Full-text resources of CEJSH and other databases are now available in the new Library of Science.
Visit https://bibliotekanauki.pl

Results found: 21

first rewind previous Page / 2 next fast forward last

Search results

Search:
in the keywords:  kierownictwo duchowe
help Sort By:

help Limit search:
first rewind previous Page / 2 next fast forward last
1
Publication available in full text mode
Content available

Rola kierownictwa duchowego w rozwinięciu charyzmatu zakonnego o. Leona Dehona

100%
McGuire P.
Sympozjum
|
2004
|
issue 2(13)
85-96
PL
Artykuł omawia temat roli kierownictwa duchowego w rozwinięciu charyzmatu zakonnego o. Leona Dehona
2
Content available remote

Andrzej Derdziuk OFMCap., Mądrość spotkania. Kierownictwo duchowe bł. Jana Pawła 11 wobec Wandy Półtawskiej, Edycja Świętego Pawła, Częstochowa 2011, ss. 106.

100%
Kornas-Biela D.
Teologia i Moralność
|
2012
|
vol. 7
|
issue 2(12)
230-233
3
Publication available in full text mode
Content available

Znaczenie kierownictwa duchowego bł. Ks. Michała Sopoćki dla dynamicznego urzeczywistnienia woli Bożej przez św. s. Faustynę Kowalską

71%
Jaworski B.
Roczniki Teologiczne
|
2020
|
vol. 67
|
issue 5
89-108
EN
Spiritual direction in the relationship of Bl. Fr. Michael Sopocko and St. S. Faustina is a clear example of the effective cooperation of God, the spiritual director, and the person benefiting form the service. The Saint’s confessor has shown three stages of spiritual development, discovery, and fulfillment of God’s will. The first is to keep external precepts and laws in which God’s will is revealed. The second is to discover, discern, and follow inner inspirations. The third is to put ourself at God’s total and unconditional disposal. At each stage, the desire of self-offering as a sacrifice, like Jesus Christ, increases. The role of the spiritual director is also increasing, who not only supports the discernment of God's will, assists in recognizing the deception of the enemy of the soul, helps to avoid mistakes, supports in difficult experiences and times of trials, but also helps in choosing the best way to implement God’s plans.The purpose of this article is to provide practical guidance and ways to apply them in spiritual direction to the service-giver and the person taking benefits from this form of assistance on the way of sanctification.
PL
Kierownictwo duchowe w relacji bł. ks. Michała Sopoćki i św. s. Faustyny jest klarownym przykładem skutecznej współpracy Boga, kierownika duszy i osoby korzystającej z tej formy posługi. Spowiednik Świętej ukazał trzy etapy rozwoju duchowego, odkrywania i wypełniania woli Bożej. Pierwszy to zachowywanie zewnętrznych nakazów i ustaw, w których wyraża się wola Boża. Drugi polega na odkrywaniu, rozeznawaniu i podążaniu za natchnieniami wewnętrznymi. Trzeci to oddanie się do całkowitej i bezwarunkowej dyspozycji Bogu. Na każdym etapie wzrasta gotowość do coraz pełniejszej ofiary z siebie na wzór Jezusa Chrystusa. Wzrasta też rola kierownika duchowego, który nie tylko wspiera w rozeznawaniu Bożej woli, pomaga rozpoznać zwodzenie nieprzyjaciela duszy, ułatwia unikania błędów, wspiera w trudnych doświadczeniach i chwilach prób, ale także pomaga w doborze najlepszego sposobu realizacji zamiarów Bożych. Artykuł ma na celu dostarczenie praktycznych wskazówek i sposobów ich zastosowania w kierownictwie duchowym dla posługującego i korzystającego z tej formy pomocy na drodze uświęcania.
4
Publication available in full text mode
Content available

Czyn i cierpienie w służbie Prawdy. Sługa Boży o. Jacek Woroniecki na Uniwersytecie Lubelskim

