Search results

1

Wojskowe sądy rejonowe (1946—1955).Organizacja wewnętrzna.

100%

Paszek M.

Z Dziejów Prawa

|

2013

|

vol. 6(14)

175-193

EN

Military courts, including military regional courts, were not only the units of jurisdiction, but also typical military units functioning in the army on the basis of similar rules as the remaining ones. MRC, in terms of organization and economy, was subject to the command of a given military district. An internal organization of MRC was based on a strong position of the head of the court as a commander in chief of this specific army unit. The head of MRC managed the court by means of orders. Military judges were officers in the professional service having the same laws and duties as other officers. They were to obey the regulations concerning the military service, orders, regulations and instructions given by particular army authorities, that is the ministry of the and a commander in chief of the army unit. The officers of the justice service declared the military oath apart from the judge one. The judge courts while performing their professional duties were obliged to wear uniforms and weapons. The duties of the MRC courts in terms of the court administration and military service often influence the judicature activity and judicial independence.

2

"Jednotní v rozmanitosti": požadavky na EU jako právní společenství států

100%

Streinz R.

Právník. Teoretický časopis pro otázky státu a práva (The Lawyer - Scientific Review for Problems of State and Law)

|

2022

|

vol. 161

|

issue 6

578-588

EN

According to the motto “United in diversity”, unity in diversity is a hallmark of the European Union. This allows for national peculiarities which the Union shall respect as national identities of the Member States pursuant to Art. 4 (2) TEU. This, however, requires compliance with Union law and, above all, with the values declared to be common to the Member States in Art. 2 TEU, as the Union is a legal community. The rule of law is an indispensable basis of mutual trust and requires judicial independence from the legislature and the executive as the powers to be controlled by the judiciary. To ensure judicial independence, the preliminary ruling procedure (Art. 267 TFEU) and, above all, the infringement procedure (Art. 258 TFEU) associated with sanctions (Art. 260 TFEU) need to be considered, in addition to the less than effective procedure according to Art. 7 TEU. An integration community demands that its Member States restrict their own freedom of policymaking and accept these restrictions. Therefore, maintaining the right balance between integration and remaining national competences of the Member States is an ongoing task as is ensuring the rule of law.

CS

Jednota v rozmanitosti je charakteristickým znakem Evropské unie. Národní zvláštnosti každého členského státu jsou součástí jeho identity, kterou je Evropská unie podle čl. 4 odst. 2 SEU povinna respektovat. Na druhé straně se však vyžaduje dodržování unijního práva, zejména společných hodnot podle čl. 2 SEU. Právo je totiž základem Evropské unie jako právního společenství. Princip právního státu představuje nezadatelný fundament vzájemné důvěry, který mimo jiné vyžaduje soudcovskou nezávislost na zákonodárné a výkonné moci, které soudy kontrolují. K dodržování těchto hodnot slouží jednak velmi málo účinné řízení podle čl. 7 SEU, jednak řízení o porušení smlouvy, v němž mohou být členskému státu ukládány sankce. Integrativní společenství vyžaduje omezení politické moci členských států. Proto je stanovení a dodržování správné míry poměru mezi unijní integrací a pravomocemi členských států trvalým úkolem obdobně jako respektování principu právního státu.

3

Iluze nezávislosti. Sociální status c. k. soudce v konfliktu loajalit mezi národem a státem na přelomu 19. a 20. století

88%

Klečanský M.

Český časopis historický (The Czech Historical Review)

|

2014

|

vol. 112

|

issue 3

432-462

EN

This study focuses upon the role of a judge in the Cisleithian part of the Habsburg Monarchy. The judge as a formally independent and impartial representative of one of the three branches of state power was fully dependent on the executive branch decision-making in terms of his material and social standing. Efforts to improve their status led the judges to co-operate with the political representation, resulting in the ever increasing interference of political parties in the sphere of judicial administration.

4

Establishment of a judicial system and ensuring independence of judges in Lithuania, 1918–1920

88%

Machovenko J., Šinkūnas H.

