamentów antropologicznych dla duchowości. Można je znaleźć w klasycznym metafizycznym rozumieniu ludzkiego umysłu. Z praktycznego punktu widzenia duchowość wyraża się w sposobie myślenia i zachowania ludzi. Aby lepiej zrozumieć antropologiczne podstawy duchowości, zbadamy dwa sposoby odkrywania rzeczywistości: intuicję bytu i intuicję dobra. Analiza tych egzystencjalnych intuicji pozwoli nam lepiej zrozumieć problemy dotyczące duchowości z jej autotranscendentym dynamizmem.

EN

Taking into account today’s progression towards a more complete notion of spirituality, the development of its universal, anthropological foundations are of vital importance. These roots can be found in the classical metaphysical understanding of the human mind. From a practical point of view, spirituality expresses itself in the ways in which people think and behave. To better understand the anthropological underpinnings of spirituality, we first examine two distinct ways of discovering reality: intuition of being and intuition of good. Looking at these intuitions will then give us a better understanding of the issues pertaining to spirituality characterized by a self-transcending dynamism.

11

Hans Urs von Balthasar i jego rozważania muzyczno-teologiczne

51%

Górna M., Karcz B., Tyrała R., Zając A., Delimat W., Janicki J. J., Malik J., Sterczewska L., UPJPII i., Pasek W., Karcz B., Malik J., Sterczewska L., UPJPII i., Pasek W.

Pro Musica Sacra

|

2015

|

vol. 13

EN

Music, according to Hans Urs von Balthasar, can most reach human's emotions. Art reflects our greatness and weakness. In a theologist's opinion it is God, who breathed art into human's souls, it is the greatest gift which man received from God. The role of an artist should be to serve others. On the one hand music tries to find a form of a metaphysical dimension, on the other it expresses things which are low and conceivable. In music, as it is in religion, man becomes touched by what is invisible. Beauty present in the world and in human's works leads to the discovery of God's source.

PL

Muzyka w myśli Hansa Ursa von Balthasara potrafi najbardziej dotrzeć do człowieka. Sztuka odzwierciedla naszą wielkość i słabość. Według teologa to, że Bóg tchnął sztukę w ludzkie dusze, jest najwyższym darem, jaki człowiek otrzymał od Boga. Rola artysty powinna być służebna. Muzyka z jednej strony poszukuje formy metafizycznego wymiaru, a z drugiej jest wyrazem tego, co niskie i wyobrażlane. W muzyce podobnie jak w religii człowiek zostaje dotknięty przez to, co niewidzialne. Piękno obecne w świecie i dziełach człowieka prowadzi do odkrycia boskiego źródła.

12

Myślenie dialogiczne. W polu gry o prawdę etyczną

51%

Piecuch J.

Studia Oecumenica

|

2019

|

vol. 19

389-412

EN

The subject of the article is the idea of dialogic thinking. It is different from the concept of dialogues – a literary figure that is used to communicate philosophical views. Dialogic thinking, as a substantively new way of practicing philosophy, appears only at the beginning of the 20th century. It was born as opposition to the reduction methods of natural sciences and their transfer to the area of humanistic and anthropological thought. In this way a new philosophical trend was created – the philosophy of dialogue. It developed in the spirit of critical remarks about the current tradition of Western philosophy. The article presents the characteristics of dialogic thinking. First, a phenomenological analysis of his key experiences was made. They are expressed in terms such as "event", "meeting," "a second", "time", "claim", "reciprocity". Then it was shown that in dialogical thinking the epistemic and ethical elements condition each other The final conclusion of the analysis is: to avoid threats from monological understanding, it is necessary to introduce it into the space of dialogical way of thinking.

