Search results

1

Tichého dielo – zdroj ďalších výskumov

100%

Gahér F.

Filosofický časopis (Philosophical Journal)

|

2016

|

vol. 64

|

issue 6

849-868

EN

The author endeavours to show that three chosen problems – the problem of individuals, of anaphora and of logic of imperatives – lend themselves to be being treated by transparent intensional logic (TIL), which can act as a successful explanatory grounding. In the first part of the article, the development of discussion about individuals is described and it is stated that despite the thorough treatment of this problematic and the advancing of convincing explication of many problems, some parts of the question may not have yet been fully engaged with. By contrast, the “story” of anaphora is basically finished and demonstrates a very successful application of TIL to the problematic which Tichý himself rather neglected. In the final part, focusing on logical prescriptions, the author argues for the view that the full exploitation of Tichý’s system with regard to the analysis and explication of imperatives remains to be undertaken. The development of research by Tichý’s followers here described on the three problems, the actual state of their treatment and other perspectives all indicate the fertile and yet to be tapped potential of the system which Tichý originated.

2

Verb movement: The contrast between English and Polish

100%

Murakami M.

Poznań Studies in Contemporary Linguistics

|

2011

|

vol. 47

569

EN

This paper discusses V features, nominative case checking, and V movement in Chomsky’s (1995, 2001) minimalist program, explains the facets of the English subjunctive and imperative, and contrasts the difference of V movement between English and Polish. I propose the V feature specifications [−Tense, +Agr] and [+Tense, −Agr] for the English subjunctive and imperative respectively. Under this analysis, the auxiliary do can be solely inserted into [+Tense], which is an independent case checker, while [+Agr] is a dependent case checker which must be activated by another head under adjacent head-to-head relation (Raposo 1987). It is further illustrated that the finite V carries [+Tense, +Agr] in English, but [+Tense, +Agr, +Mood] for earlier English and other European languages such as Polish. The claim is that the diachronic change of V movement should not be attributed to any impoverishment of agreement morphology, but to the demise of mood morphology, and that V raising can be accounted for in terms of the strength of I by counting the number of positive features: The more, the stronger. The peculiar behavior of by plus an agreement suffix in Polish subjunctives can also be explained by setting up MoodP which hosts [+Agr, +Mood] in its head.

3

O wybranych funkcjach trybu rozkazującego zwrotów frazeologicznych

88%

Witkowska K.

Poznańskie Studia Polonistyczne. Seria Językoznawcza

|

2019

|

vol. 26

|

issue 1

189-202

EN

The aim of this paper is to discuss several secondary problems related to the description of paradigms of Polish phraseological units with a verbal component, i.e. indication of the selected function of their imperative forms. The considerations focus on two general issues. Firstly, they present the possible contexts of using said phrases and, secondly, they verify the hypothesis that verbal phraseological units inherit the properties of verbs with regard to the possibility of occurrence in certain imperative form functions.

4

Imperativeness in between Grammatical Givens and Communicative Politeness

87%

Palašić N., Zbašnik T.

Poznańskie Studia Slawistyczne

|

2017

|

issue 13

PL

The paper focuses on the relation between imperatives and imperativeness, that is, between the imperative as a grammatical mood with a defined form and its assigned function, on the one hand, and imperativeness as a communicative value that can manifest itself through different morphosyntactic forms, on the other. In this sense, the function of imperatives is analysed in the context of the theory of speech acts. The analysis reveals that different imperative forms can be classified as different types of speech acts based on their various communicative roles. The theory of politeness dictates that directness, which is a basic feature of imperatives, should be avoided in polite communication. This is why we also focus on other morphosyntactic forms whose form indicates a reduced level of directness, but whose content still has the characteristics of imperatives.

5

Предостережения и запреты как способ воздействия на адресата в украинских проповедях XVII–XVIIІ вв.

75%

Зелинская [Zelinskaia] О. O. Ю. I.

