Search results

1

Praktykowanie oporu. O „rewolucyjnej” poezji Julii Fiedorczuk

100%

Juchniewicz A.

Czytanie Literatury. Łódzkie Studia Literaturoznawcze

|

2022

|

issue 11

87-110

EN

The author of the article, analysing the works of Julia Fiedorczuk, described a poetic strategy that can be called “the poetics of resistance”. Its essential determinants emphasise the fragility of human and non-human beings, emphasising the connections between all beings and the tightness of boundaries to regulate any systems (organic and political). Fiedorczuk proves that it is possible to include poetry in a network of activities aimed at opposing violence and suffering caused by terrorism or warfare in times of political crises and wars. According to the article’s author, it is necessary to recognise the revolutionary potential of Fiedorczuk’s poetry. It allows for the recognition of poetry as an effective way of counteracting what is undesirable due to the affective potential of poems and creating situations that the reader may experience. Poetry is, therefore, an exercise of mindfulness and the practice of resistance to phenomena that have consequences for individuals and society. Care is perhaps the most important feeling that causes Fiedorczuk to constantly change his idiom and give special meaning to the community. Writing about her poetry, the author uses Judith Butler’s theory of vulnerability to injury and concepts from nonviolent civil resistance studies.

PL

Autor artykułu, analizując twórczość Julii Fiedorczuk, opisał strategię poetycką, którą można nazwać „poetyką oporu”. Jej podstawowymi wyznacznikami są akcentowanie kruchości istot ludzkich i nie-ludzkich, podkreślanie powiązań między wszystkimi istotami oraz nieszczelność granic mających regulować jakiekolwiek układy (organiczne i polityczne). Fiedorczuk udowadnia, że w czasie kryzysów politycznych i wojen możliwe jest włączenie poezji w sieć działań mających na celu sprzeciwianie się przemocy i cierpieniu spowodowanemu terroryzmem lub działaniami wojennymi. Według autora artykułu konieczne jest dostrzeżenie potencjału rewolucyjnego poezji Fiedorczuk. Pozwala on na uznanie poezji za skuteczny sposób przeciwdziałania temu, co niepożądane ze względu na potencjał afektywny wierszy i kreowanie sytuacji mogących być udziałem czytelnika. Poezja jest więc nie tylko ćwiczeniem uważności, lecz również praktykowaniem oporu wobec zjawisk mających konsekwencje dla poszczególnych jednostek i społeczeństwa. Być może to właśnie troska jest najważniejszym uczuciem, które powoduje, że Fiedorczuk wciąż zmienia swój idiom i nadaje szczególne znaczenie wspólnocie. Pisząc o jej poezji, autor wykorzystuje teorię podatności na zranienie Judith Butler i koncepcje z obszaru nonviolent civil resistance studies.

2

Między kruchością a wielkością człowieka. Refleksja Syracha nad tajemnicą ludzkiego istnienia

100%

Popielewski W.

Verbum Vitae

|

2009

|

vol. 15

61-84

PL

Le livre de Sira est une œuvre complète pour ce qui concerne la réflexion à la vie humaine dans les livres de sagesse de l'ancien Israël. Même si les questions de la vie après la mort ne trouvent pas les réponses définitives, le livre de Sira ose les poser. Il nous présente une vision de l'homme vivant sous la protection du Créateur qui agit avec la miséricorde envers la fragilité de sa création. Le Seigneur sait bien que la fin de la vie humaine est une pitié ; aussi multiplie-t-il son pardon. La mort qui nous attend est présentée dans le livre de Sira sans en faire un drame. C'est plutôt un fait naturel qu'on doit accepter. A‘autre part la mort porte une douleur ; elle est l'objet de la réflexion et la crainte du cœur de l'homme (40,1-2). La mort est amère a l'homme qui "vit tranquille", mais sa sentence est bienvenue "pour l 'homme dont les forces diminuent" (41,1-2). La question de la mort est posée par Sira dans le contexte de la rétribution. Quand Dieu va-t-il rendre à l'homme le prix de sa vie ? Sira répond: au moment de mourir (11,26). C'est alors que chacun va voir toute sa vie et sa valeur. L'homme, même si la fin de sa vie est mort, a sa dignité de la création. Et c'est un des aspects bien positifs dans la pensée de Sira: on doit mourir - c'est vrai, mais on vit la vie et mort avec dignité et en sachant d'avoir le Créateur Miséricordieux.

3

Sustainability and antifragility

100%

Platje J. J., Paradowska M., Platje J. J.

Economic and Environmental Studies

|

2015

|

vol. 15

|

issue 4(36)

469-477

EN

In this article, some general conceptual issues regarding the relevance of antifragility for sustainable development and organizational sustainability are developed. This is done against the background of the general research hypothesis which is the basis for future research, requiring a paradigm shift from resilience of systems and organizations towards antifragility: Antifragility is the basis of intra- and intergenerational sustainability as well as long-term survival. More is needed than resilience, which rather focuses on the capacity and capability to recover from different shocks. Sustainability strategies should focus on the prevention or elimination of unsustainable activities or fragilities, replacing them, when necessary, with less unsustainable activities. This is a first step in enabling organizations or systems to handle unexpected future events, potentially threatening their existence.

