The subject of analysis in this article is language politeness and polite forms used in electronic correspondence by student. The aim of this article is to determine the extent to which the subject of the description of forms of politeness is applied to the collected material research. 250 emails were subjected to analysis. The senders were students of three Warsaw universities: Cardinal Stefan Wyszyński University, University of Warsaw and University of Finance and Management. The recipients were university lecturers. The material gathered was analysed with the help of the concept of language politeness elaborated upon by Małgorzata Marcjanik.
The main aim of this paper is to present the various approaches to politeness research which have been documented by researchers from all over the word in last fifty years. In the first part of the article the author compares the most well-known and influential theories of politeness. Then the critique of these approaches is presented in details. In the next step the author examines new theories that arise after the discussion. These approaches are called postmodern and discursive. Part three of the paper focus on the concepts that presents different idea than postmodern or discursive paradigm. In the last part the author gives examples of the newest approaches to the research that studied linguistic politeness and also presents the impact these may have on Polish language glottodidactics.
PL
Głównym celem artykułu jest przedstawienie ewolucji teorii grzeczności językowej na przestrzeni ostatnich pięćdziesięciu lat. W pierwszej części zestawiono ze sobą najważniejsze założenia trzech klasycznych teorii grzeczności językowej. W kolejnym kroku dokładnie opisano krytykę tych pierwszych podejść oraz zaprezentowano teorie, które powstały na gruncie tej dyskusji. Nazwano je postmodernistycznymi i dyskursywnymi. Cześć trzecia koncentruje się na przywołaniu nazwisk badaczy, którzy wychodzą poza paradygmat postmodernistyczny i dyskursywny. W czwartej części przywołano najnowsze podejścia do badań nad grzecznością językową i przedstawiono, jaki wpływ mają one na badania w obszarze glottodydaktyki polonistycznej.
W artykule zostały przedstawione problemy z zakresu polsko-słoweńsko-słowackiego savoire vivrevu językowego. Autorka krótko przedstawia podstawowe sposoby zwracania się do osób drugich w trzech językach: polskim, słoweńskim i słowackim, opisując problemy rodzimych użytkowników języka z ich użyciem. Następnie zajmuje się prezentacją sposobów wprowadzania podstawowych polskich form grzecznościowych, czyli form pan/pani/państwo, w wybranych trzech podręcznikach do nauki jpjo. Podkreśla wagę i konieczność utrwalania poprawnego użycia tych form, zwłaszcza wśród Słowian.
EN
The problems concerning Polish-Slovene-Slovak language manners are presented in this article. The author shortly describes the ways of addressing people in the three languages: Polish, Slovene, and Slovak, presenting native speakers’ problems with the usage of these forms. Then, she concentrates on the methods of introducing basic Polish honorific expressions, i.e. pan/pani/państwo in three selected textbooks for studying Polish as a foreign language. She emphasizes the importance of and the necessity to consolidate the correct use of these forms especially among Slavs.
In this paper, I present some directives concerning the ethical use of speech and conversation. I focus on three areas – linguistics, philosophy and religion – and moral rules elaborated there with regard to what should and what should not be revealed by words. From the point of view of linguistics, I analyse modern principles of politeness and maxims of conversation. From the point of view of philosophical reflection, I consider ancient ethics of speech, and in particular: the three sieves of Socrates, rhetoric (lat. ars bene dicendi), and the Aristotelian golden mean. From the point of view of religion, I show the moral rules for words in Buddhism, Judaism, Christianity, Confucianism, and the Toltec faith.
Celem artykułu jest sformułowanie zasad grzeczności językowej, obowiązujących w polskich mediach społecznościowych (dalej MS). By zminimalizować ryzyko błędu badawczego, bezpośredniej analizie poddano przykładową stronę najpopularniejszego w Polsce serwisu społecznościowego Facebook. Przeprowadzone analizy pokazały, że: na kształt grzeczności wpływają m.in. techniczne możliwości medium; akceptowanymi zachowaniami komunikacyjnymi jest mówienie o sobie samym i formułowanie pośrednich aktów mowy; za równorzędne uznawane są komunikaty werbalne i pozawerbalne; najważniejsze kulturowe zasady grzecznościowe to nastawienie na szczerość rozmowy i prześmiewczy stosunek do rzeczywistości; choć przejawy tradycyjnego modelu grzeczności i modelu obowiązującego w MS różnią się, to oba modele opierają się na tym samym skrypcie komunikacyjnym – dostosowaniu się do oczekiwań odbiorcy.
