Search results

1

Pamiętnik kibica, który został antropologiem

100%

Barański J.

Barbarzyńca. Pismo Antropologiczne

|

2017

116-129

EN

In this article the author talks over the world of football fans in Krakow according to his own memories and observations. This autoethnografic material, which can be described as a popular scientific anthropological reportage, has been enrich with an analysis of football fan’s press articles. Also visual issues, e.g. iconosphere, or football fans’ street art has been discussed. To interpret collected material, the author uses such anthropological therms and paradigms as myth, commune of sense of humor, a game of identity, and others. Author intentions is to present complex society, which happened to be excluded in public debate. Article has popular scientific character. It has been written in personal manner.

2

Kultura jako problem teorii i praktyki polityki społecznej z perspektywy socjoekonomicznej

81%

Lipski A.

Ruch Prawniczy, Ekonomiczny i Socjologiczny

|

2018

|

vol. 80

|

issue 2

257-271

EN

Culture occupies an inferior place in the theoretical and practical interests of social policy. Culture is a difficult concept to define. It constantly expands its range, blurring its boundaries. This is reflected in the progressive aesthetisation (culturalisation) reality and the increased role of an experience economy. Culture becomes an iconosphere (the realm of signs). The proof of these problems with the conceptualisation of culture are unsuccessful attempts of defining creative industries. In this situation, the only useful definition of culture is an anthropological definition, which is very general and descriptive. Therefore what is needed in social policy is a revision of the standard approach to the phenomenon of participation in culture, where ‘culture’ is usually limited to the realm of art, and ‘participation’ is usually limited to specific behaviours in the area of artistic institutions.

PL

W polu teoretyczno-praktycznych zainteresowań polityki społecznej kultura zajmuje miejsce poślednie. Jest zarazem pojęciem trudnym do zdefiniowania. Nieustannie rozszerza się jego zakres i zacierają się jego granice. Znajduje to wyraz w postępującej estetyzacji (kulturalizacji) rzeczywistości oraz rosnącej roli ekonomii doświadczenia. Kultura staje się ikonosferą (sferą znaków). Świadectwem tych kłopotów z konceptualizacją kultury są nieudane próby definiowania przemysłów kreatywnych. W tej sytuacji jedyną użyteczną definicją kultury jest definicja antropologiczna, a więc ogólna i opisowa. W polityce społecznej konieczna jest zatem rewizja standardowego podejścia do zjawiska uczestnictwa w kulturze, w którym „kultura” ograniczona jest zwykle do sfery artystycznej, a „uczestnictwo” – do określonych zachowań w obszarze instytucji artystycznych.

3

Migotliwy obraz świata w świecie obrazów

72%

Pankowska K.

Kultura i Edukacja

|

2019

|

issue 3(125)

11-21

EN

Technological possibilities of generating an unlimited number of images have caused the iconosphere of the modern world to rapidly expand, and all modern culture has found itself in a process of a kind of „pictorial return”. This has specific consequences for the psychophysical, cultural and educational functioning of man, immersed in the sea of stimuli, including visual ones, in a huge, countless number of images, moving and still, which lose their deeper meaning through their mass. In the situation of constant growth of images, in view of speeding up their exchange, the image of the world is constantly destabilized, it is based on constant flickering. This is favored by modern technology, and educational pragmatic goals focused on progress overlook the problem as unimportant. However, there are attempts to tame the phenomenon of excess of stimuli surrounding the human being, including, for example, mindfulness used in psychotherapy, while the educational proposition may be - as an option - a return to contemplation opening to new spaces, including spaces of neglected spiritual reality.

