Full-text resources of CEJSH and other databases are now available in the new Library of Science.
Visit https://bibliotekanauki.pl

Results found: 6

first rewind previous Page / 1 next fast forward last

Search results

Search:
in the keywords:  konsensualizm
help Sort By:

help Limit search:
first rewind previous Page / 1 next fast forward last
1
Publication available in full text mode
Content available

Skazanie bez rozprawy w znowelizowanym kodeksie postępowania karnego

100%
Kresiński M.
Przegląd Policyjny
|
2016
|
vol. 3(123)
197-207
PL
Celem pracy jest omówienie instytucji skazania bez rozprawy, nazywanej często przez praktyków postępowaniem skróconym, w brzmieniu określonym ustawą z 11 marca 2016 r. o zmianie ustawy — Kodeks postępowania karnego oraz niektórych innych ustaw. Skazanie bez rozprawy należy do grona porozumień karnoprocesowych przyjętych w polskim kodeksie postępowania karnego, definiowanych w doktrynie jako umowa między oskarżonym a oskarżycielem publicznym, pokrzywdzonym, a nawet organem procesowym, przedmiotem której jest zachowanie oskarżonego w zamian za określoną decyzję bardziej dla niego korzystną w porównaniu z tą, jakiej mógłby się spodziewać bez takiego zachowania. Uregulowane ono zostało w art. 335 i art. 343 k.p.k. Artykuł 335 k.p.k. określa dwa rodzaje wniosku o skazanie bez rozprawy, tj. wniosek samoistny, kierowany do sądu przez prokuratora zamiast aktu oskarżenia (art. 335 § 1 k.p.k.), oraz wniosek niesamoistny, dołączany przez niego do wnoszonego do sądu aktu oskarżenia (art. 335 § 2 k.p.k.). Na gruncie omawianej instytucji istnieje wiele zagadnień budzących wątpliwość zarówno teoretyków, jak i praktyków prawa. Należy do nich zaliczyć w szczególności kwestię zasadności formułowania przez ustawodawcę wymogu przyznania się do winy jako przesłanki determinującej zastosowanie skazania bez rozprawy, znaczenie braku zgody pokrzywdzonego na wystąpienie z wnioskiem o skazanie bez rozprawy dla zaistnienia przesłanki pozytywnej prognozy, możliwość skorzystania przez recydywistę z omawianego postępowania oraz określenie terminu wycofania się przez oskarżonego z zawartego porozumienia. W pracy podkreślono także konieczność stosowania postępowania skróconego w sposób zgodny z rzetelnie rozumianym wymogiem koncentracji procesowej.
2
Publication available in full text mode
Content available

Formy konsensualizmu procesowego w świetle ostatnich nowelizacji Kodeksu postępowania karnego

86%
Urbanowicz K.
Zeszyt Studencki Kół Naukowych Wydziału Prawa i Administracji UAM
|
2016
|
issue 6
PL
W artykule przedstawiono istniejące w polskiej procedurze karnej formy konsensualizmu procesowego. Opisane zostały przesłanki wystąpienia z wnioskami o skazanie bez rozprawy (art. 335 § 1 i 2 Kodeksu postępowania karnego), warunki dobrowolnego poddania się odpowiedzialności karnej oraz instytucji przewidzianej w art. 338a Kodeksu postępowania karnego. Przedstawiona została również ewolucja uprawnień osoby pokrzywdzonej przestępstwem w kontekście rozwiązań konsensualnych oraz realizacja celów postępowania karnego w odniesieniu do wspomnianych trybów. Uwzględniając zmiany wprowadzone przez ostatnie nowelizacje podkreślono rolę porozumień, wskazując ich liczne zalety, zastosowanie w praktyce oraz konsekwencje, jakie wywołują w kolejnych etapach procesu. Zwrócono także uwagę na postępowanie mediacyjne, jak również na przejawy porozumień procesowych w innych aktach prawnych, do których należy zaliczyć między innymi umorzenie restytucyjne.
EN
The article presents the existing forms of the consensus agreement in the Polish criminal procedure. The paper covers the description of premises of the motion to be convicted without a trial (art. 335 § 1 and 2 of the Code of Criminal Procedure), conditions of voluntary submission to criminal liability and the institution provided for in art. 338a of the Code of Criminal Procedure. The evolution of the rights of the aggrieved within the consensus agreements and the execution of the aims of the criminal procedure with respect to abovementioned types have been also presented. Considering the changes introduced by recent amendments, the role of the consensus agreements has been emphasized, including their multiple advantages, their practice and the consequences which arise in further stages of the proceedings. One shall also pay attention to the mediation procedure, as well as the indications of consensus agreements, including among others the compensatory (restitution) discontinuation, in other legal acts.
3

Porozumienia procesowe – alternatywa czy dominanta w postępowaniu karnym?

