Search results

1

Indywidualizacja procesu nauczania języków obcych a instytucjonalny kontekst edukacyjny

100%

Jaworska M.

Lingwistyka Stosowana / Applied Linguistics / Angewandte Linguistik

|

2013

|

issue 8

43-52

EN

The article presents the issue of the process of foreign language teaching in relation to the Polish educational reality. The contemporary glottodidactic research focuses on the learner, their individual characteristics and the influence of the environment. The researchers agree on the necessity of placing the learner, organizing an appropriate learning environment and taking into consideration their needs and opportunities in the centre of the didactic process. It is worth considering how the postulate of the individualization is implemented in Polish institutions. The issues discussed in the first part of the text concern the description of individualisation and didactic possibilities of its implementation in school, first of all by means of internal differentiation, including, for instance, the differentiation of objectives, contents and the organization of the lesson. The key element taken into consideration is the analysis of the binding legal regulations and selected research results concerning foreign language teaching in the context of individual features, the learner's predispositions as well as particular needs and educational abilities.

2

Indywidualizacja rodziny w ponowoczesnym społeczeństwie

100%

Mariański J., Wyższa Szkoła Nauk Społecznych z siedzibą w Lublinie, Janusz Mariański – prof. zw. dr hab. k. k.

Władza sądzenia

|

2017

|

vol. 13

PL

W niniejszym opracowaniu zwracamy uwagę na dwie zasadnicze kwestie: czym jest indywidualizacja jako zjawisko upowszechniające się w ponowoczesnych społeczeństwach i jakie są reperkusji tego procesu w życiu małżeńskim i rodzinnym. Procesy indywidualizacyjne przebiegają w zróżnicowany sposób i ze zróżnicowaną siłą w różnych dziedzinach życia społeczno – kulturowego (uwalnianie się od tradycyjnych relacji i więzi oraz wybory spośród rozmaitych opcji). Rodzina nie jest tu wyjątkiem, a procesy indywidualizacji rodziny można opisywać zarówno w ogólnych, jak i w szczegółowych wymiarach. Nie wszystkie opisane w artykule przejawy przekształceń w rodzinie mają bezpośredni i wyłączny związek z procesami indywidualizacji, niektóre z nich mają tylko związki pośrednie. Niektóre z nich są konsekwencją ogólniejszych procesów modernizacyjnych lub procesów sekularyzacji.

EN

In this study we draw attention to two fundamental issues: what is individualization as a phenomenon that is spreading in postmodern societies and what are the repercussions of this process in marital and family life. Individualization processes are running in diverse ways and strength in many areas of social and cultural life. We can observe a liberation from traditional relations and bonds, as well as choosing from many forms of those relations. The family is not an exception here – the processes of family individualization can be described on both: general and specific dimensions. Not all changes in family life described in this paper are directly connected with processes of individualization, some of them are the consequence of more general modernization processes or secularization.

3

Religia wspólnotowości a religijność zindywidualizowana – antagonizm czy komplementarne uzupełnienie?

100%

Prüfer P., Zakład Edukacji W. H., paweljazz@o2.pl

Acta Universitatis Lodziensis. Folia Sociologica

|

2014

|

vol. 48

PL

Artykuł jest nakreśleniem idei indywidualizmu i wspólnotowości w odniesieniu do religii jako takiej. W nawiązaniu do klasycznej i współczesnej socjologii, zwłaszcza socjologii religii, zostaje przedstawiony obraz rzeczywistości religijnej oraz aktywności indywidualno- -społecznej podejmowanej z pobudek religijnych w wymiarze indywidualnym i społecznym. Istotnym kluczem metodologiczno-epistemologicznym analizy jest pojmowanie socjologii w jej wymiarze „refleksyjności”. Religia i religijność oraz stosunek socjologa do tych wymiarów rzeczywistości transcendentnej w perspektywie wyrażanej jednostkowo-społecznie nawiązują po części do idei socjologii refleksyjnej. W artykule wskazuje się zarówno na proces splatania się i wykluczania potrzeby indywidualnego, jak i zbiorowego wyrażania potrzeby religijnej. Religia jest odzwierciedleniem naturalnej potrzeby samostanowienia (nawet jeśli w odwołaniu do wyższej instancji o charakterze religijnym), jak również podejmowania aktywności z wykorzystaniem doświadczenia wspólnotowości. W obu odniesieniach ma się do czynienia z referencją wobec transcendencji. Celem artykułu jest nakreślenie horyzontu oraz lokującej się w jego tle idei, że wspólnotowość oraz indywidualizm, mimo trudności związanej z ich korelacją, to bardziej komplementarne uzupełnienie dwóch rzeczywistości życia religijnego niż istniejące obok siebie zantagonizowane światy. Analiza ogniskuje się przede wszystkim na percepcji tej komplementarności w przeżyciowo-wyrażeniowych postaciach tożsamości i formach ekspresji, konstytuujących jednostki oraz przez nie eksponowanych, mniej natomiast w przekonaniach i formach wyrażanych przez grupy społeczne i zbiorowości.

