Search results

1

Funkcje form komicznych (memów internetowych i dowcipów) związanych z pandemią COVID-19

100%

Szagun D.

Poznańskie Studia Polonistyczne. Seria Językoznawcza

|

2021

|

vol. 28

|

issue 1

255-270

EN

The subject of the study is the analysis of a series of Internet memes and linguistic jokes made available in pseudomemic form in connection with the COVID-19 pandemic. Comedy itself feeds on any deviations from the norm observed in social, and especially political, life; it captures all the aberrations, nonsense and inconsistencies. The pandemic emergency is fraught with new situations and rules that constitute such a deviation. A vivid social reaction is especially visible in the multisemiotic comic genres, such as Internet memes, due to their channel of entry (the Internet becomes the main channel of communication outside of family communities during social isolation), plasticity and susceptibility to replication. Comic forms, apart from peculiarly ludic and humorous functions, also perform persuasive functions, activating the social need to differentiate between oneself and the stranger, and consequently isolate or integrate certain social groups. In addition, Internet memes also serve as a commentary on current events, thus prompting the audience to take a position. Persuasion dressed in a comic costume seems to be one of the strongest ways of social influence, because it spreads in its innocent and playful form like a viral and becomes firmly fixed in social consciousness.

2

Средняя температура по больнице, czyli o pewnym typie skrzydlatych słów w kontekście leksykograficzno-translatorycznym

100%

Gasek B.

Acta Polono-Ruthenica

|

2017

|

issue 22/1

133-141

EN

Present article is an analysis of winged words Sredniaia temperatura po bol’nice with the indication to popular anecdotes that in many cases are a source for such expressions and warrants attention and consideration of lexicographers and translators.

3

Wykorzystanie postaci Stirlitza w rosyjskich memach internetowych

88%

Trendowicz M.

Studia Rossica Posnaniensia

|

2022

|

vol. 47

|

issue 1

207-227

EN

The article is devoted to the characteristics of Russian-language internet memes that use or allude to the character of Stierlitz, the legendary intelligence agent created by the writer Yulian Semyonov and adapted for the screen in the TV series Seventeen moments of spring, directed by Tatyana Lioznova. The analysis focuses not only on the memes directly referring to the series and jokes about Stierlitz, but also on examples using associations related to the character and the film (in the textual and/or iconic layer) to humorously illustrate phenomena occurring in contemporary Russia. The first group of memes can be seen as the continuation of the Stierlitz jokes still popular in Russia, while the second group includes memes whose main characters are contemporary Russian political activists and politicians (e.g. Vladimir Putin and Alexei Navalny), as well as those referring to current events in the country and the world (e.g. the coronavirus pandemic and the introduction of the Russian vaccine). In both cases, punchlines from jokes or precedent statements combined with an iconic layer are used to create comic effects.

4

Humor revisited – alte und neue Aspekte in der Humorforschung

88%

Jurasz A.

Linguistische Treffen in Wrocław

|

2022

|

issue 22

443-450

EN

Almost all scientific disciplines have been researching humour since ancient times, so that the impression can arise that it has been thoroughly examined and explained. The number of publications on the subject „humour“, which has been increasing for many decades, registers differentiated approaches to various aspects of humour such as its manifestations, functions, means an mechanism, which can be reflected both on the linguistic level and on the visual level. Since humour is also regarded as a social phenomenon, the social context and the current refernce to reality should also be taken into account when examining it. The anthology „Mit Humor ist nicht immer zu spaßen. An der Grenze von Spaß und Ernst“ by Iwona Wowro und Mariusz Jakosz (eds.) provides seventeen contributions whose authors follow these starting points in their analyses and deal with humorous texts realized orally and linguistically.

5

Zejście z cokołu. Sztuka jako żart. Od Francisa Picabii do Maurizio Cattelana

75%

Dziamski G.