71%
Wistuba G.
Roczniki Pedagogiczne
|
2020
|
vol. 12(48)
|
issue 1
21-34
EN
Servant of God Father Hiacynth Woroniecki was associated with the University of Lublin for ten years. During that period, he undertook an extraordinary active and many sided engagement which resulted in permanent influence on the existence and shape of the institution; That time had also similar or even fundamental impact on Fr. Woroniecki’s personality and sanctity. The Dominican assumed the duties of lecturer, scientist, administration worker. At the same time, he was taking pastoral care of students, studying priests, consecrated persons, scouts, city citizens and as a vocation director. As a rector he succeeded in convincing the Episcopate and the Polish faithful of the University’s extraordinary significance for both the independent Country and the Catholic Church. He established methods of gaining funds for the maintenance of the University and also took the trouble to carry out its expansion under exceptionally difficult economic circumstances. As a moral authority, he indicated the right direction of engagement and he sustained the hope in the Polish society. However, he was not an activist, nor did he work much outside. While devoting his spirit’s and body’s powers in favour of the university, he was shaping himself too. Nowadays his beatification process is under way. Fr. Woroniecki’s heroic effort of the Lublin period is evidenced by numerous documents left by his co-workers and pupils.
PL
Sługę Bożego o. Jacka Woronieckiego związało z uczelnią lubelską dziesięć lat życia. Były to lata bardzo aktywnego i wszechstronnego zaangażowania. Zostawiły trwałe owoce w istnieniu i kształcie uniwersytetu, ale nie mniejsze, a może bardziej podstawowe – w jego osobowości, w jego świętości. Ojciec Woroniecki pełnił tu obowiązki wykładowcy, naukowca, pracownika administracji, a równocześnie duszpasterza: młodzieży akademickiej, kapłanów studiujących, powołań, osób konsekrowanych, harcerzy, mieszkańców miasta. Jako rektor zasłużył się skutecznymi wysiłkami w przekonywaniu Episkopatu i społeczności wiernych w Polsce o niezwykłym znaczeniu uniwersytetu zarówno dla niepodległej ojczyzny, jak i dla Kościoła powszechnego. Ustanowił trwałe struktury zdobywania środków finansowych na utrzymanie uczelni i podjął trud jej rozbudowania w wyjątkowo niesprzyjających warunkach gospodarczych kraju. Jako autorytet moralny wskazywał kierunki zaangażowania i podtrzymywał nadzieję w społeczeństwie polskim. Nie był jednak aktywistą, działaczem na zewnątrz. Poświęcając siły ducha i ciała uczelni, kształtował także siebie. Dziś trwa jego proces beatyfikacyjny. Heroiczny trud lubelskiej działalności zakonnika potwierdzają liczne dokumenty, dzieła oraz świadectwa pozostawione przez współpracowników i wychowanków.
5
Publication available in full text mode
Content available

Tajemnica zawodowa (duszpasterska) duchownego

63%
Pieron B.
Annales Canonici
|
2016
|
vol. 12
131-153
EN
In the Polish law and justice system, under a special protection comes any information which any priest received as part of sacramental confession. They are not considered dur- ing any trial or criminal investigation as it is the seal of confession that forbids any priest from revealing any part of that confession. Confession alone however, is not the only time when a parishioner comes to the priest and con nes in him, asking him to keep the infor- mation secret. These are most often the most intimate information about that person’s life or that person’s loved ones. That is why a question comes to mind if such information that was requested to be kept secret by any given person, but outside the seal of confes- sion, should not also be granted a legal protection, because they can also be interpreted as being part of professional or pastoral secrecy of clergyman both Catholic, Orthodox and Protestant alike. Certainly this kind of solution is not an absolute novum. In the Polish justice system toward the people who work in various professions a concrete actions were taken, which protect them from unlawful sharing of information which they have obtained through their eld of work. The justi cation for this proposed measure it’s so that the people who seek spiritual council and share secrets with any clergyman will not lose trust in them. Furthermore, it is crucial that any sign of allegation of discrimination toward any religious institution or Church that does not practice sacramental confession will no longer be valid.
PL
W prawie polskim ochroną procesową objęto wszelkie informacje, jakie duchowny powziął w związku ze sprawowaniem sakramentalnej spowiedzi. Stanowią one przedmiot tajemni- cy spowiedzi. Sama jednak spowiedź nie jest jedyną przestrzenią, w której duchownemu powierzane są przez wiernego, z intencją zachowania ich w ścisłej tajemnicy, najintym- niejsze informacje dotyczące życia tego ostatniego, a często również życia jego najbliższych. Stąd powstaje pytanie o możliwość objęcia ochroną prawną innych informacji, które wy- znawane są osobie duchownej w związku z prowadzoną działalnością duszpasterską, a któ- re mogą stanowić przedmiot szeroko rozumianej tajemnicy zawodowej (duszpasterskiej) osób duchownych. Proponowane rozwiązanie nie jest absolutnym novum. W systemie prawa polskiego wobec osób wykonujących różne profesje przyjęto konkretne rozwiązania, które chronią przed bezprawnym wyjawieniem informacji posiadanych w związku z wy- konywanym zawodem. Uzasadnieniem proponowanego rozwiązania jest między innymi potrzeba ochrony zaufania do osoby duchownej. Ponadto należy dążyć do wyłączenia za- rzutu dyskryminacji tych Kościołów i innych związków wyznaniowych, w których nieprak- tykowana jest instytucja spowiedzi.
6

