Search results

1

Koń trojański. Geneza, ewolucja oraz recepcja mitu w starożytności

100%

Sadurska A.

Vox Patrum

|

1984

|

vol. 6

281-291

FR

La diffusion du mythe dans l’art et la litterature, en Grece et a Rome, dependait des circonstances et des raisons politiques.

2

Koń trojański albo dziecko w literaturze absurdu

61%

Włoczewska A.

Studia Gdańskie

|

2011

|

issue 28

349-364

PL

W literaturze świeckiej adresowanej do dorosłego odbiorcy dziecko nie funkcjonuje jako samodzielny symbol utrwalony tradycją literacką. Niemniej w pewnych tekstach nabiera ono głęboko symbolicznego sensu. Przekonujących przykładów dostarcza XX‑wieczna francuska literatura absurdu, w której staje się ono symbolem na płaszczyźnie estetycznej i biograficznej. Twórcą pojęcia absurdu jest Albert Camus, a rozwinęli je dramaturdzy lat 50. W powieściach i dramatach Camusa oraz w anty‑sztukach Ioneski dziecko występuje jako element fundamentalnych antynomii życia i śmierci, wiedzy i wiary, bytu i poznania, logiki i spontaniczności. Symbolizuje anty‑absurd, a ulegając bezdusznym siłom stawia dramatyczne pytania o możliwość ocalenia człowieka. Ów obraz systematycznie powracający w twórczości wymienionych pisarzy tworzy, według zasady psychokrytyki Maurona, zindywidualizowaną sieć metaforyczną odzwierciedlając ich podświadomość. Ta zaś, w przypadku Camusa i Ioneski, wyraża bunt wobec oficjalnie wyznawanej filozofii absurdu, ujawnia tęsknotę za światem wartości, za wiarą i Absolutem. Jeśli zestawić pełne napięć i tragizmu obrazy literackie z biografiami pisarzy okaże się, że mają one źródło w doświadczeniach z dzieciństwa. Camus, półsierota wojenny, wychował się w Algierii, w środowisku zubożałych kolonów. Zaznał biedy materialnej, a jednocześnie przesiąkł śródziemnomorską filozofią kultu dla życia i piękna natury skażonego świadomością śmierci, która zrodziła w nim bunt. Ionesco przedstawia kryzys małżeństwa, rodziny, języka i całkowitą niezdolność ludzi do porozumienia się. Tragiczny obraz podyktowany jest traumatyczną historią XX w. oraz osobistym doświadczeniem. Wyrwany z ojczystej Rumunii i porzucony przez ojca tworzy pełne pesymizmu obrazy literackie. Dziecko w literaturze absurdu każe zadawać pytania o jego sens; odpowiedzi na nie podważają fundamenty tej filozofii, stąd jako symbol sensu, spełniania, wiary pełni ono funkcję konia trojańskiego.

XX

In most rhetoric dictionaries, the child, apart from the Infant Jesus, is not considered as an autonomous symbol. The fiction authors addressing adult readers seldom present the child’s image. However, a 20th century branch of French literature, precisely the absurd school, makes the child one of its important metaphors revealing a deeper sense of the texts. Albert Camus, who initiated the philosophy of absurd in the 1940s, as well as Eugène Ionesco who promoted the theatre of absurd, evoke the child as the symbol of sense, faith and hope. What is more interesting, the child’s meaning is not strictly limited to the text, but also reveals some details about the inner self of the authors called “hidden personality”. To unveil it, one should apply the psychocritics, a literary analysis method proposed by a famous French critic and thinker Charles Mauron. The child in the world of absurd becomes a symbol of some past experiences as well as of secret wishes and unspoken expectations. Sometimes the authors themselves are not aware of their inner needs, as they are the part of the subconscious discussed in detail by Freud. In this context, the child as a symbol becomes a real Trojan horse, and shakes its fundaments by posing the essential questions about the principles of absurd.

3

Cyberprzestrzeń jako zagrożenie bezpieczeństwa państwa

61%

Zawisza J.

Journal of Modern Science

|

2015

|

issue 4(27)

403-416

EN

The development of teleinformatic technologies and the Internet causes coming into existence of new threats so as cybercrisises and cyberconflicts, cyberviolence, cberprotesty, whether cyberdemonstrations about destructive character disrupting the accomplishment of significant tasks of the Civil Service with the participation of national and nonnational entities, including threat of triggering the cyberwar. Progress in the teleinformatics caused, that cyberspace, is not only contributing to the development of national entities (non-government) whether individuals, but is also the source of considerable risks for their safety. Operations in the cyberspace constitute the integral part of classical crises and political-military conflicts today (of wars), in frames of their hybrid character. The cyberspace became a field of conflict, on which we are happening to stand up not only with other states, but also with hostile organizations about extremist, terrorist character. With strategic aim in the area of the cybersafety the Republic of Poland, providing safe functioning for the Republic of Poland is in the cyberspace, in it of appropriate security level of national teleinformatic systems – of especially a teleinformatic critical infrastructure of the state – as well as crucial for functioning of the society of private economic operators, in particular of sectors being a member: financial, energy and health cares. One should emphasize that the protection of the cyberspace became one of the subjects most often taken up concerning the safety.

PL

Rozwój technologii teleinformatycznych oraz Internetu prowadzi do powstawania nowych zagrożeń, takich jak cyberkryzysy i cyberkonflikty, cyberprzemoc, cyberprotesty czy cyberdemonstracje o charakterze destrukcyjnym, zakłócające realizację istotnych zadań administracji państwowej z udziałem podmiotów państwowych i niepaństwowych, w tym także groźba wywołania cyberwojny. Postęp w teleinformatyce sprawił, że cyberprzestrzeń nie tylko przyczynia się do rozwoju podmiotów państwowych (pozapaństwowych) czy jednostki, ale jest również źródłem poważnych zagrożeń dla ich bezpieczeństwa. Operacje w cyberprzestrzeni stanowią dziś integralną część klasycznych kryzysów i konfliktów polityczno-militarnych (wojen), w ramach ich hybrydowego charakteru. Cyberprzestrzeń stała się polem konfliktu, na którym przychodzi nam zmierzyć się nie tylko z innymi państwami, ale także z wrogimi organizacjami o charakterze ekstremistycznym, terrorystycznym czy zorganizowanymi grupami przestępczymi. Strategicznym celem w obszarze cyberbezpieczeństwa RP jest zapewnienie bezpiecznego funkcjonowania Rzeczypospolitej Polskiej w cyberprzestrzeni, w tym adekwatnego poziomu bezpieczeństwa narodowych systemów teleinformatycznych – zwłaszcza teleinformatycznej infrastruktury krytycznej państwa – a także kluczowych dla funkcjonowania społeczeństwa prywatnych podmiotów gospodarczych, w szczególności wchodzących w skład sektorów: finansowego, energetycznego i ochrony zdrowia. Należy zaznaczyć, że ochrona cyberprzestrzeni stała się jednym z najczęściej podejmowanych tematów dotyczących bezpieczeństwa.

Refine search results

1 Journal of Modern Science

1 Studia Gdańskie

1 Vox Patrum

1 2015

1 2011

1 1984

1 Sadurska A.

1 Włoczewska A.

1 Zawisza J.

Koń trojański. Geneza, ewolucja oraz recepcja mitu w starożytności

Koń trojański albo dziecko w literaturze absurdu

Cyberprzestrzeń jako zagrożenie bezpieczeństwa państwa