Full-text resources of CEJSH and other databases are now available in the new Library of Science.
Visit https://bibliotekanauki.pl

Results found: 9

first rewind previous Page / 1 next fast forward last

Search results

Search:
in the keywords:  konstytucje
help Sort By:

help Limit search:
first rewind previous Page / 1 next fast forward last
1
Publication available in full text mode
Content available

Chrystologia sercańskich Konstytucji

100%
McGuire P.
Sympozjum
|
1998
|
issue 1(2)
99-116
PL
Chrystologia sercańskich Konstytucji
2
Publication available in full text mode
Content available

Immunitet parlamentarny we współczesnym świecie – ujęcie prawnoporównawcze

75%
Jackiewicz A.
Przegląd Europejski
|
2019
|
vol. 2019(1)
57-74
PL
The purpose of the article is to determine the current form of parliamentary immunity in various countries. The author uses the comparative-law method to analyse constitutions that represent the most common solutions, taking into account the geographic criterion, used in countries located on different continents and having different legal cultures. The author analyses the subjective scope of non-accountability and non-violability and focuses on the time and place in which the protection is provided, and trace the objective scope of the protection and the solutions related to the possibility to lift the parliamentary immunities. The analysis leads to the conclusion that non-accountability is similar in different countries, has undergone few modifications over the years, and it is permanently formed. In the case of non-violability, there are more extensive differences, in particular in the objective scope and the degree of protection. However, various solutions prove that there is not a single universally accepted model of immunity and that the scope of the guaranteed protection can be more diverse, it can be subject to change, and be adapted to the changes in political systems and the political and social expectations.
3

Immunitet parlamentarny we współczesnym świecie – ujęcie prawnoporównawcze

75%
Jackiewicz A.
Przegląd Europejski
|
2019
|
issue 1(51)
57-74
PL
Celem artykułu jest ustalenie aktualnego kształtu immunitetu parlamentarnego w państwach współczesnego świata. Wykorzystując metodę prawnoporównawczą, przeanalizowano konstytucje, które obrazują najczęściej spotykane rozwiązania przy uwzględnieniu kryterium geograficznego, powołując się na państwa z różnych kontynentów i kręgów kultury prawnej. Zbadano zakres podmiotowy immunitetu materialnego oraz immunitetu formalnego, zwrócono uwagę na czas i miejsce w jakich przysługuje ochrona, prześledzono zakres przedmiotowy tej ochrony oraz rozwiązania dotyczące możliwości uchylania immunitetów parlamentarnych. Z przeglądu tego wynika, że immunitet materialny w poszczególnych państwach wykazuje wiele podobieństw, na przestrzeni lat podlegał niewielu modyfikacjom i jest trwale ukształtowany. W przypadku immunitetu formalnego dostrzegalne są dalej idące różnice, szczególnie w sferze zakresu przedmiotowego i stopnia ochrony. Różne rozwiązania dowodzą jednak, iż nie ma jednego, powszechnie przyjętego, modelu immunitetu, a zakres gwarantowanej ochrony może być bardzo zróżnicowany, podlegać zmianom i być dostosowywanym do przemian ustrojowych i oczekiwań politycznych i społecznych.
EN
The purpose of the article is to determine the current form of parliamentary immunity in various countries. The author use the comparative-law method to analyse constitutions that represent the most common solutions, taking into account the geographic criterion, used in countries located on different continents and having different legal cultures. The authors analyze the subjective scope of non-accountability and non-violability and focus on the time and place in which the protection is provided, and they trace the objective scope of the protection and the solutions related to the possibility to lift the parliamentary immunities. The analysis leads to the conclusion that non-accountability is similar in different countries, has undergone few modification over the years, and it is permanently formed. In the case of non-violability, there are more extensive differences, in particular in the scope of the objective scope and the degree of protection. However, various solutions prove that there is not a single universally accepted model of immunity and that the scope of the guaranteed protection can be more diverse, can be subject to change, and be adapted to the changes in political systems and the political and social expectations.
4
Publication available in full text mode
Content available

Formy kanonicznej zależności indywidualnego eremity od hierarchii kościelnej w potrydenckich źródłach prawa kościoła łacińskiego