4

Orientacje wspólnotowe młodzieży w warunkach indywidualizacji społeczeństwa

75%

Peret-Drążewska P.

Przegląd Pedagogiczny

|

2016

|

issue 1

91-101

PL

Młodość jest etapem rozwojowym, który jest szczególnie ukierunkowany na refleksję nad wzajemnymi relacjami na linii jednostka – wspólnota, ponieważ główne zadanie rozwojowe adolescencji, jakim jest kształtowanie własnej tożsamości, realizowane jest za pomocą porównywania i relacji interpersonalnych w ramach uczestnictwa w grupach społecznych. U młodych pojawia się silna potrzeba bycia częścią wspólnotowości przy jednoczesnym dążeniu do kreowania własnej indywidualności będącej zarówno wynikiem rozwojowej specyfiki okresu młodości, jak i efektem panujących trendów współczesności promujących indywidualizację społeczeństwa. Pojawia się zatem rozbieżność, która zmusza do poszukiwania odpowiedzi na pytanie: czy w czasach indywidualizacji społeczeństwa współczesna młodzież zorientowana jest wspólnotowo? Niniejszy artykuł stanowi refleksję teoretyczno-empiryczną na ten temat.

5

Jak tutoring zmienia system działalności szkoły? Raport z badań rekonstrukcyjnych we wrocławskich gimnazjach

75%

Krzychała S., Zembrzuska A.

Forum Oświatowe

|

2018

|

vol. 30

|

issue 1(59)

195-216

PL

W latach 2008-2016 we wrocławskich publicznych szkołach wprowadzono tutoring jako zindywidualizowaną metodę wychowawczą. Nauczyciele-tutorzy mieli z czasem zastąpić wychowawcę klasy. W roku szkolnym 2015/2016 przeprowadziliśmy jakościowe badania w 12 gimnazjach. Zarejestrowaliśmy dyskusje grupowe i wywiady pogłębione z nauczycielami pracującymi metodą tutorską. Celem analizy była odpowiedź na pytanie badawcze: W jaki sposób tutoring został włączony w system działalności szkoły? Wprowadzenie tutoringu w szkole ujmujemy jako społeczne konstruowanie indywidualnych i kolektywnych wzorów orientacji. Zawierają one pragmatyczną wiedzę o znaczeniu i sposobach prowadzenia tutoringu w szkole. Prześledziliśmy zmiany, które nastąpiły w wyniku zindywidualizowania pracy wychowawczej i praktyki regularnych tutoriali zorientowanych na wspieranie potencjału i uzdolnień uczniów. Wyodrębniliśmy cztery podstawowe sposoby włączania tutoringu do systemu szkoły: tutoring niszowy, pozorny, instrumentalny i synergiczny. W szkołach, w których dominuje model tutoringu synergicznego, zaobserwowaliśmy najbardziej trwałe jakościowo zmiany w pracy wychowawczej.

6

Wychodzenie kobiety z cienia jednej roli – zmiany i ograniczenia

71%

Kwak A.

Acta Universitatis Lodziensis. Folia Sociologica

|

2019

|

issue 69

5-20

EN

Leaving the traditional role leads to building a new identity of women’s based on the choices made for their personal lives. However, it connects with the experience of traps and limitations. These include, among others, overlapping roles, changing in meaning of marriage, the labour market and the conflict between roles. Changes do not lead to replacing one model with another, they introduce diversity. It brings them as Ulrich Beck says „an unfinished process of individualization of women”, or according to Kathleen Gerson „an unfinished revolution of a new generation to shaping family, work, gender”, but also the preferences of women themselves as Catherine Hakim notes.

PL

Wychodzenie kobiet z tradycyjnej roli prowadzi do budowania nowej tożsamości, opartej na wyborach dotyczących życia prywatnego i zawodowego. Łączy się jednak z doświadczaniem pułapek i ograniczeń. Do nich należy między innymi nakładanie się ról, zmiana znaczenia małżeństwa, rynek pracy, konflikt między rolami. Zmiany nie prowadzą do zastąpienia jednego modelu innym, lecz wprowadzają różnorodność. Przynosi je, jak mówi Ulrich Beck – „niedokończony proces indywidualizacji kobiet”, czy zdaniem Kathleen Gerson – „niedokończona rewolucja nowego pokolenia w zakresie kształtowania rodziny, pracy, płci”. ale też preferencje samych kobiet, na co zwraca uwagę Catherine Hakim.

