Search results

1

Świętego Asteriusza, biskupa Amazji, pouczenia dla ludzi bogatych. Analiza wybranych homilii

100%

Wygralak P.

Vox Patrum

|

2008

|

vol. 52

|

issue 2

1257-1268

ES

El artfculo presenta las enseflazas de Asterio de Amasia dirigidas sobre todo a los ricos. La fuente de investigación son tres homilias, entre las cuales dos primeras son comentarios de las parabolas de Jesus sobre El rico y Lazaro y sobre El administrador injusto, mientras que la tercera condena el pecado de avidez. Asterio como otros varios autores de antigiiedad Christiana esta convencido de la posibilidad de salvación de los ricos. Sin embargo para lograr este objetivo hay que cambiar radicalmente el modo de pensar y de comportar. Los ricos deben primero convencerse que el pecado de avidez lleva consigo gran peligro, que destruye las relaciones interpresonales y a veces conduce el hombre al pecado de apostasfa. Luego, experimentando el transcurso de la vida humana, los ricos, deberian darse cuenta de que todo lo que poseen, lo habfan recibido solo en administración y que de esto van a tener que rendir cuenta durante el juicio de Dios. Asi que, lo unico que les queda por hacer es empeflarse eon todas sus fuerzas en la ayuda a los pobres. No parece que Asterio exija categoricamente de los fieles la renunciación total de sus bienes. Sin embargo apoyaba las decisiones tan radicales. Conviene subrayar que toda la ensefiaza de Asterio de Amasia es profundamente arraigada en la Sagrada Escritura y es ejemplo muy interesante de la exegesis patrfstica.

2

NAZWY WŁASNE JAKO ELEMENTY STRATEGII KAZNODZIEJSKIEJ (NA PRZYKŁADZIE WYBRANYCH HOMILII ARCYBISKUPA SŁAWOJA LESZKA GŁÓDZIA)

88%

SKOWRONEK K.

Onomastica

|

2014

|

vol. 58

331-347

EN

PROPER NAMES AS ELEMENTS OF HOMILETIC STRATEGIES (BASED ON SEVERAL HOMILIES BY ARCHBISHOP SŁAWOJ LESZEK GŁÓDŹ) The basic tenets of the article refer to onomastics of discourse. The aim of the article is to discuss the communication and ideological functions of proper names in Archbishop Sławoj Leszek Głódź’s homilies. Proper names are treated as having symptomatic character — they refer (usually indirectly) to some general features of discourse they belong to. The article is an attempt to create methodological tools that would allow to study relationships between onymic layer of the text and its affiliation, e.g. cultural, social and political or discursive-ideological. It is possible thanks to the inclusion of notions from anthropology of culture into the discussion. Presence of certain groups of proper names in the homilies is visible in the following topics: 1) historical and mythical narration, 2) symbolic geography, 3) ethnic rhetoric. Proper names are important “accession nodes” to discourses connected to national, independence, religious, and ethnic tradition.

3

Ideał żony w homiliach św. Jana Chryzostoma

88%

Zgraja B.

Studia Elbląskie

|

2012

|

vol. 13

153-166

EN

This article is an attempt to sketch out the Chrysostom’s ideal of a wife, on the basis of his homilies delivered in Antioch. In brief, this ideal should be understood as a realization of Christ’s commandment to love God and the neighbor. It is a call to the wife to undertake all necessary actions related to the material and spiritual sphere of a person, which serve not only the good of the individual, the family, but also the good of the society. So, according to Chrysostom’s ideal, the wife should, besides a broadly understood evangelization activity, perform also the function of a „guard of the home“, „guard of the state“, and be a teacher and educator. The realization of such outlined model of perfecting, undoubtedly conducive to many virtues that come into being, as well as assuming their development, requires furthermore a presence of the virtue of humility, modesty, fear of God, and faith in God’s Providence, as indispensable to its realizing; the virtues should be preceded by acquirement of a right hierarchy of values. In other words, the ideal of a wife, postulated by Chrysostom is, as it seems, a care about the, initiated in the sacrament of baptism, unity with God through unceasingly realized and deepened fidelity to Christ’s commandment of love god and neighbor.

4

„Zgromadziła nas miłość”. Językowy obraz miłości w homiliach ślubnych

76%

Rybka M., Sławek J.

Poznańskie Spotkania Językoznawcze

|

2015

|

issue 29

EN

The aim of this paper is to present the linguistic image of love derived from the wedding sermons published in the Internet. The idea of love is rarely defined in the analyzed texts and it is rarely presented in different aspects. Love is presented in the positive way by repeating the same, mostly conventionalized metaphors. What is more, the idea of love in the analyzed texts is stereotyped and schematic, because the authors of sermons refer to the common texts such as St. Paul Hymn to Love or different examples from everyday life. On the on hand, language of the sermons resembles the science and theological language that is not understandable for recipients, and on the other hand it is colloquial with the huge amount of expressive words.

