Search results

1

Mental Illnesses in the Middle Ages and their Reflection in the South Slavonic Hagiographic Literature

100%

Todorova E.

Studia Ceranea

|

2021

|

vol. 11

463-477

EN

The main points are related to the cultural-anthropological (Michel Foucault) and theological contextualization of diseases (Jean-Claude Larchet) and their treatment in the Middle Ages. Based on the South Slavonic hagiographic literature, the terms physician and healer are defined and specified. The study focuses on the mental disease (insanity), which according to the methodology of Larchet is three types: somatic nature of madness, the madness of demonic origin, and madness of spiritual origin. Also partly concerns the problem of God fools’ insanity.

2

Loitsud ja rahvaarstid Virumaal

72%

Koiva M.

Mäetagused

|

2017

|

vol. 67

141-180

EN

On the basis of Virumaa material, the article discusses healing words as well as charms that were used to regulate communication between human beings and the world of spirits. Healing words richly varied in form made use of fragments of prayers, Bible texts, and hymnals, and were based on legend material, allusions, and mythic worldview. The article gives an overview of a) the relationship between oral and written lore in charm tradition, connections with fictional and real books of wisdom; b) exchange of language codes; c) regulations of word-magic behaviour; d) healing charms and charms regulating social relations, housekeeping, and humans’ relationship with nature. The second half of the article discusses changes in healers’ healing tradition. During the past century, folk medicine integrated knowledge from different schools, and the importance of alternative and complementary medicine, such as yoga, Chinese medicine, Ayurveda, and music therapy (most of these cosmopolitan), increased. So we can conclude that cosmopolitan folk medicine exists side by side with official medicine. Another significant trend rising to the fore highlights the importance of local folk medicine, which emphasises traditional values and creates novel cultural interpretations. To characterise the changes, the article introduces four healers, ranging from a half-mythic witch-herder to the healers-innovators of medical methods and local culture.

3

Jezus z czwartej Ewangelii – uzdrowiciel przynoszący życie od Boga

58%

Twelftree G. H.

Wrocławski Przegląd Teologiczny

|

2023

|

vol. 31

|

issue 1

23-42

EN

Compared to the Synoptic Gospels, in the Fourth Gospel there is a striking absence of stories of Jesus healing. There are no stories of the lame, those with fevers, withered limbs, dropsy, hemorrhages or lepers or those who are deaf, mute or demonized being healed. It has been supposed, then, that healing is feebly represented in the Fourth Gospel. This essay counters that view and seeks to set out the image of Jesus as healer the Fourth Gospel intended to offer. Notably, four of the seven miracle stories and the associated dialogues in this Gospel are related to healing. In his vocabulary John uses the term ‘signs’ for miracles giving the impression that there were more than the representative seven and, in turn, creating the impression that Jesus’ ministry was characterized by performing miracles that were primarily healings. Also, John’s overlapping use of the term ‘work’ for both Jesus’ ministry and for his miracles infuses Jesus’ entire ministry with the notion of the miraculous creative work of God as healer, conveying his life and presence as Saviour. In the stupendous miracle stories Jesus is portrayed as one with unparalleled power. In his healings Jesus is identified as the Messiah who brings life from God, so that in these stories God is most clearly seen as truly incarnate. In all the healing stories the Passion is echoed and adumbrated so that for John’s readers their experience of the presence of Jesus as healer is an experience of resurrection power that brings God’s life to them and the basis for their faith and evangelism.

PL

W porównaniu z Ewangeliami synoptycznymi, w czwartej Ewangelii zwraca uwagę brak relacji o uzdrowieniach dokonywanych przez Jezusa. Nie ma opowieści o uzdrawianiu chromych, chorych na gorączkę, cierpiących z powodu uschłej kończyny, puchliny czy krwotoku; nie pojawiają się trędowaci, głusi, niemi ani opętani. Stąd pojawiło się przekonanie, że czwarta Ewangelia prawie nie zamieszcza relacji z uzdrowień. Autor niniejszego artykułu przeciwstawia się temu poglądowi i stara się przedstawić taki obraz Jezusa jako uzdrowiciela, jaki zamierzał zaoferować czwarty ewangelista. W tekście podkreślono, że cztery z siedmiu opowieści o cudach i związane z nimi dialogi w tej Ewangelii są związane z uzdrawianiem. W swoim słownictwie Jan używa terminu „znaki” w odniesieniu do cudów, sprawiając wrażenie, że było ich więcej niż siedem, co z kolei może sugerować, że posługa Jezusa charakteryzowała się dokonywaniem cudów, które były przede wszystkim uzdrowieniami. Zwrócono również uwagę, że nakładające się na siebie użycie przez Jana terminu „dzieło” zarówno w odniesieniu do posługi Jezusa, jak i jego cudów nasyca całą służbę Jezusa pojęciem cudownego, twórczego dzieła Boga jako uzdrowiciela, przekazującego swoje życie i obecność jako Zbawiciela. W opowieściach o zdumiewających cudach Jezus jest przedstawiany jako posiadający niezrównaną moc. W swoich uzdrowieniach Jezus jest identyfikowany jako Mesjasz, który przynosi życie od Boga, więc w tych historiach Bóg jest najwyraźniej postrzegany jako prawdziwie wcielony. Odnotowano również, że we wszystkich opowieściach o uzdrowieniach pobrzmiewa echo Męki Pańskiej, tak że dla czytelników Jana doświadczenie obecności Jezusa jako uzdrowiciela jest doświadczeniem mocy zmartwychwstania, która przynosi im życie Boże i stanowi podstawę ich wiary i ewangelizacji.

Refine search results

1 Mäetagused

1 Studia Ceranea

1 Wrocławski Przegląd Teologiczny

1 2023

1 2021

1 2017

1 Koiva M.

1 Todorova E.

1 Twelftree G. H.

Mental Illnesses in the Middle Ages and their Reflection in the South Slavonic Hagiographic Literature

Loitsud ja rahvaarstid Virumaal

Jezus z czwartej Ewangelii – uzdrowiciel przynoszący życie od Boga