Search results

1

Drapieżcze tożsamości i populistyczna „communitas”: Immunitarne konstruowanie wspólnoty w prawicowych dyskursach populistycznych

100%

Nawrocki M.

Stan Rzeczy

|

2021

|

issue 1(20) Drapieżne tożsamości

19-45

PL

Celem artykułu jest opisanie drapieżczego wymiaru dyskursów populistycznych i obecnego w nich mechanizmu konstruowania wspólnoty. Autor, wychodząc od pojęcia drapieżczych tożsamości opracowanego przez Arjuna Appaduraia, dokonuje analizy wybranych koncepcji teoretycznych z obszaru studiów nad populizmem, żeby pokazać, iż drapieżczość jest fundamentalną cechą prawicowego populizmu, napędzającą proces wytwarzania ludu jako politycznej wspólnoty i kreującą szczególny splot narodowo-demokratyczno-politycznego podmiotu poprzez konstruowanie i wykluczanie „ciał obcych”. Drapieżczość tę napędzają różnorodne napięcia, zarówno na osi wertykalnej (lud–elity), jak i horyzontalnej (my–oni). Opis tych obszarów rozłamu prowadzi autora do sformułowania definicji populizmu jako immunizacyjnego dyskursu opartego na złożonych, dialektycznych procesach, które powołują do istnienia selektywnie inkluzywną, pozytywną tożsamość społeczną, odpowiadającą na potrzeby jednostek w świecie postspołecznym.

EN

The aim of this article is to describe the predatory dimension of populist discourses and the mechanism of constructing the community they convey. The author, inspired by Appadurai’s concept of predatory identities, analyses selected theoretical concepts from populism studies to show that predation is a fundamental feature of right-wing populism, driving the process of producing “the people” as a political community and creating a particular national-democratic-political subject through the construction and exclusion of “foreign bodies.” This predation is driven by various tensions, both on the vertical (people–elite) and horizontal (us–them) axes. The description of these areas of division enables the author to define populism as an immunising discourse based on complex dialectical processes that create a selectively inclusive, positive social identity that responds to the needs of individuals in the post-social world.

2

Immunizacja dziecka na Covid-19 jako etap realizacji Narodowego Programu Szczepień a władza rodzicielska. Obowiązek czy powinność?

100%

Markowska-Gos E.

Kultura – Przemiany – Edukacja

|

2021

|

vol. Tom IX

182-212

EN

Another wave of the Covid-19 pandemic is approaching. Therefore, obtaining “collective immunity” should be considered a priority in the pro-health policy of the state. In view of the fact that the “safety threshold” has not been reached in our society – children from the age of twelve years have been covered by voluntary and free vaccination (as part of the implementation of the National Vaccination Program). This raises a number of controversies in the general public as well as in some narrow circles of scientists and physicians – mainly due to the relatively short period of development of the vaccine, as they claim, and the possibility of far-reaching (and yet unexplored) negative consequences of immunisation. This article attempts to answer the question: Is the immunisation of a child against Covid-19 a duty of the parents arising out of a legal relationship as part of the exercise of parental authority or merely a duty? In order to comprehensively analyse this issue, it was deemed necessary to present: the effects of the pandemic, as well as the lockdown associated with it in the socio-psychological context; the negative consequences of e-learning from the perspective of students; the essence of universal immunisation and preparations against Covid-19; the issue of immunisation of students as part of the implementation of the next stage of the National Vaccination Program (positive and negative aspects); the content of the legal relationship of parental authority, with an explication of the duties/privileges of parents as a determinant in the light of legal regulations of their competence to have their child vaccinated, taking into account 16-year-olds and their sui species status in this area. The analysis of the essence of the legal relationship of parental authority undoubtedly leads to the conclusion that subjecting the child to vaccination against Covid-19 should be treated as an obligation arising from its content in accordance with the idea of the child’s welfare and social interest, rather than a duty. The paradigm of duty could be referred to when considering the exercise of this power from the perspective of society at large.

PL

Zbliża się kolejna fala pandemii Covid-19, w związku z tym uzyskanie „odporności zbiorowej” należy uznać za priorytet w polityce prozdrowotnej państwa. Z uwagi na to, że nie osiągnięto w naszym społeczeństwie owego „progu bezpieczeństwa”, objęto dobrowolnym i nieodpłatnym szczepieniem (w ramach Narodowego Programu Szczepień) dzieci od dwunastego roku życia. Budzi to wiele kontrowersji w społeczeństwie, jak też w niektórych wąskich kręgach naukowców i lekarzy przede wszystkim z uwagi na stosunkowo krótki, jak twierdzą, okres prac nad szczepionką i możliwość wystąpienia w związku z tym dalekosiężnych (jak dotychczas niezbadanych) negatywnych skutki immunizacji. Artykuł ten stanowi próbę odpowiedzi na pytanie: czy poddanie dziecka w ramach realizacji władzy rodzicielskiej immunizacji na Covid-19 jest obowiązkiem rodziców/a wynikającym z treści stosunku prawnego, czy też tylko powinnością? Celem wszechstronnej analizy tej problematyki uznano za konieczne przedstawienie skutków pandemii, a także związanego z nią lockdownu w kontekście socjopsychologicznym; negatywnych konsekwencji e-learningu z perspektywy uczniów; istoty powszechnej immunizacji oraz preparatów przeciwko Covid 19; zagadnienia szczepienia uczniów w ramach realizacji kolejnego etapu Narodowego Programu Szczepień (pozytywne i negatywne aspekty); treści stosunku prawnego władzy rodzicielskiej, z eksplikacją obowiązków/uprawnień rodziców stanowiących wyznacznik w świetle regulacji prawnych ich kompetencji w zakresie poddania dziecka szczepieniu z uwzględnieniem 16-latków i ich sui species statusu w tym obszarze. Analiza istoty stosunku prawnego władzy rodzicielskiej prowadzi niewątpliwie do wniosku, że poddanie dziecka szczepieniu na Covid-19 należałoby traktować jako obligatio wynikające z jego treści zgodnie z ideą dobra dziecka i interesem społecznym, a nie powinności. Do paradygmatu powinności można by odwołać się rozpatrując realizację tej władzy z perspektywy ogółu społeczeństwa.

