Związki kultury i bezpieczeństwa, a zwłaszcza wpływy kultury na bezpieczeństwo, są tak stare, jak stare są cywilizacje ludzkie i relacje występujące między nimi. W dobie dynamicznych zmian zachodzących w świecie, coraz ważniejszym elementem współczesnego środowiska bezpieczeństwa międzynarodowego staje się wielokulturowość. Coraz bardziej uzasadnione są więc pytania o granice tolerancji dla postępującej unifikacji i uniwersalizacji wzorców kulturowych oraz o kierunki moderowania napływu migrantów z różnych stron świata, tak aby powstająca mieszanka etniczna nie stanowiła źródła zagrożenia dla fundamentów istnienia i rozwoju rodzimej cywilizacji. Sektor bezpieczeństwa kulturowego niewątpliwie stanowi bardzo ważny element systemów bezpieczeństwa narodowego i jako taki powinien być traktowany z większą powagą i troską, niż ma to miejsce obecnie.
Wzrost znaczenia turystyki miejskiej jako siły zmieniającej miasta staje się źródłem konfliktów, szczególnie w miastach cennych pod względem kulturowym. Emanacją tych zmian są obserwowane w ostatnich latach w wielu miastach przybierające różne formy protesty mieszkańców przeciw niekontrolowanemu rozwojowi turystyki masowej. Celem artykułu jest wyjaśnienie głównych przyczyn oraz identyfikacja sposobów (w rozumieniu strategii i taktyk) oraz form protestów miejskich skierowanych przeciw rozwojowi turystyki. Badania oparto o metodę studium przypadku protestów antyturystycznych odbywających się w dwóch miasta europejskich: Wenecji i Barcelonie. Badania przeprowadzono na źródłach wtórnych, zastosowano metodę opisową oraz fotograficzną. Sformułowane na tej podstawie wnioski dotyczą zmiany znaczenia turystyki jako współczesnej funkcji miejskiej oraz jako czynnika aktywizacji społecznej.
The Arab Spring in Libya took the form of a civil war, which led to the external military intervention and overthrowing the Muammar Qaddafi regime. Nearly seven years since the war broke out, the country has still remained in chaos. A lack of consensus regarding the form of political system and leadership in the country maintains the status quo and makes the current deadlock increasingly difficult to be broken. The article seeks to analyse the political landscape in Libya as well as the factors affecting the political impasse in the country, which, in the opinion of the author, comprised primarily of the coexistence of several power centres, ethnic conflicts, the activity of armed groups (militias) created both by military members and Islamists, and the weakness as well as the lack of unity in making a compromise on Libya among external actors, including the UN.
PL
Arabska Wiosna przybrała w Libii formę wojny domowej, w następstwie której doszło do zewnętrznej interwencji zbrojnej i obalenia reżimu Muammara Kaddafiego. Bez mała siedem lat od wybuchu wojny państwo nadal pogrążone jest w chaosie. Brak zgody co do kształtu ustrojowego i przywództwa państwa konserwuje status quo i sprawia, że wyjście z impasu jest coraz trudniejsze. W artykule podjęto próbę analizy sytuacji politycznej Libii oraz czynników determinujących impas polityczny, którymi są – zdaniem autorki – przede wszystkim: współistnienie kilku ośrodków władzy, konflikty etniczne, aktywność ugrupowań zbrojnych (milicji), tworzonych zarówno przez wojskowych, jak i islamistów, a także słabość i brak jedności aktorów zewnętrznych, w tym ONZ, w wypracowywaniu kompromisu dotyczącego Libii
Celem artykułu jest próba zrozumienia, na podstawie trzech studiów przypadków, podłoża konfliktów wokół rejonizacji kształcenia na obszarach wiejskich w Polsce oraz znaczenia wprowadzanych zmian dla władz lokalnych, rodziców dzieci oraz społeczności wiejskich. Badania wykazały, że niezależnie od tego, czy konflikty związane były z zamknięciem lokalnej szkoły, czy też nie, wynikały one z różnic w rozumieniu istoty rejonizacji kształcenia między rodzicami i władzami lokalnymi. Ponadto w każdym z przypadków prowadziły do wzrostu aktywności rodziców w zakresie wyboru szkoły oraz wiązały się z poczuciem marginalizacji wsi.
