Search results

1

Zniewaga imagines władcy jako podstawa oskarżenia o crimen maiestatis w świetle wybranych rzymskich procesów karnych w Annales Tacyta

100%

Wojtczak M.

Czasopismo Prawno-Historyczne

|

2014

|

vol. 66

|

issue 2

205-240

PL

Zjawisko rozrastania się „katalogu” czynów kwalifikowanych jako crimen leasae maiestatis w początkach Pryncypatu poddawano już licznym analizom i interpretacjom. Zwiększającą się liczbę postępowań odbywających się w cieniu oskarżeń o przestępstwo obrazy majestatu tłumaczy się przeważnie interpretacyjnym rozszerzaniem zakresu tego przestępstwa. Wydaje się jednak, że w proponowanych rozważaniach zbyt mało uwagi poświęca się instrumentalnemu wykorzystywaniu prawa, do którego uciekają się władcy w procesach o często politycznym wymiarze.

2

Antiquarian Writing as an Alternative to Historical Studies in Ancient Rome

75%

Kołoczek B. J.

Historyka Studia Metodologiczne

|

2020

|

vol. 50

3

Inhumana crudelitas wodza Hannibala

63%

Wolny M.

Echa Przeszłości

|

2014

|

vol. 15

7-18

EN

The article analyses inhuman cruelty as an element of the public image asserted by Hannibal, the Carthaginian commander. The author examines whether this negative depiction resulted from Hannibal's actual behaviour during the war (218-201 B.C.) or whether the assertions of Hannibal's inhuman cruelty were the work of Roman historians who were no strangers to manipulation of fact, elimination of inconvenient information and complete fabrication for the needs of propaganda. The author concludes that although Hannibal's actions had pragmatic goals, the Punic commander accumulated all the negative traits of the Carthaginians, including their inhuman cruelty (inhumana crudelitas).

4

Mowy przedbitewne w armii rzymskiej w świetle cezariańskich Commentarii

63%

Wilczyński M.

Acta Universitatis Lodziensis. Folia Historica

|

2021

|

issue 109

13-24

EN

Descriptions of pre-battle exhortations are frequent literary topos in ancient historiography. They can also be found in the works of Gaius Julius Caesar – Commentarii de bello Gallico and Commentarii de bello civili. The subject of the analysis in the following article is the issue of pre-battle speeches in the Roman army in the light of the aforementioned works. The author of the paper draws attention to such aspects of this issue as: frequency of occurrence of pre-battle speeches delivered by the Roman generals; the circumstances in which they occur; an audience (whether there were only officers or Caesar writes about speeches given to selected units or even to the entire army); the elements that Caesar and other Roman generals emphasized in their speeches; their approach to their own soldiers; the rhetorical devices they used; the effects of these speeches as well as reliability of Caesar’s account. The article also attempts to answer the question whether the pre-battle speeches were a permanent part of pre-battle ceremonial in the Roman army in the late republic period. Particular attention was paid to Caesar’s harangue in Vesontio before the battle with Ariovistus, the leader of the Germanic Suebi (BG I, 40–41), as well as to the comparison of Caesar’s speeches with the orations of the Pompeians, delivered before the decisive clash of the civil war at Pharsalus (BC III, 85–87; 90). Moreover, the author considers the importance of the way of describing pre-battle speeches for the process of self-presentation that motivated the author of Commentarii.

PL

Opisy przedbitewnych ekshortacji są częstym toposem literackim w historiografii antycznej. Można je również odnaleźć w treści dzieł Gajusza Juliusza Cezara – Commentarii de bello Gallico oraz Commentarii de bello civili. Przedmiotem analizy w poniższym artykule jest zagadnienie mów przedbitewnych w armii rzymskiej w świetle wspomnianych dzieł. W swojej pracy autor zwraca uwagę na takie aspekty tegoż zagadnienia, jak: częstotliwość występowania opisów mów przedbitewnych wygłaszanych przez rzymskich wodzów; okoliczności, w których występują; grono słuchaczy (czy byli to tylko oficerowie, czy też Cezar pisze o przemowach do oddziałów wybranych lub wszystkich); elementy, na jakie Cezar i inni rzymscy wodzowie kładli nacisk w swoich przemowach; ich podejście do własnych żołnierzy; zabiegi retoryczne, jakimi się posługiwali; efekty tychże przemów; a także rzetelność przekazu Cezara. W artykule dokonana zostaje również próba udzielenia odpowiedzi na pytanie, czy mowy przedbitewne stanowiły stały element ceremoniału przedbitewnego armii rzymskiej w okresie późnej republiki. Szczególna uwaga została zwrócona na przemowę Cezara w Wezoncjo przed starciem z Ariowistem, wodzem germańskich Swebów (BG I, 40–41), a także na porównanie mów Cezara z oracjami pompejańczyków, wygłoszonymi przed decydującym starciem wojny domowej pod Farsalos (BC III, 85–87; 90). Ponadto w artykule rozważono znaczenie sposobu opisywania mów przedbitewnych dla zabiegu autoprezentacji, który przyświecał autorowi Commentarii.

Refine search results

1 Acta Universitatis Lodziensis. Folia Historica

1 Czasopismo Prawno-Historyczne

1 Echa Przeszłości

1 Historyka Studia Metodologiczne

1 Kołoczek B. J.

1 Wilczyński M.

1 Wojtczak M.

1 Wolny M.

1 2021

1 2020

2 2014

Zniewaga imagines władcy jako podstawa oskarżenia o crimen maiestatis w świetle wybranych rzymskich procesów karnych w Annales Tacyta

Antiquarian Writing as an Alternative to Historical Studies in Ancient Rome

Inhumana crudelitas wodza Hannibala

Mowy przedbitewne w armii rzymskiej w świetle cezariańskich Commentarii