Full-text resources of CEJSH and other databases are now available in the new Library of Science.
Visit https://bibliotekanauki.pl

Results found: 9

first rewind previous Page / 1 next fast forward last

Search results

Search:
in the keywords:  homilie
help Sort By:

help Limit search:
first rewind previous Page / 1 next fast forward last
1
Publication available in full text mode
Content available

Świętego Asteriusza, biskupa Amazji, pouczenia dla ludzi bogatych. Analiza wybranych homilii

100%
Wygralak P.
Vox Patrum
|
2008
|
vol. 52
|
issue 2
1257-1268
ES
El artfculo presenta las enseflazas de Asterio de Amasia dirigidas sobre todo a los ricos. La fuente de investigación son tres homilias, entre las cuales dos primeras son comentarios de las parabolas de Jesus sobre El rico y Lazaro y sobre El administrador injusto, mientras que la tercera condena el pecado de avidez. Asterio como otros varios autores de antigiiedad Christiana esta convencido de la posibilidad de salvación de los ricos. Sin embargo para lograr este objetivo hay que cambiar radicalmente el modo de pensar y de comportar. Los ricos deben primero convencerse que el pecado de avidez lleva consigo gran peligro, que destruye las relaciones interpresonales y a veces conduce el hombre al pecado de apostasfa. Luego, experimentando el transcurso de la vida humana, los ricos, deberian darse cuenta de que todo lo que poseen, lo habfan recibido solo en administración y que de esto van a tener que rendir cuenta durante el juicio de Dios. Asi que, lo unico que les queda por hacer es empeflarse eon todas sus fuerzas en la ayuda a los pobres. No parece que Asterio exija categoricamente de los fieles la renunciación total de sus bienes. Sin embargo apoyaba las decisiones tan radicales. Conviene subrayar que toda la ensefiaza de Asterio de Amasia es profundamente arraigada en la Sagrada Escritura y es ejemplo muy interesante de la exegesis patrfstica.
2
Publication available in full text mode
Content available

Wyniesieni na ołtarze wadowiccy karmelici bosi – Rafał Kalinowski i Alfons Mazurek – w wypowiedziach św. Jana Pawła II

88%
Praśkiewicz S. T.
Wadoviana. Przegląd historyczno-kulturalny
|
2017
|
issue 20
121-132
3
Publication available in full text mode
Content available

Ojciec Jan Duklan Michnar OFM (1896–1966) -publicysta religijny i kaznodzieja

88%
Rusecki OFM I.
Łódzkie Studia Teologiczne
|
2013
|
vol. 22
151-168
EN
Jan Duklan Michnar belonged to the most outstanding fathers of the Blessed Virgin Mary Immaculate Conception Order of Friars Minor Province in the 20th century Poland. He was recognized as a great preacher and a prolific feature writer who left a considerable amount of literacy works. This article’s author aimed at showing Jan Duklan Michnar’s profile and to discuss some of his religious publications, as well as his numerous homiletic works whose typescripts are deposited in the Province Archives in Kraków. Jan Duklan Michnar was a well-educated specialist in Polish studies, whose passion was general history. After graduation, he was directed to the Serafic College in Radecznica, where he was a Polish language and history lecturer, being the College director at the same time. Jan Duklan’s articles written to Franciscan magazines can be divided into two groups: the first one created in the years of 1923 – 1939 and the second one created in the years of 1956–1966. The keynote of the first group articles was emphasizing the Franciscan and tertiary ideas as well as a widely recognized spiritual-moral background of the readers, who were ley people in their majority. In 1956 Father Duklan’s articles started to appear in ‘Serafic Youth’ (‘Młodzież Seraficka’) and in ‘Vita Provinciae’. Those were mainly his reminiscenses written on various anniversaries celebrated in the Province or to familiarize the young generation with the Observants monks, important events or significant persons. Father Jan Duklan left over thirteen volumes of sermons and homiletic works which can be regarded as his preaching activity and his priesthood summary. His homiletic works were mainly based on Marian teaching.
4
Publication available in full text mode
Content available

