Kincheloe & Pinar (1991) propose that there is a “significance of place” which must be used as a framework for curriculum theorizing. Where one is from shapes who one is as an individual and as a member of cultural and social groups, and influences how one views and interacts with people who are different from oneself, the “other.” Using this theory as a framework, this article suggests that for peaceful coexistence of cultures to be a reality, multicultural education should approach multiculturalism in a way that makes coexistence possible because of the acceptance of difference without the imposition of one idea or set of ideas. Therefore, there cannot be a “one-size-fits-all” model of multicultural education. Since even researchers and theorists are not in agreement on what multiculturalism and multicultural education are, it is evident that the context in which multicultural education is taught must be considered for the concepts to be relevant and therefore, comprehensible, to the learners. This article compares and contrasts the contexts of the United States and Poland, focusing on the significance of multicultural education in both places and how it is approached in each place.
PL
Joe L. Kincheloe oraz William Pinar są zdania, że u podstaw wszelkich rozważań na temat tworzenia programów nauczania powinna leżeć kwestia „znaczenia miejsca”. Pochodzenie danej osoby nie tylko determinuje to, kim jest jako jednostka i członek różnych grup słpołecznych i kulturowych, lecz również wpływa na to, jak postrzegamy osoby odmienne od nas i jak komunikujemy się z nimi w ramach społeczeństwa. Przyjmując tę teorię jako punkt wyjścia, w niniejszym artykule pokazuję, że pokojowe współistnienie odmiennych kultur jest możliwe tylko wówczas, gdy w danym kraju praktykowana jest edukacja wielokulturowa, która w swej wizji wielokulturowości hołduje zasadzie akceptacji różnic i odrzuca możliwość odgórnego narzucania danej idei lub zestawów idei. Nie można zatem mówić o uniwersalnym modelu edukacji wielokulturowej. Skoro nawet teoretycy i badacze nie zgadzają się w kwestii tego, czym jest wielokulturowość i edukacja wielokulturowa, oczywistym jest, że zawsze konieczne jest rozważenie kontekstu, w którym taka edukacja jest prowadzona (kontekst ten bardzo dobrze muszą też znać sami nauczyciele). Niniejszy artykuł stanowi porównanie kontekstu amerykańskiego i polskiego. Nacisk położony został na znaczenie edukacji wielokulturowej i sposoby jej postrzegania w obydwu krajach.
It rarely occurs that the meaning of a word in one language fully corresponds to the meaning of its equivalent in another language. The problem of partial equivalence should be referred predominantly to different experiences of representatives of various cultures; the differences are often a serious problem for a foreign language learner. It is the purpose of this paper to demonstrate how to attract learners’ attention to this phenomenon in a foreign language course. Project-based learning has been found a suitable way of doing it; in this respect an assumption has been made that the best way of gaining practical knowledge in this field is to analyze the meanings of new words in the youth language; the point was to find words not listed in bilingual dictionaries (Polish-German). The planned project work is based on the following research questions: When is it appropriate to say that a word in the second language is an equivalent to a word in the first language? When should the word meaning components overlap? When can it be found that a description of a word meaning is, if not perfect, then at least satisfactory?
W artykule zawarto przegląd podstawowych zagadnień związanych z konsekwencjami wzrastającej wielokulturowości polskiego społeczeństwa dla etyki zawodowej psychologa w kontekście klinicznym. W pierwszej części omówiono kwestie związane z diagnostyką psychologiczną osób pochodzących z innych kultur, przybliżono pojęcie diagnozy wrażliwej kulturowo, a także specyfikę komunikacji interpersonalnej w środowisku wielokulturowym. W części drugiej skoncentrowano się na zagadnieniach związanych z psychoterapią i pomocą psychologiczną osobom wywodzącym się z różnych kultur, ze szczególnym uwzględnieniem terapii rodzin zróżnicowanych kulturowo, gdzie zasady komunikacyjnej szkoły terapii systemowej dodatkowo zyskują na znaczeniu. W obu częściach szczególną uwagę poświęcono współczesnemu rozumieniu pojęcia kompetencji kulturowej w pracy psychologa praktyka.
