Background. Judo is an Olympic sport where physical fitness is of great importance as well as technique and tactics. Physical and physiological conditions of the athletes are very important for a better judo performance and there is still a need for more data related to these determinants. Problem and aim. There is a need for more data concerning anthropological determinants of judo athletes. Thus, the aim of this study was to evaluate anthropometric profile, Wingate and Special Judo Fitness Test (SJFT) performance. Methods. The following tests and measurements were conducted in order to investigate anthropometric profile, Wingate and Special Judo Fitness Test (SJFT) performance of male (n=7) and female (n=10) judo athletes from Turkish Olympic judo team: anthropometric measurements, Wingate anaerobic test (WanT) and SJFT. An independent Student t test was used to compare male and female athletes. Pearson product correlation was used to verify the relationship between variables. Effect sizes were calculated following the recommendations by Rhea (2004). Results. There were differences between male and female athletes in the following variables; fat-free mass, body fat percentage, peak and mean power, HR after the set A and in the SJFT index (p< 0.05).Large and very large correlations were found between anthropometric measurements, SJFT parameters and WanT performance results (p<0.01). Large correlation was found between fat-free mass and HR values during SJFT sets (p<0.05). Conclusions. It can be concluded that the higher the fat percentage, the lower is the performance in activities involving body displacement. In conclusion, sex and weight differences should be taken into consideration while evaluating judo athletes and because higher fat-free mass means better SJFT performance, the training program should be organized to decrease or maintain body fat and increase muscle mass.
PL
Tło. Judo to sport olimpijski, w którym ważna jest sprawność fizyczna, a także technika i taktyka. Warunki fizyczne i fizjologiczne sportowców są bardzo ważne dla osiągnięcia lepszych wyników w judo i nadal istnieje zapotrzebowanie na więcej danych związanych z tymi determinantami. Problem i cel. Potrzebne są dalsze dane dotyczące uwarunkowań antropologicznych judoków. W związku z tym, celem niniejszego badania było dokonanie oceny profilu antropometrycznego, przy zastosowaniu testów sprawdzających sprawność (Wingate i Special Judo Fitness Test). Metody. W celu zbadania profilu antropometrycznego przeprowadzono następujące testy i pomiary: test Wingate i Special Judo Fitness Test (SJFT) dla zawodników (n = 7) i zawodniczek (n = 10) z tureckiej drużyny olimpijskiej w judo. Do porównania sportowców płci męskiej i żeńskiej wykorzystano niezależny t-test. W celu zweryfikowania zależności między zmiennymi zastosowano korelację liniową Pearsona. Siłę relacji między dwiema zmiennymi w populacji statystycznej obliczono zgodnie z zaleceniami Rhea (2004). Wyniki. Zanotowano różnice między sportowcami płci męskiej i żeńskiej w następujących zmiennych: beztłuszczowa masa, procent tkanki tłuszczowej, moc szczytowa i średnia, tętno (HR) w zbiorze A i indeks SJFT (p <0,05). Znaleziono duże i bardzo duże korelacje między pomiarami antropometrycznymi, parametrami SJFT i wynikami wydajności WanT (p <0,01 ). Stwierdzono dużą korelację pomiędzy beztłuszczową masą a wartościami tętna podczas testu SJFT (p <0,05). Wnioski. Można stwierdzić, że im wyższy procent tkanki tłuszczowej, tym niższe są czynności związane z przemieszczeniem ciała. Należy wziąć pod uwagę różnice płci i masy ciała podczas oceniania sportowców judo, a ponieważ masa o wyższej zawartości tłuszczu oznacza lepszą wydajność w czasie testu SJFT, Program szkolenia powinien być zorganizowany w celu zmniejszenia lub utrzymania poziomu tkanki tłuszczowej i zwiększenia masy mięśniowej.
Cel badań. Celem pracy były rozważania dotyczące internalizacji zasad oraz filozofii sztuk i sportów walki wśród trenerów i instruktorów judo oraz mistrzów Pszczyńskiej Akademii Sztuk Walki. Materiał i metody. Badania przeprowadzono na terenie województwa śląskiego, małopolskiego oraz warmińsko-mazurskiego. Zastosowano dobór dostępności badanych, metodę sondażu diagnostycznego, technikę ankietową. Jako narzędzie wykorzystano anonimowy kwestionariusz. Składał się on ze zmodyfikowanych pytań, które wybrano z planu wywiadu bezpośredniego pogłębionego opracowanego przez Cynarskiego. Rozdano 68 kwestionariuszy, zebrano 39. Wyniki. Wszyscy respondenci prowadzący treningi w sekcjach Pszczyńskiej Akademii Sztuk Walki szczególną rolę w procesie nauczania sztuk walki przypisywali aspektom związanym z ich zasadami, filozofią, kulturą i tradycją. Dla 77,78% badanych związanych z judo ważniejszy był kontekst sportu niż sztuki. Przywiązanie do filozofii i zasad sztuk i sportów walki zadeklarowało jednak 79,49% ogółu badanych. Wnioski. Większość respondentów uwewnętrzniała etos sztuk i sportów walki. W większym stopniu dotyczyło to jednak mistrzów Pszczyńskiej Akademii Sztuk Walki niż trenerów i instruktorów judo.
EN
Background. The purpose of the study were considerations concerning the internalization of the principles and philosophy of martial arts among judo trainers and instructors and the masters of the Pszczyna Academy of Martial Arts. Material and methods. The research was conducted in the Silesia, Lesser Poland, and Warmia-Masuria provinces in Poland. The selection of the availability of respondents, the diagnostic survey method, and the questionnaire technique were applied. An anonymous questionnaire was used as a tool. It consisted of modified questions, selected from the direct deepened interview plan developed by Cynarski. The total of 68 questionnaires were distributed, 39 were collected back. Results. All respondents training in the sections of the Pszczyna Academy of Martial Arts attributed a special role in the process of teaching martial arts to the aspects related to their principles, philosophy, culture, and tradition. For 77,78% of the participants bound with judo, the context of sport is more important than the art. However, adherence to the philosophy and principles of martial arts was declared by 79,49% of all respondents. Conclusions. The majority of the participants internalize the ethos of martial arts and combat sports, although this applies more to the masters of the Pszczyna Academy of Martial Arts than to the judo trainers and instructors.
Background. The purpose of the study was to analyze the problem of motivation in martial arts and sports. The studied sports were judo and Pszczyńska Martial Art. Material and methods. The sample consisted of 110 people in the Voivodships of Silesia and Lesser Poland. The diagnostic survey method was used. The study tool used was the Sport Motivation Scale by Luc G. Pelletier et al. Statistically significant differences were estimated at p < 0.05. Results. Intrinsic motivation to know and intrinsic motivation to accomplish things proved dominant among judo contenders and people practicing Pszczyńska Martial Art, respectively. Statistically significant differences depending on the type of martial art were found in the case of introjected, identified, external regulation and amotivation. The degree significantly influenced the level of amotivation, external and identified regulation. Conclusions. The finding may be used to reduce the martial arts and sports dropout rates and to increase the number of adepts achieving mastery.
Cel badań. Celem niniejszego badania była analiza dynamiki zmienności wartości fal Theta i Beta w grupach eksperymentalnej i kontrolnej po kolejnych sesjach biofeedback oraz określenie optymalnej liczby jednostek treningowych wystarczających do osiągnięcia celu badania, jakim była poprawa szybkości reakcji w badanej grupie zawodników judo. Metoda. W badaniu wzięło udział 12 mężczyzn – zawodników kadry narodowej Polskiego Związku Judo. Zawodnicy uczestniczyli w dwóch cyklach treningowych, każdy po 15 sesji. Czas trwania treningu wynosił 4 minuty. W pierwszej sesji treningi odbywały się co drugi dzień. Druga seria badań, która odbyła się po czterotygodniowej przerwie, charakteryzowała się tym samym czasem trwania, jednak treningi odbywały się codziennie. Komputerowy test szybkości reakcji oraz wybrane próby systemu wiedeńskiego zostały wykonane przed oraz po zakończeniu każdego cyklu treningowego. Zawodnicy wykonywali trening na podstawie protokołu beta1/theta przy użyciu oprogramowania Biograf Infiniti 6.0 oraz 5 – kanałowego urządzenia dekodującego ProComp5 z sensorem EEG. Wyniki. Szczegółowa analiza wyników pokazuje, że zastosowanie treningu biofeedback, który przyczynił się do poprawy szybkości reakcji, znacząco wpływa na dynamikę aktywności fal mózgowych. Wnioski. Trening neurofeedback u zawodników judo może prowadzić do polepszenia wyników związanych z poprawą szybkości reakcji. Konieczne są jednak dalsze badania na szerszej grupie zawodników.