EN
The main objective of this article is to formulate the principles of linguistic politeness that are operative in Polish social media (SM). The analysis focuses on the most popular SM in Poland – Facebook. The research has shown that the form of linguistic politeness operative in SM depends on: technical functionality; talking about oneself and using indirect speech acts is a commonly accepted behaviour in SM; verbal and non-verbal messages are considered equivalent acts of linguistic politeness; the most important cultural principles underlying linguistic politeness in SM are an orientation towards sincerity of conversation and a ridiculing attitude towards reality. Although the manifestations of the traditional and the social media model of linguistic politeness differ, both use the same communication script: conforming to the expectations of the recipient.
Niniejszy artykuł jest omówieniem strategii i funkcji niegrzeczności językowej w serialu animowanym Włatcy móch. Autorka kreśli tło społeczne towarzyszące serialowi, przedstawia definicję niegrzeczności, omawia przeanalizowany materiał (trzecia seria serialu) oraz przedstawia owe strategie niegrzecznościowe i ich funkcje na kilku przykładach. Analiza wykazała, że głównymi strategiami występującymi w serialu są ‘powiązanie drugiego z negatywną cechą’, ‘besztanie’, ‘ośmieszanie’, ‘użycie słów zakazanych’, ‘przezywanie’, ‘ignorowanie’, ‘ostracyzm’, ‘używanie niezrozumiałego języka’. Autorka sugeruje, że większość wystąpień niegrzeczności w badanym materiale ma funkcję socjalizującą, zaś faktycznym odbiorcą urazy są widzowie serialu.
Celem artykułu jest analiza życzeń urodzinowych jako przykładów grzeczności językowej. Materiał badawczy stanowi korpus składający się ze stu życzeń z okazji 65. urodzin, tj. momentu przejścia na emeryturę, pojawiających się na najpopularniejszych niemieckojęzycznych stronach internetowych z życzeniami. W nawiązaniu do koncepcji językowego obrazu świata przeprowadzona analiza ma na celu rekonstrukcję językowego obrazu szczęścia kreowanego w niemieckojęzycznych internetowych aktach życzeń. Wysoce skonwencjonalizowane teksty życzeń wskazują bowiem na wspólny dla nadawcy i odbiorcy życzeń system wartości (ogólnie pojęte szczęście/pomyślność i/lub bardziej uszczegółowione wartości takie jak radość, zdrowie, materialny dobrobyt, długie życie, przyszłe doświadczenia, sukces/kariera, spokój/odpoczynek, szczęśliwe/udane relacje z bliskimi osobami, radosne/udane świętowanie urodzin) utrwalonych w języku i składających się na szczęście. Praca zawiera także uwagi dotyczące struktury oraz stopnia skonwencjonalizowania życzeń urodzinowych. Oprócz tradycyjnych realizacji aktu życzeń przedstawiono liczne przykłady przełamywania konwencji gatunkowej (m.in. współwystępujące akty mowy takie jak podziękowanie, pochwała/komplement, gratulacje, toast), ilustrujące zmiany dokonujące się we współczesnym modelu grzeczności.
EN
The article aims to analyse birthday wishes as examples of linguistic politeness. The research material consists of 100 wishes for the 65th birthday, that is the moment of retiring, which appear on the most popular German websites with wishes. The main purpose of the undertaken analysis is to reconstruct the linguistic picture of happiness created in German online wishes. Highly conventionalized texts of wishes point to a system of values shared both by the sender and by the recipient of wishes (generally understood happiness/prosperity, and/or more specific values such as joy, health, material well-being long life, future experiences, success/career, peace/rest, happy/successful relationships with loved ones, joyful birthday celebrations). These values are embedded in language and are believed to embody happiness. The article also contains comments on the structure and degree of conventionalization of birthday wishes. In addition to the traditional realisation of the act of wishing, numerous examples of breaking the genre convention are presented (including co-occurring speech acts such as thanking, praise/compliment, congratulations, toast), illustrating changes in the contemporary model of politeness.
Wszyscy rozumiemy istotę wyrażenia mówić/powiedzieć coś dyplomatycznie. Wielki Słownik Języka Polskiego podaje dwa zasadnicze komponenty znaczeniowe tego wyrażenia: powiedzieć coś (1) grzecznie i (2) wymijająco. W artykule staram się odpowiedzieć na pytanie jakie są podstawowe mechanizmy językowe pozwalające ocenić wypowiedź jako dyplomatyczną. Mechanizmy te to z jednej strony mechanizmy grzeczności językowej: pozytywne i negatywne strategie grzecznościowe w ujęciu Brown i Levinsona oraz, z drugiej strony, swoiste gry językowe oparte na Zasadzie Kooperacji Grice’a. Dodatkowo zwracam też uwagę na inne marginalne mechanizmy, których nie da się zanalizować na podstawie grzeczności i gier językowych.