3

Procreation and Cooperation. On Futurist Reproduction Postulates

80%

Baron-Milian M.

Praktyka Teoretyczna

|

2019

|

vol. 34

|

issue 4

107-129

PL

Artykuł stanowi próbę analizy futurystycznego dyskursu pronatalistycznego na podstawie manifestów programowych oraz artystycznych realizacji. Postulaty reprodukcyjne, na szeroką skalę obecne w wystąpieniach polskich futurystów, sytuowane zwykle w obszarze typowego dla lat dwudziestych witalizmu, ukazane zostają w perspektywie biopolitycznej, eksponującej miejsce przecięcia tego, co biologiczne z horyzontem politycznym i społecznym. Autorka próbuje prześledzić zwłaszcza polityczne uwikłania „projektu populacyjnego” polskich futurystów, który wykazuje liczne paradoksy, sytuując się pomiędzy pronatalistyczną retoryką właściwą nacjonalistycznym dyskursom (z jednej strony, tym propagowanym przez F.T. Marinettiego, z drugiej natomiast, konstruowanym w Polsce bezpośrednio po odzyskaniu niepodległości), a myśleniem w kategoriach wspólnoty, rozpoczynającej się od materialnych funkcji ciała. W tym drugim kontekście, reprodukcyjne postulaty są nie tylko atakiem na burżuazyjną moralność, ale ściśle wiążą się z futurystyczną krytyką wszelkich instytucji społecznych i aparatu państwa z jego biopolitycznymi dyspozycjami.

EN

The article constitutes an attempt at analysing futurist pronatalist discourse, on the basis of the manifestos and artistic praxis of the Futurists. The reproduction postulates, prevalent in the works of the Polish Futurists and usually placed in the context of vitalism, characteristic of the 1920s, are shown from a biopolitical perspective, emphasizing the intersection of the biological with the political and social horizons. The author attempts to trace especially the political entanglements of the “population project” of the Polish Futurists, which turns out be marked by numerous paradoxes, situating itself between the pronatalist rhetoric typical of nationalistdiscourse (on the one hand, the discourse promoted by F.T. Marinetti, and on the other, the one formulated in Poland directly after regaining independence) and thinking in terms of a community which starts from the material functions of the body. In this second context, the reproduction postulates are not only an attack on bourgeois morality, but are closely connected with the futurist critique of all social institutions and the state apparatus with its biopolitical dispositions.

4

Poza paradygmat immunizacji: biopolityka w projekcie filozoficznym Roberta Esposita

51%

Ratajczak M.

Praktyka Teoretyczna

|

2011

|

vol. 3

173-186

EN

The aim of the text is to reconstruct thoseaspects of Roberto Esposito’s philosophy that build thecore of his theory. The reconstruction focuses on theconcepts of communization, immunization, modernityand biopolitics and tries to explicate the relationshipbetween these terms. The element that binds commu-nization and immunization is negativity, that at thesame time makes the common life possible and presentsthe biggest threat to community. Because the dialecticsbetween community and immunity touches the relationbetween life and death, the problem of communityinvolves the question of biopolitics.

PL

Celem tekstu jest rekonstrukcja wybranych wątków z twórczości Roberta Esposita, które w opinii autora budują rdzeń omawianej koncepcji filozoficznej. Rekonstrukcja ta oscyluje wokół pojęć komunizacji, immunizacji, nowoczesności oraz biopolityki, a jej zadaniem jest uchwycenie wewnętrznego związku między tymi terminami. Elementem wiążącym komunizację i immunizację jest negatywność, która zarazem umożliwia wspólnotowe życie, jak i stanowi zagrożenie dla jej członków. Z racji faktu, że dialektyka między komunizacjąi immunizacją dotyczy, na najbardziej radykalnym poziomie, relacji między życiem i śmiercią, problematyka wspólnoty okazuje się być nieodłączna od zagadnienia biopolityki.

Refine search results

2 Praktyka Teoretyczna

1 Kultura – Przemiany – Edukacja

1 Stan Rzeczy

1 Baron-Milian M.

1 Markowska-Gos E.

1 Nawrocki M.

1 Ratajczak M.

2 2021

1 2019

1 2011

Drapieżcze tożsamości i populistyczna „communitas”: Immunitarne konstruowanie wspólnoty w prawicowych dyskursach populistycznych

Immunizacja dziecka na Covid-19 jako etap realizacji Narodowego Programu Szczepień a władza rodzicielska. Obowiązek czy powinność?

Procreation and Cooperation. On Futurist Reproduction Postulates

Poza paradygmat immunizacji: biopolityka w projekcie filozoficznym Roberta Esposita