Full-text resources of CEJSH and other databases are now available in the new Library of Science.
Visit https://bibliotekanauki.pl

Results found: 4

first rewind previous Page / 1 next fast forward last

Search results

Search:
in the keywords:  jujutsu
help Sort By:

help Limit search:
first rewind previous Page / 1 next fast forward last
EN
Background. There is frequent communication and a complex relationship between the martial arts in Eastern Asia, in particular between China and Japan. Nowadays Chinese martial arts are facing the issue of globalization following the wave of Chinese modernization. These authors believe is important to understand the core of martial arts through historical and comparative studies of the time before martial arts spread overseas. In fact, Kano Jigoro referred to Karate in his book Seiryoku zen’yo Kokumin taiiku written in 1924 as well to a set of movements or physical exercises that are now part of Judo. Karate has a close relationships with Chinese martial arts. Based on the analysis in this study, Kano must have known of the relationship between Karate and Chinese martial arts. What is more, Kano had direct contact with Chinese martial arts when he went to China and saw them being practiced. He even said that Chinese martial arts were similar to the Japanese martial art of Jujutsu. Based on these facts, this study will use Seiryoku zen’yo Kokumin taiiku as a clue to analyze the connection between Kano Jigoro and Chinese martial arts. Aims and objectives. To reveal the connections between Kano Jigoro and Chinese martial arts through Seiryoku zen’yo Kokumin taiiku, the study has to solve the following problems: 1. What kind of relationship do Karate and Seiryoku zen’yo Kokumin taiiku have? 2. Did Kano consider the relationship of Karate to Chinese martial arts when he created Seiryoku zen’yo Kokumin taiiku? 3. What kind of martial arts did Kano see when he went to China in 1902? Do similarities exist in the techniques or any other aspects of Seiryoku zen’yo Kokumin taiiku and the Chinese martial arts that Kano saw in China. Method. This is historical research combined with a phenomenological and technical approach. The study analyzes the technique of Seiryoku zen’yo Kokumin taiiku, and compares it with Karate and Chinese martial arts. The study also discovers what connections existed between Kano and Chinese martial arts based on related documents and materials. Results. The Tandoku movement and Karate do have a close relationship. Seiryoku zen’yo Kokumin taiiku, as a kind of kata of Judo, has striking techniques that used to be seen in Karate. It should also be borne in mind that Seiryoku zen’yo Kokumin taiiku was created two years after Gichin Funakoshi started spreading Karate to the Japanese mainland. Kano should also have known this history when he created Seiryoku zen’yo Kokumin taiiku. Kano was more likely referring to Shuaijiao when he said he was excited to find the Chinese martial arts were similar to Jujutsu. Furthermore, Shuaijiao shares similarities with Seiryoku zen’yo Kokumin taiiku in both techniques and training methods.
PL
Tło. Między sztukami walki w Azji Wschodniej, szczególnie w Chinach i Japonii, istnieją złożone relacje i cechy wspólne. Obecnie chińskie sztuki walki stoją w obliczu problemu globalizacji pod falą modernizacji Chin. Autorzy uważają, że ważne jest, aby zrozumieć istotę sztuk walki poprzez badania historyczne i porównawcze zanim sztuki walki rozprzestrzenią się w innych krajach. W rzeczywistości książka Seiryoku zen’yo Kokumin Taliku, napisana przez Jigoro Kano w 1924 roku, wspominała o karate a także zawierała zestaw ruchów i ćwiczeń fizycznych, które są obecnie częścią judo. Karate ma bliskie relacje z chińskimi sztukami walki. Na podstawie analizy w tym badaniu