PL

Technologiczne możliwości generowania nieograniczonej liczby obrazów spowodowały gwałtowny rozwój ikonosfery współczesnego świata, a cała współczesna kultura znalazła się w sytuacji „obrazowego zwrotu”. Ma to szczególne konsekwencje dla psychofizycznego, kulturowego i edukacyjnego funkcjonowania człowieka, zanurzonego w morzu bodźców, w tym wizualnych, w ogromnej, niezliczonej liczbie obrazów, ruchomych i nieruchomych, które tracą głębsze znaczenie przez swoją masę. W sytuacji ciągłego przyrostu liczby obrazów i przyśpieszonego tempa ich wymiany obraz świata jest stale destabilizowany, opiera się na ciągłym migotaniu. Sprzyja temu nowoczesna technologia, a pragmatyczne cele edukacyjne ukierunkowane na postęp pomijają problem jako nieistotny. Istnieją jednak próby oswojenia zjawiska nadmiaru bodźców otaczających człowieka, w tym na przykład uważność stosowana w psychoterapii, natomiast propozycja edukacyjna może być - opcjonalnie - powrotem do kontemplacji otwierającej człowieka na nowe przestrzenie, w tym przestrzenie zaniedbanej rzeczywistości duchowej.

4

Badanie kategorii estetycznych w dyskursie telewizyjnym. Analiza logocentryczna

72%

Loewe I.

Res Rhetorica

|

2023

|

vol. 10

|

issue 1

145-162

EN

The article's material consists of language layers of fairy tales, fables and reportages broadcast on Polish television. Genres are selected based on differentiation in terms of structure, functionality and style, so it is easy to demonstrate the implementation of rhetorical strategies. Aestheticisation, anaesthesia and anti-aestheticisation should appear in these various texts and be motivated. The author considers from the perspective of medialinguistics, uses the tools of stylistics and draws on the findings of axiolinguistics. The stylistic analysis showed that aesthetic categories serve as a tool in the study of multimodal television text, which is not primarily designed for aesthetic experiences.

PL

Materiał artykułu stanowią warstwy językowe emitowanych w telewizji polskiej bajek, programów fabularnych i reportaży. Gatunki są dobrane na zasadzie zróżnicowania pod względem struktury, funkcjonalności i stylu, by łatwo dało się wykazać realizacje strategii estetycznych, które mają cel retoryczny. Estetyzacja oraz anestetyzacja i antyestetyzacja powinny się w tych zróżnicowanych tekstach pojawić i być umotywowane. Autorka prowadzi rozważania z perspektywy mediolingwistyki, używa narzędzi stylistyki i posiłkuje się ustaleniami aksjolingwistyki. Analiza stylistyczna wykazała, że kategorie estetyczne mogą służyć jako narzędzie w badaniu multimodalnego tekstu telewizyjnego, który prymarnie nie jest przeznaczony do analizy przeżyć estetycznych.

5

„Komunikowanie o sobie” w internecie w dobie dominacji ikonosfery

72%

WASYLEWICZ M.

Edukacja-Technika-Informatyka

|

2016

|

vol. 7

|

issue 3

172-177

PL

Artykuł jest próbą zwrócenia uwagi na kontrowersyjne praktyki młodzieży związane z umieszczaniem swoich zdjęć i filmów w sieci. Masowa publiczność „karmiona” jest niezliczonymi ilościami obrazów dostarczanych codziennie przez media i codziennie jest „głodna” nowych wrażeń. Tak głodna, że sama na coraz większą skalę umieszcza w internecie „różne” swoje prywatne, a nawet intymne zdjęcia czy filmiki. Współcześnie mamy do czynienia z zalewem fotografii narcystycznej. Do tego, by zaistnieć, zostać zauważonym, konieczne staje się prowokacyjne zwrócenie na siebie uwagi, a wstyd jest niemodny i nieopłacalny.

EN

The article is an attempt to draw attention to the controversial practice of young people associated with the placement of their pictures and videos on the Web. The mass audience is “fed” by countless amounts of images supplied daily by the media and it is “hungry” new impressions. So “hungry” that on an increasing scale places on the Internet their private, intimate photos or videos. Today we are dealing with the narcissistic photography. Also, to exist on the web, it becomes necessary to provoke, a shame is outmoded and unprofitable nowadays.