5

L’insegnamento monastico geronimiano (continuazione)

75%

Degórski B.

Vox Patrum

|

2000

|

vol. 38

487-503

PL

Artykuł jest dokończeniem pierwszej części, która została wydana w VoxP 17 (1997) 199-214. Ukazuje on naukę ascetyczną św. Hieronima na podstawie jego dzieł skierowanych wyraźnie do mnichów. Wykorzystane w nim zostały wszystkie pisma Hieronimowe, wśród których na pierwsze miejsce wysuwają się listy. Obszerne urywki Hieronimowych dzieł monastycznych chcą przybliżyć myśl samego Autora, pozwalając mu przemawiać bezpośrednio do czytelnika, nie zaciemniając w ten sposób głębokiego przesłania Ojca Kościoła poprzez nadmierny, niekiedy zbyteczny komentarz.

6

Rozeznawanie i interpretowanie znaków czasów: egzegeza homilijna działania Ducha Świętego w życiu Ludu Bożego

63%

Cygański A.

Polonia Sacra

|

2019

|

vol. 23

|

issue 3(57)

103-122

PL

Artykuł przedstawia zagadnienie rozeznawania i interpretacji znaków czasów w liturgicznym przepowiadaniu słowa Bożego. Zwraca uwagę, że w przygotowaniu homilii poza egzegezą biblijną i hermeneutyką liturgiczną ważna jest również analiza antropologiczna życia słuchaczy homilii. Jest to swoista egzegeza homilijna działania Ducha Świętego w Ludzie Bożym. W znakach czasów ujawnia się bowiem Jego inspiracja i działanie. Choć nie są one jakościowo równe z Pismem Świętym, są jednak specyficzną mową świata do Kościoła i swoistym głosem Bożym do Kościoła, wypowiadanym przez świat. Wyrażają potrzeby i oczekiwania aktualnego pokolenia wobec Boga. W związku z tym, postulując ewangeliczne rozeznawanie znaków czasów, zaproponowano paradygmat personalistyczno-chrystocentryczny, metodę i konkretne wyznaczniki tego procesu oraz wskazano wnioski wobec praktyki homilijnej i dydaktyki homiletycznej.

EN

The article presents the issue of discernment and interpretation of the signs of the times in the liturgical proclamation of the word of God. He points out that in the preparation of the homily, apart from biblical exegesis and liturgical hermeneutics, it is also important to analyze the anthropological life of the homilies’ listeners. It is a homily exegesis of the Holy Spirit’s action in the People of God. The signs of the times reveal His inspiration and action. Although they are not qualitatively equal to the Scriptures, they are, however, a specific speech of the world to the Church and a specific God’s voice to the Church expressed by the world. They express the needs and expectations of the current generation for God. In connection with this, postulating the evangelical discernment of the signs of the times, a personalisticChristocentric paradigm, a method and concrete determinants of this process are proposed, and conclusions for homily practices and homiletic didactics are suggested.

7

„Obejmuję spojrzeniem duszy całą Ojczyznę umiłowaną” – ojczyzna jako wartość w homiliach Jana Pawła II

63%

Rybka M., Wrześniewska-Pietrzak M.

Poznańskie Spotkania Językoznawcze

|

2018

|

issue 35-36

93-116

EN

Homeland is a multi-faceted, multi-level, abstract and concrete concept that includes space, places, home, people, their welfare and families. The homeland also also stands for a value. John Paul II spoke and wrote about homeland many times. The texts of his homilies and speeches given during his subsequent pilgrimages to Poland, published in a collection Pilgrimages to the Homeland 1979–1983–1987–1991–1995–1997–1999–2002. Speeches, homilies, Krakow 2006 are analyzed in this article. Antropocentrism is what draw special attention to Karol Wojtyła’s understanding of homeland. It is a concept that requires openness to other people, commitment, patriotism and responsibility. In the papal texts, the relationship between the fatherland and people in a specific geographical, social, historical, cultural, axiological and symbolic space assumes familial dependencies. Most often, the homeland is presented as a loving mother whom he loves, respects and to whom he is grateful. In John Paul II’s text, the homeland is primarily represented by people, compatriots whoare parts of a community despite their differences. Their homeland allows them to feel solidarity, enjoy the same origin, the same identity and the same emotions, attachment. They live according to certain ethical principles and values, co-creating a non-monolithic culture. They also share a sense of uniqueness of their country’s history and responsibility for its future. The homeland is also a great, spiritual and timeless value, transcendent, combining the sanctum and the sacrum. According to John Paul II, the homeland consists of only positive values, for which being Polish and God are absolutes.