EN
The basic meaning of the phrase speak/say something diplomatically is intuitively understood by all of us. Those intuitions are rendered in dictionaries by saying something (1) politely, and (2) evasively. The article is an attempt to answer the question what are the underlying language mechanisms that allow us to evaluate an utterance as diplomatic. Those mechanisms are on the one hand positive and negative politeness strategies as postulated by Brown & Levinson, and on the other hand, specific language games based on the Gricean Cooperative Principle. Additionally, some other marginal mechanisms involved in diplomatic speech are also analysed.
W artykule autor przedstawia swój pogląd na pochodzenie we współczesnym języku polskim wykrzykników adresatywnych typu „proszę pana/pani”. Dowodzi, że wywodzą się one z formuły performatywnej prośby o wybaczenie za sprawiany rozmówcy kłopot: „proszę łaski wielmożnego pana/wielmożnej pani” (jak w wypadku niem. entschuldigung /entschuldigen Sie, ang. excuse me itp.). Wywody swoje opiera na analizie źródeł leksykograficznych i przykładów z polskiej literatury pięknej XIX i XX wieku.
EN
In the article the author presents his view on the origin of the forms of address like "proszę pana/pani". He proves they were initially performative utterances to beg pardon for causing the interlocutor some trouble: "proszę łaski wielmożnego pana / wielmożnej pani" (compare German "entschuldigung / entschuldigen Sie", English "excuse me" etc.). The conclusions are based on an analysis of lexical sources and examples from the Polish 19th and 20th century belles-lettres.
Celem artykułu jest omówienie wybranych zachowań werbalnych sprzedawców w kontekście polskiego modelu kulturowego, w tym polskiego stylu komunikacyjnego i zasad grzeczności językowej. Zaprezen towane zjawiska językowe wyjaśnia się również poprzez odwołanie się do ogólnych zachodnich tendencji kulturowych bądź też do wzorców kultury angloamerykańskiej. Analiza wykazuje, że zachowania języ kowe sprzedawców, takie jak skracanie dystansu poprzez używanie nieoficjalnych form zwracania się do adresata czy języka potocznego, a także nadmierne wyrażanie „dobrych uczuć”, zwłaszcza entuzjazmu, oraz chwalenie się, są niezgodne z polskim kodem kulturowym, w tym z zasadami grzeczności językowej i stylu komunikacyjnego. Jedynie naleganie mieści się w obyczajowym modelu zwyczajów werbalnych Polaków. Z kolei ocena aktu komplementowania nie jest jednoznaczna. Na materiał źródłowy składają się zarówno nagrania autentycznych rozmów handlowych, jak i fragmenty zasłyszanych rozmów sprzedawców z klientami oraz wybrane materiały szkoleniowe i poradniki skutecznej sprzedaży.
EN
The aim of the paper is to discuss selected verbal behaviours of salesmen, in the context of the Polish cul tural model, including the Polish communication style and the politeness maxims. In addition, the author explains the relation between the presented linguistic phenomena and the cultural trends in the Western world or the Anglo-American cultural patterns. The analysis proves that the language behaviours of sales men, such as decreasing language distance (through addressing customers informally or using colloquial language), excessive expression of „good feelings” (particularly enthusiasm), as well speaking of oneself in superlatives, are not compatible with Polish cultural code, including the rules of language politeness and communication style. Only the strategy of pressurizing corresponds with traditional verbal customs of Poles while the assessment of giving compliments is not clear and certain. the material of the paper includes both the recordings of authentic talks between salesmen and customers, the heard snatches of conversations and the selected materials and books about effective business communication.
Based on a questionnaire survey conducted in a group of 100 students from the two Poznań seminaries, the authors of the article are trying to reconstruct the language awareness of young clergy in the field of polite linguistic habits. The responses show that for the vast majority of clerics language politeness is perceived as an action focused on interpretation (as an individual and socially), that they well understand its importance for communication, that they consider both a lack of politeness and exaggerated, artificial politeness as improper. Some respondents use the vocabulary associated with religion (e.g. bliźni, brat, chrześcijański), and they also indicate a kind of compulsion to be polite – the need to respect the rules of political correctness. Clerics recognize the differences between the politeness of language in their dealings with their peers and with older people, especially with the larger distance in relation to the elderly. In addition, they take into account, although less frequently, age, dependence on the environment, education, level of maturity.