Bezpieczeństwo kulturowe związane z obawami o zachowanie tożsamości staje się powoli odrębną kategorią bezpieczeństwa narodowego (i międzynarodowego) i wprowadzane jest do doktryny strategicznej i polityki kulturalnej (także obronnej) państw. Choć nadal w oficjalnym nazewnictwie dominuje terminologia tradycyjna, to termin „bezpieczeństwo kulturowe” przebija się coraz częściej jako skutek refleksji nad warunkami ochrony narodowej dziedzictwa kulturalnego w ich całościowym ujęciu. Staje się to przedmiotem współpracy i międzynarodowej koordynacji, prowadzonej w ramach ONZ, UNESCO i UE. Wnioski i decyzje podejmowane są również na szczeblach narodowych, o czym świadczą przykłady Francji, innych państw członkowskich Unii Europejskiej, a także Stanów Zjednoczonych.
Autorka artykułu z punktu widzenia nauczyciela jpjo przygląda się życzeniom jako aktowi mowy, okazjom do składania życzeń i formułom życzeń właściwym językowi polskiemu i włoskiemu, podobieństwom i różnicom między dwiema kulturami i językami. Poznawanie kultury jest wpisane w poznawanie języka, może je także ułatwiać lub utrudniać.
EN
From the point of view of a teacher of Polish as a foreign language, the author concentrates on wishing as a speech act. She aims to show the similarities and differences between expressing wishes in Polish and Italian, focusing on contexts of that type of spoken and written language performance, typical words and expressions. Moreover, the author tries to answer the question of how the knowledge of culture affects the process of studying a language, and whether knowing culture codes typical for a certain society encourages or discourages the learners.
Z uwagi na stale postępujący proces globalizacji i zwiększanie się możliwości działania w różnych częściach świata, kluczem do sprawnego funkcjonowania organizacji staje się kreowanie pozytywnych relacji pomiędzy pracownikami z różnych obszarów kulturowych. Artykuł ten jest próbą przybliżenia problematyki kompetencji wielokulturowych, które coraz częściej decydują o pozycji pracownika w organizacji.
EN
Due to the steadily advancing process of globalization and the increasing possibility of action in various parts of the world, the key to the efficient functioning of the organization is to create positive relationships between employees from different cultural areas. This article attempts to explain the issues of multicultural competence, that increasingly determine the position of the employee in the organization.
Przy zaburzeniu parametrów rytmicznych (podczas względnie poprawnej artykulacji) rozumienie mowy jest znacznie trudniejsze. Nie fonem, lecz rytm oraz intonacja stają się podstawą pomyślnej komunikacji. Rytm jest pierwotną właściwością poezji i muzyki, bez którego nie mogą one istnieć. Wykorzystanie piosenki i wiersza na zajęciach ze studentami nie tylko stwarza możliwość wypracowania tempa i rytmu mowy, jest to również efektywna metoda umożliwiająca opanowanie suprasegmentalnych jednostek języka. Dzięki piosence i wierszowi, istotnym komponentom kultury, studenci poznają także historię, zwyczaje i tradycje kraju, którego języka się uczą.
EN
When the rhythmical parameters are abnormal (even the articulation is relatively correct) the speech understanding is much more difficult. Not the phoneme, but the rhythm and intonation are the guarantee of successful communication. The rhythm is the original property of poetry and music, they cannot exist without it. The use of songs and poems in classes with Polish students gives not only the opportunity to develop the tempo and the rhythm of speech, it is also an effective method to master suprasegmental language units. Through song and poetry, important components of culture, students will also learn the history, customs and traditions of the country whose language they learn.
