Search results

1

Jezus Chrystus – Pierworodny w historii dzieciństwa według Łukasza

100%

Kozyra J.

Studia Pastoralne

|

2014

|

vol. 10

173-191

EN

The main theme: Jesus Christ The Primogenital as it appeares in the gospel of St. Luke touches the historical and theological problem. As it stands in the Gospels, history is a servant of theology. Very often talking about the history of Jesus’ childhood it is treated as the Gospel of childhood. In the childhood story of St. Luke’s Gospel 1–2 an importent role plays the title Prototokos-Primogenital. It brings to our attention, who Jesus was at hist childhood, shows His place in the history of salvation, shows His relation to God and people. St. Luke presents it in two childhood stories: in chapter 2.1-7 about the birth of Jesus in Betlehem, and in chapter 2.22-24 at the presentation in Jerusalem. In the presentation of this theme firstly was stressed the theological point in the Gospel of St. Luke. The historical facts in the childhood stories are: the census, the place of birth of Jesus, His jewish identity- the circumcision, the giving of the name, the offering at the temple and the pilgrimage to Jerusalem. Further on the narrative goes to the birth in Betlehem, the presentatio at the Temple as a First-Born in the context of verses Luke 1–2. Then follows the christological title Prototokos. This title has been presented as well in the tradition of the Apostolic teaching in the New Testament (Rom. 8.29; Col. 1.15, 18; Rev.1.5 and Heb. 1.6) where this title more than others characterises Jesus Christ as posessing the unity of intentional salvific God’s Will and He posesses it from the beginning of His incarnation, throughout Hist birth, His offering in the Temple, He is indeed the Primogenital of all creation, permanently subordinate to His Fathers Will. In reality and historically He entered our human world.

2

THE ANTHROPOLOGY OF CHILDHOOD AS AN ACADEMIC COURSE (PART OF THE TEACHING SPECIALIZATION)

71%

Michułka D., Waksmund R.

Polonistyka. Innowacje

|

2017

|

issue 5

137-150

PL

Artykuł ma na celu pokazanie, jakie miejsce w akademickiej dydaktyce polonistycznej (w ramach programu specjalizacji nauczycielskiej) może zająć w XXI wieku przedmiot antropologia dziecka i dzieciństwa. Po wielu latach żmudnych eksploracji kultury dziecka, dziecięcego folkloru, etnografii dzieciństwa, socjologii dzieciństwa, pedagogiki i psychologii dziecka, dyskusji nad związanych z eksponowaniem interdyscyplinarności w tychże badaniach (od pracy Ellen Key, przez Janusza Korczaka, po Philipa Ariésa czy Paula Hazarda) wiedza o literaturze dla dzieci i młodzieży, a z czasem także i wiedza o kulturze dziecka znalazły się wreszcie w programach kształcenia polonistycznego na studiach uniwersyteckich. W czasach nowożytnych dodatkowy materiał źródłowy w obrębie tego przedmiotu stanowiłyby również pamiętniki i wspomnienia, pozwalające wnikać w świat przeżyć dziecka, zarówno ludycznych, jak i traumatycznych, nierzadko obarczonych stygmatem tabu. Osobne miejsce zajmowałaby tu nie tylko literatura, której tematem jest kultura pamięci i przeszłości, ale także świadectwa dzieci z okresu holocaustu (zagadnienie to – jak wiemy – weszło już na stałe do repertuaru szkolnej edukacji polonistycznej). Nasza współczesność, niosąca młodym pokoleniom wielorakie zagrożenia (kryzys rodziny, narkotyki, molestowanie seksualne, prostytucja dziecięca, bezdomność, sekty religijne, wyzysk poprzez pracę, rozpasanie konsumpcyjne, uzależnienie od Internetu itp.), to już domena socjologii dzieciństwa i dorastania, ale także związana mocno z antropologią dzieciństwa. W obszarze polityki dzieciństwa natomiast należałoby usytuować takie zagadnienia, jak ochrona praw dziecka, ingerencja rządów w jego wychowanie i edukację czy też wykorzystywanie nieletnich żołnierzy w konfliktach zbrojnych. Wszystkie wymienione powyżej aspekty wskazują na fakt, iż narodziła się wielka potrzeba wyłonienia nowej dziedziny wiedzy o dzieciństwie – przedmiotu o charakterze interdyscyplinarnym (child studies, children studies), uwzględniającego niedoceniane do tej pory aspekty: historyczny, socjologiczny, politologiczny i etnograficzny, połączonego wyraźnie – szerzej – z antropologią pedagogiki i edukacji.

