Search results

1

Ilu ojców mają odkrycia naukowe? O pisowni nazwisk złożonych

100%

Smuga Z.

Język Polski

|

2018

|

vol. 98

|

issue 1

35-48

PL

W artykule szczegółowo omówiono problem dwojakiej (wielorakiej) interpretacji sformułowań zawierających nazwiska złożone. Zgodnie z regułą [185] WSO poprawny jest jedynie zapis z dywizem – bez względu na to, o ilu osobach jest mowa. Ta zasada okazuje się niefunkcjonalna, gdyż na podstawie zapisu hipoteza Sapira-Whorfa nie można stwierdzić, czy mowa o jednej osobie, czy – o dwóch. Autorka kładzie nacisk na to, że myślnik i dywiz pełnią funkcję dystynktywną, i proponuje następujące rozwiązanie: półpauza – najlepiej ze spacjami wokół niej – powinna być stosowana w zapisie nazwisk, gdy chodzi o różne osoby (ma być tożsama z granicą między nazwiskami należącymi do różnych osób), natomiast dywiz powinien być używany, gdy chodzi o nazwisko dwuczłonowe należące do jednej osoby. Wówczas z zapisu hipoteza Sapira – Whorfa jasno wynika, że chodzi o dwie osoby.

EN

The paper presents the problem of the notation of compound surnames in Polish where the issue of twofold (multiple) interpretation occurs. According to the rule [185] of WSO the notation with a hyphen is the only correct one – no matter how many people we refer to. This rule turns out to be non-functional, because based on the notation of the Sapir-Whorf hypothesis no one is able to tell whether the statement is about one person or two different people. The author puts emphasis on the distinctive functions of the hyphen and the en dash. The following solution is proposed: the en dash – preferably with spaces around it – should be used in the notation of surnames when it comes to different people (as a delimiter between surnames belonging to different people), while the hyphen should be used for indicating a double-barrelled surname belonging to one person. Then the notation of the Sapir – Whorf hypothesis is unambiguous with respect to the number of people involved.

2

Czym jest tiret?

100%

Witorska A.

Język Polski

|

2014

|

vol. 94

|

issue 4

303-313

PL

W rozporządzeniu Prezesa Rady Ministrów z dnia 20 czerwca 2002 r. w sprawie Zasad techniki prawodawczej (Dz. U. Nr 100, poz. 908) wprowadzono tiret jako część składową w obrębie litery w wyliczeniu kolumnowym. Zgodnie z definicją zawartą w Uniwersalnym słowniku języka polskiego tiret (z kwalifikatorem: drukarski) to znak graficzny w kształcie krótkiej, poziomej kreski, używany przy łączeniu wyrazów złożonych, nazw podwójnych itp. lub przy przenoszeniu części wyrazów do następnego wiersza; dywiz, znak przeniesienia. Autorka przedstawia przykłady użycia tiret na podstawie dzienników urzędowych i innych dokumentów prawnych i zastanawia się, czym ono jest. Opisuje znaczenie prawnicze i przedstawia propozycję definicji i opisu gramatycznego tego leksemu w słowniku.

EN

Regulation of the Prime Minister on June 20th, 2002 on the “Principle of the Legislative Technique” (Journal of Laws No. 100, item. 908) introduced the tiret as a part of a letter column in a listing. The tiret, as defined in the USJP (with the qualifier: printing), is a graphic sign in the shape of a short, horizontal line that is used when connecting compound words, double names, etc., or the hyphenation of words to the next line; hyphen, a hyphenation sign. The author presents examples of using the tiret on the basis of official gazettes and other legal documents and analyses what the tiret is. She explains the legal meaning and introduces a definition proposition and grammar description of this lexem in a dictionary.

3

Kameno(-)cihlový, nebo kamenno(-)cihlový dům? (Polemický a mezijazykový pohled)

70%

Straberger R.

Naše řeč (Our Speech)

|

2022

|

vol. 105

|

issue 1

5-20

EN

This article deals with the notation of one n in adjectival determinative compounds of the type kamenouhelný 'carboniferous' and considers whether to write one n or two n's in the coordinative compound adjectives of the type kamen(n)o(-)cihlový 'of stone and bricks', vápen(n)o(-)pískový 'of sand lime' and in coordinative adjectives with the first component amon(n)o- 'ammonium'. In this context, it draws attention to the discrepancy between the relevant passage in the Grammar of Czech 1 (see MČ 1) and the form vápenopískový mentioned in the current codification and normative dictionaries and manuals. It also touches on whether or not a hyphen should be written between the components of coordinative adjectives. The Czech ways of writing down such adjectives are compared with those found in Slovak.

Refine search results

2 Język Polski

1 Naše řeč (Our Speech)

1 2022

1 2018

1 2014

1 Smuga Z.

1 Straberger R.

1 Witorska A.

Ilu ojców mają odkrycia naukowe? O pisowni nazwisk złożonych

Czym jest tiret?

Kameno(-)cihlový, nebo kamenno(-)cihlový dům? (Polemický a mezijazykový pohled)