Full-text resources of CEJSH and other databases are now available in the new Library of Science.
Visit https://bibliotekanauki.pl

Results found: 27

first rewind previous Page / 2 next fast forward last

Search results

Search:
in the keywords:  igrzyska olimpijskie
help Sort By:

help Limit search:
first rewind previous Page / 2 next fast forward last
PL
W artykule przedstawiono sylwetki 11 wybitnych trenerów absolwentów poznańskiej Akademii Wychowania Fizycznego: Michała Brzuchalskiego, Janusza Czerwińskiego, Mariana Drażdżewskiego, Krzysztofa Kisiela, Pawła Kowalskiego, Tomasza Andrzeja Kryka, Sławomira Nowaka, Czesława Szulca, Wernera Urbańskiego, Marcina Witkowskiego i Aleksandra Wojciechowskiego. Wiedza uzyskana w trakcie studiów z zakresu teorii treningu sportowego i przygotowania do uczestnictwa w zawodach sportowych pozwoliła im szkolić z sukcesami wielu reprezentantów Polski i innych krajów, tak w startach olimpijskich, jak i na mistrzostwach świata i Europy oraz w innych imprezach sportowych wysokiej rangi. Są wśród tych sportowców przedstawiciele lekkiej atletyki, pływania, żeglarstwa, kajakarstwa, wioślarstwa i piłki ręcznej.
EN
The article presents profiles of 11 notable coaches, who graduated from the Academy of Physical Education in Poznań (AWF): Michał Brzuchalski, Janusz Czerwiński, Marian Drażdżewski, Krzysztof Kisiel, Paweł Kowalski, Tomasz Andrzej Kryk, Sławomir Nowak, Czesław Szulc, Werner Urbański, Marcin Witkowski and Aleksander Wojciechowski. The knowledge gained during the study of the theory of sports training and preparation for participation in sports competitions allowed them to train successfully many representatives of Poland and other countries at the Olympic Games, World and European Championships and other events of high rank. Among those athletes there are representatives of athletics, swimming, sailing, canoeing, rowing and handball.
PL
W latach 1976–1988 letnie igrzyska olimpijskie zostały rozegrane czterokrotnie (Montreal – 1976 r., Moskwa – 1980 r., Los Angeles – 1984 r., Seul – 1988 r.). Reprezentacja Polski w tym okresie w igrzyskach uczestniczyła tylko trzykrotnie. Decyzją Zarządu Polskiego Komitetu Olimpijskiego, Polska nie została zgłoszona do startu w XXIII Letnich Igrzyskach Olimpijskich w Los Angeles. W omawianym okresie reprezentanci Zrzeszenia Ludowe Zespoły Sportowe podczas olimpijskich startów zdobyli pięć srebrnych medali: w Montrealu – Ryszard Podlas, lekkoatletyka (sztafeta 4 × 400 m); Stanisław Szozda, kolarstwo szosowe (jazda drużynowa na czas); w Moskwie – Janusz Bobik wraz z Władysławem Hartmanem, jeździectwo (drużynowy konkurs skoków przez przeszkody); w Seulu – Andrzej Głąb, zapasy styl klasyczny (kat. 48 kg); Joachim Halupczok wraz z Zenonem Jaskułą, kolarstwo szosowe (jazda drużynowa na czas).
EN
In the years 1976–1988 summer Olympic Games were held four times (Montreal – 1976, Moscow – 1980, Los Angeles – 1984, Seoul – 1988). The Polish national team in this period participated in the Olympic Games only three times. With the decision of the Board of the Polish Olympic Committee, Poland was not entered for start in the 23rd summer Olympic Games in Los Angeles. In the period discussed, representatives of the Association of Rural Sports Teams during their Olympics starts won five silver medals: in Montreal – Ryszard Podlas, athletics (4 × 400 m relay), Stanisław Szozda, road cycling (team time trial); in Moscow –Janusz Bobik together with Władysław Hartman, horse riding (team obstacle jumping competition); in Seoul – Andrzej Głąb, classic style wrestling (cat. 48 kg); Joachim Halupczok with Zenon Jaskuła, road cycling (team time trial).
PL
Ideą przewodnią nowożytnych igrzysk olimpijskich organizowanych od 1896 r. jest łacińska maksyma Citius, Altius, Fortius. Wspinaczka sportowa to dyscyplina, w której owo szybciej, wyżej, mocniej jest uchwytne i w pełni realizowane. Działania na rzecz wprowadzenia wspinaczki sportowej do programu igrzysk olimpijskich czynione są od lat 80. XX w. Wcześniej jednak alpinizm, nie będąc dyscypliną olimpijską, był (często wbrew woli większości środowisk alpinistycznych) obecny na igrzyskach. Lata 80. XX wieku przyniosły intensywny rozwój wspinaczki sportowej i zawodów wspinaczkowych. W 1987 r. powołano Międzynarodowy Komitet Wspinaczki Zawodniczej, ujednolicono i sprecyzowano procedury przeprowadzania zawodów wspinaczkowych oraz uzgodniono strategię rozwoju wspinaczki sportowej z myślą o igrzyskach olimpijskich. W 1992 r. w Chambery zorganizowano zawody wspinaczkowe „Pro-Olympique”, których zadaniem była promocja wspinaczki jako przyszłej dyscypliny olimpijskiej. W 2007 r. we Frankfurcie nad Menem powołano do życia International Federation of Sport Climbing (IFSC). Dzięki staraniom IFSC, 12 lutego 2010 r. MKOl oficjalnie uznał wspinanie za dyscyplinę sportową. 28 września 2015 r. wspinaczkę wpisano również na listę dyscyplin oczekujących na ewentualne włączenie do programów igrzysk Tokio 2020. Na 129 Sesji Plenarnej MKOl w Rio 3 sierpnia 2016 r. wspinaczka sportowa została włączona do programu igrzysk olimpijskich w Tokio 2020. Włączenie wspinaczki do rodziny sportów olimpijskich to wielka szansa dla rozwoju tej spektakularnej dyscypliny i ukoronowanie wielu lat starań, podejmowanych przez stowarzyszenia i środowiska wspinaczkowe na całym świecie.
