Full-text resources of CEJSH and other databases are now available in the new Library of Science.
Visit https://bibliotekanauki.pl

Results found: 6

first rewind previous Page / 1 next fast forward last

Search results

Search:
in the keywords:  gospodarka kreatywna
help Sort By:

help Limit search:
first rewind previous Page / 1 next fast forward last
1
Publication available in full text mode
Content available

Luka kreatywności

100%
Lipka A.
Ekonomia XXI Wieku
|
2017
|
issue 2 (14)
73-87
PL
Społecznym celem gospodarki kreatywnej jest – znane już z historii myśli ekonomicznej – dążenie do „ukreatywnienia” jak największego wolumenu czasu jak największej liczby osób. Czas pracy wypełnia wykonywanie czynności zawodowych przewidzianych dla danego zawodu/specjalności. To one (a dokładniej zawody i specjalności ujęte w najnowszej polskiej klasyfikacji: KZiS 2016, opartej na Międzynarodowym Standardzie Klasyfikacji Zawodów ISCO-08, rekomendowanym do badań w krajach UE przez Eurostat) stanowią obiekt badań. Celem badawczym (poznawczym) jest wykazanie, iż istnieje „luka kreatywności”, tzn. wiele zawodów/specjalności z tej klasyfikacji nie ma charakteru kreatywnego, czyli nie jest zorientowanych na tworzenie wartości poznawczych i/lub estetycznych i/lub pragmatycznych (utylitarnych), zarówno wyróżnianych w psychologii twórczości, jak i uwzględnianych w raportach dotyczących ekonomii kreatywności. Cel metodyczny stanowi opracowanie sposobu pomiaru tak zdefiniowanej „luki kreatywności”. Jako metodę badawczą zastosowano analizę treści wszystkich zawodów/specjalności z KZiS 2016 (w liczbie 2455, ujętych w 10 wielkich grup zawodów i specjalności, 43 dużych, 133 średnich i 445 elementarnych) oraz 15 obszarów gospodarki kreatywnej (reklama, architektura, rynek sztuki, rzemiosło artystyczne, wzornictwo przemysłowe, moda, film, muzyka, sztuki performatywne, przemysł wydawniczy, badania i rozwój, oprogramowanie, zabawki i gry analogowe, radio i telewizja, gry elektroniczne), wyodrębnionych przez J. Howkinsa – jednego z najważniejszych autorów rozważanej problematyki. W przypadku możliwości dokonania przyporządkowania zawodu/ specjalności do któregoś z tych obszarów określano rodzaj tworzonych wartości. W wyniku analizy stwierdzono, iż rodzaje tych wartości (poznawcze, estetyczne, pragmatyczne) niejednokrotnie współwystępują. Następnie przeprowadzono analizę ilościową. Przedstawiono autorską propozycję zoperacjonalizowania „luki kreatywności” jako różnicy pomiędzy 100% a wyrażonym w procentach udziałem zawodów/specjalności kreatywnych (w różnych obszarach) dla grupy wielkiej w KZiS 2016, do której zostały one zaszeregowane. Okazało się, iż tego rodzaju zdefiniowanie „luki kreatywności” jest bardzo użyteczne i dostarcza wiarygodnych wyników. Luka ta dla wszystkich zawodów/specjalności KZiS 2016 wynosi 87,5%. W przypadku aż sześciu grup wielkich: pierwszej (przedstawiciele władz publicznych, wyżsi urzędnicy i kierownicy), piątej (pracownicy usług i sprzedawcy), szóstej (rolnicy, ogrodnicy, leśnicy i rybacy), ósmej (monterzy), dziewiątej (pracownicy wykonujący prace proste), dziesiątej (siły zbrojne), stwierdzono, że „luka kreatywności” wynosi 100%. Najniższa jej wielkość występuje dla grupy wielkiej siódmej (78,9%), drugiej (79,2%) i trzeciej (85,8%), czyli dla: robotników przemysłowych i rzemieślników; specjalistów; techników i innego średniego personelu. Najbardziej „nasyconym” kreatywnymi zawodami/specjalnościami jest rzemiosło artystyczne (22,1-procentowy udział w ogólnej liczbie kreatywnych zawodów/specjalności), przemysł wydawniczy (20,8%) oraz badania i rozwój (19,5%). Z pewnością tok przeprowadzonego postępowania badawczego może być doskonalony. Warto byłoby – ze względu na poznawcze walory porównywania wyników w czasie w związku ze stałymi aktualizacjami klasyfikacji zawodów i specjalności – ten tok wystandaryzować, tym bardziej iż określanie kreatywnych zawodów/specjalności jest ważne dla statystyki zatrudnienia w gospodarce kreatywnej, a także – dla poradnictwa zawodowego (kształtowania świadomości osób podejmujących decyzje zawodowe na temat zróżnicowania udziału kreatywnych treści w poszczególnych zawodach/specjalnościach)
2
Publication available in full text mode
Content available