Artykuł ten przedstawia szeroką perspektywę na relację pomiędzy wymiarami kultury a ich wpływem na wybór stylu w konflikcie. Zaprezentowano zarówno teorię kultury jak i konfliktu. Artykuł stanowi przegląd literatury w zakresie relacji wyboru stylu konfliktu a wymiarami kultury. W artykule wzięto pod uwagę wymiary kultury takie jak: indywidualizm, kolektywizm, wysoki oraz niski dystans władzy jak i wysoki oraz niski poziom unikania niepewności. Wszystkie wymiary kultury opisane są w kontekście ram wymiarów kultury proponowanych przez G. Hofstede (1981). W wypadku indywidualizmu odnotowano preferencję wyboru stylu unikającego w konflikcie, natomiast w kulturach kolektywistycznych typowy wybór to styl kompromisowy lub ulegający. W wypadku wysokiego dystansu władzy preferowany jest styl unikający. Niewiele badań podejmuje temat dystansu władzy i jego relacji z wyborem stylu konfliktu, możemy jednak zakładać, iż jednostka skłania się do wyboru takiego stylu konfliktu jaki pozwala zachować dystans władzy typowy dla jej kultury. Artykuł pokazuje ponadto związek niskiego unikania niepewności oraz wyboru kompromisowego lub kooperacyjnego stylu konfliktu. Omawia również potrzebę dalszego badania relacji pomiędzy wymiarami kultury a wyborem stylu konfliktu, oraz pokazuje możliwe zastosowania wiedzy na temat relacji między wymiarem kultury a wyborem stylu konfliktu w zarządzaniu organizacjami, a także w relacjach międzynarodowych.
EN
This paper proposes a broad perspective for studying the influence of cultural dimensions and their influence on the process of choosing conflict management styles Definition of both culture and that of conflict are presented. Analytical review of research on the conflict styles and their relation with dimensions of culture are presented in this article. Within the paper following cultural dimensions are considered in the context of conflict management styles: individualism and collectivism, high and low power distance as well as high and low uncertainty avoidance. All models of cultural dimensions are considered within the cultural dimensions framework of Hofstede (1981). In case of individualism there is preference for an avoiding style of conflict management and in collectivist cultures typical choice is that of compromising and obliging conflict style. In case of high power distance avoiding conflict style is likely to be chosen by members of High Power cultures. Few studies cover the problem of power distance and conflict style preference, however, we may assume that the individual will chose conflict style that allows him to maintain either low or high power distance typical for his own culture. Finally the paper shows connection of low uncertainty avoidance and the choice of collaborative and compromising conflict styles. The implications of conflict resolution styles across cultures for the future research and implementation in organizations as well as in international relations are discussed.
Tradycyjne rozumienie błędu językowego jako nieświadomego odstępstwa od obowiązującej normy językowej (Markowski 2011) nie zawsze jest pomocne w analizie wypowiedzi uczących się języka obcego, gdyż posługują się oni zmieniającym się dynamicznie interjęzykiem. W wypadku analizowania produkcji językowej studentów nabywających język obcy warto właśnie przez pryzmat interjęzyka ocenić odstępstwa od normy występujące w ich wypowiedziach. W swoim artykule odwołuję się do francuskojęzycznych publikacji prezentujących rozumienie błędu w perspektywie interjęzyka (Py, Masiewicz) oraz podejmuję próbę przeanalizowania potencjalnego wpływu odstępstw od normy językowej oraz od typowych zachowań językowych na skuteczność komunikacji międzykulturowej, rozważając możliwość wystąpienia zakłóceń. Jako korpus badawczy służą mi materiały zebrane podczas lekcji języka polskiego jako obcego na różnych poziomach zaawansowania.
EN
The language error is traditionally understood as an involuntary deviation from accepted rules of a language (Markowski 2011). This definition is not always helpful in the analysis of foreign language students’ statements, because they use tPhe interlanguage which is a dynamic phenomenon. The interlingual approach to the analysis of students’ errors enables to perceive those mistakes as an indispensable and creative process in language learning. In my article, I refer to French publications which present an error from the interlingual perspective (Py, Masiewicz). Taking into consideration the possible obstacles, I also analyze the potential influence of the deviation from accepted rules and typical language behavior on the effectiveness of intercultural communication. The students’ statements I have collected during Polish as a foreign language classes (at various language levels) serve as the data for the analysis.