EN
The leading idea of new era of Olympics’ games organised since 1896 is Latin sentence Citius, Altius, Fortius. Sport climbing is a discipline, in which these faster, higher, stronger is perceptible and fully effected. Activities to include sports climbing into the Olympic Game program, has been realising since 80th of XX century. Before, alpinism which was not Olympic discipline, was frequently, against the willingness of the majority of alpinist societies, was present on Olympic Game. 80th in XX century came with intensive development of sports climbing and climbing competition. In 1987 International Sports Climbing Committee has been found, procedures of conducting of climbing competition have been unified and specified and agreed strategy of development of sports climbing in the consideration of Olympic Games. In 1992 in Chambery the climbing competition “Pro-Omypique” has been organized. In 2007 in Frankfurt the International Federation of Sport Climbing (IFSC) has been found. Thanks to the attempts of IFSC, 12th February 2010 the International Olympic Committee considered climbing as a sports discipline. Three years later climbing has been listed on the waiting list of eventual discipline at the program at the Tokyo Olympic Game in 2020. At the 129. Plenary session of the IOC in Rio, on August 3, 2016, sport climbing has been included to the Program of the Olympic Games in Tokyo 2020. Implementation of climbing into the Olympic Game program is a big chance for development of this spectacular discipline and capstone of many years’ attempts, which were done by climbing organizations and societies worldwide.
PL
Artykuł przedstawia sylwetki dziesięciu olimpijczyków, przedstawicieli mniejszości niemieckiej z czasów Drugiej Rzeczypospolitej, którzy reprezentowali Polskę na igrzyskach letnich w Paryżu w 1924 roku, w Amsterdamie w 1928 roku i w Berlinie w 1936 roku oraz na igrzyskach zimowych w 1936 roku w Garmisch-Partenkirchen. Obok prezentacji osiągnięć sportowców, celem artykułu była próba scharakteryzowania relacji ruchu sportowego mniejszości niemieckiej w Drugiej Rzeczypospolitej i przedstawionych olimpijczyków z ówczesną Polską. Ruch sportowy jako ważny element pracy narodowościowej Niemców na obczyźnie nie pozostawał wolny od wątków politycznych. Mimo to jednak, jak wskazują przedstawione w artykule przykłady, możliwa była sportowa współpraca polsko-niemiecka w duchu olimpizmu pod flagą państwa polskiego.
EN
The article The Participation of Representatives of the German Minority in the Olympic Games during the Second Polish Republic presents ten Olympians – representatives of German minority at the time of the Second Polish Republic, who took part in the Olympic Games. They competed at the 1924 Summer Olympics in Paris, 1928 Summer Olympics in Amsterdam, 1936 Summer Olympics in Berlin and at the 1936 Winter Olympics in Garmisch-Partenkirchen. The second part of the article presents a relationship of sports movement of German minority and these Olympians to their settlement land. The sports movement as an important element of activities to care about the German national consciousness on foreign lands was not free from political influence. Nevertheless, as examples in the article show, the Polish-German cooperate on the sports field in a harmony with philosophy of Olympism under the flag of Poland was possible.
PL
Pozytywny wizerunek państwa w oczach opinii międzynarodowej staje się rzeczą bezcenną. Państwa dążą, za pomocą strategii promocji i brandingu narodowego, do zbudowania i utrwalenia w świadomości odbiorców kraju jako marki narodowej. Jednym z elementów tej strategii jest wykorzystanie sportu, który ze względu na swoją rosnącą popularność odgrywa coraz większe rolę w stosunkach międzynarodowych. Najpopularniejszą techniką stosowaną przy kreacji wizerunku jest organizacja wydarzenia sportowego o zasięgu światowym – igrzysk olimpijskich. Ukazanie siebie w roli dobrego gospodarza, organizatora i zarządcy wpływa na przypisanie państwu dobrej reputacji, a ta ma niebagatelne znaczenie w relacjach między uczestnikami areny międzynarodowej.
EN
The positive image of a state becomes priceless in the eyes of international opinion. States endeavour to build and consolidate the public awareness of a country as a national brand with the promotion strategy and national branding. One element of this strategy is to use sport, which due to its growing popularity is playing an increasingly important role in international relations. The most common technique used in the creation of the image is organization of the sporting worldwide event – the Olympic games. Presenting itself as a good host, organizer and manager affects a good reputation and this is of great importance in the relationship between the participants in the international arena.
PL
Niniejszy artykuł jest próbą swego rodzaju rozeznania w temacie zmian, powodowanych przez organizację Igrzysk Olimpijskich. W ramach tych zmian powstają nowe miejsca do uprawiania sportu, nowe przestrzenie rekreacji i nowe wyzwania dla miasta. Omawiając ten temat, autor odwołuje się nie tylko do źródeł książkowych czy zasobów internetowych, ale przede wszystkim do swoich badań terenowych, które wykonane zostały m.in. w Atenach i Barcelonie. Stara się on także uporządkować i usystematyzować nowe miejsca i obiekty, które powstały lub zostały przeobrażone pod wpływem Igrzysk. Dodatkowo, uzupełniając treść o zdjęcia i relacje z własnych badań, autor próbuje wskazać na potencjalne powody zarówno sukcesów, jak i porażek organizacyjnych, które uwidaczniają się po dziś dzień w dziedzictwie Igrzysk Olimpijskich w konkretnych miastach.