Kreatywność eksport–import. Interdyscyplinarne badania gospodarki kreatywnej w Europie Środkowo-Wschodniej

81%
Franczak K.
Przegląd Socjologii Jakościowej
|
2020
|
vol. 16
|
issue 4
60-84
EN
Following the development of interdisciplinary analyses of the creative economy in the reflection of Western societies, the paper poses a question about the specificity of implementing this idea in Central and Eastern Europe. The author confronts the mythology of creative industries with the complex social and political context of the region’s countries, and tries to determine whether specific public policies have a comparable result when applied in different social, cultural, and political conditions. The problematization of the ‘compatibility’ of the innovationist discourse with a type of society and modernity different from the Western one serves to reflect on the universal phenomenon of the reception of Western modernization narratives as well as strategies of their assimilation, resistance, or new reconstructions.
PL
Śledząc rozwój interdyscyplinarnych analiz gospodarki kreatywnej w refleksji społeczeństw zachodnich, tekst stawia pytanie o specyfikę implementacji tej idei w Europie Środkowo-Wschodniej. Autor konfrontuje mitologię przemysłów kreatywnych ze złożonym kontekstem społecznym i politycznym krajów regionu oraz próbuje ustalić, czy określone polityki publiczne mają porównywalny wynik, kiedy aplikowane są w różnych społecznych, kulturowych i politycznych warunkach. Problematyzacja „kompatybilności” dyskursu innowacjonistycznego z odmiennym od zachodniego typem społeczeństwa i nowoczesności służy refleksji nad uniwersalnym fenomenem recepcji zachodnich narracji modernizacyjnych, strategii ich przyswojeń, oporu lub nowych rekonstrukcji.
3
Publication available in full text mode
Content available

Lessons to Be Learned from Ukraine’s Positioning in International Rankings: The Need for Institutional Support and Financial Support for Economic Creativity