EN
Referring to three case studies, the author makes an attempt to understand the basis of conflicts concerning changes in school catchment areas in rural districts of Poland, and the importance of the implemented changes for local authorities, parents, and rural communities. The research shows that such conflicts arise from misunderstandings between parents and local authorities concerning the essence of new assignments to catchment areas, irrespective of the fact whether schools were closed or not. Additionally, changing school catchment zones resulted in each of the cases in the parents’ increased activity when choosing a school, and made them feel that rural areas were marginalized.
The article is an analysis of morality and justice in light of the views of such thinkers as M. Blondel, J. Ortega y Gasset, E. Chiavacci and S. Privitera. In contemporary public life, new social conflicts are generated by a growing neutralization with respect to the formation of conscience and progressive relativization of all values. It is very difficult to clearly identify what justice is today and the morality that should apply to relationships. A. Honneth and M. Hrubec emphasize the need for the so-called good life, which should be based on an attitude of appreciation and respect, and accepting the other person as equal to other people. Only in this way is it possible to remove the dominance of stronger individuals and sensitize communities to the need to build global responsibility.
Artykuł ma za zadanie przybliżyć kwestie związane z obecnością chrześcijaństwa na terenach Gruzji oraz pokazać jak wielką rolę odgrywa Prawosławny Autokefaliczny Kościół Gruziński w dziejach narodu gruzińskiego. Tożsamość narodowa Gruzinów jest bowiem mocno związana z chrześcijaństwem i odrębnymi strukturami kościelnymi, co w istotny sposób wpływa na relacje ze społecznościami niegruzińskimi (Gruzja jest na Kaukazie Południowym krajem o największym odsetku mniejszości etnicznych), zamieszkującymi od pokoleń Gruzję i posługującymi się tamtejszym językiem, lecz traktowanymi jako „obce” ze względu na „niegruzińskie” wyznanie. Zapewnienie przez nowe władze (po odzyskaniu niepodległości przez Gruzję w 1991 r.) Prawosławnemu Autokefalicznemu Apostolskiemu Kościołowi Gruzińskiemu wyjątkowej roli w państwie poprzez stosowne ustawodawstwo przyczyniło się w dużym stopniu do wzrostu napięć społecznych i do zaognienia relacji z mniejszościami narodowymi i wyznaniowymi. Miało także swoje przełożenie na relacje Gruzji z najbliższymi sąsiadami. Te właśnie aspekty są szczegółowo omawiane przez autorkę w prezentowanym tekście. Autorka pokazuje, jak w wyniku specyficznych relacji, jakie wytworzyły się w Gruzji pomiędzy Kościołem a Państwem, religia poddana została instrumentalizacji i wykorzystana do osiągnięcia bieżących celów politycznych. Konkluzją jest stwierdzenie, że religia w Gruzji inspiruje podmioty nacjonalistyczne i wspiera nacjonalizm.
Social policy plays an important role in crime prevention. Social policy includes such detailed policies as: housing policy, social security policy, employment policy, family policy, cultural policy, environmental protection policy, the policy for the prevention and fight against social pathologies. These policies enable an individual to satisfy its material or non-material needs, for example: housing; in the field of health protection, education, culture, leisure; social activity, job satisfaction, social recognition, feeling of safety. In their entirety, they constitute a whole mosaic of everyday problems of an individual, and fairly often a lack of the possibility to solve them, in accordance with the existing law, is the underlying cause of criminal behaviour. Social policy, which aims to meet the needs of the society, as well as for the development and progress of the society, plays an important role in the process of neutralizing social conflicts which can result, among others, in crime. For these reasons, in the fight against crime, we cannot restrict to a narrowly-defined crime prevention, i.e. criminal-legal prevention, which is realised in the process of imposing punishment and serving it but we should base on the broad understanding of the concept, i.e. consider sociopolitical aspects of preventive activities undertaken in this area. The legal norms largely define directions, goals and ways of realisation of social policy in Poland. In this area, also when it comes to crime prevention, provisions of Constitution of the Republic of Poland play fundamental role because: 1) firstly, they include a series of normative statements defining the general framework of activity of public authorities in the area of social policy; 2) secondly, they constitute the legal basis for activities undertaken by public authorities in the course of realising social policy, and which may act solely on the basis and within the law; the Constitution of the Republic of Poland either itself contains provisions that constitute the legal basis of activities for those bodies in the field of social policy or defines the form of normative acts in which the standards can be established; 3)thirdly, the superior nature of the Polish Constitution in the system of sources of law in Poland and the universally binding character of its provisions results not only in the ban on breaking the provisions of the Constitution of the Republic of Poland, but also in the obligation for all subjects in the country to realize them.