Duchowe biesiady ze świętym wychowawcą – Zygmuntem Szczęsnym Felińskim

63%
Słomka W.
Roczniki Teologii Duchowości
|
2009
|
vol. 1(56)
189-197
EN
Rev. Zygmunt Szczęsny Feliński was a Spiritual Director of the Alumni at the Spiritual Academy in Sankt Petersburg. He delivered six (registered) conferences in his flat. The tsarist police had them in the Russian version. They were published for the first time in Polish by the Gaudium publishers in 2009 (edited by Rev. M. Duma). The conferences have retained their value up to now. In the year of Bl. Zygmunt Szczęsny Feliński's canonisation, they perfectly confirm that saints and their teaching are not things of the past.
7

Ojciec Pio jako narzędzie Ducha Świętego

63%
Derdziuk A.
Roczniki Teologiczne
|
2019
|
vol. 66
|
issue 3: Teologia moralna
147-162
PL
Otwarcie na działanie Ducha Świętego przejawia się w postaci życia wypełnionego miłością będącą potwierdzeniem przyjęcia Jego darów oraz obdarzenia nadzwyczajnymi uzdolnieniami duchowymi, które pozwalają chrześcijaninowi objawiać moc Boga w świecie. Przykładem takiej postawy jest zakonnik żyjący w XX wieku, święty ojciec Pio z Pietrelciny, który zasłynął wieloma darami charyzmatycznymi. Obok ukazania jego otwarcia na działanie Ducha Świętego zostały przedstawione przejawy jego kierownictwa duchowego spełnianego wobec penitentów poddających się prowadzeniu Ducha Świętego.
EN
The opening to the action of the Holy Spirit manifests itself in the form of a life filled with love that confirms the acceptance of his gifts and bestows extraordinary spiritual talents that allow the Christian to reveal God's power in the world. An example of this attitude is the monk living in the twentieth century, Saint Father Pio of Pietrelcina who became famous for many charismatic gifts. In addition to the presentation of his opening to the Holy Spirit, were shown the manifestations of his spiritual direction to the penitents who surrender to the Holy Spirit.
8
Publication available in full text mode
Content available

Kierownictwo duchowe alumnów seminariów duchownych i zakonników w prawie kanonicznym (I). Forma sakramentalna i pozasakramentalna

63%
Domaszk A.
Seminare. Poszukiwania naukowe
|
2015
|
vol. 36
|
issue 3
21-31
EN
The study discusses the topic of the Canon Law, which determines requirements for spiritual directors in seminars and formational religious houses. The first part of the study presents standard requirements for confessors in the above mentioned context. Spiritual guidance is also a separate issue from holding the sacrament of reconciliation and that was the subject of the second part of the study. The Church Law strongly emphasizes the necessity to separate the internal forum from the external one. It is also vital to consider the needs of seminarists, religiouses and nuns in order to ensure their unrestrained use of confession and spiritual guidance.
9

Il direttore spirituale come persona discernente. Studio sulla base della moderna letteratura teologica italiana