PL
Na podstawie badania ankietowego przeprowadzonego w grupie 100 kleryków z dwu poznańskich seminariów Autorki artykułu próbują zrekonstruować świadomość językową młodych osób duchownych w zakresie grzecznościowych zwyczajów językowych. Z odpowiedzi wynika, że zdecydowana większość kleryków postrzega grzeczność językową jako działanie nastawione na interpretację (tak indywidualną, jak i społeczną), dobrze rozumie jej wagę w komunikacji, za rażące uważa zarówno brak grzeczności, jak i grzeczność przesadną, sztuczną. Niektórzy ankietowani używają przy tym leksyki związanej z religią (np. bliźni, brat, chrześcijański), wskazują też swego rodzaju przymus grzecznościowy – konieczność respektowania zasad poprawności politycznej. Klerycy dostrzegają różnice między grzecznością językową w swoich kontaktach z rówieśnikami a z osobami starszymi zwłaszcza w większym dystansie w stosunku do starszych. Poza wiekiem uwzględniają oni, choć rzadziej, zależność od środowiska, wychowania, poziomu dojrzałości.
Przedmiotem rozważań jest językowy obraz wiejskiej grzeczności, wpisany w metodologię badań dialektologicznych, ukierunkowanych socjolingwistycznie i kulturowo. Funkcjonujący w środowisku wiejskim model grzeczności, oparty na tradycji i wynikających z niej zasadach życzliwości, skromności, uczciwości, deklaracji pomocy, wdzięczności oraz poszanowania godności, należy bardziej do przeszłości niż współczesności. Wyraźnie widoczne jest to w używaniu takich zwrotów, jak: bądźcie z Bogiem, Boże dopomóc, Boże dopomóż do roboty, Boże dopomóż, Boże pomóc, Bóg wam pomóż, niech będzie pochwalony Jezus Chrystus, niech będzie pochwalony, Panie Boże dopomóż, pochwalony, pochwalony Jezus Chrystus, szczęść Boże, z Bogiem, zostańcie z Bogiem, do widzenia, dzień dobry, a także w dwojeniu, czyli zwracaniu się przez wy, formach pluralis maiestaticus z grzecznościową końcówką -cie w stosunku do osób starszych ze środowiska wiejskiego, zaimkach on, ona kierowanych do osób obcych lub form trybu rozkazującego, występujących w funkcji przyzwolenia i zaproszenia w kontaktach wewnątrzwiejskich. W stosunku do osób młodych funkcjonuje zazwyczaj grzecznościowy zwrot ty lub zwracanie się po imieniu, a osoby obce określane są mianem pan, pani. Jednak coraz częściej przenoszone są do środowiska wiejskiego obce kulturowo wzory, a zachodzące zmiany mają charakter autonomiczny i są konsekwencją zarówno przemian cywilizacyjno-obyczajowych, jak i wymiany pokoleń oraz procesów globalizacyjnych.
EN
The article discusses the language picture of rural politeness as seen through the prism of sociolinguistic and cultural-dialectological research. At present, the model of politeness which has functioned in the rural context and which is based on traditional values, such as kindness, modesty, honesty, readiness to help, gratitude and respect for human dignity, appears to be a matter of the past rather than the present. The model is reflected in the use of expressions such as: bądźcie z Bogiem ‘Go with God, God bless’, Boże dopomóc, Boże dopomóż do roboty, Boże dopomóż, Boże pomóc, Bóg wam pomóż ‘Lord help me’, niech będzie pochwalony Jezus Chrystus, niech będzie pochwalony ‘Praise be to God, Praise the Lord’, szczęść Boże ‘God bless’, z Bogiem, zostańcie z Bogiem, ‘May God be with you’ (lit. ‘Stay with God’), do widzenia ‘good bye’, dzień dobry ‘good morning’, in the majestic plural wy ‘you’ form with a polite -cie suffix employed when addressing older villagers, in the pronouns on ‘he’, ona ‘she’ used with reference to strangers, and in the imperative forms expressing permission and invitation. When young people are addressed, villagers use their names or the polite ty ‘you’-sg. form; however, when strangers are addressed, then the words pan ‘sir’, pani ‘madam’ are used. Yet more recently forms “alien” to the traditional rural culture are heard more often as well. This change has an autonomous character; it is a result of the customs-, civilization- and globalization-related processes as well as the generational change.
