Results found: 2

Search results

Search:
in the keywords: humoral theory

Sort By:

Limit search:

The Medievalism of Emotions in King Lear

100%

Czarnowus A.

Multicultural Shakespeare: Translation, Appropriation and Performance

2021

vol. 23

issue 38

181-196

King Lear unaocznia dwie kultury uczuć, kulturę średniowieczną i renesansową. Jest to widoczne przy prezentacji zagadnienia, jak uczucia mają być wyrażane, gdyż w średniowieczu trzeba je było głośno wyrażać, ale w świecie przedstawionym w sztuce jest to trudne do zrobienia. Elementem wspólnym dla starożytności, średniowiecza i renesansu była teoria humoralna. Shakespeare omawia, jak renesans przepracowuje mediewalistyczne pojęcia honoru, złości, wstydu, dumy, a także w jaki sposób podchodzi do tematu uczuć jako czegoś mającego miejsce w ciele. Artykuł analizuje mediewalizm w uczuciach oraz przedstawia renesansową zmianę, która dotyczyła emocji średniowiecznych.

King Lear exemplifies two cultures of feeling, the medieval and the early modern one. Even though the humoral theory lay at the heart of the medieval and the early modern understanding of emotions, there was a sudden change in the understanding of specific medieval emotions in Renaissance England, such as honour as an emotional disposition. Emotional expression also changed, since the late Middle Ages favoured vehement emotional expression, while in early modern England curtailment of any affective responses was advocated. Early modern England cut itself off from its medieval past in this manner and saw itself as “civilized” due to this restraint. Also some medieval courtly rituals were rejected. Expression of anger was no longer seen as natural and socially necessary. Shame started to be perceived as a private emotion and was not related to public shaming. The meaning of pride was discussed and love was separated from the medieval concept of charity. In contrast, in King Lear the question of embodiment of emotions is seen from a perspective similar to the medieval one. The article analyzes medievalism in terms of affections and studies the shift from the medieval ideas about them to the early modern ones.

Jak leczono choroby układu oddechowego w początkach XIX wieku? Analiza opisu leczenia chorego na zapalenie płuc

72%

Starzyk J., Starzyk-Łuszcz K.

Archiwum Historii i Filozofii Medycyny

2013

vol. 76/2

52-55

Na podstawie archiwalnych materiałów źródłowych z 1801 r. przedstawiono przypadek leczenia ostrego schorzenia dróg oddechowych, prawdopodobnie zapalenia płuc, u 72-letniego mężczyzny. W skład zespołu leczącego wchodził doktor, cyrulik, ówczesna „pielęgniarka”, aptekarz, którzy praktykowali w 1801 r. w Koniecpolu. W leczeniu zastosowano leki mukolityczne, przeciwkaszlowe, nasercowe, przeciwgorączkowe, przeciwbólowe, poprawiające apetyt. Leczenie to z współczesnego medycznego punktu widzenia było prawidłowe. Zaordynowano także lekarstwa, które zalecała obowiązująca nadal od starożytności teoria humoralna. Teoria ta zakładała istnienie w ciele człowieka czterech płynów — humorów: krwi, śluzu, żółci, czarnej żółci. Brak proporcji i równowagi między płynami prowadził do choroby. Leczenie miało na celu przywrócenie zaburzonych proporcji i równowagi przez stosowanie leków przeczyszczających, moczopędnych, upustów krwi itp. Z współczesnego medycznego punktu widzenia było to leczenie szkodliwe, gdyż powodowało niedokrwistość, zaburzenia homeostazy wodnej, elektrolitowej i kwasowo-zasadowej. Leczenie zakończyło się zgonem chorego.

According to archival sources from 1801 year treatment of acute respiratory disorder, probably pneumonia in 72 — year old man was presented. The patient was treated by a doctor, barber surgeon, so - called “nurse” and apothecary, who were practicing in 1801 year in Koniecpol. Mucokinetics, anti-cough, cardiac, antipyretic, analgesic and improving appetite medications were used. From the current medical point of view this treatment was correct. Moreover, the medications recommended by still actual from antiquity humoral theory were used. According to that theory the human body was thought to contain four humors: blood, phlegm, bile, black bile. Lack of proportion and balance between humors led to disease. The treatment was designed to restore the proper humoral balance by enemas, diuretics, bloodletting etc. From the current medical point of view the treatment was incorrect. It caused anaemia, disturbances in water, electrolyte and acid — base homeostasis. The treatment resulted in death of patient.

Refine search results

1 Archiwum Historii i Filozofii Medycyny

1 Multicultural Shakespeare: Translation, Appropriation and Performance

1 Czarnowus A.

1 Starzyk J.

1 Starzyk-Łuszcz K.

1 2021

1 2013

Search results

The Medievalism of Emotions in King Lear

Jak leczono choroby układu oddechowego w początkach XIX wieku? Analiza opisu leczenia chorego na zapalenie płuc