Search results

1

Ponad pół wieku pracował w Rzymie Śp. Brat Wacław Woźniak (1903-1989), karmelita bosy z Ziemi Wadowickiej

100%

Praśkiewicz S. T.

Wadoviana. Przegląd historyczno-kulturalny

|

2016

|

issue 19

206 - 213

2

Fundacje artystyczne księżniczki bawarskiej Marii Klary Wittelsbach, w zakonie siostry Teresy Marii od św. Józefa (1608-1652), karmelitanki bosej w krakowskim klasztorze św. Marcina

86%

Żmudziński J.

Folia Historica Cracoviensia

|

2004

|

vol. 10

EN

Maria Klara Wittelsbach (1608-1652) was a daughter of Ferdinand (brother of Wilhelm V, who ruled in Munich) and Mary. Through her sister she was closely related to the Hapsburgs and Vasas, who ruled in Poland. Beginning with 1618 Maria Clara was brought up at the king’s court in Warsaw. In 1634 she joined the Carmelite order at St. Martin’s church in Cracow and took a name Teresa Maria od sw. Jozefa. In 1649 she was chosen prioress of the convent and in 1652 she died in a plague. On joining the convent the Bavarian princess devoted considerable sums to have a new church built and procure a silver altar set (six altar candlesticks, two chalices, a crucifix, a lamp, a censer), which she ordered in Augsburg, as well as a wooden tabernacle, adorned with silver (the decoration may have been made in Augsburg, too). The altar set was looted by the Swedes during the war 1655-1657. The tabernacle stood on the main altar of St. Martin’s church until 1787, and after the dissolution of the convent it was moved to another church of the same congregation in Cracow (in Kopemika Street). In 1793 the silver decorations from the tabernacle were sold and replaced by a new, much simpler decoration. The tabernacle has been preserved to our times and in its design one can easily trace imitation of a design by an Italian architect Giovanni Battista Montano (1534-1621), released in 1628. No details are known about the silver altar set. There are grounds to infer that the procurement from Augsburg ca 1635 of a sumptuous silver set for religious purposes and its shipment to Cracow helped develop contacts between Cracow’s and Augsburg’s goldsmiths.

3

Rok 1920 w zapiskach kronikarskich klasztorów karmelitów bosych w Lublinie i Berdyczowie

72%

Marosz M.

Miscellanea Historico-Archivistica

|

2020

|

vol. 27

181-195

PL

Kronikarze z poszczególnych klasztorów karmelitów bosych, nie tylko opisywali to, co się wydarzyło, ale też chętnie dzielili się swoimi opiniami na temat poszczególnych wydarzeń. Czasem są to relacje niezwykle rozbudowane, świadczące o dużej wiedzy i dobrej znajomości bieżącej polityki, czasem krótkie i zdawkowe. Zawsze jednak pisane z punktu widzenia osoby duchownej, pokazujące spojrzenie zakonnika na sprawy zarówno wielkiej polityki, jak i na drobne, codzienne wydarzenia bezpośrednio dotyczące danego klasztoru, lokalnej społeczności, najbliższej okolicy. Wielu karmelitów bosych było wcześniej kapelanami, służąc najpierw w armiach państw zaborczych (rosyjskiej, niemieckiej, austro-węgierskiej), a następnie w Wojsku Polskim. Wiele zabudowań klasztornych było wykorzystywanych jako szpitale, koszary, więzienia dla jeńców wojennych. Karmelici bosi mieli także częsty i żywy kontakt zarówno z władzami państwowymi i wojskowymi, jak i z ludnością cywilną. Ich również dotykały te wszystkie sprawy i problemy, które były wówczas codziennością: radość z odzyskania Niepodległości, niepewność granic państwa, konflikty narodowościowe, nieporozumienia z sąsiednimi państwami, kwestie ustrojowe, wojny z Ukraińcami i bolszewikami. Ale także problemy aprowizacyjne, drożyzna, niedogodności wynikające ze stacjonowania wojska na terenie klasztorów. Wszystkie te wydarzenia, ich opisy i komentarze do nich znajdziemy w zapiskach zakonników.