DYSKURS: Pismo Naukowo-Artystyczne ASP we Wrocławiu

|

2015

|

vol. 19

64-88

XX

Dada movement stripped art of seriousness, turned art into a joke, a sophisticated fun. Where there were Dadaists, there was laughter, as Hans Richter once said. Dadaists formed an opposition: bour-geois false values, over which hovered the stench of death and money – versus life. They stood on the side of life; on the side of art stripped of bourgeois seriousness. But the Dadaists also found liberated joke – a joke that served no purpose, fought against nothing and attacked nothing. ‘Entracte’ by Francis Picabia and ready-mades by Marcel Duchamp were in fact the jokes, which formed a new concept of art – art liberated from the domination of taste. Readymades had all the attributes of artwork : author, title, year of creation, audience, critics, etc., but did they become works of art? The artists are the ones who choose and force us to follow their choices, who reject good taste and that is the way they take control over art – by separating good art from bad. The joke is changing the way we think about art, pointing to the ambivalence adopted by our assumptions about the world. In an interview, Duchamp said that the public treated very seriously contemporary art. Did he want to say that it was too serious? Fluxus developed dada-like ambiguity. Where the audience expected to see art, often they received something that could be perceived as joke. The ambiguity was attributed not only to Fluxus, but virtually to the entire art of the 1960’s, as evidenced by the Kamp aesthetics. Kamp is ‘the seriousness that fails’. Kamp means a change with respect to bad art and it shows that we can play with it. In the 1960’s and the 1970’s, in the second wave of feminism, laughter returns as a weapon, as a tool to combat patriarchal culture.

6

Treffen sich ein Pole und ein Deutscher: Zu den Schwierigkeiten bei der Übersetzung von Witzen

75%

Pelka D.

Germanica Wratislaviensia

|

2018

|

vol. 143

311 - 328

DE

Nicht immer kann man über einen Witz lachen. Probleme ergeben sich u.a. dann, wenn der Witz aus einer Sprache in die andere übersetzt werden soll. Anhand von ausgewählten Beispielen geht der Beitrag auf die Schwierigkeiten bei der Übersetzung von Witzen im deutsch-polnischen Sprachenpaar ein und präsentiert einige Vorschläge ihrer Bewältigung.

EN

One cannot always laugh at a joke. Problems arise, among other things, when a joke is to be translated from one language into another. On the basis of selected examples, the present article deals with the difficulties with the translation of jokes from German into Polish and vice versa, and presents some suggestions of coping with them.

7

Zarys mechanizmów językowych w niemieckich kawałach

75%

Biadala D.

Półrocznik Językoznawczy Tertium

|

2021

|

vol. 6

|

issue 2

50-68

EN

The main subject of this article is the linguistic analysis of German jokes as the short humorous formats, emphasis is placed on the analysis of various language-related “misunderstandings” found in these jokes, whose are strategic genre differentiator of these texts. Their main function is to make fun of someone and to make others laugh. The analysis of these language-related “misunderstandings” raises various communicative issues that are rooted in the social perspective, such as: pragmatics of intercultural communication, creativity in intracultural communication, or humour in culture and in communication. The research material used for this analysis is composed of over four hundred German jokes coming from various sources, with the largest number of texts from internet sources. The aim of this publication is to present various research perspectives and to analyse linguistic mechanisms used in the creation of language-related “misunderstandings” on the basis of thirteen categories that describe the genre ‘joke’ considering the German cultural specificity.

PL

Obiektem bliższej obserwacji w niniejszym artykule jest językowa analiza niemieckich kawałów (dowcipów) jako krótkich form humorystycznych, w szczególności analiza zawartych w nich „nieporozumień” językowych, które są strategicznym wyróżnikiem gatunkowym tych tekstów. Ich głównym zadaniem jest zażartowanie z kogoś i rozśmieszenie innych. Przeprowadzona analiza lingwistyczna „nieporozumień” językowych porusza różne aspekty komunikacyjne osadzone w perspektywie społecznej: zarówno pragmatykę komunikacji międzykulturowej, kreatywność w komunikacji wewnątrzkulturowej, jak i humor w kulturze i komunikacji. Materiał badawczy wykorzystany do niniejszej analizy tworzy korpus utworzony z ponad 400 niemieckich kawałów pochodzących z różnych źródeł, w większości zaczerpniętych ze zbiorów internetowych. Celem niniejszego opracowania jest zaprezentowanie różnych perspektyw badawczych i analiza językowych mechanizmów służących tworzeniu „nieporozumień” językowych na podstawie wprowadzonych 13-tu kategorii opisujących bliżej gatunek tekstu ‘kawał’ z uwzględnieniem niemieckiej specyfiki kulturowej.