Prawo

|

2019

|

issue 327

269-283

EN

The problems of court relations with the other branches forming the constitutional triad of powers (the legislative and the executive) as well as judicial independence are among the most sensitive issues, which never lose their relevance. The article deals with the problems by reference to the constitutional and ordinary law of 1918–1920, the circulars of the Ministry of Justice, other legislation, as well as research papers. A retrospective analysis of certain issues is also presented (by way of establishing links with the Constitution of 3 May 1791 and other historical sources of law). The co-authors have arrived at the conclusion that, while refl ecting general observance of the principle of separation of powers and the intention to ensure judicial independence, the Founding Principles of 1918 and 1919, adopted by the State Council, and the Interim Constitution of 1920, adopted by the Constituent Assembly, enshrined the legislative and the executive powers explicitly but judicial power only implicitly (the texts do not even mention courts and the respective principle is derived from the others). Due to the severe shortage of lawyers in 1918–1920, judges were allowed to serve in the executive branch at the same time. The Ministry of Justice explained the law to judges, while judges assisted the executive (such as the police) in discharging their functions. All that contradicted the principles of separation of powers and judicial independence but was accepted as an unavoidable and temporary arrangement. The Ministry of Justice tried to avoid abusing its power and harming the dignity of the judicial system’s employees by intrusive oversight, and acted in their regard as discretely as possible. It encouraged judicial independence and activism and demonstrated confi dence in the courts.

5

The New National Council of the Judiciary and its impact on the Supreme Court in the light of the principle of judicial independence

88%

Filipek P.

Problemy Współczesnego Prawa Międzynarodowego, Europejskiego i Porównawczego

|

2018

|

vol. 16

177-196

EN

Zmiany w składzie i funkcjonowaniu Krajowej Rady Sądownictwa wprowadzone w minionym roku wpływają negatywnie na wypełnianie przez nią konstytucyjnej roli strażnika niezależności sądownictwa. Szczególnie widoczne było to w niedawnych wyborach sędziów Sądu Najwyższego. Rada zachowuje wprawdzie formalną autonomię w wykonywaniu uprawnień, jednak członkowie Rady nie wydają się utrzymywać personalnej niezależności w swoich działaniach. Niedawny proces nominacji przez KRS sędziów do Sądu Najwyższego był wadliwy, pospieszny i powierzchowny. Rada dokonała bardzo pobieżnej i płytkiej oceny kandydatur, na podstawie skromnych materiałów, w oparciu o niejasne kryteria i procedurę o dużym stopniu poufności. Nie gwarantowała ona wyboru najlepszych kandydatów. Obecna KRS nie spełnia ani polskich, ani europejskich standardów rady sądowniczej. Wydaje się, że Rada w istocie zrezygnowała z wykonywania powierzonej jej roli konstytucyjnej. Przez to ma destrukcyjny wpływ na funkcjonowanie polskiego sądownictwa. Niedawny akt zawieszenia członkostwa KRS w Europejskiej Sieci Rad Sądownictwa jest wyrazem wotum nieufności ze strony sędziów europejskich, a jednocześnie kolejnym wezwaniem do wprowadzenia zmian legislacyjnych w celu przywrócenia standardu konstytucyjnego.

6

Rada Sądownictwa Irlandii Północnej

75%

Gajda A.

Przegląd Prawa i Administracji

|

2019

|

vol. 119

195-203

EN

The Judges’ Council for Northern Ireland was established in 2010. The only legal basis defining the principles of its operation and the procedure for appointing its members is the “constitution” adopted by the Council itself — the rules governing its action. The author analyses the competence and practice of this body and concludes that the Council has no imperative powers and that its role is limited to that of an advisory role. It has not been given the powers that are usually given to bodies of a similar nature. Despite this, the Lord Chief Justice of Northern Ireland, as head of the judiciary, before making specific decisions usually decides to consult them with representatives of various judicial circles represented in the Council, which increases public confidence in his decisions and confidence in the judiciary.

7

Did Totalitarian Experience Shape Democratic Norms? Struggle for the Independence of the Polish Judiciary and its Results: Conclusions from Talks with Professor Adam Strzembosz

75%

Zakroczymski S.

Studia Iuridica

|

2019

|

vol. 80

421-438

EN

This paper is a confrontation of the statements made by eminent Polish Professor of Law, Adam Strzembosz, in the interview published in the form of a book Między prawem i sprawiedliwością, with the views presented in the legal, historical, and sociological literature. I describe the ways judicial independence was limited in Communist Poland, and the strategies judges undertook to counteract that phenomenon. Special emphasis is put on the attitude of the “Solidarity” movement towards this problem and the judge’s behavior under Martial Law. In conclusion, I try to prove that the post-totalitarian trauma in Polish judiciary provoked an “over-sensitivity” in regard to the judicial independence.

8

Judicial Independence in Kosovo. A Critical Analysis of Select Provisions of the Law on Courts

75%

Xhemajli H., Halili X., Kilgallon T. M.