EN
Purpose of research. The aim of this study was to analyze the dynamics of the variability of the Theta and Beta waves in the experimental and control groups after successive biofeedback sessions, and to determine the optimal number of biofeedback training units to achieve the goal of the study, which was to improve the reaction speed in the experimental group. Method. 12 men, members of the national team of the Polish Judo Association took part in the study. The competitors participated in two training cycles. Each cycle consisted of 15 training sessions. The duration of the training was 4 minutes. In the first session, training was held every other day. The second series of tests, which took place after a four-week break, was characterized by the same duration, but the training was held every day. A computer test of reaction speed and selected tests of the Vienna system were carried out before and after each training cycle. The competitors performed the training based on the beta1 / theta protocol using the Biograf Infiniti 6.0 software and a 5-channel ProComp5 decoding device with an EEG sensor. Results. Analysis of the results shows that the application of biofeedback training, which contributed to the improvement of reaction speed, significantly affects the dynamics of brain wave activity. Conclusions. There has been great interest in research in delivering the importance of training the EEG-biofeedback in sport. There are many unresolved issues and inconsistent conclusions, which need to be explained. It is necessary to perform research in more cases and to determine the optimal training methodology, which will lead to the proposal of practical suggestions, taking into account individual disciplines and sports competitions.
Background. One of the most important elements of physical wellness is the comfort of breathing – unlimited use of the surrounding air by the human body, without breathlessness, day or night apnea, or the ability to use the voice at full range and intensity. Comfort of breathing can be obtained for example by participation in sport or physical recreation. A large number of studies have indicated low levels of physical activity in the contemporary young generation, which limits the development of the respiratory system as well as complicates proper general physical development. Problem. Can singing in a choir, hip-hop dancing or recreational judo training improve functionality of the respiratory system in a similar way as does another form of physical activities? Material and Methods. A spirometric study involved 24 female members of the Chamber Choir of Kazimierz Wielki University, 24 female students from physical recreation practicing judo, 24 female hip-hop dancers and 26 female students from other faculties – control group. All these people were from Kazimierz Wielki University. Results. The results of the spirometric test suggest that singing in the choir, judo training and hip-hop dancing significantly improve human respiratory system. Conclusion. The results showed that the physical activity by recreational judo training improves the human respiratory system to the highest degree and it does not require special natural abilities like “ear to sing” (required in choir) and “a sense of rhythm” ( required in hip-hop dancing)
PL
Tło. Jednym z najważniejszych elementów fizycznego dobrostanu człowieka jest komfort oddychania czyli nieograniczone korzystanie przez człowieka z otaczającego go powietrza, bez duszności, bezdechu w dzień lub w nocy, możliwość korzystania z głosu w pełnym zakresie i pełną siłą. Problem. Komfort oddychania można uzyskiwać w różny sposób, na przykład poprzez sport, rekreację fizyczną lub też śpiewanie. Wiele badań wskazuje niski poziom aktywności fizycznej młodego pokolenia, która to sama komplikuje prawidłowy rozwój fizyczny i ogranicza rozwój układ oddechowego. Czy śpiewanie w chórze, taniec hip-hop lub rekreacyjny trening judo poprawia funkcjonalności systemu oddechowego w podobny sposób, jak robi inną formy aktywności fizycznej? Materiał i metody. W badaniach spirometrycznych wzięły udział 24 studentki z Chóru Kameralnego, 26 studentek z różnych wydziałów - grupa kontrolna, 24 studentki trenujące rekreacyjnie judo i 24 studentki trenujące taniec hip-hop. Wyniki. Wszystkie te osoby były z Uniwersytetu Kazimierza Wielkiego w Bydgoszczy. Wyniki: Wyniki badania spirometrycznego sugerują, że śpiewanie w chórze, rekreacyjny trening judo i taniec hip-hop istotnie poprawiają sprawność ludzkiego układu oddechowego. Wnioski. Uzyskane wyniki wykazały, że aktywność fizyczna realizowana przez rekreacyjny trening judo poprawia w większym stopniu sprawność ludzkiego układu oddechowego niż badane tu, inne rodzaje ludzkiej aktywności. Dodatkowo należy zauważyć że rekreacyjny trening judo nie wymaga od ćwiczących specjalnych zdolności jak „słuch muzyczny” (wymagany w chórze) lub „poczucie rytmu” (wymagane w tańcu hip-hop).
Background. There is frequent communication and a complex relationship between the martial arts in Eastern Asia, in particular between China and Japan. Nowadays Chinese martial arts are facing the issue of globalization following the wave of Chinese modernization. These authors believe is important to understand the core of martial arts through historical and comparative studies of the time before martial arts spread overseas. In fact, Kano Jigoro referred to Karate in his book Seiryoku zen’yo Kokumin taiiku written in 1924 as well to a set of movements or physical exercises that are now part of Judo. Karate has a close relationships with Chinese martial arts. Based on the analysis in this study, Kano must have known of the relationship between Karate and Chinese martial arts. What is more, Kano had direct contact with Chinese martial arts when he went to China and saw them being practiced. He even said that Chinese martial arts were similar to the Japanese martial art of Jujutsu. Based on these facts, this study will use Seiryoku zen’yo Kokumin taiiku as a clue to analyze the connection between Kano Jigoro and Chinese martial arts. Aims and objectives. To reveal the connections between Kano Jigoro and Chinese martial arts through Seiryoku zen’yo Kokumin taiiku, the study has to solve the following problems: 1. What kind of relationship do Karate and Seiryoku zen’yo Kokumin taiiku have? 2. Did Kano consider the relationship of Karate to Chinese martial arts when he created Seiryoku zen’yo Kokumin taiiku? 3. What kind of martial arts did Kano see when he went to China in 1902? Do similarities exist in the techniques or any other aspects of Seiryoku zen’yo Kokumin taiiku and the Chinese martial arts that Kano saw in China. Method. This is historical research combined with a phenomenological and technical approach. The study analyzes the technique of Seiryoku zen’yo Kokumin taiiku, and compares it with Karate and Chinese martial arts. The study also discovers what connections existed between Kano and Chinese martial arts based on related documents and materials. Results. The Tandoku movement and Karate do have a close relationship. Seiryoku zen’yo Kokumin taiiku, as a kind of kata of Judo, has striking techniques that used to be seen in Karate. It should also be borne in mind that Seiryoku zen’yo Kokumin taiiku was created two years after Gichin Funakoshi started spreading Karate to the Japanese mainland. Kano should also have known this history when he created Seiryoku zen’yo Kokumin taiiku. Kano was more likely referring to Shuaijiao when he said he was excited to find the Chinese martial arts were similar to Jujutsu. Furthermore, Shuaijiao shares similarities with Seiryoku zen’yo Kokumin taiiku in both techniques and training methods.