7

Szkoła a indywidualizacja

63%

Lejzerowicz M., Galbarczyk M.

Edukacja Humanistyczna

|

2018

|

issue 1

113-130

PL

Indywidualizacja kształcenia i wychowania jest istotnym problemem w szkole, jak również w dyskursie edukacyjnym oraz prawie oświatowym. Artykuł ma na celu analizę problematyki indywidualizacji w kształceniu i wychowaniu oraz zbadanie, czy proces ten jest realizowany w przedszkolach i szkołach podstawowych. Autorzy stawiają tezę o kluczowej roli nauczyciela, którego zadaniem jest rozpoznanie potrzeb rozwojowych i edukacyjnych wychowanków i uwzględnienie tych różnic podczas realizacji procesu dydaktyczno-wychowawczego. Badania przeprowadzono przy użyciu kwestionariusza ankiety własnego autorstwa. Wzięło w nich udział 110 nauczycieli z 12 placówkach oświatowych znajdujących się na terenie Warszawy. Badania zostały przeprowadzone w 2015 i 2016 roku. Wyniki badań potwierdziły, że nauczyciele wiedzą, czym jest indywidualizacja, oraz znają metody służące zindywidualizowaniu kształcenia i wychowania. Jednakże podczas realizacji procesu kształcenia i wychowania prowadzą zajęcia zgodnie z programami nauczania jako główną formę pracy, stosują metodę podającą i nauczanie frontalne. Proces indywidualizacji według badanych jest uzależniony od ilości uczniów w klasie i warunków, jakie stwarza szkoła. Główne wnioski to: indywidualizacja nie jest realizowana w przedszkolach i szkołach, jednakże nauczyciele starają się wprowadzać elementy służące indywidualizacji. Nauczanie frontalne uniemożliwia indywidualizację w edukacji i wychowaniu. Osobowość nauczyciela, wiedza z zakresu metodyki nauczania i jego postawa wobec ucznia mają ogromny wpływ na kształcenie i wychowanie.

EN

Individualization of education and training is an important issue in school as well as in in educational discourse and law of education. The aim of this article is to analyze the issues of individualization in education and upbringing and investigate whether this process is carried out in kindergartens and primary schools. The authors argue that the key role of a teacher, whose task is to recognize developmental and educational needs of pupils and take into account these differences during the didactic and educational process. The study was conducted using a self-report questionnaire. The sample consisted of 110 teachers from 12 educational institutions located in Warsaw. The research was conducted in 2015 and 2016. The results demonstrated that that teachers know what individualization is and know how to personalize education and training. However they realize process of education and as a main form of work using frontal teaching. The process of individualization according to the participants is dependent on the number of students in the class and conditions that the school creates. It can be concluded that individualization is not carried out in kindergartens and schools, however teachers try to introduce elements for individualization. Conducting courses using the frontal teaching prevents the individualization of teaching and upbringing. The teachers’ personality, knowledge of methodology and their attitude toward pupils have a great impact on education.

8

Specyficzne i specjalne potrzeby edukacyjne

63%

Brzezińska A. I., Jabłoński S., Ziółkowska B.

Edukacja

|

2014

|

issue 2(127)

37–52

PL

Autorzy zwracają uwagę na istnienie dwóch różnych grup potrzeb indywidualnych związanych z edukacją. Specyficzne potrzeby edukacyjne są związane z konkretnym momentem w niepowtarzalnej ścieżce rozwoju człowieka, która została ukształtowana zarówno przez indywidualne doświadczenia życiowe, jak i uniwersalne zmiany rozwojowe, warunkowane czynnikami biologicznymi oraz oddziaływaniami otoczenia społecznego. Branie ich pod uwagę w procesie kształcenia polega na: 1) tworzeniu warunków sprzyjających zaspokajaniu potrzeb głównych na danym etapie rozwoju, 2) różnicowaniu form oddziaływania dydaktycznego stosownie do tych potrzeb oraz 3) dostosowywaniu form pomocy do specyfiki trudności w uczeniu się lub trudności społeczno-emocjonalnych doświadczanych przez uczniów. Specjalne potrzeby edukacyjne wynikają, z kolei, z odmienności dziecka, spowodowanej różnorodnymi deficytami lub nadmiarami ujawniającymi się w różnych etapach rozwoju w sferze somatycznej, psychicznej i społecznej, niekiedy już od okresu prenatalnego. Planowanie pomocy dla osób z tym rodzajem potrzeb wymaga przede wszystkim całościowej diagnozy obejmującej ich sytuację rozwojową, jakość otoczenia oraz charakter ich związków z otoczeniem, a także sformułowania celów i programu oddziaływań w kilku perspektywach czasowych – krótko-, średnio- i długofalowej, uwzględniających aktualną sytuację społeczno-kulturową dziecka i zasoby oraz możliwości jego otoczenia.