72%
Kowalewska-Łukuć M.
Acta Iuris Stetinensis
|
2016
|
issue Acta Iuris nr 16
PL
Niniejszy artykuł przedstawia rozwój porozumień procesowych w polskim postępowaniu karnym. Ukazuje kolejne liczne nowelizacje przepisów regulujących instytucje skazania bez rozprawy i dobrowolnego poddania się karze. Artykuł stanowi też próbę oceny obecnego znaczenia porozumień procesowych w polskim wymiarze sprawiedliwości. W artykule zaakcentowane więc zostały zalety konsensualizmu, ale naświetlono w nim także możliwe koszty i zagrożenia z nim związane
EN
This paper examines the evolution of different forms of consensual finalization of polish criminal proceedings. It shows numerous amendments of regulations in conviction without a trial and voluntary submission to criminal responsibility. The paper also attempts to access the current importance of consensual finalization of criminal proceedings for polish justice. Therefore the paper stresses the advantages of conviction without a trial and voluntary submission to criminal responsibility, but also highlights its possible costs and threats.
4
Publication available in full text mode
Content available

Coitus w rzymskim prawie małżeńskim

72%
Sacher A.
Ius Matrimoniale
|
2023
|
vol. 34
|
issue 1
63-82
EN
The article entitled “Coitus in Roman marriage law” is devoted to the legal value that Roman law attributed to sexual intercourse between spouses – Roman citizens. The sources of Roman law with regard to the causal cause of marriage, the legal requirements for a Roman marriage with particular reference to the requirement for the nupturients to reach a certain age, are analysed. The Roman legislation that imposed an obligation on citizens to marry and produce offspring, inter alia for the implementation of the demographic plans of the Roman state, is then analysed. Finally, the conclusions and conclusion summarise the findings made on the issue.
PL
Artykuł zatytułowany „Coitus w rzymskim prawie małżeńskim” poświęcony jest wartości prawnej, jaką prawo rzymskie przypisywało obcowaniu płciowemu między małżonkami – obywatelami rzymskimi. Analizie poddano źródła prawa rzymskiego w zakresie przyczyny sprawczej zawarcia małżeństwa, wymogi prawne zawarcia małżeństwa rzymskiego ze szczególnym uwzględnieniem wymogu osiągnięcia przez nupturientów określonego wieku. Następnie analizowane jest ustawodawstwo rzymskie, które nakładało na obywateli obowiązek zawierania małżeństw i posiadania potomstwa, między innymi w celu realizacji planów demograficznych państwa rzymskiego. Wreszcie wnioski i konkluzja podsumowują ustalenia poczynione w tej kwestii.
5
Publication available in full text mode
Content available

Conviction without a Trial in the Perspective of Changes Adopted and Planned in the Criminal Procedure

58%
Gil D. K.
Studia Iuridica Lublinensia
|
2016
|
vol. 25
|
issue 2
EN
The subject of the following study is to show the institution of conviction without a trial in time perspective and the impact of the regulations of other countries on the current nature of this institution. Similarity of conviction without a trial to Italian pattegiamento has been presented. The original regulation of Art. 335 of the Code of the Criminal Procedure differs significantly from the current wording and subject scope of conviction without a trial. In view of the adopted and planned changes, the attention has been paid to the protection of aggrieved party’s rights which should also be respected in modified proceedings. Changes introduced by means of the amendment of September 2013 and February 2015 have been evaluated. Changes which are currently the subject of a legislative process have been positively evaluated.
PL
Przedmiotem artykułu jest ukazanie instytucji skazania bez rozprawy w perspektywie czasowej oraz wpływu regulacji innych państw na obecny charakter tej instytucji. Przedstawiono podobieństwo skazania bez rozprawy do włoskiego pattegiamento. Pierwotna regulacja art. 335 k.p.k. znacząco odbiega od obecnego brzmienia i zakresu przedmiotowego skazania bez rozprawy. W perspektywie zmian uchwalonych i projektowanych zwrócono uwagę na ochronę praw pokrzywdzonego, które powinny być respektowane również w postępowaniach zmodyfikowanych. Oceniono zmiany wprowadzone nowelą z września 2013 r. i lutego 2015 r. Pozytywnie oceniono zmiany projektowane, które obecnie są przedmiotem procesu legislacyjnego.
6
Publication available in full text mode
Content available

Sprzeciw od wyroku nakazowego a zakres obowiązywania zakazu reformationis in peius

37%
Łukowiak B.
Studia Prawnicze
|
2020
|
issue 1(221)
EN
For over 30 years there has been a discussion in criminal proceedings doctrine about the scope of the prohibition on reformatio in peius in proceedings pending as a result of bringing an objection to an injunction verdict. It boils down not only to the interpretation of regulations expressing the attitude of the legislator on this issue, but also affects the assessment of the compliance of individual regulations with constitutional and convention norms, or whether it refers to the purposefulness of regulating this issue in one way or another, entailing the expression by individual authors of various applications de lege ferenda. In this work, the author deals with the current state of science and jurisprudence in relation to this problem, and also presents his own position in this regard.
PL
W doktrynie prawa karnego procesowego od przeszło 30 lat toczy się dyskusja na temat zakresu obowiązywania zakazu reformationis in peius w postępowaniu zainicjowanym wniesieniem sprzeciwu od wyroku nakazowego. Sprowadza się ona nie tylko do kwestii interpretacji przepisów wyrażających stosunek ustawodawcy do tego zagadnienia, ale dotyka również oceny zgodności poszczególnych uregulowań ustawowych z normami wyższego rzędu. Dyskusja ta odnosi się także do obszaru celowości uregulowania tej problematyki w taki czy inny sposób, wiążąc się z wyrażaniem przez poszczególnych przedstawicieli piśmiennictwa przeróżnych wniosków de lege ferenda. W niniejszej pracy zajęto się obecnym stanem nauki i orzecznictwa w odniesieniu do omawianego zagadnienia, a także zaprezentowano w tym względzie własne stanowisko.
first rewind previous Page / 1 next fast forward last
JavaScript is turned off in your web browser. Turn it on to take full advantage of this site, then refresh the page.