PL
Tło. Między sztukami walki w Azji Wschodniej, szczególnie w Chinach i Japonii, istnieją złożone relacje i cechy wspólne. Obecnie chińskie sztuki walki stoją w obliczu problemu globalizacji pod falą modernizacji Chin. Autorzy uważają, że ważne jest, aby zrozumieć istotę sztuk walki poprzez badania historyczne i porównawcze zanim sztuki walki rozprzestrzenią się w innych krajach. W rzeczywistości książka Seiryoku zen’yo Kokumin Taliku, napisana przez Jigoro Kano w 1924 roku, wspominała o karate a także zawierała zestaw ruchów i ćwiczeń fizycznych, które są obecnie częścią judo. Karate ma bliskie relacje z chińskimi sztukami walki. Na podstawie analizy w tym badaniu można stwierdzić, iż Kano widział związek karate i chińskich sztuk walki. Co więcej, Kano miał bezpośredni kontakt z chińskimi sztukami walki, kiedy udał się do Chin i miał okazję obserwować je osobiście. Stwierdził nawet, że chińskie sztuki walki są podobne do japońskiej sztuki walki jujutsu. Na podstawie wskazanych faktów, to badanie korzysta z Seiryoku zen’yo Kokumin taiiku jako wskazówki do analizy związku Jigoro Kano z chińskimi sztukami walki. Problem i cel. Aby przedstawić związek Jigoro Kano z chińskimi sztukami walki poprzez Seiryoku zen’yo Kokumin taiiku, w badaniu pozostawiono do analizy następujące problemy: (1) Jaki jest związek między karate a Seiryoku zen’yo Kokumin taiiku? (2) Czy Kano rozważał związek karate i chińskiej sztuki walki, kiedy tworzył Seiryoku zen’yo Kokumin taiiku? (3) Jakie sztuki walki Kano zobaczył, gdy udał się do Chin w 1902 roku? (4) Czy istnieją podobieństwa w technikach lub innych elementach Seiryoku zen’yo Kokumin taiiku i chińskich sztukach walki, które Kano widział w Chinach? Metoda. Jest to badanie historyczne o podejściu fenomenologicznym i technicznym. W badaniu zanalizowano technikę Seiryoku zen’yo Kokumin taiiku oraz porównano ją z karate i chińskimi sztukami walki. Badanie dotyczy także koneksji, które istniały między Kano a chińskimi sztukami walki w oparciu o odpowiednie dokumenty i materiały. Wyniki. Ruch Tandoku i karate mają bliskie relacje. Seiryoku zen’yo Kokumin taiiku, to rodzaj kata w judo. Zawierają one techniki ciosów, które były widoczne w karate. Należy także wziąć pod uwagę fakt, że Seiryoku zen’yo Kokumin taiiku został stworzony w dwa lata później, po tym jak Gichin Funakoshi zaczął rozpowszechniać karate na głównych wyspach Japonii. Kano powinien był znać historię, gdy tworzył Seiryoku zen’yo Kokumin taiiku. Kano częściej odnosił się do shuaijiao, kiedy odkrył podobieństwo chińskich sztuk walki do jujutsu. Natomiast shuaijiao łączy wiele podobieństw z Seiryokuzen’yo Kokumin taiiku w zakresie techniki i metod szkolenia. Wnioski. (1) Ruch Tandoku ma ścisły związek z karate i technikami Seiryoku zen’yo Kokumin taiiku. (2) Kano prawdopodobnie znał historię karate, kiedy tworzył Seiryoku zen’yo Kokumin taiiku. (3) Kano częściej odnosił się do shuaijiao, gdy w 1902 mówił o podobieństwach chińskich sztuk walki i jujutsu. 4) W shuaijiao występują pewne podobieństwa do Seiryoku zen’yo Kokumin taiiku - nie tylko jeśli chodzi o technikę, ale także metody szkolenia.
Purpose. The optimization of training judo practitioners in the techniques of the physical elements of judo based on the underlying principles and the informational-matrix training technology model, which was created to train sportspeople in motor skills. Methods. Two groups of students participated in the research: the experimental group (young men aged 18-20, n= 30) and a control group (young men aged 18-20, n=30). All the necessary procedures to verify the uniformity of the groups were conducted (p<0.05). The experiment was conducted from 2010 to 2014. We used statistical methods to determine the qualitative and quantitative indicators in the resulting research data of the research (X mean, t, p, s). Results. We substantiated the use of didactic laws in the training of Judo techniques. Adequate usage of goal-setting structural elements in the training of motor actions for the mastery of physical exercises was accentuated. The principle of functional redundancy and reliability in the execution of the Ura Nage throw was demonstrated. The possibility of applying didactic laws to training in counter attack for example, was shown. It was noted that when there was a high level of fatigue there was a reduction in the variability of effort differentiation. This phenomenon is recommended for use as a methodic technique in training and in the perfection of movements to increase their stability and reliability. We determined the degree of motor exercise mastery, which met its required outcome. A minimum number of exercise and cycle repetitions was set at an 80% skillfulness level (189- 504 repetitions and 3-8 cycles). Such an approach to mastering martial arts techniques reduced training time by between 2.97 and 7.96 times. Conclusions. One of main factors in perfecting the training process is a consideration of didactic laws, the sports practitioner’s individual features; his individual style. It is important to substantiate the optimal correlation of physical loads and a sports practitioner’s rest intervals.
PL
Cel. Optymalizacja treningu techniki ćwiczeń fizycznych w judo na podstawie praw dydaktycznych i matrycy informacyjnej modelu technologii szkolenia, stworzonej do treningu zdolności motorycznych sportowców. Metody. W badaniach uczestniczyły dwie grupy studentów: grupa eksperymentalna (chłopcy, w wieku 18-20, n = 30) oraz grupa kontrolna (chłopcy, w wieku 18- 20, n = 30). Wszystkie wymagane procedury weryfikacji jednorodności grup zostały przeprowadzone (p <0,05). Eksperyment odbył się w latach 2010-2014. Użyto metod statystycznych dla określenia jakościowych i ilościowych wskaźników otrzymanych wyników badań (średnia X, t, p, s). Wyniki. Uzasadniono stosowanie praw dydaktycznych w treningu technik judo. Podkreślone zostało odpowiednie wykorzystanie elementów konstrukcyjnych przy wyznaczaniu celów szkolenia w ćwiczeniach fizycznych. Przedstawiona została zasada redundancji funkcjonalnej i niezawodności w wykonywaniu rzutu Ura Nage, a także możliwość zastosowania praw dydaktycznych w treningu na przykładzie kontrataku. Zauważono także, że przy wysokim stopniu zmęczenia zmienność różnicowania się wysiłku zostaje zmniejszona. Zjawisko to jest zalecane do stosowania, jako technika metodyczna w treningu i doskonaleniu ruchów w celu zwiększenia ich stabilności i wiarygodności. Autorzy stwierdzili stopień opanowania ćwiczeń motorycznych, które spełniły bezwarunkowo swoje zadanie. Ustalona została minimalna ilość ćwiczeń i cykli powtórzeń wymaganych by osiągnąć sprawność na poziomie 80% (189-504 powtórzeń i 3-8 cykli). Takie podejście do opanowania technik sztuk walki oszczędza czas treningu od 2,97 do 7,96 razy. Wnioski. Jednym z głównych czynników procesu szkolenia doskonałości sportowej jest uwzględnienie przepisów dydaktycznych, indywidualnych cech sportowca i jego indywidualnego stylu. Ważne jest, aby uzasadnić optymalną korelację obciążeń fizycznych i przerw na odpoczynek dla sportowców.
Background. This study, presented by [Litwiniuk, Bujak 1997] captured motivational factors for participation of women and men in combat sports – specifically taekwondo. Motivation is certainly one of the most important elements in the structure of personality and is therefore considered to be an important factor explaining social behavior. Problem and goal. The main goal of the work was to identify and analyze the motivational factors of men and women in the high- performance and elite judokas, on the basis of which we determined the motivational structure of each judoka both individually and globally. Knowledge of the subject is important, especially for trainers, but also for elite athletes who influence and manage the motivational structure. Material and Methods. We used in-depth interviews, theoretical analysis and case history by [Hlavonova 2013].The research group consisted of four judokas who were nominated at the time of the survey as a representative selection of men and women in Slovakia. We used basic rational and logical methods to process data. The results. The motivational factors prevailing in the motivation profile of junior athletes and the most common source of psychological crises and ways to overcome them have been identified. The motivation itself influenced in particular the aspect of the body in sporting activities. Conclusions. In the overall motivational structure of active judo, athletes have the highest intensity of motivation. The intensity of demotivating factors in active judges resulted in the onset of a psychological crisis. A certain risk may be that some respondents put high demands on their coach.