6

Internet Education as Mirrored on the [Commercialised] Internet

58%

Urbanowicz A.

Kwartalnik Naukowy Uczelni Vistula

|

2015

|

issue 4(46)

86-100

EN

At particular stages of its development, the Internet [or the World Wide Web] would be referred to as the iconosphere, semiosphere or infosphere to imply its nature of a ‘self-regulating ecological system‘ capable of accommodating infinite numbers of icons [i.e. representations], meanings [generated in the perpetual process of semiosis], and fresh news items. All these function as contexts to ‘Internet Education [IE]‘ understood as the body of e-learning courses provided via the Internet. But actually the Internet remains deeper involved in IE provision in consequence of its multiple other capacities of, inter alia, a marketing tool, a mirror of trends, and a magnifier of perceptions. To see how the above multiplicity affects information provision, the author took up an Internet query and collected some observations on IE featuring hypertext nodes [equivalent to linked entries] only to discover that [apart from purely commercial agents] they are mainly put up by two types of entities, i.e. non-for-profit organisations and universities. Both identify their mission as creating new [technological or educational] opportunities and target individuals in restrained life situations with a marketing type rhetoric contrasting global with individual perspectives [or advocating ‘going global‘ as a strategy to escape personal constraints]. The resulting image highlights selected IE strengths [further hyped by visualisations, more conservative for academic institutions than other organisations]. A more balanced IE picture should emerge from thematic reports, but these are scarce. The latest comprehensive UNESCO report relatively easily accessible on the Internet comes from 2003, Moscow. Its argumentative section inspires looking at the hypertext entries targeted at ‘on-line‘ and school teachers, as well as parents. In the guise of ‘useful tips‘ they signal the problems associated with the use of the Internet in education – related contexts and, interestingly enough, stay in line with the findings from the studies focused on the cognitive styles, behaviours and constraints common among today’s twenty-year-olds [as representatives of the first generation raised in a fully Internet-penetrated world] who currently prevail among university students. By way of reference to the Internet’s multiple capacities [as mentioned above], the author asks the question if it is possible that the Internet could be used as a provider of remedies to the problems it has helped to create.

PL

Na poszczególnych etapach rozwoju o Internecie (lub sieci ogólnoświatowej, WWW) można mówić jako o ikonosferze, semiosferzelub infosferze, co ma implikować jego charakter „samoregulującego się systemu ekologicznego”, zdolnego do pozyskiwania nieskończonej liczby ikon (tzn. obrazów), znaczeń (generowanych w nieustannym procesie semiozy) oraz świeżych pozycji wiadomości. Wszystko to funkcjonuje jako konteksty edukacji internetowej (EI), rozumianej jako całokształt kursówe-uczenia się, realizowanych przez Internet. Tak naprawdę Internet pozostaje głębiej zaangażowany w realizację EI w efekcie jego licznych pozostałych możliwości, między innymi jako narzędzia marketingowego, zwierciadła trendów i zwielokrotnionych percepcji. Żeby zobaczyć, jak wyżej wspomniana wielorakość wpływa na przekazywanie informacji, autorka przeprowadziła kwerendę internetową i zebrała pewne obserwacje na temat hipertekstowych węzłów przedstawiających EI (ekwiwalent do haseł w linkach), by odkryć, że (poza czysto komercyjnymi czynnikami) tworzą je głównie dwa typy podmiotów, tzn. nie nastawione na osiąganie zysków organizacje i uczelnie. Jedne i drugie identyfikują swą misję jako tworzenie nowych (technologicznych lub edukacyjnych) możliwości i obieranie za cel osób w niekorzystnych sytuacjach życiowych z retoryką typu marketingowego, przedstawiającą perspektywy globalne w kontraście do perspektyw indywidualnych (lub będącą orędowniczką ‘rozpoczęcia działań globalnych’ jako strategii ucieczki odosobistych ograniczeń). Uzyskany wizerunek uwypukla wybrane mocne strony EI (dalej stymulowane przez wizualizacje, bardziej konserwatywne w przypadku placówek akademickich niż pozostałych organizacji). Bardziej zrównoważony obraz EI powinien wynikać z raportów tematycznych, lecz tych jest niewiele. Najnowszy wszechstronny raport UNESCO, stosunkowo łatwo dostępny w Internecie, pochodzi z roku 2003 z Moskwy. Jego rozdział argumentacyjny inspiruje do spojrzenia na hasła hipertekstowe skierowane do nauczających w systemie ‘on-line’ i nauczycieli w szkołach, jak również do rodziców. W przebraniu „użytecznych wskazówek” sygnalizują one problemy towarzyszące korzystaniu z Internetu w edukacji – powiązane konteksty i, co dość ciekawe, pokrywają się z ustaleniami badań skoncentrowanych na stylach poznawczych, zachowaniach i ograniczeniach powszechnych wśród dzisiejszych dwudziestolatków (jako przedstawicieli pierwszego pokolenia wychowanego w świecie całkowicie spenetrowanym przez Internet), którzy obecnie przeważają wśród studentów. Poprzez odniesienie się do wielorakich możliwości Internetu (jak już wspomniano) autorka zadaje pytanie o to, czy możliwe jest wykorzystywanie w Internecie oferenta jako środków zaradczych na problemy, które pomógł stworzyć.