71%
BIDER M.
Prawo Kanoniczne
|
2019
|
vol. 62
|
issue 2
55-73
EN
The object of the article was to present forms of the canonical dependence of an individual and independent hermit from the Church hierarchy in the post-Tridentine sources of the Latin Church. The historical and legal method is used in this scientific article. Theological and social-political transformations during the post-Tridentine period in Europe contributed to the fact, that independent and individual eremitic life, flourishing in Catholic countries still in the 17th century, lost so much in its intensity in the 18th century that the French Revolution contributed to its extinction. Resident bishops, erecting or approving the non-order hermits’ congregations, attempted to reform the independent and individual eremitic life. The canonists taking into account, among others things, the non-order nature of individual and independent eremitism, were not very interested in it. The author came to the conclusion that the legislation of the resident bishops attempted to make individual and independent eremitic or anchoritic life canonically similar to religious life.
PL
Celem artykułu było przedstawienie form kanonicznej zależności indywidualnego i niezależnego eremity od hierarchii kościelnej w potrydenckich źródłach prawa Kościoła łacińskiego. Artykuł ma charakter naukowy, w którym zastosowano metodę historyczno-prawną. Przemiany teologiczne oraz społeczno-polityczne w okresie potrydenckim w Europie przyczyniły się do tego, że niezależny i indywidualny eremityzm, rozkwitający w krajach katolickich jeszcze w XVII w., na tyle stracił na swej intensywności w XVIII w., że rewolucja francuska przyczyniła się do jego wygaszenia. Rezydencjalni biskupi, erygujący lub zatwierdzając niezakonne zgromadzenia eremickie, podejmowali próby przeprowadzenia reform niezależnego i indywidualnego eremickiego życia. Kanoniści m.in. ze względu na niezakonny charakter indywidualnego i niezależnego eremityzmu, nie poświęcali mu zbytniej uwagi. Autor doszedł do wniosku, że działalność legislacyjna rezydencjalnych biskupów zmierzała do upodobnienia pod względem kanonicznym indywidualnego i niezależnego życia pustelniczego lub anchoreckiego do życia zakonnego.
5
Publication available in full text mode
Content available

Problematyka odzwierciedlenia charyzmatu instytutu zakonnego w jego prawie własnym

71%
SZEWCZUL B.
Prawo Kanoniczne
|
2015
|
vol. 58
|
issue 3
65-85
EN
Present revision of the own law in the Institutes of consecrated life is associated with certain diculty. It is the theological and legal expression of charism in accordance with the intentions of the Founders, in order to save the identity of the Communions founded by them, in spite of the social, economic, and cultural life changes in the course of time. That’s why – in the first place – the article explained the very idea of cha- rism, and shown the problem of diversity of the Holy Spirit gis related to it, such as Founder’s charism, charism of the Institute foundation, Institute charism, and founding charism. Further on in the article, they presented the idea of the spiritual herritage (patrimonium) of the Institute, and its relation to Institute’s charisms.e ve component elements of Institute herritage were described, which are very useful during the constitution renewal, e.g. nature of Institute, its character, purpose, spirit and sound traditions.ey also presented the necessity of expressing the charisms and patrimonium in all areas of the Institute life, and their own rules of laws, which regulate them. 
PL
W ramach trwającej wciąż posoborowej odnowy życia zakonnego obejmującej także rewizję prawa własnego instytutów zakonnych, odczytywania go na nowo w kontekście charyzmatu założycieli oraz dostosowywania do współczesności i norm Kodeksu Prawa Kanonicznego z 1983 roku pojawia się szereg niejasności w redagowaniu konstytucji i dyrektoriów zakonnych. Główną trudnością w tym względzie wydaje się być dążenie do ostatecznego „zwerbalizowania” charyzmatu instytutu w ujęciu teologicznym i prawnym zgodnie z zamysłem założycieli tak, aby mimo upływu czasu została zachowana tożsamość ufundowanego przez nich instytutu. A z drugiej strony pojawia się trudność zharmonizowania pierwotnego charyzmatu instytutu z zachodzącymi wciąż zmianami w życiu społecznym i kulturalnym. Innym problemem jest pojmowanie samego terminu charyzmat instytutu. Najczęściej zawęża się jego sens tylko do celu istnienia instytutu, a wyrażenie go w konstytucjach sprowadza się zazwyczaj do jak najwierniejszego opisu w pierwszym rozdziale konstytucji zatytułowanym np. Charyzmat instytutu, Duchowość instytutu, Natura instytutu itp. Tymczasem charyzmat przenika całość życia w instytucie, każdą jego dziedzinę i powinien wybrzmiewać oraz być obecnym we wszystkich rozdziałach konstytucji, także tych dotyczących sprawowania władzy, wykonywania apostolatu, oddzielenia zakonników od świata, ich formacji, zarządu dobrami materialnymi, a nie tylko ograniczać się do  przepisów pierwszego z nich. Zatem celem niniejszego artykułu będzie próba nakreślenia samego pojęcia charyzmatu a także jego relacji do tzw. dziedzictwa duchowego instytutu, rzadko wzmiankowanego ostatnio w środowiskach zakonników, a jakże użytecznego przy rewizji konstytucji oraz konieczność przejawów obu tych rzeczywistości we wszystkich obszarach życia zakonnego i regulujących je przepisach prawa własnego instytutów.
6
Publication available in full text mode
Content available

