Search results

1

Europejczyk odkrywa Wschód. Lewant w latach 1096–1127/28 jako pogranicze trzech cywilizacji i miejsce poszerzania horyzontu geograficznego – analiza źródłoznawcza

100%

Gołąb D.

Res Gestae. Czasopismo Historyczne

|

2018

|

vol. 7

5-21

PL

The article A European discovers the East. Levant in 1096–1127/1128 as a borderlandof three civilizations and a place of broadening the geographical horizon – primary sources analysis offers an insight into the three dimensions of the Crusader Levant as a borderland: geography,material culture and warfare, relations between civilizations. Two primary sources have been investigated to analyze the subject: Historia Hierosolymitana by Fulcher of Chartres and Alexiad by Anna Komnene. After general introduction presenting the chronology and territory, geographical descriptions are presented and analyzed. Next part is dedicated to the material cultureand warfare. In the last, but the most important part, relations of the Crusaders with Byzantines and Muslims, non-material culture and mutual perception of the parties are analyzed, giving a non-stereoptypical view on the topic. The main conclusions are: (1) Levant was a genuine experience of geography, fauna and flora for European pilgrims; (2) in the cultural part, Levant’s political life was organized in a European manner, but material culture has been strongly influenced by local factors (same was true regarding warfare); (3) foreign relations have been especially violent in the beginning, when a clash of the civilizations and religions (amplified with strangeness) occurred, but later on relations became more peaceful and “civilized”, as a kind of coexistence has been established. Despite military campaigns still being conducted, there wasless violence against the civilians, etc. Knowledge and awareness of different civilizations also improved by the time.

2

Martin Aurell, Chrześcijanie przeciwko krucjatom. XII–XIII wiek, przekł. J. Nowakowska, Wydawnictwo Astra: Kraków 2021, ss. 440

86%

Dziuba A. F.

Studia Elbląskie

|

2023

|

vol. 24

431-434

3

“Like a faithful daughter she cherishes and nourishes in herself the remnants of Holy Jerusalem, her mother”: Acre as a Center for Church Practices in the 12th and 13th Centuries

81%

Mruk W.

|

2020

|

vol. 30

|

issue 3

27-46

PL

W dziejach położonej na wybrzeżu syryjskim Akki okres XII i XIII stulecia miał znaczenie szczególne. Pod panowaniem krzyżowców miasto przeżywało szybki rozwój demograficzny, gospodarczy, kulturalny i religijny. Jako główny port, a w XIII wieku także stolica Królestwa Jerozolimskiego było ważnym punktem na szlaku ówczesnych łacińskich pielgrzymów. Mimo to w piśmiennictwie pielgrzymkowym tego okresu wspominano o nim niezwykle rzadko, a informacje o znajdujących się w mieście ośrodkach kultu mają charakter marginalny. Problem ten został zauważony przez A. Graboïsa i D. Jacoby’ego, ale przedstawione przez obu badaczy próby wyjaśnienia przyczyn takiego stanu rzeczy wymagają częściowej rewizji. Najistotniejszym powodem „milczenia źródeł” pielgrzymkowych na temat miasta i jego życia religijnego wydaje się marginalna obecność Akki na kartach Biblii i jej niewielkie znaczenie w historii zbawienia.

EN

In the history of Acre, located on the Syrian coast, the 12th and 13th centuries were of particular importance. Under the rule of the Crusaders, the city experienced a period of rapid demographic, economic, cultural, and religious growth. As the main port of the Kingdom of Jerusalem-and in the 13th century its capital as well-it was an important stop on the route of Latin pilgrims. Nevertheless, it was mentioned extremely rarely in the pilgrimage writings of that period, where information about the sites of worship in the city is scarce. This problem was noticed by Aryeh Graboïs and David Jacoby, but their attempts to explain this state of affairs need to be partly reexamined. The most important reason for the “silence of pilgrimage sources” about the city and its religious life seems to be the marginal presence of Acre in the pages of the Bible and its negligible place in the history of salvation.