EN
This article is an attempt to understand the changes caused by the organization of the Olympic Games. These changes are creating new places for sports, new recreational spaces and new challenges for the city. In discussing this topic, the author refers not only to scholarly sources and Internet resources, but above all to his field research, which was conducted in cities such as Athens and Barcelona. He also tries to organize and systematize those new places and objects that were created for, or transformed by, the Games. In addition, by supplementing the content with photos and accounts from his own research, the author tries to point out the potential reasons for both successes and organizational failures, which are still visible today in the heritage of the Olympic Games in specific cities.
PL
Wysoce konkurencyjna gospodarka globalna wzmaga tendencję poszukiwania nowych możliwości inwestycyjnych, mogących wygenerować impulsy rozwojowe w przestrzeni miejskiej. Jednym z tego typu przykładów jest organizacja igrzysk olimpijskich, która postrzegana jest jako ogromny projekt inwestycyjny realizowany w miastach-gospodarzach. Letnie Igrzyska Olimpijskie 2012 w Londynie były szeroko dyskutowane i analizowane, ze względu na bardzo ambitne plany rozwoju społeczno-gospodarczego i infrastrukturalnego dzięki organizacji wydarzenia. Na podstawie powyższych obserwacji, w artykule przyjęto dwa główne cele badawcze. Pierwszym z nich jest ocena dziedzictwa olimpijskiego w Londynie na podstawie krytycznego przeglądu literatury. Drugim celem badawczym jest ocena sytuacji gospodarczej Londynu jako olimpijskiego miasta-gospodarza na tle wybranych miast globalnych, opierając się na wybranych wskaźnikach ekonomicznych. W artykule zastosowano zarówno metody jakościowe, jak i ilościowe takie, jak krytyczny przegląd literatury oraz podstawowa statystyka opisowa zaprezentowana za pomocą serii wykresów oraz tabeli z uśrednionymi wskaźnikami ekonomicznymi jak stopa wzrostu PKB oraz stopa bezrobocia. Na podstawie przeglądu literatury i dokonanej analizy można stwierdzić, że plan wykorzystania organizacji Igrzysk Olimpijskich w Londynie oraz samo wydarzenie sprzyjały rozwojowi gospodarczemu oraz miejskiej regeneracji, w szczególności we wschodniej części miasta, jednakże pozytywnym skutkom towarzyszyły również negatywne efekty, m.in. w sferze społecznej i gospodarczej. Z kolei komparatywna analiza sytuacji gospodarczej Londynu jako miasta-gospodarza i pozostałych miast globalnych stanowiących grupy porównawcze pokazała, że w przyjętym zakresie czasowym, dynamika zmian wybranych wskaźników ekonomicznych jest relatywnie podobna w grupie miast europejskich, Ameryki Północnej oraz Australii, podczas gdy miasta azjatyckie jako grupa porównawcza zanotowały względnie lepszą sytuację gospodarczą mierzoną przyjętymi wskaźnikami w przeważającej części zakresu czasowego 2005–2018.
EN
The highly competitive global environment reinforces the trend to seek new investment opportunities that have various impacts on the local economy, and staging the Olympic Games is seen as one such example. The 2012 Summer Olympic Games in London have been widely discussed and investigated due to the very ambitious plans for socioeconomic and infrastructural development prompted by the Olympic legacy framework. Based on these observations, there are two main aims of this article. The first one is to evaluate London’s post-event legacy based on a literature review. The second research goal is to assess London’s economic performance compared with reference groups of global cities by using selected economic indicators. Both qualitative and quantitative methods were applied in this research, such as a critical literature review, a series of figures and tables with economic indicators and descriptive statistics. Based on the literature review and the author’s own elaborations, it can be concluded that the Olympic legacy framework and the Games themselves fostered economic and urban development, especially in East London. However, positive impacts and legacies were intermingled with several adverse effects. In turn, a comparative analysis of economic performance between London as the host city and reference groups of global cities demonstrates that, in the adopted time intervals, the dynamics of changes in applied economic indicators is relatively quite similar in groups of European, North American and Australian cities. In contrast, Asian cities, as one reference group, outperformed London and other global cities for the vast majority of the adopted time span.
PL
Cel badań. Praca stanowi analizę największego projektu inwestycyjnego w zakresie infrastruktury sportowej, jaki powstał w Warszawie w okresie II Rzeczypospolitej – projektu budowy wielkiej dzielnicy sportowej o skali olimpijskiej w dzielnicy Siekierki. Celem pracy jest rekonstrukcja tego zapomnianego przedsięwzięcia, którego ukoronowaniem mogła być organizacja letnich igrzysk olimpijskich w Warszawie w 1952 lub 1956 r. Materiał i metody. Praca została wykonana z zastosowaniem metody historycznej, polegającej na konsekwentnym poszukiwaniu źródeł historycznych, dokonaniu zewnętrznej oraz wewnętrznej krytyki źródła oraz możliwie wnikliwej i starannej rekonstrukcji zagadnienia z przeszłości w oparciu o to źródło. Na podstawie zachowanych materiałów źródłowych, w tym głównie akt nieruchomości miasta stołecznego Warszawy z lat 30. XX w., a także drukowanych materiałów magistrackich, prasy i źródeł pamiętnikarskich, przeprowadzono analizę niezrealizowanego projektu inwestycyjnego – jego genezy, elementów, zakresu oraz skali, sposobów zaprezentowania opinii publicznej. Wyniki. W materiale źródłowym odnaleziono m.in. innymi plany ogólne i szczegółowe badanej inwestycji, korespondencję z głównym architektem, konsultacje eksperckie czy niektóre szczegółowe kosztorysy fragmentów inwestycji. Analizie poddane zostały nie tylko urządzenia sportowe planowanego, reprezentacyjnego ośrodka, ale również kwestie zintegrowania go z centrum miasta, rozwiązania komunikacyjne, aspekty finansowe czy miejsce przedsięwzięcia w hierarchii priorytetów miasta pod koniec okresu międzywojennego. Wnioski. Projekt Dzielnicy Olimpijskiej był dobrze przemyślany, zakrojony na szeroką skalę. W sprzyjających okolicznościach mógłby doczekać się realizacji i stać się areną igrzysk olimpijskich w stolicy Polski. Powodzenie tej inwestycji byłoby jednak zależne od jej miejsca w hierarchii priorytetów inwestycyjnych miasta i państwa.