Studia z Filologii Polskiej i Słowiańskiej

|

2020

|

vol. 55

EN

Warnings and Prohibitions as Means of Exerting Influence on the Addressee in Seventeenth– Eighteenth-Century Ukrainian SermonsIn religious communication, psychological influence – as a result of which a person should change their subjective features (value orientations, ways of conduct, etc.) – is aimed at fostering compliance with religious norms. The tasks of a priest include religious education and correcting people’s behaviour, warning them against acts which contradict Christian values, in other words: preventing people from committing sins. This task is best achieved by means of verbal persuasion used in sermons.This paper offers a diachronic analysis of speech acts of warning and prohibition (preventives and prohibitives) on the basis of written monuments of the Ukrainian language: Ukrainian sermons from the seventeenth and eighteenth centuries. In the analysed sermons, they are used in order to achieve the aim of preventing sinful conduct. They refer both to everyday situations and to moral attitudes in general.In the texts under consideration, the semantics of warning and prohibition is conveyed using means of expression from different levels. At the lexical level, they are verbs with the general meaning ‘to warn’, ‘to be afraid’, and verbs of action creating a distance between the individual and sinful feelings, thoughts and actions: ‘to escape’, ‘to reject’. Words and phrases denoting cognitive processes play the role of discourse markers: ‘to know’, ‘to be aware of’, ‘to remind’.The speech acts of warning and prohibition are most frequently expressed with verbs in the form of negative imperative. One specific aspect of the use of preventives is that they are supplemented with recommendations which the addressee may accept of his/her own will.The preacher uses various rhetorical strategies to enhance the convincing function of warnings, such as references to widely known cases from the past (precedential phenomena), quotations from the Holy Scripture, and preventive exhortations. In order to better convince the congregation and urge them to follow the model of proper conduct, the preacher uses various means of expression: epithets conveying negative valuation, and stylistic figures: amplification, gradation, pairs of synonyms.The material under consideration makes it possible to conclude that the Ukrainian language of the seventeenth–eighteenth centuries had a considerable potential in terms of verbal persuasion, and opens prospects for the study of its dynamics. Ostrzeżenia i zakazy jako środki wywierania wpływu na adresata w XVII–XVIII-wiecznych kazaniach ukraińskich W komunikacji religijnej psychologiczne oddziaływanie na osobę nastawione na zmianę subiektywnych cech (wyznawanych wartości, zachowania itp.) ma na celu propagowanie życia w zgodzie z normami religijnymi. Do zadań kapłana należy wychowanie i poprawa ludzkich zachowań, ostrzeganie przed czynami i działaniami sprzecznymi z wartościami chrześcijańskimi, a więc zapobieganie grzechowi. Najskuteczniejszym środkiem realizacji tego celu w działalności homiletycznej jest zastosowanie perswazji słownej.Niniejszy artykuł przedstawia analizę diachroniczną dwóch typów aktów mowy o charakterze dyrektywnym: ostrzeżeń i zakazów (prewentywów i prohibitywów), przeprowadzoną na materiale zabytków piśmiennictwa ukraińskiego – XVII–XVIII-wiecznych kazaniach ukraińskich. W analizowanych kazaniach środki te odnoszą się zarówno do sytuacji życia codziennego, jak i ogólnych postaw moralnych, a ich zastosowanie ma na celu zapobieganie grzesznemu zachowaniu.W badanych tekstach semantyka zakazu i ostrzeżenia jest wyrażana na różnych poziomach. Na poziomie słownictwa są to czasowniki o ogólnym znaczeniu ‘ostrzegać’, ‘bać się’, a także czasowniki oznaczające działania wprowadzające dystans pomiędzy adresatem a grzesznymi uczuciami, myślami i działaniami: ‘uciekać’, ‘odrzucać’. Rolę znaczników dyskursu pełnią słowa i frazy oznaczające procesy kognitywne: ‘znać’, ‘wiedzieć’, ‘przypominać’. Ostrzeżenia i zakazy są najczęściej wyrażane czasownikami w formie przeczącej trybu rozkazującego. Jednym ze szczególnych aspektów ich zastosowania jest to, że są one uzupełniane zaleceniami, które adresat może zaakceptować z własnej woli.Kaznodzieja stosuje różne strategie retoryczne, żeby wzmocnić perswazyjną funkcję ostrzeżeń. Należą do nich odwołania do znanych zjawisk (zjawisk precedensowych), cytaty z Pisma Świętego czy zapobiegawcze zaklinania. Aby lepiej przekonać wiernych i nakłonić ich do przestrzegania modelu właściwego zachowania, stosuje różne środki wyrazu: epitety wyrażające negatywną ocenę, jak również figury stylistyczne: amplifikację, gradację czy pary synonimów.Badany materiał skłania do wniosku, że język ukraiński XVII–XVIII wieku miał znaczny potencjał w zakresie perswazji słownej i otwiera perspektywy badań nad dynamiką jej rozwoju.