EN

The chroniclers from various Discalced Carmelites’ monasteries not only described the events that transpired, but also willingly shared their opinions about those events. Sometimes these reports are extraordinarily extensive, testifying to a great deal of knowledge and good understanding of current politics; sometimes short and casual. However, they are always written from the point of view of a clergyman, showing the friar’s view on the matters of both great politics and small, everyday events directly concerning the particular monastery, the local community, and the immediate vicinity. Many of the Discalced Carmelites were formerly chaplains, serving first in the armies of the partitioning powers (Russian, German, Austro-Hungarian), and then in the Polish Army. Many monastery buildings were used as hospitals, barracks, prisons for prisoners of war. The Discalced Carmelites also had frequent and lively contact with both the state and military authorities, as well as with the civilian population. They were also affected by all those issues and problems that were everyday life at the time: the joy of regaining Independence, the uncertainty of state borders, nationality conflicts, misunderstandings with neighbouring countries, political issues, wars with Ukrainians and Bolsheviks. But also the problems with victualling, high prices, the inconvenience of stationing the army in the monasteries. All these events, their descriptions and comments to them can be found in the friars’ records.

4

A comparison of approaches to art in the constitutions of the Orders of the Discalced Carmelites and Trinitarians

72%

Sobczyńska-Szczepańska M.

Folia Historica Cracoviensia

|

2016

|

vol. 22

451-465

EN

The reform process of the Order of the Most Holy Trinity (Trinitarians) developed under the strong influence of the Teresian Carmel, which is reflected in the dependence of the first constitutions of the Discalced Trinitarians (1614) on the statutes of the Spanish Congregation of the Discalced Carmelites (1604). The article discusses the regulations on the artistic activity contained in the aforementioned texts and in the later statutes of both orders (including the unpublished constitutions of the Outside-Spain-Family of the Discalced Trinitarians compiled in 1770) that have as yet not been studied by historians of the Trinitarians Order. The analysis of these provisions leads to the conclusion that Trinitarian approach to art was determined by the legislations of the Spanish Discalced Carmelites and by the third point of the Trinitarian Rule, ordering that their churches were of simple construction. Unlike the Spanish Discalced Carmelites, the Discalced Trinitarians systematically modified their regulations, adapting them to the changing circumstances in which the religious buildings were constructed.

PL

Proces reformy zakonu Trójcy Najświętszej przebiegał pod silnym wpływem terezjańskiego Karmelu, czego wyrazem jest zależność pierwszych konstytucji trynitarzy bosych (1614) od statutów hiszpańskiej kongregacji karmelitów bosych (1604). W artykule zostały omówione przepisy dotyczące kwestii artystycznych zawarte we wzmiankowanych tekstach oraz w późniejszych statutach, w tym w niepublikowanych konstytucjach pozahiszpańskiej rodziny trynitarzy z 1770 roku, które dotychczas nie znalazły się w orbicie zainteresowań historyków zakonu. Analiza tych norm prowadzi do wniosku, że poglądy trynitarzy bosych na sztukę zostały zdeterminowane przez przepisy karmelitańskie oraz trzeci punkt reguły zakonu Trójcy Najświętszej nakazujący, by ich świątynie były prostej struktury. W odróżnieniu od hiszpańskich karmelitów bosych trynitarze bosi systematycznie modyfikowali swoje przepisy, adaptując je do zmieniających się realiów, w których powstawały ich budowle.

5

Paralelizm wartości ideowych, artystycznych i przestrzennych eremu OO. Kamedułów na Bielanach w Krakowie z pustelnią Karmelitów Bosych w Czernej do końca XVIII wieku

72%

Wanat B. J.

Folia Historica Cracoviensia

|

2005

|

vol. 11

EN

The author shows the similarity of an ideological, artistic, and principle spectrum of an isolated Camaldolese monastery in Bielany, Krakow with an isolated Discalced Carmelites monastery in Czema in XVII and XVIII centuries. In 2005 passed 400 years from the arrival of the Camaldolites in Bielany in Krakow and also of the Discalced Carmelites on the grounds of Poland. A founder of the isolated Camaldolese monastery in Bielany was Nicholas Wolski (1549-1630), the court-marshal of the king Sigmund III Waza. Pope Clement VIII brought Camaldolese hermits to Krakow and built them a monastery. In 1604, this Pope sent Discalced Carmelite monks with the diplomatic and evangelical mission to Persia who on their way had to stop for a longer time in Krakow. Their stay, in 1605, bore a fruit with a first foundation of the isolated monastery in Krakow. Agnes from Tęczyński Firlej, voivode of Krakow, was a founder of the isolated Discalced Carmelites monastery in Czema, near Krzeszowice (1578-1644). She covered monastery construction expenses and all interior decorations. To support the hermits she gave them three hamlets: Siedlec, Paczółtowice with Dębnik and Zbik. The founders of these monasteries, in compliance with their will, were buried at the entrance of the church crypts so that entering people could pass over their graves. The lifestyle and religious exercises of the hermits in both monasteries were similar. Eremites through their constant prayer and atonement were imploring God’s mercy for the whole Motherland.