PL
Wprowadzenie. Motywacja jest bez wątpienia jednym z głównych problemów psychologii sportu, w szczególności sportu na najwyższym poziomie. Motywacja jest z pewnością jednym z najważniejszych elementów struktury osobowości i dlatego jest uważana za ważny czynnik wyjaśniający zachowania społeczne. Problem i cel. Głównym celem pracy była identyfikacja i analiza czynników motywacyjnych zawodników i zawodniczek na najwyższym poziomie zaawansowania w judo, na podstawie których autorzy określili strukturę motywacyjną każdego judoki indywidualnie i globalnie. Znajomość tematu jest ważna, szczególnie dla trenerów, ale także dla elity sportowców, którzy wpływają na strukturę motywacyjną i nią zarządzają. Materiał i metody. Główną metodą badań było poza badaniem źródeł literackich badanie ex post facto. Grupa badawcza składała się z 10 judoków, którzy w czasie badań byli nominowani do kobiecej i męskiej reprezentacji Słowacji oraz 6 byłych judoków, którzy zakończyli już swoją aktywną karierę sportową. Do przetwarzania danych wykorzystano podstawowe racjonalne i logiczne metody. Wyniki. Uzyskano interesujące wyniki. Wyznaczono czynniki motywacyjne, które dominują w profilu motywacyjnym zawodników judo i najczęstsze źródło kryzysów psychologicznych oraz sposoby ich przezwyciężenia. Wnioski. Może to pomóc wielu trenerom i sportowcom poprawić i usprawnić cały proces treningowy i przygotowanie psychologiczne w judo.
Background. Since parents are one of the most influential social- agents on children’ behavior, it is crucial to develop strategies for them to put major emphasis on their children’s physical activity. The purpose of this study was to analyze the effects of a judo-based intervention developed according to the self-determination theory on parents’ motivation. Methods. Ninety-six parents (54 men and 42 women) aged between 25 and 48 (M = 37.2, SD =2.58) with no previous experience in judo participated in this study. The intervention consisted of a session in which parents practiced judo with their children under the direction of coaches who used strategies to promote the satisfaction of basic psychological needs. Results. The post-intervention results showed high values in the satisfaction of the three basic psychological needs and significant increases of more self-determined forms of motivation and future intention to practice judo both for their children and for themselves. These increases were significantly higher for those parents with lower pre-intervention scores on the index of self-determination. Conclusion. Providing the parents of young athletes with a practical experience together with their children, following specific strategies and guided by specialist professionals, could be an effective intervention to produce adaptive changes in their motivation. In addition, parents with low degrees of self- determined motivation would seem to be the main target of this kind of intervention.
PL
Tło. Ponieważ rodzice są osobami, które w dużym stopniu wpływają na zachowania społeczne dzieci, ważne jest opracowanie strategii, które pozwolą im położyć duży nacisk na aktywność fizyczną swoich dzieci. Celem pracy była analiza wpływu działania interwencyjnego opartego na judo, opracowanego zgodnie z teorią samostanowienia motywacji rodziców. Metody. W badaniu wzięło udział 96 rodziców (54 mężczyzn i 42 kobiety) w wieku od 25 do 48 lat (M = 37,2, SD = 2,58) bez wcześniejszego doświadczenia w judo. Działanie interwencyjne składało się z sesji, w której rodzice ćwiczyli judo ze swoimi dziećmi pod kierunkiem trenerów, którzy wykorzystywali strategie promujące zaspokojenie podstawowych potrzeb psychologicznych. Wyniki. Wyniki po interwencji wykazały wysokie wartości w zaspokajaniu trzech podstawowych potrzeb psychologicznych oraz znaczący wzrost bardziej samostanowiących form motywacji i deklaracji przyszłego zamiaru uprawiania judo przez dzieci, jak i rodziców. Wskaźniki wzrostu były istotnie wyższe w przypadku rodziców z niższą punktacją przedinterwencyjną w odniesieniu do wskaźniku samostanowienia. Wniosek. Zapewnienie rodzicom młodych sportowców praktycznego doświadczenia wraz z ich dziećmi, przy zastosowaniu określonych strategii i pod kierunkiem specjalistów, może być skutecznym sposobem wywołania adaptacyjnych zmian w ich motywacji. Ponadto głównym obiektem tego rodzaju działania interwencyjnego wydają się być rodzice o niskim stopniu samookreślonej motywacji.
Problem and aim. Changes and adjustments to sports rules of judo fighting introduced in 2014 were in force during the World Championships in 2014 and 2015 as well as during the judo tournament at the Olympic Games in 2016. The most significant changes introduced in 2014 included reducing the importance of warnings that could not balance effective technical attacks such as yuko and waza ari. An athlete could receive a warning three times during one fight, which would determine winning the fight by ten points (ippon). However, a warning received for the fourth time would lead to the athlete’s disqualification. Taking into account the fact that penalties are an important part of technical and tactical preparation in judo, the purpose of the research was to define the most common infringements in this sport. Method. The research material was made of an analysis of 846 fights conducted by men during the World Championships in 2014 and 2015, in which all warnings were registered. Results. The collected material allowed concluding that non- combativity during a fight was the most frequently committed rule infringement. Seven most frequent infringements accounted for over ninety percent of all registered penalties in these contests, while the sports rules specify more than forty of them.
PL
Problem i cel. Zmiany przepisów sportowych walki w judo wprowadzone w 2014 roku obowiązywały podczas rozgrywania Mistrzostw Świata w roku 2014 i 2015 oraz podczas Igrzysk Olimpijskich w 2016 roku. Do najbardziej istotnych korekt wprowadzonych w 2014 roku należało ograniczenie znaczenia upomnień, które nie mogły równoważyć skutecznych ataków technicznych takich jak yuko (5 punktów) i waza ari (7 punktów). Korekty w przepisach, poza troską o bezpieczeństwo sportowców, mają również na celu zwiększenie widowiskowości walki „positive judo”. Biorąc pod uwagę fakt, że dotychczasowe analizy walki w judo koncentrowały się głównie na skuteczności wykonania technik, a problematyka kar była rzadziej podejmowana, celem badań było określenie najczęściej popełnianych przewinień w tej dyscyplinie sportu. Materiał i metoda. Materiał badawczy stanowiła analiza 846 walk stoczonych przez mężczyzn podczas Mistrzostw Świata w 2014 i 2015 roku, w których zarejestrowano wszystkie upomnienia sędziowskie, które otrzymali zawodnicy. Wyniki. Zebrany materiał pozwolił stwierdzić, że do najczęściej popełnianych przewinień należał braku aktywności podczas walki. Kolejnych siedem powtarzających się wykroczeń, które popełniali zawodnicy, stanowiło ponad dziewięćdziesiąt procent wszystkich zarejestrowanych w tych zawodach kar, podczas gdy regulamin sportowy Międzynarodowej Federacji Judo określa ich ponad czterdzieści.
Background. The influence of socioeconomic variables on sporting success has been frequently presented in the literature. However, most of the studies on this topic have linked all sports rather than the specificities of individual sports. Problem and Aim. Analyzing the influence of the socioeconomic and historical results of past World Championships and Olympic Games countries’ performance at the Olympic Games, based specifically on judo. Methods. The sample consists of the results (medals and ‘points’ - dependent variables) of 157 countries that participated in Olympic judo events/competitions between 1992 and 2016. The socioeconomic and data relating to historical past performance at World Championships and Olympic Games were used as independent variables. A country’s point at the Olympic Games was modeled for data analysis, employing a random effects model and data as a panel. The software MATLAB® 2010 and the level of significance of 0.05 were also used. Results. Variables such as Religion, Pre/Post Host (only for medals), Host, WC1, WC3 and WC4 were positive and significant for performance in the Olympic judo events between 1992 and 2016. Conclusion. In contrast to studies that considered the results of sports in general the specificities and characteristics existing in each sport (such as judo) can inhibit the influence of socioeconomic variables on the performance of countries at the Olympic Games. Cultural and past results variables can be more influential.