W artykule prezentuję wyniki jakościowej analizy aktów negacji stosowanych przez egzaminatora podczas rozmowy maturalnej z języka polskiego. Tekst składa się z trzech zasadniczych części. W pierwszej przedstawiam ustny egzamin maturalny z języka polskiego, a także omawiam wyznaczniki gatunkowe rozmowy egzaminacyjnej, uznając, że jednym z nich jest cel grzecznościowy. W kolejnej części charakteryzuję grzeczność w relacji nauczyciel – uczeń, odnosząc się do polskiego modelu grzecznościowego i dwóch podstawowych zasad: autonomiczności i życzliwości. W trzeciej części prezentuję wyniki analizy aktów negacji i odpowiadam na pytania: jakie akty negacji stosują egzaminatorzy, w jaki sposób są one wyrażane oraz czy akty negacji są grzeczne? Podstawę materiałową stanowi 48 rozmów maturalnych (w sumie blisko 200 minut nagrań) zarejestrowanych podczas próbnego ustnego egzaminu maturalnego z języka polskiego.
EN
The article presents results of qualitative analysis of negation acts used by examiners during oral Polish language school-leaving (Matura) exams. The text is divided into three parts, the first one describing the Matura exam in the Polish language, and discussing genre determinants of the examination conversation, recognizing that one of them is politeness. In the next part, politeness in the teacher – student relationship is characterized, referring to the Polish model of politeness and two basic principles: autonomy and kindness. In the third part, results of the analysis of negation acts are presented, including answers to the questions: What acts of negation do examiners use? How are they expressed? Are these acts of negation polite? The material is based on 48 oral Matura exams (in total nearly 200 minutes of recordings) recorded during an oral mock Matura exam in the Polish language.
The purpose of the text was to determine, inter alia, what tools does communication grammar give in the process of interpreting a text. A dialogue between K. Wojewódzki and M. Figurski from their show „Poranny WF”, aired on Radio Eska Rock on June 12, 2012 was analyzed. The following research activities were carried out sequentially: 1. Defining the propositional content against the background of the language situation and its pragmatic considerations. 2. Characterizing the interactive system and investigating of conversational strategies. 3. Recognizing the intention of the broadcasters of conversational sequence and confronting with the theory of linguistic joke. 4. The relationship between the intention of the senders and the effects of their statement. It was concluded that the dominant strategy of the examined verbal operations was the axiological and emotive strategy. Intentions of the broadcasters were not read in accordance with their assumptions. In the context of linguistic joke, the indicated dialogue proved to be a misguided behavior and the ways of reception gave rise to qualifying it (in the context of linguistic etiquette and ethics) as rude and violating the principle of respect for the dignity of the partner of language contact.
Przedmiotem artykułu są indonezyjskie grzecznościowe akty mowy pełniące komunikacyjną funkcję kondolencji, umieszczane na tablicach kwietnych zamawianych w kwiaciarni po czyjejś śmierci przez osoby związane ze zmarłym lub członkami jego rodziny, stawianych w pobliżu domu zmarłego, jego miejsca pracy, domu pogrzebowego lub na cmentarzu. Materiał badawczy obejmuje 161 aktów kondolencji wyekscerpowanych z prawie 900 tablic kwietnych sfotografowanych w kilku miastach Indonezji. Celem analizy jakościowej zgromadzonych danych jest odtworzenie wzorca syntaktycznego kondolencji oraz opis kształtu formalnojęzykowego poszczególnych ich sekwencji. Badania wykazały konwencjonalizację charakteryzowanych aktów mowy przejawiającą się w wykorzystywaniu tego samego schematu konstrukcyjnego oraz szablonu językowego.
EN
The article focuses on Indonesian polite speech acts fulfilling the communicative function of condolence, placed on flower boards ordered in a flower shop after a person’s death by relatives or associates of the deceased, located near the deceased’s home or workplace or the funeral home or cemetery. The research material consists of 161 acts of condolence extracted from almost 900 flower boards photographed in several cities in Indonesia. The purpose of qualitative analysis of the collected data is to reconstruct a syntactic pattern of condolences and to provide a formal and linguistic description of their individual sequences. The study demonstrates conventionalisation of the presented speech acts, manifested in the use of the same structure scheme and linguistic template.