Odwołania do chrześcijaństwa w konstytucjach współczesnych państw

63%
Maroń G., Steczkowski P.
Studia z Prawa Wyznaniowego
|
2021
|
vol. 24
143-170
EN
The present paper offers a quantitative and qualitative analysis of constitutional references to Christianity. An examination of binding basic laws of individual states allowed the authors to determine the scale of references to Christianity and to systematize and typologize these references. As assumed in the study, “references to Christianity” include both direct mentions of Christian principles, values or heritage as well as implicit ones, i.e., references to God understood in accordance with monotheistic Trinitarianism and to individual Christian denominations, their followers and churches. Due to the fact that Christianity not only has a religious, but also a historical and cultural dimension, its references in the constitutions, in principle, do not deny the ideological impartiality of public authorities or lead to confessionalisation of the state. Neither do they violate the rights of followers of other religions and non-believers. It is an exaggeration to perceive constitutional references to Christianity by non-Christians as allegedly socially alienating and excluding. The constitutional legislator deciding to distinguish Christianity in a constitution is expected to be guided by the will of the sovereign. However, incorporating references to Christianity into basic laws should not serve as a tool of social engineering for proselytic purposes.
PL
W niniejszym artykule poddano analizie ilościowej i jakościowej konstytucyjne odwołania do chrześcijaństwa. W ramach przeprowadzonego studium obowiązujących ustaw zasadniczych poszczególnych państw ustalono skalę odniesień do chrześcijaństwa oraz odniesienia te poddano systematyzacji i typologizacji. Tytułowymi odwołaniami do chrześcijaństwa objęto zarówno bezpośrednie wzmianki o chrześcijańskich zasadach, wartościach czy dziedzictwie, jak i odwołania implikatywne, tj. do Boga pojmowanego zgodnie z monoteistycznym trynitaryzmem oraz do poszczególnych chrześcijańskich denominacji, ich wyznawców i kościołów. Ze względu na historyczno-kulturowy, a nie tylko religijny wymiar chrześcijaństwa, odwołania do niego w konstytucjach co do zasady nie przeczą bezstronności światopoglądowej władz publicznych, nie prowadzą do konfesjonalizacji państwa, ani nie naruszają praw wyznawców innych religii i osób bezwyznaniowych. Egzageracją jest odbieranie odwołań tego typu przez niechrześcijan jako działań ich rzekomo społecznie alienujących i wykluczających. Od ustrojodawcy decydującego się na wyróżnienie chrześcijaństwa w konstytucji należy oczekiwać kierowania się wolą suwerena. Inkorporowanie do ustaw zasadniczych odniesień do chrześcijaństwa nie powinno jednak być narzędziem inżynierii społecznej o celach prozelickich.
7
Publication available in full text mode
Content available