In the period from XVI to XVIII century Poland (the Kingdom of Poland at that time) was united with Lithuania (i.e. the Grand Duchy of Lithuania) by a political union, which formed a state named ― the Commonwealth of the Two Nations. In reality the country united numerous population groups of a variety of social, national and confession statuses; and speaking various languages. Those communities were governed by diverse common law systems and regulations originating from feudal rulers, provided in a large number of group and individual ―privileges‖.During the long period of creating the union of the nations and evolution of the political system, which aimed at constituting the so-called Nobles' Republic, significant local diversities in the area of legal culture, particularly in the political, economic and social dimension, had to be eliminated. A crucial factor in alleviating unification processes of legal standards and institutions and gaining social acceptance for them was, however, respecting certain cultural differences, and especially the attachment of the citizens to a particular language code, also in the official and legal sphere. The intensive codification activities required special sensitivity on the rulers' part, as well as thecompetence of cultural élites to solve problems of the communication and translation nature. The purpose of the Author is to present the complex language-related situation in the context of the legal culture forming at that time – also under the influence of Pan-European codification efforts – which became strongly entrenched in the consciousness and daily practice of the Polish-Lithuanian Commonwealth's citizens. It is also a historical phenomenon which deserves attention from the point of view of contemporary aims and problems of the multi-national European community.
PL
W okresie od XVI do XVIII wieku Polska (wówczas Królestwo Polskie) była połączona unią polityczną z Litwą (tj. Wielkim Księstwem Litewskim), tworząc państwo nazywane „Rzeczpospolitą Obojga Narodów". W rzeczywistości państwo to jednoczyło na swoim terytorium wiele grup ludności o różnym statusie społecznym, narodowościowym i wyznaniowym; mówiących rozmaitymi językami. Społeczności te rządziły się zróżnicowanymi systemami prawa zwyczajowego oraz regulacjami pochodzącymi od feudalnych władców, zapisanymi w licznych „przywilejach‖ grupowych i indywidualnych. Podczas długiego procesu (zapoczątkowanego już w XIV wieku) tworzenia unii narodów oraz ewolucji ustroju politycznego, zmierzającej do ukonstytuowania tzw. republiki szlacheckiej, musiały ulec zniwelowaniu istotne odmienności lokalne w sferze kultury prawnej. Ważnym czynnikiem łagodzenia procesów unifikacji norm i instytucji prawnych oraz uzyskiwania dla nich społecznej akceptacji było jednakże respektowanie pewnych różnic kulturowych, a zwłaszcza przywiązania obywateli do określonego kodu językowego, w którym formułowano wypowiedzi oficjalne. Intensywne działania kodyfikacyjne wymagały szczególnej wrażliwości ze strony rządzących, a także kompetencji elit kulturalnych w rozwiązywaniu problemów natury komunikacyjnej i translatorskiej. Celem autorki jest przedstawienie tej skomplikowanej sytuacji językowej w kontekście kształtującej się wówczas – także pod wpływem ogólnoeuropejskich dążeń kodyfikacyjnych – kultury prawnej, która zakorzeniła się w świadomości i codziennej praktyce mieszkańców Rzeczpospolitej polskolitewskiej. Jest też fenomenem historycznym wartym zainteresowania z punktu widzenia współczesnych dążeń i problemów wielonarodowej wspólnoty europejskiej.
Niniejszy artykuł poświęcony jest badaniu nad tłumaczeniem Europejskiego nakazu aresztowania (ENA) w świetle komunikacji międzykulturowej. Artykuł składa się z trzech części. Celem pierwszej z nich jest przedstawienie głównych aspektów współpracy sądowej w sprawach karnych w Unii Europejskiej (EU) oraz przybliżenie ENA jako jednego z głównych instrumentów prawnych prawa karnego UE. Część druga omawia tłumaczenie ENA w świetle komunikacji międzykulturowej. Część trzecia opisuje w jaki sposób pewne różnice pomiędzy dwoma najważniejszymi systemami prawnymi, tj. prawem zwyczajowym oraz prawem cywilnym (kontynentalnym) wpływają na proces komunikacji międzykulturowej.