można stwierdzić, iż Kano widział związek karate i chińskich sztuk walki. Co więcej, Kano miał bezpośredni kontakt z chińskimi sztukami walki, kiedy udał się do Chin i miał okazję obserwować je osobiście. Stwierdził nawet, że chińskie sztuki walki są podobne do japońskiej sztuki walki jujutsu. Na podstawie wskazanych faktów, to badanie korzysta z Seiryoku zen’yo Kokumin taiiku jako wskazówki do analizy związku Jigoro Kano z chińskimi sztukami walki. Problem i cel. Aby przedstawić związek Jigoro Kano z chińskimi sztukami walki poprzez Seiryoku zen’yo Kokumin taiiku, w badaniu pozostawiono do analizy następujące problemy: (1) Jaki jest związek między karate a Seiryoku zen’yo Kokumin taiiku? (2) Czy Kano rozważał związek karate i chińskiej sztuki walki, kiedy tworzył Seiryoku zen’yo Kokumin taiiku? (3) Jakie sztuki walki Kano zobaczył, gdy udał się do Chin w 1902 roku? (4) Czy istnieją podobieństwa w technikach lub innych elementach Seiryoku zen’yo Kokumin taiiku i chińskich sztukach walki, które Kano widział w Chinach? Metoda. Jest to badanie historyczne o podejściu fenomenologicznym i technicznym. W badaniu zanalizowano technikę Seiryoku zen’yo Kokumin taiiku oraz porównano ją z karate i chińskimi sztukami walki. Badanie dotyczy także koneksji, które istniały między Kano a chińskimi sztukami walki w oparciu o odpowiednie dokumenty i materiały. Wyniki. Ruch Tandoku i karate mają bliskie relacje. Seiryoku zen’yo Kokumin taiiku, to rodzaj kata w judo. Zawierają one techniki ciosów, które były widoczne w karate. Należy także wziąć pod uwagę fakt, że Seiryoku zen’yo Kokumin taiiku został stworzony w dwa lata później, po tym jak Gichin Funakoshi zaczął rozpowszechniać karate na głównych wyspach Japonii. Kano powinien był znać historię, gdy tworzył Seiryoku zen’yo Kokumin taiiku. Kano częściej odnosił się do shuaijiao, kiedy odkrył podobieństwo chińskich sztuk walki do jujutsu. Natomiast shuaijiao łączy wiele podobieństw z Seiryokuzen’yo Kokumin taiiku w zakresie techniki i metod szkolenia. Wnioski. (1) Ruch Tandoku ma ścisły związek z karate i technikami Seiryoku zen’yo Kokumin taiiku. (2) Kano prawdopodobnie znał historię karate, kiedy tworzył Seiryoku zen’yo Kokumin taiiku. (3) Kano częściej odnosił się do shuaijiao, gdy w 1902 mówił o podobieństwach chińskich sztuk walki i jujutsu. 4) W shuaijiao występują pewne podobieństwa do Seiryoku zen’yo Kokumin taiiku - nie tylko jeśli chodzi o technikę, ale także metody szkolenia.
EN
Problem. Is it possible to apply the principles of martial arts in life, in professional practice, and in management? We will check it on the example of Professor Kazimierz Obodyński. Method. The author uses the method of participant observation (1987–2015), document analysis, and content literature analysis. Results. Judo practice took place, but essentially the path of “spiritual jujutsu and judo” was implemented, which was associated with management and activities in various scientific and social organizations. Conclusions. In the analyzed case of Professor Kazimierz Obodyński, applying the principles of martial ways in life, in professional practice, and in managing various institutions proved to be possible and effective.
EN
Problem and Method. On the one hand, this is a factsheet and a case study. On the other hand, it is an exchange of opinions and a review of them – a review article. It concerns the recent history of martial arts We draw on the practical experience, knowledge and statements of one of the highest-ranking masters with great experience in several types of martial arts. We quote and analyze his and others’ opinions. The analysis also considers the content of selected films and books, and reviews of them. Results. Two workshops, 10 videos and a book series were described and analysed, as well as lectures