63%
Miczyński J. K.
Roczniki Teologii Duchowości
|
2009
|
vol. 1(56)
207-214
PL
Szczególnym miejscem rozeznawania duchowego jest kierownictwo duchowe, które należy rozumieć jako pomoc w stawaniu się dojrzałym w wierze, w otwieraniu się na działanie Ducha Świętego. Celem jest rozwój człowieka, czyli stawanie się podobnym do Jezusa Chrystusa. Kierownictwo duchowe może być również definiowane jako przekazywanie wiary przez osobę podejmującą się funkcji kierownika duchowego. Celem jest pozwolenie, aby w osobie kierowanej wzrastał Chrystus. W świetle Mt 28, 19 sprawowanie kierownictwa jest wpisane w strukturę hierarchiczną Kościoła. Przedmiotem rozeznawania w sakramencie pokuty winno być odkrywanie sposobu udzielania się Boga, a także Jego woli. Kierownik winien nieustannie zwracać uwagę na harmonijny wzrost modlitwy i pokory u penitenta, biorąc pod uwagę i rozumiejąc wszystkie zdolności osoby kierowanej, jej słabości oraz łaski udzielane przez Ducha Świętego.
10
Publication available in full text mode
Content available

Kierownictwo duchowe w życiu św. Jana Bosko

63%
Gocko J., Centnar P.
Seminare. Poszukiwania naukowe
|
2015
|
vol. 36
|
issue 1
67-78
EN
The subject of the article is the issue of spiritual direction in the life and activity of St. John Bosco. The first part discusses the experience of spiritual guidance received by John Bosco in his childhood. Deprived of paternal protection at the age of two, Don Bosco was himself in need of wise mentors and masters in order to become later a spiritual guide for his own pupils. Next, the article points out the specifics of Don Bosco’s spiritual direction offered to the youth of the oratory. The specific character of his methods stemmed up primarily from the type of his own spirituality as well as personal experience and moral exemplars followed by the Saint. The last part of this publication presents selected forms of Don Bosco’s spiritual direction, both at the sacramental and extra sacramental level.
11
Publication available in full text mode
Content available

Gdańskie święte ustronia bł. Doroty Swertfeger

63%
Parcheniak M.
Studia Gdańskie
|
2020
|
vol. 47
197-212
EN
Blessed Dorothy of Montau (1347 – 1394) is venerated as a blessed or a saint. According to the sources cited, blessed Dorothy lived in Gdańsk for almost twenty-eight (28) years, growing organically into recluse hermitage. Blessed Dorothy highly valued the grace of the daily renewal of the spirit (lat. renovatio spiritus, it.: rinnovazione dello spirito). As optimal places, in order to build a space of loneliness (lat. solitude) and conducive to the personal withdrawal (gr. anachoresis), she chose the four temples of Gdańsk: St. Mary's Church, church of St. Catherine, church of Dominicans and in the church of God’s Body. Each of these holy places of secludedness was a place of performing other, clearly dedicated to this place by herself, acts of devotion. Dorothy Swertfeger made haunting these holy places of secludedness as “a golden rule of conduct” in such a purposeful order, thanks to which she was able to perform family duties, save and store the hermit's treasure. In fact, she lived a semi-hermitic life on this path. Analysis of the sources cited showed that due to the stability of the practices and acts of contemplative life performed in these shelters, blessed Dorothy Swertfeger undertook the spiritual direction of Gdańsk’s citizens and of Pomeranians (Kashubians).
PL
Bł. Dorota z Mątów (1347 – 1394) czczona jest jako błogosławiona lub święta. Jak wynika z powołanych źródeł, bł. Dorota zamieszkiwała w Gdańsku przez niemal dwadzieścia osiem (28) lat, organicznie dojrzewając do pustelnictwa w rekluzji.  Bł. Dorota wysoce ceniła sobie łaskę codziennego odnowienia ducha (łac. renovatio spiritus, wł. rinnovazione dello spirito). Jako miejsca optymalne, w celu budowania przestrzeni samotności (łac. solitudo) i sprzyjające osobowemu wycofaniu się (gr. anachoresis), obierała zwyczajowo cztery świątynie Gdańska: Kościół Mariacki, kościół św. Katarzyny, kościół Dominikanów i kościół Bożego Ciała. Każde z tych ustroni było miejscem wykonywania innych, temu miejscu wyraźnie dedykowanych przez samą Błogosławioną aktów pobożności. Dorota Swertfeger uczyniła z nawiedzania tych świętych ustroni w takim porządku celowym „złotą regułę postępowania”, dzięki której mogła wykonując obowiązki rodzinne, ocalić i przechować skarb powołania pustelniczego. Na tej drodze w istocie przeżywała życie semi – eremickie. Analiza powołanych źródeł wykazała, że dzięki stałości podejmowanych w tych ustroniach praktyk i aktów życia kontemplacyjnego, bł. Dorota Swertfeger wykonywała kierownictwo duchowe Gdańszczan i Pomorzan (Kaszubów).              
12
Publication available in full text mode
Content available

