Full-text resources of CEJSH and other databases are now available in the new Library of Science.
Visit https://bibliotekanauki.pl

Results found: 6

first rewind previous Page / 1 next fast forward last

Search results

Search:
in the keywords:  inicjatywa obywatelska
help Sort By:

help Limit search:
first rewind previous Page / 1 next fast forward last
|
2018
|
vol. 9
|
issue 26
51-61
PL
CEL NAUKOWY: Celem artykułu jest przedstawienie instytucji demokracji bezpośredniej w Konstytucji Rzeczypospolitej Polskiej z 2 kwietnia 1997 r. na tle wcześniejszych rozwiązań konstytucyjnych w Polsce. PROBLEM I METODY BADAWCZE: Demokracja bezpośrednia w Polsce ma stosunkowo krótką historię. W okresie międzywojennym takie rozwiązania nie były tu znane. Podobnie nie były one przewidziane w Konstytucji z 1952 r. W tym kontekście ważna jest analiza instytucji demokracji bezpośredniej w Konstytucji RP z 2 kwietnia 1997 r. PROCES WYWODU: Artykuł przedstawia następujące zagadnienia: 1) rozwiązania prawne przed 1987 r.; 2) rozwiązania prawne w latach 1987-1997; 3) referendum ogólnokrajowe w Konstytucji RP z 1997 r.; 4) inicjatywa obywatelska i referendum lokalne w Konstytucji RP z 1997 r. WYNIKI ANALIZY NAUKOWEJ: Obowiązująca Konstytucja z 1997 r. przewiduje trzy rodzaje referendum ogólnokrajowego: 1) konstytucyjne (art. 235, ust. 6); 2) ratyfikacyjne (art. 90, ust. 3); 3) w sprawach o szczególnym znaczeniu dla państwa (art. 125, ust. 1). Konstytucja przewiduje referendum lokalne jako formę bezpośredniego sprawowania władzy w art. 170. Zgodnie z art. 118, ust. 2 prawo do wystąpienia z inicjatywą ustawodawczą przysługuje również grupie co najmniej stu tysięcy obywateli, którzy posiadają prawo wyborcze. WNIOSKI, INNOWACJE, REKOMENDACJE: Referendum ogólnokrajowe jest traktowane jako procedura wyjątkowa wskazana po zasadach działania Sejmu i Senatu. Prawo do zarządzenia referendum przysługuje jedynie Sejmowi i działającemu za zgodą Senatu Prezydentowi. Uchwała o referendum jest podejmowana bezwzględną większością głosów w obecności co najmniej połowy ustawowej liczby posłów. Uzyskanie konsensusu politycznego dla referendum jest trudne. Wiele kwestii i rozwiązań prawnych wymaga przemyślenia i dyskusji.  
EN
Przedmiotem analizy w artykule są europejskie inicjatywy obywatelskie, które w czasie 12 miesięcy zyskały poparcie ponad 1 mln obywateli UE pochodzących przynajmniej z 7 państw członkowskich. Celem artykułu jest zbadanie, jakie działania zostały podjęte w tych sprawach przez Komisję Europejską. Postawiono następujące pytania badawcze: (1) Jaki był skutek wezwania Komisji do przedłożenia, w ramach jej uprawnień, wniosków w odniesieniu do których, zdaniem obywateli popierających inicjatywę, stosowanie Traktatów wymaga aktu prawnego Unii? (2) Jakie działania zostały podjęte przez Komisję i jakie jest ich uzasadnienie? Z analizy wynika, że przedmiotowe inicjatywy w bardzo małym stopniu zostały uwzględnione przez Komisję w procedurach stanowienia aktów ustawodawczych Unii Europejskiej. Zasadne jest dokonanie zmian w rozporządzeniu dot. Europejskiej inicjatywy obywatelskiej.
EN
The article concerns on the citizens’ resolution initiative issue. The subject matter of the study is to undertake an analysis of the current legal regulations applicable to citizens’ resolution initiative in terms of the above mentioned initiative. The article discusses works on changes in the Polish legislation which will simplify the usage of this form of civil activity. Based on the example of the city of Łódź, the author has presented the citizens’ activity in the field of civil legislative initiative before and after changes in law. Thereby, the accuracy and absoluteness of these legislative solutions has been analysed practically. The article also tries to answer the question, whether the settlement of civil legislative initiative in legal regulations solved the legitimate dilemma in this range. The settlement of the civil legislative initiative in self-governments’ statutory law is the first step to implement the initiative stage of locals creating the law, but not the only one which has to be taken, so the mentioned institution can come into existence in the residents’ awareness.
