Search results

1

Znawca języka czy człowiek komunikujący się? O strukturze kompetencji językowo-komunikacyjnej ucznia klas IV–VI szkoły podstawowej wpisanej w podstawę programową z 2017 roku

100%

Nocoń J.

Annales Universitatis Paedagogicae Cracoviensis. Studia ad Didacticam Litterarum Polonarum et Linguae Polonae Pertinentia

|

2019

|

vol. 10

|

issue 285

240-253

EN

The article aims to answer two questions: how the language instruction framework was inscribed into the 2017/2018 Polish language curriculum and what image of the linguistic and communicative competence results from this document. The research method is based on the assumption that these two questions can be answered by analysing the cognitive operators used in the description of specific requirements. The article analyses the operators found in the ‘language instruction’ section of the curriculum. Within the linguistic and communicative competence, the document distinguishes among metalinguistic, analytical, linguistic (including normative and grammar-lexical competences) and communicative competences. Each competence has been ascribed with a group of operational verbs. Quantitative data presenting the distribution of specific requirements among these categories has also been included. The resulting image of a 6th grade graduate is one of a language expert, with functional and cognitive knowledge of language, able to analyse the language on various levels of its structure and use it correctly in speech and writing – these three competences account for 80% of all specific requirements. The remaining part is more or less linked to language use. Since the analysis encompasses only grades 4 to 6 of primary school, its conclusions are considered as research hypotheses.

2

Kultura jako cecha dystynktywna języka

84%

Zygmunt T.

Lingwistyka Stosowana / Applied Linguistics / Angewandte Linguistik

|

2010

|

issue 2

241-249

EN

The discussion is aimed at directing both linguists' and educators' attention toward culture viewed as a competence building element of second language education. The presented point of view underscores the need for expanding linguistic competence by adding cultural competence to it, bearing in mind that language is an integral part of culture. Besides, the stress is put on such a knowledge shaping process of a second language user which furnishes him or her with superb translational or teaching skills. This conviction, as demonstrated in the article, finds a strong support especially in the teaching/learning process focused on English where the user's full command of the language is impossible without the knowledge of its varieties. The presented examples clearly show that a language community can be easily identified with an ethnic community which, in fact, is distinguished by its tongue. The briefly discussed varieties of English (British and American), again, give evidence that differences in expresis verbis are actually differences in thinking fostered by the language community users and their culture. Therefore, what the discussion stresses is the fact that the art of second language education should be concentrated on teaching the proper way of expressing thoughts in the target language. The article ends with the appeal for a deep and thorough consideration of the contents of a second language teaching process.

3

Wiersze jako scenariusze ćwiczeń językowych

84%

Ostasz M.

Logopedia

|

2017

|

vol. 46

73-90

PL

Artykuł przedstawia funkcjonalizację teorii paidii jako metodę aksjologii wierszy mających wyraźną sprawność zabawową, ale i zarazem edukacyjną. Analizy pozwoliły stwierdzić, że większość pajdialnych wierszy logopedycznych stanowi wyliczeniowo-repetycyjny model, ponieważ po wielokrotnym wyliczeniowym opisie danego zjawiska lub roli następuje ich powtarzanie (repetycja) w celu utrwalenia. Odnosi się też wrażenie, że znaczna część takich tekstów stanowią sylabotoniki (trocheiczne, jambiczne lub amfibrachiczne) ze stałą średniówką, rymami żeńskimi, parzystymi, przybierające mnemotechniczne własności. Częstym tematem prezentowanym w takich wierszach są zasady dotyczące: alfabetu, gramatyki i ortografii, dawniej języka greckiego czy łaciny. Wspomagają one zapamiętywanie wiedzy abstrakcyjnej, służą na przykład do ćwiczeń poznania abecadła. Są najłatwiejsze do powtarzania i zapamiętania – przysłowiowo „wpadają w ucho”, a podstawowym środkiem poetyckim bywa w nich instrumentacja głoskowa. Część z wybranych wierszy Tuwima, Kerna, Sztaudyngera, Strzałkowskiej, Dębskiego, czy Edyk-Psut nie powstała z myślą ćwiczenia systemów mowy, lecz zabawy językowej (gramatyczno-leksykalnej), w której spontanicznie (niekoniecznie zamierzenie), takim ćwiczeniom służą. Niektóre mają jednak charakter metatekstowy czy metalogopedyczny, ponieważ wprowadzają pojęcie ćwiczeń, np. systemu fonetyczno-fonologicznego lub gramatycznego oraz podpowiadają sposoby ich realizacji.