72%
Britchenko PhD I., Svydruk I., Pidlypnyi Y., Krupskyi PhD O. P.
Problemy Zarządzania
|
2020
|
vol. 18(4(90))
|
issue 4/2020 (90)
125-146
PL
Cel: opracowanie propozycji dotyczących obszarów instytucjonalnego wsparcia procesów kreatywności w gospodarce ukraińskiej. Projekt/metodologia/podejście: przeprowadzono analizę trendów kreatywnego rozwoju ukraińskiej gospodarki i opracowano propozycje konceptualizacji instytucjonalnego wsparcia tych procesów. Autorzy postawili sobie za zadanie opracowanie propozycji instytucjonalnego wsparcia procesów twórczych oraz rekomendację systematycznej aktualizacji ukraińskiego ustawodawstwa w zakresie państwowej regulacji biznesu high-tech. Bazą informacyjną były materiały informacyjne Państwowej Służby Statystycznej Ukrainy, Ministerstwa Rozwoju Gospodarczego i Handlu Ukrainy, statystyczne bazy danych Komisji Europejskiej, OECD i Banku Światowego za lata 2014–2020. Metodologia badań oparta jest na narzędziach naukowych, w tym analizie porównawczej oraz modelowaniu ekonomiczno-matematycznym. Wnioski: stworzenie narodowego programu inwestycji publicznych w rozwój twórczy pozwoli na systematyczne podejście do kwestii wsparcia instytucjonalnego przełomów technologicznych. Ograniczenia/konsekwencje badania: zalecenia dotyczące opracowania i udoskonalenia instrumentów legislacyjnych polityki deregulacji, harmonizacji z normami europejskimi. Zaproponowano kierunki systematycznej aktualizacji ustawodawstwa w celu zapewnienia zagranicznego inwestowania kreatywnych projektów oraz celowego inwestowania we wspólne projekty badawcze nauki i organizacji kreatywnych. Realizacja pozwoli na systematyczne podejście do kwestii wsparcia instytucjonalnego przełomu technologicznego na Ukrainie. Oryginalność/znaczenie: konieczne jest zintensyfikowanie działań instytucjonalnych w zakresie organizacji ośrodków badawczych, wprowadzenie celowych inwestycji w rozwój nauki i badań organizacji kreatywnych. JEL: C43; D78; F15; G18; O11 Acknowledgements This research received no funds. Suggested Citation: Britchenko. I., Svydruk, I., Pidlypnyi, Y., & Krupskyi, O.P. (2020). Lessons to Be Learned from Ukraine’s Positioning in International Rankings: The Need for Institutional Support and Financial Support for Economic Creativity. Problemy Zarządzania (Management Issues), 18(4), 125–146. https://doi.org/10.7172/1644-9584.90.7.
EN
Purpose: To develop proposals on the directions of institutional support for the processes of creativity of the Ukrainian economy. Design/methodology/approach: The analysis of trends in the creativity of the Ukrainian economy is carried out and proposals are developed for conceptualizing institutional support for these processes. The authors set out to develop proposals for institutional support for creativity processes and offer recommendations for systematic updating of Ukrainian legislation in the areas of state regulation of high-tech business. The information base was the information materials of the State Statistics Service of Ukraine, Ministry of Economic Development and Trade of Ukraine, the statistical databases of the European Commission, OECD and World Bank for the period 2014–2020. The research methodology is based on scientific tools that include comparative analysis and economic and mathematical modeling. Findings: Building a national program of public investment in creative development will allow us to systematically approach the issue of institutional support for technological breakthroughs. Research limitations/implications: Recommendations on the development and improvement of legislative instruments of deregulatory policy, harmonization with European standards are substantiated. Directions of systematic updating of legislation on guaranteeing foreign investment of creative projects and targeted investment of joint research projects of academic science and creative organizations are proposed. The implementation will allow a systematic approach to the issue of institutional support for the technological breakthrough of Ukraine. Originality/value: There is a need to step up institutional activities in the field of organizing research centers, introduce targeted investment in the academic science and research activity of creative organizations. JEL: C43; D78; F15; G18; O11 Acknowledgements This research received no funds. Suggested Citation: Britchenko. I., Svydruk, I., Pidlypnyi, Y., & Krupskyi, O.P. (2020). Lessons to Be Learned from Ukraine’s Positioning in International Rankings: The Need for Institutional Support and Financial Support for Economic Creativity. Problemy Zarządzania (Management Issues), 18(4), 125–146. https://doi.org/10.7172/1644-9584.90.7.
4
Publication available in full text mode
Content available

The influence of the Ukrainian and Polish population’s cultural activity on their economic development