EN
The aim of this paper is to examine translation of the European arrest warrant in the lightof intercultural communication. The paper consists of three parts. The first part addresses majoraspects of judicial cooperation in criminal matters within the territory of the European Union (EU)and introduces the European arrest warrant (EAW) as one of the major legal instruments of suchcooperation. The second part focuses on the notion of legal translation as an act of interculturalcommunication. The third part illustrates, via translation of the European arrest warrant, howcertain differences between the two most important legal families of the world, the Common Lawand the Civil Law, influence the process of intercultural communication.
Aim. The goal of this study was to show the opinions of nursing students concerning the most frequent difficulties in establishing effective communication with patients from other cultures. Material and Methods. This cross-sectional study involved 354 first-year nursing students from five schools in Turkey, Poland and Hungary. It was based on a questionnaire developed by one of the authors. Results. The respondents considered the familiarity with the language, overcoming the fear of cultural otherness and speaking slowly and clearly without the knowledge of medical jargon as the most crucial elements of effective communication with patients. Conclusion. Although the students are open to establishing relationships based on communication with patients representing different cultures and faiths and understand the importance of the process, they need to be adequately prepared for cross-cultural interactions.
PL
Cel. Celem badania było ukazanie opinii studentów pielęgniarstwa na temat najczęściej występujących trudności w nawiązaniu skutecznej komunikacji oraz wskazanie postaw, umiejętności i wiedzy niezbędnych w interakcjach z pacjentem odmiennym kulturowo. Materiał i metoda. W badaniu wzięło udział 354 studentów pierwszego roku z pięciu szkół w Turcji, Polsce i na Węgrzech. Przekrojowe badanie zostało oparte na kwestionariuszu opracowanym przez jedną z autorek. Wyniki. W nawiązaniu skutecznej komunikacji podkreślano znajomość języka i mówienie wolno, bez żargonu medycznego. Czynnikiem najważniejszym w podejściu do pacjenta odmiennego kulturowo są przezwyciężanie postawy etnocentrycznej, uprzedzeń, stereotypów oraz postawa poszanowania siebie i drugiego człowieka, wśród umiejętności ważne są otwartość w stosunku do innych kultur. Stwierdzono różnice pomiędzy poszczególnymi krajami. Wnioski. Mimo iż studenci zwracają uwagę na wagę komunikacji w relacji z pacjentem odmiennym kulturowo i wykazują do niej gotowość, wymagają przygotowania do wejścia w interakcje międzykulturowe
Od wielu lat na całym świecie, przede wszystkim w Stanach Zjednoczonych i w krajach Europy Zachodniej, prowadzone są badania dotyczące migracji oraz związanego z nią uchodźstwa. Polska, jako kraj na granicy świata zachodniego i wschodniego, staje się stopniowo dla mieszkańców Europy Wschodniej państwem imigracyjnym, celem ucieczki z własnej ojczyzny. Chcąc ukazać kategorię Innego poprzez wybranych cudzoziemców oraz aspekty ich funkcjonowania w Polsce, analizuje materiały zgromadzone podczas badań terenowych przeprowadzonych podczas wizyty w Ośrodku dla Uchodźców w Czerwonym Borze, prywatnych kwater badanych w Łomży oraz w siedzibie Fundacji „Ocalenie” w Łomży. Faza interpretacji danych polegała na zakodowaniu materiałów zgromadzonych podczas wywiadów narracyjnych, które uprzednio zostały poddane transkrypcji. Nadane kody stanowiły opis następujących tematów: powód wyjazdu z ojczyzny, dlaczego celem wyjazdu była Polska, jak wyglądało/wygląda życie w ośrodku, różnice kulturowe oraz kategorie scharakteryzowane w teoretycznej części dysertacji, czyli inność, transnarodowość, integracja, dialog międzykulturowy, potrzeba znajomości języka kraju przyjmującego.
