Full-text resources of CEJSH and other databases are now available in the new Library of Science.
Visit https://bibliotekanauki.pl

Results found: 4

first rewind previous Page / 1 next fast forward last

Search results

Search:
in the keywords:  honorification
help Sort By:

help Limit search:
first rewind previous Page / 1 next fast forward last
EN
Forms of Address as Discrete Modal OperatorsThe category of expressions of politeness includes, among others, forms of address. Forms of address express honorification. Honorification can be defined as a special type of meaning that consists of information about the social and interpersonal relations between the speaker and the addressee, the speaker and the hearer, and the speaker and the protagonist of the predication. As far as their place in the syntactic structure is concerned, forms of address can either be integrated with the other elements of a predication or not. However, they are always part of a predication’s semantic structure. Moreover, forms of address convey the speaker’s attitude to the meaning of the predicate that they want to convey, which consequently means that forms of address also carry a modal element. Modality can be defined as a situation in which an individual is in a particular mental state, i.e. exhibits some kind of attitude to a situation or a type of situations.Forms of address can be categorised as modal operators conveying imperatives, requests, suppositions, etc. The term "operator" can be used for a unit of language when it changes the semantic structure of the predication. My research on honorification is mainly based on contemporary corpora, both monolingual and multilingual. In the present study, I analyse forms of address which carry imperative and optative meanings. Formy adresatywne jako dyskretne operatory modalneW obrębie wyrażeń realizujących funkcje grzecznościowe znajduje się grupa form adresatywnych. Są one częścią kategorii honoryfikatywności rozumianej jako szczególny rodzaj znaczenia zawartego w treści wypowiedzi, informację o towarzysko-społecznej relacji między nadawcą a odbiorcą, nadawcą a słuchaczem oraz nadawcą a bohaterem wypowiedzi. Gramatycznie formy adresatywne mogą być zarówno zintegrowane, jak i niezintegrowane syntaktycznie z resztą wypowiedzi, ale zawsze są częścią semantycznej struktury zdania. Wyrażają one także stosunek mówiącego do komunikatu, jaki przekazuje odbiorcom komunikatu, i tym samym mają przekaz modalny. Przez modalność autor rozumie sytuację, w której dane indywiduum (osoba) znajduje się w danym stanie mentalnym, tj. ma określony stosunek do szeregu sytuacji i typów sytuacji.Formy adresatywne można uznać za dyskretne operatory modalne zawierające takie treści, jak: rozkazuję ci, życzę sobie, przypuszczam i in. Termin ,,operator" używany jest w przypadkach, w których możemy go wskazać jako nośnika zmian w semantycznej strukturze zdania. Współczesne badania nad honoryfikatywnością autor opiera głównie na obecnie opracowywanych narodowych korpusach wielojęzycznych równoległych i jednojęzycznych i analizuje formy adresatywne o znaczeniu imperatywnym i optatywnym.
PL
Artykuł ukazuje korelacje między formami honoryfikatywnymi stosowanymi przez polityka a kształtowaniem relacji zarówno między politykiem i jego odbiorcami (przyszłymi wyborcami), jak i innymi politykami, do których bezpośrednio lub pośrednio się zwraca. Analiza tego problemu wykazała konieczność uwzględniania kategorii honoryfikatywności w badaniach zarówno wizerunku polityka – przywódcy populistycznego, jak i językowo tworzonych przez niego relacji. Przedmiotem oglądu jest populistyczny dyskurs polityczny, który analizujemy z perspektywy politologicznej, jak i lingwistycznej. W artykule dokonano oglądu form honoryfikatywnych na poziomie systemowym, interakcyjnym oraz socjolingwistycznym. Potwierdzeniem poczynionych założeń jest analiza tekstów Pawła Kukiza, która wykazała, że polityk świadomie korzysta z gramatycznych i leksykalnych środków honoryfikatywnych w celu budowania swojej roli społeczno-politycznej oraz roli innych uczestników komunikacji politycznej.
EN
The article shows correlations between the honorification forms used by politicians to create in their texts relations between the politician and his recipients (future voters), as well as other politicians which he directly or indirectly points out. The analysis of this problem showed the necessity to take into account the categories of honorification in the study of both the image of a politician — a populist leader, as well as linguistic relations created by him. The subject of the analysis is a populist political discourse which we analyze from a political and linguistic perspective. The article presents honorification created at the systemic, interactive and sociolinguistic level. The confirmation of the assumptions made is the analysis of Paweł Kukiz’s texts, which showed that the politician consciously uses grammatical and lexical means of honorification in order to build his social and political role and the role of other participants in political communication.