4

Géraud de Veyrines, Bishop of Paphos, and the Defense of the Kingdom of Armenia in the 1320s

81%

Schabel C. D.

|

2020

|

vol. 30

|

issue 3

81-104

PL

Pierwsze wzmianki o działalności Gérauda de Veyrinesa, nuncjusza papieskiego, a następnie biskupa Pafos w latach dwudziestych XIV wieku, pojawiły się w 1962 roku, kiedy Jean Richard opublikował w Archiwach Watykańskich kursywa: Instrumenta miscellanea – zapis swoich transakcji finansowych jako nuncjusza na Cyprze. Dokument ten stanowi źródło informacji o wykorzystaniu znacznych funduszy w wysokości 30 000 złotych florenów na obronę Królestwa Armenii w Cylicji oraz zbieraniu dziesięcin duchownych i podatków na Cyprze na wsparcie Królestw Cypru i Armenii. Ponadto opisuje on schedę patriarchy Piotra z Jerozolimy oraz wymienia długi i majątek poprzednika Gérauda, wcześniejszego biskupa Pafos, Aimerego de Nabinaud. W niniejszym artykule udostępnione zostaną pozostałe kursywa: Instrumenta miscellanea odnoszące się do tychże ksiąg – dokument nr 1086 i niepublikowana część dokumentu 1045. Przedstawione zostaną tu także nowe fakty dotyczące zapisanej w listach papieskich historii funduszu ormiańskiego. Wiele z tych listów profesor Richard odkrył w późniejszym okresie, podczas opracowywania trzeciego tomu książki Bullarium Cyprium, który ujrzał światło dzienne pół wieku później, w 2012 roku.

EN

The activities of Géraud de Veyrines, papal nuncio and then bishop of Paphos in the 1320s, have been known since 1962, when Jean Richard published Instrumenta Miscellanea in the Vatican Archives on the accounts of his financial dealings as nuncio on Cyprus. These accounts concern his handling of a large fund of 30,000 gold florins for the defense of the Kingdom of Armenia in Cilicia, the raising of clerical tithes and taxes on Cyprus in support of the Kingdoms of Cyprus and Armenia, the legacy of Patriarch Pierre of Jerusalem, and the debts and property of Géraud’s predecessor as bishop of Paphos, Aimery de Nabinaud. This article publishes the remaining Instrumenta Miscellanea pertaining to these accounts-number 1086 and the unpublished portion of number 1045-and updates the history of the Armenian fund in papal letters, many of which Professor Richard only discovered later, while compiling the third volume of the Bullarium Cyprium, published a half-century later, in 2012.

5

New Findings on the Origin and Making of Napoli, Biblioteca Nazionale, Ms VI E 40

72%

Ferrari N.

Muzyka

|

2021

|

vol. 66

|

issue 3

148-183

PL

Ostatnie badania nad rękopisem VI E 40 z Biblioteca Nazionale z Neapolu (I-Nn 40) doprowadziły do identyfikacji herbu znajdującego się na końcu księgi oraz do zaktualizowania jej opisu kodykologicznego. Ten sam herb znajduje się na egzemplarzu druku Historia Naturalis Pliniusza Starszego z 1476 r., który należał do mało znanej burgundzkiej rodziny de Janly, nobilitowanej w I poł. XV wieku. Wywodzili się z niej dworzanie i urzędnicy – trzech z nich przedstawiono w artykule, jako potencjalnych pierwszych właścicieli rękopisu I-Nn 40, uznając Philiberta de Janly za najbardziej prawdopodobnego kandydata. Omówiono historyczne konteksty stojące za posiadaniem i przekazywaniem prezentów przez nobilitowanych dworzan burgundzkich, zwracając szczególną uwagę na rękopis I-Nn 40 z mszami L’homme armé podarowany królowej węgierskiej Beatrycze Aragońskiej, a także na jego historię po opuszczeniu Burgundii. Artykuł przedstawia również aktualny opis kodykologiczny księgi, umożliwiający nowe spojrzenie na jego powstanie i proces kopiowania.