Academicus. International Scientific Journal

|

2020

|

issue 22

127-140

EN

As the Republic of Kosovo continues to develop as independent state, the world watches closely. Of particular interest to many is whether Kosovo will truly embrace the rule of law or whether it’s growth will continue to be hampered by the long shadow of corruption. As the judiciary plays a central role in ensuring the rule of law is implemented and followed, it is critical that judges are free to exercise their judicial power freely and without fear of recourse from other members of the government, or the public. To this end, the newly revised Law on Courts is a key piece of legislation, as it specifies the qualifications, rights, and duties of the judges. This paper will analyze key provisions of the Law on Courts, paying special attention to how they impact judicial independence.

9

Standardy niezależności sądów i niezawisłości sędziowskiej – wybrane zagadnienia na przykładzie orzecznictwa sądów europejskich

75%

Kalisz A., Wojciechowski B.

Przegląd Sejmowy

|

2022

|

issue 5(172)

261–282

EN

The aim of this article is to decode the European standards of the right to a court, as found in the jurisprudence of the CJEU and the ECHR in the context of the guarantees of judicial independence and judicial impartiality. The above analysis points out that these standards are constantly contextualised and updated due to changes in the normative environment in particular Member States and in the European Union. However, this does not mean that the essence of the values in question cannot be conceptualised and protected in the practice of both European and national courts, as this very study shows. The guarantees of judicial independence and the related impartiality in genere are of universal nature within the set of principles and values that determine the standards of a democratic state of law.

10

Istota zadośćuczynienia oraz czynniki wpływające na jego wysokość

66%

Hyla A.

Studia Prawnicze

|

2020

|

issue 2(222)

104-121

EN

The study concerns the institution of compensation, which is one of the ways to compensate for non-pecuniary damage. The sum of money awarded is intended to compensate for physical and psychological suffering and consequently – to constitute a kind of non-pecuniary damage equivalent. In order to implement this function, the amount of compensation must be duly determined based on factors relevant to the facts. Determining whether the injured person should be compensated, and with what amount, is the competence of the court. This article discusses examples of factors which the court should use to determine the amount of compensation. At the same time, discussion of this issue outlines how challenging it is for the court to implement the compensatory function of this institution.

PL

Opracowanie dotyczy instytucji zadośćuczynienia, stanowiącego jeden ze sposobów naprawienia szkody niemajątkowej. Przyznana suma pieniężna ma wynagradzać doznane cierpienia fizyczne i psychiczne, a co za tym idzie ma stanowić pewnego rodzaju ekwiwalent poniesionej szkody niemajątkowej. Aby funkcja ta mogła być realizowana, wysokość zadośćuczynienia musi zostać należycie ustalona w oparciu o czynniki istotne dla danego stanu faktycznego. Uznanie, czy osobie, której została wyrządzona szkoda, należy się zadośćuczynienie i w jakiej wysokości należy do kompetencji sądu. W niniejszym artykule omówione zostały przykładowe czynniki, którymi sąd powinien kierować się przy określaniu wysokości należnego zadośćuczynienia. Wskazano, jak dużym wyzwaniem dla sądu jest orzekanie o kompensacyjnej funkcji zadośćuczynienia.

11

Rada sądownictwa w Holandii

63%

Bień-Kacała A.

Przegląd Prawa i Administracji

|

2019

|

vol. 119

71-82

EN

The paper presents the Dutch Council for the Judiciary. The Dutch Council for the Judiciary is a body with a relatively short tradition. It began operating on 1 January 2002. The Council for the Judiciary is seen as a link between the Minister of Justice and the courts. It was created to ensure separation in the relations between these bodies.The matters of judicial administration should be dealt with by the judiciary itself. The author describes the position and competences of the Council.

12

Resort sprawiedliwości ZSRR w świetle sprawozdania polskiej delegacji (1956)

63%

Stawarska-Rippel A.

Roczniki Administracji i Prawa

|

2014

|

vol. 14/1

101-113

PL

W Archiwum Akt Nowych w Warszawie zachował się dokument będący sprawozdaniem polskiej delegacji Ministerstwa Sprawiedliwości z pobytu (1956) w ZSRR. Daje on możliwość przyjrzenia się pewnym aspektom funkcjonowania resortu sprawiedliwości ZSRR niejako od wewnątrz, zza kulis. Dokument jest też przyczynkiem do poszukiwania analogii albo odmienności w funkcjonowaniu resortu sprawiedliwości PRL, zwłaszcza w okresie stalinowskim, kiedy po politycznie przełomowym roku 1948 nastąpiło przyspieszenie upodabniania wszelkich rozwiązań do wzorów radzieckich.