This article concentrates on an inquest held by the local commission in Sanok into the common rights claimed by the inhabitants of the town of Rymanów in the latter half of the 19th century. The negotiations, which commenced in 1859, sometimes took a heated turn. They were attended by much conflict and misunderstanding, equally between the manor and the town as among the townsfolk themselves. Conclusions drawn from the analysis of the archive source provided the basis on which to evaluate the activities of each of the parties – the town’s agents and the landlords – and, interestingly, those of the commissioners and other officials in the public administration, whose decisions exhibited bias. The townsfolk began the negotiation from a position of certainty and conviction of the legal force of Prince Czartoryski’s privilege granting the disputed common rights to them. The manor’s agent, on the other hand, took a bold position, which he consistently maintained. He disputed the authenticity of Czartoryski’s grant and even the fact that the Prince had ever held the manor. This approach ultimately proved successful. Attention is also drawn to the role played by local commissioners and the officials in the National Commission in Lviv, the latter making the most important decisions. The first phase demonstrates the commissioners’ influence on the original outcome. The rationale given for the second decision, on the other hand, shows the arbitrariness with which the Lviv Commission made its ruling, based on just one official document. Analysis of the proceedings highlights a more general trend prevalent in Galicia, first described in the example of Rymanów. This is a case in which two consecutive inquests in the same matter ultimately ended in a negative decision. In other words, the townsfolk’s claims were dismissed, and they were denied any common rights eligible for buyout or regulation.
PL
Artykuł koncentruje się na dochodzeniu przeprowadzonym przez sanocką komisję lokalną względem praw służebnych, o których uznanie pretendowali mieszczanie rymanowscy w II połowie XIX w. Pertraktacje rozpoczęte w 1859 r. miały chwilami gwałtowny przebieg. Towarzyszyły im konflikty i nieporozumienia zarówno między samymi mieszczanami, jak i na linii miasto – dwór. Wnioski płynące z analizy źródeł archiwalnych posłużyły do oceny działań każdej strony biorącej udział w dochodzeniu – pełnomocników miasta, właścicieli ziemskich oraz, co wyjątkowe, komisarzy i administracji państwowej, której decyzje nosiły znamiona stronniczości. Mieszczanie stanęli do pertraktacji w pewności powodzenia i z przekonaniem o mocy prawnej przywileju księcia Czartoryskiego nadającego im służebności. Pełnomocnik dworu natomiast przyjął odważną pozycję w negocjacjach i konsekwentnie ją utrzymywał. Zanegował autentyczność wspomnianego przywileju, jak również to, że Czartoryski był kiedykolwiek właścicielem Rymanowa, co finalnie okazało się skuteczne. Na uwagę zasługuje również rola komisarzy lokalnych oraz decydentów urzędujących w Komisji Krajowej we Lwowie, podejmującej najważniejsze decyzje. Pierwszy etap dochodzenia pokazuje bowiem wpływ komisarzy na kształt początkowego orzeczenia. Uzasadnienie drugiego wyroku wskazuje natomiast na dowolność w postrzeganiu aktów prawnych przez lwowską Komisję, która oparła swoją decyzję na zapisach jednego dokumentu urzędowego. Analiza przebiegu postępowania ukazuje znajdującą odzwierciedlenie w wielu miejscach Galicji tendencję, która na przykładzie Rymanowa została opisana po raz pierwszy. Koncentruje się na przypadku, w którym dwukrotnie podejmowane dochodzenie skończyło się ostatecznie decyzją odmową. Innymi słowy, odrzucono pretensję mieszczan i zanegowano istnienie praw służebnych, które podlegałyby wykupowi lub regulacji.