|
2012
|
vol. 3
|
issue 1
149-163
SK
Príspevok sa zameriava na popis a analýzu poľských a slovenských prekladov detskej knihy A.A. Milne’a "Winnie-the-Pooh" zo prihľadnutím na kategóriu honorifikativnósti, ktorú do poľskej jazykovedy zaviedol Romuald Huszcza. Determinantmi tejto kategórie sú zdvorilostné frá¬zy obracania sa na účastníka komunikácie: pozdravy na privítanie a rozlúčenie, poďakovania, prepáčenia, zdrobneniny a hypokoristiká.
EN
The paper presents a comparison of Polish and Slovak translations of A.A. Milne’s book "Winnie-the-Pooh", made by Irena Tuwim, Monika Adamczyk-Garbowska, Margita Príbusová and Stanislav Dančiak. The main object is to show determinants of honorification in the children’s style in compared languages: behavitives, adressative forms, deminutives and hypocoristics. The author also focuses on problems connected with the translation of plays on words, short rhyme poems and children’s songs.
PL
W artykule analizuje się konstrukcje referujące (nieadresatywne), w których występują wyrazy pan lub pani jako – teoretycznie rzecz ujmując – analityczne wykładniki honoryfikatywności rzeczownika, typu pan prezes, pan (Zbigniew) Gołąb. Różne warianty strukturalne tych konstrukcji stanowią wyraźną cechę tekstów informacyjnych prasy polskojęzycznej ukazującej się obecnie na Ukrainie, np.: Ambasador RP na Ukrainie pan Jacek Kluczkowski; Pan Mieczysław Maciejak, przewodniczący Stowarzyszenia; Pan Konsul Generalny Wojciech Gałązka; Pan Janik – Konsul Generalny RP w Łucku; Pan Ambasador; Pan Tomasz Janik; Pani Tymoszenko; Pani Julia. W tekstach narracyjnych polszczyzny ogólnej wyrazy pan / pani w podobnych strukturach są zbędne, a czasami bywają wręcz wyzyskiwane w tzw. schematach pozbawienia tytułu wprowadzających deprecjację (np. Nowy minister zdrowia, pan Arłukowicz, wie, jak uzdrowić [...]). Badania wykazują, że w prasowym dyskursie polonijnym – w odróżnieniu od ogólnopolskiego – konstrukcje referujące z wyrazami pan / pani pełnią inne funkcje: potęgowanie grzeczności przejawiające się w zwiększeniu szacunku wobec nazywanej osoby; wprowadzanie do przestrzeni komunikacyjnej osobliwej atmosfery „polskości”; tworzenie iluzji obecności desygnatu w sytuacji komunikacyjnej powodujące swoistą hybrydyzację gatunku prasowego. Jednakże precyzyjne określenie funkcji analizowanych struktur w prasie polonijnej nie zawsze jest możliwe, częste są bowiem niekonsekwencje w wyrażaniu „lokalnej nadgrzeczności”. Stosowność tych swoistych struktur grzecznościowcyh może także być wątpliwa, jeśli w roli odbiorcy komunikatu wystąpi rodzimy użytkownik polszczyzny w kraju. Zatem „zderzenie” dyskursów prasy ogólnopolskiej i mniejszościowej pod względem analizowanego aspektu etykiety językowej może skutkować zakłóceniami komunikacyjnymi, niezamierzonymi ze strony nadawcy reprezentującego środowisko polskie na Ukrainie.
EN
The author of the article analyses the referential structures (which are not used as forms of address), including words pan or pani as (from the theoretical point of view) analytical forms of noun honorification (as pan prezes, pan [Zbigniew] Gołąb). Different structural variants of these constructions are characteristic of information texts in the Polish language press, which comes out nowadays in Ukraine, for example: Ambasador RP na Ukrainie pan Jacek Kluczkowski; Pan Mieczysław Maciejak, przewodniczący Stowarzyszenia; Pan Konsul Generalny Wojciech Gałązka; Pan Janik – Konsul Generalny RP w Łucku; Pan Ambasador; Pan Tomasz Janik; Pani Tymoszenko; Pani Julia. In the Polish narrative texts words pan / pani in similar structures are unnecessary and sometimes even occur in so-called schemes of title depriving in the meaning of deprecation (for example: Nowy minister zdrowia, pan Arłukowicz, wie, jak uzdrowić [...]). The research shows that in the Polish community press discourse, which is distinct from the Polish nationwide discourse, referential constructions with words pan / pani are used in other functions: heightening of politeness manifested in the increased respect for the mentioned person; introduction of peculiar atmosphere of “polishness” to the communication area; creation of the illusion of the presence of the designatum in the communicative situation causing specific hybridization of the press genre. However, the precise definition of the functions of the structures in the Polish community press is not always possible because of the frequent inconsistencies in the “local overpoliteness” expression. The relevance of these specific polite structures may also be questionable if in the role of the recipient of a message is native Polish language speaker from Poland. Therefore, the “clash” of Polish nationwide and minority press discourses as regards the analyzed aspect of the linguistic etiquette may lead communicative misunderstanding, which are unintended by the sender, who represents the Polish community in Ukraine.
first rewind previous Page / 1 next fast forward last
JavaScript is turned off in your web browser. Turn it on to take full advantage of this site, then refresh the page.