PL
Tło. Wpływ zmiennych socjo-ekonomicznych w sukcesie sportowym był często prezentowany w literaturze. Jednak większość opracowań na ten temat łączyła je wszystkie z pominięciem specyfiki poszczególnych dyscyplin sportowych. Problem i cel. Przeanalizowanie wpływu społeczno- ekonomicznych i historycznych wyników minionych Mistrzostw Świata i Igrzysk Olimpijskich wybranych krajów na występy na Igrzyskach Olimpijskich, ale z uwzględnieniem danego poziomu sportowego w judo. Metody. Próba składała się z wyników (medale i punkty – zmienne zależne) 157 krajów, które uczestniczyły w imprezach/konkursach olimpijskich w judo w latach 1992-2016. Jako zmienne niezależne wykorzystano dane socjo-ekonomiczne oraz dane dotyczące wyników z przeszłości na Mistrzostwach Świata i Igrzyskach Olimpijskich. Do analizy danych modelowano punkt kraju na Igrzyskach Olimpijskich stosując model efektów losowych i dane jako panel. Do analizy wykorzystano oprogramowanie MATLAB® 2010 oraz poziom istotności 0,05. Wyniki. Zmienne takie jak Religia, Gospodarz wydarzenia sportowego przed/po (tylko dla medali), WC1, WC3 i WC4 były pozytywne i istotne dla wyników w olimpijskich zawodach judo w latach 1992-2016. Wnioski. W przeciwieństwie do badań, które rozpatrywały wyniki sportów w ogóle, specyfika i cechy istniejące w każdym sporcie (takim jak judo) mogą hamować wpływ zmiennych socjoekonomicznych na wyniki krajów na igrzyskach olimpijskich. Większy wpływ mogą mieć zmienne kulturowe i zmienne dotyczące wyników z przeszłości.
Problem and Aim. There is a lack of scientific literature about hydration status changes of combat athletes during different periods over a one-year training cycle. The aim of this study is to evaluate the hydration status in youth judo athletes during an off-season 5-day judo training camp. Methods. The research sample was composed of six judo athletes, age 16 (IqR=3.25), body weight 81 (IqR=18.75) kg, height 179 (IqR=6.5) cm, sports age 9.5 (IqR=3.5). Morning urine samples in test-tubes were collected from athletes´ rooms and analysed using a digital refractometer ATAGO PAL-10S for urine specific gravity (USG). The data was analysed using a non-parametric ANOVA for repeated measures (Friedman´s ANOVA) with the calculation of effect size (Kendall´s Coefficient of Concordance). The results were expressed as a median (Med) with interquartile range (IqR). The statistical significance was set at p<0.05. Results. After the first morning measurement, the participants were hypohydrated USG=1.0235 (IqR=0.0100). Next day the participants were still hypohydrated USG =1.0259 (IqR=0.0154) and the values were even worse than the previous day. The USG values tended to improve on the 4th day USG=1.0195 (IqR=0.0100) and 5th day as well USG=1.0177 (IqR = 0.0100) and athletes were only minimally hypohydrated. However, there was no significant difference between all measurements (p=0.334) and the effect size was small (Kendall´s W =0.189). Conclusions. Even though judo athletes trained off-season when body weight reduction was not necessary their hydration status was still suboptimal.
PL
Problem i cel. Brak jest literatury naukowej na temat zmian statusu hydratacji zawodników sportów walki w różnych okresach w ciągu rocznego cyklu treningowego. Celem badania była ocena stanu nawodnienia u młodych zawodników judo podczas 5- dniowego obozu treningowego poza sezonem. Metody. W badaniu brało udział sześciu judoków, w wieku 16 (IqR=3,25) lat, o masie ciała 81 (IqR=18,75) kg, wzroście 179 (IqR=6,5) cm i czasie trenowania 9,5 (IqR=3,5). Pobrane z pokoi sportowców poranne próbki moczu zanalizowano w probówkach przy użyciu cyfrowego refraktometru ATAGO PAL-10S w celu określenia ciężaru właściwego moczu (USG). Dane analizowano przy użyciu nieparametrycznej analizy ANOVA dla powtarzalnych pomiarów (ANOVA Friedmana) z obliczeniem wielkości rezultatu (Współczynnik Zgodności Kendalla). Wyniki wyrażono, jako medianę (Med) z przedziałem międzykwartylowym (IqR). Istotność statystyczną ustalono na poziomie p<0,05. Wyniki. Po pierwszym pomiarze porannym, uczestnicy zostali poddani hipohydratacji USG=1,0235 (IqR=0,0100). Następnego dnia uczestnicy nadal byli hipohydratowani USG = 1,0259 (IqR= 0,0154), a wartości były jeszcze gorsze niż w dniu poprzednim. Wartości USG poprawiały się 4 dnia USG= 1,0195 (IqR=0,0100) i 5 dnia oraz USG=1,0177 (IqR = 0,0100), a sportowcy byli tylko minimalnie hypohydrowani. Nie stwierdzono jednak istotnej różnicy między wszystkimi pomiarami (p=0,334), a wartość wyniku była mała (W =0,189 Kendalla). Wnioski. Mimo, że zawodnicy judo trenowali poza sezonem, kiedy redukcja masy ciała nie była konieczna, ich stan nawodnienia nadal nie był optymalny.
Background. Recent rule changes have led to alterations in the technical and tactical components of judo matches and athletes’ physical capacities. There have also been many changes regarding total match durations during high-level judo matches. Problem and aim. There is no study under the current refereeing rules that investigates both total match duration, and the factors leading to the competition continuing after the golden score. This study investigated the factors that affected total match duration during high-level judo matches. Methods. The data were obtained from a total of 5111 official judo matches during the latest two world championships (2018– 2019) and eight grand prix tournaments (2019). The Mann-Whitney-U test was used to determine the difference in total match duration between men and women, while differences among the weight categories were investigated using the Kruskal-Wallis test. The difference in the percentage of matches with or without a golden score according to weight categories was analysed by the Chi-square test. The factors leading to a match ending in a golden score were investigated using logistic binary regression analysis. Results. The total match duration decreased as the weight categories in both men and women increased. Likewise, increasing the weight category led to an increase in the percentage of t matches that ended before the official time and a decrease in normal match duration and matches that ended in the golden score. Sex did not affect this distribution. The possibility of a golden score in other weight categories was 2-3 times higher compared to heavyweight classes (OR=1.77-2.84, p=0.00). The lack of ippon score in the matches significantly increased the possibility of a golden score (OR=1.53, p=0.00). The possibility of a third waza-ari (2 vs 1) during a golden score was 3 times higher compared to the matches that ended before the official match duration (OR=3.12, p=0.00). Moreover, a waza-ari increased the possibility of matches ending before or at normal match duration by1.3 times while two waza-ari increased it by 5.54 times. The possibility of a golden score in the matches with a shido was higher compared to those without a shido. This possibility increased more as long as the number of penalties increased. Conclusions. The total duration of the matches was affected by weight categories, the number of scores, and penalties. In particular, receiving a shido was found to be an important factor in terms of a longer match duration. The increase in weight categories led to a shorter match duration. The investigation of the match duration and the factors affecting it within the current refereeing rules can contribute to coaches and athletes developing training plans and match tactics.