Dwie pierwsze nowożytne, europejskie konstytucje – podobieństwa i różnice

63%
Wiązek P.
|
2020
|
vol. 18
|
issue 3
131-152
EN
The article is an attempt to compare two exceptional, pioneering, normative acts which paved the way for the development of contemporary constitutionalism: the Polish Government Act of 3 May 1791 and, accepted a few months later – the first French monarchy constitution, that is the Constitution of the Kingdom of France of 3 September 1791. The author did not limit his work solely to a dogmatic interpretation of the regulations contained therein, but – at the same time – tried to effectively apply the comparative research method. Apart from analyzing and comparing specific legislative solutions contained in the laws, the author of this ambitious project did not fail to outline the historical background and circumstances in which the two examined constitutional acts were passed. Out of necessity determined by the vastness of the research subject matter, the author had to make a certain selection, devoting his attention to those aspects of the issue which he considered particularly important and worthy of attention.
PL
Artykuł jest próbą porównania dwóch wyjątkowych, pionierskich aktów normatywnych torujących drogę rozwojowi współczesnego konstytucjonalizmu: Ustawy Rządowej z 3 maja 1791 r. oraz pierwszej francuskiej konstytucji monarchicznej, czyli Konstytucji Królestwa Francji z 3 września 1791 r. Autor nie ogranicza się jedynie do dogmatycznej interpretacji zawartych w nich przepisów, a jednocześnie stara się umiejętnie zastosować metodę badań porównawczych. Z konieczności wynikającej z ogromu przedmiotu badań autor musiał dokonać pewnego wyboru, poświęcając uwagę tym aspektom zagadnienia, które uznał za szczególnie ważne.
8
Publication available in full text mode
Content available

Zasadność rewizji konstytucji instytutów zakonnych oraz ich zawartość i forma według dokumentów kościelnych

62%
SZEWCZUL B.
Prawo Kanoniczne
|
2016
|
vol. 59
|
issue 4
31-48
EN
Basic norms of the religious institutes of the consecrated life, usually called constitutions, should comprise basic theological rules and law norms, which faithfully reflect institutes’ charisma and their spiritual patrimony. Each religious is obliged to faithfully preserve, develop and safeguard the patrimony of his own institute concerning its nature, purpose, character, spirit and sound traditions (Can. 578 CCL/1983). This way he will strive for perfect love of God by way of evangelical counsels following the method shown by founders inspired by the Holy Spirit. That’s why the faithful and communicative expressing of founders thoughts, and intentions in constitutions are so important. Constitutions are not simple book, which is put aside on the shelf, when it was already read, but must become real book of life for religious, and which contents they must constantly absorb, and implement into their own spiritual life and everyday activities. Therefore a manner of formulating the basic questions of constitution, and their language play very important role.
PL
Kodeksy fundamentalne instytutów zakonnych życia konsekrowanego, zwane najczęściej konstytucjami,  powinny zawierać podstawowe zasady teologiczne i normy prawne, które wiernie odzwierciedlają  charyzmat instytutów oraz ich dziedzictwo duchowe. Każdy zakonnik ma obowiązek wiernie zachowywać, rozwijać i strzec dziedzictwa swego instytutu dotyczącego jego natury, celu, charakteru, ducha i zdrowych tradycji (kan. 578 KPK/1983) W ten sposób będzie dążył do doskonałej miłości Boga drogą rad ewangelicznych w sposób wskazany przez założycieli inspirowanych przez Ducha Świętego. Dlatego tak ważne jest  wierne i komunikatywne oddanie w konstytucjach  myśli i zamiarów założycieli. Konstytucje nie są zwykłą książką, którą po przeczytaniu odstawia się na półkę,  lecz muszą stać się prawdziwą księgą życia zakonników, której treści mają obowiązek  wciąż na nowo przyswajać i wprowadzić we własne życie duchowe i codzienną działalność. Dlatego ważną rolę odgrywa sposób sformułowania zasadniczych kwestii konstytucji i ich język.
9
Publication available in full text mode
Content available