PL
Artykuł poświęcony jest problemowi obywatelskiej inicjatywy uchwałodawczej. Przedmiotem podjętych rozważań jest dokonanie analizy obowiązujących uregulowań prawnych dotyczących obywatelskiej inicjatywy uchwałodawczej. W artykule omówiono prace nad zmianami w polskim prawodawstwie, mające na celu ułatwienie w korzystaniu z tej formy aktywności społecznej. Na przykładzie Łodzi zaprezentowano aktywność obywateli w zakresie wnoszenia obywatelskiej inicjatywy uchwałodawczej tuż przed, jak i po zmianie przepisów. Tym samym przeanalizowano trafność i zupełność rozwiązań legislacyjnych w kontekście praktycznym. Artykuł jest także odpowiedzią na pytanie, czy uregulowanie obywatelskiej inicjatywy uchwałodawczej w przepisach ustawowych rozwiązało dylematy prawne w tym zakresie. Uwzględnienie obywatelskiej inicjatywy uchwałodawczej w ustawach samorządowych to pierwszy krok w kierunku urzeczywistnienia fazy inicjatorskiej tworzenia przez mieszkańców lokalnego prawa, ale nie jedyny, który należy podjąć, aby owa instytucja zaistniała w świadomości mieszkańców.
4
72%
EN
This paper contains the author’s own opinions on the legal regulations governing a nationwide referendum referred to in Article 125 of the Constitution of the Republic of Poland. The basic framework of these regulations fits within the limits of standards applicable in democratic countries. Their exercise, however, may be obstructed due to the absence of effective institutional and procedural guarantees ensuring enforcement of a decision arrived at in a referendum. Obligatory organisation of a referendum initiated by citizens (conditioned on collection of a required number of supporters) is challenged, as well as the introduction to the Polish political regime of a recall option in respect of the head of state. A suggestion is also made that the premises for organising nationwide referenda provided for in the above mentioned article of the Constitution be precised, although without binding legal consequences.
PL
Opracowanie zawiera autorskie opinie na temat regulacji prawnych dotyczących referendów ogólnokrajowych, o których mowa w art. 125 Konstytucji Rzeczypospolitej Polskiej. Regulacje te, gdy idzie o ich podstawowy zrąb, mieszczą się w granicach standardów stosowanych w tym względzie w państwach demokratycznych. Jednakże ich realizacja może natrafiać na przeszkody wynikające z tego, że nie istnieją skuteczne gwarancje instytucjonalne i proceduralne wykonania decyzji podjętych w drodze referendum. Autor opowiada się za wprowadzeniem referendum, w wyniku którego obywatele będą mogli bezpośrednio podejmować akty ustawodawcze poddawane kontroli ich konstytucyjności. Ponadto podaje w wątpliwość wprowadzenie referendum obligatoryjnego rozpisywanego z inicjatywy obywateli (po zebraniu pod wnioskiem w tej sprawie odpowiedniej ilości podpisów), a także wprowadzenie do polskiego systemu ustrojowego instytucji ‘recall’ w zastosowaniu do głowy państwa. Sugeruje, aby przesłanki referendum ogólnokrajowego, o jakich mowa w art. 125 Konstytucji RP, uściślić, choć bez wiążących następstw prawnych.
EN
