Search results

1

God’s Holy Ordinance

100%

Benne R.

Philosophy and Canon Law

|

2020

|

issue 6

7-21

FR

Dans cet article, on soutient que l’Église doit ériger la théologie du mariage de manière ordonnée, car la culture n’a plus de fondement dans la pensée chrétienne. L’essence de l’argumentation repose sur la distinction provenant de la tradition luthérienne des « deux voies du royaume de Dieu ». Selon cette distinction, nous partageons avec d’autres personnes des « lieux de responsabilité », mais avec les vertus chrétiennes de foi, d’espérance et d’amour, nous les transformons en lieux du rayonnement du christianisme. Ensuite, je plaide fermement pour le rejet permanent du mariage homosexuel chez les chrétiens orthodoxes. En conclusion, j’inclus ce que j’espère être une approche pastorale compatissante – une tolérance gracieuse – envers les chrétiens homosexuels.

IT

In questo articolo si sostiene che la Chiesa deve stabilire la teologia del matrimonio in modo ordinato, perché la cultura non ha più un fondamento nel pensiero cristiano. L’essenza dell’argomentazione si basa sulla distinzione che deriva dalla tradizione luterana delle «due vie del regno di Dio», secondo cui condividiamo con altre persone «luoghi di responsabilità», però li trasformiamo in luoghi di radiosa cristianità con le virtù cristiane di fede, speranza e amore. Si sostiene anche il rifiuto permanente del matrimonio omosessuale tra cristiani ortodossi. In conclusione, si include quello che spero sia un approccio pastorale compassionevole – la graziosa tolleranza – verso i cristiani omosessuali.

EN

In this article, I argue that the church must build up its theology of marriage in a more disciplined manner because the culture no longer sustains the Christian notion. In making a substantive argument I rely on the Lutheran “two ways that God reigns” approach in which we share “places of responsibility” with all humans, but in which the Christian virtues of faith, love, and hope transform those places into genuine Christian callings. I then contend strongly for the continued rejection of same-sex marriage among orthodox Christians. I conclude with what I hope is a compassionate pastoral approach-gracious tolerance-toward homosexual Christians.

2

Perspektywistyczny świat José Ortegi y Gasseta

86%

Jacorzynski W.

Kultura i Wartości

|

2019

|

issue 28

DE

Der Artikel analysiert einen der bedeutendsten Begriffe in der Philosophie von José Ortega y Gasset, d. h. den „Perspektivismus“. Die Analyse beginnt mit der Rekonstruktion einer der frühesten Formen dieses Begriffs, die zuerst in der Schrift Meditationen von Quijote [Meditaciones del Quijote] aus dem Jahre 1914 erschienen ist (dann in Espectador aus dem Jahre 1916 und in späteren Texten des Autors). Die Begründung für den Entwurf des Perspektivismus finden wir in späteren Texten von Ortega, die die philosophische Anthropologie betreffen, und seine reifste Form in Espectador. Anschliessend begründe ich, dass Ortegas Entwurf des Perspektivismus eine radikale Evolution erfahren hat. Er ging von der ontologischen und individualistischen Version aus, in der die Perspektive als eine Beziehung zwischen dem Ich und den Umständen wahrgenommen wurde, und endete mit epistemologischen und kulturellen Versionen, in denen sich der Begriff der Perspektive nach einigen geringen Umwandlungen vom kollektivistischen Charakter als ein brauchbares Analyseinstrument erweist, und zwar nicht nur im Bereich der philosophischen Wissenschaften, aber auch in jenem der Sozialwissenschaften.

EN

In this essay it is examined one of the most important notions in the Ortega y Gassets philosophy namely “perspectivism”. In the first place, it is reconstructed the first formulation of this doctrine as it was outlined in “Meditaciones del Quijote” from 1914, and then in “Espectador” from 1916. This proyect of the “perspectivism was justified in the latter essays of Ortega in terms of the philosophical anthropology and a figure of the Spectator. In the second place it is argued that the perspectivism in Ortega has passed through a radical evolution: from its ontological version where perspective was seen as an individualistic relationship between I and the circunstance, to the later, epistemological and culturalist formulations of the more collectivist sort, which results a methodologically useful tool not only to the philosophical disciplines but also to the social sciences.