Rola kierownictwa duchowego w uświęceniu człowieka

63%
Poleszak L.
Sympozjum
|
2018
|
issue 2(35)
115-128
PL
Kierownictwo duchowe oznacza prowadzenie człowieka do doskonałości chrześci-jańskiej. Chociaż rolę kierownika duchowego mogą wypełniać osoby świeckie, jed-nak w sensie ścisłym kierownikami duchowymi mogą być jedynie kapłani ze względu na święcenia prezbiteratu, które otrzymują oraz związaną z nimi funkcję uświęcania człowieka. Do istotnych celów kierownictwa duchowego należą: pogłębienie relacji z Bogiem, troska o rozwój życia duchowego i rozeznawanie duchowe. Kierownictwo duchowe jest niezastąpioną pomocą dla wszystkich, którzy pragną wzrostu duchowego.
EN
The Spiritual direction means leading a human being towards Christian perfection. Even though the role of a spiritual director can be entrusted to a lay person, strictly speaking the spiritual directors are understood to be priests considering their priestly ordination, which should serve as the tool towards one’s holiness. Among the rele-vant objectives of the spiritual direction are the deepening of the relationship with God, taking care of the development of the spiritual life and spiritual discernment. The spiritual direction is an irreplaceable help for all who have the desire for spiritual growth.
13
Publication available in full text mode
Content available

Posługa spowiednika wobec penitentów obarczonych nałogami

63%
Krepel K.
Studia Gdańskie
|
2017
|
issue 41
157-170
PL
Sakrament pokuty jako miejsce doświadczania uzdrawiającej i wyzwalającej łaski Bożej, stanowi odpowiedź Kościoła na dramat osób obarczonych nałogami oraz propozycję jednej z dróg wyzwolenia z sideł różnych uzależnień. Szafarz tego sakramentu, działając in persona Christi, jest często pierwszą osobą, której penitent „nałogowy” – przeżywający rozmaite trudności – powierza swoją historię. Implikuje to konieczność odpowiedniego przygotowania spowiednika zarówno w sferze intelektualnej, jak i osobowościowej. Punktem wyjścia artykułu jest ukazanie cech penitenta „nałogowego” oraz specyficznych trudności, jakie mogą mu towarzyszyć podczas sakramentu pokuty. Na gruncie tych analiz autor skupił się na kompetencjach spowiednika osób dotkniętych nałogami oraz na uzdrawiającym wymiarze jego posługi. Ostatnia część poświęcona jest konieczności współpracy kapłana z różnego rodzaju środowiskami zajmującymi się profilaktyką i leczeniem osób dotkniętych nałogami.
EN
The Sacrament of Penance is the Church’s solution to the personal tragedies of people suffering from addictions and a way of fighting with various vices. It serves as a place to experience the healing and liberating grace of God. The minister of this Sacrament, acting in persona Christi, is frequently the first person to be trusted to hear stories of addicted penitents who struggle with various difficulties. This implies the necessity of proper intellectual and psychological preparation of confessors. The starting point of the article is a specification of the common features of addicted penitents, along with particular difficulties which may accompany them during the Sacrament of Penance. The author concentrates on the competencies of confessors who minister to addicts and on the healing aspect of the confessor’s ministry. The final part is dedicated to the importance of cooperation between confessors and various social groups working to rehabilitate addicts and prevent the emergence of addictions.
14
Publication available in full text mode
Content available