PL
Tło. Ostatnie zmiany w przepisach doprowadziły do zmian w technicznych i taktycznych elementach walk judo oraz w możliwościach fizycznych zawodników, a także do wielu zmian w całkowitym czasie trwania walki podczas rozgrywek judo na wysokim stopniu. Problem i cel. Autorzy pracy nie znaleźli badań, które analizowałyby całkowity czas trwania meczu i czynniki prowadzące do kontynuowania rywalizacji do złotego wyniku przy obecnych przepisach sędziowskich. W niniejszej pracy badano więc czynniki wpływające na całkowity czas trwania walki podczas wysokiej rangi zawodów judo. Metody. Dane uzyskano z łącznie 5111 oficjalnych meczów judo podczas ostatnich dwóch mistrzostw świata (2018-2019) i ośmiu turniejów grand prix (2019). Test Manna-Whitney-U został użyty do określenia różnicy w całkowitym czasie trwania walki między mężczyznami i kobietami, podczas gdy różnice między kategoriami wagowymi zostały zbadane za pomocą testu Kruskala-Wallisa. Różnice w odsetku walk z lub bez złotego wyniku w zależności od kategorii wagowej analizowano testem Chi-kwadrat. Czynniki prowadzące do zakończenia walki złotym wynikiem badano za pomocą logistycznej analizy regresji binarnej. Wyniki. Całkowity czas trwania walki skracał się wraz ze wzrostem kategorii wagowych zarówno u mężczyzn, jak i u kobiet. Podobnie, wzrost kategorii wagowej prowadził do wzrostu odsetków meczów zakończonych przed oficjalnym czasem oraz do spadku normalnego czasu trwania walki i walk zakończonych złotym wynikiem. Płeć nie miała wpływu na ten rozkład. Możliwość złotego wyniku w innych kategoriach wagowych była dwa-trzy razy wyższa w porównaniu do wagi ciężkiej (OR=1,77-2,84, p=0,00). Brak ippon score w walkach znacząco zwiększał możliwość uzyskania złotego wyniku (OR=1.53, p=0.00). Możliwość wystąpienia trzeciego waza-ari (2 vs 1) podczas złotego wyniku była 3 razy większa w porównaniu do walk, które zakończyły się przed oficjalnym czasem trwania walki (OR=3.12, p=0.00). Ponadto, jeden waza-ari zwiększał prawdopodobieństwo zakończenia walki przed normalnym czasem jej trwania 1,3 razy, podczas gdy dwa waza-ari zwiększało je 5,54 razy. Możliwość zdobycia złotego wyniku w walkach shido była wyższa w porównaniu do tych bez shido. Prawdopodobieństwo to wzrastało wraz ze wzrostem nałożonych kar. Wnioski. Na całkowity czas trwania walk miały wpływ kategorie wagowe, liczba zdobytych punktów i kar. Szczególnie otrzymanie shido okazało się być ważnym czynnikiem wpływającym na dłuższy czas trwania meczu. Wzrost kategorii wagowych prowadził do skrócenia czasu trwania walki. Badanie czasu trwania spotkania i czynników wpływających na niego w obecnych przepisach sędziowskich może pomóc trenerom i zawodnikom w planowaniu treningu i taktyki walki.
Background. In combat sports, such as judo, reactive stress tolerance is a variable that influences the performance of athletes. This variable plays a crucial role in controlling the movements of body segments and may contribute to sports success. Problem and aim. Little is known about the behavior of this variable in elite athletes in judo. This variable can be influenced by different factors. This study aims to investigate if there are any gender differences in reactive stress tolerance between the athletes in the Junior Brazilian Judo Team. Methods. The entire population of athletes from the Brazilian team. participated in the study (n=34; 17 male 18.56 ± 3.45 years and 17 female 18.90 ± 3.60 years) Reactive stress tolerance (complex reaction time, number of correct responses, number of incorrect responses, and omitted responses) was measured by the Determination Test (DT/S1; Vienna Test System SPORTS®).Results. The number of incorrect and omitted answers presented significant differences (ES = 1.07/ 1.01) in the comparison by gender. Female athletes made fewer mistakes and omitted fewer responses than males. There were no significant differences (ES = -0.54 / -0.59) about the time of complex reaction and the number of correct answers. Conclusion. The elite athletes of the Brazilian judo team do not show different performance levels caused by gender differences. The findings of this study show that at the highest levels of performance this variable is homogeneous.
PL
Tło. W sportach walki, takich jak judo, reaktywna tolerancja stresu jest zmienną, która wpływa na wyniki sportowe. Zmienna ta odgrywa kluczową rolę w kontroli ruchów segmentów ciała i może przyczynić się do osiągnięcia sukcesu sportowego. Problem i cel. Niewiele wiadomo na temat zachowania się tej zmiennej u elitarnych sportowców uprawiających judo. Na zmienną tę mogą wpływać różne czynniki. Celem pracy było zbadanie, czy istnieją różnice między płciami w zakresie reaktywnej tolerancji stresu u zawodników brazylijskiej druż-yny juniorów judo. Metody. W badaniu wzięła udział cała drużyna (n=34; 17 mężczyzn 18,56 ± 3,45 lat i 17 kobiet 18,90 ± 3,60 lat) reprezentacji Brazylii. Reaktywną tolerancję na stres (złożony czas reakcji, liczbę prawidłowych odpowiedzi, liczbę nieprawidłowych odpowiedzi i pominiętych odpowiedzi) mierzono Testem Determinacji (DT/S1; Vienna Test System SPORTS®). Wyniki. Liczba odpowiedzi błędnych i pominiętych wykazy-wała istotne różnice (ES = 1,07/ 1,01) w porównaniu między płciami. Zawodniczki popełniały mniej błędów i pomijały mniej odpowiedzi niż mężczyźni. Nie stwierdzono istotnych różnic (ES = -0,54 / -0,59) dotyczących czasu reakcji złożonej i liczby poprawnych odpowiedzi. Wniosek. Elitarni zawodnicy brazylijskiej drużyny judo nie wykazują odmiennych wyników ze względu na płeć. Wyniki niniejszego badania pokazują, że przy wysokim poziomie wydajności zmienna ta jest jednorodna.
Background. Visual impairment is associated with decrements in the control of standing postural balance. At the same time, skill in many sports is associated with increased balance skills. Aim. The study hypothesized that athletes with visual impairment would have better balance performance than non-athletes with visual impairment. Methods. To evaluate this hypothesis the postural balance of highly experienced judo players were investigated. Standing postural balance was evaluated in three groups of male participants: judo players with visual impairment, non-athletes with visual impairment, and sighted non-athletes. Balance performance was measured by the Balance Error Scoring System during stance on a firm surface, and during stance on a foam surface. Results. Balance errors were more common during stance on the foam surface, confirming previous findings. No significant difference was found in balance performance between the different participant groups (p > 0.05). Conclusion. The study discusses the results in relation to the existing literature, and in terms of the sensitivity of different types of balance assessment. It will be important to include measures of the quantitative kinematics of body sway to better understand the effects of sports training and skill on the postural control of persons with visual impairment.
PL
Tło. Upośledzenie wzroku wiąże się ze zmniejszeniem kontroli nad stanem równowagi postawy stojącej. Jednocześnie zręczność w wielu dyscyplinach sportowych łączy się ze zwiększoną zdolnością równowagi.Cel. W badaniu postawiono hipotezę, że sportowcy z upośledzeniem wzroku powinni mieć lepszą równowagę niż nie-sportowcy z upośledzeniem wzroku. Metody. W celu analizy tej hipotezy zbadano równowagę postawy stojącej wysoce doświadczonych zawodników judo. Postawa ta została oceniona w trzech grupach uczestników: zawodników judo z upośledzeniem wzroku, nie-sportowców z upośledzeniem wzroku oraz nie-sportowców widzących. Wydajność równowagi mierzono za pomocą systemu Balance Error Scoring System podczas utrzymywania postawy stojącej na twardej powierzchni i na powierzchni z pianki. Wyniki. Błędy w równowadze były bardziej powszechne wówczas, gdy zawodnicy stali na powierzchni z pianki, potwierdzając tym samym wcześniejsze ustalenia. Nie stwierdzono istotnych różnic w wynikach zachowania równowagi pomiędzy różnymi grupami uczestników badań (p> 0,05). Wnioski. W niniejszej pracy omówiono wyniki w odniesieniu do istniejącej literatury oraz pod względem wrażliwości na różne typy oceny równowagi. Uwzględnienie pomiarów ilorazowej kinematyki ciała jest ważne w celu lepszego zrozumienia efektów treningu sportowego i umiejętności w zakresie kontroli postawy osób z upośledzeniem wzroku.
Background. Although the rules of judo are constantly being transformed its teaching still uses analytical training that, as a result, intervene in the comprehension process of this modality. It is therefore necessary to elaborate an appropriate pedagogical proposal for teaching it in an introduction to the sport. Objectives. The aim of this study is to present a systematic pedagogical proposal, through a complex network using games as the main teaching strategy, in initiation to the sport of judo. Methods. This approach utilizes games as a teaching strategy, organized in functional units, as well as systemizing judo through a network. Results. A coach who understands this pedagogical proposal and builds, games that prioritize functional judo principles from the network in an appropriate sequence, may give opportunities and many benefits to judo players. Conclusions. It is possible to conclude that this pedagogical proposal can be expanded to other teaching stages including; late introduction; expertise and high sports performance. However, it depends on the organisation of the network in functional units and on the games proposed by coaches.
