Full-text resources of CEJSH and other databases are now available in the new Library of Science.
Visit https://bibliotekanauki.pl

Results found: 2

first rewind previous Page / 1 next fast forward last

Search results

Search:
in the keywords:  humanistic approach
help Sort By:

help Limit search:
first rewind previous Page / 1 next fast forward last
EN
The aim was a theoretical analysis of the key methodological approaches to the study of the process of formationof professional ethics of the future social workers at the universities. In the development we applied theoretical methods of research, namely analysis of the psychological, pedagogical, sociological scientific basis for the analysis of methodological approaches in the study. As a result of the analysis made by scientists on the methodological approaches in the study, it can be argued that the humanistic, deontological, axiological approaches can be considered the key ones. So we can formulate such regularities of formation of professional ethics of the future social workers in universities. 1. Vocational education as a process of formation of mental qualities and functions, conditioned the interaction of a student with teachers and social environment. 2. Among the humanistic tendencies of functioning of the system of higher education you can distinguish the main one – the orientation towards the development of student’s personality. 3. Humanization of higher education is largely conditioned by the implementation of the principle of professional and ethical mutual responsibility. 4. Today there is a real opportunity to enable a person to master not only basic professional knowledge, but also universal human culture, deontological norms, values, principles that regulate the external behavior of a future specialist, exist in his mind. 5. Formation of a specialist in harmony with human values depends on the level of assimilation of basic humanistic ones. This regularity is conditioned by the axiological approach to the selection of the content of higher education, which needs to increase the status of humanitarian subjects, in particular professional ethics, their renewal, liberation from schematics, revealing their spirituality and universal values.
PL
Pedagogika Wasilija A. Suchomlińskiego (1918–1970) to określony system wychowania dzieci i młodzieży. W.A. Suchomliński pracował w wielu wiejskich szkołach, od 1948 r. kierował szkołą pawłyską, był nauczycielem-innowatorem. Postawa pedagogiczna W.A. Suchomlińskiego charakteryzuje się przede wszystkim osobistym podejściem do wychowanków. Istota tego podejścia odzwierciedla nie tylko współzależność różnych oddziaływań wychowawczych na każde dziecko i ukierunkowanie procesu wychowawczego na kształtowanie osobowości twórczej o aktywnej postawie społecznej i dużej odpowiedzialności moralnej, ale także wychowanie przez zespół i w zespole, kiedy pedagogiczny wpływ na jednostkę i zespół jest realizowany równocześnie. Świadome podejście W. A. Suchomlińskiego do zagadnień kształtowania osobowości człowieka oznacza przede wszystkim dostrzeganie potrzeby celowego tworzenia warunków wstępnych do jego wychowania. Zdaniem pedagoga proces pedagogiczny jest realizowany tylko wtedy, gdy oddziaływanie wychowawcze zaspokaja potrzeby dziecka w zakresie rozwoju fizycznego, emocjonalnego i umysłowego. Aby zagwarantować właściwy kierunek procesowi wychowania, konieczne jest stworzenie odpowiednich warunków do realizacji tej potrzeby. Warunki te obejmują zapewnienie normalnego rozwoju fizjologicznego i umysłowego dziecka, począwszy od chwili, gdy znajduje się ono jeszcze w łonie matki. Aby zapewnić dziecku podstawowe standardy życia, konieczne jest nie tylko zapoznanie rodziców z tymi normami, ale także wzbudzenie w nich chęci do ciągłego przestrzegania tych norm. Innymi słowy, zarówno systematyczna edukacja przyszłych rodziców, jak i celowa edukacja rodzinna są według W.A. Suchomlińskiego niezbędnymi warunkami wstępnymi w procesie wychowawczego oddziaływania na dziecko. Kierując się tym przekonaniem, nauczyciel organizuje kurs „Rodzina, małżeństwo, miłość, dzieci” dla uczniów szkół średnich. Dziesiątki lat przed oficjalnymi decyzjami o potrzebie powszechnej edukacji seksualnej i wychowania dyrektor szkoły w Pawłyszu przebudowuje program, wprowadzając przedmiot o kulturze w relacjach międzyludzkich. W.A. Suchomliński, uznając życzliwość, wzajemne zaufanie i czułość za czynniki warunkujące harmonijny rozwój sił wewnętrznych i możliwości dziecka, kontynuował tradycję wielkiego polskiego nauczyciela Janusza Korczaka. Jego stosunek do dzieci stał się dla nauczyciela z Pawłysza „testamentem na całe życie”. Pozostał wierny temu przymierzu do końca swoich dni. A prawdziwie ludzkie relacje między rodzicami postrzegał jako miłość. Małżeńską miłość definiował jako wysoce moralny trud tworzenia wzajemnego szczęścia, trud samokształcenia i wychowania dzieci. Z inicjatywy W.A. Suchomlińskiego powstała unikalna, nie mająca światowych analogii, „Szkoła dla Rodziców”. W tej „Szkole” nie tylko odbywały się wykłady na różne tematy, ale także odbywały się poufne rozmowy, podczas których wzajemnie wzbogacano się o doświadczenia związane z nauczaniem i wychowywaniem dzieci. Tak więc, pedagogika W.A. Suchomlińskiego rozważa problem rozwoju osobowego na globalnym poziomie humanistycznym, wskazując bezpośrednie i pośrednie wpływy oddziałujące na rozwijającego się człowieka.
EN
Pedagogics of Vasiliy Alexandrovich Sukhomlinskiy (1918–1970) is a particular system of education. As a true innovator, Sukhomlinskiy worked in many rural schools, since 1948 he was a headmaster of secondary school in Pavlysh. His professional attitude can be characterized, in the first place, by personalized approach to his students. Essence of this approach reflects not only intersectionality of various educational influences affecting every child (as well as orientation of educational process on formation of a creative personality with active public stance and high moral responsibility) but also education via a collective and within a collective, when pedagogical influence on both personality and collective merges in single operational technique. He created unique “School for parents” without parallels anywhere else in the world. The School provided its students not just lectures on various topics but also confidential conversations for parents’ mutual enrichment in experience of educating and upbringing of their children. Thus Sukhomlinskiy’s pedagogics elevates the problem of personality development on a global humanistic level that brings together both direct and mediated influences on a growing human personality.
RU
Педагогика В.А. Сухомлинского (1918–1970) представляет собой определенную систему. В.А. Сухомлинский работал в многих сельських школах, с 1948 года руководил Павлышской школой, был педагогом-новатором. Педагогическую позицию В.А. Сухомлинского характеризует прежде всего личностный подход к воспитанникам. Суть этого подхода отражает не только взаимообусловленность разнообразных воспитательных воздействий на каждого ребенка и направленность воспитательного процесса на формирование творческой личности, обладающей активной общественной позицией и высокой нравственной ответственностью, но и воспитание через коллектив и в коллективе, когда педагогическое воздействие на личность и коллектив осуществляется в одном приеме. Была создана уникальная, не имеющая мировых аналогов, „Школа для родителей”. В этой „Школе” не только читались лекции на различные темы, но и велись доверительные беседы, в ходе которых происходило взаимообогащение опытом обучения и воспитания детей. Таким образом, педагогика В.А. Сухомлинского поднимает проблему развития личности на глобально-гуманистический уровень, в котором соединяются непосредственные и опосредованные влияния на подрастающего человека.
first rewind previous Page / 1 next fast forward last
JavaScript is turned off in your web browser. Turn it on to take full advantage of this site, then refresh the page.