Przedmiotem opisu uczyniono formułę zalecenia służb (oddania usług) poświadczoną w epistolografii polskiej XVII i XVIII wieku. Przedstawiono strukturę formalno-semantyczną formuły oraz jej ewolucję, wykazując m.in., że w XVII w. tworzyła ona integralną całość z formułą oddania się łasce, np. oddawać (zalecać) usługi łasce, zaś w XVIII w. łączyła się z kategorią powinności, np. być w obowiązku usług, a ponadto przybierała nową postać typu czekać na rozkazy || czekać rozkazów. Wskazano powiązania formuły służebnej z innymi aktami etykiety epistolarnej doby średniopolskiej oraz z ówczesnym modelem grzeczności szlacheckiej.
XX
In the paper, a formal form of proposing services evidenced in Polish epistolography of the 17th and 18th centuries is described. The formal and semantic structure of the formula and its evolution has been presented to show, among other things, that in the 17th century the said formula was an integral whole with the formula of applying oneself to grace, e.g. oddawać (zalecać) usługi łasce (‘apply (propose) service to grace’) whereas in the 18th century it was associated with the category of responsibility, e.g. być w obowiązku usług (‘be obliged to serve’) and it assumed new forms such as czekać na rozkazy or czekać rozkazów (‘await orders’). Moreover, it has been indicated that the service formula was also related to other acts of Middle Polish epistolary etiquette and the nobility politeness model at that time.
Przedmiotem analizy są grzecznościowe formuły zamykające 560 e-maili kierowanych przez nauczycieli do ogółu rodziców dzieci z danej szkoły lub klasy. Adresat zbiorowy, pisana forma i formalny typ relacji między stronami pozwalałyby uznać sytuację komunikacyjną za oficjalną, jednak stosowane formuły grzecznościowe nie wpisują się w tradycyjną kategorię oficjalności. Nauczyciele najczęściej kończą e-maile pozdrowieniem (53%), znacznie rzadziej formułami znanymi z papierowych listów oficjalnych (15%). Często wiadomości są w ogóle pozbawione grzecznościowych formuł finalnych (19%). Dystans w większości tekstów podlega wyraźnemu skróceniu, a niektórzy nadawcy e-maili poprzez dobór formuł końcowych (takich jak Buziaki, Przyjemnej nocy) nadają relacji wręcz poufały charakter.
XX
The analyzed material consists of closing politeness formulas of 560 emails written by teachers to a collective group of parents whose children attend the same class or school. The collective recipient, written form and the formal style of relationships between the involved parties allow to define the situation in question as formal. Nevertheless, the closing politeness formulas are not consistent with the traditional category of formality. Teachers, most frequently, end their emails with a greeting (53%) and the use of formulas characteristic of a traditional formal letter is less common (15%). In many cases, closing politeness formulas are omitted (19%). The sense of distance is clearly diminished, and the choice of very informal closing formulas, such as Buziaki (‘Kisses’) or Przyjemnej nocy (‘Have a good night’) used by some of the senders set too-familiar a tone for the relationship.
Celem niniejszego artykułu jest przedstawienie części wyników analizy kontrastywnej wybranych aspektów hiszpańskich i polskich społecznych uwarunkowań językowych na podstawie badań przeprowadzonych wśród studentów Uniwersytetu Śląskiego w Katowicach wyjeżdżających w ramach programu Erasmus na hiszpańskie uczelnie oraz hiszpańskich studentów przyjeżdżających na Uniwersytet Śląski w ramach praktyk dydaktycznych. Omówione zostają najważniejsze różnice w zachowaniach językowych pomiędzy Polakami, a mieszkańcami Półwyspu Iberyjskiego, które bywają podstawą błędów pragmatycznych oraz mogą wpłynąć na tworzenie się negatywnych stereotypów. Tematyka prezentowanych wyników badań obejmuje szeroko rozumianą grzeczność językową oraz prowadzenie rozmowy.
EN
The aim of this article is to present some of the results of the contrastive analysis of selected aspects of Spanish and Polish social language determinants based on research conducted among students of the University of Silesia in Katowice going to Spanish universities under the Erasmus program and Spanish students coming to the University of Silesia as part of didactic placements. The author discusses the most important differences in linguistic behavior between Poles and the inhabitants of the Iberian Peninsula, which are sometimes the basis of pragmatic errors and may contribute to the formation of negative stereotypes. The subject of the presented research results includes the broadly understood linguistic politeness and conducting a conversation.
JavaScript is turned off in your web browser. Turn it on to take full advantage of this site, then refresh the page.