PL

Ojczyzna to pojęcie wielowymiarowe, wielopoziomowe, abstrakcyjne i konkretne, które obejmuje przestrzeń, miejsca, dom, ludzi, ich dobro, rodzinę. Ojczyzna jest również wartością. O ojczyźnie wielokrotnie mówił i pisał Jan Paweł II. Analizie pod tym kątem poddane zostały teksty jego homilii i przemówień wygłoszonych przez podczas kolejnych pielgrzymek do kraju, które wydane zostały w zbiorze Pielgrzymki do Ojczyzny 1979–1983–1987–1991–1995–1997–1999–2002. Przemówienia, homilie, Kraków 2006. W sposobie pojmowania ojczyzny przez Karola Wojtyłę szczególną uwagę zwraca wyraźny antropocentryzm. Ojczyzna to wartość wymagająca zaangażowanej postawy, patriotyzmu i odpowiedzialności. Relacja ojczyzna – osoby związane z tą określoną przestrzenią geograficzno-społeczno-historyczno-kulturowo-aksjologiczno-symboliczną w papieskich tekstach zyskuje ramy zależności rodzinnych. Najczęściej konceptualizowana jest ona jako kochająca matka, wobec której odczuwa się miłość, szacunek i wdzięczność. Ojczyzna w tekstach Jana Pawła II to przede wszystkim ludzie, rodacy, których właśnie ona łączy we wspólnotę mimo dzielących ich różnic. Ojczyzna to także wielka ponadczasowa wartość duchowa, transcendentna, łącząca sanctum z sacrum.

8

„Bo Ojczyzna, ziomkowie, jest to moralne zjednoczenie...” Wątki patriotyczne w zbiorze „My jesteśmy czasem. Kazania i homilie” ks. infułata Stanisława Jeża

63%

Pokryszka-Prażmo A., Zych S.

Studia Polonijne

|

2017

|

vol. 38

129-144

PL

Niniejszy artykuł poświęcono przejawom patriotyzmu w nauczaniu (homilie, kazania, wystąpienia okolicznościowe z lat 1986-1994) księdza infułata Stanisława Jeża, który przez 30 lat (od 1985 do 2015 roku) pełnił funkcję rektora Polskiej Misji Katolickiej we Francji, zebranym w publikacji pt. My jesteśmy czasem. Kazania i homilie, wydanej w 1995 roku w Paryżu przez Polską Misję Katolicką we Francji. Autorzy artykułu skupili się na przejawach miłości do Ojczyzny i rodaków, troski o nich w omawianych kazaniach księdza S. Jeża. Omawiając różnorodność tych przejawów, skoncentrowali się na prezentacji sposobów „przemycania” przez kaznodzieję w jego kazaniach myśli patriotycznych poprzez: wykorzystanie wydarzeń historycznych ważnych dla Polski i Polaków, świętowanie rocznic i jubileuszy, odnoszenie się do aktualnych wydarzeń w Ojczyźnie, świętowanie istotnych wydarzeń dla społeczności polonijnej (jubileusze posługi, rocznice istnienia ważnych instytucji), powoływanie się na postawę życiową i nauczanie Ojca Świętego Jana Pawła II, przywoływanie wzorów postaw życiowych polskich świętych, przypominanie postaw i słów wybitnych Polaków, cytowanie fragmentów dzieł znakomitych polskich twórców, artykułowanie troski o zachowanie kultury i tradycji polskiej na emigracji, solidarność oraz wspólnotę emigrantów.

EN

This article is devoted to the manifestations of patriotism in the teachings (homilies, sermons, occasional speeches in the years 1986-1994) of Rev Stanisław Jeż, protonotary apostolic, who for 30 years (from 1985 to 2015) had been the rector of the Polish Catholic Mission in France. His teachings were collected in the publication entitled My jesteśmy czasem. Kazania i homilie [We are the time. Sermons and homilies], published in Paris in 1995 by the Polish Catholic Mission in France. The article focuses on the manifestations of love for the Homeland and compatriots and concern for them in the sermons of Rev S. Jeż. While discussing the diversity of these manifestations, the article focuses on presenting the ways of “smuggling” patriotic thoughts in his sermons through: the use of historical events important for Poland and Poles, celebrating anniversaries and jubilees, reference to current events in Homeland, celebrating significant events for the Polish community abroad (jubilees of service, anniversaries of important institutions), reference to the life and teaching of the Holy Father John Paul II, recalling the models of life of Polish saints, recalling the characters and the words of eminent Poles, quoting excerpts from the works of outstanding Polish artists, voicing concern for the preservation of Polish culture and tradition in emigration, solidarity and the community of emigrants.

