Full-text resources of CEJSH and other databases are now available in the new Library of Science.
Visit https://bibliotekanauki.pl

Results found: 5

first rewind previous Page / 1 next fast forward last

Search results

Search:
in the keywords:  kino rosyjskie
help Sort By:

help Limit search:
first rewind previous Page / 1 next fast forward last
1
Publication available in full text mode
Content available

Dryfowanie ku szczęściu? O twórczości filmowej Borysa Chlebnikowa

100%
Kalita L.
Studia Wschodniosłowiańskie
|
2017
|
vol. 17
EN
The article presents the creative output of one of the most renowned representatives of the original cinema in Russia. It concentrates on Borys Chlebnikow’s four feature films. The director, on the basis of the protagonists’ structure and presented issues, shows his vision of contemporary Russia – the people’s mentality, hopes and disappointments.
2

Muzeum w żałobie. Architektoniczne elegie Aleksandra Sokurowa

75%
Korczarowska N.
Kwartalnik Filmowy
|
2020
|
issue 109 Przestrzeń architektoniczna w filmie
50-66
PL
Artykuł powstał z inspiracji wykładem Rema Koolhaasa poświęconym przestrzeni wystawienniczej Ermitażu. Autorka skupia się na hybrydycznych dziełach rosyjskiego reżysera Aleksandra Sokurowa. W poszukiwaniu subiektywnego autorskiego głosu Korczarowska podejmuje próbę zaadaptowania teorii eseju filmowego (Laura Rascaroli) do celów analizy. Artykuł stanowi szczegółową interpretację Rosyjskiej arki i Frankofonii ze szczególnym uwzględnieniem relacji między esejem filmowym a architekturą. Traktując filmy Sokurowa jako architektoniczne eseje filmowe (Penelope Haralambidou), Korczarowska koncentruje się na filmowych reprezentacjach „doświadczenia muzeum” i związkach owego doświadczenia z problematyką upamiętniania i historycznej traumy. W przekonaniu autorki muzealne filmy Sokurowa mogą bowiem stanowić paradygmatyczny przykład potwierdzający tezę Haralambidou, że architektoniczne eseje filmowe w sposób oczywisty łączą ludzką potrzebę upamiętniania z architekturą.
EN
The article has been inspired by Rem Koolhaas’s lecture concerning the exhibition space of the Hermitage Museum. The text focuses on the hybrid works of the Russian film director Alexandr Sokurov. In search of the subjective authorial voice, Korczarowska attempts to adapt the theory of the essay film (Laura Rascaroli) to the needs of the analysis. The article provides a detailed interpretation of Russian Ark and Francofonia, exploring in particular the relationship between film essays and architecture. Recognizing Sokurov’s films as architectural essay films (Penelope Haralambidou), Korczarowska concentrates on cinematic representations of the “museum experience” and its relation to the problem of remembrance and historical trauma. In the author’s opinion, Sokurov’s “museum films” can serve as a paradigmatic example of Haralambidou’s thesis that architectural essay films explicitly link the preservation of human memory to architecture.
3

O kinie postradzieckim, przedwojennym

63%
Viren D.
Kwartalnik Filmowy
|
2022
|
issue 119 (Nowa) teoria filmu
189-194
PL
Recenzja pierwszej polskiej książki filmoznawczej stanowiącej syntezę kina postradzieckiego. Jej autorka przygląda się najważniejszym filmom dotyczącym przepracowania sowieckiej traumy po rozpadzie ZSRR, przy czym nie tylko szczegółowo je analizuje, ale także wpisuje w szeroki kontekst społeczno-polityczny.
EN
A review of the first Polish film studies book constituting a synthesis of post-Soviet cinema. Its author looks at the most important films about working through the Soviet trauma after the collapse of the USSR, and not only analyzes them in detail, but also places them in a broad socio-political context.
4
Publication available in full text mode
Content available