EN
The aim of this paper is to analyse the largest investment project in the field of sporting infrastructure that was developed in Warsaw during the 2nd Republic of Poland: a project of a large sporting district of an Olympic scale in the Siekierki district. An unimplemented investment project: its genesis, elements, scope and scale, ways of presenting to the public opinion are reconstructed in the article. The analysis covers not only the sports devices of the planned representative centre, but also the issues of integrating it with the city centre, communication solutions, financial aspects, or the place of the investment in the hierarchy of city priorities at the end of the interwar period. The source basis of the work are real estate files of the capital city of Warsaw from the 1930s preserved in the State Archive in Warsaw; printed materials published by the city, press, and texts of a diary character were used as auxiliary sources.
EN
The rapid development of technology, commonness and versatility of technological ideas in the environment around us are not without influence on the forms of human activity - including sports-related, tourism and recreation activities. Increasingly lower production costs of complex and miniaturized devices, and therefore, their universality and accessibility cause changes, which affect, unfortunately, positively or negatively the idea of noble sportsmanship. With precise time measurement technique the winning player can be unmistakably indicated, but also the abuse of technical solutions can lead to pathological and thus unsportsmanlike behavior. This takes the form of so-called doping technology, such as when muscular strength of man is assisted by the force of inventions (Kowalska 2011). This article presents some aspects of the use of modern technology in the organization of sports events, with particular emphasis on Unmanned Aerial Vehicles (drones) during mass sports events, which are the Olympic Games with using the monographic method, analysis and criticism of literature. The article presents the use of drones in areas such as geodesy and cartography, construction supervision, control and realization of investment projects, monitoring of facilities, security of mass events, conducting and planning search and rescue, delivery of shipments, logistics, insurance and assessment of damage, or mobile hot-spots to provide access to Internet services for large areas.
PL
Gwałtowny rozwój technologii, powszechność i różnorodność idei technologicznych w otaczającym nas środowisku nie pozostają bez wpływu na formy aktywności człowieka, wliczając w to czynności związane ze sportem, turystyką i rekreacją. Coraz niższe koszty produkcji skomplikowanych i miniaturyzowanych urządzeń i, zatem ich uniwersalność i dostępność powodują zmiany, które wpływają, niestety, pozytywnie lub negatywnie na ideę szlachetnej rywalizacji sportowej. Przy precyzyjnej technice pomiaru czasu można bezbłędnie wskazać zwycięzcę, ale też nadużycie rozwiązań technicznych może prowadzić do zachowania patologicznego, a więc niesportowego. Przybiera to formę tzw. technologii dopingu, takiej jak wówczas, gdy siłę mięśni człowieka wspomaga się wynalazkami (Kowalska, 2011). Artykuł przedstawia niektóre aspekty użycia nowoczesnej technologii w organizacji wydarzeń sportowych, ze szczególnym naciskiem na bezzałogowe statki powietrzne (drony) podczas masowych imprez sportowych, jakimi są igrzyska olimpijskie, z zastosowaniem metody monograficznej i analizy krytycznej literatury. Artykuł przedstawia użycie dronów w takich obszarach jak geodezja i kartografia, nadzór budowlany, kontrola i realizacja projektów inwestycyjnych, monitoring obiektów, bezpieczeństwo imprez masowych, prowadzenie i planowanie poszukiwań i ratownictwa, doręczanie przesyłek, logistyka, ubezpieczenia i ocena szkód czy mobilne hotspoty zapewniające dostęp do usług Internetu na dużych obszarach.
RU
Бурное развитие технологии, популярность и разнообразие технологических идей в окружающей нас среде не остаются без влияния на формы активности человека, включая деятельность, связанную со спортом, туризмом и отдыхом. Все меньшие издержки производства сложных и миниатюризо- ванных аппаратов и, следовательно, их универсальный и общедоступный характер вызывают изменения, которые влияют, к сожалению, положительно или отрицательно на идею честного спортивного соперничества. Благодаря высокоточной технике измерения времени можно безошибочно определить победителя, с другой же стороны злоупотребление техническими новинками может вести к патологическогому, следовательно, неспортивному поведению. Это принимает форму так называемой технологии допинга, такой, когда силу мышц человека вспомогают изобретениями (Kowalska, 2011). Статья представляет некоторые аспекты применения современной технологии в проведении спортивных мероприятий, с особым упором на беспилотные летательные аппараты (дроны) по ходу массовых спортивных мероприятий, какими являются олимпийские игры, с применением монографического метода и критического анализа литературы. Статья представляет применение дронов в таких сферах как геодезия и картография, контроль за строительными работами, контроль и осуществление инвестиционных проектов, мониторинг объектов, безопасность массовых мероприятий, планирование и проведение поиска и спасения, отгрузка товаров, логистика, страхование и оценка стоимости ущерба или же мобильные хот-споты для предоставления доступа к услугам интернета для больших территорий.