8

Żart w procesie neologizacji – na podstawie języka młodego pokolenia

75%

Satoła-Staśkowiak J.

Językoznawstwo

|

2016

|

vol. 10

185-192

EN

The paper is an attempt to look at the examples of lexical neologisms, whose existence is based on the canvas of a joke, which, especially in the language of young people seems to be of great importance. The presented neologisms are divided into several groups, the most important division is the result of their origin - native vs foreign, the second one is the effect of the internal division of neologisms to neologisms (new words) and neosemantisms (new meanings).

9

To nie są żarty! – dowcip jako narzędzie wykorzystywane na lekcji języka obcego

63%

Hościłowicz M.

Linguodidactica

|

2015

|

vol. 19

PL

Humor jest ważnym narzędziem w zrozumieniu kultury kraju, którego język jest nauczany. Żart towarzyszy nam w rozwijaniu umiejętności językowych od najmłodszych lat, gdy tworzymy zabawne słowa i zwroty, podczas zabawy z rówieśnikami. Dowcip jest i powinien być wykorzystywany podczas procesu nauczania języka obcego, gdyż jest bardzo pomocnym narzędziem w podnoszeniu kompetencji językowej uczącego się. Żart językowy może być wykorzystywany na lekcjach języka obcego do zrozumienia struktur leksykalno-gramatycznych, jak również jako materiał dydaktyczny w rozwijaniu umiejętności czytania i słuchania ze zrozumieniem. Autor artykułu przedstawia i poddaje analizie typologię dowcipów językowych, proponuje również praktyczne sposoby wykorzystania żartów na zajęciach języka obcego.

EN

Humour is an important tool in understanding the culture of the country of the target language. Joking accompanies us in developing language skills since our earliest years e.g. when children use the word play to create their own lexicon, phrases or even their own language while playing with their mates. Jokes should be used in the foreign language teaching process, as it is a very effective tool in developing every learner`s linguistic competence. Word plays and linguistic jokes may be used in foreign language lessons to develop the use of syntax, lexicon as well as reading and listening comprehension. The author introduces the typology of jokes that is helpful in creating teaching curricula. A number of practical ways of using jokes in EFL as a tool to develop linguistic skills is proposed.

10

Polska, Ameryka i Europa. Dowcipy o wojnie w Iraku

63%

Brzozowska D.

Etnolingwistyka. Problemy Języka i Kultury

|

2007

|

vol. 19

225-238

PL

Celem artykułu jest pokazanie, w jaki sposób polskie i amerykańskie dowcipy przedstawiają zagadnienia dotyczące najnowszej wojny w Iraku. Autorkę interesuje zwłaszcza społeczno-polityczne tło omawianych tekstów i ich międzykulturowe uwarunkowania. Świat ukazany w dowcipach analizowany jest w relacji do świata kreowanego za pomocą relacji medialnych, a osią prezentowanych rozważań jest pytanie o najnowszy stereotyp Amerykanina oraz o jakość współczesnych stosunków polskoamerykańskich i polsko-unijnych. Na przykładzie analizowanego materiału ukazany zostaje ambiwalentny stosunek do wojny tych, którzy się dowcipami posługują. Są dowcipy wyśmiewające George'a Busha i jego politykę oraz takie, z których wyczytać można poparcie dla amerykańskiej inwazji. Najliczniejsze z nich potępiają Saddama Husajna oraz wypominają Francuzom, a w paru przypadkach również Niemcom, że nie przystąpili do wojny. Refleksja nad problemami poruszonymi w dowcipach nasuwa pytania o przyczyny nieodwzajemnionego uwielbienia Polaków dla Amerykanów oraz o zasadność określania Polski mianem „konia trojańskiego Ameryki”. Końcowa część artykułu poświęcona jest próbom odpowiedzi na pytanie o przyczyny powstania stosunkowo niewielkiej liczby rodzimych dowcipów o Iraku oraz o powody słabej żywotności wielu przetłumaczonych tekstów w obiegu ustnym. Mogą nimi być: inna niż amerykańska wrażliwość; mniejsze zaangażowanie emocjonalne polskiego społeczeństwa w wojnę w Iraku; a także duża łatwość przejmowania wytworów innego kręgu kulturowego, hamująca potrzebę tworzenia własnych tekstów.