9

NAUCZANIE DUSZPASTERSKO-WYCHOWAWCZE W BIOGRAFII PEDAGOGICZNEJ ORAZ KAZANIACH KSIĘDZA JULIANA MICHALCA (XX WIEK)

63%

RYSZARD M.

Scientific Bulletin of Chełm - Section of Pedagogy

|

2017

|

issue 1

161-184

EN

The Reverend Julian Michalec was born in 1922 in Binarowa, a village in Lwów Voivodeship of interwar Poland (former South-Eastern Borderlands). He died on July 18, 1988. Starting with methodological considerations on biography and its historical precursors and successors, this article mainly examines the Father’s life as well as pastoral and educational work. It is therefore the biography teaching of Christian inspiration and contributing to the Polish historiography and Catholic biography. Having arrived, after the Second World War, at recovered by Poland in 1945 “The Western Borderlands”, the Reverend Julian Michalec continued the given mission. Despite the antagonism of the socialist state and social “independence” movement (mainly Catholic paradigm), he defended Christian values by creating an active group of religious and patriotic intelligence of Catholic youth in the 1950s to 1980s. In general opinion, he was one of the greatest persons of the Roman Catholic Church of his time and one “of the most outstanding contemporary Polish preachers” and priests-educators. He was buried in the graveyard of St. Otto Lawrence in Bujwida Street, Wroclaw.

10

Konferencja ojca Marcina Chrostowskiego wygłoszona w obozie w Rothesay. Przyczynek do życia religijnego oficerów przebywających na wyspie Bute

51%

Szymborski W.

Nasza Przeszłość. Studia z dziejów Kościoła i kultury katolickiej w Polsce

|

2020

|

vol. 134

233-250

EN

The object of this paper is the edition of a textual source which shows religious life of the Polish Armed Forces in the West which were staying on the Isle of Bute. Commander-in-chief, general Władysław Sikorski decided that officers without allocation (Independent Officers’ Camp), Officer Concentration Station, are to be placed there. Both elderly officers (incapable of liner service), people conflicted with superiors and political enemies of gen. Sikorski were directed to this station. This camp existed since 1940 till 1944. More than 800 officers were staying there at this time. Religious matters have been only marginally mentioned in recollections from Rothesay. Fortunately, in the legacy of father Marcin Chrostowski OP (who served as the station’s chaplain) a text of his religious conference has been passed down to our day. It needs to be said that father Marcin volunteered in 1920 campaign against the Soviets, i.e. before he entered the Dominican order. During WWII he was (among his other tasks) a chaplain of the field bishop Gawlina with whom he went to visit Polish soldiers in USSR. Later, father Chrostowski served in the 1st Armored Division. His heroism was rewarded (among other things) by the War Order of Virtuti Militari.

PL

Przedmiotem opracowania jest edycja źródła przybliżającego życie religijne oficerów Polskich Sił Zbrojnych na Zachodzie przebywających na wyspie Bute. Decyzją naczelnego wodza gen. Władysława Sikorskiego zlokalizowano tam Zgrupowanie Oficerów Nieprzydzielonych (Samodzielny Obóz Oficerski) Stacja Zborna Oficerów, do której kierowano zarówno oficerów starszych wiekiem nienadających się do służby liniowej, osoby skonfliktowane z przełożonymi jak również przeciwników politycznych gen. Sikorskiego. Wspomniany obóz funkcjonował od 1940 r. do 1944 r., przebywało w nim w tym okresie ponad 800 oficerów. Tematyka życia religijnego jest wzmiankowana jedynie na marginesie wspomnień pisanych w Rothesay. Szczęśliwie w spuściźnie dominikanina Marcina Chrostowskiego, który w 1940 r. pełnił obowiązki kapelana wspomnianej stacji zachował się tekst wygłoszonej przezeń konferencji religijnej. Warto wspomnieć, że ojciec Marcin przed wstąpieniem do zakonu uczestniczył jako ochotnik w kampanii 1920 r., walcząc z bolszewikami. W czasie II wojny światowej był między innymi kapelanem biskupa polowego Gawliny, z którym odbył podróż i wizytację oddziałów polskich w ZSRR. Następnie ojciec Marcin Chrostowski służył w szeregach 1. Dywizji Pancernej, jego bohaterska post awa została nagrodzona między innymi krzyżem Virtuti Militarii.