„Obejmuję spojrzeniem duszy całą Ojczyznę umiłowaną” – ojczyzna jako wartość w homiliach Jana Pawła II

63%
Rybka M., Wrześniewska-Pietrzak M.
Poznańskie Spotkania Językoznawcze
|
2018
|
issue 35-36
93-116
EN
Homeland is a multi-faceted, multi-level, abstract and concrete concept that includes space, places, home, people, their welfare and families. The homeland also also stands for a value. John Paul II spoke and wrote about homeland many times. The texts of his homilies and speeches given during his subsequent pilgrimages to Poland, published in a collection Pilgrimages to the Homeland 1979–1983–1987–1991–1995–1997–1999–2002. Speeches, homilies, Krakow 2006 are analyzed in this article. Antropocentrism is what draw special attention to Karol Wojtyła’s understanding of homeland. It is a concept that requires openness to other people, commitment, patriotism and responsibility. In the papal texts, the relationship between the fatherland and people in a specific geographical, social, historical, cultural, axiological and symbolic space assumes familial dependencies. Most often, the homeland is presented as a loving mother whom he loves, respects and to whom he is grateful. In John Paul II’s text, the homeland is primarily represented by people, compatriots whoare parts of a community despite their differences. Their homeland allows them to feel solidarity, enjoy the same origin, the same identity and the same emotions, attachment. They live according to certain ethical principles and values, co-creating a non-monolithic culture. They also share a sense of uniqueness of their country’s history and responsibility for its future. The homeland is also a great, spiritual and timeless value, transcendent, combining the sanctum and the sacrum. According to John Paul II, the homeland consists of only positive values, for which being Polish and God are absolutes.
PL
Ojczyzna to pojęcie wielowymiarowe, wielopoziomowe, abstrakcyjne i konkretne, które obejmuje przestrzeń, miejsca, dom, ludzi, ich dobro, rodzinę. Ojczyzna jest również wartością. O ojczyźnie wielokrotnie mówił i pisał Jan Paweł II. Analizie pod tym kątem poddane zostały teksty jego homilii i przemówień wygłoszonych przez podczas kolejnych pielgrzymek do kraju, które wydane zostały w zbiorze Pielgrzymki do Ojczyzny 1979–1983–1987–1991–1995–1997–1999–2002. Przemówienia, homilie, Kraków 2006. W sposobie pojmowania ojczyzny przez Karola Wojtyłę szczególną uwagę zwraca wyraźny antropocentryzm. Ojczyzna to wartość wymagająca zaangażowanej postawy, patriotyzmu i odpowiedzialności. Relacja ojczyzna – osoby związane z tą określoną przestrzenią geograficzno-społeczno-historyczno-kulturowo-aksjologiczno-symboliczną w papieskich tekstach zyskuje ramy zależności rodzinnych. Najczęściej konceptualizowana jest ona jako kochająca matka, wobec której odczuwa się miłość, szacunek i wdzięczność. Ojczyzna w tekstach Jana Pawła II to przede wszystkim ludzie, rodacy, których właśnie ona łączy we wspólnotę mimo dzielących ich różnic. Ojczyzna to także wielka ponadczasowa wartość duchowa, transcendentna, łącząca sanctum z sacrum.
5
Publication available in full text mode
Content available

Sprostowanie autorstwa w bibliografii Ignacego Hołowińskiego

63%
Depowski J.
Archiwa, Biblioteki i Muzea Kościelne
|
1976
|
vol. 32
289-292
EN
-
6

„Bo Ojczyzna, ziomkowie, jest to moralne zjednoczenie...” Wątki patriotyczne w zbiorze „My jesteśmy czasem. Kazania i homilie” ks. infułata Stanisława Jeża