ES

Este artículo examina uno de los conceptos más acuciantes en la filosofía de José Ortega y Gasset, a saber, el perspectivismo. En primer lugar, se reconstruye la formulación temprana de esta doctrina en el texto “Meditaciones del Quijote” de 1914, a través de “Espectador” de 1916 y varios textos posteriores. El proyecto de perspectivismo queda justificado en los ensayos posteriores de Ortega en términos de la antropología filosófica y la figura del Espectador. En segundo lugar, se argumenta que el perspectivismo de Ortega ha pasado por una evolución radical: desde la versión ontológica e individualista en la que la perspectiva era vista como una relación entre el yo y la circunstancia hasta las versiones epistemológicas y culturales posteriores de tintes colectivistas en las cuales el concepto de “perspectiva” resulta una herramienta útil no sólo para las disciplinas filosófica sino también ciencias sociales.

PL

Artykuł analizuje jedno z najbardziej istotnych pojęć filozofii José Ortegi y Gasseta, a mianowicie pojęcie „perspektywizmu”. Analizę rozpoczyna rekonstrukcja najwcześniejszej postaci tego pojęcia, którą zawiera tekst „Medytacje Quijota” [Meditaciones del Quijote] z roku 1914, a następnie „Espectador” z roku 1916 oraz teksty późniejsze. Uzasadnienie koncepcji perspektywizmu znajdujemy w późniejszych tekstach Ortegi dotyczących antropologii filozoficznej, a jej najbardziej dojrzałą formę w „Espectador”. Następnie uzasadniam, że koncepcja perspektywizmu Ortegi przeszła radykalną ewolucję: zaczynając od wersji ontologicznej i indywidualistycznej, w której perspektywa postrzegana była jako relacja pomiędzy ja i okolicznościami, a kończąc na wersjach epistemologicznych i kulturowych, w których pojęcie „perspektywy”, po pewnych nieznacznych przekształceniach o charakterze kolektywistycznym, okazuje się użytecznym narzędziem analiz nie tylko w obszarze dyscyplin filozoficznych, ale także nauk społecznych.

3

Aktualność myśli José Ortegi y Gasseta: dlaczego powinniśmy do niej powracać?

86%

Sastre G.

Kultura i Wartości

|

2019

|

issue 28

DE

Das Ziel des Artikels ist es, die Aktualität des Gedankens von Ortega für die gegenwärtige Philosophie zu verteidigen. Am Anfang wird erläutert, was für Ortega das Hauptmoment der modernen Welt bildet: die Konstruktion der eigenen Identität auf der Grundlage der individuellen Veranlagungen. Ortega zufolge bildet sie den wichtigsten Aspekt europäischer Kultur, den man um jeden Preis verteidigen sollte. Wenn man diese Idee in der Theorie des Wissens anwendet, bekommt man als Ergebnis den Perspektivismus, der die Legitimation für liberale Demokratie bildet.

EN

The aim of the article is to provide explanation as to why José Ortega is still relevant for the current philosophical thought. It begins with exploration of what he claims to be a central element of the modern world: the construction of own identity according to individual criteria. In opinion of Ortega, this personal undertaking constitutes a pivotal component of the European culture, and therefore must be defended at all costs. This idea, when translated into a theory of knowledge, results in the emergence of perspectivism that serves to legitimize liberal democracy.

ES

Nuestro propósito es defender la relevancia de Ortega para el pensamiento filosófico actual. Para ello exponemos lo que según Ortega era un elemento central del mundo moderno: la construcción por parte de cada uno de su propia identidad atendiendo a criterios personales. De acuerdo con Ortega este proyecto constituye una característica importantísima de la cultura europea que hay que defender a toda costa. Por último, cuando esto se traduce a teoría del conocimiento el resultado es un perspectivismo que legitima la democracia liberal.

PL

Celem artykułu jest obrona aktualności myśli Ortegi dla współczesnej myśli filozoficznej. Na początku zostaje wyjaśnione to, co dla Ortegi stanowi centralny moment współczesnego świata: konstrukcja własnej tożsamości na podstawie indywidualnych predyspozycji. Według Ortegi, jest to najbardziej istotny aspekt kultury europejskiej, którego należy bronić za wszelką cenę. Jeśli tę ideę przełożyć na teorię wiedzy, jako rezultat otrzymuje się perspektywizm, który stanowi legitymizację dla liberalnej demokracji.

Refine search results

2 Kultura i Wartości

1 Philosophy and Canon Law

1 2020

2 2019

1 Benne R.

1 Jacorzynski W.

1 Sastre G.

God’s Holy Ordinance

Perspektywistyczny świat José Ortegi y Gasseta

Aktualność myśli José Ortegi y Gasseta: dlaczego powinniśmy do niej powracać?