PL

Przedmiotem tego artykułu jest koicydencja czasowa, historyczna, geograficzna oraz paralelizm wartości ideowych i artystycznych dwóch pustelni, usytuowanych w niedalekiej odległości od siebie, na malowniczym terenie Jury Krakowsko-Częstochowskiej, należących do Zakonu OO. Kamedułów na Bielanach i Karmelitów Bosych w Czernej.

6

Rok 1920 w zapiskach kronikarskich klasztorów karmelitów bosych w Lublinie i Berdyczowie

72%

Marosz M.

Miscellanea Historico-Archivistica

|

2020

|

vol. 27

181-195

EN

The chroniclers from various Discalced Carmelites’ monasteries not only described the events that transpired, but also willingly shared their opinions about those events. Sometimes these reports are extraordinarily extensive, testifying to a great deal of knowledge and good understanding of current politics; sometimes short and casual. However, they are always written from the point of view of a clergyman, showing the friar’s view on the matters of both great politics and small, everyday events directly concerning the particular monastery, the local community, and the immediate vicinity. Many of the Discalced Carmelites were formerly chaplains, serving first in the armies of the partitioning powers (Russian, German, Austro-Hungarian), and then in the Polish Army. Many monastery buildings were used as hospitals, barracks, prisons for prisoners of war. The Discalced Carmelites also had frequent and lively contact with both the state and military authorities, as well as with the civilian population. They were also affected by all those issues and problems that were everyday life at the time: the joy of regaining Independence, the uncertainty of state borders, nationality conflicts, misunderstandings with neighbouring countries, political issues, wars with Ukrainians and Bolsheviks. But also the problems with victualling, high prices, the inconvenience of stationing the army in the monasteries. All these events, their descriptions and comments to them can be found in the friars’ records.

PL

Kronikarze z poszczególnych klasztorów karmelitów bosych, nie tylko opisywali to, co się wydarzyło, ale też chętnie dzielili się swoimi opiniami na temat poszczególnych wydarzeń. Czasem są to relacje niezwykle rozbudowane, świadczące o dużej wiedzy i dobrej znajomości bieżącej polityki, czasem krótkie i zdawkowe. Zawsze jednak pisane z punktu widzenia osoby duchownej, pokazujące spojrzenie zakonnika na sprawy zarówno wielkiej polityki, jak i na drobne, codzienne wydarzenia bezpośrednio dotyczące danego klasztoru, lokalnej społeczności, najbliższej okolicy. Wielu karmelitów bosych było wcześniej kapelanami, służąc najpierw w armiach państw zaborczych (rosyjskiej, niemieckiej, austro-węgierskiej), a następnie w Wojsku Polskim. Wiele zabudowań klasztornych było wykorzystywanych jako szpitale, koszary, więzienia dla jeńców wojennych. Karmelici bosi mieli także częsty i żywy kontakt zarówno z władzami państwowymi i wojskowymi, jak i z ludnością cywilną. Ich również dotykały te wszystkie sprawy i problemy, które były wówczas codziennością: radość z odzyskania Niepodległości, niepewność granic państwa, konflikty narodowościowe, nieporozumienia z sąsiednimi państwami, kwestie ustrojowe, wojny z Ukraińcami i bolszewikami. Ale także problemy aprowizacyjne, drożyzna, niedogodności wynikające ze stacjonowania wojska na terenie klasztorów. Wszystkie te wydarzenia, ich opisy i komentarze do nich znajdziemy w zapiskach zakonników.

7

Stare druki tzw. Karmelitana w zbiorach biblioteki klasztoru w Czernej

72%

Graczyk W.

Archiwa, Biblioteki i Muzea Kościelne

|

2015

|

vol. 103

75-86

EN

The monastery-hermitage of the Discalced Carmelites in Czerna, created in the seventeenth century, collected books related to the history and spirituality of the Carmelites, and the legislation of that Order from its inception. That was due to the fact that the Carmelites, especially in the seventeenth and eighteenth centuries, had a significant impact on the development of Marian, patristic and ascetic spirituality. Eminent people from the circle of Carmelite feathers left behind works that today inspire the development of spiritual and mystical theology. Carmelite literature focused primarily on four thematic groups: the theology of the inner life, the controversial theology, Mariology and broadly defined preaching. Concern for the last one was clearly visible in the pastoral activities of the Discalced Carmelites from the beginning of their presence in Poland. Numerous treaties, studies, Spanish translations of mystics’ writings and sermons preserved in the library of Czerna are the sign of theological and preacher’s activity of the Carmelites. Preserved to the present day in the library of the former monastery-hermitage of Czerna, they show the signs of use over the past centuries. They served the monks, above all in the pursuit of their religious vocation, and thus deepening their spiritual lives.