EN
The paper looks at the specific cyber threats that occur during the preparation of major sports events and in the course of such events. By taking the Olympic Games as a case study, it indicates the potential dangers posed by digital technologies used in sports and anticipates new possible threats that will arise as these technologies are implemented. A wide range of risks has been given: from direct impact on the course of sports competition to the reception of the event by the fans. Finally, proposals for combating cyber threats are presented.
PL
Artykuł omawia specyficzne cyberzagrożenia występujące podczas przygotowań do wielkich imprez sportowych i ich trwania. Przyjmując Igrzyska Olimpijskie za studium przypadku, wskazuje potencjalne niebezpieczeństwa stwarzane przez technologie cyfrowe wykorzystywane w sporcie i przewiduje nowe możliwe zagrożenia, które pojawią się w miarę wdrażania tych technologii. Podano szeroką gamę ryzyka: od bezpośredniego wpływu na przebieg rywalizacji sportowej po odbiór imprezy przez kibiców. Na koniec przedstawiono propozycje walki z cyberzagrożeniami.
PL
Koncepcja dziedzictwa masowych wydarzeń sportowych zarysowała się w latach 90 XX w. Wtedy też zrodziły się pierwsze pytania o plusy i minusy organizacji tego typu imprez, nie tylko w aspekcie gospodarczym, ale także ekologicznym i społeczno-kulturowym. W tym czasie zaczęto używać słowa „dziedzictwo” w dyskursie naukowym. Za granicą analizy skutków oddziaływania wydarzeń sportowych prowadzone są od kilkunastu lat. W Polsce jest to jednak temat stosunkowo rzadko poruszany w badaniach naukowych. Takie rozważania są natomiast niezwykle potrzebne, nie tylko dlatego, że już organizowaliśmy turniej piłkarski UEFA EURO 2012, ale także z powodu pojawienia się pierwszych prób organizacji igrzysk olimpijskich. Celem artykułu jest ukazanie bieżących trendów w zarządzaniu masowymi imprezami sportowymi na przykładzie igrzysk olimpijskich, tj. kreowania dziedzictwa w sferze ekonomicznej, ekologicznej oraz społeczno-kulturowej. Przedstawiono również polityczne aspekty organizacji tego największego święta sportu.
EN
The concept of sporting mega-events legacy was created in the 1990s. At that time, the first questions about the advantages and disadvantages of organizing this type of events arose, not only in the economic aspect but also in the ecological and socio-cultural context. Simultaneously, the notion of ‘legacy’ entered the scientific discourse. The effects of sporting events influence have been analysed for over a dozen years abroad. In Poland, however, it is not a frequent topic of scientific research, although this type of academic reflection is essential in our country, not only owing to the UEFA EURO 2012, which has already been organized, but also because of the first attempts to organize Olympic Games in Poland. The aim of this article is to show current sporting mega-events management trends on the example of Olympic Games, i.e. to outline the creation of the positive legacy in the economic, ecological, and socio-cultural spheres. Political aspects of organizing the largest sports celebration were also presented.
EN
The emigrants ethos may be related to physical culture. On the pages of the history of sport or Olympism we can find examples of many athletes who, motivated by different goals, chose their na-tive countries. One of them was the desire to succeed and win the sports championship. It turns out that during the first Olympic Games such a trend was noticeable, although the subsequent games al-so confirm it. The topic, which has caused many problems in the past, should be considered from the perspective of two levels, emigration before gaining the planned achievement, as well as the de-cision to leave after achieving major victories. Examples confirming both variants in this article might be on the one hand the numerous cases of participants of the first Olympic Games (what was shown on the example of athletes participating in the I, the II and the III Olympics), and on the other the biography of the outstanding Hungarian footballer Ferenc Puskás, who decided to emigrate for many years because of the internal situation in his country, and not the desire to profit or gain great-er fame.
PL
Etos emigranta może być związany z kulturą fizyczną. Na kartach historii sportu czy olimpizmu odnaleźć można przykłady wielu sportowców, którzy, motywując się różnymi celami, wybywali ze swoich rodzimych krajów. Jednym z powodów była chęć osiągnięcia sukcesu i zdobycia mistrzo-stwa sportowego. Okazuje się, że już podczas pierwszych igrzysk olimpijskich zauważalny był taki trend, choć kolejne rozłożone w czasie rozgrywki także go potwierdzają. Temat ten, nastręczający w przeszłości licznych problemów, należy jednak rozpatrywać z perspektywy dwóch płaszczyzn, emi-gracji przed uzyskaniem zaplanowanego dokonania, a także decyzji o wyjeździe po osiągnięciu naj-ważniejszych zwycięstw. Przykładami potwierdzającymi oba warianty w niniejszym artykule mogą być z jednej strony liczne przypadki uczestników pierwszych igrzysk olimpijskich (co ukazano, dokonu-jąc charakterystyki sportowców biorących udział w Igrzyskach I, II oraz III Olimpiady), a z drugiej biografia wybitnego węgierskiego piłkarza Ferenca Puskása, który zdecydował się na wieloletnią emigrację ze względu na sytuację wewnętrzną w jego kraju, a nie chęć zysku czy zdobycia większej sławy.