PRZEDREWOLUCYJNE FILMY ROSYJSKIE I ICH PROPAGANDOWE ODNIESIENIE

63%
Marcinkowski D.
Colloquium Wydziału Nauk Humanistycznych i Społecznych AMW
|
2019
|
issue 3
89-100
PL
Klasyczne kino rosyjskie często utożsamiane jest z komunistycznymi filmami pro-pagandowymi z lat dwudziestych i trzydziestych XX wieku. Jednak początki tamtejszego przemysłu filmowego sięgają czasów z przed rewolucji październikowej. W następnych latach bolszewicy często sięgali do doświadczeń i osiągnięć swoich poprzedników, tworząc dzieła programowo polityczne. Poniższy tekst stanowi prezentację wyników analizy czterech filmów, powstałych w latach 1911-1917: Obrona Sewastopola (1911), Rok 1812 (1912), Trzechsetlecie dynastii Romanowów (1913) i Ojciec Sergiusz (1917). Głównym celem prezentowanych badań jest odpowiedź na pytanie czy radzieckie kino propagandowe mogło mieć swojego odpowied-nika w kinie z czasów carskiej Rosji? Autor rozważań podjął próbę wskazania wzorców, do których od-woływali się twórcy kina oraz inspiracji, z których korzystali przy swojej pracy. W tym przy-padku istotne było także pytanie o motywacje, które mogły towarzyszyć im przy tworzeniu omawianych filmów.
EN
The classical Russian cinema is very often identify with communist propaganda films from 1920s and 1930s. But, beginning of this film industry was in the time before Octo-ber Revolution. In the next years Bolsheviks often drew on the experiences and achieve-ments of pre-revolutionary filmmakers during creating programme political movies. This article is presentation results of analyse four films of the years 1911-1917: Defence of Se-vastopol (1911), 1812 Year (1912), Tercentenary of the Accession of the House of Romanov (1913) and Father Sergius (1917). The main goal of research is answer on the question: did soviet propaganda cinema had its equivalent in movies from the time of tsar Russia? Author of this consideration took attempt of indicate patterns and inspirations to which filmmakers had referred in their work. In this case also important was a question about motivation, that would affect them during creation discussed movies.
5

Krwiobieg historii

51%
Kurz I.
Kwartalnik Filmowy
|
2022
|
issue 118 Jedno ujęcie
172-179
PL
Artykuł dotyczy wydarzeń z początków władzy Władimira Putina w Rosji oraz związanych z brutalną rosyjską napaścią na Ukrainę w 2022 r., widzianych przez pryzmat wybranych filmów i postaw ich autorów. Punktem wyjścia jest Rosyjska arka (Russkij kowczeg, 2002) – słynne dzieło Aleksandra Sokurowa zrealizowane w jednym ujęciu – zaś w finalnych refleksjach autorka odnosi się do Donbasu (2018) Siergieja Łoznicy oraz jego wypowiedzi publicznych: rezygnacji z członkostwa w Europejskiej Akademii Filmowej i komentarza wobec bojkotu kultury rosyjskiej. Wspominana jest również twórczość Aleksieja Bałabanowa, przede wszystkim jego filmy Brat 2: Misja w Chicago (Brat 2, 2000) i Ładunek 200 (Gruz 200, 2007). Podstawowe zagadnienia artykułu dotyczą tego, jak forma filmowa łączy się z możliwym przekazem politycznym, oraz jak kino jest wykorzystywane jako narzędzie z jednej strony propagandy, z drugiej – krytyki kultury. (Materiał nierecenzowany).
EN
The article concerns the events from the beginning of Vladimir Putin’s rise to power in Russia and those related to the brutal Russian attack on Ukraine in 2022, as seen through the prism of selected films and the attitudes of their authors. The starting point is Russian Ark (2002) – Alexander Sokurov’s famous work made in one shot – and in the final remarks, the author writes about Sergei Loznitsa’s Donbass (2018) and the director’s public statements: his resignation from membership in the European Film Academy and a commentary on the boycott of Russian culture. The work of Aleksei Balabanov is also mentioned, mainly his films Brother 2 (2000) and Cargo 200 (2007). The main problems addressed in the article concern how the film form is related to a possible political message, and how cinema is used as a propaganda tool on the one hand and a cultural criticism tool on the other. (Non-reviewed material).
first rewind previous Page / 1 next fast forward last
JavaScript is turned off in your web browser. Turn it on to take full advantage of this site, then refresh the page.