PL

W niniejszym artykule opisano kluczowe założenia koncepcyjne dotyczące znaczenia antykruchości dla zrównoważonego rozwoju oraz podtrzymywalności organizacyjnej. Autor oparł się na podstawie dla ogólnej hipotezy badawczej stanowiącej fundament dla dalszych badań, wymagającej przesunięcia paradygmatu z odporności systemów i organizacji w kierunku antykruchości: Antykruchość to podstawa podtrzymywalności wewnątrz- i międzypokoleniowej, a także przetrwania w długim okresie. Potrzeba więcej aniżeli tylko odporności, która punkt ciężkości kładzie na możliwościach, potencjale i zdolnościach do powrotu do normalności po różnego rodzaju szokach. Strategie podtrzymywalności i zrównoważonego rozwoju powinny koncentrować się na zapobieganiu lub eliminacji niezrównoważonych działań czy kruchości, zastępując je, gdy to konieczne, mniej niezrównoważonymi działaniami. Stanowi to pierwszy krok umożliwiający organizacjom bądź systemom radzenie sobie w obliczu nieprzewidzianych przyszłym zdarzeń, zagrażających potencjalnie ich istnieniu…

4

„Mój przyjaciel z Haify powiedział, że gdy śni, nie śni o wrogu, lecz o sobie samym”. Studia nad konfliktem palestyńsko‑izraelskim jako wyzwanie dla studiów nad Zagładą

100%

Tomczok M.

Narracje o Zagładzie

|

2018

|

issue 4

67-80

EN

In the article, the author endeavours to describe the advantages of juxtaposing studies on the Palestinian-Israeli conflict with the Holocaust studies. Arguments for it are found in works in sociology and philosophy of prejudice and ethnic conflicts (Monika Bobako), reflections on memory and decolonisation (Michael Rothberg), and – especially – those on dual nationality as a philosophical issue (Judith Butler). However, the author primarily focuses on further developing Butler’s intriguing theory of vulnerability and applying it to fragility as a political, architectural, and existential problem. In order to do so, the author discusses the poetry of Mahmud Darwish (hardly present in Poland) and the film Notre musique by Jean-Luc Godard.

PL

W artykule autorka próbuje opisać zalety wynikające z zestawienia studiów nad konfliktem palestyńsko-izraelskim z badaniami Zagłady. Argumentów dostarczają jej prace z zakresu socjologii i filozofii uprzedzeń oraz konfliktów etnicznych (Monika Bobako), refleksji nad pamięcią i dekolonizacją (Michael Rothberg), a szczególnie – nad dwunarodowością jako problemem filozoficznym (Judith Butler). Badaczka stara się jednak przede wszystkim rozwinąć ciekawą teorię wulnerabilności J. Butler i odnieść ją do kruchości jako problemu politycznego, architektonicznego i egzystencjalnego. W tym celu omawia słabo obecną w Polsce poezję Mahmuda Darwisha oraz film Nasza muzyka Jeana-Luca Godarda.

5

Trafność

61%

Ronge G.

Forum Poetyki

|

2017

|

issue 8-9

150-159

EN

This entry attempts to explain what the mechanisms that govern the experience, familiar to every reader of literary works, of a particular aesthetic frisson elicited by a small passage in a work or even a single sentence. After presenting a handful of very general ways of understanding the category of aptness, the author moves to consider the subject of the possible shades of meaning it can take on depending on whether we treat it as an immanent trait of a given literary utterance or as a quality that takes form only during the process of the work’s reception.

PL

Hasło stara się wyjaśnić, jakie mechanizmy rządzą znanym każdemu czytelnikowi utworów literackich doznaniem szczególnego wstrząsu estetycznego wywołanego przez mały fragment utworu lub nawet pojedyncze zdanie. Po przedstawieniu kilku najogólniejszych, możliwych sposobów rozumienia kategorii trafności, autor przechodzi do rozważań na temat odcieni znaczeniowych, jakich może ona nabierać, w zależności od tego, czy traktowana jest jako immanentna cecha danej wypowiedzi literackiej, czy też jako jakość kształtująca się dopiero w procesie jej odbioru.

Refine search results

1 Czytanie Literatury. Łódzkie Studia Literaturoznawcze

1 Economic and Environmental Studies

1 Forum Poetyki

1 Narracje o Zagładzie

1 Verbum Vitae

1 Juchniewicz A.

1 Paradowska M.

1 Platje J. J.

1 Popielewski W.

1 Ronge G.

1 Tomczok M.

1 2022

1 2018

1 2017

1 2015

1 2009

Praktykowanie oporu. O „rewolucyjnej” poezji Julii Fiedorczuk

Między kruchością a wielkością człowieka. Refleksja Syracha nad tajemnicą ludzkiego istnienia

Sustainability and antifragility

„Mój przyjaciel z Haify powiedział, że gdy śni, nie śni o wrogu, lecz o sobie samym”. Studia nad konfliktem palestyńsko‑izraelskim jako wyzwanie dla studiów nad Zagładą

Trafność