PL

Przedmiotem analiz artykułu jest pojęcie myślenia dialogicznego. Jest ono różne od pojęcia dialogu – literackiej figury, która służy do przekazywania poglądów filozoficznych. Myślenie dialogiczne, jako merytorycznie nowy sposób uprawiania filozofii, pojawia się dopiero w początkach XX wieku. Zrodziło się ono jako sprzeciw wobec redukcyjnych metod nauk przyrodniczych i przeniesienia ich w obszar myśli humanistycznej i antropologicznej. W ten sposób powstał nowy nurt filozoficzny – filozofia dialogu. Rozwijał się w duchu uwag krytycznych kierowanych pod adresem dotychczasowej tradycji filozofii zachodniej. W artykule przedstawione zostały konstytutywne cechy myślenia dialogicznego. Najpierw przeprowadzono analizę fenomenologiczną jego kluczowych doświadczeń. Wyrażają się one w terminach takich, jak: „wydarzenie”, „spotkanie”, „drugi”, „czas”, „roszczenie”, „wzajemność”. Następnie wykazano, iż w myśleniu dialogicznym element epistemiczny i element etyczny warunkują się nawzajem. Końcowy wniosek analiz brzmi: aby uniknąć zagrożeń idących ze strony rozum monologicznego, za rzecz konieczną należy uznać wprowadzenie go w przestrzeń rozumu dialogicznego.

13

Il mistero della Trinità nell’ordine dei trascendentali secondo Hans Urs von Balthasar

51%

Kowalczyk D.

Studia Gdańskie

|

2023

|

vol. 52

33-45

EN

H.U. von Balthasar is critical of presenting God in cosmological and anthropological perspectives. He proposes a third perspective that focuses, from the very beginning on the dramatic story of love revealed in Jesus. Balthasar develops his Trinitarian theology in relation to the three transcendentals of Being: Beauty, Goodness and Truth. After all, love is beautiful, good and true. First of all, in the beautiful aspect of Jesus we see beauty of the Trinity. Secondly, there is drama between the infinite freedom (Triune God) and the finite freedom (man). Finally, it is through the notion of beauty and dramatic history of goodness, we discern truth that is ultimately the Trinitarian truth. Balthasar’s vision is worth admiring, however it raises a question whether the theologian does not exceed the limits when discussing passionately the inner life of the Trinity.

PL

H.U. von Balthasar krytycznie odnosi się do kosmologicznej i antropologicznej perspektywy mówienia o Bogu, i proponuje trzecią perspektywę, która od początku stawia w centrum dramatyczną historię miłości objawionej w Jezusie. Swą teologiczno-trinitarną refleksję Balthasar rozwija w odniesieniu do trzech transcendentaliów Bycia: Piękna, Dobra i Prawdy. Wszak miłość jest piękna, dobra i prawdziwa. Najpierw w pięknie Jezusa widzimy piękno Trójcy. Drugi moment to dramat, jak toczy się między wolnością nieskończoną (Bóg w Trójcy Jedyny), a wolnością skończoną (człowiek). Wreszcie, poprzez piękno i dramatyczną historię dobra dostrzegamy prawdę, która ostatecznie jest prawdą trynitarną. Wizja Balthasara oszałamia swym rozmachem, ale – z drugiej strony – nasuwa pytanie, czy teolog nie przekracza granic rozprawiając z pasją o życiu wewnętrznym Trójcy.

14

MASTER IN PERSONALISTIC EDUCATION

45%

Łukjaniuk J.

International Journal of New Economics and Social Sciences

|

2018

|

vol. 8(2)

465-472

EN

The subject of the article is a personalistic education and placing the teacher-educator in the role of a master. In personalistic education, emphasis is placed on assisting the student in becoming a full person by opening him to the values of truth, goodness and beauty. It was assumed that this upbringing leads to self-education, and is carried out through dialogue and authenticity, and thus it can be effectively carried out only in co-operation: family, school and religious community, understood as guarantor and carrier of absolute values. Implemented at the school level, it should help the student gain a per-sonal insight into the world of higher values and teach him to make the fundamental value of his own choices. As a result, it was found that the teacher is a teacher-educator who enjoys spiritual and intellectual authority, directs his activities to form the whole person, and his goal is to enable the student to formulate independent judgments about reality. The master is a teacher who, having an uncommon level of knowledge and extensive ex-perience in a given field, is able to develop it in others, fascinate as a personal model, inspire, arouse the passion of seeking truth, growing in goodness and love of beauty; give direction to the student's search and discreetly control, and finally enjoy the fruits of working together with him.