XX

The authors identify two sets of individual and educational needs. Specific educational needs arise at points along the unique path of human development, formed by life experience and universal developmental changes. These in turn are determined by both biological factors and social influences. These needs in education are responded to by: (a) creation of conditions conducive to satisfy the needs central to a given developmental stage; (b) variation of teaching methods according to these needs; and (c) adaptation of help methods to pupil learning characteristics and any social problems. Special educational needs are characteristic for children differing from their peers as a result of deficits or excesses in somatic, mental or social activity. These deficits and excesses are variously expressed at every stage following the prenatal period. Designing appropriate help demands complete diagnosis of the development of a child, the quality of their environment and the quality of their relationship with the environment. Help should be accompanied with a clear knowledge of the motives and intervention plan. This should respect the actual social-cultural situation of a child and all future perspectives.

9

Relacje intymne we współczesnym świecie

63%

Wrochna P.

Opuscula Sociologica

|

2018

|

issue 1(23)

37-52

PL

Niewątpliwie jesteśmy obecnie świadkami głębokiej zmiany społeczno-kulturowej. Rdzeń tej przemiany koncentruje się wokół kategorii jednostki, która definiowana jest jako wyemancypowany z tradycyjnych przynależności i więzi grupowych, autonomiczny i reﬂeksyjnie działający podmiot w zupełnie nowym „teatrze życia codziennego”. Klarujący się nowy ład, określany mianem „kultury indywidualizmu”, przenikając dzisiejsze społeczeństwo odciska swe piętno także w wymiarze relacji międzyludzkich, przekształcając sferę intymności. Powszechna dzisiaj tematyzacja Ja jawić się może także jako przeszkoda w dbałości o My. Zjawisko to, rzutując w istotny sposób na relacje międzyludzkie, tworzy podatny grunt dla niepewności, rozczarowania i poczucia braku bezpieczeństwa, wyznaczając tym samym ramy dzisiejszej „wyemancypowanej intymności”. Niniejszy artykuł jest próbą uchwycenia przemian, jakie zachodzą na polu intymności w kontekście współczesnego indywidualizmu.

EN

Undoubtedly, the recent years have seen a profound socio-cultural change. The core of the change is formed by the category of the individual that is defned as an autonomous subject alienated from traditional affliation and group ties, reﬂectively acting in a completely new ‘theatre of everyday life’. The new order, called a ‘culture of individualism’, which permeates the present-day society, sets its stamp also on human relations, transforming the intimate sphere. The thematisation of ‘I’, so common nowadays, may appear as an impediment to take care of ‘we’. The phenomenon having a signifcant effect on human relations lays the ground for diffdence, disappointment and a sense of insecurity, providing a framework for today’s ‘emancipated intimacy’. The article is an attempt to capture the changes that take place in the sphere of intimacy in the context of the present-day individualism.

10

Modernizacja szkolnictwa wyższego w Polsce. Perspektywa teorii refleksywnej modernizacji

63%

Karczmarczuk K.

Przegląd Socjologiczny

|

2009

|

vol. 58

|

issue 3

77-92

PL

W artykule podejmuje się próbę spojrzenia na modernizację sektora szkolnictwa wyższego z perspektywy refleksywnej modernizacji. Źródłem radykalnych przeobrażeń szkolnictwa wyższego w Polsce stały się neoliberalne rozwiązania instytucjonalne, otwierające szkolnictwo wyższe na prywatyzację, konkurencję oraz urynkowienie i uwalniające je od zbiurokratyzowanych struktur heteronomicznych, legitymizowanych przez warunki poprzedniego systemu. Dla wyjaśnienia charakteru przeobrażeń w szkolnictwie wyższym wykorzystano trzy kategorie analityczne refleksywnej modernizacji; indywidualizację, ryzyko oraz refleksywność, jako heurystyczne narzędzia.

EN

The article critically examines the modernization of the Higher Education (HE) sector from the perspective of reflexive modernization. The source of radical change of HE in Poland was the neoliberal institutional solution, opening HE institutions to privatization, competition and marketization and freeing them from the heteronomic bureaucratic structure legitimized by the conditions of the previous system. To explain the nature of the changes in Higher Education, three analytical categories of reflexive modernization are used as heuristic tools: individualization, risk and reflexivity.