7

Kultura wizualna technologii ubieralnej

58%

Gruchoła M.

Roczniki Kulturoznawcze

|

2018

|

vol. 9

|

issue 3

5-24

PL

Celem artykułu była próba opisu technologii ubieralnej jako przejawu kultury wizualnej (ikonosfery, socjosfery, reżimów obrazowania i patrzenia) w różnych typach społeczeństwa (w społeczeństwie ikon, spektaklu, autoprezentacji, designu i podglądactwa). Zgodnie z ideą zwrotu wizualnego przedmiotem badań były zarówno obrazy wypełniające życie społeczne, jak i obrazy potencjalne, które mogą być zaobserwowane, niekoniecznie materialnie utrwalone w postaci obrazu (np. cyfrowego). W procesie badawczym przyjęto tezę, że zgodnie z hipotezą opóźnienia kulturowego Williama Ogburna praktyki społeczno-kulturowe tworzące kulturę wizualną technologii ubieralnej nie nadążają za zmianami w obszarze technologii. Teza została potwierdzona. W publikacji zastosowano metodę historyczną i analityczno-opisową. Artykuł ma charakter teoretyczny.

EN

The aim of the paper was an attempt to describe wearable technology as a symptom of visual culture (iconosphere, sociosphere, view regimes and beholding) in different types of society (in the society of icons, of the spectacle, of auto-presentation, of design and of peeping). In conformity with the idea of visual return, the subject of the research were both the images filling social life, as well as potential images which may be observed, not necessarily in a material way, transcribed, for example, in the form of a numerical image. In the research process the thesis was accepted that, in accordance with the William Ogburn’s hypothesis of cultural delay, the social-cultural practices creating the visual culture of wearable technology, do not keep pace with changes in the sphere of technology. The thesis was confirmed. The historical and analytical-descriptive methods were applied in the paper. The article has a theoretical character.

Refine search results

1 Barbarzyńca. Pismo Antropologiczne

1 Edukacja-Technika-Informatyka

1 Kultura i Edukacja

1 Kwartalnik Naukowy Uczelni Vistula

1 Res Rhetorica

1 Roczniki Kulturoznawcze

1 Ruch Prawniczy, Ekonomiczny i Socjologiczny

1 2023

1 2019

2 2018

1 2017

1 2016

1 2015

1 Barański J.

1 Gruchoła M.

1 Lipski A.

1 Loewe I.

1 Pankowska K.

1 Urbanowicz A.