13
Publication available in full text mode
Content available

Olympic Opera

63%
EN
Problem. In this essay I take up the issue of sport and art. The craftsmanship in combat sports determines that warrior creates a work of art (Martial Arts). Similarly, every sport can be considered as the art of movement. But this is not the understanding of the relationship between sport and art. The problem is whether the Olympic Game itself (in the singular) can be recognized as a separate art in analogy to opera seria. The Olympic Game is art because it is a theatricalization of the drama of the life of a man of peace. Method. In recognizing the Olympic Game as a work of art, the semiological and axiological criterion of symbolic culture was used. The Olympic Games of the naive phase – the utopian philosophy of Olympism – were compared to the realistic-objective phase – theoretically probable. Results. It has been shown that the Olympic Game is a ritual stadium event that symbolizes the idea of a cyclical rebirth of life. The sports agonism itself, which ends in reconciliation in friendship, symbolizes Olympic peace. For these two reasons, the stadium Olympics can be considered a work of art theatrum olympicum. The difference between the truce as a state of warlessness in ancient Olympia and the Olympic peace was explained. Conclusion. There is no axionormative continuity in the making of the art of the Olympic Games. The Olympic Game is a work of art telling about the misfortune of war, which is overcome not by the state of no-war (ekecheiria), but by a completely real conversion to the path of a decent life. The law of friendship is not confirmed when haters and supporters of war crimes infiltrate the stadium. The real destroyer of sports law, due to his moral disability, cannot have access to the sign reality of the Olympic Games.
PL
Problem. W tym eseju autor podejmuje zagdnienie sportu i sztuki. Kunszt wykonawczy w sporcie walki przesądza, że działający wojownik tworzy dzieło sztuki (Martial Arts). Analogicznie każdy sport może być rozpatrywany jako sztuka ruchu. Ale nie o takie rozumienie związku sportu ze sztuką tu chodzi. Problem dotyczy tego, czy samo igrzysko olimpijskie (w liczbie pojedyńczej) może być ujmowane jako dziedzina sztuki odrębnej, analogiczna do opera seria. Igrzysko olimpijskie jest sztuką dlatego, że jest teatralizacją dramatu życia człowieka pokoju. Metoda. W rozpoznawaniu igrzyska olimpijskiego jako dzieła i dziedziny sztuki posłużono się kryterium semiologicznym i aksjologicznym kultury symbolicznej. Porównano igrzyska olimpijskie fazy naiwnej - utopijnej filozofii olimpizmu do fazy realistyczno-obiektywnej -teoretycznie uprawdopodobnionej. Wyniki. Wykazano, że igrzysko olimpijskie jest rytualnym wydarzenie stadionowym, które symbolizuje ideę odradzającego się cyklicznie życia. Sama agonistyka sportowa, która kończy się pojednaniem w przyjaźni, symbolizuje pokój olimpijski. Z tych dwóch powodów można uznać stadionowe igrzysko za dzieło sztuki theatrum olympicum. Wyjaśniono różnicę między rozejmem jako stanem bezwojnia w starożytnej Olimpii a pokojem olimpijskim. Pokój neoolimpijski, to nie bezwojnie, a duch przyjaźni, nawiedzający społeczność stadionu po zawodach. Wnioski. Nie istnieje żadna ciągłość aksjonormatywna w tworzeniu sztuki igrzyska olimpijskiego. Igrzysko olimpijskie jest dziełem sztuki opowiadającym o wojennym nieszczęściu, które zostaje przezwyciężone nie stanem bezwojnia ekecheiria, ale całkiem realnym nawróceniem się na drogę godziwego życia. Zawody sportowe tworzą, według libretta filozofa olimpizmu, metaforę społeczeństwa sprawiedliwości społecznej. Prawo przyjaźni nie potwierdza się, kiedy do stadionu przenikają nienawistnicy i zwolennicy wojennych przestępstw. Realny niszczyciel prawa sportowego z powodu ułomności moralnej, nie może mieć dostępu do znakowej rzeczywistości igrzyska olimpijskiego.
14
Publication available in full text mode
Content available

MELODIA RÓŻNIE NAKRĘCONA

63%
Zeszyty Naukowe KUL
|
2017
|
vol. 60
|
issue 2
187-195
EN
National colours and anthem are the elements of both identity and autocreation of the sport stage’s actor. The behaviour of Olympic champions has been a subject to reviews made in the language of theatre and, sometimes, the language of politics. Nowadays, an Olympic champion, the leading actor of the spectacle, is a self-aware director of the epilogue to their own play, and adds a personal touch to the award ceremony’s scenario. Simultaneously, solidarity with the values that perceive the individual rivalry as a confrontation between countries and nations is expected from an Olympic champion. The acting out of the sports game’s ceremony by its players maintains (despite the evolution of the spectacle itself) a conservative nature that corresponds with the spectators’ ideas. Reports and descriptions available in press and Internet sources were used during the reconnaissance, as well as the relations available in sport’s literature, reportage and journalism.
PL
Barwy narodowe i hymn są elementem zarówno tożsamości, jak i autokreacji aktora sceny sportowej. Zachowania mistrzów olimpijskich recenzowano w języku teatru i niekiedy w języku polityki.  Współcześnie zwycięzca igrzysk olimpijskich, pierwszoplanowy aktor widowiska, jest świadomym reżyserem epilogu prowadzonej przez siebie gry i scenariuszowi honorowania najlepszych nadaje własny rys. Jednocześnie od zdobywcy najwyższego lauru nadal oczekuje się solidarności z wartościami identyfikującymi rywalizację jednostek jako konfrontację państw i narodów. Ogrywanie ceremoniału gry sportowej przez jego uczestnika ma – mimo ewolucji samego kształtu widowiska – naturę konserwatywną, odpowiadając wyobrażeniom odbiorców. Dokonane rozpoznania wykorzystały relacje i opisy dostępne w prasie i na portalach internetowych, a także świadectwa obecne w literaturze sportowej, w reportażu i publicystyce.
Zeszyty Naukowe KUL
|
2018
|
vol. 61
|
issue 2
321-332
EN
Olympic Games are not only global sport events, but also a great opportunity to brand cities and countries that host sportsmen and sportswomen from around the world, and to promote ideas. The opening ceremony of the Rio Olympics 2016 was full of “green” (ecological) messages and symbols, beside of presented cultural, historical and environmental values of Brazil. In this article some effects of a content analysis of media (opinion newspapers on-line) from 30 countries from different continents were presented to answer the question: how the global media coverage could serve to promote Rio de Janeiro, Brazil and the idea of the sustainable development.