11

Socjalizacja dzieci i młodzieży niedostosowanej społecznie metodami opartymi na wpływie osobistym wychowawcy

63%

Dobijański M.

Student niepełnosprawny. Szkice i rozprawy

|

2018

|

issue 18(11)2018

161-177

EN

The purpose of the article is to present methods in resocialization work based on the personal teacher’s or educator’s impact. The article submits traditional socialization methods as well as methods adapted to educational process for widely understand business, where the teacher fulfills the role of couch, mentor or tutor. All the presented methods require the accomplishment of essential term: basing the process on a key role of teacher/educator as ‘the master’, ‘the guide’, ‘the leader’, whose characteristic attribute is being ‘authority figure’ in the individual educational relationship with the student.

PL

Celem artykułu jest przedstawienie metod pracy resocjalizacyjnej opartych na wpływie osobistym nauczyciela/wychowawcy. W artykule przedstawione są tradycyjne metody socjalizacyjne oraz metody adaptowane do procesu edukacyjnego z szeroko rozumianego biznesu, w którym rolę nauczyciela pełni couch, mentor lub tutor. Wszystkie z przedstawionych metod wymagają spełnienia podstawowego warunku, jakim jest oparcie procesu na kluczowej roli „mistrza”, „przewodnika”, „przywódcy”, jakim jest nauczyciel/wychowawca, obdarzonego podstawową cechą wymaganą w indywidualnej relacji edukacyjnej z uczniem, tj. autorytetem.

12

SPRZECZNA SWIADOMOŚĆ BEZROBOTNYCH. ODPOWIEDZIALNOŚC INDYWIDUALNA CZY PROBLEM STRUKKTURALNY?

63%

Zielińska J., Zych J.

Polityka Społeczna

|

2015

|

vol. 42

|

issue 1(17T) LOKALNA POLITYKA SPOŁECZNA

21-25

EN

The main thesis of the article is that institutions of social policy i.e. Public Employment Services and social assistance (i.e. Municipal Family Assistance Organisation) may contribute to individualisation of social phenomena such as unemployment and poverty. Therefore the unemployed and Poverty stricken people are prone to understand their situation as an effect of their own deficits. However individualisation of social phenomena is not fully achived and the unemployed are aware of social causes of these problems.

PL

Autorzy artykułu stawiają tezę, że instytucje polityki społecznej, tj. urzędy pracy i ośrodki pomocy społecznej, mogą przyczyniać się do indywidualizacji zjawisk społecznych, takich jak bezrobocie i ubóstwo. W związku z tym osoby bezrobotne i doświadczające ubóstwa są skłonne przyjmować sytuację, w której się znalazły jako efekt własnych deficytów. Jednakże indywidualizacja nie jest w pełni osiągnięta – bezrobotni są świadomi społecznych przyczyn swoich problemów.

13

Indywidualizacja w zintegrowanej edukacji wczesnoszkolnej – mit czy rzeczywistość

63%

Kubik A.

Lubelski Rocznik Pedagogiczny

|

2015

|

vol. 34

|

issue 2

EN

The brain researchers persuade that school in its present form does not support natural process of learning and it is not the place where the individual development of every student is enabled. A lot of scientists claim that school ought to be re-invented again but at first we need to know why we send children to school, what they are going to learn there, what we want them to be prepared for. Do we want to prepare children to be creative and innovatively thinking creators or maybe we prefer supporting and awarding those students who are able to follow well-known patterns? Applying individualization in the didactic process is one of the conditions of effective teaching. This individualization is closely connected to varied education. This article presents conclusions based on the observations of integrated lessons of primary education in grade 1 and grade 3.

PL

Naukowcy, którzy badają mózg, twierdzą, że szkoła w swojej obecnej formie nie wspiera naturalnych procesów uczenia się. Uważają też, że współczesna szkoła nie jest miejscem, które umożliwia indywidualny rozwój uczniów. Wielu badaczy utrzymuje, że szkoła powinna być stworzona od nowa. Żeby znaleźć najlepsze rozwiązania, należy najpierw odpowiedzieć na kilka pytań, m.in.: Dlaczego posyłamy dzieci do szkoły? Czego się tam nauczą? Do czego chcemy je przygotować? Czy chcemy, żeby dzieci były kreatywne i umiały myśleć w sposób innowacyjny, czy też wolimy wspierać i nagradzać uczniów, którzy są w stanie przyswajać wiedzę prezentowaną według utartego modelu? Żeby kształcenie dzieci stało się bardziej efektywne, należy wprowadzić indywidualizację kształcenia, która jest ściśle związana z nauczaniem zróżnicowanym. Wnioski zaprezentowane w niniejszym artykule są oparte na obserwacjach pracy szkolnej dzieci uczęszczających do klas I i III szkoły podstawowej.