The aim of the paper is to discuss main theories explaining the psychological basis of social and political conflicts, especially causes of intergroup bias and prejudice. Theories of authoritarianism and social dominance orientation are discussed referring dispositional causes of intergroup bias and prejudice, while realistic conflict group theory, social identity theory and system-justification theory are called for explaining situational determinants of intergroup bias and prejudice. Evolutionary aspects of hostility and aggression in social and political conflicts are also debated.
Nowe technologie mogą wywoływać kontrowersje społeczne: po pierwsze, ich rozwój i stosowanie mogą bezpośrednio skutkować oporem społecznym i konfliktami, jak dzieje się na przykład w przypadku biotechnologii, energii atomowej, technologii in vitro, nanotechnologii; po drugie, mogą one wywoływać niepożądane skutki, takie jak zanieczyszczenie środo- wiska, globalne ocieplenie klimatu, rozpowszechnienie się nowych epidemii (BSE, świńska i ptasia grypa). U źródeł konfliktów społecznych powstających wokół tych problemów – nazywanych tutaj konfliktami technologicznymi – leży postrzeganie przez część społeczeństwa niektórych technologii jako ryzykownych bądź wprost niebezpiecznych, przy jednoczesnym uznawaniu ich przez innych aktorów społecznych za bezpieczne i niegroźne. Celem tego tekstu jest prezentacja i próba oceny wypracowanych w społecznych badaniach nad nauką i technologią strategii zarządzania konfliktami technologicznymi.
EN
New technologies may bring about social controversies in two ways at least. First, their development and implementation may directly result in social protests, as it is the case of biotechnology, nuclear energy, in-vitro, nanotechnologies, second, new technologies may cause unwanted consequences, such as pollution, global climate change, spreading of new epidemics (BSE, swine or bird flu). At the bottom of social conflicts which arise around those problems - which we call here 'technological conflicts' - is the perception of some technologies as risky or dangerous, whereas other social actors consider them safe and harmless. The fact that most of those controversies focus on technological safety requires a specific approach to managing this type of conflicts. The goal of this article is to present and assess strategies of technological conflicts' management, which have been proposed within social studies on science and technology.
Artykuł ma na celu przedstawienie idei miast sprawiedliwości naprawczej i prób stosowania praktyk naprawczych przez instytucje samorządowe oraz organizacje pozarządowe we Wrocławiu oraz sposobów angażowania społeczności lokalnych w rozwiązywanie problemów społecznych i konfliktów dotykających mieszkańców miasta. Odnosi się do koncepcji sprawiedliwości naprawczej, która staje się skutecznym narzędziem naprawy relacji społecznych poprzez odbudowanie więzi międzyludzkich, pełni także funkcję edukacyjną, przyczyniając się do rewitalizacji wspólnot i budowy społeczeństwa obywatelskiego. Wskazuje na znaczenie wspólnot lokalnych i środowiskowych, które jako ofiary przestępstw czy konfliktów, ale również jako podmioty współodpowiedzialne za ich przyczyny i skutki, mogą włączać się na różne sposoby w proces naprawczy.
EN
The article aims to present the idea of restorative justice cities and attempts to apply restorative practices by local government institutions and nongovernmental organizations in Wrocław, as well as ways of involving local communities in solving social problems and conflicts affecting city residents. It refers to the concept of restorative justice, which becomes an effective tool for repairing social relations by rebuilding interpersonal bonds, it also plays an educational role, contributing to the revitalization of communities and building a civil society. The article points to the importance of local and environmental communities which, as victims of crimes or conflicts, but also as entities co-responsible for their causes and effects, may be involved in the remedial process in various ways.
JavaScript is turned off in your web browser. Turn it on to take full advantage of this site, then refresh the page.