8

Catalogus librorum – biblioteka karmelitów bosych w Krakowie w świetle rękopiśmiennego katalogu z roku 1702

72%

Fluda-Krokos A.

Archiwa, Biblioteki i Muzea Kościelne

|

2015

|

vol. 103

61-73

EN

This paper presents a preliminary analysis of the contents of the first monastic library of the Carmelite Order in Poland. On the basis of the manuscript Catalogus librorumConventus Immacula: Conceptionis B.V.M. F.F. Carmelitarum Discalceatorum Cracoviae. Factus. Anno Domini 1702 it was discovered that the library of the monastery church devoted to the Holy Virgin Mary in Cracow was divided into 20 sections, and the most numerous ones were the Spirituales and Theologi morales sections. Calculations show that the inventory includes 1768 descriptions of books in approx. 2150 volumes. Currently, 190 survived volumes are located in the monastic library in Czerna.

9

Warszawskie dzieło architektury à la française. Dzieje budowy i geneza fasady kościoła karmelitów bosych

58%

Migasiewicz P., Sito J.

Biuletyn Historii Sztuki

|

2021

|

vol. 83

|

issue 4

883-921

EN

The sumptuous exquisite stone façade of the Church of the Discalced Carmelites in Warsaw was raised in 1761/1762–1779 after the design of Ephraim Schröger (1727-1783). Its architecture with columns and pilasters: rational, moderate, albeit rich in detail, is close to the traditional column façades created in France for churches and secular structures from the first half of the 16th century until the first half of the 18th century. The majority of authors discussing it, as if leaving aside its rooting in this tradition, regarded it to be a leading example of the Warsaw variant of Neo-Classicism gaining its shape in the 1760s as a new stylistic proposal. On the other hand, it was admitted that when designing the Carmelite Church façade, Schröger had applied the model from one or several contemporary French prints (mainly by Blondel). Neither of the stands is correct. Neo-Classicism present in the Warsaw façade was a new style only within the Polish architecture, not the French one where it had been present from Serlio’s times. On the other hand, it would be an excessive simplification to reduce the impact of the French tradition in Schröger to the inspiration drawn only from prints. The paper’s Authors demonstrate that the discussed illustrious Warsaw architect was perfectly familiar with that tradition, possibly much better than any other Polish architect of his generation, and almost as well as French architects were. It may be supposed that he visited France already in the 1750s, where he was educated many years before his famous trip to Western Europe financed by King Stanislaus Augustus in 1766.

PL

Nadzwyczaj okazała, wybitnej klasy, kamienna fasada kościoła karmelitów bosych w Warszawie została wzniesiona w latach 1761/1762 – 1779 według projektu Ephraima Schrögera (1727-1783). Jej kolumnowo-pilastrowa architektura – racjonalna, wstrzemięźliwa, choć zarazem bogata w detal – bliska jest tradycji kolumnowych fasad kościelnych i świeckich powstających we Francji od 1. połowy XVI w. po pierwszą połowę wieku XVIII. Większość autorów wypowiadających się na jej temat, abstrahując niejako od jej zakorzenienia w owej tradycji, uznawała ją za czołowy przykład rodzącej się w latach 60. XVIII w. warszawskiej odmiany neoklasycyzmu rozumianego jako nowa propozycja stylowa. Z drugiej strony przyznawano, iż Schröger, projektując fasadę kościoła karmelitów bosych, odwzorował jedną względnie kilka współczesnych rycin francuskich (głównie Blondela). Z oboma stanowiskami nie można się zgodzić. Klasycyzm obecny w warszawskiej fasadzie był stylem nowym jedynie na gruncie polskim, nie zaś francuskim, gdzie obecny był od czasów Serlia. Wielkim uproszczeniem jest także zredukowanie wpływu tradycji francuskiej u Schrögera do inspiracji grafiką. Autorzy tekstu dowodzą, że ten wybitny warszawski twórca doskonale znał i rozumiał ową tradycję, bodaj najlepiej ze wszystkich architektów polskich swojego pokolenia, niemal na równi z architektami francuskimi. Można przypuszczać, iż we Francji przebywał on jeszcze w latach 50. XVIII w., odbierając tam część swej edukacji, na wiele lat przed słynnym wyjazdem do zachodniej Europy sfinansowanym przez króla Stanisława Augusta w 1767 roku.