The article attempts to answer the question about the role that the European Citizens’ Initiative (ECI) plays in reducing the democratic deficit of the Union. The effectiveness of this institution has been analysed using the example of the Minority SafePack – a proposal to adopt amendments that would serve to ensure greater protection of the rights of national and linguistic minorities and to strengthen cultural and linguistic diversity in the EU. The text analyses the reasons why the Commission took a negative stance. On the one hand, the subject matter of the proposal itself is one of them. The European Union, in its justification, states that it has no competence in relation to many of the proposals contained the initiative. In addition, there is also a general reluctance of the EU to deal with minority problems, mainly due to the fact that they involve issues that are sensitive to the Member States, such as national identity and linguistic diversity. On the other hand, the rejection of the proposal is an expression of a general tendency. The Commission is very sceptical about applications submitted under the ECI, refusing to register them to a prohibitive extent. This state of affairs certainly does not allow the ECI to be described as an effective tool that contributes to the reduction of the democratic deficit in the EU.
PL
Przedmiotem artykułu jest próba odpowiedzi na pytanie o rolę, jaką w zmniejszeniu deficytu demokratycznego Unii odgrywa europejska inicjatywa obywatelska (EIO). Efektywność tej instytucji została poddana analizie na przykładzie wniosku dotyczącego przyjęcia zmian, które miałby służyć zapewnieniu szerszej ochrony praw mniejszości narodowych i językowych oraz wzmocnieniu różnorodności kulturowej i językowej w UE – Minority SafePack. W tekście dokonana została analiza przyczyn, które skłoniły Komisję do zajęcia negatywnego stanowiska. Z jednej strony należy do nich sama tematyka wniosku. Unia Europejska w uzasadnieniu odmowy jego przyjęcia podaje, że w stosunku do wielu z zawartych w nim propozycji nie ma kompetencji. Ponadto zauważalna jest także ogólna niechęć UE do zajmowania się problemami mniejszości, wynikająca przede wszystkim z faktu, że dotykają one kwestii o newralgicznym charakterze dla państw członkowskich, jak np. tożsamość narodowa, różnorodność językowa. Z drugiej zaś – odrzucenie wniosku stanowi wyraz ogólnej tendencji. Komisja jest bardzo sceptyczna wobec wniosków składanych w ramach EIO, odmawiając im w przewarzającej mierze rejestracji. Taki stan rzeczy z pewnością nie pozwala na mówienie o efektywności EIO jako narzędzia przyczyniającego się do zmniejszenia deficytu demokratycznego w UE.
EN
The purpose of this study is to identify the instruments of participation in city management. Against this background, a careful analysis has been carried out on the local referendum on the subject of appeals to local government bodies, their legal basis, rationale, dynamics and performance. Social participation meets the needs of self-fulfilment, belonging and recognition. The effectiveness of urban management as a public organization must be considered in economic and social terms. The economic dimension refers to measurable inputs and measurable results. The social dimension refers to the broader impact on the surrounding area such as the effect on the environment, education and health, and on social ties.
PL
Celem artykułu jest identyfikacja instrumentów partycypacyjnych w zarządzaniu miastem. Na tym tle dokonano szczegółowszej analizy referendum lokalnego w sprawie odwołania organów samorządowych, ich podstaw prawnych, przesłanek, dynamiki i wyników. Partycypacja społeczna zaspokaja potrzeby samorealizacji, przynależności do grupy i uznania. Efektywność zarządzania miastem jako organizacji publicznej rozpatrywana musi być w wymiarze ekonomicznym i społecznym. Wymiar ekonomiczny dotyczy mierzalnych nakładów i mierzalnych efektów. Natomiast wymiar społeczny dotyczy szerszego zakresu oddziaływania nakładów na otoczenie, np.: efekty ekologiczne, edukacyjne, zdrowotne, więzi społecznych.
first rewind previous Page / 1 next fast forward last
JavaScript is turned off in your web browser. Turn it on to take full advantage of this site, then refresh the page.