6

Miejsce infinitiwu w polskim systemie werbalnym. Perspektywa semantyczna

63%

Topolińska Z.

Rocznik Slawistyczny

|

2016

|

vol. 65

89-98

EN

The author demonstrates that the main function of the Polish infi nitive is still the function of the subjunctive mood as it was in the earlier periods of the Slavic linguistic history. It constitutes propositional arguments of the „real” and of the virtual voluntative predicates both in the fi eld of the epistemic and of the deontic modality.

7

Selected controversies over the political writings of Immanuel Kant

63%

Zakrzewska K.

Polish Journal of Political Science

|

2018

|

vol. 4

|

issue 3

61-79

EN

The article presents the discrepancies in the interpretation of Immanuel Kant’s practical philosophy. First of all, Marek J. Siemek’s interpretation emphasising the intersubjective character of Kant’s thought is presented. It has been confronted with other contemporary receptions of the Critiques’ author’s work, including, among others, the socio-political interpretation by Hannah Arendt. While in the end, he criticism made by Theodor Adorno has been outlined, which shows the irremovable contradictions underlying Kant’s thought.

8

Tłumaczenie dydaktyczne jako narzędzie wspomagające w nauczaniu gramatyki niderlandzkiej na przykładzie imperatywu

63%

Majewska-Wójcik A.

|

2020

|

vol. 68

|

issue 10

47-59

EN

The aim of the article is to show the benefits of didactic translation as supporting the didactic process in introducing and revising imperative forms in Polish and Dutch, which are formally quite simple, but troublesome due to pragmatic and cultural differences. The didactic translation of commands is to make students aware of the incompatibility of the structure in L1 and L2, pay attention to the command and its functions in both languages, and recognize the politeness of the Dutch language, which "does not like" imperative and replaces these forms with softer structures, including conjunction, conditional mood or structure with the verb willen. Purposeful didactic translation develops students’ mediation skills, helps protect against breaking the politeness code in L2, and equips them with translation tools before specialized translation classes.

PL

Celem artykułu jest pokazanie korzyści płynących z tłumaczenia dydaktycznego jako wspomagającego proces dydaktyczny przy prezentacji i utrwalaniu dość prostych formalnie, ale kłopotliwych ze względu na zróżnicowanie pragmatyczne i różnice kulturowe form imperatywu w językach polskim i niderlandzkim. Translacja dydaktyczna wypowiedzeń z rozkaźnikiem ma uświadomić studentom nieprzystawalność struktury w J1 i J2, zwrócić uwagę na rozkaźnik i jego funkcje w obu językach oraz uwrażliwić na charakter grzecznościowy języka niderlandzkiego, który „nie lubi” imperatywu i zastępuje te formy łagodniejszymi strukturami, m.in. koniunktiwem, trybem warunkowym czy strukturą z czasownikiem willen. Celowane tłumaczenie dydaktyczne rozwija u studentów umiejętność mediacji, pozwala uchronić przed złamaniem kodu grzeczności językowej w J2 oraz wyposaża w narzędzia translatorskie przed zajęciami z tłumaczenia specjalistycznego.

9

Wie zijn er nu toleranter? De perceptie van imperatieven in het Pools en het Nederlands in een informele context

51%

Wiercińska K.

|

2020

|

vol. 68

|

issue 5

139-154

NL

Het doel van deze bijdrage is een antwoord te vinden op de vraag of intransitieve werkwoorden met voorzetselvoorwerpen gepassiveerd kunnen worden. Om dit antwoord te kunnen geven, wordt eerst het voorzetselvoorwerp gepresenteerd en een korte beschrijving van het Nederlandse passief gegeven.

EN

This contribution focuses on the perception of the imperative forms in spontaneous informal conversations among native speakers of Polish and Dutch, and reports on a pilot survey of standards of politeness. Since imperatives in Polish and Dutch are used qualitatively and quantitatively in a different way, we can assume that their perception is also different for native speakers of both languages. Using a survey consisting of, among other things, an assessment task, an attempt was made to investigate how polite the respondents think the imperative forms are, and how their assessment is influenced by the context of the utterance.