PL

Przedmiotem artykułu jest zapoznanie się z tematem wychowania personalistycznego oraz miejsca nauczyciela-wychowawcy, jako mistrza. Przypomniano, że w wychowaniu personalistycznym kładzie się nacisk na wspomaganie ucznia w stawaniu się pełnym czło-wiekiem poprzez otwieranie go na wartości prawdy, dobra i piękna. Założono, że wycho-wanie to ma być prowadzeniem do auto-wychowania, dokonuje się przez dialog i auten-tyczność, a zatem może być skutecznie prowadzone tylko we współpracy: rodziny, szkoły i wspólnoty religijnej, rozumianej jako gwarant i nośnik wartości absolutnych. Realizo-wane na poziomie szkoły winno ono pomagać wychowankowi uzyskać osobisty wgląd w świat wyższych wartości i nauczyć go czynić z wartości zasadnicza stawkę własnych wy-borów. W rezultacie stwierdzono, że mistrzem jest ten nauczyciel-wychowawca, który cie-szy się autorytetem duchowym i intelektualnym, kieruje swoje działania formacyjne do całej osoby, a jego celem jest uzdolnienie wychowanka do samodzielnego formułowania sądów o rzeczywistości. W takim razie mistrzem jest ten nauczyciel, który - posiadając w nieprzeciętnym stopniu wiedzę oraz duże doświadczenie w danej dziedzinie - umie rozwi-jać je u innych, fascynować, jako wzór osobowy, inspirować, budzić pasję szukania prawdy, wzrastania w dobru i umiłowania piękna; nadawać kierunek poszukiwaniom ucznia i dyskretnie kontrolować, a na końcu cieszyć się wraz z nim owocami wspólnej pracy.

15

Piękno w dialogu – dialog o pięknie – piękno dialogu

45%

Wal J.

Studia Socialia Cracoviensia

|

2012

|

vol. 4

|

issue 2

EN

The article takes up the idea of beauty in the dialogue. The starting point is the problem of the transcendental issue of truth, goodness and beauty. Considering the subject of beauty in terms of dialogue, first attention is drawn to the role of beauty in the dialogue itself. Then, the main themes of the dialogue about beauty are presented. Subsequently, the beauty of the dialogue itself is shown revealing in subjective terms the abundance of values of the epiphany of the face and the whole drama of interpersonal encounter.

16

Człowiek jako istota moralna

45%

Dziuba A.

Studia Warmińskie

|

2015

|

issue 52

119-136

PL

Problematyka moralna jest szczególnie fascynującym obszarem badań i nierozerwalnie wiąże się z zagadnieniem sensu życia człowieka oraz międzyludzkich relacji. Podstawowymi zawsze będą pytania o antropologię moralną, czyli o dobro, prawdę i miłość. W tym obszarze nakreśla się wiodące linie i zarazem fundamenty. Naturalnie antropologię należy najpierw postrzegać w perspektywie zbawienia człowieka. W Jezusie Chrystusie spełnia się owa przemiana zbawcza. Niemniej zawsze musi wszystko odnosić się do antropologii obrazu i podobieństwa do Stwórcy, do owych prapoczątków. Ta prawda zawsze towarzyszy człowiekowi. Tylko na bazie tych prawd można podjąć próbę sformułowania antropologii, która wskazuje na integralną wizję człowieczeństwa. Zadaniem niezbywalnym i twórczym pozostaje powołanie do bycia człowiekiem i dzieckiem Bożym.

EN

The question of man’s morals is a fascinating meditation as it relates to my existence and the existence of others. The point of departure is the consideration of goodness, truth and love - questions asked by moral anthropologists. Fundamental lines are drawn at this preliminary stage. Obviously, anthropology should be viewed within the perspective of human salvation, which was achieved in Jesus Christ. Anthropology should always refer to the Creator’s image and likeness from the very beginning - this truth is part of the human condition. Considering all this, one should approach anthropology, with its full and integral vision of humanity, by referring first to the Divine call to be man and God’s child.