EN

The article presents the theory of paedeia as a method of the axiology of poems having a distinctly playful character as well as an educational competence. The analyses have led to the conclusion that the majority of paedial speech therapy poems constitute the counting out model, because after a multiple of repetitious trials of a given phenomenon a permanent retention can take place. We are under the impression that most of such texts constitute sylabotonics (na: trochaic, iambic, or amphibrach) with a constant pause, feminine paedial rhymes, which take on mnemotechical properties. Frequent themes presented in such poems are the rules concerning the alphabet, grammar and orthography. They support to memorize abstract knowledge or serve, for example, to practice learning the alphabet, and so they are the easiest to repeat and remember – being “catch words” – and the figures of sound are mostly their essential poetic means. Part of the selected poems by Tuwim, Kern, Sztaudynger, Strzałkowska, Dębski, Budkiewicz, or Edyk-Psut, have not begun with a thought of practicing the systems of speech but were formed as a linguistic play (grammaticallexical), in which they serve such exercise spontaneously and not necessarily intentionally. Some of them, however, have a meta-textual or speech therapeutic element because they introduce the notion of exercise, e.g. of the phonetic-phonological or grammatical systems, and ways of their realization.

4

Lingwistyczne podstawy terapii logopedycznej osób niemownych i niemówiących

84%

Michalik M.

Logopedia

|

2018

|

vol. 47

|

issue 1

287-297

PL

W artykule zarysowano problematykę językoznawczych i logopedycznych podstaw terapii osób niemownych i niemówiących z wykorzystaniem komunikacji alternatywnej i wspomagającej (AAC). Przyjmując metodologiczno-metodyczną perspektywę, odwołano się do teorii kompetencji lingwistycznej (językowej, komunikacyjnej i poznawczej), próbując dokonać jej adaptacji do potrzeb tworzącej się lingwistyki komunikacji alternatywnej i wspomagającej (AAC). Wyróżniono następujące parametry ogólne, służące zbudowaniu teorii lingwistyki AAC: kompetencja składniowa jako najważniejszy składnik kompetencji językowej, kompetencja fleksyjna jako gwarant gramatyczności wypowiedzi i realizacji konstrukcji składniowych, kompetencja leksykalna jako pomost między kompetencją językową, komunikacyjną a kulturową, cele i intencje nadawcy, proces rozumienia i odczytywania informacji przez uczestników aktu komunikacyjnego, skutki wypowiedzi powstające w odbiorcach, wpływy warunków zewnętrznych i kulturowych na rozumienie wypowiedzi, wiedza ogólna, kontekst, poznawanie świata, dokonywanie jego interpretacji, przekazywanie interpretacji innym, reguły kulturowe, wartości. Parametrem pomocniczym tworzonej teorii uczyniono niemowność i niemówienie.

EN

The article outlines the linguistic and logopaedic bases for the therapy of people who lack speech and people who do not speak, with the use of augmentative and alternative communication (AAC). From the methodological perspective, the author refers to the theory of linguistic competence (language, communicative, and cognitive) and tries to adapt it to the needs of the developing linguistics of augmentative and alternative communication (AAC). The following general parameters have been distinguished for the creation of the theory of AAC linguistics: syntactic competence as the main element of language competence, flexional competence as prerequisite for proper grammar and sentence structure, lexical competence as a link between language, communicative, and cultural competences, the aims and intentions of the sender, the process of understanding and receiving information by the participants of the communicative act, the effects of the message on the receiver, the influence of the cultural and external conditions on the understanding of message, general knowledge, context, exploring and interpreting the world, conveying the interpretation to others, cultural rules and values. Non-speaking and speechlessness have been chosen as supportive parameters.

Refine search results

2 Logopedia

1 Annales Universitatis Paedagogicae Cracoviensis. Studia ad Didacticam Litterarum Polonarum et Linguae Polonae Pertinentia

1 Lingwistyka Stosowana / Applied Linguistics / Angewandte Linguistik

2 2020

1 2019

1 2010

1 Michalik M.

1 Nocoń J.

1 Ostasz M.

1 Zygmunt T.

Znawca języka czy człowiek komunikujący się? O strukturze kompetencji językowo-komunikacyjnej ucznia klas IV–VI szkoły podstawowej wpisanej w podstawę programową z 2017 roku

Kultura jako cecha dystynktywna języka

Wiersze jako scenariusze ćwiczeń językowych

Lingwistyczne podstawy terapii logopedycznej osób niemownych i niemówiących