EN

In the Central Archives of Modern Records in Warsaw a document is preserved which is a report produced by a Polish delegation from the Ministry of Justice regarding its recent visit to the USSR. It gives us an opportunity to look behind the scenes of the Ministry of Justice of the USSR and understand how it functioned. This document contributes to the search for analogies or differences in the functioning of the Ministry of Justice People’s Republic of Poland, in the Stalinist period, when the political breakthrough of 1948 accelerated the convergence of all solutions to the Soviet model

13

Odbudowa sądownictwa powszechnego w świetle protokołu z konferencji odbytej 14 września 1944 r. w Białymstoku z udziałem delegacji Resortu Sprawiedliwości PKWN

63%

Niewiński K.

Miscellanea Historico-Iuridica

|

2019

|

vol. 18

|

issue 2

228-240

PL

Publikacja ma na celu zaprezentowanie protokołu z konferencji odbytej 16 września 1944 r. w Białymstoku na temat zorganizowania sądownictwa powszechnego. W konferencji udział wzięli ocaleli białostoccy prawnicy oraz delegacja Resortu Sprawiedliwości Polskiego Komitetu Wyzwolenia Narodowego. Zapoczątkowała ona odbudowę Sądu Okręgowego w Białymstoku. Protokół ukazuje problemy, jakie napotykano przy odbudowie białostockiego sądownictwa. Miały one jednak charakter powszechny. Dotyczyły głównie znalezienia odpowiednich siedzib dla sądów, wyposażenia lokali i zapewnienia sędziom podstawowych narzędzi pracy oraz uzupełnienia wakatów na stanowiskach sędziowskich. Dokument prezentuje ponadto praktykę działania Resortu Sprawiedliwości wykraczającą poza ramy prawne, w szczególności w zakresie obsadzania stanowisk sędziowskich. Ukazuje także propagandowe znaczenie organizacji tego typu konferencji i próby ukrycia faktycznych intencji władz, przez składanie fałszywych zapewnień, iż przyszłe reformy zmierzać miały do demokratyzacji i zwiększania niezależności sądownictwa.

EN

The publication aims to present the protocol of the conference held on September 16, 1944 in Białystok on the organization of the common judiciary. Conference participants were surviving lawyers from Białystok and a delegation of the Ministry of Justice of the Polish Committee of National Liberation. It initiated the reconstruction of the District Court in Białystok. This document shows the problems encountered in the reconstruction of the Bialystok judiciary. However, they were universal. The problems mainly concerned finding suitable seats for courts, equipping premises and providing basic work tools for judges, as well as filling vacancies in judicial positions. In addition, it presents the practice of the Ministry of Justice’s activities going beyond the legal framework, in particular in the area of staffing judges. It also shows the propaganda significance of organizing this type of conference. Attempts were made to hide the real intentions of the authorities by making false assurances that future reforms were aimed at democratizing and increasing the independence of the judiciary.

14

Wybrane problemy konstytucyjnej zasady niezawisłości sędziowskiej

63%

Kania A.

Studia Prawa Publicznego

|

2015

|

issue 3(11)

59-79

EN

The purpose of this study is to present a selection of issues relating to the principle of judicial independence. Not aspiring to be a comprehensive discussion of the topic, this article focuses on selected aspects of the principle. On the basis of these aspects, it was sought to prove that the proper application of this principle requires much more than its mere declaration in the normative rules of even the highest rank. Furthermore, the result of the analysis carried out is the conclusion that the legal nature of the principle of judicial independence should not be assessed on the basis of selective provisions of the basic law. In this regard, the regulations of ordinary laws, as well as the developed code of judicial conduct, play an important role. The analysis carried out shows that its character should not be assessed on the basis of selective and random provisions of the basic law. A thorough analysis of the entirety of constitutional and extra-constitutional regulations entitles us, in turn, to argue for the compromise (mixed) presentation of the principle, which would allow us to see in it a conjunction of rights granted and duties imposed on a judge. At the same time it should be noted that what proves significant for the proper working of the principle of judicial independence are not only real guarantees of its existence, but also that they be respected consistently in the government system of the democratic rule of law. It is also pointed out that sometimes the ethical and moral requirements on judges impose on them exaggerated personality traits that would de facto be difficult to state and assess, as so far no objective quantifiers have been worked out which would then be a basis that would enable, setting out clearly or with a high degree of probability that the judge is: (i) impartial, (ii) has a sensitive conscience, (iii) stands out for his or her honesty, (iv) can separate justice from injustice, (v) is responsible for his or her spoken and written words and, is, at the same time, (vi) aware of his or her own independence.