EN
The global nature of international migration, subordinate to the tendencies listed by Castles, is very symptomatic of the postmodern era. It is important that we understand the need for cooperation, protection of the borders, but mostly the legal arrangements for immigrants. Migration is one of the factors that most strongly affect world transformation, at various levels of state and society. The analyses of empirical material allowed me to describe the techniques used by the refugees to find their place in a culturally and ethnically alien society. The ‘survival’ technique revealed the basic behaviour of the refugee in the host country, which is mainly understanding of the Polish socio-cultural reality. Field research was conducted in the Czerwony Bór exile centre, in the Ocalenie Foundation facilities and in immigrants’ private quarters in Łomża among 28 refugees, between 18 to 70 years of age, from Armenia, Georgia and, mainly, the Chechen Republic.
W poprzednich publikacjach PTBG autor próbował definiować ciekawy przypadek gier (anty)komunikacyjnych, jakie stanowią relacje zwane orientalistycznymi lub „niedbałymi” doniesieniami o Japonii. W tym artykule podjęto próbę doprecyzowania definicji tego specyficznego gatunku komunikacyjnego, z jakim właściwie każdy uczestnik współczesnego społecznego obiegu komunikacyjnego (badacz gier zaś, być może, nawet w szczególności) musiał, chcąc nie chcąc, mieć do czynienia w swojej aktywności komunikacyjnej. Dodatkowo warto odnotować, że inwazyjny wpływ takich relacji zdaje się wykazywać rosnącą siłę, i to niezależnie od tego, czy badacz/uczestnik komunikacji poprzestaje na obcowaniu z bezpośrednimi doniesieniami o Japonii, czy z pośrednimi emanacjami „zjawiska zwanego Japonią”, jakże częstymi w rozmaitych konkretnych aktywnościach ludycznych.
EN
The case of (anti)communication games on which orientalismrelated or “careless” relations on Japan are based has already been raised in this author’s previous PTBG publications. In this paper, an attempt at more precise description of this specific communication genre, which practically any participant of a contemporary social communication circuit (with special emphasis on game researchers) must have had, more or less deliberately, to deal with throughout their communication activity, has been made. Additionally, it might be worth pointing out that the invasive impact of such relations seems to reveal substantial rise in power, quite independently of the fact whether the researcher/participant of communication process encounters immediate relations on Japan or second-hand emanations of the “phenomenon called Japan”, extremely frequent in various specific ludic activities.
Relacje orientalistyczne (zwane relacjami niedbałymi) dotyczące Japonii i różnych przejawów kultury japońskiej zdają się stanowić nieunikniony składnik komunikacji społecznej w dobie powszechności i cykliczności przekazu masowego. Warto zatem pochylić się nad ich wartością informacyjną, w szczególności ze względu na możliwość stosunkowo łatwej weryfikacji faktów źródłowych, jaką społeczeństwo medialne współcześnie również zapewnia. W niniejszym artykule jako przykłady swoistej gry w antyinformację zostały przedstawione narracje orientalistyczne dostępne czytelnikowi polskiemu, autorstwa Joanny Bator i Beaty Pawlikowskiej. Pomimo bowiem wyraźnej niedbałości faktograficznej – widocznej w analizowanych tekstach już na pierwszy rzut oka – zdają się na ich przykładzie rysować pewne interesujące trendy w oglądzie świata poprzez beztroską i nieskrępowaną właściwie (acz nie zawsze: bezproduktywną) ludyczną aktywność formulacyjną, jakiej teksty te stanowią autentyczny i bezrefleksyjny przejaw.
EN
Orientalism-based accounts (known as careless narrations) on Japan and on various manifestations of Japanese culture seem to constitute inevitable elements of social communication in an era of universality and the cyclical nature of mass communication. Thus, it may be worthwhile examining their informative value, especially due to the possibility of easy verification of source facts, also provided by the contemporary media-based society. In this paper, as examples of peculiar anti-information games, the orientalism-related accounts by Joanna Bator and Beata Pawlikowska available to Polish readers are presented. Despite the distinct factual carelessness visible at first sight in the analyzed texts, they seem to reveal the outlines of interesting trends in examining the world. This is achieved by the light-hearted and unrestrained (although not always unproductive) ludic creative activity, of which they are a genuine and unconsidered expression.