and discussions. Controversial issues were shown and facts illustrating the functioning of several organizations based on cyclical meetings of their leaders, were quoted. Selected events were photographically documented. Conclusions. An interesting symposium, which was an expert small group meeting, For the participants, it was an opportunity to gain new knowledge, draw on the teaching of the highest-ranking masters, analyze activities on the mat, recordings and literature, as well as the content of documents. It is knowledge about both the history and practical application of martial arts – technical and tactical solutions in self-defense.
PL
Problem i metoda. Jest to z jednej strony faktografia i studium przypadku. Z drugiej zaś wymiana opinii i ich swego rodzaju recenzja – artykuł recenzyjny. Rzecz dotyczy historii najnowszej sztuk walki. Sięgamy do doświadczenia praktycznego, wiedzy i wypowiedzi mistrza najwyższej rangi o wielkim doświadczeniu w kilku odmianach sztuk walki. Jego i inne opinie przytaczamy i analizujemy. Analizy dotyczą także treści wybranych filmów i książek, i ich recenzji. Wyniki. Opisano i przeanalizowano dwa zajęcia warsztatowe, 10 nagrań wideo i serię książek, a także wykłady i dyskusje. Ukazano kwestie kontrowersyjne. Przytoczono fakty ilustrujące funkcjonowanie kilku organizacji na przykładzie cyklicznych spotkań ich liderów. Wybrane zdarzenia udokumentowano fotograficznie. Wnioski. W nielicznym gronie miało miejsce interesujące sympozjum, będące spotkaniem eksperckim. Dla uczestników była to okazja do zdobycia nowej wiedzy, czerpiąc z nauczania mistrzów najwyższej rangi, analizując działania na macie nagrania i literaturę, a także treść dokumentów. Jest to wiedza zarówno dotycząca historii, jak też praktycznego zastosowania sztuk walki – rozwiązań techniczno-taktycznych w samoobronie.
EN
Background. The author obtained access to five scrolls (makimono) relating to a number of masters and practitioners from the Yoshin-ryu school of jujutsu; all have some connection to Kono Suan, the fourth Master of this school. Aim. This study seeks insight into the technical aspects of jujutsu. Using the makimono from the Yoshin-ryu school of jujutsu, we clarified these techniques (waza), which consisted of five entries [1, 2]. Results and Conclusion. We identified the skills required for Shin-no-kurai, Zanshin-no-metsuke, Muto-no-betsu, Zen-koshi, and Naga-tachi as well as the specific techniques of Yoshin-ryu jujutsu. We explored “the spirit of Budo” by examining these five waza [Appendix 5-7]. We thus arrived at a definition of “the mind-set” of jujutsuka [Appendix 1].
PL
Wstęp. Autor pracy uzyskał dostęp do pięciu zwojów (makimono) kilku mistrzów i praktyków szkoły Yoshin-ryu jujutsu odnoszących się w jakiś sposób do Kono Suana, czwartego dyrektora tej szkoły. Cel. Badanie to umożliwia wgląd w aspekty techniczne jujutsu. Korzystając z materiałów historycznych (makimono) szkoły Yoshin-ryu jujutsu, podjęto próbę wyjaśnienia technik (waza), która składała się z pięciu linii. W Yoshin-ryu jujutsu stwierdzono 28 umiejętności związanych z techniką waza, np. takich jak atemi (uderzanie), nage (rzut) itp. W niniejszym artykule autor w szczególności koncentruje się na postawie (kamae), która chociaż nie wymaga fizycznego kontaktu, jest jedną z najważniejszych technik. Wyniki i wnioski: Zidentyfikowano umiejętności wymagane do Shin-no-Kurai, Zanshin-no-Metsuke, Muto-no betsu, Zen-Koshi i Naga-tachi oraz technik w Yoshin-ryu jujutsu. Zbadano „ducha Budo” przez badanie pięciu technik. W ten sposób określono „sposób myślenia” jujutsuka (osoby uprawiającej jujutsu).
first rewind previous Page / 1 next fast forward last
JavaScript is turned off in your web browser. Turn it on to take full advantage of this site, then refresh the page.