PL

Celem niniejszego opracowania jest przedstawienie wybranych problemów dotyczących zasady niezawisłości sędziowskiej. Nie podejmując się więc kompleksowego omówienia tego zagadnienia, w artykule skupiono się na określonych aspektach przywołanej zasady, by dowieść, że jej prawidłowe funkcjonowanie wymaga znacznie więcej niż tylko zadeklarowania w przepisach normatywnych, nawet o najwyższej randze. Z przeprowadzonych analiz wynika ponadto, że ocena charakteru prawnego zasady niezawisłości sędziowskiej nie powinna być dokonywana na podstawie wybiórczych przepisów konstytucji. Istotną rolę w tym zakresie odgrywają regulacje ustaw zwykłych, a także wypracowane reguły etyki zawodowej pracy sędziego. Należy również zaznaczyć, że całokształt regulacji konstytucyjnych oraz pozakonstytucyjnych przemawia za kompromisowym (mieszanym) ujęciem omawianej zasady, rozpatrywanej jako koniunkcja przyznanych uprawnień i nałożonych na sędziego obowiązków. Na podstawie dokonanych ustaleń można stwierdzić, że dla prawidłowego funkcjonowania zasady niezawisłości istotne okazują się nie tylko realne gwarancje jej istnienia, lecz także konsekwentne ich respektowanie w systemie rządów demokratycznego państwa prawnego. W podjętych rozważaniach zwrócono też uwagę, że niekiedy kierowane wobec sędziów wymagania etyczno-moralne narzucają im wygórowane wymagania odnośnie do cech osobowościowych, które trudno byłoby de facto stwierdzić i ocenić. Dotąd nie wypracowano bowiem obiektywnych kwantyfikatorów, na podstawie których można by następnie dokonać weryfikacji, ustalającej jednoznacznie bądź z dużym stopniem prawdopodobieństwa, że dany sędzia: odznacza się bezstronnością, ma wrażliwe sumienie, wyróżnia się uczciwością, potrafi oddzielić sprawiedliwość od niesprawiedliwości, jest odpowiedzialny za wygłaszane i napisane słowa, a jednocześnie świadomy własnej niezawisłości.

15

Interpretation of the Right to an Effective Remedy in Freedom of Expression Cases in the Light of the Rule of Law Principle

63%

Milašiūtė V.

Archiwum Filozofii Prawa i Filozofii Społecznej

|

2022

|

issue 2(31)

7-21

PL

Artykuł koncentruje się na ochronie wolności słowa sędziów i prokuratorów, którzy korzystają z tej wolności w ramach swoich obowiązków zawodowych, aby promować rządy prawa, co niekiedy naraża ich na negatywne konsekwencje. Wychodząc od analizy wyroku ETPC w sprawie Kövesi v. Rumunia omówiono m.in. kwestie charakteru i wymogów jakościowych środka odwoławczego. ETPC wymaga skutecznych środków prawnych w tym zakresie, ale nie wyklucza jednoznacznie możliwości stosowania środków pozasądowych. UE z kolei wymaga stosowania sądowych środków odwoławczych, chyba że istnieją szczególne, oparte na prawie UE powody, które uzasadniają możliwość skorzystania z pozasądowego środka odwoławczego. Argumenty teoretyczne oparte na materialnej koncepcji państwa prawa przemawiają za koniecznością stosowania sądowego środka odwoławczego. Opracowanie stanowi uzupełnienie badań nad niezawisłością sędziowską w świetle zasady rządów prawa. Łączy analizę dorobku ETPC, regulacji prawa UE oraz perspektywę teoretyczną.

EN

The paper focuses on the protection of freedom of expression of judges and prosecutors who exercise this freedom in their professional capacity to promote the rule of law, but suffer negative consequences as a result. Starting with the ECtHR Kövesi v. Romania judgment, the issues of whether legal remedy, in this context, should necessarily be judicial and what quality requirements it should meet are analysed. The paper finds that the ECtHR requires effective remedies in this field, but does not clearly exclude a possibility of non judicial remedies. The EU law, on the other hand, requires judicial remedies unless there are very limited EU law-based reasons (notably, constitutional identity arguments) that justify a possibility of a non-judicial remedy. Theoretical arguments based on substantive conception of the rule of law support the need for a judicial remedy. The study is an addition to the research into judicial independence in the light of the rule of law. It connects the ECtHR, EU law and theoretical perspectives.