Dla zapewnienia sukcesu w kierowaniu zespołem ludzkim istotne jest uwzględnienie kultury organizacji, którą tworzą wszyscy jej członkowie, niezależnie od tego, czy pochodzą z jednego kraju, czy jest to zespół wielonarodowy. Nie istnieje jeden uniwersalny ponadnarodowy model kierowania zespołem. Te same rozwiązania, które są skuteczne w jednym kraju, mogą być przyczyną niepowodzeń w kierowaniu zespołem w innym. Poznanie kultury zarządzanej organizacji – z punktu widzenia różnic kulturowych – znacznie ułatwia kierowanie zespołem ludzkim, pozwala usprawnić komunikację międzyludzką i w konsekwencji osiągać cele. Dobranie właściwych metod diagnozowania kultury i doskonalenia komunikacji interpersonalnej przynosi dobre rezultaty. W artykule przedstawiono szereg doświadczeń przeprowadzonych podczas zajęć warsztatowych w organizacjach oraz ćwiczeń z grupami studentów.
EN
It is vital to take into account the organizational culture that is created by all organization members, regardless of whether they are from a single country or form a multinational team, to guarantee success in managing a team of people. There is no single, universal model of managing a team that spans all nationalities. The same solutions that are effective in one country may be the cause of failure in managing a team in another. Learning the management culture of an organization from the point of view of cultural differences significantly facilitates the management of a team of people and allows improved efficiency in interpersonal communications, which ultimately makes it possible to achieve goals. Choosing the proper methods for diagnosing a culture and improving interpersonal communications makes possible the achievement of good results. This article presents a series of experiments performed during workshops in organizations as well as during exercises with groups of students.
Celem niniejszego opracowania jest analiza różnorodności znaczeniowej kawy w procesie komunikacji międzykulturowej. Przegląd doniesień literaturowych, raportów opublikowanych przez ośrodki badawcze, wywiadów i zawartości strona internetowych stanowi tło dla analizy badania własnego. Różnorodność gatunków kawy, sposobów jej przyrządzania i konsumpcji, oraz związane z jej spożyciem obyczaje stanowią współcześnie jedne z bardziej znaczących zjawisk ekonomicznych i społecznych. Kawie, od chwili jej odkrycia, towarzyszy wiele znaczeń kulturowych. Ze względu na swoje właściwości odgrywała one szczególną rolę w różnych kręgach społecznych, zawodowych, etnicznych i religijnych. Kawa od zawsze skupiała wokół siebie ludzi, a jej przyrządzanie wymagało zazwyczaj uwagi i czasu, a często także określonych rytuałów. Obecnie kawa należy do najbardziej rozpowszechnionych używek na świecie. Coraz częściej podejmuje się badania w kontekście jej walorów zdrowotnych, a zwyczaj jej picia nieustannie się rozpowszechnia.
EN
The purpose of this paper is to present an overview of the many aspects of coffee in intercultural communication. The article is based on a literature review and a two-stage survey research, carried out to obtain information on the current consumption of coffee and its perceived role in the business and hospitality environments, as well as to gauge the recognition of its intercultural character. Coffee is one of the most significant global economic and cultural phenomena, and traditional coffee-related rituals are often successfully adopted throughout the world. Since its discovery, coffee drinking has quickly gained specific cultural significance, associated with social emancipation and free exchange of ideas. More and more research highlights its health benefits. In hospitality and business coffee remains the prime choice at meetings and as a welcome drink, integrating tradition and modern lifestyle.