10

Inwentarze ksiąg biblioteki karmelitów bosych w Czernej, jako przejaw systematyzacji zbiorów klasztornych w XVIII i XIX wieku

58%

Marszalska J. M.

Archiwa, Biblioteki i Muzea Kościelne

|

2008

|

vol. 89

263-274

DE

Folgende Inventarverzeichnisse der Bibliothek von Czerna aus dem 18. und 19. Jahrhundert sind erhalten: Cathalogus Librorum Bibliothecae Conventus Eremitici Sancti Eliae Prophetae Carmelitarum Discalceatorum sub A.R.P.N. Gaudentio a Spiritu Sancto protunc Priore. Anno Increatae Sapientiae, in Libro Naturae Humanae Inscriptae 1718, 26 gbris, Cathalogus Librorum qui Reperiuntur In Bibliotheca Carmelitarum Discalceatorum Conventus Czernensis sub titulo S.P.N. Eliae Prophetae, : Catalogus Librorum qui Reperiuntur In Bibliotheca Carmelitarum Discalceatorum Conventus Czernensis sub Titulo S.P.N. Eliae Prophetae, beigefügt zum Inventarverzeichnis des Klosters und der Besitztümer der Barfüßigen Karmeliter in Czerna von 1810 (poln.); Catalogus Librorum qui Reperiuntur In Bibliotheca Carmelitarum Discalceatorum Conventus Czernensis sub Titulo S.P.N. Eliae Prophetae von 1816; Inventarverzeichnis des Klosters der Barfüßigen Karmeliten in Czerna zusammen mit den zu diesem Kloster gehörenden Besitztümern aus dem Jahre 1865 (poln.); Verzeichnis der deutschen Bücher in der Bibliothek zu Czerna von 1975 sowie das Verzeichnis der von dem Hochwürdigen Herrn Prälat Dr. Wincenty Smoczyński, Pfarrer in Tęczynek, [durch P. Romuald od św. Eliasza Kućka] gespendeten Bücher von der Wende des 19./20. Jahrhunderts. Diese Bücherverzeichnisse zeugen von den Bemühungen des Klosters, die Bücher zu registrieren und zu ordnen. Das beste und handwerklich am fachmännischsten gestaltete Inventarverzeichnis ist zweifellos das von 1718. Darin wurden die Wissensgebiete übersichtlich voneinander abgegrenzt und auch eine verlegerische Beschreibung der jeweiligen Bücher beigefügt. Solche Informationen enthalten die Verzeichnisse von 1810, 1816 oder 1865 nicht mehr. Hinsichtlich der Technik der Anordnung und Einteilung der Büchersammlung in Themengebiete ähnelt in sejner Konstruktion dem Katalog von 1718 das Verzeichnis der dem Kloster zu Czerna an der Wende des 19./20. Jahrhunderts von P. Wincenty Smoczyński gespendeten Bücher (Spis ksiąg...).

11

Karmelici Bosi w kręgu zainteresowań aparatu bezpieczeństwa PRL na terenie województwa krakowskiego w świetle zachowanych sprawozdań kierowanych do MBP i MSW w latach 1947-1970

58%

Marecki J.

Folia Historica Cracoviensia

|

2004

|

vol. 10

EN

In the times of the Polish People’s Republic, national security issues and, at the same time, surveillance of the society and suppression of many institutions – the Catholic Church included - were in the hands of appropriate services, modelled on the Soviet NKVD. At first this was the Ministry of Public Security and since 1956 the Security Police. The first part of the article presents the organization of security units in the voivodship of Cracow and the distribution of monastic communities, while the second throws light on the activities of these units uh the basis of preserved reports sent from Cracow to the Ministry of Public Security and the Ministry of Internal Affairs. Officials of the Security Police who worked in the voivodship and district departments took a close interest in the Discalced Carmelite monks, taking account of their wartime past, pastoral activity and connections with the Church hierarchy. To ensure influence upon the life of the Discalced Carmelite Province as well as access to information on monastic internal issues they gained several secret collaborators within the congregation itself and its lay associates. The article is the first attempt at showing the methods of the Security Police (SB) and the Security Office (UB) activities directed at monastic orders; methods aiming at subjugating to the authorities not only the orders themselves, but the whole Catholic Church in Poland.