EN

Recent research into the manuscript Napoli, Biblioteca Nazionale, VI.E.40 (I-Nn 40) has led to the identification of the coat of arms present at the end of the manuscript, and to a new updated codicological description. The same coat of arms is present also in a 1476 printed book of Pliny the Elder’s Historia Naturalis belonging to the rather obscure de Janly family of Burgundy, made up of courtiers and civil servants, ennobled in the first half of the fifteenth century. Discussed in this article are three members of the de Janly family who might have been the original owner of I-Nn 40, with Philibert de Janly identified as the most plausible candidate. The historical context of ownership and gift-giving typical of Burgundian courtiers of the new nobility is discussed, as well as manuscript’s donation to Beatrice of Aragon, and its history after it left Burgundy. The article also presents a new codicological description of the manuscript, offering new insights into its preparation and the copying process.

6

Polski epizod w cypryjskich dążeniach do zrzucenia zwierzchnictwa sułtanatu mameluków

58%

Burkiewicz Ł.

Studia Gdańskie

|

2011

|

issue 29

163-181

PL

Treścią niniejszego artykułu jest stosunkowo nieznany polsko-cypryjski epizod w okresie średniowiecza. W 1426 r. Cypr został opanowany przez egipsko-syryjski sułtanat mameluków, a sam władca wyspy Janus de Lusignan dostał się do niewoli muzułmańskiej. Po odzyskaniu wolności król Cypru podjął próbę pozyskania pomocy w świecie chrześcijańskim w celu zrzucenia muzułmańskiego zwierzchnictwa. Jedną z takich prób była ekspedycja cypryjskiego poselstwa do Polski w 1432 r. Złożona wówczas przez Cypryjczyków propozycja dotyczyła mariażu następcy tronu wyspy z córką króla Jagiełły – Jadwigą – oraz zawierała również prośbę o udzielenie pożyczki w zamian za niemal praktyczne przejęcie kontroli nad Cyprem przez stronę polską.

EN

One of the most unusual Cypriot royal missions in the middle ages was a delegation that arrived at the court of Ladislaus Jagiello. It is still a comparatively unknown episode in Polish-Cypriot contacts. In March 1432 a group of envoys from King of Cyprus Janus of Lusignan reached Wiślica, a town situated half way between the capital of Poland – Cracow – and Sandomierz, where they were given a warm welcome by King Ladislaus Jagiello of Poland. The Cypriots passed, on behalf of their king, a request to King Ladislaus Jagiello to grant a loan of 200,000 florins. To cement the agreement King Janus asked for his only son John to marry the daughter of Jagiello – Hedwig. The king of Poland Ladislaus Jagiello answered that he would be eager to help King Janus, and not only with his army, but also with financial support, were it not that his country was in such close proximity to the Tatars, who he claimed were the most barbaric of all the nations that the world had seen and he had to fight with them constantly. He also said that he could not give the hand of his daughter to the son of Janus of Lusignan because his daughter died some months ago. He added, however, that had she been alive, she would definitely have agreed to marry such a magnificent heir to the throne.

Refine search results

2 Perspektywy Kultury

1 Muzyka

1 Res Gestae. Czasopismo Historyczne

1 Studia Elbląskie

1 Studia Gdańskie

1 2023

1 2021

2 2020

1 2018

1 2011

1 Burkiewicz Ł.

1 Dziuba A. F.

1 Ferrari N.

1 Gołąb D.

1 Mruk W.

1 Schabel C. D.

Europejczyk odkrywa Wschód. Lewant w latach 1096–1127/28 jako pogranicze trzech cywilizacji i miejsce poszerzania horyzontu geograficznego – analiza źródłoznawcza

Martin Aurell, Chrześcijanie przeciwko krucjatom. XII–XIII wiek, przekł. J. Nowakowska, Wydawnictwo Astra: Kraków 2021, ss. 440

“Like a faithful daughter she cherishes and nourishes in herself the remnants of Holy Jerusalem, her mother”: Acre as a Center for Church Practices in the 12th and 13th Centuries

Géraud de Veyrines, Bishop of Paphos, and the Defense of the Kingdom of Armenia in the 1320s

New Findings on the Origin and Making of Napoli, Biblioteca Nazionale, Ms VI E 40

Polski epizod w cypryjskich dążeniach do zrzucenia zwierzchnictwa sułtanatu mameluków