PL
Tło. Chociaż judo przechodzi ciągłe zmiany w swoich zasadach, jego nauczanie nadal wykorzystuje trening analityczny, który w konsekwencji ingeruje w proces rozumienia tej modalności. Dlatego też konieczne jest opracowanie odpowiedniej propozycji pedagogicznej do wstępnego nauczania judo. Cele. Celem niniejszego opracowania jest przedstawienie systematycznej propozycji pedagogicznej, poprzez złożoną sieć wykorzystującą gry jako główną strategię nauczania, we wstępnej fazie nauczania judo. Metody. Podejście to wykorzystuje gry jako strategię nauczania, zorganizowaną w jednostki funkcjonalne, oprócz usystematyzowania judo. Wyniki. Trener, który rozumie niniejszą propozycję pedagogiczną i buduje sieć gier, w których priorytetem są zasady funkcjonalnego judo ułożone w odpowiedniej kolejności, może zapewnić zawodnikom wiele możliwości i korzyści. Wnioski. Na podstawie przeprowadzonych badań można wywnioskować, że opisaną propozycję pedagogiczną można rozszerzyć na inne etapy nauczania, takie jak późne wprowadzenie, biegłość/zaawansowanie i wysokie wyniki sportowe. Zależy to jednak od usystematyzowania sieci według jednostek funkcjonalnych i gier proponowanych przez trenerów.
Background. Blood lactate [La-], heart rate (HR) and rating of perceived exertion (RPE) have been used to quantify the intensity of effort in judo. Problem and Aim. The relationship among the variables, [La-], HR and RPE after the first fight in the official competition (1-OC), one Randori (RAN), and the Special Judo Fitness Test (SJFT) have not been studied together. Therefore, the present study aimed to verify the correlations among [La-], HR and RPE in the RAN, 1-OC and SJFT, and the change of these variables in the three conditions. Methods. The sample consisted of 16 state and national level judokas, 8 men and 8 women, aged: 18 ± 0.9. Anthropometric assessment, SJFT and RAN were conducted in the first week and in the second one, judokas participated in the competition. HR, RPE and [La-] were collected in the SJFT and RAN, while in the 1-OC, only RPE and [La-] were collected. Results. [La-] differed amongst the three situations, with higher values in the SJFT followed by the 1-OC and RAN. In relation to RPE, SJFT also presented higher values in relation to the 1-OC. There was a high correlation between HRmed and RPE in the SJFT and between HRmax and [La-] in the RAN. Conclusions. For the category studied, [La-] best discriminated the specific actions of judo, the HR did not seem to be a good indicator of the intensity of the specific activities of judo. More studies with RPE in training sessions and complete competitions must be held to add new information to the results found.
XX
Tło: Obecność mleczanu we krwi [La-], częstość akcji serca (HR) i ocena odczuwanego wysiłku (RPE) są wykorzystywane do ilościowego określenia intensywności wysiłku w judo. Problem i Cel. Zależność pomiędzy zmiennymi [La-], HR i RPE po pierwszej walce w oficjalnych zawodach (1-OC), po jednej rundzie Randori (RAN) i Special Judo Fitness Test (SJFT) nie były badane łącznie. Dlatego też celem niniejszej pracy było sprawdzenie korelacji pomiędzy stosunkiem mleczanu we krwi, częstości akcji serca i oceną odczuwanego wysiłku w Randorii, w oficjalnych zawodach i teście SJFT oraz zmiany tych zmiennych w tych trzech warunkach. Metody. Próba składała się z 16 judoków na poziomie państwowym i krajowym, 8 mężczyzn i 8 kobiet, wiek: 18 ± 0,9 lat. Ocenę antropometryczną, SJFT i RAN przeprowadzono w pierwszym tygodniu, a w drugim tygodniu judocy uczestniczyli w zawodach. W SJFT i RAN zbierano dane: częstość akcji serca, ocena odczuwanego wysiłku i mleczan we krwi, natomiast w oficjalnych zawodach tylko częstość akcji serca i mleczan we krwi. Wyniki. Wartość mleczanu we krwi różniła się pomiędzy trzema sytuacjami, z wyższymi wartościami w SJFT, a następnie w 1-OC i RAN. W odniesieniu do oceny odczuwanego wysiłku, SJFT również prezentował wyższe wartości w stosunku do 1-OC. Stwierdzono wysoką korelację między HRmed i RPE w SJFT oraz między HRmax i [La-] w RAN. Wnioski. Dla badanej kategorii mleczan we krwi najlepiej określał specyficzne działania w judo, podczas gdy częstość akcji serca nie wydaje się być dobrym wskaźnikiem intensywności specyficznych działań w judo. Należy przeprowadzić więcej badań z oceny odczuwanego wysiłku w sesjach treningowych i pełnych zawodach, aby dodać nowe informacje do znalezionych wyników.
Background. There are some judo-specific performance tests developed in recent years. It has been reported that these tests present the same physiological results as aerobic and anaerobic power measurements carried out in laboratories. Measurements carried out by using judo-specific exercises are important to control the development of the training. Problem and aim. The aim of this study was to determine whether 3 different judo-specific tests could discriminate judo athletes from different levels and present the same physiological results as simulated judo match. Methods. Eight male judo athletes who have competed in international competitions in the recent year and 7 male judo athletes who have competed in national competitions in the recent year voluntarily participated in this study. During the selection process, some criteria such as at least 4-year judo background, attending trainings regularly and no injuries in the recent year which adversely affected athletes’ training program were taken into consideration. Athletes carried out 4 different practices (tests): Special Judo Fitness Test (SJFT), Uchikomi Fitness Test (UFT), Santos Test (ST) and Simulated Judo Match (SJM). Tests were carried out randomly at the same time of the day with at least 2, at most 3 days intervals. Rest values of hearth rate (HR) and lactate (LA) were measured before tests and at 1st, 5th, 10th, 15th, 30th minutes of the recovery period. Paired comparisons of the variables were tested with independent sample t-test, changes in HR and LA values in both groups were tested with the three-factor mixed-design analysis of variance with repeated measurement. Results. Elite and non-elite athletes were found to have the same physical characteristics except body fat percentage. Time of measurement (F=187.57) and tests (F=21.05) significantly affected the level of lactate (p<0.05), the interaction effect between test and time factors was also found significant (F=8.80; p<0.05). Contrarily, changes of the lactate concentration during the tests were similar in elite and non-elite judo athletes (F=0.82; p<0.05). Conclusion. Despite similar changes in HR and LA only SJFT and ST discriminated elite and non-elite judo athletes in terms of number of throws and test-specific evaluations while UFT did not discriminate the levels of the athletes.