EN

The article presents the theme which is connected with programme and syllabus of the department of teacher education and create a question what place the anthropology of child and childhood may take in Polish studies of the 21st century. After many years of laborious research on children’s culture, children’s folklore, ethnography of childhood, sociology of childhood, and children’s pedagogy and psychology, after the discussions about “childhood reinvented” and many “breakthroughs” in studies about the interdisciplinary nature of such research (from Ellen Key’s work, to Janusz Korczak, to Philippe Ariés and Paul Hazard), knowledge of children and youth’s literature and of children’s culture, eventually became a part of Polish studies’ programmes at the university level. In modern times, an additional source of materials are journals and memoirs, which help understand both traumatic and ludic experiences of the child better. Traumatic experiences often appear to be taboo. A special place is reserved for children’s reports of the Holocaust. Our times, which bring many threats to the young (crisis of family, drugs, sexual abuse, child prostitution, homelessness, religious sects, exploitation at work, excessive consumerism, Internet addiction, etc.), are a domain for sociology of childhood and adolescence. Therefore, it seems that a new field of knowledge about childhood is needed, a field that takes into consideration the following, previously neglected aspects: historical, sociological, political-scientific, and ethnographic with the context of children’s folklore, also indeterminacy of child’s social role.

3

Alice Through the Ages: Childhood and Adaptation

51%

Flegar Ž., Wertag T.

Libri & Liberi

|

2015

|

vol. Vol 4

|

issue 4.2

213-240

EN

The paper is an identity-based analysis of Lewis Carroll’s Alice’s Adventures in Wonderland (1865) and two film adaptations, Walt Disney’s Alice in Wonderland (1951) and Tim Burton’s Alice in Wonderland (2010). Alice’s identity crisis identified in each of the Alice works was observed in view of Erik H. Erikson’s and James Marcia’s identity theories in order to reach conclusions pertaining to the nature of childhood and growing up in the Victorian era, in the mid-twentieth century, and at the beginning of the 21st century. As the three different Alice characters originated in different historical periods, their identity issues conditioned by their culture, society and circumstances reveal three different processes of identity formation. Due to the fact that while creating their adaptations both Walt Disney and Tim Burton relied on the expectations of their audiences more than the spirit of the literary original, much like Carroll’s work these adaptations serve as a good reference in reflecting the historical and cultural changes of children’s position in society.

HR

Rad se bavi analizom razvoja identiteta u Alici u Zemlji Čudesa (1865) Lewisa Carrolla i u njezinim dvjema filmskim adaptacijama, Alici u Zemlji Čudesa Walta Disneyja (1951) i Alici u Zemlji Čudesa Tima Burtona (2010). U svrhu razumijevanja krize identiteta glavne junakinje koja se očituje u svim trima djelima autorice su se koristile teorijama Erika H. Eriksona i Jamesa Marcije. Došle su do zaključaka u vezi s glavnim karakteristikama djetinjstva i odrastanja u viktorijansko doba, sredinom dvadesetoga i početkom dvadeset i prvoga stoljeća. S obzirom na to da su tri Aličina lika nastala u trima različitim povijesnim razdobljima, pitanja razvoja njihova identiteta pod utjecajem kulture, društva i okolnosti odrastanja sugeriraju tri potpuno različita procesa oblikovanja identiteta. Budući da su se pri stvaranju spomenutih adaptacija Walt Disney i Tim Burton vodili više očekivanjima publike nego odlikama književnoga originala, te su adaptacije dobra referencija za određivanje ključnih povijesnih i kulturoloških promjena povezanih s položajem djeteta u društvu.

DE

Ausgehend von Carrolls Werk Alice im Wunderland (1865) und den gleichnamigen Verfilmungen von Walt Disney (1951) und Tim Burton (2010) wird im Beitrag die Identitätskrise der diesen Werken gemeinsamen Hauptgestalt erörtert. Um Schlussfolgerungen zu den grundlegenden Merkmalen der Kindheit und des Heranwachsens nicht nur in der viktorianischen Zeit, sondern auch um die Mitte des 20. und zu Beginn des 21. Jahrhunderts zu ziehen, wird im Beitrag nach der Theorie von Erik H. Erikson und James Marcia gegriffen. Dabei wird festgestellt, dass die in unterschiedlichen historischen Zeitpunkten entstandenen Alice-Gestalten auch unterschiedliche Identitätsgestaltungsprozesse durchlaufen. Da sich Walt Disney und Tim Burton bei ihrer Verfilmung mehr von den Publikumserwartungen als durch die literarische Vorlage leiten ließen, wie auch Carroll selbst in seiner Romanproduktion, stellen die Verfilmungen einen willkommenen Anlass dazu dar, auf entscheidende historische und kulturelle Veränderungen in den zeitspezifischen Vorstellungen von der gesellschaftlichen Position des Kindes hinzuweisen.

Refine search results

1 Libri & Liberi

1 Polonistyka. Innowacje

1 Studia Pastoralne

1 2017

1 2015

1 2014

1 Flegar Ž.

1 Kozyra J.

1 Michułka D.

1 Waksmund R.

1 Wertag T.

Jezus Chrystus – Pierworodny w historii dzieciństwa według Łukasza

THE ANTHROPOLOGY OF CHILDHOOD AS AN ACADEMIC COURSE (PART OF THE TEACHING SPECIALIZATION)

Alice Through the Ages: Childhood and Adaptation