63%
Pokryszka-Prażmo A., Zych S.
Studia Polonijne
|
2017
|
vol. 38
129-144
PL
Niniejszy artykuł poświęcono przejawom patriotyzmu w nauczaniu (homilie, kazania, wystąpienia okolicznościowe z lat 1986-1994) księdza infułata Stanisława Jeża, który przez 30 lat (od 1985 do 2015 roku) pełnił funkcję rektora Polskiej Misji Katolickiej we Francji, zebranym w publikacji pt. My jesteśmy czasem. Kazania i homilie, wydanej w 1995 roku w Paryżu przez Polską Misję Katolicką we Francji. Autorzy artykułu skupili się na przejawach miłości do Ojczyzny i rodaków, troski o nich w omawianych kazaniach księdza S. Jeża. Omawiając różnorodność tych przejawów, skoncentrowali się na prezentacji sposobów „przemycania” przez kaznodzieję w jego kazaniach myśli patriotycznych poprzez: wykorzystanie wydarzeń historycznych ważnych dla Polski i Polaków, świętowanie rocznic i jubileuszy, odnoszenie się do aktualnych wydarzeń w Ojczyźnie, świętowanie istotnych wydarzeń dla społeczności polonijnej (jubileusze posługi, rocznice istnienia ważnych instytucji), powoływanie się na postawę życiową i nauczanie Ojca Świętego Jana Pawła II, przywoływanie wzorów postaw życiowych polskich świętych, przypominanie postaw i słów wybitnych Polaków, cytowanie fragmentów dzieł znakomitych polskich twórców, artykułowanie troski o zachowanie kultury i tradycji polskiej na emigracji, solidarność oraz wspólnotę emigrantów.
EN
This article is devoted to the manifestations of patriotism in the teachings (homilies, sermons, occasional speeches in the years 1986-1994) of Rev Stanisław Jeż, protonotary apostolic, who for 30 years (from 1985 to 2015) had been the rector of the Polish Catholic Mission in France. His teachings were collected in the publication entitled My jesteśmy czasem. Kazania i homilie [We are the time. Sermons and homilies], published in Paris in 1995 by the Polish Catholic Mission in France. The article focuses on the manifestations of love for the Homeland and compatriots and concern for them in the sermons of Rev S. Jeż. While discussing the diversity of these manifestations, the article focuses on presenting the ways of “smuggling” patriotic thoughts in his sermons through: the use of historical events important for Poland and Poles, celebrating anniversaries and jubilees, reference to current events in Homeland, celebrating significant events for the Polish community abroad (jubilees of service, anniversaries of important institutions), reference to the life and teaching of the Holy Father John Paul II, recalling the models of life of Polish saints, recalling the characters and the words of eminent Poles, quoting excerpts from the works of outstanding Polish artists, voicing concern for the preservation of Polish culture and tradition in emigration, solidarity and the community of emigrants.
7
Publication available in full text mode
Content available

O Polsce, „umiłowanej ojczyźnie wszystkich Polaków”, czyli o pojęciu ojczyzny w homiliach Jana Pawła II