PL

Kto jest bardziej tolerancyjny? Percepcja trybu rozkazującego w języku polskim i niderlandzkim w nieformalnym kontekście Niniejszy artykuł skupia się na percepcji form trybu rozkazującego u rodzimych użytkowników języka polskiego i niderlandzkiego w spontanicznych konwersacjach i podsumowuje wyniki pilotażowego badania standardów grzecznościowych w Polsce i Holandii. Z uwagi na fakt, że użycie trybu rozkazującego w obu językach różni się pod względem ilościowym i jakościowym, można przyjąć, że również i percepcja tego rodzaju form może się różnić u użytkowników obu języków. Za pomocą ankiety, polegającej m.in. na ocenie wybranych wypowiedzi pod względem grzeczności, podjęto próbę zbadania, za jak uprzejme respondenci uważają formy trybu rozkazującego oraz jak na ich ocenę wpływa kontekst wypowiedzi. Het doel van deze bijdrage is een antwoord te vinden op de vraag of intransitieve werkwoorden met voorzetselvoorwerpen gepassiveerd kunnen worden. Om dit antwoord te kunnen geven, wordt eerst het voorzetselvoorwerp gepresenteerd en een korte beschrijving van het Nederlandse passief gegeven.

10

Miejsce infinitiwu w polskim systemie werbalnym. Perspektywa semantyczna

51%

Rocznik Slawistyczny

|

2016

|

issue LXV

11

Kelsen jako odmieniec. Obrona radykalnej teorii norm

45%

Paulson S. L., Gizbert-Studnicki T.

Archiwum Filozofii Prawa i Filozofii Społecznej

|

2021

|

issue 4(29)

5-17

EN

In his first treatise on legal theory, Hauptprobleme der Staatsrechtslehre (1911), Hans Kelsen seeks to recast legal norm theory in a way that would eliminate from the theory the imperative, with what Kelsen sees as its moral connotations. The result, Kelsen’s sanction theory, is not entirely successful. It leaves in place the imperative vis-à-vis legal officials, with obligations imposed on officials to implement sanctions. In the 1930s, Kelsen returns to the issue, radically recasting legal norm theory by introducing empowerment as the fundamental modality and obligation as merely derivative, a view that prevails in the second edition of the Reine Rechtslehre (1960).

PL

W swoim pierwszym traktacie z zakresu teorii prawa, Hauptprobleme der Staatsrechtslehre (1911), Hans Kelsen stara się przekształcić teorię norm prawnych w taki sposób, aby wyeliminować z niej imperatyw, wraz z tym, co Kelsen postrzega jako jego moralne konotacje. Rezultat, teoria sankcji Kelsena, nie jest w pełni udany. Pozostawia on imperatyw w stosunku do urzędników prawnych wraz z obowiązkiem stosowania sankcji nałożonym na urzędników. W latach trzydziestych Kelsen powraca do tej kwestii, radykalnie przekształcając teorię norm prawnych, wprowadzając upoważnienie jako podstawową modalność, a obowiązek jedynie jako pochodną. Pogląd ten dominuje w drugim wydaniu Reine Rechtslehre (1960).

Refine search results

Tichého dielo – zdroj ďalších výskumov

Verb movement: The contrast between English and Polish

O wybranych funkcjach trybu rozkazującego zwrotów frazeologicznych

Imperativeness in between Grammatical Givens and Communicative Politeness

Предостережения и запреты как способ воздействия на адресата в украинских проповедях XVII–XVIIІ вв.

Miejsce infinitiwu w polskim systemie werbalnym. Perspektywa semantyczna

Selected controversies over the political writings of Immanuel Kant

Tłumaczenie dydaktyczne jako narzędzie wspomagające w nauczaniu gramatyki niderlandzkiej na przykładzie imperatywu

Wie zijn er nu toleranter? De perceptie van imperatieven in het Pools en het Nederlands in een informele context

Miejsce infinitiwu w polskim systemie werbalnym. Perspektywa semantyczna

Kelsen jako odmieniec. Obrona radykalnej teorii norm