Praktyka kierownictwa duchowego w świetle „Dzienniczka” św. Faustyny Kowalskiej

51%
Szulc M.
Studia Elbląskie
|
2022
|
vol. 23
355-369
EN
Spiritual direction plays a significant role in Christian formation. Sister Faustina frequently refers to this service in her "Diary". He not only points to the importance of spiritual direction in spiritual development, but also describes his experience by referring to the universal need for such service to souls striving for perfection. This article presents the practice of spiritual direction in the life of the Mystic. It presents short biographies of Sister Faustina’s spiritual directors – Józef Andrasz and Bl. Michał Sopoćko. In addition, the features required by spiritual directors were discussed, and an example of the relationship between St. Faustina and her directors was indicated. The main features of a spiritual director are: theological competence, personal spiritual experience, and the perfection of the Christian life. The last point describes the qualities required of a person receiving spiritual direction. Obedience, honesty and trust are emphasized here. St. Faustina is pointed as a person who makes perfect use of spiritual direction.
PL
Kierownictwo duchowe odgrywa znaczącą rolę w formacji chrześcijańskiej. Siostra Faustyna wielokrotnie odwołuje się w swoim Dzienniczku do tej posługi. Nie tylko wskazuje na znaczenie kierownictwa duchowego w rozwoju duchowym, ale także opisuje swoje doświadczenie, odwołując się do powszechnej potrzeby takiej posługi wobec dusz dążących do doskonałości. W niniejszym artykule przedstawiona jest praktyka kierownictwa duchowego w życiu Mistyczki. Przedstawiono w nim krótkie biografie kierowników duchowych s. Faustyny – ks. Józefa Andrasza i bł. ks. Michała Sopoćki. Ponadto omówione zostały cechy wymagane u kierowników duchowych oraz wskazano przykład relacji między s. Faustyną a jej kierownikami. Główne cechy kierownika duchowego to: kompetencje teologiczne, osobiste doświadczenie duchowe, doskonałość życia chrześcijańskiego. W ostanim punkcie opisano cechy wymagane u osoby korzystającej z kierownictwa duchowego. Podkreślono tu posłuszeństwo, szczerość i zaufanie. Wskazano na przykład św. Faustyny, jako osoby doskonale korzystającej z kierownictwa duchowego.
15
Publication available in full text mode
Content available

Sakrament pokuty pomocą w drodze do małżeńskiej świętości

51%
Pryba A.
Teologia i Moralność
|
2015
|
vol. 10
|
issue 2(18)
153-165
EN
The call to holiness is for the baptized the gift and task. It is a marvelous gift of God's infinite love, by which Christ gave Himself as a sacrifice of expiation for people's sins. Though Him the Church becomes holy. This is manifested in the sanctification of its members. The Church of sinners becomes the Church of saints by the persistent undertaking of conversion.In a particular way, sacramental spouses are participants in the love of Christ. They are invited to participate in this „great mystery". If you truly love and „to the end" - they participate in it and what they become as intended by the Creator himself. The help they get on their way is regular experience of the sacrament of penance combined with spiritual direction.
PL
Powołanie do świętości jest dla ochrzczonych darem i zadaniem. Jest to wspaniały dar nieskończonej miłości Boga, poprzez które Chrystus dał samego siebie jako ofiarę przebłagalną za grzechy ludzi. W Nim Kościół staje się święty. Przejawia się to w uświęceniu jego członków. Kościół grzeszników staje się Kościółem świętych.W sposób szczególny, sakramentalni małżonkowie uczestniczą w miłości Chrystusa. Są Oni zaproszeni do wzięcia udziału w tej "wielkiej tajemnicy" miłości "aż do końca". Uczestniczą w nim i co stają się one w sposób zamierzony przez samego Stwórcę. Pomocą na ich drodze jest regularne doświadczenie sakramentu pokuty w połączeniu z kierownictwem duchowym.
16
Publication available in full text mode
Content available

