Artykuł ma na celu ukazanie odpowiedzialności karnej za kradzież i użycie karty bankowej oraz karty bankomatowej (karty pozwalającej wyłącznie na wypłatę pieniędzy z bankomatu). Omówiono następujące pojęcia: „dokument”, „rzecz ruchoma lub przedmiot” oraz „karta uprawniająca do podjęcia pieniędzy z automatu bankowego” (termin użyty w art. 278 § 5 kodeksu karnego). Przedstawiono również analizę dogmatyczną przestępstwa kradzieży w obowiązującym stanie prawnym popełnionego w stosunku do karty uprawniającej do podjęcia pieniędzy z automatu bankowego (przestępstwo określone w art. 278 § 5 kodeksu karnego). Artykuł odpowiada również na pytanie, czy używanie skradzionych kart celem płacenia za towary bez wprowadzania numeru PIN stanowi kradzież (art. 278 § 1 kodeksu karnego), oszustwo (art. 286 § 1 kodeksu karnego), oszustwo komputerowe (art. 287 § 1 kodeksu karnego) czy kradzież z włamaniem (art. 279 § 1 kodeksu karnego). Analiza kodeksu karnego wskazuje, że taki czyn jest kradzieżą.
Artykuł porusza stale aktualną problematykę związaną z kartami płatniczymi jako przedmiotem przestępstwa. Autorka na wstępie defi niuje, czym jest karta płatnicza według kryterium cywilnoprawnego, funkcjonalnego oraz karnego, a także wskazuje na niespójność regulacji prawnych w tym względzie. W dalszej części autorka przedstawia i opisuje przestępstwa związane z wykorzystaniem kart płatniczych, tj.: posługiwanie się kartami skradzionymi, zagubionymi lub przechwyconymi, wyłudzenie kart płatniczych na podstawie wniosku zawierającego nieprawdziwe dane, fałszowanie kart płatniczych, kopiowanie kart płatniczych na rachunkach obciążeniowych, wykorzystanie danych identyfi kacyjnych cudzej karty, dokonywanie transakcji kartami zgłoszonymi jako utracone oraz tzw. skimming, a następnie dokonuje odpowiedniej ich kwalifi kacji prawnej na gruncie polskiego kodeksu karnego.
JavaScript is turned off in your web browser. Turn it on to take full advantage of this site, then refresh the page.