PL
Igrzyska olimpijskie są nie tylko globalnym wydarzeniem sportowym, ale także doskonałą okazją do promocji miast i państw, goszczących sportowców z różnych stron świata, oraz idei. Ceremonia otwarcia Olimpiady Rio 2016 zawierała – obok prezentacji walorów kulturowych, historycznych i środowiskowych Brazylii – proekologiczne przesłanie i wiele „zielonych” symboli. W niniejszym artykule zaprezentowano efekty analizy zawartości mediów (dzienników opiniotwórczych on-line) z 30 państw z różnych kontynentów w celu odpowiedzi na pytanie, w jaki sposób przekazy medialne na świecie służyć mogły promocji Rio de Janeiro, Brazylii oraz idei zrównoważonego rozwoju.
EN
Background. A couple of earlier studies described the rule and scoring equipment modification issues of the World Taekwondo (WT) competition system, initiated after the turn of the millennium as a result of multiple scandals and irregularities concerning match- fixing, lack of transparency, and nepotism in taekwondo institutions. Moreover, taekwondo matches were generally perceived as not being interesting to watch for spectators. However, these earlier studies were highly critical of the Protector & Scoring System (PSS) and the complicated, ever-changing Competition Rules and Interpretations, introduced progressively as a consequence of these issues and scandals. Problem and Aim. This study aims to find out if taekwondo experts support the criticism voiced in these earlier studies. Method. This present study puts the criticism voiced in these articles to the test by means of an anonymous survey of relevant taekwondo experts, such as (present and former) national team coaches and domestic (South) Korean middle-, high school, and university team coaches. Results. The survey provides mixed results; on some issues, the results are in agreement with the criticism expressed in the earlier studies, but on other positions, they diverge. The most important findings are that the majority of coaches prefer the PSS to a conventional, human judging system, despite the negative effects of the PSS on taekwondo techniques applied in competitions. In agreement with findings in previous articles, the majority of coaches perceive the general competition rules as too complicated, but they strongly support the present, multiple points scoring rules. Conclusion. The domestic Korean coaches appear relatively satisfied with the state of affairs of domestic and international taekwondo institutions. On the other hand, half of the national team coaches, especially the non-Asian ones, are not pleased with their domestic taekwondo federations, but, are generally also supportive of the WT leadership and the Kukkiwon.
PL
Tło. Kilka wcześniejszych opracowań dotyczyło kwestii modyfikacji zasad i sprzętu systemu punktującego w czasie zawodów World Taekwondo (WT), zapoczątkowanego na przełomie ubiegłego tysiąclecia w wyniku licznych afer i nieprawidłowości dotyczących ustawiania zawodów, braku przejrzystości i nepotyzmu w instytucjach taekwondo. Ponadto zawody taekwondo były ogólnie postrzegane jako nieciekawe dla widzów. Jednak te wcześniejsze badania były bardzo krytyczne wobec systemu punktującego Protector & Scoring System (PSS) oraz skomplikowanych, ciągle zmieniających się zasad zawodów i interpretacji, wprowadzanych stopniowo w wyniku tych problemów i skandali. Problem i cel. Niniejsze badanie miało na celu sprawdzenie, czy eksperci taekwondo popierają krytykę wyrażoną w tych wcześniejszych badaniach. Metoda. Badanie poddaje próbie krytykę wyrażoną w tych artykułach za pomocą anonimowej ankiety przeprowadzonej wśród odpowiednich ekspertów taekwondo, takich jak (obecni i byli) trenerzy reprezentacji narodowych oraz krajowi (południowokoreańscy) trenerzy drużyn gimnazjalnych, średnich i uniwersyteckich. Wyniki. Ankieta daje mieszane wyniki; w niektórych kwestiach wyniki są zgodne z krytyką wyrażoną we wcześniejszych badaniach, ale w innych stanowiskach są rozbieżne. Najważniejsze ustalenia są takie, że większość trenerów woli PSS od konwencjonalnego, ludzkiego systemu sędziowania, pomimo negatywnego wpływu PSS na techniki taekwondo stosowane w zawodach. Zgodnie z ustaleniami zawartymi w poprzednich artykułach, większość trenerów postrzega ogólne zasady rywalizacji jako zbyt skomplikowane, ale zdecydowanie popiera obecne zasady wielokrotnej punktacji. Wniosek. Lokalni koreańscy trenerzy wydają się względnie zadowoleni ze stanu rzeczy w krajowych i międzynarodowych instytucjach taekwondo. Z drugiej strony połowa trenerów reprezentacji narodowych, zwłaszcza spoza Azji, nie jest zadowolona ze swoich krajowych federacji taekwondo, ale generalnie wspiera również kierownictwo WT i Kukkiwon.
PL
Wielkie wydarzenia sportowe, tzn. mega events, do których należą igrzyska olimpijskie mają istotny polityczny wymiar. Niezależnie od ustroju rządy wielu państw chętnie angażują się w organizację sportowych mega events. Państwa wykorzystują je jako platformę do zaprezentowania się w środowisku międzynarodowym – służą one jako symbole prestiżu oraz wysokiego poziomu rozwoju i mogą przyczyniać się do rozwoju potencjału soft power. Celem tego artykułu jest analiza politycznego znaczenia igrzysk olimpijskich, które odbyły się w 1968 roku w mieście Meksyk oraz zbliżających się igrzysk w Rio de Janeiro w 2016 roku, dla obydwu państw gospodarzy.