DE

Die Beschäftigung mit der Moralproblematik des Menschen bedeutet immer eine faszinierende Auseinandersetzung mit dem Menschen selbst in seiner Existenz, sowohl mit meiner eigenen Existenz, als auch mit der anderen Menschen. Fundamental für die moralischen Fragen und Antworten sind immer die Fragen und die Antworten aus dem Bereich der Moralanthropologie, wie z.B. die Frage nach dem Gutem, nach der Wahrheit, nach der Liebe. Moralanthropologie bestimmt die Leitgedanken und die Grundlagen der Moraltheologie. Was die (christliche) Moralanthropologie anbelangt, so ist es klar, dass diese den Menschen zunächst in einer soteriologischen Perspektive, d.h. als den von Jesus Christus erlösten Menschen, betrachten sollte. Allerdings diese soteriologische Perspektive muss noch durch einen kreationistischen Gedanken, dass Gott den Menschen nach seinem Ebenbild erschaffen hat, ergänzt werden. Erst die beiden Perspektiven zusammen bilden die zureichende Grundlage für die Formulierung einer Anthropologie, in der der Mensch integral, d.h. sowohl als die Kreatur als auch das Gottes Kind dargestellt wird.

17

Owoce Ducha Świętego w Ga 5,22-23

45%

Kern K.

Scriptura Sacra

|

2012

|

issue 16

35-46

IT

L’autore dell’articolo prende di mira i frutti dello Spirito analizzandole come virtù presentate da Paolo nella lettera ai Galati. Dopo le analisi iniziali, riguardanti la terminologia, contesto e il numero delle virtù, si nota la presenza di una antitesi tra il corpo (sarks) e lo Spirito (pneuma), però percepita in modo semitico. Nel punto centrale vengono sviluppati ed approfonditi i singoli frutti dello Spirito. Si tratta delle singoli analisi – piuttosto esegetici – di seguenti termini: amore, gioia, pace, longanimità, bontà, benevolenza, fiducia, mitezza, padronanza di sé. La conclusione è l’unica, cioè le virtù costituenti il catalogo apparso in Ga 5,22-23 compongono un solo frutto dello Spirito che si riferisce immediatamente allo Spirito Santo.

18

Od wartości humanistycznych do teologicznych. O odwołaniach do literatury pięknej w homiliach i przemówieniach Jana Pawła II

45%

Seul A.

Roczniki Humanistyczne

|

2020

|

vol. 68

|

issue 1

405-419

EN

The author of this article shows two types of values that are present in those pronouncements when the Pope recalls examples from belleslettres. First and foremost, he speaks of the humanistic values rooted in the philosophy of the essence, namely the truth, goodness and beauty that are widely found in works of both less and more well-known authors of different nations. The aforementioned values, having a transcendent backdrop, open up the theological world. Some of those references unveil the three theological virtues which actually represent Christian axiology. For the Pope, the belleslettres works become locus theologicus. In his pronouncements, the Pope not only mentions various authors from the particular nations he visited (e.g. Rabindranath Tagore from India, Jon Svensson from Island), but also those authors whose works now belong to the whole world (such as Fyodor Dostoyevsky, mentioned in Australia, or St. Augustine in France and Brazil). Recalling those authors and their works, the Pope connected with those nations he visited, and created a special place in order to bring to those nations the greatest works of world literature. He was adamant that humanistic and theological values can be placed equally next to each other.