Kapłańska posługa w konfesjonale jako wyzwanie współczesności

51%
Zabielski J.
Teologia i Moralność
|
2015
|
vol. 10
|
issue 2(18)
137-151
EN
Modern society is characterized by the disappearance of the sense of sin and guilt. This loss of moral responsibility leads the man to the loss of unity with God, with ourselves and with others. This fact poses a particular challenge to the moral and pastoral function of the Church. The unique "place" of man's encounter with God and with himself is the sacrament of penance and reconciliation. Hence, the ministry of the confessional and other forms of spiritual help of the priest in evaluating of human life, and directing it are a special challenge of contemporary times. The document of the Congregation for the Clergy "Priest - the minister of Divinity Mercy. Helpers for confessors and spiritual directors" was dedicated to this issue. Analyzing the content of these indications, in this article have been taken two issues: 1. Sacramental ministry of confessor.2. Confessor as a spiritual director.
PL
Współczesne społeczeństwo charakteryzuje zanik poczucia grzechu i winy . Ta utrata odpowiedzialności moralnej człowieka prowadzi do utraty jedności z Bogiem, z samym sobą i z innymi. Fakt ten stanowi szczególne wyzwanie dla moralnej i pastoralnej funkcji Kościoła. Unikalne "miejsce" od spotkania człowieka z Bogiem, z samym sobą, jest sakrament pokuty i pojednania. W związku z tym posługa konfesjonału i innych form życia duchowego jest bardzo pomocna. Dokument Kongregacji Duchowieństwa "Kapłan - sługa Bożego Miłosierdzia" wskazania dla spowiedników i kierowników duchowych został poświęcony właśnie tej kwestii. Analizując treść tych wskazań, w tym artykule zostały podjęte dwie kwestie:1. Sakramentalna posługa spowiednika.2. Spowiednik jako kierownika duchowego .
17
Publication available in full text mode
Content available

Kierownictwo duchowe i poradnictwo rodzinne. Możliwości ich wspólnego zastosowania w trakcie rekolekcji dla rodzin

51%
Sobczyk A. J.
Teologia i Moralność
|
2012
|
vol. 7
|
issue 2(12)
173-189
EN
The situation of contemporary marriages and Christian families raises serious concern of the Church, therefore all practical forms of help for the family seem to be needed. One of them is care provided as part of the retreat for families, led by consecrated persons. It enables both the practice of spiritual direction and the counseling. The form of the retreat creates favorable conditions for holding talks, inviting competent people and extending both spiritual and advisory help for the families. Experience shows that parallel spiritual direction and counseling is possible. However, good preparation on the part of the organizers of the retreat and of the retreat leader is necessary. It also seems essential to emphasize the need of continued help to the family outside the retreat. Then there are greater chances of achieving the expected results.
PL
Jedną z form opieki świadczonej przez Kościół współczesnej rodzinie jest pomoc w ramach rekolekcji dla rodzin, prowadzonych przez osoby konsekrowane. W ich trakcie możliwa jest zarówno praktyka kierownictwa duchowego, jak i poradnictwo. Sama forma rekolekcji stwarza korzystne warunki do prowadzenia rozmów, zapraszania kompetentnych ludzi i pomocy rodzinom zarówno od strony duchowej, jak i doradczej. Doświadczenie uczy, że równoległe prowadzenie kierownictwa duchowego i poradnictwa jest możliwe. Kreuje jednak potrzebę dobrego przygotowania organizatorów rekolekcji i prowadzących je. Istotne również wydaje się podkreślenie konieczności kontynuacji pomocy rodzinie również poza czasem rekolekcji. Stwarza to większe szanse osiągnięcia oczekiwanych rezultatów.
18
Publication available in full text mode
Content available

Spis treści

51%
Sympozjum
|
2018
|
issue 2(35)
3-4
PL
Spis treści "Sympozjum" Rok XXII 2018, nr 2(35)
19
Publication available in full text mode
Content available

Dlaczego wśród świętych ustroni bł. Doroty z Mątów brak cysterskiej Oliwy i Pelplina?