14

Indywidualizacja kształcenia szansą urzeczywistnienia potrzeb i możliwości uczniów

63%

Hłobił A.

Edukacja Humanistyczna

|

2015

|

issue 1

113-121

PL

W artykule podjęto problematykę indywidualizacji kształcenia w warunkach współczesnej szkoły od której wymaga się stworzenia takich warunków, które w optymalnym stopniu sprzyjały będą rozwojowi indywidualnych możliwości uczniów oraz zaspokajały ich potrzeby. Pomimo, że problematyka indywidualizacji kształcenia ma swoją historię, to w dalszym ciągu jest przedmiotem dyskusji nie tylko wśród naukowców ale i urzędników. Jak dotąd nie wypracowano skutecznego modelu szkoły, który obejmowałby proces dydaktyczno-wychowawczy oparty na indywidualizacji kształcenia. Bariery z jakimi spotykają się szkoły i nauczyciele związane są z warunkami programowo-organizacyjnymi szkolnictwa oraz kwalifikacjami i kompetencjami kadry. Doprowadziły one do działań w większości pozornych, ukierunkowanych głównie na osiąganie celów społecznych, nie zaś celów związanych z rozwojem uczniów. Podejmowane próby różnorodnych zabiegów indywidualizujących pracę z uczniami w zakresie dostosowania treści, metod, form oraz środków dydaktycznych do możliwości psychofizycznych uczniów nie przyniosły, jak dotąd, oczekiwanych rezultatów.

EN

The article discusses about problems of individual teaching in the conditions of modern school from which required to create such conditions which are conducive to the optimal degree of development of individual potential students and satisfy their needs. Although the issue of individualization of learning has its own history, it is still the subject of debate not only among scientists but also officials. We have not developed an effectively model of school, which would include teaching and educational process based on individual teaching. Barriers faced by schools and teachers are bound by the terms of the education program and organizational and staff qualifications and competence. They led to action in the most apparent, aimed primarily at achieving social objectives rather than objectives related to the development of students. Attempts to different treatments individualizing work with students in adapting the content, methods, forms and means of teaching the psychophysical abilities of students did not bring, so far, the expected results.

15

HOW TEACHERS DEAL WITH INDIVIDUAL DIFFERENCES IN THE LANGUAGE CLASSROOM: RESULTS OF A STUDY

63%

Pawlak M.

Neofilolog

|

2019

|

issue 52/1

179-195

EN

The process and outcome of second or foreign language (L2) learning are mediated by an array of variables, the most important of which are perhaps individual difference (ID) factors (cf. Dörnyei, 2005; Dörnyei, Ryan, 2015; Pawlak, 2012a, 2017a). It is therefore not surprising that such factors have been addressed by hundreds, if not thousands, of studies in the last several decades, and while the foci or methodology of such research have inevitably been subject to change, the role of individual variation in L2 has been taken for granted. Apart from illuminating the role of various ID factors, researchers have also attempted to draw up recommendations concerning how what we know about these factors can inform classroom practice. A question arises, though, about teachers’ awareness of different facets of individual variation, the steps they take to capitalize on learners’ individuality in providing instruction, and the degree to which they can be expected to successfully deal with ID factors in the classroom. The paper tackles these issues by reporting on a questionnaire study which involved 37 Polish teachers of English at different educational levels. The results indicate that, while the respondents are cognizant of indi-vidual differences and address them in teaching practice, their under-standing thereof is limited and so are the actions they embark on in this respect.

16

Jak powstają normy w demokracji

63%

Kaufmann J.-C.

Przegląd Krytyczny

|

2022

|

vol. 4

|

issue 1

17-26

EN

The freedoms offered by individualistic-democratic societies are marked by an intrinsic ambiguity: they are both real and (partly) illusory. They are rooted in the universe of representation, which, by proclaiming them, manages to force reality, but without this reality ever attaining the purity of the proclaimed principles. By subtle perverse mechanisms, new limits to freedom are actually introduced on a massive scale, eventually leading to the apparent paradox of a normative production that is much more abundant than in the ancient societies. There is nothing surprising about that. The individual autonomy proper to democratic societies necessarily induces a social activity of producing various norms and regulations, infinitely more intense than in a society where institutions run their established program and construct individuals in accordance with them. Freedom, in individualist-democratic societies, is an illusion, but one which creates reality. The individual, less free than he imagines himself to be, is nevertheless in the middle of a range of choices which does not cease, at least theoretically, to extend.