51%
Sławek J.
Poznańskie Spotkania Językoznawcze
|
2018
|
issue 35-36
117-130
EN
The concept of homeland in the homilies delivered by Pope John II during his pilgrimages to Poland has four basic dimensions: spatial, communal, cultural, and spiritual. In the first aspect, Pope John Paul II saw the homeland as the country where he was born, of which he is a part and which evokes positive emotions. In the second dimension, the homeland is a common good: the religion, history, tradition, culture, language, education, science, as well as the awareness of suffering and anxiety about the future shared by the fellow countrymen. The homeland is also a duty; a moral imperative to do good and be ready for the related sacrifice. The pope considered the homeland a close person, a mother who suffered a lot, whom he wanted to protect and for whom he felt love, respect and gratitude. Above all, however, in Pope John Paul II’s texts the homeland revolved around people, his fellow countrymen who felt loyal to each other owing to their origin and despite the differences between them. People who build a community and live according to ethical norms.
PL
Pojęcie ojczyzny w tekstach homilii wygłoszonych przez Ojca Świętego w czasie Jego pielgrzymek do Polski sytuuje się w czterech podstawowych wymiarach: przestrzennym, wspólnotowym, kulturowym oraz duchowym. W aspekcie pierwszym ojczyzna dla Jana Pawła II to kraj, państwo, w którym się urodził, którego jest częścią i który wywołuje pozytywne emocje. W wymiarze drugim ojczyzna to dobro wspólne: religia, historia, tradycja, kultura, język, szkolnictwo, nauka, jak również łączące rodaków świadomość doznawanych cierpień i niepokój o przyszłość. To także obowiązek, moralny imperatyw, by czynić jej dobro, być gotowym do ofiar. Ojczyzna jest dla Papieża również jak bliska osoba, matka, która wiele wycierpiała, którą pragnie chronić, wobec której odczuwa miłość, szacunek i wdzięczność. Przede wszystkim jednak ojczyzna w tekstach Jana Pawła II to ludzie, rodacy, którzy mimo dzielących ich różnic czują się solidarni pochodzeniem, ludzie stanowiący wspólnotę oraz żyjący według określonych zasad etycznych.
8
Publication available in full text mode
Content available

Grzechy główne i metody walki z nimi w "Homiliach na I List św. Pawła do Koryntian" św. Jana Chryzostoma

38%
Uciecha A.
Vox Patrum
|
2001
|
vol. 40
247-262
EN
In his description of the reality and the consequences of Capital sin, St. John spoke with evocative eloquence. Using metaphor, imagery and analogy in conformity with the Christian system of values, enabled him to rationalize the underlying motives of human behavior. The quality of his analysis and his gift of rhetoric and eloquence were outstanding.
9
Publication available in full text mode
Content available

Źródło usprawiedliwienia w świetle "Homilii na List św. Pawła do Rzymian" Jana Chryzostoma

38%
Drygier M.
Vox Patrum
|
2020
|
vol. 75
121-138
EN
In The Homilies on the Epistle of St. Paul to Romans, John Chrysostom enunciates the traditional teaching of the Church about righteousness of a man. According to him, since the beginning of the salvation history, God has aimed to give people the free grace of righteousness, as with Abraham who was justified not because of the acts following from the Law of Moses, but because of his faith in the promises of God. For John the Golden-Mouthed the origin of the justifying grace lies in the Gospel, especially the passion, death and resurrection of Jesus Christ. By the intercession of the Redeemer the justice of God became accessible to a mortal. In order that the state of righteousness be real and effective for mankind, two individual acts are necessary: faith in God and baptism as a sign of unification with Christ.
PL
W Homiliach na List św. Pawła do Rzymian Jan Chryzostom wyłożył tradycyjną naukę Kościoła na temat usprawiedliwienia człowieka. Za podstawę uważał sprawiedliwość Boga, który, czego dowodzi przykład Abrahama, od początku historii zbawienia dążył do udzielenia ludziom darmowej łaski usprawiedliwienia, opierającej się nie na uczynkach wynikających z Prawa Mojżeszowego, ale na wierze w Bożą obietnicę. Źródłem łaski usprawiedliwienia była dla Złotoustego Ewangelia, a zwłaszcza męka, śmierć i zmartwychwstanie Jezusa Chrystusa. Przez pośrednictwo Odkupiciela sprawiedliwość Boża staje się dostępna śmiertelnikowi. Aby jednak człowiek rzeczywiście i skutecznie został przeniesiony w stan sprawiedliwości, wymagane są dwa jego osobiste akty: wiara Bogu i chrzest będący znakiem zjednoczenia z Chrystusem.
first rewind previous Page / 1 next fast forward last
JavaScript is turned off in your web browser. Turn it on to take full advantage of this site, then refresh the page.