PL

W dniu 21 lipca 1944 roku ustawą wydaną przez Krajową Radę Narodową o utworzeniu Polskiego Komitetu Wyzwolenia Narodowego został powołany Resort Bezpieczeństwa Publicznego. Jego zadania i działalność były w całej rozciągłości wzorowane na radzieckim NKWD. Resort ten - wszelkimi środkami – miał chronić „władzę ludową”, zlikwidować opozycję polityczną i zbrojne podziemie, utrwalić nowy system polityczno-społeczno-gospodarczy, rozbić Kościół katolicki i inne związki wyznaniowe. Resortowi podlegała Milicja Obywatelska, Korpus Bezpieczeństwa Wewnętrznego, więzienia oraz obozy pracy. Z dniem 1 stycznia 1945 roku został przekształcony w Ministerstwo Bezpieczeństwa Publicznego. W jego ramach działał w Departamencie V Wydział V, który zajmował się inwigilowaniem Kościoła katolickiego. Reorganizacja Ministerstwa w 1949 roku doprowadziła do utworzenia Departamentu XI, którego zadaniem był nadzór nad Kościołem katolickim. Kolejna reorganizacja MBP miała miejsce w grudniu 1954 roku. Powstał wówczas Komitet do Spraw Bezpieczeństwa Publicznego oraz Ministerstwo Spraw Wewnętrznych. Sprawami Kościoła zajmował się Departament VI Komitetu oraz Wydział V (od 1962 roku Departament IV) Ministerstwa. W listopadzie 1956 roku dokonano kolejnej reorganizacji aparatu bezpieczeństwa, zmieniając nazwę „Urząd Bezpieczeństwa” (UB) na „Służbę Bezpieczeństwa” (SB). Dotychczasową działalność Komitetu do Spraw Bezpieczeństwa Publicznego przejęło zreorganizowane Ministerstwo Spraw Wewnętrznych. Departament IV zakończył działalność w 1990 roku.

12

Prace rewaloryzacyjne w klasztorze i nowe wyposażenie wnętrza kościoła św. Józefa karmelitów bosych w Poznaniu w latach 1984–1990

58%

Wanat B. J.

Folia Historica Cracoviensia

|

2011

|

vol. 17

EN

The Discalced Camaldolese arrived in Poznań in 1618. In a garden purchased from Elżbieta Michanówna they built the original wooden monastery dedicated to St Joseph. In 1635–1687, on the land of the manor bequeathed by Barbara Orzelska, the Camaldolese built a stone monastery and St Joseph's Church. Among the architects and builders of St Joseph's Church were: Giovanni Catenaci, Krzysztof Bonadura the Older and Krzysztof Bonadura the Younger. After the Second World War, the Discalced Camaldolese regained their property in a state of ruin. It took many years to reconstruct and renovate the heritage site. The present furnishings of the Church were made in the years 1985–1990.

IT

Il convento e la chiesa dei carmelitani scalzi a Poznań costruita nel 1618 è primo e il più antico tempio in Polonia dedicato a San Giuseppe. La chiesa è barocca, progettata dagli architetti Giorgio Catenacci e Cristoforo Bonadura. Nell’altare principale si trovava un tempo l’immagine di San Giuseppe. Nel convento ci fu la facoltà di teologia per i seminaristi. Il 5 luglio 1801 per ordine del re prussiano Federico Guglielmo il convento venne trasformato in una caserma. A partire dal 1831 venne trasformato in un tempio evangelico di guarnigione; ciò provocò il cambiamento dell’arredamento. A partire dal 1919, qundo Polonia riacquistò la sua indipendenza dopo le spartizioni, fu trasformato in una chiesa cattolica per i militari. Subito dopo la seconda guerra mondiale nel 1945, l’edifiio, in stato deplorevole, venne restituito ai carmelitani. La ricostruzione durò molti anni. L’odierno arredamento del tempio fu fatto negli anni 1983-1990. Il 19 marzo 2010 l’arcivescovo di Poznań, Stanisław Gądecki proclamò la chiesa il Santuario di San Giuseppe per la diocesi di Poznań.

PL

Karmelici bosi przybyli do Poznania w 1618 roku. W ogrodzie nabytym od Elżbiety Michanówny zbudowali – początkowo drewniany – klasztor pod wezwaniem św. Józefa. W latach 1635–1687, na gruncie zapisanego im dworu przez Barbarę Orzelską, wybudowali murowany barokowy klasztor i kościół św. Józefa3. Architektami i budowniczymi kościoła św. Józefa byli: Jerzy Catenaci oraz Krzysztof Bonadura starszy i Krzysztof Bonadura młodszy. Karmelici bosi po II wojnie światowej odzyskali swoją własność w stanie ruiny. Odbudowa i rewaloryzacja zabytku sztuki trwała wiele lat. Obecne wyposażenie kościoła wykonane zostało w latach 1985–1990.