PL

Autorka artykułu przedstawia dwa rodzaje wartości, jakie są obecne w tych wypowiedziach Papieża, w których przywołuje on literaturę piękną. Są to najpierw wartości humanistyczne zakorzenione w filozofii bytu: prawda, dobro, piękno, o których piszą mniej i bardziej znani twórcy różnych narodów. Wartości te otwarte na wymiar transcendentny otwierają horyzont teologiczny. Niektóre odwołania do literatury odsłaniają trzy cnoty teologalne, które reprezentują chrześcijańską aksjologię. Dzieła literackie stanowią dla Papieża locus theologicus. W jego wypowiedziach znajduje się miejsce dla autorów reprezentujących narody, które odwiedza (np. Rabindrmath Tagore w Indiach, Jon Svensson w Islandii), a także dla twórców, których dzieła należą do bogactwa kultury światowej i były cytowane poza ich krajem (np. Fiodor Dostojewski w Austrii, św. Augustyn we Francji i Brazylii). Papież, odwołując się do tych dwóch rodzajów literatury, nawiązuje kontakt z kulturą narodów, które odwiedzał, oraz przybliża im kulturę światową. Przekonuje o możliwym spotkaniu wartości humanistycznych i teologicznych.

19

Nerwy wiary Norwida

45%

Korotkich K.

Studia Norwidiana

|

2022

|

vol. 40

131-146

EN

The article offers an interpretation of Norwid’s poem “Nerves” from the volume Vade-mecum in the context of the correspondence between the poet and Joanna Kuczyńska. One important aspect of their exchange was his understanding of faith and Christianity in the cultural context. The key to this interpretation is Norwid’s ambition to revise religiousness and faith, or the urge to revive Christianity in the spirit of kalokagathia.

PL

Artykuł jest interpretacją wiersza Norwida Nerwy z cyklu Vade-mecum. Kontekstem lektury tego utworu była korespondencja Poety z Joanną Kuczyńską, w której ważnym akcentem okazuje się swoiste pojmowanie przez romantyka wiary i chrześcijaństwa, w obranym przez siebie kontekście kulturowym. Kluczem do tej interpretacji wiersza była rewizja religijności, wiary, konieczne odrodzenie chrześcijaństwa w duchu antycznej kalokagatii.

20

The Person in Relation: An Analysis of Great Catholic Education via Thomistic Personalism

45%

Salisbury M.

|

2018

|

vol. 7

|

issue 2

263-291

EN

The author shows the usefulness of the philosophy of Thomistic personalism in determining the type of education most beneficial to the human person’s highest development by building on St. Thomas Aquinas’s idea of personal relation according to both the first act-esse and the second act-operari. Because the richness of this philosophy involves the use of Thomistic metaphysics and metaethics, anthropology, political philosophy, phenomenology and aesthetics and is meant to be applied (as in Pope St. John Paul II’s theology of the body), the author helps discover a unique and fitting tool by which Catholic education may be considered and planned for based on what is most fundamental to the human person’s reality—the act of his existence and subsequent personalistic act, according to truth and love. The author also presents a selection of real applications included in such an approach to the person in relation.

Refine search results

The ethical and praxeological conceptions of an act and its evaluation

Reading The Silence In The Maternal Text Of Carol Shields’Unless

The Archer and Aristotle’s Doctrine of the Mean

Moral boundaries of beauty

MUSIC AND MORALITY: Towards modern kalokagathia

MUZYKA I MORALNOŚĆ: W stronę nowoczesnej kalokagatii

Moralność jako uwaga. Słownik etyczny Iris Murdoch

Progresywne podejście Ericha Fromma do problemu ludzkiej egzystencji na tle psychoanalizy

Odpowiedzialność trajektorią w świat dobra

On Some Anthropological Foundations of Spirituality

Hans Urs von Balthasar i jego rozważania muzyczno-teologiczne

Myślenie dialogiczne. W polu gry o prawdę etyczną

Il mistero della Trinità nell’ordine dei trascendentali secondo Hans Urs von Balthasar

MASTER IN PERSONALISTIC EDUCATION

Piękno w dialogu – dialog o pięknie – piękno dialogu

Człowiek jako istota moralna

Owoce Ducha Świętego w Ga 5,22-23

Od wartości humanistycznych do teologicznych. O odwołaniach do literatury pięknej w homiliach i przemówieniach Jana Pawła II

Nerwy wiary Norwida

The Person in Relation: An Analysis of Great Catholic Education via Thomistic Personalism