PL

Wolności oferowane w społeczeństwach indywidualistyczno-demokratycznych cechuje wewnętrzna dwuznaczność: są one zarówno prawdziwe, jak i (częściowo) iluzoryczne. Mają one swoje źródło w świecie wyobrażeń, który, głosząc je, wymusza rzeczywistość, ale ta ostatnia nigdy nie osiąga pełni czystości głoszonych zasad. Poprzez dyskretne, przewrotne mechanizmy nowe ograniczenia wolności są wręcz masowo wprowadzane, co prowadzi do pozornego paradoksu produkcji norm, która przybiera znacznie większe rozmiary niż w starożytnych społeczeństwach. Nie ma w tym nic zaskakującego. Autonomia jednostki właściwa społeczeństwom demokratycznym z konieczności wywołuje społeczną aktywność, polegającą na wytwarzaniu różnych norm i regulacji, nieskończenie bardziej wzmożoną niż w społeczeństwie, w którym instytucje realizują swój ustalony program i kształtują jednostki zgodnie z nim. Wolność w społeczeństwach indywidualistyczno-demokratycznych jest iluzją, ale iluzją, która kreuje rzeczywistość. Jednostka, mniej wolna niż to sobie wyobraża, znajduje się jednak w centrum szeregu wyborów, który-przynajmniej teoretycznie-stale się rozszerza.

17

Indywidualizacja w działalności wychowawczej i dydaktycznej

63%

Lejzerowicz M.

Studia z Teorii Wychowania

|

2016

|

issue 3 (16)

157-176

PL

W artykule autorka wskazuje na istotę indywidualnego podejścia do dziecka, a szczególnie do dziecka niepełnosprawnego tak w nauczaniu, jak i wychowaniu. Autorka twierdzi, że w polskiej szkole indywidualizacja istnieje na poziomie deklaratywnym, w rzeczywistości dziecko traktowane jest przedmiotowo, jako reprezentant nieokreślonej grupy uczniów. Prawa człowieka, w które wpisana jest podmiotowość nie są respektowane w polskiej szkole, również prawo do indywidualnego podejścia w szkole, jak również podmiotowego traktowania są obecne jedynie na poziomie teoretycznym w ustawie i rozporządzeniach, czy w podstawie programowej. Rzeczywistość prawna w żadnym wymiarze nie przystaje do rzeczywistości szkolnej. To dwa różne światy, w których zagubiony został tak uczeń, jego rodzic, jak i nauczyciel. Indywidualizacja w wychowywaniu i kształceniu w obecnym systemie edukacji w Polsce nie jest rozwiązaniem możliwym do zrealizowania. System edukacji, w którym nauczyciel, uczeń, rodzic są instrumentalizowani nie jest w stanie zapewnić możliwości podmiotowego działania i bycia podmiotem uczestnikowi edukacji.

EN

The author of the article indicates to the essence of the individual approach to a child, and especially to a child with a disability. The author argues that individualization in Polish school exists only on the declarative level, in fact, a child is treated objectively, as a representative of an unspecified group of pupils. Human rights, which is inscribed subjectivity are not respected in Polish schools, the right to individual approach in school as well as subjective treatment are present only at the theoretical level in the Act on the Education System, regulations, or in the core curriculum. Legal reality in any dimension does not fit into the school reality. These are two different worlds in which pupils, their parents and teachers were lost. Individualization in the upbringing and education in the current education system in Poland is not a possible solution to realize widely. The educational system in which a teacher, student and parent are instrumentalized is not able to provide the possibility of subjective activity and being the subject to participant of education.

18

Indywidualizacja nauczania w szkole – możliwości i ograniczenia. Teoretyczny kontekst zagadnienia

63%

Reinhard K.

Teraźniejszość – Człowiek – Edukacja

|

2018

|

vol. 21

|

issue Specjalny

133-143

EN

In this article, I address the complex subject of individualised teaching at school. I explore in how far individualised teaching is achievable at school. To capture this multidimensional issue, I first discuss various understandings of individualisation and its historical embeddedness. Then, I analyse legal provisions regulating individualised teaching and outline researchers’ positions on individualised teaching. At the declarative level, individualisation means respecting the uniqueness of the student, emphasising his/her activity and promoting his/her emancipation. In terms of recommendations for school-based policies, individualisation entails endorsing individual paths amidst high standardisation and institutionalisation. Individualised teaching is also treated instrumentally as a means to other ends. Besides, the limited use of individualised teaching is associated with the attachment to the principles of a uniform, mass school.