EN
Sports mega events such as the Olympic Games have a great political salience. Governments in regimes of every type show a strong willingness to engage in bidding for and hosting sports megaevents. States benefit by showcasing themselves internationally – hosting sports mega events serve as powerful symbols of a high level of development and prestige and can lead to an increase on so-called soft power. The objective of this article is to examine the political significance of the Olympic Games in Mexico City which took place in 1968 and the forthcoming Games in Rio de Janeiro in 2016 for both host countries.
EN
Henryk Roycewicz was not a well-known figure. His name would be difficult to find on the pages of textbooks for the history of Poland, he was also not included in the most popular encyclopedias. Who was he then? A Pole coming from a family with patriotic traditions, but born in times of persecution in the Russian partition. A soldier of the First World War, a cavalryman of the Second Republic, an athlete, an almost perfect rider, an Olympic medalist, a riding coach. Roycewicz was also a soldier of the September Campaign, then the Home Army, an activist of the underground, and finally a Warsaw insurgent – commander of the “Kiliński” Battalion. For the last two “offenses” he paid a high price – accusations of treason, sentence and a six-year stay in the Stalinist prison. After his release and rehabilitation, he returned to horse riding and remained faithful to it almost until the end of his life. Although he died more than a quarter of a century ago, he still lives in the memories of the older generation of riders, and above all his comrades-in- arms, their families, war veterans, for whom he has become a legend during his lifetime. The aim of the article was to present an outstanding figure of a soldier-patriot, sportsman-Olympian, sports activist.
PL
Henryk Roycewicz nie należy do postaci powszechnie znanych. Jego nazwisko trudno odnaleźć na kartach podręczników do historii Polski, nie ma go także w większości popularnych ency-klopedii. Kim więc był? Polakiem, pochodzącym z rodziny o tradycjach patriotycznych, ale uro-dzonym w czasach prześladowań w zaborze rosyjskim. Żołnierzem pierwszej wojny światowej, kawalerzystą Drugiej Rzeczypospolitej, sportowcem, jeźdźcem niemal doskonałym, medalistą olimpijskim, trenerem jeździectwa. Roycewicz był także żołnierzem kampanii wrześniowej, póź-niej Armii Krajowej, działaczem konspiracji, w końcu powstańcem warszawskim – dowódcą Ba-talionu „Kiliński”. Za dwa ostatnie „przewinienia” zapłacił wysoką cenę – oskarżeniem o zdradę ojczyzny, wyrokiem skazującym i sześcioletnim pobytem w stalinowskim więzieniu. Po zwolnie-niu i rehabilitacji, wrócił do jeździectwa i pozostał mu wierny niemal do końca życia. Mimo że zmarł ponad ćwierć wieku temu, nadal żyje we wspomnieniach starszego pokolenia jeźdźców, a przede wszystkim swoich towarzyszy broni, ich rodzin, środowisk kombatanckich, dla których jeszcze za życia stał się legendą. Celem artykułu było przedstawienie wybitnej postaci żołnierza-patrioty, sportowca-olimpijczyka, działacza sportowego.
PL
Praca określa wartość pracy wolontariackiej, która została wykonana podczas organizacji Festiwalu Olimpijskiego (OF) w Brnie w lutym 2018 r. na podstawie specyfikacji poszczególnych stanowisk wolontariuszy według klasyfikacji ISCO oraz mediany śred-niej płacy dla każdego poziomu dla krajów południowych Region Morawski w lutym 2018 r. Zdecydowana większość wydarzeń sportowych nie może obejść się bez aktywnego zaangażowania wolontariuszy. Duże imprezy sportowe muszą obsadzić dziesiątki stanowisk kadrą, na którą zwykle nie mają odpowiedniego budżetu, a zatem uzupełnić swój zespół organizacyjny o wolontariuszy, licząc na wystarczającą liczbę wolontariuszy (tj. ilość), ale także ich kompetencje (tj. ja-kość). Zadaniem wolontariuszy jest zazwyczaj świadczenie tych usług, które mają bezpośredni kontakt z widzami i aktywnymi uczestnikami, zwłaszcza w przypadku masowych imprez sportowych. Te czynności są często kombinacją „odpowiedzialności specjalizacji i stresu”. Niniejszy artykuł porównuje planowaną liczbę wolontariuszy w celu zorganizowania 17-dniowego wydarzenia sportowego o zasięgu ogólnokrajowym z rzeczywistymi liczbami uzyskanymi dzięki dokładnym pomiarom projektu oraz próbuje udzielić odpowiedzi na pytanie, jaki jest dodatkowy koszt dla organizatora, gdyby wolontariusze nie byli częścią zespołu organizacyjne-go.
EN
The work quantifies the value of volunteer work that was done during the organization of the Olympic Festival (OF) in Brno in February 2018 based on the specification of individual volunteer positions according to the ISCO classification and the median average wage for each level for the South Moravian Region in February 2018. The vast majority of sporting events cannot really do without the active involvement of volunteers. Mega sports events need to fill dozens of positions with staff for which they usually do not have the necessary budget and therefore supplement their organi-zational team with volunteers, hoping for a sufficient number of volunteers (i.e. quantity) but also for their competence (i.e. qua-lity). The task of volunteers is usually to provide those services that are in direct contact with spectators and active participants, especially in the case of mass sporting events. These activities are often a combination of "responsible/monotonous/stressful". This paper compares the planned numbers of volunteers to deliver a 17 day long sporting event carrying a national impact with the actual numbers generated by accurate records throughout the project, and struggles to provide best possible answers to the question of what the additional cost to the organizer would have been if volunteers had not been part of the organizing team.
first rewind previous Page / 2 next fast forward last
JavaScript is turned off in your web browser. Turn it on to take full advantage of this site, then refresh the page.