72%
Dyndar A.
Nierówności społeczne a wzrost gospodarczy
|
2017
|
vol. 52
326-338
EN
Creative sector is considered to be an impetus for the progress and, at the same time, an indicator of the potential of national economic development. The problem of determining the character of the creative economy influence both on performance results of individual business entities and on economic development rates of countries on the whole is of current importance. The purpose of this paper is to show a relation between cultural activity of population and development of national economy on the basis of the comparative analysis of statistical indices of Ukraine and Poland. The six dimensions model of national culture by Professor Geert Hofstede, Gert Jan Hofstede, Michael Minkov was used for determination position of the Ukrainian culture on the way of transformations of state planned economy. The Ukrainian and Polish population’s cultural activity features were defined and linked to the GDP dynamics. Calculations of correlation coefficients allow to rather accurately predict a degree of cultural dependence on economic results of a country. Results of the comparative analysis were presented by formulas for each of the analyzed countries. Article carries out the comparative analysis of the spending patterns of EU, Poland and Ukraine and defines the character and structural dynamics of the culture expenses.
PL
Sektor kreatywny postrzegany jest jako akcelerator postępu, a jednocześnie wskaźnik potencjału rozwoju gospodarczego. Problem określenia charakteru oddziaływania gospodarki kreatywnej zarówno na wyniki działalności indywidualnych podmiotów gospodarczych, jak i tempo rozwoju gospodarczego państw jako całości ma obecnie zasadnicze znaczenie. Celem opracowania jest ukazanie relacji pomiędzy aktywnością kulturową mieszkańców a rozwojem gospodarki narodowej w oparciu o analizę porównawczą statystycznych wskaźników dla Ukrainy i Polski. Sześciowymiarowy model kultury narodowej autorstwa Geerta Hofstede, Gerta Jana Hofstede i Michaela Minkova został wykorzystany dla określenia miejsca ukraińskiej kultury na ścieżce transformacji gospodarki centralnie planowanej. Zdefiniowano specyfikę aktywności kulturowej ludności Ukrainy i Polski oraz odniesiono ją do dynamiki PKB. Obliczenia wskaźników korelacji pozwalają dość dokładnie oszacować zależności między poziomem kultury i wynikami gospodarczymi kraju. Wyniki analizy porównawczej zostały zaprezentowane z wykorzystaniem formuł opracowanych dla każdego z analizowanych państw. W artykule przedstawiono ponadto analizę porównawczą wzorców wydatków w UE, Polsce i Ukrainie oraz określono charakter i dynamikę struktury wydatków na kulturę.
5
Content available remote

ZABEZPIECZENIE EMERYTALNE TWÓRCÓW I ARTYSTÓWZABEZPIECZENIE EMERYTALNE TWÓRCÓW I ARTYSTÓW

72%
Zawadzki K.
Polityka Społeczna
|
2017
|
vol. 44
|
issue 2(515)
9–13
EN
The article analyses the issue of retirement security of artists and creators. High risk of precarisation of that working group caused by the specificity of their work was pointed out. Case studies of pension schemes for artists and creators in the European countries and in Australia were carried out. Besides, the situation of that group in Poland was analysed, followed by recommendations on social security given by the main stakeholders. The article suggests that issues of social security for artists and creators should be regulated within a holistic scheme co-financed from several sources, and should consider the economic situation of that group during their professional career and after its completion.
PL
W artykule przeanalizowano zagadnienie zabezpieczenia emerytalnego artystów i twórców. Wskazano na zwiększone ryzyko prekaryzacji tej grupy zawodowej, wynikające ze specyfiki ich pracy. Dokonano analizy przypadków systemów ubezpieczeń emerytalnych artystów i twórców w wybranych krajach Europy i Australii. Wskazano ponadto sytuację tej grupy w Polsce i rekomendacje proponowane przez głównych interesariuszy w zakresie ubezpieczeń społecznych. Kwestie zabezpieczenia społecznego artystów i twórców w Polsce powinny zostać uregulowane w całościowym systemie współfinansowanym z różnych źródeł, uwzględniającym ich sytuację ekonomiczną w ciągu kariery zawodowej i po jej zakończeniu.
6
Publication available in full text mode
Content available

Investment in Human Capital Within the Creative Economy Formation: Case of the Eastern and Central Europe Countries