16

Sąd rozjemczy – triumf i kryzys Trybunału Konstytucyjnego z perspektywy ekonomii politycznej

63%

Joński K.

|

2020

|

vol. 3

|

issue 1(5)

70-102

PL

Pozycja ustrojowa TK była najwyższa (w kategoriach aktywizmu i legitymizacji) w pierwszych latach transformacji, kiedy wydawał się najbardziej zagrożony. Z kolei istotny kryzys sądownictwa konstytucyjnego nastąpił ćwierć wieku od przemian ustrojowych, gdy demokracja konstytucyjna wydawała się silna i dobrze zakorzeniona. Aby wyjaśnić tę sprzeczność, w tekście zaproponowano trzy modele pozycji ustrojowej sądu konstytucyjnego, uwzględniające perspektywę ekonomii politycznej. Pierwszy, „sądu rozjemczego”, zakłada polityczną selekcję sędziów w celu zapewnienia reprezentacji różnych wrażliwości ideologicznych oraz konsensualny styl orzekania. Drugi, „Izby Konstytucyjnej SN”, zakłada odpolityczniony system nominacji, neguje znaczenie wrażliwości ideologicznych i zachęca do zgłaszania zdań odrębnych. Trzeci, „Trzeciej Izby Parlamentu”, oznacza rozmontowanie sądownictwa konstytucyjnego, gdyż polityczna selekcja sędziów przekształca sąd w kolejną instytucję większościową realizującą cele partyjne. Negocjowana natura polskiej transformacji ustrojowej stworzyła zapotrzebowanie na instytucje pełniącą funkcje „sądu rozjemczego”, tym samym wzmacniając legitymizację TK wśród polityków i zniechęcając ich od ataków na jego niezależność. Fundamentalne zmiany na scenie politycznej obserwowane po 2005 r. – osłabienie formacji postkomunistycznej i podział sceny między dwa ugrupowania postsolidarnościowe, kierowane przez nową generację liderów – zburzyły ten konsensus i zaowocowały erozją pozycji ustrojowej do „Trzeciej Izby Parlamentu”.

EN

The Constitutional Court was at its strongest (in terms of activism and legitimacy) at the early stages of democratic transition, at the very moment when it was expected to be the most vulnerable. An effective end of the constitutional adjudication came quarter a century after the regime change, when constitutional democracy appeared strong and well-entrenched. To explain this puzzle, this paper proposes three political-economy models of the Constitutional Court’s position. First – ‘the court of peers’ – assumes political selection of constitutional judges to provide representation of ideological sensitivities, and largely consensual decision-making inside the Court. Second – ‘the Constitutional Chamber of the Supreme Court’ – assumes de-politicized selection procedures, downplays ideological sensitivities and encourages dissent. Third – called the ‘Third Chamber of the Parliament’ – amounts to the dismantling of the constitutional adjudication, as political selection of constitutional judges transforms the Court in yet another majoritarian institution pursuing party goals. It is argued, that the negotiated nature of the Polish transition created demand for ‘the court of peers’ type of an institution, thereby fostering Constitutional Court legitimacy among politicians and restraining them from assaults on its independence. However, a fundamental shift in the political landscape observed in 2005 – diminishing of the post-communist formation and the ascent of two post-Solidarity parties led by the new generation of leaders – shattered this consensus and resulted in the Constitutional Court’s erosion towards the ‘Third Chamber of the Parliament’.

17

EUROPEJSKIE STANDARDY POWOŁYWANIA NA STANOWISKO SĘDZIOWSKIE W ŚWIETLE NAJNOWSZEGO ORZECZNICTWA EUROPEJSKIEGO TRYBUNAŁU PRAW CZŁOWIEKA

63%

Borkowski G.

|

2020

|

vol. 3

|

issue 2(6)

314-337

EN

The article aims to present European standards concerning the appointment of judges, resulting from the studies of various advisory and expert bodies, including: the Committee of Ministers of the Council of Europe, bodies of the Council of Europe, including the CCJE (Consultative Council of European Judges), the Venice Commission or GRECO (Group States against Corruption) as well as ENCJ (European Network of Councils for the Judiciary), as reflected in the case law of both the European Court of Human Rights and the Court of Justice of the European Union in Luxembourg. The judgment in the case of Gudmundur Andri Astradsson v. Iceland, to which the article mainly refers, and the arguments of the European Court of Human Rights presented therein, appear to be extremely important in this respect. Due to the fact that this is a recent ruling and is not widely known (there is no Polish translation of the judgment), the article is intended to show European standards relating to the appointment of judges. It presents in the descriptive manner the arguments invoked by the European Court of Human Rights to enable the reader to form their own views on these standards and the evolution of the views of the European Court of Human Rights in this regard.