11

O Polsce, „umiłowanej ojczyźnie wszystkich Polaków”, czyli o pojęciu ojczyzny w homiliach Jana Pawła II

51%

Sławek J.

Poznańskie Spotkania Językoznawcze

|

2018

|

issue 35-36

117-130

EN

The concept of homeland in the homilies delivered by Pope John II during his pilgrimages to Poland has four basic dimensions: spatial, communal, cultural, and spiritual. In the first aspect, Pope John Paul II saw the homeland as the country where he was born, of which he is a part and which evokes positive emotions. In the second dimension, the homeland is a common good: the religion, history, tradition, culture, language, education, science, as well as the awareness of suffering and anxiety about the future shared by the fellow countrymen. The homeland is also a duty; a moral imperative to do good and be ready for the related sacrifice. The pope considered the homeland a close person, a mother who suffered a lot, whom he wanted to protect and for whom he felt love, respect and gratitude. Above all, however, in Pope John Paul II’s texts the homeland revolved around people, his fellow countrymen who felt loyal to each other owing to their origin and despite the differences between them. People who build a community and live according to ethical norms.

PL

Pojęcie ojczyzny w tekstach homilii wygłoszonych przez Ojca Świętego w czasie Jego pielgrzymek do Polski sytuuje się w czterech podstawowych wymiarach: przestrzennym, wspólnotowym, kulturowym oraz duchowym. W aspekcie pierwszym ojczyzna dla Jana Pawła II to kraj, państwo, w którym się urodził, którego jest częścią i który wywołuje pozytywne emocje. W wymiarze drugim ojczyzna to dobro wspólne: religia, historia, tradycja, kultura, język, szkolnictwo, nauka, jak również łączące rodaków świadomość doznawanych cierpień i niepokój o przyszłość. To także obowiązek, moralny imperatyw, by czynić jej dobro, być gotowym do ofiar. Ojczyzna jest dla Papieża również jak bliska osoba, matka, która wiele wycierpiała, którą pragnie chronić, wobec której odczuwa miłość, szacunek i wdzięczność. Przede wszystkim jednak ojczyzna w tekstach Jana Pawła II to ludzie, rodacy, którzy mimo dzielących ich różnic czują się solidarni pochodzeniem, ludzie stanowiący wspólnotę oraz żyjący według określonych zasad etycznych.

12

Grzechy główne i metody walki z nimi w "Homiliach na I List św. Pawła do Koryntian" św. Jana Chryzostoma

38%

Uciecha A.

Vox Patrum

|

2001

|

vol. 40

247-262

EN

In his description of the reality and the consequences of Capital sin, St. John spoke with evocative eloquence. Using metaphor, imagery and analogy in conformity with the Christian system of values, enabled him to rationalize the underlying motives of human behavior. The quality of his analysis and his gift of rhetoric and eloquence were outstanding.

Refine search results

Świętego Asteriusza, biskupa Amazji, pouczenia dla ludzi bogatych. Analiza wybranych homilii

NAZWY WŁASNE JAKO ELEMENTY STRATEGII KAZNODZIEJSKIEJ (NA PRZYKŁADZIE WYBRANYCH HOMILII ARCYBISKUPA SŁAWOJA LESZKA GŁÓDZIA)

Ideał żony w homiliach św. Jana Chryzostoma

„Zgromadziła nas miłość”. Językowy obraz miłości w homiliach ślubnych

L’insegnamento monastico geronimiano (continuazione)

Rozeznawanie i interpretowanie znaków czasów: egzegeza homilijna działania Ducha Świętego w życiu Ludu Bożego

„Obejmuję spojrzeniem duszy całą Ojczyznę umiłowaną” – ojczyzna jako wartość w homiliach Jana Pawła II

„Bo Ojczyzna, ziomkowie, jest to moralne zjednoczenie...” Wątki patriotyczne w zbiorze „My jesteśmy czasem. Kazania i homilie” ks. infułata Stanisława Jeża

NAUCZANIE DUSZPASTERSKO-WYCHOWAWCZE W BIOGRAFII PEDAGOGICZNEJ ORAZ KAZANIACH KSIĘDZA JULIANA MICHALCA (XX WIEK)

Konferencja ojca Marcina Chrostowskiego wygłoszona w obozie w Rothesay. Przyczynek do życia religijnego oficerów przebywających na wyspie Bute

O Polsce, „umiłowanej ojczyźnie wszystkich Polaków”, czyli o pojęciu ojczyzny w homiliach Jana Pawła II

Grzechy główne i metody walki z nimi w "Homiliach na I List św. Pawła do Koryntian" św. Jana Chryzostoma