De la protection de l’environnement dans les Constitutions Algeriennes

45%
Tabti R.
Comparative Legilinguistics
|
2024
|
vol. 57
7-40
PL
Od momentu uzyskania niepodległości w 1962 roku Algieria przeszła znaczące przemiany polityczne i środowiskowe. Pomimo wyzwań związanych z odbudową po okresie niepodległości, troska o środowisko stopniowo znalazła swoje miejsce w ustawach tego kraju, w tym w statutach i  konstytucjach. Chociaż konstytucja z 1963 roku pozostała milcząca w  kwestiach środowiskowych, co wskazuje na historyczny brak uwagi, od  1976 roku zaczęły się istotne zmiany, związane z wprowadzeniem polityk środowiskowych mających na celu ochronę przyrody. Krajowe statuty z 1976 i 1986 roku, a także konstytucje z lat 1976, 1989, 1996, 2008, 2016, a  zwłaszcza z 2020 roku wprowadziły środki na rzecz ochrony środowiska. Owe ustawy zasadnicze jednoznacznie podkreślają pilną potrzebę ochrony przyrody w obliczu zmian klimatycznych i konieczność natychmiastowego działania. Te istotne i przełomowe zmiany w ustawodawstwie podniosły status środowiska w algierskim systemie ustawodawczym i prawodawczym, sygnalizując pojednanie Algierii z jej wartościami kulturowymi, historią i  międzynarodowymi zobowiązaniami. W tym kontekście przeprowadzono krytyczną analizę integracji kwestii środowiskowych i klimatycznych w różnych konstytucjach i aktach prawnych Algierii. Wyniki podkreślają istotność przypisaną ochronie przyrody w tych dokumentach, jednocześnie wskazując na konieczność bardziej skutecznej implementacji na miejscu. Pomimo znaczących postępów od uzyskania niepodległości, charakteryzujących się pojawieniem się polityk środowiskowych i włączeniem dyskursu ekologicznego do ustaw zasadniczych, Algieria nadal musi włożyć znaczne wysiłki w celu zrealizowania tych praw i rzeczywistej ochrony swojego krajobrazu naturalnego.
EN
Since its independence in 1962, Algeria has undergone significant political and environmental transformations. Despite the challenges of post-independence reconstruction, environmental concerns have gradually found their place within the foundational documents of the nation, including charters and constitutions. Although the constitution of 1963 remained silent on environmental matters, indicative of a historical lack of emphasis, pivotal shifts occurred from 1976 onward, marked by the introduction of environmental policies geared toward nature preservation. National charters of 1976 and 1986, as well as the constitutions of 1976, 1989, 1996, 2008, 2016, and notably that of 2020, have all propelled measures for environmental protection. These foundational texts unequivocally underscore the urgency of safeguarding nature in the face of climate disruption and the imperative of immediate action. These legislative developments, substantial and transformative, have elevated the status of the environment within the Algerian legislative and legal framework, signifying a reconciliation between Algeria, its cultural values, history, and international commitments. In this context, a critical inquiry has meticulously examined the integration of environmental and climatic concerns within various Algerian constitutions and legal texts. Findings underscore the significance attributed to nature protection within these documents, while underscoring the necessity for more effective on-ground implementation. Despite notable advancements since independence, characterized by the emergence of environmental policies and the integration of environmental discourse into foundational texts, Algeria must still exert considerable efforts to materialize these laws and genuinely preserve its natural landscape.
FR
Depuis son indépendance en 1962, l’Algérie a subi des transformations politiques et environnementales. Malgré les obstacles de la reconstruction, la préoccupation environnementale s’est graduellement inscrite dans les textes fondamentaux du pays, notamment les chartes et les constitutions. Même si la constitution de 1963 était muette sur l’environnement, révélant un manque d’attention à l’époque ; mais depuis 1976, des évolutions significatives ont surgi, avec l’implémentation de politiques environnementales axées sur la préservation de la nature. Les chartes nationales de 1976 et 1986, ainsi que les constitutions de 1976, 1989, 1996, 2008, 2016 et particulièrement celle de 2020, ont toutes impulsé des mesures pour la protection de l’environnement. Ces textes fondamentaux sont sans équivoque quant à l’urgence de préserver la nature face au dérèglement climatique et à la nécessité d’une action immédiate. Ces évolutions législatives, notables et révolutionnaires, ont élevé le statut de l’environnement dans le cadre législatif et juridique algérien, témoignant d’une harmonie retrouvée entre l’Algérie, ses valeurs culturelles, son histoire et ses engagements internationaux. Dans ce contexte, une lecture critique a scruté la prise en charge de l’environnement et du climat dans les diverses constitutions et textes juridiques algériens. Les résultats mettent en avant l’importance attribuée à la protection de la nature dans ces documents, tout en soulignant le besoin d’une mise en œuvre plus efficace sur le terrain. Malgré les progrès notables depuis l’indépendance, avec l’émergence de politiques environnementales et l’intégration de la question environnementale dans les textes fondamentaux, l’Algérie doit encore déployer d’importants efforts pour concrétiser ces lois et véritablement préserver la nature sur son territoire.
first rewind previous Page / 1 next fast forward last
JavaScript is turned off in your web browser. Turn it on to take full advantage of this site, then refresh the page.