13

Biblioteka Klasztoru Karmelitów Bosych w Wiśniczu (1630-1649)

58%

Długosz J.

Archiwa, Biblioteki i Muzea Kościelne

|

1966

|

vol. 13

91-169

EN

-

14

Biblioteka Klasztoru OO. Karmelitów Bosych w Czernej

58%

Długosz J.

Archiwa, Biblioteki i Muzea Kościelne

|

1965

|

vol. 11

109-117

EN

-

15

Grenzstreiten der Zisterzienser von Zyrich (Szczyrzyc) mit kleinpolnischen Klöstern verschiedener Ordensobservanz (Chorherren vom Heiligen Geist, Dominikaner, Unbeschuhte Karmeliten) vom 15. bis zum Ende des 18. Jhs.

51%

Marszalska J. M.

Saeculum Christianum. Pismo Historyczne

|

2021

|

vol. 28

|

issue 2

95-112

FR

The preserved archival sources, old chronicles, and documents of the Cistercian monastery in Szczyrzyc reveal, apart from many aspects of religious and economic activity, also the issues of disputes. The invasions on the monastery property, destruction of property (arson of farm buildings or collections) were not only carried out by dissatisfied and demanding neighbours, whose property bordered on the Szczyrzyc Cistercians' property, but also by orders of various observances. As evidenced by surviving documents, any way of defending their own properties or their borders was acceptable to the disputing clerics, which many a time was a violation of the ethical, fraternal attitude. The right to property granted by the founder was sacred and inviolable there. This cannot be said in the context of the moral attitude of the monks themselves, who defended their property in a ruthless manner, often using force (Br. Baltazar of St. Agnes, a Discalced Carmelite), lies or concealment of facts (Abbot Mikołaj Romiszowski), as well as a morbid overzealous guardianship of the property rights of their monastery (Mateusz Regiomontanus, a provost of the Krakow clergy), not to mention notorious violations of judicial decisions in almost every pending case. This was true of all the convents in question. Dislike between convents of different observances on the material level also translated into difficult relations between their subjects, who inflicted harm on each other. These were not edifying examples of a sometimes-difficult neighbourhood in past centuries, where cunning and often physical violence in asserting one's right to property was the order of the day.

EN

Zachowane źródła archiwalne, stare kroniki i dokumenty klasztoru cystersów w Szczyrzycu, ujawniają oprócz wielu aspektów działalności religijno-gospodarczej również kwestie sporów. Najazdy na dobra klasztorne, niszczenie mienia (podpalenia zabudowań folwarcznych czy zbiorów) były dokonywane nie tylko za sprawą niezadowolonych i roszczeniowych sąsiadów, których dobra graniczyły z dobrami cystersów szczyrzyckich, ale też za sprawą zakonów różnych obserwancji. Jak poświadczają zachowane dokumenty, każdy sposób na obronę własnych dóbr czy ich granic był dla konwentów toczących spory do przyjęcia, co wielokrotnie było naruszeniem etycznej, braterskiej postawy. Prawo własności z nadania fundatora było tutaj święte i nietykalne. Nie można już tego powiedzieć w kontekście postawy moralnej samych zakonników broniących swych dóbr w sposób bezwzględny, często przy użyciu siły (br. Baltazar od św. Agnieszki, karmelita bosy) czy posługując się kłamstwem, bądź zatajeniem faktów (opat Mikołaj Romiszowski) a także chorobliwą nadgorliwością strzegąc prawa własności swego klasztoru (prepozyt duchaków krakowskich Mateusz Regiomontanus) nie wspominając notorycznego łamania wydawanych postanowień sędziowskich niemal w każdym toczącym się procesie. Dotyczy to wszystkich omawianych konwentów. Niechęć między konwentami zakonnymi na płaszczyźnie materialnej różnych obserwancji przekładała się również na trudne relacje między ich poddanymi, którzy wyrządzali sobie wzajemnie krzywdy. Nie były to budujące przykłady wzajemnego, nieraz trudnego sąsiedztwa w ciągu minionych wieków, gdzie przebiegłość a często również fizyczna przemoc w dochodzeniu swojego prawa własności była na porządku dziennym.