PL

W artykule podejmuję złożoną tematykę indywidualizacji nauczania w szkole. Próbuję odpowiedzieć na pytanie, czy w szkole jest ona możliwa do zrealizowania. Pokazuję tę wielowymiarowość, zaczynając od różnego rozumienia indywidualizacji i uwzględniając jej historyczne pochodzenie. Następnie analizuję zapisy dotyczące indywidualizacji nauczania w prawie oświatowym. W dalszej kolejności pokazuję czym jest indywidualizacja nauczania w szkole według badaczy zajmujących się tym zagadnieniem. Indywidualizacja na poziomie deklaratywnym oznacza respektowanie niepowtarzalności ucznia, zaakcentowanie jego aktywności oraz emancypację. Indywidualizację na poziomie zaleceń do realizacji w szkole cechuje zgoda na kreowanie własnej drogi w sytuacji wysokiej standaryzacji i instytucjonalizacji. Indywidualizacja nauczania traktowana jest też instrumentalnie jako droga do osiągnięcia innych celów. Poza tym ograniczone stosowanie indywidualizacji związane jest z przywiązaniem do zasad jednolitej i masowej szkoły.

19

Nowe media jako narzędzie sieciowego indywidualizmu i uspołecznienia

63%

Muchacki M.

Edukacja Ustawiczna Dorosłych

|

2020

|

issue 4

189-195

EN

Civilization changes place the modern man in a new reality full of challenges that impose the need of self-development and force people to search for new ways of social functioning. The article tries to present new media as an instrument for the individualisation and socialisation of the modern man. The text contributes to a scientific discussion and presents an important space for research on the topic.

PL

Zmiany cywilizacyjne stawiają współczesnego człowieka w nowej rzeczywistości, pełnej wyzwań związanych między innymi z poszukiwaniem możliwości własnego rozwoju, rozwiązywania indywidualnych problemów życiowych, a z drugiej strony z poszukiwaniem sposobów funkcjonowania społecznego. W artykule starano się ukazać nowe media jako instrumentarium indywidualizacji i uspołecznienia współczesnego człowieka. Tekst stanowi przyczynek do dyskusji naukowej i ukazuje istotną przestrzeń do badań na ten temat.

20

Przemiany rodziny chińskiej w aspekcie prawnym: ku indywidualizmowi czy familizmowi?

63%

Yun W.

Azja-Pacyfik

|

2019

|

issue XXII

79-89

EN

In this paper, I investigate the change in the term of a family in the context of modern Chinese family law, with a consideration of its historical- cultural context. The article concludes that the changes in family law in the recent four decades presents both a individualization tendency and familistic tendency. However, the two tendencies appear in laws and regulations concerned with different family relationships. Between the spouses, an obvious individualization inclination was gradually introduced. Whereas, facing a social reality of aging society and highly mobile life style, which causes providing for elders more difficult than before, the law intends to support intergenerational ties, and in this way promote a familistic outlook.

Refine search results

Indywidualizacja procesu nauczania języków obcych a instytucjonalny kontekst edukacyjny

Indywidualizacja rodziny w ponowoczesnym społeczeństwie

Religia wspólnotowości a religijność zindywidualizowana – antagonizm czy komplementarne uzupełnienie?

Orientacje wspólnotowe młodzieży w warunkach indywidualizacji społeczeństwa

Jak tutoring zmienia system działalności szkoły? Raport z badań rekonstrukcyjnych we wrocławskich gimnazjach

Wychodzenie kobiety z cienia jednej roli – zmiany i ograniczenia

Szkoła a indywidualizacja

Specyficzne i specjalne potrzeby edukacyjne

Relacje intymne we współczesnym świecie

Modernizacja szkolnictwa wyższego w Polsce. Perspektywa teorii refleksywnej modernizacji

Socjalizacja dzieci i młodzieży niedostosowanej społecznie metodami opartymi na wpływie osobistym wychowawcy

SPRZECZNA SWIADOMOŚĆ BEZROBOTNYCH. ODPOWIEDZIALNOŚC INDYWIDUALNA CZY PROBLEM STRUKKTURALNY?

Indywidualizacja w zintegrowanej edukacji wczesnoszkolnej – mit czy rzeczywistość

Indywidualizacja kształcenia szansą urzeczywistnienia potrzeb i możliwości uczniów

HOW TEACHERS DEAL WITH INDIVIDUAL DIFFERENCES IN THE LANGUAGE CLASSROOM: RESULTS OF A STUDY

Jak powstają normy w demokracji

Indywidualizacja w działalności wychowawczej i dydaktycznej

Indywidualizacja nauczania w szkole – możliwości i ograniczenia. Teoretyczny kontekst zagadnienia

Nowe media jako narzędzie sieciowego indywidualizmu i uspołecznienia

Przemiany rodziny chińskiej w aspekcie prawnym: ku indywidualizmowi czy familizmowi?