45%
Parcheniak M.
Studia Pelplińskie
|
2020
|
vol. 54
213-232
EN
The subject of the article is an attempt to interpret the fact of the pilgrim’s absence of bleesed Dorothy of Montau (1347-1394) in relatively close topographically two centers of cistercian spirituality in Oliwa and Pelplin. Blessed Dorothy of Montau in order to renewal of the spirit she visited the holy places of secludedness in Gdańsk every day, and periodically the holy places, where she went on pilgrimage too. In the history of theology of spirituality, the sequence of her pilgrimages to distant sanctuaries of medieval Europe was documented, including to: Koszalin, Piaseczno, Akwizgran (Aachen), Finsterwalde (Einsiedeln), Rome and Kwidzyn. Analysis of the cited sources showed that blessed Dorothy of Montau just never made a pilgrimage to two centers of the Cistercian spirituality in Oliwa and Pelplin, despite the relatively short distance from her place of residence in the so – called the Gdańsk’s period (1363-1391) of her life. This fact is surprising and raises the question of the reasons for this decision. This article is an attempt to answer the question, that was posed in the title of the study, based on the analyzed Cistercian and Dorothean’s sources. However, the issue remains open.
PL
Przedmiotem artykułu jest próba interpretacji faktu pielgrzymiej nieobecności bł. Doroty z Mątów (1347-1394) w stosunkowo bliskich topograficznie dwóch ośrodkach duchowości cysterskiej w Oliwie i Pelplinie. Bł. Dorota z Mątów w celu odnowienia ducha codziennie nawiedzała „święte ustronia” w Gdańsku, a okresowo również „święte ustronia” w miejscowościach, do których pielgrzymowała. W historii teologii duchowości udokumentowano sekwencję, odbytych przez nią pielgrzymek do odległych sanktuariów średniowiecznej Europy, w tym m.in. do: Koszalina, Piaseczna, Akwizgranu, Finsterwalde (Einsiedeln), Rzymu i Kwidzyna. Analiza powołanych źródeł wykazała, że bł. Dorota z Mątów nigdy nie podjęła pielgrzymki do dwóch ośrodków duchowości cysterskiej w Oliwie i w Pelplinie pomimo stosunkowo niewielkiej odległości od miejsca jej zamieszkania w tzw. okresie gdańskim (1363-1391) jej życia. Fakt ten zaskakuje i rodzi pytanie o przyczyny takiej decyzji. Artykuł ten stanowi próbę odpowiedzi na pytanie, które zostało postawione w tytule opracowania, na podstawie zanalizowanych źródeł cysterskich i dorotańskich. Niemniej, zagadnienie pozostaje nadal otwarte.
20
Publication available in full text mode
Content available

Posługa sakramentalnej pokuty i kierownictwa duchowego w perspektywie świętości chrześcijańskiej

45%
Pryba A.
Teologia i Moralność
|
2011
|
vol. 6
|
issue 2(10)
201-212
EN
In March 2011, the Congregation for the Clergy issued a document entitled „The Priest, Minister of Divine Mercy", which is a help for confessors and spiritual directors. Analysis of this document indicates the need to rediscover the sacrament of penance and spiritual leadership, by the priest and by the penitent. It is through the sacrament of penance and through spiritual leadership that consciences of the believers are formed. This reality is also an element of the new evangeli¬zation which should lead one to personal encounter with Jesus Christ and thus to growth in sanctity.
PL
W marcu 2011 roku Kongregacja do spraw Duchowieństwa wydała dokument zatytułowany „Kapłan, minister Bożego Miłosierdzia”, która stanowi pomoc dla spowiedników i kierowników duchowych. Analiza tego dokumentu wskazuje na konieczność ponownego odkrycia sakramentu pokuty i duchowego przywództwa, przez kapłana i penitenta. To poprzez sakrament pokuty i kierownictwa duchowego, które poprzez sumienia wierzących są utworzone. Ta rzeczywistość jest też elementem nowej ewangelizacji co powinno prowadzić do osobistego spotkania z Jezusem Chrystusem i w ten sposób do wzrostu w świętości.
first rewind previous Page / 2 next fast forward last
JavaScript is turned off in your web browser. Turn it on to take full advantage of this site, then refresh the page.