The aim of the research was to determine the differences in the level of intercultural sensitivity of students of the Polish-Belarusian interactive borderland. The research was based on the model of competence for intercultural communication by Guo-Ming Chen and William J. Starosta (1996) built of three dimensions: intercultural awareness, intercultural sensitivity and intercultural adroitness. The applied research method was a diagnostic survey with survey technique and a research tool in the form of the Intercultural Sensitivity Scale, translated into Polish and Belarusian. The study covered 202 students, including 91 Poles and 101 Belarusians studying at the universities in Lublin. The research has shown that a higher level of intercultural sensitivity is presented by Belarusian students, which includes, among other things, a significantly higher result of one of the five dimensions of intercultural sensitivity, i.e. confidence in interaction.
PL
Celem badań była próba określenia różnic w poziomie wrażliwości międzykulturowej studentów pogranicza interakcyjnego polsko-białoruskiego. Badania oparto na modelu kompetencji do komunikacji międzykulturowej autorstwa Guo-Minga Chena i Williama J. Starosty (1996), zbudowanego z trzech wymiarów: świadomości międzykulturowej, wrażliwości międzykulturowej i sprawności międzykulturowej. Zastosowaną metodą badawczą był sondaż diagnostyczny z techniką ankietową i narzędziem badawczym w postaci Skali Wrażliwości Międzykulturowej wyżej wymienionych badaczy, przetłumaczony na język polski i białoruski. Badaniami objęto 202 studentów, w tym 91 Polaków i 101 Białorusinów studiujących na uczelniach wyższych w Lublinie. Badania wykazały, że wyższy poziom wrażliwości międzykulturowej prezentują badani studenci białoruscy, na co składa się m.in. istotnie wyższy wynik jednego z pięciu wymiarów wrażliwości międzykulturowej, tj. pewności w interakcji.
The aim of the article is to discuss the importance of intercultural competences in building a pluralistic society, open to cultural diversity. Based on the example and analysis of the new program of English language studies, i.e. Intercultural Communication in Education and the Workplace, which operates at the Faculty of Humanities of Maria Curie-Skłodowska University in Lublin, an attempt was made to identify the aspects and ways in which intercultural competences can be acquired and promoted. However, the author does not analyze intercultural education as such, as this has been the subject of research by many other investigators. In the first section, an attempt was be made to define the concept of intercultural competences taking into account cognitive, emotional and behavioral components. The answer to the question why it is important to acquire competences is discussed in the part where the author examines the factors (imperatives) indicating the indispensability of such competences in the contemporary globalized, spatially compressed and cross-linked world. In the final part of the article, the assumptions of the course and the program of intercultural studies are analyzed with a view of presenting a practical proposal of acquiring intercultural competences in Lublin’s international academic environment.
PL
Celem artykułu jest refleksja nad znaczeniem kompetencji międzykulturowych w budowaniu społeczeństwa pluralistycznego, otwartego na różnorodność kulturową. Na przykładzie analizy nowego programu studiów anglojęzycznych Intercultural Communication in Education and the Workplace, funkcjonującego na Wydziale Humanistycznym Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej w Lublinie, podjęto próbę wskazania, w jakich aspektach i w jaki sposób można nabywać i promować kompetencje międzykulturowe. Przedmiotem analiz nie jest natomiast edukacja międzykulturowa jako taka, gdyż była ona przedmiotem rozważań wielu innych badaczy. Na początku podjęto próbę zdefiniowania samego pojęcia kompetencje międzykulturowe przy uwzględnieniu komponentów poznawczych, emocjonalnych i behawioralnych. Odpowiedź na pytanie, dlaczego ważne jest nabywanie kompetencji, znajduje się w części omawiającej czynniki (imperatywy) wskazujące na ich niezbędność we współczesnym zglobalizowanym, skompresowanym przestrzennie i usieciowionym świecie. W końcowej części artykułu zamieszczono analizę założeń kierunku i programu studiów międzykulturowych, będącą próbą przedstawienia praktycznej propozycji nabycia kompetencji międzykulturowych w lubelskim akademickim środowisku międzynarodowym.
JavaScript is turned off in your web browser. Turn it on to take full advantage of this site, then refresh the page.