EN

The article attempts to show in what way Polish and American jokes present the war in Iraq. The author is mainly interested in the sociopolitical and intercultural background of the jokes. The world presented in the jokes is analyzed in relation to the world created by the media and the research attempts to identify the contemporary stereotype of an American as well as the quality of Polish-American and Polish-EU relations. The attitude of joke-makers to the war is ambivalent. Some of the jokes ridicule George W. Bush and his politics, while others seem to support the American involvement in Iraq. Most condemn Saddam Hussein and criticize the French, but also Germans, for not joining the war. The considerations of those problems makes one wonder about the causes of the unrequited adoration of the Americans by the Poles and the justification for calling the latter a “Trojan horse of America”. An attempt is made to answer the question why there is a relatively small number of Polish jokes about Iraq and why the translated ones have not gained wide circulation. The possible causes include: a type of sensitivity different from American, a smaller emotional engagement of the Polish society in the war, and an ease of accepting the products of another cultural sphere, which hinders the need to create one’s own.

11

Żart jako próba przełamywania stereotypu niepełnosprawności

63%

Winiarska J.

Etnolingwistyka. Problemy Języka i Kultury

|

2019

|

vol. 31

EN

The article deals with the role of jokes in the changing of stereotypes of people with disabilities. The analysis is based on verbal jokes and memes collected online, disseminated by the disabled themselves – therefore, they are not malicious but closer to what Kleiner called a well-meaning and loving laughter. They help build a community and at the same time allow people from outside of it to cope with their fear of otherness, to reconstruct their stereotype of the disabled. This is achieved by activating contradictory conceptual frames, a mechanism that evokes a comical effect, relieving the tension that arises in contact with the different and the unknown. One of the frames is the stereotype of the disabled person, marked with Goffman’s stigma, which downplays all their features except their visible disability: the person is viewed as someone on a wheelchair, without a hand, etc. The inclusion of a person in the category “disabled” activates a stereotypical, culturally grounded knowledge – incorrect but providing a sense of security. The features stereotypically attributed by Poles to disabled people are discussed with reference to sociological research. A safe laughter at the Other facilitates a change of cognitive schemata, and as a result can change the stigma of disability prevalent in Polish society.

PL

Autorka przedstawia rolę dowcipów w zmienianiu stereotypu osób niepełnosprawnych. Materiał analizy stanowią znalezione w Internecie dowcipy słowne oraz memy rozpowszechniane przez samych niepełnosprawnych, a zatem nie złośliwie wyśmiewające, lecz bliższe temu, co Kleiner nazwał śmiechem życzliwym i miłującym. Takie komunikaty budują poczucie wspólnoty i jednocześnie pozwalają osobom spoza niej na bezpieczne oswajanie lęków przed innością i przebudowę własnej stereotypowej wizji osób niepełnosprawnych. Zdaniem autorki mechanizm ten można wyjaśnić uruchamianiem przez żarty sprzecznych ram konceptualnych, co wywołuje efekt komiczny, rozładowujący napięcie pojawiające się w kontakcie z tym, co inne i nieznane. Jedną z przywoływanych ram jest stereotyp osoby niepełnosprawnej, naznaczonej Goffmanowskim piętnem, które przyćmiewa wszystkie jej cechy poza widocznym kalectwem i powoduje postrzeganie jej wyłącznie jako kogoś na wózku, osoby bez ręki itp. Włączenie danej osoby do kategorii ‘niepełnosprawny’ uruchamia stereotypową, kulturowo ugruntowaną wiedzę – nieprawdziwą, lecz zapewniającą poczucie bezpieczeństwa. Cechy stereotypowo przypisywane przez Polaków osobom niepełnosprawnym autorka omawia, odwołując się do badań socjologicznych. Bezpieczny śmiech z Innego pozwala na zmianę schematów poznawczych, a w rezultacie może pomóc zmienić stygmatyzujący sposób postrzegania niepełnosprawności, rozpowszechniony w polskim społeczeństwie.