16

Stare druki z księgozbiorów klasztornych w zbiorach Biblioteki Prowincjalnej Franciszkanów w Gnieźnie. Apendyks do katalogu starych druków

44%

Joskowski Z.

Hereditas Monasteriorium

|

2014

|

vol. 5

303-327

EN

The article presents 40 early printed books, acquired from different monasteries, which currently belong to the collection of the Franciscan Provincial Library in Gniezno. Initially, they were handed over from dissolved monasteries to – among other institutions – the Archdiocesan Archive Library and the Seminary Library in Gniezno, where they remained between 1836 and 1975. In 1975, the then Gniezno-Warszawa metropolitan archbishop, cardinal Stefan Wyszyński, returned to the Gniezno Franciscans the early printed books which they had been in possession of before the 1831 suppression. However, seven manuscripts and 63 incunabula remained in the libraries of the Gniezno Archdiocese. The manuscripts have been recorded in the catalogues of the seminary library prepared by Tadeusz Trzciński, Arkadiusz Marian Lisiecki, and Jadwiga Rył. The incunabula from the seminary library of the cathedral library in Gniezno are present in the catalogue created by Fr Leon Formanowicz before World War II, and supplemented in the 1960’s by Fr Julian Wojtkowski. Further information on the incunabula of the Franciscan monastery library in Gniezno can be found in a catalogue prepared by Jadwiga Rył. By way of compensation for these manuscripts and incunabula, the Gniezno monastery received 58 early printed books of different provenance from the duplicates owned by the Archdiocesan Archive Library and the Seminary Library. Among them there were items from dissolved Greater Poland monasteries as well as from Polish and private foreign book collections. Moreover, in 2008–2013, the author – librarian at the Franciscan Provincial Library in Gniezno – incorporated 17 early printed books, a bibliophile inheritance from the deceased fellow brothers, and books personally acquired at fairs from private collectors, into the library’s special collection section. Bibliographic descriptions presented in the catalogue of early printed books have been compared with foreign central catalogues available online. Descriptions of individual features of the items have been prepared in compliance with the Polish version of the international standard of early printed books description ISBD(A).

Refine search results

Ponad pół wieku pracował w Rzymie Śp. Brat Wacław Woźniak (1903-1989), karmelita bosy z Ziemi Wadowickiej

Fundacje artystyczne księżniczki bawarskiej Marii Klary Wittelsbach, w zakonie siostry Teresy Marii od św. Józefa (1608-1652), karmelitanki bosej w krakowskim klasztorze św. Marcina

Rok 1920 w zapiskach kronikarskich klasztorów karmelitów bosych w Lublinie i Berdyczowie

A comparison of approaches to art in the constitutions of the Orders of the Discalced Carmelites and Trinitarians

Paralelizm wartości ideowych, artystycznych i przestrzennych eremu OO. Kamedułów na Bielanach w Krakowie z pustelnią Karmelitów Bosych w Czernej do końca XVIII wieku

Rok 1920 w zapiskach kronikarskich klasztorów karmelitów bosych w Lublinie i Berdyczowie

Stare druki tzw. Karmelitana w zbiorach biblioteki klasztoru w Czernej

Catalogus librorum – biblioteka karmelitów bosych w Krakowie w świetle rękopiśmiennego katalogu z roku 1702

Warszawskie dzieło architektury à la française. Dzieje budowy i geneza fasady kościoła karmelitów bosych

Inwentarze ksiąg biblioteki karmelitów bosych w Czernej, jako przejaw systematyzacji zbiorów klasztornych w XVIII i XIX wieku

Karmelici Bosi w kręgu zainteresowań aparatu bezpieczeństwa PRL na terenie województwa krakowskiego w świetle zachowanych sprawozdań kierowanych do MBP i MSW w latach 1947-1970

Prace rewaloryzacyjne w klasztorze i nowe wyposażenie wnętrza kościoła św. Józefa karmelitów bosych w Poznaniu w latach 1984–1990

Biblioteka Klasztoru Karmelitów Bosych w Wiśniczu (1630-1649)

Biblioteka Klasztoru OO. Karmelitów Bosych w Czernej

Grenzstreiten der Zisterzienser von Zyrich (Szczyrzyc) mit kleinpolnischen Klöstern verschiedener Ordensobservanz (Chorherren vom Heiligen Geist, Dominikaner, Unbeschuhte Karmeliten) vom 15. bis zum Ende des 18. Jhs.

Stare druki z księgozbiorów klasztornych w zbiorach Biblioteki Prowincjalnej Franciszkanów w Gnieźnie. Apendyks do katalogu starych druków