PL

Artykuł ma na celu przedstawienie europejskich standardów w zakresie powoływania sędziów, wynikających z opracowań przeróżnych ciał doradczych i eksperckich, w tym: Komitetu Ministrów Rady Europy, organów Rady Europy: CCJE (Rady Konsultacyjnej Sędziów Europejskich), Komisji Weneckiej czy GRE- CO (Grupa Państw Przeciwko Korupcji), jak również ENCJ (Europejskiej Sieci Rad Sądownictwa), znajdujących odzwierciedlenie w orzecznictwie ETPCz, jak również TSUE w Luksemburgu. Jako niezwykle istotny jawi się w tym względzie wyrok w sprawie Gudmundur Andri Astradsson przeciwko Islandii, do którego artykuł się głównie odwołuje i na którym bazuje, oraz argumentacja ETPCz tam przedstawiona. Z uwagi na to, że jest to orzeczenie, które zapadło niedawno i nie jest powszechnie znane (w chwili powstania artykułu nie ma jeszcze tłumaczenia orzeczenia na język polski), w założeniu artykuł ma pokazać standardy europejskie w zakresie powoływania sędziów oraz argumentację, jaką posłużył się ETPCz, bez krytyki i komentarzy własnych, aby umożliwić czytelnikowi wyrobienie sobie własnych poglądów na temat tych standardów oraz ewolucji poglądów ETPCz w tym zakresie.

18

Przeciw jednostajności orzecznictwa

63%

Allerhand M.

Głos Prawa. Przegląd Prawniczy Allerhanda

|

2019

|

vol. 2

|

issue 2(4)

377-380

PL

Artykuł jest interwencyjnym głosem wybitnego prawnika na temat tendencji ujednolicania orzecznictwa w okresie II RP poprzez działalność SN. Opublikowany został w „Głosie Prawa” z 1929 r. w numerze 9-10. Nie był to pierwszy głos w tej sprawie. Już w pierwszym roku wydawania „Głosu Prawa” kwestię tę poruszył w ważnym i interesującym artykule pt. O Sąd Najwyższy redaktor Anzelm Lutwak (zob. „Głos Prawa” 1924, nr 9-10 i 11-12). Po opublikowaniu opinii prof. Allerhanda do „Głosu Prawa” napłynęło kilka polemik, w tym podnosząca kontrargumenty polemika adwokata warszawskiego Czesława Poznańskiego pt. O jednolitość judykatury („Głos Prawa” 1925, nr 13-16, s. 288-291). Była to po części polemika z tezami dr. Lutwaka, ale – jak tenże zaznaczył w nocie odredakcyjnej – „wnioski do których doszedłem i które jeszcze mam uzupełnić, są pod względem tła, założeń i kierunku myśli poniekąd odmienne od poglądów P. prof. Allerhanda”. Rzeczywiście, o ile Allerhand wyraźnie przeciwstawiał się ujednolicaniu „na siłę” orzecznictwa o tyle Lutwak doceniał wykształcanie się tzw. linii orzeczniczych. Prześledzenie całej dyskusji w tym względzie w prasie i czasopismach prawniczych okresu II RP wykracza poza granice krótkiej notatki, ale temat jest godny opracowania.

EN

The article is an intervention of an outstanding lawyer about the unification trends in the jurisprudence of the Second Polish Republic brought about by the judicial activity of the Supreme Court. It was published in “Głos Prawa” in 1929, issue 9-10 (pp. 196-198), but it was not the first intervention on this subject. Already in the first year of the publication of “Głos Prawa”, this issue was raised in an important and interesting article entitled “For the Supreme Court” by the editor Anzelm Lutwak (see “Głos Prawa” 1924, issues 9-10 and 11-12). After the publication of Professor Allerhand’s opinion, several polemics were submitted to the “Voice of the Law”, including one entitled “For the uniformity of jurisprudence” by Czesław Poznański, a Warsaw lawyer, who raised some counter-arguments (“Głos Prawa” 1925, issues 13-16, pp. 288-291). The polemic was partly concerned with the theses of Doctor Lutwak, but – as he noted in the editorial note – “the conclusions that I have reached and which I am yet to supplement are somewhat different in terms of background, assumptions and direction of thought from those of Professor Allerhand”. Indeed, while Allerhand clearly opposed the unification of the case law, Lutwak appreciated the so-called “today’s line of precedents”. This note has as it aim to signal the problem rather than to present the entire discussion on this issue in the press and legal magazines of the Second Polish Republic for it goes beyond its scope.

19

Niezawisłość sądu i jej gwarancje (z powodu projektu ustawy o ustroju sądów zwyczajnych)

63%

Waśkowski E.