12

Komizm w poezji dla dzieci. Jego rola i wartość edukacyjna

63%

Kuszak K.

Problemy Wczesnej Edukacji

|

2017

|

vol. 13

|

issue 1(36)

65-74

EN

The article tackles the subject of comedy in children’s literature. The author begins her reflections with a clarification of the ideas that form the focus of her narration: comedy, humour, and word play, referring to selected works on the subject. Next, adopting her chosen typology of creating comedy in children’s literature, she presents selected examples of literary works which employ the aforementioned linguistic tools to achieve a comedic effect. Contemporary authors’ works are used to illustrate the thesis. The article closes with reflections on the educational role of comedy in children’s literature.

13

Na czym polega różnica między bratnią pomocą a agresją? Sowiecki dowcip polityczny o agresji przeciwko Czechosłowacji w 1968 r.

63%

Kramar R.

Studia Interkulturowe Europy Środkowo-Wschodniej

|

2019

|

vol. 12

63-78

PL

The article concerns Soviet political jokes that arose as a reaction to the aggression of the USSR in 1968 in Czechoslovakia. It is emphasized that political folklore is an important source material that gives a fuller picture of the contemporary moods of the Soviet society as well as its evaluation of the Kremlin’s policy towards Czechoslovakia. In this article proposed a thematic classification of Soviet political jokes on the events of 1968 in Czechoslovakia and the so-called normalization.

14

On Parody

63%

Fredericksen D.

Images. The International Journal of European Film, Performing Arts and Audiovisual Communication

|

2014

|

vol. 14

|

issue 23

25-28

PL

The essay consists of a series of examples of parody, and of statements regarding the nature and functions of parody. One is allowed to wonder if the form of the essay parodies obsessive-compulsive thought. Parody is taken to be a form of irony within the verbal, visual, and acoustical arts. As well, the claim is made that it is often unwittingly manifested in personal behavior, and in theories of human nature upon which forms of utopian thought and social engineering are based. Examples are drawn from film, painting, literature and literary criticism, psychotherapy, teaching, the writing of history, social engineering, and jokes. Parody is taken to be a major means for combating the corruption of consciousness in both its personal and communal forms.

15

«Вечные темы» в юмористических рассказах Аркадия Аверченко

63%

Polakowska E.

Kultury Wschodniosłowiańskie - Oblicza i Dialog

|

2018

|

issue 8

107-114

EN

The paper describes the early period of Averchenko’s work. His stories were based on hilarious topics, humour and caricatures. The writer used all this means of expression very freely, easily, with a gentle tact and power of conviction, and what is even more important, with humour and wittily. During this period, he chose topics focused on a common big city life, stories of ordinary people, “new” trends in art, always up-to-date topic of man and woman, as well as relations between fathers and their children. Showing the portrait of a common citizen, the satirists laughed at defects of the contemporary world. This is how the particular humour Averchenko’s manifested.

16

Językowe wykładniki humoru w tekstach utworów zespołu Nocny Kochanek

63%

Karczewska M.