71%
Londar S., Lytvynchuk A., Versal N., Posnova T., Tereshchenko H.
Comparative Economic Research. Central and Eastern Europe
|
2020
|
vol. 23
|
issue 4
129-148
PL
Celem niniejszego artykułu jest określenie wpływu inwestycji w kapitał ludzki na kształtowanie gospodarki kreatywnej. Biorąc pod uwagę fakt, że kapitał ludzki jest dziś uważany zarówno za czynnik rozwoju potencjału społeczno‑gospodarczego krajów, jak i za warunek tworzenia gospodarki kreatywnej, a w konsekwencji zmian modernizacyjnych we współczesnej gospodarce, konieczne jest dokonanie analizy obszaru inwestycji w kapitał ludzki. Niniejsze badanie opierało się na analizie szeregu wskaźników dla krajów Europy wschodniej (Ukraina i Mołdawia) i środkowej (Polska, Czechy, Rumunia, Węgry i Litwa): całkowite wydatki na edukację, którego analiza umożliwiła określenie poziomu finansowania edukacji w kraju; średni koszt na ucznia/studenta, który pozwolił autorom zidentyfikować trendy w wydatkach według organizacji finansujących; udział całkowitych wydatków na edukację w PKB w zależności od poziomu wykształcenia, co umożliwiło określenie priorytetów i wystarczalności finansowania systemu edukacji; wskaźnik alokacji kosztów według organizacji finansujących; wskaźnik rozwoju społecznego, który mierzy poziom życia, umiejętności czytania, wykształcenie i długość życia. Analizie poddano również dane determinujące poziom globalnego wskaźnika innowacyjności, ponieważ podstawą jego obliczeń są w szczególności wskaźniki oceny kapitału ludzkiego i działalności badawczo‑rozwojowej (edukacja, szkolnictwo wyższe, badania i rozwój) oraz dóbr kreatywnych (wartości niematerialne i prawne, produkty i usługi kreatywne, kreatywność online). Wyniki badań pozwoliły na stwierdzenie, że we współczesnych warunkach rozwoju społeczeństwa głównym czynnikiem rozwoju gospodarki kreatywnej jest kapitał ludzki, a rozwój kapitału ludzkiego zależy od poziomu wykształcenia i rozwoju nauki w kraju. Zidentyfikowano główne obszary inwestycji w kapitał ludzki, w tym koszty edukacji i nauki. Dane empiryczne pokazują, że ukierunkowanie inwestycji na rozwój kapitału ludzkiego przyczynia się do tworzenia gospodarki kreatywnej, poprawia konkurencyjność kraju, a jednocześnie zapewnia odpowiednie tempo rozwoju społeczno­‑gospodarczego. Dla rozwoju kapitału ludzkiego jako czynnika tworzenia kreatywnej gospodarki konieczne jest zapewnienie odpowiednich inwestycji – podniesienie poziomu wydatków na edukację, rozwój kompetencji zawodowych i talentów ludzkich. Tworzenie gospodarki kreatywnej wymaga dalszej reformy ukraińskiego systemu edukacji, która będzie w stanie zapewnić odpowiedni poziom specjalistycznego szkolenia.
EN
The purpose of the article is to determine the link between investing in human capital and the formation of the creative economy. Given that human capital is considered both a factor in the socio‑economic development of countries and a prerequisite for the formation of the creative economy and consequently, for the modernization changes in today’s economy, there is a need to study the areas of investment in human capital. The study is based on an analysis of a number of indicators in Eastern Europe (Ukraine and Moldova) and Central Europe (Poland, the Czech Republic, Romania, Hungary, and Lithuania): total expenditure on education, the analysis of which made it possible to determine the level of education funding in each country; the average cost per pupil/student, which allowed us to identify trends in spending by funding organizations; the share of total expenditure on education in GDP, depending on the level of education, which made it possible to determine the priority and sufficiency of education system funding; the cost allocation indicator by funding organizations; and the human development index, which measures living standards, literacy, education, and longevity. The study also focuses on analyzing data that determine the global innovation index, since its calculation is based on the assessment indicators of human capital and research (education, tertiary education, research, and development) and creative outputs (intangible assets, creative goods, and services, online creativity). Based on the results of the research, it was concluded that human capital is the main factor that boosts the creative economy, and enhancing human capital depends on the level of education and scientific progress in a country. Empirical evidence shows that directing investment in human capital contributes to the formation of the creative economy, improving the competitiveness of countries, and at the same time, ensuring the appropriate rates of their socio‑economic development.
first rewind previous Page / 1 next fast forward last
JavaScript is turned off in your web browser. Turn it on to take full advantage of this site, then refresh the page.