Głos Prawa. Przegląd Prawniczy Allerhanda

|

2021

|

vol. t. 4

|

issue 1 (7)

249-260

EN

An important voice in the discussion on the judicial system in the Second Polish Republic. Professor Waśkowski referrs to discussions that were present in the legal press in 1924, pointing to significant shortcomings of the discussion. Based on a broad comparative and historical analysis, he points out that in the future regulation of the judiciary, independence of the judge should be guaranteed and the judiciary should be unambiguously cut off from the administration. At the same time, he emphasizes the need for fundamental guarantees of independence, and above all, irremovability and a decent remuneration.

PL

Ważny głos w dyskusji nad ustrojem sądownictwa w II RP. Profesor Waśkowski odniósł się do dyskusji, które przetoczyły się w prasie prawniczej w 1924 r., zwracając uwagę, na istotne braki w dyskusji. W opartym na szerokiej analizie porównawczej i histerycznej wskazał, że w przyszłej regulacji ustroju sądownictwa należy zagwarantować sędziemu niezawisłość i jednoznacznie odciąć władzę sądowniczą od administracji. Podkreślił przy tym potrzebę fundamentalnych gwarancji niezawisłości, a nade wszystko nieusuwalność i godne uposażenie.

20

Nieusuwalność sędziów i jej granice

63%

Waśkowski E.

Głos Prawa. Przegląd Prawniczy Allerhanda

|

2022

|

vol. 5

|

issue 2 (10)

400-407

EN

In an article dating from 1924, the prominent scholar attempts to determine the limits of the fundamental guarantee of judicial independence. The author prefaces the study with a quote from Abbatucci: “When irremovability ceases to protect the parties and protects the person of the judge alone, it loses its raison d’être”. Without seeking to undermine the essential purpose of irremovability-insofar as it safeguards judicial independence and impartiality-Waśkowski nevertheless discusses situations in which irremovability becomes an obstacle to the judiciary.

PL

W artykule z 1924 r. wybitny uczony próbuje określić granice fundamentalnej gwarancji niezawisłości sędziowskiej. Autor poprzedza analizę cytatem z Jeana Charlesa Abbatucciego (1816-1885): „Gdy nieusuwalność przestaje zabezpieczać strony a chroni wyłącznie osobę sędziego, traci rację bytu”. Nie próbując podważać zasadniczego celu nieusuwalności – w zakresie, w jakim chroni ona niezawisłość i bezstronność sędziów – Waśkowski omawia sytuacje, w których nieusuwalność staje się przeszkodą dla wymiaru sprawiedliwości.

Refine search results

Wojskowe sądy rejonowe (1946—1955).Organizacja wewnętrzna.

"Jednotní v rozmanitosti": požadavky na EU jako právní společenství států

Iluze nezávislosti. Sociální status c. k. soudce v konfliktu loajalit mezi národem a státem na přelomu 19. a 20. století

Establishment of a judicial system and ensuring independence of judges in Lithuania, 1918–1920

The New National Council of the Judiciary and its impact on the Supreme Court in the light of the principle of judicial independence

Rada Sądownictwa Irlandii Północnej

Did Totalitarian Experience Shape Democratic Norms? Struggle for the Independence of the Polish Judiciary and its Results: Conclusions from Talks with Professor Adam Strzembosz

Judicial Independence in Kosovo. A Critical Analysis of Select Provisions of the Law on Courts

Standardy niezależności sądów i niezawisłości sędziowskiej – wybrane zagadnienia na przykładzie orzecznictwa sądów europejskich

Istota zadośćuczynienia oraz czynniki wpływające na jego wysokość

Rada sądownictwa w Holandii

Resort sprawiedliwości ZSRR w świetle sprawozdania polskiej delegacji (1956)

Odbudowa sądownictwa powszechnego w świetle protokołu z konferencji odbytej 14 września 1944 r. w Białymstoku z udziałem delegacji Resortu Sprawiedliwości PKWN

Wybrane problemy konstytucyjnej zasady niezawisłości sędziowskiej

Interpretation of the Right to an Effective Remedy in Freedom of Expression Cases in the Light of the Rule of Law Principle

Sąd rozjemczy – triumf i kryzys Trybunału Konstytucyjnego z perspektywy ekonomii politycznej

EUROPEJSKIE STANDARDY POWOŁYWANIA NA STANOWISKO SĘDZIOWSKIE W ŚWIETLE NAJNOWSZEGO ORZECZNICTWA EUROPEJSKIEGO TRYBUNAŁU PRAW CZŁOWIEKA

Przeciw jednostajności orzecznictwa

Niezawisłość sądu i jej gwarancje (z powodu projektu ustawy o ustroju sądów zwyczajnych)

Nieusuwalność sędziów i jej granice