Prace Językoznawcze

|

2021

|

vol. XXIII/1

229–243

PL

Rozważania dotyczące humoru towarzyszą człowiekowi od starożytności. Również obecnie pojawiają się publikacje poświęcone tej tematyce. Humor badany jest przez filozofów, kulturoznawców i socjologów, w artykule istotna jest jednak perspektywa językoznawcza. Jedną z klasyfikacji zjawiska dowcipu językowego jest podział zaproponowany przez Danutę Buttler (1968/2001), która wyróżniła kilka podstawowych mechanizmów, na których opiera się dowcip językowy. Są to rozmaite zniekształcenia formy wyrazów, określone zestawienia słów, w tym powiązanie słów z różnych rejestrów języka, rymy i neologizmy. Zabiegi te mają na celu zaskoczyć odbiorcę, czasem wykreować nierzeczywisty świat, co może mieć efekt komiczny. W artykule przeanalizowano przykłady dowcipów językowych poszczególnych kategorii, jakie pojawiły się w tekstach utworów polskiej grupy heavymetalowej Nocny Kochanek. Analiza wykazała, że w tekstach zespołu można odnaleźć przykłady wszystkich typów dowcipu językowego wyróżnionych w teorii Buttler, choć wydają się przeważać mechanizmy ogólnokomiczne, związane z użyciem słów potocznych lub wulgarnych, co jest związane z tematyką badanych utworów.

EN

Humour has been an object of human reflection since ancient times. Even today, publications related to this topic are published. Humour is studied by philosophers, researchers of cultural studies and sociologists, but in the paper the linguistic approach is predominant. One of several classifications of linguistic humour is the typology by Danuta Buttler (1968/2001) who identified several basic mechanisms of linguistic humour. These are various word deformations, specific juxtapositions of words belonging to different registers, rhymes and neologisms. All of these mechanisms aim to surprise the recipient and create an unreal world, which may have a comic effect. In the paper, examples of linguistic humour were identified and analysed in the lyrics of Nocny Kochanek, a Polish heavy metal band. The research shows that all the categories of linguistic humour described by Buttler can be found in the lyrics of the band, general comic mechanisms related to the use of colloquial and vulgar words being the most popular ones, which is related to the subject of the lyrics studied.

17

Sprachfehler in Übersetzungen von Witzen aus dem Polnischen ins Deutsche

51%

Pelka D.

Prace Językoznawcze

|

2017

|

issue XIX/3

223-233

PL

Ze względu na fakt, iż są to teksty krótkie, mogące przekazywać informacje o danej kulturze, a ponadto rozluźnić atmosferę lekcji, dowcipy stosunkowo dobrze nadają się do zastosowania w nauczaniu języka obcego. W publikacji Jana Ciechanowicza i Katarzyny Jakubowicz-Turbacz Spaßvogel. Witze und Schwänke aus Gegenwart und Vergangenheit (Tarnobrzeg 2005) zaprezentowano dowcipy, których strona językowa wyraźnie wskazuje, iż są to teksty polskie przetłumaczone na język niemiecki. Z uwagi na zawarte w nich liczne interferencje na płaszczyźnie pisowni, leksyki czy gramatyki uczącym się języka niemieckiego posłużyć mogą jako materiał do analizy błędów językowych i wykazania różnic systemowych między językiem polskim a niemieckim.

Refine search results

Funkcje form komicznych (memów internetowych i dowcipów) związanych z pandemią COVID-19

Средняя температура по больнице, czyli o pewnym typie skrzydlatych słów w kontekście leksykograficzno-translatorycznym

Wykorzystanie postaci Stirlitza w rosyjskich memach internetowych

Humor revisited – alte und neue Aspekte in der Humorforschung

Zejście z cokołu. Sztuka jako żart. Od Francisa Picabii do Maurizio Cattelana

Treffen sich ein Pole und ein Deutscher: Zu den Schwierigkeiten bei der Übersetzung von Witzen

Zarys mechanizmów językowych w niemieckich kawałach

Żart w procesie neologizacji – na podstawie języka młodego pokolenia

To nie są żarty! – dowcip jako narzędzie wykorzystywane na lekcji języka obcego

Polska, Ameryka i Europa. Dowcipy o wojnie w Iraku

Żart jako próba przełamywania stereotypu niepełnosprawności

Komizm w poezji dla dzieci. Jego rola i wartość edukacyjna

Na czym polega różnica między bratnią pomocą a agresją? Sowiecki dowcip polityczny o agresji przeciwko Czechosłowacji w 1968 r.

On Parody

«Вечные темы» в юмористических рассказах Аркадия Аверченко

Językowe wykładniki humoru w tekstach utworów zespołu Nocny Kochanek

Sprachfehler in Übersetzungen von Witzen aus dem Polnischen ins Deutsche