PL
Tło. W ostatnich latach opracowano specjalne testy wydajności w judo. Stwierdzono, że testy te przedstawiają takie same wyniki fizjologiczne jak pomiary aerobowe i anaerobowe uzyskane w testach laboratoryjnych. Pomiary przeprowadzone przy użyciu ćwiczeń przeznaczonych specjalnie dla judo są ważne dla kontroli postępów szkolenia. Problem i cel: Celem niniejszego badania było ustalenie, czy 3 różne testy przeznaczone dla judo mogą faworyzować zawodników judo z różnych poziomów i przedstawiać te same wyniki fizjologiczne, co w czasie symulowanej walki judo. Metody. W badaniu dobrowolnie brało udział ośmiu zawodników judo, którzy startowali w międzynarodowych zawodach w ostatnim roku i 7 zawodników, którzy wzięli udział w zawodach krajowych w ostatnim roku. Podczas selekcji brano pod uwagę kryteria takie jak: co najmniej 4-letnia praktyka judo, regularne szkolenia i brak kontuzji w ciągu ostatniego roku, które negatywnie wpłynęły na program treningowy sportowców. Zawodnicy judo przeprowadzili 4 różne treningi (testy): Specjalny Test Sprawnościowy Judo (SJFT), Test Sprawnościowy Uchikomi (UFT), Santos Test (ST) i Symulowana Walka Judo (SJM). Testy przeprowadzono losowo o tej samej porze dnia z co najmniej 2, co najwyżej 3 dniowymi przerwami. Pozostałe wskaźniki: pracy serca (HR) i mleczanu (LA) zostały zmierzone przed badaniami oraz w 1, 5, 10, 15 i 30 minucie okresu odpoczynku po wysiłku. Powiązane porównania zmiennych przetestowano za pomocą niezależnego t-testu, zmiany wartości tętna i mleczanu w obu grupach testowano za pomocą wariancji trójskładnikowej analizy mieszanej z powtarzanym pomiarem. Wyniki. Uznano, że zawodnicy judo o najwyższym i niższym poziomie sportowym mają takie same właściwości fizyczne, z wyjątkiem procentu tkanki tłuszczowej. Czas pomiaru (F = 187.57) i testy (F = 21.05) znacząco wpłynęły na poziom mleczanu (p < 0,05), stwierdzono także istotny wpływ interakcji między testem a czynnikami czasowymi (F = 8,80; p<0,05). Natomiast zmiany stężenia mleczanu podczas testów były podobne u judoków o różnych poziomach zaawansowania (F = 0,82, p <0,05). Wnioski. Pomimo podobnych zmian w wartościach tętna i mleczanu, tylko testy SJFT i ST wykazały różnicę wśród zawodników judo o różnym poziomie zaawansowania pod względem liczby rzutów i ocen specyficznych dla testów, podczas gdy test UFT nie faworyzował sportowców ze względu na poziom.
Background. Respiratory muscles may play an important role in combat sports such as judo in order to meet the high ventilatory demand and to contribute to postural control. Problem and aim. To determine the influence of inspiratory muscle exercise (IMW) as specific respiratory muscle warm-up in a randomized controlled cross-over trial. Methods. 11 judo athletes were assigned to three different warm-up protocols and the effects of IMW on Special Judo Fitness Test (SJFT) were assessed. Each judoka completed three different IMW protocols: uchi-komi warm up (control); warm-up plus IMW (2 sets of 15 breaths with a 60% maximum inspiratory mouth pressure load); uchi-komi warm-up plus sham IMW warm-up (2 sets of 15 breaths with a 15% maximum inspiratory mouth pressure load). The SJFT performance was assessed following each type of warm-up protocol as well as heart rate (HR) and the rate of perceived exertion (RPE). Results. There was no effect of the warm-up protocol on total number of throws (p = 0.141), HR after the test (p = 0.676), HR 1 min after the test (p = 0.543) and performance index (p = 0.240) of the SJFT. However, RPE differed between conditions (p = 0.037), post-hoc Bonferroni tests indicating only a tendency for higher values in the high load IMW condition compared to the control (p = 0.061) and placebo (p = 0.095) conditions. Conclusion. High load IMW did not improve SJFT performance in elite judokas.
PL
Tło. Mięśnie oddechowe mogą odgrywać ważną rolę w sportach walki, takich jak judo, w celu zaspokojenia dużego zapotrzebowania na wentylację i przyczynienia się do kontroli postawy. Problem i cel. Określenie wpływu ćwiczeń mięśni wdechowych (IMW), jako specyficznej rozgrzewki mięśni oddechowych w losowo kontrolowanym badaniu klinicznym. Metody. 11 zawodnikom judo przydzielono trzy różne protokoły rozgrzewki, a efekty ćwiczeń mięśni wdechowych zostały ocenione w specjalnym teście wytrzymałościowym (SJFT). Każdy judoka wykonał trzy różne protokoły rozgrzewki: rozgrzewka uchikomi (kontrolowana); rozgrzewka plus IMW (2 zestawy po 15 oddechów z maksymalnym 60% ciśnieniem wdechowym); rozgrzewka uchi- komi plus symulacja rozgrzewki IMW (2 zestawy po 15 oddechów z maksymalnym 15% ciśnieniem wdechowym). Wydajność testu SJFT została oceniona po każdym typie protokołu rozgrzewki, podobnie jak i jak tętno (HR) oraz stopień odczuwanego wysiłku (RPE). Wyniki. Nie stwierdzono wpływu protokołu rozgrzewkowego na całkowitą liczbę rzutów (p = 0,141), tętno po teście (p = 0,676), tętno 1 min po teście (p = 0,543) i wskaźnik wydajności (p = 0,240) SJFT. Jednak stopień oddczuwanego wysiłku różnił się w zależności od warunków (p = 0,037), w testach post-hoc Bonferroniego wskazującymi jedynie na tendencję do wyższych wartości w warunkach dużego obciążenia IMW w porównaniu do warunków kontrolnych (p = 0,061) i warunków placebo (p = 0,095). Wniosek. Wysokie obciążenie mięśni wdechowych IMW nie poprawiło wydajności SJFT wśród najwyższej klasy judoków.
Background. Sports talent has often been presented in the literature. However, there is a lack of specific information for each sport. Problem and Aim. The purpose of this article was to identify what is the conception of sports talent and what characteristics should be observed in these individuals at the sport-specific level. Methods. Using a qualitative approach, 17 international judo coaches were interviewed. For data analysis, content analysis was used with an inductive approach. Results. Seven categories were identified grouped into two axes, “how the trainer identifies the talent” and “how the trainer develops the talent”. As for identification, “coach observation” followed by “competitive results” and “feedback from other coaches” were the main sources. Judo talent is conceptualized as complex and procedural, with multiple performance factors that can be synthesized as individuals who: have a technical repertoire (dominates several technical actions) associated with tactical skill (decision making). The condition for the development of these factors includes the following personal traits: motivation, ability and willingness to continue learning and willingness to work hard. Therefore, they are characteristics that coaches expect from judo talents. Conclusion. We were able to identify what is the concept of sporting talent in judo, highlighted mainly when it comes to personal aspects, such as tolerance for hard work, competitiveness and ability to learn. Technical quality was pointed out as the main aspect to be observed and developed, highlighting the variability of actions that an athlete is able to develop, and his ability to act and make decisions.
PL
Tło. Talent sportowy był często przedstawiany w literaturze. Brakuje jednak szczegółowych informacji dla poszczególnych sportów. Problem i cel. Celem niniejszego artykułu było określenie, jaka jest koncepcja talentu sportowego i jakie cechy należy zaobserwować u indywidualnych sportowców z konkrentej dziedziny sportu. Metody. Stosując podejście jakościowe, przeprowadzono wywiady z 17 międzynarodowymi trenerami judo. Do analizy danych wykorzystano analizę treści z podejściem indukcyjnym. Wyniki. Zidentyfikowano siedem kategorii pogrupowanych w dwie osie: „jak trener identyfikuje talent” i „jak trener rozwija talent”. Jeśli chodzi o identyfikację, głównymi źródłami były „obserwacja trenera”, a następnie „wyniki zawodów” i „informacje zwrotne od innych trenerów”. Talent w judo jest konceptualizowany jako złożony i proceduralny, z wieloma czynnikami wydajności, które można zsyntetyzować u osób, które: mają repertuar techniczny (dominuje kilka działań technicznych) związany z umiejętnościami taktycznymi (podejmowanie decyzji). Warunkiem rozwoju tych czynników są następujące cechy osobiste: motywacja, zdolność i chęć do dalszej nauki oraz gotowość do ciężkiej pracy. Dlatego są to cechy, których trenerzy oczekują od utalentowanych zawodników. Wnioski. Autorom udało się zidentyfikować pojęcie talentu sportowego w judo, podkreślanego głównie w odniesieniu do aspektów osobistych, takich jak tolerancja na ciężką pracę, konkurencyjność i zdolność uczenia się. Jakość techniczna została wskazana jako główny aspekt, który należy obserwować i rozwijać,podkreślając zmienność działań, które sportowiec jest w stanie rozwinąć, oraz jego zdolność do działania i podejmowania decyzji.
JavaScript is turned off in your web browser. Turn it on to take full advantage of this site, then refresh the page.